ROZELYN FAY JOHNSON
««« Outfit | Damon's Car-> At The House | With Damon »»»
I’m tired of the fake love, show me what you’re made of, boy make me believe.

|
Vanaf het moment dat Rozelyn bij Damon op schoot was geklommen, had ze zijn handen op haar lichaam gevoeld. Allereerst aan de zijkanten van haar lichaam, maar al gauw voelde ze zijn handen naar haar achterste glijden. Het gevoel dat Damon in haar aanwakkerde zorgde ervoor dat ze op haar lip beet alvorens haar lippen in zijn nek te drukken.
Nadat Rozelyn weer iets naar achter had gebogen om haar lippen vervolgens weer op de zijne te drukken, voelde ze plots hoe de stoelleuning verder naar achter ging. Voordat ze goed en wel besefte wat er gebeurde voelde ze het lichaamsgewicht van Damon op het hare drukken. Het wisselen van positie in de auto was zo soepel gehad dat ze het nauwelijks door had gehad. Maar je zou haar niet horen klagen, het gewicht van Damon dat nu op haar lichaam drukte voelde totaal niet verkeerd. Nu ze meer ruimte om te bewegen had gekregen, liet ze haar handen die zich in zijn nek bevonden nu over zijn rug naar beneden glijden om ze vervolgend onder zijn blouse te laten glijden en zijn huid zacht te strelen.
”Ik had veel eerder moeten stoppen.” Klonk de stem van Damon tussen het zoenen door. “Hmm, ik ben allang blij dat je dat nu bedenkt” antwoordde ze hem waarna ze zacht speels haar tanden in zijn onderlip zette alvorens hem weer te kussen. Iets wat verward keek Rozelyn toe hoe Damon plots van haar af ging en plaats nam op de stoel van de bijrijder. ”Zullen we naar binnen gaan? vroeg hij plots lachend. Nog altijd wat verward knikte Rozelyn ”We worden namelijk begluurd. Door het knikje van Damon richtte Rozelyn haar blik op de oudere vrouwen die verderop naar hun stonden te kijken. Langzaam voelde ze haar wangen rood kleuren waarna ze zacht lachte “Ja laten we maar naar binnen gaan inderdaad”.
Zodra Damon uit de auto was gestapt boog Rozelyn opzij om haar tas te pakken. Op het moment dat ze uit de auto wilde stappen was Damon haar voor en tilde hij haar op waarna hij haar al lachend naar het huis droeg. Al blozend verborg Rozelyn haar hoofd tegen de borstkas van Damon terwijl ze zacht met hem mee lachte “Ik denk dat ze jaloers zijn.. Ze zouden zelf vast ook wel zo’n lekkere jongen aan de haak willen slaan” vertelde ze hem waarna ze haar ogen, met een speelse blik, op hem richtte terwijl ze haar wangen zo mogelijk nog meer voelde kleuren.
Eenmaal bij de voordeur aangekomen viste Rozelyn de sleutels uit haar tas waarmee ze de deur open maakte zodat Damon het huis in kon stappen. “Als je me dan heel even neer wil zetten? Dan kan ik even mijn schoenen uit trekken” vroeg ze hem.
|
[ bericht aangepast op 10 april 2018 - 2:03 ]
When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.