[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O2 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Shadowsinger
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Shadowsinger
~ Roxanne "Roxie" Kinsey Burnett|18||1.9 - Taeralsahfer
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Maluma
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -Solmeron
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Taeralsahfer
~ Kioshi Hara|18|spoiled little brat|1.10 - Salaryman

• Tieners van Jefferson High •
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Weegie
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Rasalghul
~ Sam Curtis|17|Fraudeur|1.10 - Salaryman
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Maluma
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Rasalghul
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - IrisWestAllen
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh
~ George Jayden Burnett|19|Double trouble|1.9 - h1gh


• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •

[ bericht aangepast op 12 feb 2018 - 19:55 ]

---

El Diablo.

---

---

"Natuurlijk. Ik ben er nog over aan het nadenken love. Trouwens, ik denk nog altijd dat je veel te goed over me denkt. Maar ach." Voor ik het in de gaten heb zit ik zachtjes mijn hoofd te schudden. Mijn mening over hem heb ik getrokken uit wat ik zie, wat ik beleef met hem. Dan mag hij die tegenspreken zoveel hij wil maar als hij geen daden doet die daarmee tegenstrijdig zijn, dan pas ik die niet aan. "Die punten krijgen me op academisch niveau niet verder denk ik." Daar heeft hij wel een punt. En dat is ook de fout aan ons hele onderwijssysteem. Aan iedereen worden dezelfde verwachtingen gesteld; ongeacht je sterktes en je zwaktes. Dat is alsof je aan een vis en een aap zegt; beklim nu die boom, je hele carrière hangt er vanaf. Sneu, vind ik het vooral. "Ik wou vroeger altijd een dokter worden, hoe vind je die." Ik voel een kleine glimlach op mijn lippen verschijnen bij het horen van dat feitje. Automatisch kleed ik hem in gedachten aan met een witte jas en een stethoscoop om zijn hals. Die ondeugende grijns op zijn lippen zou elke vrouwelijke patient die bij hem over de deur komt meteen koorts bezorgen dus werk zou hij zeker en vast genoeg hebben. "Oh well, ik probeer jou wel te motiveren. Al heb je dat niet echt nodig denk ik," gaat Tyler verder, schijnbaar zonder in de gaten te hebben dat ik als een onnozele bakvis zit te grijnzen. Ergens heeft hij wat die laatste uitspraak betreft wel gelijk; ik ben van mezelf al heel gemotiveerd om verder te studeren; ik weet waar ik heen wil en daar wil ik me voor in zetten. Nu rest me alleen nog de hoop dat het kleine wezentje in mijn buik die plannen niet helemaal laat verwateren. Ik onderdruk de neiging om mijn hand over mijn buik te strelen en nip van het glas water dat voor me staat. Heel even wacht ik, angstig dat het kleintje zelfs dat op dit moment weer naar boven sturen maar eigenlijk lucht het alleen maar op. Toch neem ik slechts kleine slokjes in plaats van het water ineens achterover te kappen zoals ik daar zin in heb. "Wel..." begin ik met een plagerige glimlach op mijn gezicht. "Als je wilt dan mag je mij straks wel even onderzoeken, dokter Santiago," ga ik verder, meer bedoeld om hem te plagen dan op iets te zinspelen. "Ik ben er zeker van dat je daar het juist gereedschap voor hebt," grinnik ik nog. Ik verstijf even als mijn mobieltje opnieuw afgaat, maar gelukkig blijkt het opnieuw geen bericht van mijn stalkerige ex te zijn. De opluchting is snel verdwenen want al snel blijkt dat de wraakzucht van X daarnet niet gestild was. Wellicht had diegene gehoopt Tyler en mezelf uit elkaar te krijgen. Maar daar is meer voor nodig. FROM UNKNOWN: Niet sappig genoeg? Dan is een andere aanpak vereist. Ienie mienie miny Gus. Ik zag je wel schuilen in dat donkere hoekje, met je meisje en je kereltje. Three is a crowd. Maar afgelopen zomer vond je twee wel genoeg om te feesten, niet? Je zult je hoekjes beter moeten kiezen, Gus. Zal ik verklappen wie jou verstopplekjes -en meer- mocht delen? Of is het nog even ons geheimpje? X Verbaasd zit ik naar het smsje te staren. Ik raak er niet echt wijs uit, maar ik hoop dat dit voor Gus niet zo aan komt als bij mij daarnet. "Zal ik hem sms'en?" vraag ik aan Tyler, een beetje in dubio over de beste aanpak hier. Zo close ben ik niet met Gus, maar sinds ik hem bijlessen geef kunnen we het best vinden.

[ bericht aangepast op 25 mei 2018 - 20:54 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Zodra de vraag gesteld werd door Juni of Rebecca nog wat voor wilde drinken, verscheen er een grote grijns op haar gezicht. “Ik dacht dat je het nooit zou vragen,” zei ze grinnikend, terwijl ze geduldig wachtte totdat Juni de fles uit haar tas trok, waarna zij die aan Rebecca gaf. Daarna draaide Juni zich terug om naar de auto en ritste ze haar tas dicht. Rebecca moest zelf maar weten of ze de hele fles leeg zou drinken.       Juni begon daarna een hele rant te houden over muziek en freshmans, waarop Rebecca antwoordde dat eerste jaars niet op dit feest mochten komen. “En anders gaan we meteen weg hor dat overleef ik niet.” Juni grinnikte zachtjes en pakte toen de fles van Becca af, waarna ze die terug in de auto gooide.       ”Well, that makes two of us. Anyway, sluit die auto eens, dan kunnen we naar binnen,” zei Juni uiteindelijk, waarna ze al enkele stappen richting de deur zette. Daarna draaide ze zich terug om naar Becca en wachtte ze tot ze de auto op slot had gedaan en weer bij haar stond.       Juni haakte haar arm door die van Becca en liep op deze manier de school binnen. De muziek was al vanaf de ingang te horen en Juni moest zeggen dat ze tot nu toe niet erg teleurgesteld was. “Moet je al naar de wc?” vroeg Juni na een korte stilte aan haar vriendin. “Gezien je al aardig gezopen hebt,” vervolgde ze er daarna zachtjes achteraan. Ze liet een korte grinnik horen. Op dat moment ging haar telefoon weer af. Niet sappig genoeg? Dan is een andere aanpak vereist. Ienie mienie miny Gus. Ik zag je wel schuilen in dat donkere hoekje, met je meisje en je kereltje. Three is a crowd. Maar afgelopen zomer vond je twee wel genoeg om te feesten, niet? Je zult je hoekjes beter moeten kiezen, Gus. Zal ik verklappen wie jou verstopplekjes -en meer- mocht delen? Of is het nog even ons geheimpje? X Juni’s wenkbrauw vormde een frons, waarna ze haar blik op Becca richtte. “Wat is dit nu weer voor een bullshit?” vroeg ze toen. “Wie is dit persoon en wat heeft ze opeens tegen ons allemaal? Of hij,” vervolgde ze. Eigenlijk maakte Juniper het helemaal niet zo uit, tot zover had hét maar twee mensen als target gehad en Juni had haar geheimen nooit gedeeld met iemand, dus niemand zou haar lastig kunnen vallen.

---

[ bericht aangepast op 2 juni 2018 - 15:00 ]

---

That is a perfect copy of reality.

Praattopic 5

---

El Diablo.

De jongen bleek even nerveus om Eadlin aan te spreken als zij hem. Dat was mooi, want dan zou het voor beiden iets minder ongemakkelijk zijn. Het meisje, Bella volgens mij, probeerde de jongen nog een duwtje in de juiste richting te geven, maar hij was duidelijk enorm nerveus en brabbelde eerst iets in een taal die ik niet kon ontcijferen voor hij ons een wel erg formele begroeting gaf. Haast meteen richtte het meisje zich op mij. Ik kon amper knikken of ze nam me al mee naar de dranktafel. "Ik ook, gezien ik weet hoe lastig het was voor mijn broer om mij zover te krijgen." grinnikte ik zachtjes.Ik keek naar de punch schaal en knikte. "Graag." Het maakte me eigenlijk niet eens uit dat iemand hier waarschijnlijk stiekem een fles vodka in leeg had gegoten. Vroeger zou ik daar echt panisch voor zijn geweest, maar alles was anders. Ik had veel opgroeien te doen in de komende tijd, en het zelfvertrouwen wat ik had gevonden hielp daar gelukkig wel bij. Ik nam de punchlepel van haar over en schonk ook een glas in, waarna ik een slok nam. Mijn gezicht vertrok een beetje. Ja, iemand had hier zeker drank in gedaan. Ik snapte de aantrekkingskracht hier niet van op dit moment. Ik nam toch nog een slok en keek naar de dame. "Dus, als ik het vragen mag, waarom ben jij hier zonder date?" Misschien was Kioshi wel haar date, maar dan liet ze hem wel heel snel stikken voor het minst populaire jongetje van de klas. Ik voelde mijn mobiel weer zoemen, maar ik had eigenlijk geen zin meer in rotzooi. Toch moest ik even kijken, uit angst dat het over mij ging. Ik las het snel door. Er stond een naam in die ik niet kende, dus ik liet het maar gaan. "Waarom moeten mensen altijd stoken? Wat is daar nu leuk aan?" mompelde ik, voor ik toch een stomme grijns op mijn gezicht kreeg toen ik het berichtje van mijn meisje zag. Ik typte snel wat terug voor ik mijn mobiel weer weg stopte en mijn gezicht weer een beetje in een plooi trok. Niet iedereen hoefde te weten van mijn liefdesleven. Als ze het niet wisten, konden ze me er ook niet mee pesten.

---

Bowties were never Cooler

---

Geo's date was duidelijk niet gediend van het geflirt van Geo met mij en het feit dat het trio blijkbaar een serieuze overweging was voor haar en mij. Om eerlijk te zijn was de kans klein dat ik er helemaal mee door zou gaan, zeker met een jongen die ik niet helemaal vertrouwde, maar goed. Het eindigde in het feit dat hij boos wegrende en Geo en ik alleen achterbleven in de gymzaal. Een zachte lach rolde over mijn lippen. "Iemand kan niet tegen spelletjes." grinnikte ik. Ik legde mijn arm om Geo's middel heen en drukte een kus op haar mondhoek. "Wil je verder spelen? Of gaan we eerst nog eens laten zien wie er eigenlijk bovenaan de rangorde staan op deze school." Plots zoemde mijn mobiel. Ik wilde niet kijken, maar ik wist dat dit waarschijnlijk weer een naar bericht was van die bitch die daarnet ook al zo'n gemeen smsje stuurde. Ik wist dat ik ook niet altijd de grootste lieverd van de school was, maar ik verstopte mijn gezicht in elk geval niet achter een schuilnaam en een dom smsje. Ik viste dan toch mijn mobiel uit mijn jaszak en keek even. Wat ik las zorgde voor een stroom niet echt charmante scheldwoorden die uit mijn mond kwamen. Dit kon je niet menen. Ik merkte nu pas dat mijn andere hand zich had gebald tot een vuist en de knokkels van mijn beide handen spierwit waren geworden. Mijn kaak verstrakte en ik moest echt moeite doen om mijn mobiel niet door de zaal kapot te smijten. "Iemand moet echt haar plek leren kennen, want dit gaat echt veel te ver. " Mijn lol van net was helemaal verdwenen. Dingen kwamen niet snel dichtbij, maar dit was veel te dichtbij. Met heel veel moeite opende ik mijn vuist en gaf mijn mobiel aan Geo om te lezen wat er stond. Dit was ook zodat ik het ding niet zou breken, of haar niet zou breken, in mijn woede. Ik draaide me van haar weg en sloeg zo hard tegen een dummy in het opslaghok, dat die met een luide kletter omviel. "VERDOMME!" vloekte ik luid, voor ik de omgevallen pop nog een harde trap na gaf. Ik was zo voorzichtig geweest. Vanavond misschien niet, maar dat andere wist niemand, letterlijk niemand. Ik schaamde me wel dat ik zo mezelf verloor in de woede, maar op dit moment kon ik niets anders dan hier mijn woede uiten op een dummy en tussendoor trillend van woede in de gymzaal te staan in de hoop mezelf te kunnen herpakken, maar dat ging nog best lastig worden. Dit ging zeker nog een staartje krijgen en als ik degene te pakken kreeg die dit had geschreven, dan was die nog lang niet jarig, als die ooit nog een verjaardag zou zien.

Heavy lies the head that wears the crown

[ bericht aangepast op 28 mei 2018 - 23:25 ]

---

Bowties were never Cooler

prankster | willow creek | with dantae | at her house | dress

IIk glimlach lichtelijk als Dantae zijn hand verstrengeld met de mijne. ”Ik moet eerlijk bekennen… dat ik er ergens al een beetje vanuit was gegaan om bij jou te slapen. Maar ik kan niet beloven om niet in je bed te kruimelen. Misschien kruimel ik wel per ongeluk expres op jou...”       Ik lach zachtjes. “En dan lik jij ze van mij af zeker?” grinnik ik. “Okay, daar kan ik meeleven. Maar als je wel kruimelt op mijn bed, dan mag je mijn bed verschonen.” Wat dat betreft ben ik wel echt een prinsesje, één kruimeltje in mijn bed, en ik kan al niet slapen.       Het is niet lang voordat we eindelijk bij het feest aankomen, dat al in volle gang is. Ondertussen is er nog een smsje gelezen, iets over Gus en ik gok zo dat het over een spannend, heet avontuurtje van hem gaat, maar ik denk er niet echt iets van. Seks is seks en iedereen heeft zo z’n behoeftes, not gonna judge on that.       ”Eerst iets drinken of eerst dansen?” . i take superhot shower because i like to practise burning in hell

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Even is ze stil en grijnst ze enkel. "Wel..." begint ze dan terwijl er een plagerige glimlach op haar gezicht vormt. "Als je wilt dan mag je mij straks wel even onderzoeken, dokter Santiago," Ik haal mijn wenkbrauw lichtjes op en grijns lichtjes. "Ik ben er zeker van dat je daar het juist gereedschap voor hebt," grinnikt ze dan en ik lach kort. 'Is that so..' mompel ik. Langzaam vormt er een uitdagende blik in mijn ogen en ik leun wat dichter naar haar toe. 'Hmh, het is volgens mij wel weer tijd voor een check up.' grijns ik dan duivels en ik sla mijn arm om haar schouders.
Ik druk wat lichte kusjes in haar nek en plaats vervolgens een merkje net onder haar oor, al valt dat toch niet te zien met de lichten hier. Ik lach zachtjes. 'En mocht er wat zijn, well.. Don't worry,' begin ik en leun wat naar achter om haar goed aan te kunnen kijken. 'I can take care of you,' zeg ik plagend, waarna ik opeens mijn mobiel weer voel afgaan. Ik zucht zachtjes en vis hem uit mijn zak, waarna ik even frons. 'Zijn we in die ene serie beland? Gossip nog wat ofzo?' mompel ik. Ik had wel eens wat voorbij zien komen bij mijn eerdere flings maar mijn aandacht kon ik er nooit echt bijhouden. Al kon ik je wel vertellen dat het hierop leek. "Zal ik hem sms'en?" vraagt ze aan mij, waarschijnlijk duidend op die Gus dude. Ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Go ahead love,' zeg ik en drink mijn glas leeg, voor ik mijn gezicht weer wat in haar nek verstop.

[Geo en Bella komen morgen ^^]

[ bericht aangepast op 30 mei 2018 - 22:58 ]

---

El Diablo.

---

Ik ook, gezien ik weet hoe lastig het was voor mijn broer om mij zover te krijgen." grinnikte hij en ook ik lach even. 'Ach, hij kan nu in elk geval niet zomaar weg gaan. That would be rude.' zeg ik met een lichte grijns op mijn lippen. Ik schenk een glas punch in en geef hem dan de punchlepel. 'Cheers,' zeg ik en neem een slok, waarna ik met een lichte frons naar de punch kijk. Well, daar is duidelijk wat mee gedaan. Ik haal lichtjes mijn schouders op en neem dan nog een slok. "Dus, als ik het vragen mag, waarom ben jij hier zonder date?" vraagt hij me en ik haal lichtjes mijn schouders op. Technisch gezien kon ik Kioshi aanwijzen als mijn date, maar we waren hier enkel als vrienden. Telt dat?
'Oh, ik was niet echt geïnteresseerd in de jongens die het vroegen. Dus ging ik met Kioshi, want met vrienden is het ook leuk.' antwoord ik. 'Maar ik kan hetzelfde aan jou vragen. Je ziet er goed uit trouwens, anders, maar goed.' vervolg ik dan luchtig en drink nog wat van mijn punch. Ik kijk op mijn mobiel als er weer een berichtje binnen komt en rol dan mijn ogen, waarna ik het berichtje verwijder. "Waarom moeten mensen altijd stoken? Wat is daar nu leuk aan?" mompelde hij en ik kijk weer op, waarna ik mijn schouders ophaal. 'Mensen zonder leven moeten ergens hun entertainment vandaan halen, in dit geval uit de levens van anderen.' Ik zet mijn lege glas weg. 'Ik zou het gewoon negeren. Ze kunnen je niks maken als je je 'geheimen' goed hebt bewaard.'

[ bericht aangepast op 31 mei 2018 - 17:06 ]

---

El Diablo.

Ik grinnikte een beetje bij haar woorden en toostte mijn glas richting die van haar voor ik een slok nam van de punch waar iemand duidelijk mee heeft geknoeit. Ik had nog nooit echt gedronken, dus ik was benieuwd wat het zou doen, maar ik moest zeggen dat ik het nu niet echt lekker vond. Om toch maar een gesprekje aan te knopen vroeg ik haar of ze geen date had. Meestal hadden de meisjes hier wel een date, in tegenstelling tot de meisjes in mijn kringen die geen seconde alleen werden gelaten door hun broers. Ik luisterde naar haar woorden. Het was best logisch en het was inderdaad vast ook leuk met vrienden op feestjes, alleen jammer dat ik er zo weinig had. Bij haar vraag knikte ik en ik moest toch een beetje blozen bij haar complimentje. Daar was ik toch echt nog niet helemaal aan gewend, zeker niet omdat dit nu ook niet echt kleren waren waar ik me comfortabel in voelde. Ik wilde net antwoord geven toen mijn mobiel weer afging. Ik keek even om te kijken of het van mijn meisje was, maar het was weer van die X die probeerde te stoken. Ik werd er eerlijk gezegd doodsbenauwd van, maar Bella wimpelde het vrij simpel af. Ik stopte mijn mobiel maar weer weg en nam nog een moeilijke slok terwijl ik knikte. Ze had gelijk. Niemand kon iets verspreiden als alleen ik, of mijn familie, er vanaf wist. "Dat is waar. En om op jou vraag terug te komen. Mijn date mocht niet mee van haar ouders, dus ze zit thuis en ik ben hier alleen. En bedankt voor het compliment. Jij ziet er ook prachtig uit." zei ik, het laatste toch een heel klein beetje ongemakkelijk. Het voelde als flirten, terwijl het echt niet zo bedoelt was. Ik was dol op mijn verloofde en geen enkel meisje hier kon ook maar bij haar in de buurt komen. Ik dronk mijn glas leeg en keek rond. Mijn broer probeerde met een cheerleader te flirten, en natuurlijk lukte het hem. Voor mij hoefde dat haantjesgedrag niet zo nodig, en misschien dat ik daarom nu een meisje had en hij niet. Begrijp me niet verkeerd, ik zou haar met mijn leven verdedigen en andere mannen bij haar weghouden, maar ik hoefde voor de rest echt mijn mannelijkheid, of wat dit dan ook was, te bewijzen aan anderen.

---

Bowties were never Cooler

---

Ik snap opeens weer waarom ik nooit aan dates doe met dit soort dingen. Je moet blijkbaar minder fun hebben en ze zijn vaak zo vreselijk gevoelig voor alles en nog wat. Wat is er nou weer mis met een trio? Dat is toch alleen maar leuk? Zeker met twee knappe mannen. Goed, mijn date -Josh- was er niet zo van gediend blijkbaar en was boos de gymzaal uitgerend. Oepsie? Ik barst in lachen uit en schud mijn hoofd. "Iemand kan niet tegen spelletjes." grinnikte Gus en ik knik. 'Ik merk het,' grijns ik en leg een hand op zijn borstkas. 'Daar heb ik jou voor toch?' vraag ik hem dan en geef hem een snelle knipoog. "Wil je verder spelen? Of gaan we eerst nog eens laten zien wie er eigenlijk bovenaan de rangorde staan op deze school." Ik lach even. 'Is dat een serieuze vraag?' vraag ik hem en wil net een kus op zijn lippen drukken als tegelijk onze telefoons afgaan. Dit vertelt me alweer genoeg en met een diepe zucht laat ik hem los om mijn mobiel te pakken.
Ik haal mijn wenkbrauw op als mijn blik over het kleine stukje tekst gaat en ik kijk op naar Gus. 'Ehm...' mompel ik en stop langzaam mijn mobiel weg. Well.. Toen hij begon te schelden zette ik toch maar een stap naar achter. Hij was altijd wat intimiderend als hij boos was en hoewel ik wist dat hij mij niks zou doen, vond ik het toch wel wat beter. "Iemand moet echt haar plek leren kennen, want dit gaat echt veel te ver." ik pak snel zijn mobiel aan. Ik draaide me van haar weg en sloeg zo hard tegen een dummy in het opslaghok, dat die met een luide kletter omviel Hij draaide zich weg en sloeg hard tegen een dummy die vervolgens met een harde klap tegen de grond ging, iets waardoor ik even in elkaar krimp. "VERDOMME!" vloekte hij luid en ik loop nog wat naar achter. Oh god, hoe ging ik dit nou weer aanpakken. Dit was niet mijn ding, ik was hier voor de fun. Niet de woedeaanvallen. Ik blijf even stil en stop zijn mobiel ook in mijn tasje voor het gemak. "Gus.." zeg ik zachtjes en leg voorzichtig een hand op zijn arm. "Rustig, oké? Dit zegt nog niet veel." probeer ik en bijt even op mijn lip. 'Volgens mij moet onze nieuwe grote vriend nog in de buurt zijn, als die weet wat we hier deden,' zeg ik en kijk hem langzaam aan. 'Als we dit snel en goed doen zouden we hem kunnen pakken misschien? Zijn verdiende loon geven?"

---

El Diablo.

---

Ik vond het prima om met Geo verder te spelen. Dat was tot ik dat smsje kreeg. Ik had een kort lontje en dat was meteen opgebrand. Gelukkig pakte Geo mijn mobiel van me af, anders was die nu ook door de gymzaal gevlogen en in duizenden stukjes uiteen gespat. Daarintegen richtte ik mijn woede, frustratie, en vooral onmacht op de dummies in het opslaghok. Ik zou Geo nooit iets aandoen, maar ik moest dit echt kwijt, anders ging ik dingen doen waar ik spijt van zou krijgen en dat was al te vaak gebeurt. Ik iet me echt flink gaan. Dit kon niet waar zijn. Dit smsje suggereerde niet alleen dit trio, wat me niet heel veel uitmaakte, maar ook dat ze wisten wat er van de zomer was gebeurt, en dat vond ik een stuk minder. Ik trapte nog een keer hard tegen de dummy aan en voelde toen een zachte hand op mijn arm. Heel veel kalmte gaf hem me niet, maar wel bracht het me genoeg terug naar het hier en nu om mijn beheersing iets meer terug te krijgen. Toch draaide ik me niet naar haar om, gewoon om nog heel even te hebben om mezelf iets beter onder controle te hebben voor ik iets onvergeeflijks deed. Toen ze over de jongen begon wilde ik in eerste instantie instemmen, maar hij kon niet weten van deze zomer. Ik schudde dus mijn hoofd kort. "Dat mensen weten over het trio kan me echt geen f*ck schelen. Dat onderste stuk is het probleem. Er is no f*cking way dat iemand daar hier vanaf hoort te weten. Zelfs thuis weet niemand daarvan. F*CK!" Ik haalde nog een keer flink uit, dit maal naar een andere dummy, die gelukkig niet omviel. Ik moest echt kalmeren. Er was nog maar een manier die ik kon bedenken. Trillend van alle emoties viste ik mijn pakje voorgerolde sigaretten uit mijn binnenzak en stak er een op. Ik wist dat ik binnen niet mocht roken, maar het was dat of alles kort en klein slaan. Bijna meteen voelde ik het kalmerende effect en durfde ik me om te draaien naar Geo. Ik blies de rook boven haar hoofd de lucht in en nam nog een stevige trek voor ik iets kon zeggen. "Sorry, dat je dat moest zien." zei ik met een toch wat klein schuldbewust stemmetje. "Als ik degene te pakken krijg die deze smsje stuurt, daarentegen, mag die vast gaan rennen." Mijn stem sloeg weet over naar kil en ergens een hint moordlustig. De sigaret hielp me om tijdelijk de controle terug te krijgen, maar ik ging echt niet beloven dat ik me in zou houden als ik degene vond die mijn leven probeerde te ruïneren en dacht met me te kunnen spelen. Ik drukte uiteindelijk de sigaret uit tegen mijn aansteker en gooide het eindje met een boogje in de prullenbak die ook in het hok stond. Mijn woede zat nog altijd in me, maar dit hielp wel om het een beetje te controleren. Ik wilde niet Geo's avond verpesten omdat een meid dacht dat ze grappig was. Daarbij wilde ik die X ook laten zien dat ze me niet zo makkelijk kon bespelen. Nu was ik als de dood voor wat ze allemaal zou lekken, maar ik had dit half jaar ook wel geleerd dat zolang je maar deed of niets je deerde, de tegenstander het nooit lang volhield, zeker met de heren van het football team, de dames van de cheerleaders, Colin en Geo aan je zijde.

Heavy lies the head that wears the crown

[ bericht aangepast op 2 juni 2018 - 23:41 ]

---

Bowties were never Cooler

Once again vanaf telefoon, heb laptop niet mee ;o.

Kioshi Hara.

18 - spoiled little brat - anata wa okubyou desu

Ik merk hoe ze naar me kijkt. In een fractie van een seconde grijp ik terug naar mijn geheugen. Heb ik iets verkeerd gezegd? Maar wat? Ik bijt op mijn tong terwijl ik denk aan wat Bella me zei. Ayane... nee zo heet ze helemaal niet! Ik krijg spontaan een kleur op mijn wangen en ik ben dankbaar dat de belichting op school dat enigszins compenseert. Maar hoe heet ze dan wel? Ik zou echt een belachelijk figuur slaan als ik nu haar naam vraag. Dus ik heb tijd en een strategie nodig.
'Uhm.. ik haal even wat te drinken voor ona!' Gauw schiet ik weg naar Bella en de Harvard student. Tot mijn eigen verwondering bedwing ik mezelf met succes om niet te gaan buigen.
'Bella. Mijn excuses dat ik stoor maar uhm..' Ik kom wat dichterbij haar staan en voeg voorzichtig toe: 'hoe zei je nu dat ze heette? Ik denk dat ik een verkeerde naam gebruikte.' Ik heb mijn gekke fratsen tot een minimum weten te beperken maar als ik kan voorkomen dat ze denkt dat ik haar vergelijk met mijn niet bestaande ex dan zou ik daar erg blij mee zijn.
Ik giet mezelf een flink glas fruitsap in. Na even te hebben nagedacht besluit ik op de gok 'Ayane' wat sinaasappelsap in te schenken - de kleur van haar haar. 'Het spijt me ik ehm.. ik wil niet storen maar ik ben niet zo handig met mensen die ik pas ken,' geef ik toe aan hen beide terwijl ik het sap naar binnen giet. Ik voel me een beetje warm worden maar waarom begrijp ik niet.

Op dat moment hoor ik mijn telefoon af gaan. Misschien is het Ken. Zou hij bezorgd zijn geworden?
'Mijn excuses,' zeg ik en open mijn telefoon.
Ik knipper een keer in verbazing. We worden bespied! Mijn blik vliegt naar een deur achter ons. Hoorde ik nu iemand vloeken? Gus,ik ken de naam en het gezicht. Gus moet Amerikaans zijn en geen buitenlander. Toch voel ik me niet gerustgesteld. Ik wil niet dat mensen gekwetst worden. We moeten die X geen vuur geven om mee te spelen.

Dus ik berg mijn telefoon op en ik voorzie mezelf van nog een glas fruitsap.
'Het was niks,' zeg ik als ik me tot de Harvard student wend. 'Uhm.. lust ze sinaasappelsap?' vraag ik. Waarom zie ik twee glazen, ik heb er toch maar eentje ingeschonken?
De warmte in mijn gezicht voel ik nu door mijn hele lijf. Mijn benen voelen wiebelig. Maar waarom voel ik me zo? Ik slik.
'Ik denk.. dat ik alcohol heb gehad,' zeg ik dan tot mijn eigen ontzetting. Ik kijk naar mijn glas. 'Er mag helemaal geen alcohol geserveerd worden.' Ik vind mijn houvast bij de tafel. Zo kan ik niet teruggaan!

---

No growth of the heart is ever a waste