[RPG • 0] International High [Speeltopic] - Speeltopics

INTERNATIONAL HIGH International High is een school op het eiland Fanra die alle fandoms huist, van Harry Potter, tot Tolkien, tot The Hunger Games. Op International High komt alles bij elkaar! Dit RPG is bedoeld als instap RPG voor iedereen die RPGen eens een keer uit wil proberen. Er zitten weinig tot geen regels aan en iedereen kan komen en gaan wanneer hij/zij wilt! Dus kom dit RPG vooral gezellig joinen en misschien is het wel een opstapje naar de geweldige RPG wereld van Quizlet! [Dit RPG is opgezet vanuit Het Grote RPG Topic!] ROLLEN Je kan op elk moment nog meedoen! • Diana Shade-Renard • Grimm {Hannah R. Loyd} || Pua [1.3] • Laura Kinney (X-23) • Dafne Keen {X-Men} || Pua [1.3] • Daenerys Targaryen • GoT • Emilia Clarke} || Zaldrizes [1.4] • Lagertha • Vikings • {?} || Ringwraith [?] • Luna Lovegood • HP • {Evanna Lynch} || MendesxMalfoy [1.6] • Lidia Volkova • THG • {Nina Dobrev} || Trishanakru [1.6] • Zuko’s zoon • Avatar {FC} || Dunphy [?] • Luke Alvez • Criminal Minds {FC} || Soco [?] • Sebastian James Lupin-Black • HP • {Ezra Miller} || Bathsheba [1.4] • Loki • Marvel • {?} || Ringwraith [?] • Draco Malfoy • HP {Tom Felton} || karmahitsyou [1.5] • Roy Harper • Arrow • {Colton Haynes} || SebastianVerlac [1.5] START Het is de eerste dag op school na de vakantie, iedereen mag zijn spullen in zijn dorm leggen en met elkaar gaan meeten. Morgen beginnen de lessen. TOPICS • Rollentopic • Speeltopic • Praattopic REGELS • Er is geen maximaal aan personages. • Degene die het topic sluit, maakt een nieuw topic aan. • Posts hebben geen minimum. • Geen ruzie behalve in de RPG zelf. • OOC in het speeltopic tussen haakjes of in het praattopic. • 16+ is toegestaan. • Zonder toestemming mag je de personage's van anderen niet besturen. • Sluit niemand buiten en probeer zoveel mogelijk andere posts te lezen! • In je post vermeld je naam, rol, plaats en met wie je personage is. • And above all; have fun!

©Lizor
Mag niet gekopieerd worden tenzij specifiek gevraagd.

[ bericht aangepast op 16 juli 2017 - 17:01 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Jason
17 || Outside on the grass || Draco
Ik had goed gegokt met zijn Engelse accent. Dit wist ik ook alleen door enkele films die ik had gezien. Ik had voor de rest geen enkel idee waar Engeland ook maar lag. Uit de films wist ik ook hoe London eruit moest zien, maar waar het moest zijn, geen idee. Zijn volgende vraag deed me slikken. Veel mensen waren niet echt aardig tegen High School drop-outs. Ik beet op mijn lip en sloeg zijn kauwgom af. "Nee, bedankt." Ik haalde een hand door mijn haar en besloot toen toch iets van mezelf vrij te geven. "Ik ben na mijn eerste jaar High School gestopt. Dat ik al ben begonnen was eigenlijk al een wonder. Nu ik tijd heb, moet ik het toch maar eens afmaken." Dat Oliver me min of meer had gedwongen, en dit alles betaalde, zei ik er maar niet bij. Ik was er namelijk al helemaal niet blij mee, en het feit dat het mijn identiteit zou onthullen hielp ook niet. Ik rekte me uit en ging wat beter zitten. "En jij? Heb jij wel tot dit jaar netjes je school gevolgt?" Het voordeel was wel dat ik nu de leugen verpakte in waarheid, wat het verbergen van de volledige waarheid veel makkelijker maakte. Daarbij dekte ik me zo in, voor alle kennis die ik miste. Zelfs van de schooljaren die ik had gevolgt, wist ik nog maar weinig. Ik kon lezen, schrijven, en rekenen, maar meer wist ik ook echt niet. Ik wist veel van de wereld, van het leven op straat, van trainen en werken met het team, zelfs van mijn korte tijd in de gevangenis, maar niet in school. School leek zo lang geleden, een leven of 6 geleden. Ik wist alleen nog dat het veel zitten en luisteren was, wat niemand ooit deed. Het was heerlijk in de zon, onbezorgd haast, zo onbezorgd als mijn leven ooit zou kunnen worden.

[sorry voor het prutstukje]

---

Bowties were never Cooler

“You are dying. You want to die. Charles told me."
"What else did he tell you?"
"To not let you."
~Laura to Logan~

12 Years old~daughter of the Wolverine~outside~talking to: Lidia

---

"Niet iedereen op mijn school heeft dat geleerd, maar ik wel omdat ze zagen dat dat mijn specialiteit was.' antwoordt Lidia op mijn vraag. 'Als men zag dat je ergens een talent voor had betreft wapens, lieten ze je daar in specialiseren zodat indien je getrokken werdt als tribuut, meteen een gevaarlijke concurrent was". Dat is anders dan bij ons, veel anders. Je moest gewoon leren wat zij zeiden, zodat je een sterkere soldaat kan worden. 'Het was niet echt een pretje om me daar in te specialiseren, maar nu zou het wel handig worden voor het geval er een indringer komt. Ik mis namelijk nooit mijn doel,' zegt ze. 'niet dat ik daar trots op ben,'. Ze vond het dus niet leuk dat trainen, maar ze is er zo te horen wel goed in. 'Ik weet niet echt wat ik ervan vind, want ik heb heel mijn leven getraind en ik heb niet echt iets anders gedaan.' Het was wel verschrikkelijk daar, omdat ze ons als dingen behandelde, we mochten niet eens onze verjaardag vieren! Ik zie dat ze wat uit haar tas haalt, dan zie ik de chocoladereep. Ik ben er vorig jaar achtergekomen wat het was, het is super lekker. Ze breekt een stukje af en eet het op. 'Wil je ook een stukje?' vraagt ze vervolgens aan mij terwijl ze de reep naar me toe wijs 'Je mag gerust wat nemen,'. Ik knik. 'Ja lekker.' Ik breek een stukje af. 'Dankje,' zeg ik met een glimlach. Ik stop het heerlijke stukje chocolade in mijn mond. 'Nou, de rest neemt wel zijn tijd om aan te komen' grinnikt ze. 'Ja dat kun je wel zeggen.' Ik ga ervan uit dat er meer mensen komen. Ik wrijf over mijn knokkels, zou Lidia ook een mutant zijn en een gave hebben? Ik besluit om het maar niet te vragen dadelijk vind ze me raar.

'Nee bedankt,' antwoordde Jason op mijn aanbod voor een stukje kauwgum. Ik zag hoe hij met zijn hand door zijn haar ging, waarschijnlijk een tik die ik zelf ook had.       'Ik ben na mijn eerste jaar High School gestopt. Dat ik al ben begonnen was eigenlijk al een wonder. Nu ik tijd heb, moet ik het toch maar eens afmaken.' vertelde Jason een beetje out of the blue. Ik gaf hem een gemeende glimlach.       'Dat is inderdaad niet verkeerd, het is nooit te laat om te leren.' zei ik oprecht.       'En jij? Heb jij wel tot dit jaar netjes je school gevolgt?' vroeg hij er achteraan. Ik moest even kort nadenken, ik heb school wel afgemaakt, maar ik kan natuurlijk niet zeggen wat voor soort school. Hoe ging ik dit vertellen?       'Ja, ik heb zeven jaar les gehad op een kostschool, daar woonde ik het hele schooljaar met andere studenten en in de zomervakantie ging ik naar huis, ook met kerst.' vertelde ik, het was niet echt een leugen, ondanks dat het geen kostschool was, maar een school voor tovenarij. Het was onmogelijk om met een dreuzel te praten over Hogwarts.       'Doe je aan een sport?' vroeg ik terwijl ik mijn mouwen opstroopte, waardoor mijn tatoeage tevoorschijn kwam. Het was absoluut meer dan een tatoeage, maar dat hoeft Jason niet te weten. Ik hoopte dat mensen het niet al te raar zouden gaan vinden, de dark mark is voor dreuzels gewoon een soort creapy slangen tatoeage.

---

- thank you for existing -

Jason
17 || Outside on the grass || Draco
De jongen vertelde dat hij op een kostschool had gezeten. Hij zou wel rijke ouders hebben of iets dergelijks. Ik had namelijk de prijzen van deze school gezien, die volgens Oliver nog best goedkoop was, en ik had de afgelopen jaren in totaal op nog veel minder geleefd van wat dit jaar kostte. Zelf zou ik het nooit hebben gewilt als ik in de buurt van vrienden en/of familie kon blijven. Ik had die keuze nooit gehad en probeerde nu alleen mijn school af te maken, zodat ik hopelijk met een beurs een korte opleiding zou kunnen volgen en een beter leven kon opbouwen op een plek waar niemand me kende en niemand me zou kunnen vinden. Hij vroeg me over sport, terwijl hij zijn mouwen opstroopte. Hierdoor kwam er een griezelig uitziende tattoeage tevoorschijn. Misschien was dat zijn ding wel, maar zelf hoefde ik er geen, puur ook omdat er naalden bij kwamen kijken. "Vechtsporten en boogschieten, maar dat is pas recent. Doe jij aan sport?" Nu gleden mijn ogen nogmaals over zijn arm, en herrinnerde het verhaal achter Oliver's tattoeage. Hij had het gekregen toen hij werd ingeweid als kapitein van de Bratva, de Russische maffia. Ik wist niet of de jongen ook in zoiets verzijlt was. "Wat betekent je tattoo? Zo'n design heb ik nog nooit gezien." Als hij me het niet wilde vertellen, of het gewoon voor de leuk was, was dat helemaal prima, maar ik was erg benieuwd wat voor boter ik in de kuip had. Hij zag er niet uit als een bendelid, maar ik wist ook dat schijn kon bedriegen. Niemand zou me ook geloven dat Thea, mijn ex, een leven kon nemen in een seconde als ze zou willen. Ik maakte dus geen aannames voor ik meer informatie had. Toch leek de jongen me best heel aardig, en een vriend was fijn om te hebben, zelfs al was het alleen om samen te kunnen zitten bij het eten.

---

Bowties were never Cooler

'Vechtsporten en boogschieten, maar dat is pas recent. Doe jij aan sport?' vroeg Jason terug op mijn vraag, of hij aan een sport deed. Ik had natuurlijk aan quidditch gedaan, maar dat kent hij waarschijnlijk niet. Wat leek er een beetje op quidditch?       'Lacrosse, dat vind ik best een leuke sport,' verzon ik. Lacrosse kwam er een beetje bij in de buurt. Ik zag de ogen van Jason naar mijn arm glijden, om de tattoo te bekijken.       'Wat betekend je tattoo? Zo'n design heb ik nog nooit gezien.' vroeg hij vervolgens. Hoe kon ik dit uitleggen, wat was een makkelijke manier om dit onderwerp weer te beëindigen?       'Mijn chinese sterrenbeeld is een slang, en dat heb ik gecombineerd met een doodshoofd, ik vond het er wel mooi uitzien zo.' loog ik tegen Jason. Ik kan hem natuurlijk niet vertellen dat deze tattoo inhoudt dat ik eigenlijk pure evil ben.       'En ik heb hem zelf ontworpen, misschien dat je daarom nog nooit zoiets hebt gezien?' suggereerde ik met een wederom keiharde leugen. Ik kon wel tekenen, maar een tattoo ontwerpen is niks voor mij.       'Heb jij tatoeages?' vroeg ik nieuwsgierig, de mijne was redelijk zichtbaar, maar het kan altijd zijn dat Jason misschien ook wel een tattoo heeft verstopt ergens.

---

- thank you for existing -

Jason
17 || Outside on the grass || Draco
Hij begon over lacrosse, wat voor mij nogmaals bevestigde dat hij een rijkeluisjongetje was. Niemand uit een achterbuurt speelde ooit lacrosse. Toch hield ik het niet tegen hem zolang hij zich niet gedroeg alsof hij beter was dan ik. Hij was wel beter dan k, maar niet omdat hij rijk was en ik arm, maar omdat ik een lijst doden en gewonden op mijn geweten had waar je niet goed van werd. Ik liet mijn ogen naar zijn blote onderarm glijden, waar een vrij grote tattoo stond. Ik vroeg hem ernaar, maar zijn antwoord was vreemd, gezien ik een draak was, dus dat zou hij ook moeten zijn als we even oud waren. Toch zag het er best heel cool uit, dus daar had hij gelijk in. Hij had goed werk geleverd met het design. "Het ziet er in elk geval goed uit." zei ik, voor hij mij weer een vraag stelde. "Nee, ik heb het niet zo op naalden. Een vriend van me had er een aantal, uit de verschillende landen waar hij was geweest. Ze waren best heel cool." Meer hoefde hij echt niet te weten. Oliver had me bepaalde dingen in vertrouwen vertelt, waar deze jongen niets over hoefde te weten. Toch was het altijd makkelijker om een leugen geloofwaardig te maken en om het vol te houden als het grootste deel ervan de waarheid was. "Ik heb er wel al een tijdje een gewilt, maar het idee van naalden houd me tegen." Ik hoopte dat hij niet ging vragen waarom ik zo bang was voor naalden, want dat was informatie die ik liever niet deelde. Het drugsgebruik van mijn moeder wist zelfs Thea niet over, en mijn eigen mirakuru verleden hield ik ook maar stil, want dan kon ik meteen weer verhuizen. "Zullen we zo kijken of ze hier iets te eten hebben?" vroeg ik aan de jongen. Het was nog vroeg, maar de school was enorm en het zou vast nog even zoeken zijn naar een kantine.

---

Bowties were never Cooler

Jason keek een beetje verward toen ik zei dat de slang mijn chinese sterrenbeeld was, natuurlijk was dat niet zo, wist ik veel. Veel mensen weten niks over hun eigen sterrenbeeld, maar ik gok dat Jason dat wel weet. Even slikte ik en gaf ik een kort kuchje.       'Het ziet er in elk geval goed uit,' zei Jason vervolgden op zijn verwarde blik. Ik had aan hem gevraagd of hij ook een tattoo zou willen.       'Nee, ik heb het niet zo op naalden. Een vriend van me had er een aantal, uit de verschillende landen waar hij was geweest. Ze waren best heel cool.' antwoordde hij op mijn vraag.       'Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, naalden zijn zo, puntig en ja, gewoon eng.' zei ik een beetje half mompelend.       'Ik heb er wel al een tijdje een gewild, maar het idee van naalden houd me tegen.' voegde Jason er nog aan toe. Ik verschoof mezelf een beetje en ging anders zitten, mijn hand begon te tintelen.       'Wat voor een tattoo had je gewild dan? Als hij op een of andere magische wijze op je arm zou kunnen verschijnen, zonder naalden.' lachte ik hem toe.       'Zullen we zo even kijken of ze hier iets te eten hebben?' vroeg Jason tussendoor. Het kwam goed uit want mijn maag begon een beetje te rommelen, er was al weer twee uur voorbij na mijn laatste broodje.       'Dat klinkt me wel goed in de oren, zal de kantine een beetje goed eten hebben? Ik heb echt zin in een kip sandwich.' vroeg ik zwijmelend over een broodje waar ik echt heel erg zin in had.

---

- thank you for existing -

Jason
17 || Outside || Draco
Draco leek het gelukkig niet vreemd te vinden dat ik niet van naalden hield. Wel vroeg hij me wat ik had gewilt als een tattooage gezet kon worden zonder naalden. Daarbij waren wij allebei nog minderjarig, dus hij moest best coole, of afwezige, ouders hebben als hij nu al een tattoo had. "Twee gekruiste rode pijlen." Eentje voor mij en eentje voor Thea. Misschien anders nog iets voor de anderen van het team, maar Thea was wel de meest belangrijke persoon in mijn leven geweest de laatste jaren voor ik op de vlucht had moeten slaan. Zij was degene die me had geholpen op het goede pad te komen en te blijven. Alles wat ik deed, deed ik voor haar, nog altijd, zelfs al zou ik haar nooit meer zien. Ik maakte mezelf langzaam weer triest en stelde voor om eten te gaan halen, om mijn gedachten van Thea af te halen. Hij stemde in en begon over kip sandwiches. "Ik hoop het, maar het kan nooit het slechtste eten zijn wat ik ooit heb gegeten." Er waren erg duistere tijden geweest waarin ik op haast oneetbare producten leefde, omdat het moest. Daar wilde ik niet naartoe terug. Ik sprong soepeltjes op mijn benen en stak mijn hand naar hem uit om hem op zijn benen te helpen. "Ik heb geen idee waar we heen moeten, maar het moet toch niet te moeilijk te vinden zijn, toch?" Ik had geen idee. Ik kon redelijk goed zoeken, maar dit was een compleet vreemde omgeving en ik was enorm op mijn hoede, zelfs al hoefde het niet, waardoor zoeken naar een bepaalde ruimte niet vooraan in mijn gedachten was. Toch moest ik mezelf dwingen normaal te doen, of wat ik dacht dat normaal was. Ik wilde niet te veel aandacht naar me toe trekken, maar ik was al zo lang niet op school geweest, dat ik geen idee meer had wat normaal was.

[ bericht aangepast op 14 aug 2017 - 14:32 ]

---

Bowties were never Cooler

'I'm just a puppet on their strings''

Ik

'Ik weet niet wat ik ervan vind, want ik heb heel mijn leven getraind en ik heb niet echt iets anders gedaan.' zegt Laura als antwoord. Dat klinkt op z'n minst positiever dan in Panem. Stiekem wou ik liever in District 3 wonen. Ik vind techniek redelijk boeiend en zou het dus niet erg vinden om me daarin te specialiseren. Ook zou ik niet verplicht hoeven te trainen voor de spelen, maar ben je ook niet meteen kansloos voor het geval je getrokken wordt zoals de mensen in District 12. Wanneer ik Laura een stukje chocolade aanbied, waarop ze zegt dat ze dat graag wilt en bedankt me voor het stukje.
'Graag gedaan' zeg ik glimlachend. Het blijft vervolgens een tijdje stil, maar soms is een beetje rust iets wat me kalmte geeft. Thuis was het altijd rumoerig. Mensen maakte graag geluiden als ze een pop in stukken hakken of speren willen gooien. Na een tijdje besluit ik toch om de stilte te breken.
'Moet jij nog je kamer in orde brengen?' vraag ik aan haar 'Of zullen we gewoon naar binnen gaan. Ik vind het een beetje koud hier,'. Mensen kijken mij dan vast raar aan aangezien het gerust 19 graden is, maar in District 2 was het altijd heel warm waardoor ik amper met temperaturen onder de 25 zat. [/columns]

sorry voor de late reactie, vakantie en andere dingen zaten erg in de weg :')

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

'Twee gekruiste rode pijlen,' zei Jason erg zeker van zijn zaak. Hij had gevraagd of we ergens konden lunchen.       'Dat klinkt me wel goed in de oren, zal de kantine een beetje goed eten hebben? Ik heb echt zin in een kip sandwich.' Ik had oprecht honger, mijn maag rommelde een beetje en kip kon er wel goed in op dit moment.       'Ik hoop het, maar het kan nooit het slechtste eten zijn wat ik ooit heb gegeten.' zei Jason terwijl hij opsprong van zijn plek. Ik stond ook op, ik pakte mijn tas en deed hem over mijn schouder.       'Ik heb geen idee waar we heen moeten, maar het moet toch niet te moeilijk te vinden zijn, toch?' vroeg Jason mijn kant op, ik had zelf geen idee. Het zal vast een locale locatie hebben, niet lastig te vinden, hoop ik.       'We vinden het vast wel, en zo niet, dan sterven we uit, helaas.' grapte ik zijn kant op, natuurlijk meende ik het niet, hoe groot was nou de kans dat we een simpele kantine niet konden vinden. Mijn vader zou me verbannen naar Azkaban als ik iets simpels zoals dat nog niet uit kon voeren. Ik liep vooruit richting de hoofdingang van de school en liep door de deur heen. Ik bekeek de hal en zag hier en daar wel bordjes hangen.       'Kijk, dat is volgens mij de weg naar de kantine,' zei ik terwijl ik wees naar een bordje waar "kantine" op stond. Eindelijk, ik had honger. Zouden ze een buffet hebben? Of moest ik betalen voor eten? Ik was nog nooit in een normale kantine geweest. Het kwam wel goed, ik kon nu niet gaan stressen.       'Let's go get some food!' zei ik opgewekt terwijl ik richting de deur liep.

---

- thank you for existing -

Jason
17 || Outside || Draco
Ik hoefde hem niet te helpen om op te staan, en al snel liepen we rond op zoek naar de kantine. Hij maakte een grapje over sterven van de honger, maar meer dan een mager lachje kon er niet vanaf. Het was vast niet slecht bedoelt, maar hij wist duidelijk niet hoe het was om echt honger te hebben. Ik liep met hem mee naar de hoofdingang van de school. Binnen hingen een boel bordjes en voor ik ze allemaal had gelezen, had hij het al gevonden. Ik knikte en draaide me al in de juiste richting. "Let's!" zei ik vrolijk terwijl we in de juiste richting liepen. Ik duwde enigsinds voorzichtig de deur open, waarna er heerlijke geuren me tegemoet kwamen. Ik had geen idee dat een kantine zo goed kon ruiken. Het enige wat ik me kon herrineren was de geur van vet en vuiligheid, maar hier rook het schoon en naar heerlijke gerechen. Binnen zag ik rijen met tafels, maar niet de gebruikelijke chaos, graffiti, viezigheid, en tl-verlichting. Ik moest dan ook even alles in me opnemen, voor ik naar de serveerbalie liep, om te kijken wat er te halen was. "Wow" mompelde ik. Er lagen talloze broodjes en warme gerechten. Waarschijnlijk werd er veel weggegooit, maar mijn maag knorde zo luid, dat ik er eigenlijk niet aan kon denken. Op een uiteinde van de balie, zag ik ook nog ies wat me bekend voorkwam uit een kantine: pizza. Het was niet de zompige plaatpizza uit mijn herrineringen, maar het was in elk geval iets wat ik kende. Ik schoof twee punten op een bord en pakte een flesje water. Het eten was inclusief, dus ik kon zo gaan zitten als ik wilde. Ik draaide me naar Draco. "Kan jij iets vinden wat je lekker vind? Je kip sandwich? Of is er iets anders waar je zin in hebt tussen al dit eten?" Ik was nooit zo moeilijk met eten, maar ik wist niet of hij dat wel was. Hopelijk kon hij wel wat vinden wat hij wilde. Intussen plukte ik wat kaas van de pizza en knabbelde eraan. Het rook zo lekker dat ik het niet kon laten om er vast iets van te eten. Het kostte namelijk al moeite om het niet als een hongerige wolf meteen op te slokken.

---

Bowties were never Cooler

'Let's!' antwoordde Jason op mijn aanduiding. We liepen richting de deur waarna hij de deur openduwde. Er kwam een heerlijke geur vrij, ik rook van alles door elkaar heen, pizza, iets van aardappel, saté saus, ik rook echt van alles door elkaar. We liepen naar binnen en Jason liep bijna regelrecht op de pizza's af. Ik daar in tegen bekeek het buffet eventjes, ik zag sandwiches liggen en bekeek ze grondig.       'Kan jij iets vinden wat je lekker vind? Je kip sandwich? Of is er iets anders waar je zin in hebt tussen al dit eten?' vroeg Jason terwijl hij al aan zijn pizza punt knabbelde. Ik keek hem aan met een tevreden lach.       'Alles ziet er lekker uit, ik twijfel om gewoon dit hele buffet mee te nemen.' lachte ik hem toe. Toch besloot ik maar gewoon een kip sandwich te nemen, in combinatie met een flesje sap. Ik had al lang geen sap meer gehad, op Hogwarts had ik natuurlijk altijd pompoen sap, maar dat hebben ze hier niet. Op het etiket stond "multi-vruchten sap", dat zal wel goed zijn. Ik nam zowel de sandwich als het flesje sap mee en nam plaats aan een tafel met Jason.       'Dit,' zei ik met een adem teug. 'dit voldoet zeker wel aan mijn verwachtingen.' ik knikte tevreden terwijl ik een flinke hap van mijn sandwich nam.       'Is het een beetje lekkere pizza?' pizza was een van mijn lievelings muggle gerechten, daar mocht je me voor wakker maken. Nu had ik alleen echt zin in een kip sandwich.

---

- thank you for existing -

“You are dying. You want to die. Charles told me."
"What else did he tell you?"
"To not let you."
~Laura to Logan~

12 Years old~daughter of the Wolverine~outside~talking to: Lidia

---

'Moet jij nog je kamer in orde brengen?' vraagt Lidia aan mij na de korte stilte. 'Of zullen we gewoon naar binnen gaan. Ik vind het een beetje koud hier,'. zegt ze erachteraan. 'Heb je het koud?' vraag ik aan haar, ik heb het bijna nooit koud, aangezien het altijd koud was waar ik woonde. 'We gaan wel naar binnen,' glimlach ik als antwoord op haar vraag. Ik sta op en klop de kleine stukjes gras van mijn broek af. Lidia is een van de weinig mensen die echt aardig tegen mij is na de ontsnapping. Ik had eigenlijk toen niet echt behoefte aan nieuwe vrienden en omdat veel van mijn vrienden veilig met mij zijn aangekomen had ik ook geen nieuwe nodig. Ik kijk om me heen, de twee jongens die net wat verderop stonden zitten er niet meer en we zijn eigenlijk de enige die hier nog buiten staan. 'Zullen we gaan?' vraag ik. Ik loop naar het grote schoolgebouw. Weer wrijf ik over mijn knokkels, zal ik het zeggen? Op de een of andere manier vertrouw ik Lidia wel en ik moet iemand hebben waar ik mezelf kan zijn, zonder dat ik alles moet verbergen. 'Lidia?' vraag ik zachtjes. 'Ik moet je iets vertellen..' begin ik zachtjes. 'Ik ben niet echt een normaal meisje, ik ben mutant,' zeg ik er weer zachtjes achteraan.

Jason
17 || Outside || Draco
Ik lachte bij Draco's woorden, dit keer een echte lach. Ik zou ook wel alles willen eten, maar ik hield het nu bij deze heerlijke pizza. Ik knabbelde er vast aan, terwijl hij verder zijn eten bij elkaar scharrelde. Na even kwam hij terug met een flesje sap en een broodje. Ik liep met hem mee naar een tafel en ging zitten. Ik stopte intussen niet met eten, en op dit moment was een van de twee stukken al bijna op. Ik grinnikte bij zijn woorden en vergat bijna dat ik eten in mijn mond had. Ik had netjes leren eten door Thea, en ik wilde dit ook laten merken. "Dit is niets als normaal kantine eten." lachte ik, voor ik de laatste restjes van het eerste stuk wegwerkte en direct aan het tweede stuk begon. "De pizza is heerlijk." mompelde ik, nu met mijn mond toch vol. Ik at die snel leeg. "Hoe is je broodje?" Ik ging weer verder met eten van mijn pizza, die echt verschrikkelijk goed was. Het was niet zoals de kleffe vette plaatpizzas van vroeger. Toen was ik blij om iets te eten, maar meer was het ook niet. Ik nam nog een grote hap pizza en pakte toen het flesje water om toch ook wat te drinken bij de zoute pizza. "Heb je zin in dit jaar?" vroeg ik tussen het drinken en mijn volgende hap eten in. Ik zag zelf best wel tegen school op, gezien ik misschien nog iets kon optellen en aftrekken, maar meer ook niet, en mijn kennis van de meeste andere vakken waren zeker niet beter. Ik kon schrijven en lezen, maar zelfs de jaren dat ik op school had gezeten, was er maar weinig blijven hangen. Ik hoopte dat het goed zou gaan, maar ik wist wel beter dan te geloven dat het makkelijk zou zijn.

---

Bowties were never Cooler