[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Tormienne
~ Juliyet Halle Kensington|18|Queen Bee/Upperbitch|1.3 - Marlow
~ Danaë "Dena" Melite Eiragos|17|The slut|1.1 - Bathsheba
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Tormienne
~ Roxanne “Roxie” Kinsey .....|18||1.9 - Obeah
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Campeon
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy|1.2 - Phorthos
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -GreenIight
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Obeah
~ Hero Dominic Zimmermann|18|rich kid|1.8 - Ziegler
~ Sebastian Ambroise Nelson|18|Cheerful faker|1.8 - Mouli

• Tieners van Jefferson High •
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker|1.2 - Phorthos
~ Sarah Archer|18|Teenage Dirtbag|1.4 - Sempre
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Sestra
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Virago
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Campeon
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Virago
~ Zigmund Richard Powers|17|Troublemaker|1.3 - Ziegler
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - SebastianVerlac
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •


• At the moment •
Het is woensdag 10 oktober, iets minder dan een maand geleden is Jefferson High afgebrand. Het is een week geleden dat zowel leerlingen van Jefferson High als Willow Creek te horen hebben gekregen, dat ze op Willow Creek High School terecht kunnen. Dit zal een grote verandering zijn voor iedereen. Twee compleet verschillende groepen komen samen en daarnaast is Willow Creek heel veel malen groter dan Jefferson High. Op het moment begint het derde lesuur bijna. Leerlingen van Jefferson High konden het vorige uur hun boeken, roosters etc. ophalen en voor de leerlingen van Willow Creek gelde gewoon het normale rooster.
Weer: Het is op dit moment 18 graden en er is volop zon, er zijn slechts enkele wolken in de lucht te zien en er is een lichte wind.

[ bericht aangepast op 24 sep 2017 - 21:04 ]

---

El Diablo.

---

Jefferson High • levensgenieter / drugsdealer • 17 • outside > lockers • Dantae > Isa • bikini

---

Annabeth glimlachtte opgelucht toen ze haar beste vriend aan de voorzijde van het gebouw aantrof. Zelfs na gisteravond kon ze hem nog wel waarderen. Het is dat ze haar mobiel al veilig had gesteld, anders had de jongen die op het moment voor haar stond een probleem gehad. Ze had het moeten weten dat het hem niet had uitgemaakt of ze nog volledig gekleed was of alleen in haar bikini had gestaan om haar het water in te gooien. Een troost was dan wel dat hij er zelf ook achteraan ging. Annabeth vond op dat moment steun bij zijn armen, gezien hij tot net onder zijn schouders in het water stond, wat betekende dat Annabeth haar hoofd net boven het water uitstak – zeer comfortabel. Gelukkig was dit niet het meest ondiepe gedeelte en was er ook een deel die wel Annabeth’s-Lengte-proof was.       Ze moest wel zeggen dat ze er een stuk beter bij liep dan hem, al zat ze wel met een verkoudheid. Daarbij voelde Ann zich vanochtend redelijk ten opzichte van haar lieftallige broer Collin die zij de avond ervoor in erbarmelijke staat naar huis heeft weten te brengen. Normaliter heeft Annabeth geen verantwoordelijkheden op een feest en zelfs nu zou ze hem niet als een verantwoordelijkheid willen zien, maar ze zou het onder geen beding over haar hart kunnen verkrijgen om hem in zo’n toestand alleen naar huis te laten gaan. Daarover gesproken, heeft ze Dantae’s aanbod om haar naar huis te brengen afgeslagen met loze argumenten; wat had ze tegen hem moeten zeggen? ‘Oh, nee dankje. Mijn pleegbroer is nog binnen en katje lam, dus ik breng hem naar huis. Volgende keer beter.’ Nee, want dat zou zo lekker subtiel zijn geweest.       Dat is dan ook de reden dat ze op een gegeven moment gematigd en zelfs gestopt is met drinken, iets wat amper tot niet op zou vallen bij haar klasgenootjes van Jefferson, gezien ze altijd meer van de drugs geniet tijdens een feest dan van alcohol. Misschien dat het Dantae was opgevallen, maar hij zou er toch niet over beginnen. Ann heeft buiten op Colin gewacht, gezien ze wist dat hij het niet zou accepteren als hij het van te voren had geweten en zeker niet met haar natte haren en spijkerbroekje. Daarbij, zou het ook nog eens langer duren gezien opruimen onder een van de verantwoordelijkheden viel van het organisatie team.       De hele fietstocht hing er een ongemakkelijke stilte waarvan Ann zich afvroeg waardoor het ontstaan was. Zelfs was ze echter ook niet compleet nuchter en hij al helemaal niet, dus de behoefte om het er over te hebben was ook niet aanwezig. Ze zou er nog wel op terugkomen, of niet…       ’Hé, spetter!’ Annabeth verbaasde zichzelf over haar eigen enthousiasme wanneer zij een kus op Dantae zijn wang plantte. ‘Wat zie jij er vandaag lekker uit.’ Bracht ze vervolgens uit en kon het niet weerstaan om lichtjes te grijzen alvorens zij haar volgende opmerking plaatste, ‘Al zie ik je liever zonder shirt’. Zijn kleding zat goed en zelfs zijn haar, maar zijn gezicht had weleens beter tijden gekend. ‘Gister was weer een enerverende avond,’ ze pauzeerde kort om vervolgens een blik door de ramen te werpen. ‘Oké, D, ik spreek je later, ik heb een blondine gespot.’ Ze streek nog even plagend met haar wijsvinger en duim over zijn kin om vervolgens de deur open te gooien en naar binnen te lopen.       ’Well, hello there.’ Annabeth leunde met haar arm tegen het kluisje wat zich naast die van de blondine bevond. Haar wilde krullenbos was moeilijk over het hoofd te zien en eerlijk gezegd, hadden de twee elkaar al een tijdje niet gesproken. De hele Colin/Isabel situatie maakte het daar niet veel beter op, maar toch had Ann besloten om haar aan te spreken.       ’Ondanks je bos krullen, heb ik je gemist op het feest. Lag het aan mijn ogen of jouw afwezigheid?’

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

---

---

17 Years | Willow Creek | Social Butterfly | In class | With Jazmin “Je zou bijna denken dat het je expres niet gemeld is,” waren de eerste woorden die er uit de mond van de jongedame naast Isaiah kwamen. De glimlach die de hele tijd al op Isaiah zijn lippen te zien was geweest werd even groter bij het horen hoe ze deze woorden plagend naar hem uitsprak. 'Echt hè, ik denk dat school een hekel aan me heeft.' zei hij lachend, waarna hij de jongedame naast hem voor het eerst eens goed bekeek. Ze was knap, dat kon zelf Isaiah zien, ook was Isaiah er bijna van overtuigd dat ze wel wat ouder als hem moest zijn, maar voor als nog leek ze hem wel aardig en haar woorden leken er ook op te wijzen dat Isaiah een goed persoon had getroffen deze ochtend. “Maar zelfs met een uur langer slaap kan ik je verzekeren dat deze les er niet minder slaapverwekkend op gaat worden.” zei Isaiah zijn gezelschap vervolgens, waarna Isaiah een dramatische zucht over zijn lippen liet rollen, ze had ook volledig gelijk natuurlijk. Hoe spannend zou deze geschiedenis nou eigenlijk kunnen worden? “Dus als je een beter idee hebt… Ik ben Jazmín trouwens,” zei de jongedame, Jazmin dus. 'Oeh Jazmin, net als de Disney prinses.' zei Isaiah. 'Je lijkt ook wel een beetje op haar en dat is een compliment natuurlijk, want Jasmine is echt wel de knapste Disney prinses.' Nogmaals rolde er een lach over Isaiah zijn lippen heen, hij was misschien iets te veel thuis in de Disney films dat hij deze link meteen trok, maar ja hij had dan ook elke film zeker wel drie keer gekeken en de films die hij dan echt goed vond nog veel vaker dan dat. Isaiah had gewoon veel te veel tijd over, sommige films kon hij zelfs bijna woord voor woord mee spreken zo vaak had hij ze inmiddels al gezien. 'Ik hoop eigenlijk dat we snel kunnen beginnen met de project, ik heb in de auto even gebrainstromed en ik heb echt geweldige ideeën op gedaan.' zei Isaiah waarna hij kort naar de leraar keek voorin het klas lokaal, de man leek te doen als of hij druk bezig was met het één en ander, maar iedereen wist wel dat de kans dat hij niks echt belangrijks deed erg groot was. Waarschijnlijk wou hij gewoon niet door zijn leerlingen aangesproken worden en doen als of je iets belangrijks deed hielp hier vaak wel mee. 'Ik hoop eigenlijk dat het zo breed mogelijk is, want anders kan ik mijn geweldige ideeën niet uitwerken.' zei Isaiah waarna hij zich naar Jazmin toe boog. 'Maar ik wil ze best met je delen, tenminste ik neem aan dat je ze niet snel van me af gaat pakken.' zei Isaiah. 'Want ik dacht dus ik maak gewoon iets van een geschiedenis film, ik bedoel ik heb al verschillende scripts in mijn hoofd uit geschreven. Wat vind je van Friends in de middeleeuwen of The flash in de tweede wereld oorlog of mijn beste idee Gossip girl in de tijd van de Grieken en Romeinen.' Dit waren allemaal dingen waar Isaiah niet over grapte, hij had de ideeën nog niet uitgedacht, maar hij was echt niet van plan om een zielig projectje van vijf A4'tjes af te leveren.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Hij schud zijn hoofd. "Niet voor deze pijn, dame," antwoord hij en voor ik er erg in heb, heb ik mijn wenkbrauw al wat opgetrokken. Vervolgens vormt er een lichte frons tussen mijn wenkbrauw. Waar had deze guy het in godsnaam over. "En het gekke is," gaat hij verder en ik neem stilletjes nog wat slokken van mijn koffie. "Dat had ik je enkele maanden geleden ontmoet je op dit punt al lang overtuigd had met me op date te gaan. Ik bedoel, ik zie wel dat je razend knap bent en je lijkt me op de koop toe ook nog eens erg aardig. Maar het enige dat door me heen gaat terwijl ik een charmant grapje probeer te verzinnen is; waarom zou ik? Vroeg of laat haalt mijn reputatie me toch weer in en ben ik weer bij af. Ik - ik ratel weer. Daar moest ik maar eens mee ophouden. Fuck," sluit hij af en ik kijk hem stil aan. Ehm.. En nu? Ik had geen idee waar dit over ging of hoe ik hier in godsnaam op moest reageren. Het klonk alsof hij nogal last had van een gebroken hart, of iets dergelijks. Oké, misschien wordt dit niet zo makkelijk als ik had gedacht.
"Heb je al een rondleiding gehad? Ik zweer dat ik doorgaans beter ben in gesprekken voeren," zegt hij opeens en ik schrik op uit mijn gedachtes. 'Ehm.. Nog niet nee.. Ik was net ook al de weg kwijt dus dat was geen koffie voor mij,' zeg ik met een kleine glimlach. 'Nou ja, tot net dan.' vervolg ik al snel en haal mijn schouders lichtjes op. Dan denk ik weer even aan zijn woorden van net. Ik lijk erg.. Aardig? Die is nieuw. Nou ja, dat betekent in elk geval dat ik het goed doe. Toch? 'En maak je geen zorgen.. Je hebt niet altijd een goede dag.. Of week. I don't know.' zeg ik met een zwakke glimlach en ik kijk op het bord waar al de koppels voor een project staan. 'Weet jij wie Dena is trouwens?' vraag ik hem en richt mijn blik dan weer op hem.

[ bericht aangepast op 29 sep 2017 - 18:57 ]

---

El Diablo.

prankster | willow creek | with ty l | school

Oh, ugh. Hoofdpijn. Kater. Auw. Wie had ooit bedacht om een feest te geven op een schoolavond. Mijn hoofd was hier veel te brak voor, jezus. Wat ik gisteravond allemaal nog had uitgespookt was dan ook een beetje een blur. Het zou slim zijn om vanavond vroeg te gaan slapen, maar ik was erg slecht in vroeg gaan slapen. Het was echter niet mijn eerste kater ooit, in tegen deel zelfs, dus onderhand wist ik wel zo'n beetje wat ik er tegen moest doen. Natuurlijk had ik mijn vaders chauffeur mij kunnen laten brengen, maar op het moment wilde ik zo min mogelijk met hem te maken hebben. Het liefst helemaal niks. Mijn telefoon had ik die avond ervoor dan ook op vliegtuigstand gezet, zodat ik zijn vervelende telefoontjes niet ontving. Pas toen ik op school aankwam dacht ik er aan om het uit te zetten, waarop ik gelijk een sms van Dantae binnen kreeg. Ik wilde antwoorden, maar toen kreeg ik hem zelf in het oog. Op hem aflopen deed ik niet, want hij stond samen Annabeth en ze zagen er nogal... innig uit met z'n tweeën. Okay. Ik kon niet ontkennen dat ik het niet leuk vond om dat te zien. To: Dantae sorry, ik lees je bericht je nu pas. en het is okay, je bent niet meer geïnteresseerd, fine. new girlfriend?       In plaats van op Dantae af te stappen, stapte ik daarom op Tyler af.       "Hey there, stranger. Heb je nog iets leuks bij je om de dag door te komen?" Hij wist wel wat ik bedoelde. i take superhot shower because i like to practise burning in hell

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Gelukkig was Jake niet heel boos op mij. Wel een beetje teleurgesteld, maar dat was misschien zelfs wel erger. Aan het eind van de avond was het in elk geval nog wel goed tussen ons en ik was met Jake mee naar huis gegaan. Ondanks dat ik naast hem sliep, had ik echter niet heel goed geslapen en ik was vrij zeker dat ik behoorlijk zichtbare wallen onder mijn ogen had.       "Ik ga nog even langs mijn huis voor school begint," mompel ik zachtjes tegen Jake wanneer hij ook wakker is. Zachtjes druk ik een kus op zijn lippen. "Ik zie je op school."       Eenmaal op school aangekomen zie ik Jake helaas nog niet. to Jake Ben je al bijna op school?       "Well, hello there," begroet Annabeth me iets later. Het was een beetje ongemakkelijk, na alles wat er met Colin gebeurd was. Had hij Annabeth er over verteld? "Ondanks je bos krullen, heb ik je gemist op het feest. Lag het aan mijn ogen of jouw afwezigheid?"       "Ik denk dat het aan jouw ogen ligt, want ik was er wel." Ik glimlach zwakjes naar haar. "Hoewel deze krullen wel wat platter worden door zwemmen, dus misschien lag het daar aan, of dat ik bijna enkel met Jake was..." Ik bijt op mijn lip en kijk Ann twijfelend aan. "Weet je of alles okay is met Colin?" vraag ik zachtjes. Hij had mij gevraagd om geen contact meer met hem op te nemen, dus moest ik het maar op deze manier doen. she is delightfully chaotic a beautiful mess loving her is a splendid adventure

i suck at thinking of a status || willow creek || at the party || colin jake || bikini || soundtrack

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

• Nineteen • Fighter • Jefferson High • Outside, alone •

Het stille momentje voor mezelf blijft echter niet lang alleen voor mij, want nog voor ik opkijk naar de naderende voetstappen die ik hoor, klinkt de vrolijk opgewekte stem van Ann. “Hey spetter!” klinkt het, gevolgd door een zoen op mijn goede wang. Met een halve grijns kijk ik naar de brunette, die er bijzonder goed uitziet voor the day after. Nu was zij natuurlijk ergens halverwege de avond wat minder gaan drinken, terwijl ik geen enkele rem had — niet dat ik me straalbezopen had volgegooid. “Wat zie jij er vandaag lekker uit,” grijnst ze vervolgens. Geamuseerd kijk ik haar aan en trek lichtjes een van mijn wenkbrauwen op in een stille goedkeuring van haar compliment. “Al zie ik je liever zonder shirt.” Een lach rolde over mijn lippen heen. “Ik zal het onthouden voor de volgende keer,” plaag ik haar zacht.
      ”Gister was weer een enerverende avond.” In de korte pauze die inlaste knikte ik instemmende. Het was een gezellige avond geweest en het was voor het eerst in weken geweest dat ik oprecht genoten had zonder teveel aan spanning. “Ik vond hem zeker voor herhaling vatbaar,” glimlach ik. Net als ik me echter Ann’s afwijzing te binnen schiet om haar naar huis te brengen — waar ik verder niks mee bedoeld had — besluit de brunette om verder te gaan; waarop ik het voor nu maar laat zoals het is. “Oké, D, ik spreek je later. Ik heb een blondine gespot.” Heel even volg ik haar blik en glimlach scheef als Ann me zachtjes aanraakt voor ze vertrekt. “Is goed, ik zie je straks wel.” Na deze woorden verdwijnt de jonge vrouw de school in, waardoor ik weer alleen op mijn plekje tegen de muur aan sta.
      Echter wordt mijn aandacht al gauw weer getrokken en pluk ik mijn mobieltje tevoorschijn als deze de boosdoener blijkt te zijn. Een frons nestelde zich al gauw tussen mijn wenkbrauwen zodra ik het zojuist binnengekomen berichtje van Madison lees, alvorens ik mijn peuk wegschiet, waarna mijn vingers al snel over het scherm heen glijden om haar van een oprechte reactie te voorzien.

      To: Madison.
Ik ben nooit mijn interesse verloren, Maddi, anders zou ik het namelijk niet zo verdomd moeilijk vinden. New girlfriend? Wie heeft die roddel leven ingeblazen??

Een tikkeltje geërgerd verzond ik het berichtje en voelde hoe mijn humeur inmiddels al enkele meters weer gedaald was. Met een donkere uitdrukking blik daarom dan ook nog een keer rond, alvorens ik besluit op zoek te gaan naar een van de jongens — wie maakte me eigenlijk niet eens echt uit. Ik vond er uiteindelijk sneller een dan ik verwacht had, Tyler stond namelijk nog geen enkele meters verder om het hoekje eveneens buiten. Niet alleen echter, wat em weinig kans bood mezelf te herpakken. Direct vallen mijn poelen op Madison en terwijl ik Tyler een begroetende klap op zijn schouder geef glijden mijn donkere kijkers vluchtig een keer over de blonde schone heen.
      ”Tyler, maatje, als ik eerder geweten had dat je hier stond was ik niet zo vriendloos om de hoek blijven staan,” grijns ik een tikkeltje opgezet de jongen scheef toe en probeer enigszins het ongemakkelijke gevoel wat me bekruipt weg te drukken. Niet weer een situatie zoals eerder, bedenk ik me. Ik realiseerde me echter ergens dat dit vermoedelijke zo zou blijven zolang het hoge woord er tussen Maddi en mij er niet uit zou raken. Plus dat ik er eveneens kriebelig van werd om haar bij een ander te zien, hoe stom wellicht ook. Welk recht van spreken had ik nu eenmaal?

• Nine-teen • Jefferson High • In class, with Isaiah •Outfit •

Ik moet zachtjes grinniken als Isaiah nuchter reageert met dat de school vermoedelijk een hekel heeft aan hem. Ik had echt niks met de Creekers, maar deze jongen mocht ik nu al. Hij was zo anders en zijn vermissing aan een bevoordeling stelde hem gunstig. “Oeh Jazmín, net als de Disney prinses,” reageert Isaiah haast direct, met een uitdrukking op zijn gezicht die me alleen maar meer laat glimlachen. “Je lijkt ook wel een beetje op haar en dat is een compliment natuurlijk, want Jasmine is echt wel de knapste Disney prinses.” Als de jongen een lach laat klinken kan ik niets anders doen dan met hem mee lachen. “Well, dankje,” reageer ik grinnikend en buig me ietsje naar hem toe, alvorens hem een knipoog te geven. “Ik ben natuurlijk wel nog net iets knapper he, zo in het echt.”
      ”Ik hoop eigenlijk dat we zo snel mogelijk kunnen beginnen met de project,”brengt Isaiah dan uit. Een klein zuchtje verlaat mijn lippen. Ik had nog nul ideeën gehad voor het project waar we aan moesten gaan werken en hoewel ik er mezelf zeker voor in ging zetten, wist ik nu al dat het beginnen er aan me veel tijd zou kosten — sommige motortjes in mijn binnenste kwamen niet zo snel op gang, bedacht ik me grijnzend. “Ik hoop eigenlijk dat het zo breed mogelijk is, want anders kan ik mijn geweldige ideeën niet uitwerken,” gaat Isaiah ondertussen verder en buigt hij zich iets naar me toe. “Maar ik wil ze best met je delen, tenminste ik neem aan dat je ze niet snel van me af gaat pakken.” Opnieuw schiet een van mijn wenkbrauwen de lucht in, geamuseerd en nieuwsgierig naar de o zo vrolijke kletser langs me. “Ik zou niet durven,” weet ik tussen zijn woorden door uit te brengen.
      ”Want ik dacht dus ik maak gewoon iets van een geschiedenis film, ik bedoel ik heb al verschillende scripts in mijn hoofd uitgeschreven. Wat vind je van Friends in de middeleeuwen of The flash in de tweede wereldoorlog of mijn beste idee Gossip girl in de tijd van de Grieken en Romeinen.”
Bedenkelijk leun ik iets naar achteren en laat oprecht serieus zijn ideeën door me heen gaan, voor ik — gebaseerd op mijn eigen smaak — een keuze laat horen. “Ik zou gaan voor Gossip girl in de tijd van de Grieken en Romeinen,” antwoord ik na enkele stille seconden. “Dat lijkt mij toch sowieso wel een interessant iets om in een geschiedenis film te zetten.” Tevreden krullen mijn mondhoeken zich op en schenk ik Isaiah een oprechte blik. “Plus dat ik er haast zeker van ben dat er niemand met dit idee zal komen.”

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Ondertussen zit ik bij mijn tweede sigaret. Losjes bungelt hij tussen mijn vingers en ik neem plaats op het lage muurtje. Ik wist dat er weinig interessante mensen waren hier, maar dit was overdreven. Zelfs de belangrijke mensen van Jefferson heb ik nog niet gezien. Kijk op onze perfecte, altijd onschuldige trophywife zat ik ook niet te wachten. Maar iemand anders? Op dit moment zal ik bijna genoegen nemen met Miska, al zit hij daar niet op te wachten denk ik zo. Besides, hij zit waarschijnlijk al in het lokaal sinds deze school open ging vandaag.
"Hey there, stranger. Heb je nog iets leuks bij je om de dag door te komen?" hoor ik dan opeens naast me en een grijns vormt op mijn lippen. Mijn gebeden zijn gehoord. Ik draai me wat om en kijk recht in het gezicht van mijn favoriete blondine. Nou ja, na Cas. Ofcourse. 'Hey gorgeous..' grijns ik en keer dan helemaal naar haar toe, waarna ik even knik. 'En altijd.. Nu? Ik heb ook nog niks gebruikt.' zeg ik nonchalant. Dan voel ik een klap op mijn schouder en als ik opkijk zie ik Dantae, waardoor mijn grijns nog wat breder wordt. Zo heb je niemand, zo heb je er twee. ”Tyler, maatje, als ik eerder geweten had dat je hier stond was ik niet zo vriendloos om de hoek blijven staan,” grijnst hij en ik lach zachtjes. 'Poor you..' zeg ik en vis een joint uit mijn tas. 'Dus... Wie wil?' grijns ik en steek het ding aan, waarna ik een hijs neem.

---

El Diablo.

---

---

"Ehm.. Nog niet nee.. Ik was net ook al de weg kwijt dus dat was geen koffie voor mij," antwoordt Bella, die een blik heeft alsof ze even op een andere planeet zat. "Nou ja, tot net dan." Bij wijze van proosten op mijn eigen goedheid dat ik haar onwetend van haar koffieloosheid verlost had steek ik mijn bekertje kort even omhoog, alvorens er een slokje van te nemen. "En maak je geen zorgen.. Je hebt niet altijd een goede dag.. Of week. I don't know." Ik trek een wenkbrauw op en kijk de donkerharig dame met een onderzoekende blik aan. Het gebeurt niet elke dag dat je zulke filosofieën en onverschilligheid in één zin tegelijk tegen komt. Net wanneer ik een beetje over mijn initiële verwarring heen ben en haar wil voorstellen om haar na school even de belangrijkste plekken te laten zien onderbreekt ze mijn gedachtegang weer. "Weet jij wie Dena is trouwens?" Ondanks het feit dat ze deze vraag waarschijnlijk alleen maar serieus bedoelde moet ik toch even lachen. "Dame, als je Dena nog niet ontmoet hebt dan doe je iets fout," grinnik ik. Dena is namelijk het type persoon die ervoor zorgt dat iedereen wel weet dat ze aanwezig is, is het niet met promiscue gedrag dan vindt ze wel een andere manier. "Ik kijk even voor je waar dat kind uithangt." Ik haal mijn mobiel uit mijn broekzak en begin een nieuw bericht te typen. TO: Dena Hé hooker, er is in de geschiedenisles een hottie naar je op zoek (en ik ben het niet). Rep die lekkere kont van je hierheen In tegenstelling tot vele meiden die ik ken was omgang met Dena altijd al makkelijk geweest, en niet alleen omdat onze reputaties gewaagd zijn aan elkaar. Het is gewoon fijn een keer ergens over te kunnen spreken (of juist niet) zonder dat er meteen een hele analyse over gevoelens moet volgen. En hoewel we niet zo heel vaak met elkaar hangen kan ik haar gezelschap altijd wel appreciëren. We proberen beiden maar een beetje lol te trappen, en samen lukt dat best aardig. Nadat ik mijn mobiel terug weg gestopt heb richt ik me opnieuw op de nieuwelinge. "Als je wilt kan ik je tijdens de lunch wel eens een tour geven," bied ik dan toch maar aan. Als je zelfs de koffiemachine niet weet te lokaliseren dan is je leven wel heel tragisch, denk ik zo. Ik zou in elk geval vandaag niet doorkomen zonder af en toe een dosis caffeïne. En de waarheid is dat ik geen zin heb om tussen alle bekende gezichten in de kantine te gaan zitten. "We beginnen bij het koffie apparaat," voeg ik er nog aan toe, terwijl ik de laatste slokjes uit mijn eigen beker op drink. Mijn hart begint wat sneller te slaan, maar helaas wil de waas in mijn hoofd niet wijken. Niet het effect dat ik wilde, maar hé ik leef nog. "Waar kom je eigenlijk vandaan? Je lijkt me in elk geval geen Jefferson studente," vraag ik nieuwsgierig.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Owen Bell at school • with ann and isa Verzonken in een droom waarin ik in een paleis sliep werd ik wakker met de realiteit op zijn kant, ik werd namelijk wakker in het huis van Dena die erg dicht in de buurt komt van een paleis. Ik keek wat verward opzij naar het meisje die in een diepe slaap tussen de dekens lag– langzaamaan vielen alle puzzelstukjes weer op zijn plek en hoe ik na een vrijpartij was blijven slapen, bij Dena notabene.       Bijna teleurgesteld in mezelf hees ik mezelf uit het bed waarbij er een golf van misselijkheid door mijn lichaam bewoog van zowel de alcohol als de wiet die ik gister had benuttigd. Ik voelde me verschrikkelijk, en dan moest ik ook nog eens de hele dag naar school voor dat stomme project met Zigmund; wel de laatste persoon die ik vandaag wou zien.       Ik had mezelf in een recordtijd in mijn broek en mijn shirt geschoten en eigenlijk wou ik gelijk vertrekken maar mijn blik viel nogmaals op Dena. Eigenlijk voelde ik me best rot dat ik haar zo liet liggen terwijl ik als de eerste beste viespeuk vertrok maar Dena kennende zou ze het vast niet zo erg vinden– althans zo praatte ik het onbewust voor mezelf goed– én dit allemaal terwijl ik met mijn hoofd nog té veel met Ann bezig was. Wat een onzin ook, eigenlijk. Sinds wanneer was ik, Owen Bell, zo wanhopig voor een of ander wijf die mij ook nog eens had voorgelogen en niet eens zó geweldig was.       Kwaad had ik de voordeur dichtgeslagen, als er iets niet ging gebeuren is dat een ander wijf mij zo kon kwetsen, ik liet niemand mij weer raken op die manier. In mijn auto kon ik pas bijkomen van wat er vannacht was gebeurd en hoewel ik op tijd wegging was ik bijna nog te laat op school door mijn slome rijgedrag.       Toen ik mijn auto had geparkeerd was ik in de stoel iets naar beneden gezakt zodat ik comfortabel nog een joint kon roken, dit ook zodat niet iedereen het gelijk zou zien als iemand bijvoorbeeld langs zou lopen. Met een muziekje op de achtergrond dommelde ik bijna in voordat ik me realiseerde dat ik Isa behoorlijk had verwaarloosd door dat nieuwe vriendje van haar; ik zuchtte even geërgerd omdat ik wist dat ik vroeg of laat toch wel mijn excuses moest aanbieden al zou ik niet mijn excuses aanbieden over de dingen die ik over hem had gezegd. Het zal dan ook vast wel een egoïstische, ijdele klootzak zijn en mijn voorgevoel zat meestal goed bij Willow Creek studenten.       Het plein was nog steeds aardig vol maar ik pikte binnen Isa en Ann er bijna gelijk uit, Ann en ik hadden niet meer gepraat na het incident met Collin en zelfs dat ging maar over een paar sms'jes. Erg goed had ik niet over mijn plannen nagedacht en binnen luttele seconden stond ik achter Isa die ik kort begroette met mijn hand die ik op haar onderrug plaatste.       'Goedemorgen,' meldde ik en nu pas blikte ik naar Ann en had razendsnel bekeken hoe ze er uit had gezien. Ik keerde terug naar Isa waarna ik even zwak glimlachte, 'sorry van gisteren Ies, je weet dat ik het niet zo bedoel als ik kortaf doe maar hierbij bied ik niet mijn excuses aan voor dat vriendje van je– ik ben er achter gekomen dat ik het gewoon niet zo heb op Willow Creek studenten,' sprak ik en haalde mijn schouders op. 'Het lijkt wel alsof ze zich allemaal anders voor doen dan dat ze zijn.' Hierbij blikte ik kort naar Ann toe met een wat oppervlakkige glimlach voor ik Isa goed bekeek, ondanks ze waarschijnlijk weinig slaap had gehad zag ze er nog steeds tip top uit; ik vroeg me af hoe ze dat toch altijd deed. Toen ik merkte dat ik zat te staren herpakte ik mezelf zo snel mogelijk, 'dus, wie is jullie partner voor dat achterlijke project?' De joint had duidelijk zijn werking gedaan want ik was vijf seconden na mijn vraag al weer vergeten wat ik had gevraagd. Dit leidde er toe dat mijn gedachten afdwaalde naar gisteravond, de sms'jes met Isa, Ann en naar vanochtend en waarom ik niet vijf minuten langer had kunnen blijven liggen bij Dena voor een potje ochtendseks.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Hij lacht even. "Dame, als je Dena nog niet ontmoet hebt dan doe je iets fout," grinnikt hij vervolgens en ik pruil kort. 'Het is zeker geen excuus dat dit mijn eerste dag is?' probeer ik nog en lach dan ook zachtjes. "Ik kijk even voor je waar dat kind uithangt." Ik glimlach naar hem. 'Thank you.' Ik kijk even toe hoe hij zijn telefoon pakt en neem dan de laatste paar slokken van de beker koffie voor me. "Als je wilt kan ik je tijdens de lunch wel eens een tour geven," bied hij me aan en mijn glimlach wordt wat groter. "We beginnen bij het koffie apparaat," Weer rolt er een zachte lach over mijn lippen en ik knik. 'Dat klinkt wel heel erg goed... En handig,' begin ik en kijk hem aan. 'So if you don't mind?' zeg ik glimlachend.
Een tour door deze school kon ik wel gebruiken. Mijn oude school was net zo groot maar naar mijn gevoel veel overzichtelijker. Of dat komt juist omdat ik dat al jaren gewend was en mijn eerste weken daar niet meer kon herinneren. Who knows. Daarnaast leek Colin me erg aardig en zou ik niet kunnen klagen. Toch? "Waar kom je eigenlijk vandaan? Je lijkt me in elk geval geen Jefferson studente," Ik frons lichtjes en hou mijn hoofd wat schuin. 'Jefferson?' Vraag ik hem dan toch, waarna ik mijn hoofd schud. 'Zover ik weet niet nee.. Ik ben bijna twee weken geleden verhuisd vanuit Manhattan, dus het is nog een beetje wennen aan alles hier,' zeg ik en lach kort. 'Nou ja.. Qua school en mensen dan... De rest is wel al gewend geraakt.' sluit ik af.

---

El Diablo.

---

---

17 Years | Willow Creek | Social Butterfly | In class | With Jazmin Een lach rolde over Isaiah zijn lippen heen toen Jazmin zich zelf toch nog net ietsje knapper verklaarde dan de Jasmine van Aladdin, Isaiah nam de jongedame nog even overdreven goed in zich op en deed als of hij toch nog even na moest denken over haar woorden. 'Hmm, ja ik denk dat je nog net ietsje knapper bent dan Jasmine, maar het is een close call.' plaagde hij de jongedame lachend, Isaiah hoopte dat zijn woorden de jongedame niet op het verkeerde spoor zouden zetten. Dat ze net dacht dat ze met hem aan het flirten was, want dat was totaal niet waar Isaiah mee bezig was. Hij was trouwens vreselijk met flirten, dus ja dit kon je sowieso al niet erg snel van de jongedame verwachten. Echter dacht Isaiah ook weer niet dat Jazmin erg snel zou denken dat hij haar aan het versieren was, Isaiah dacht dat het toch vrij duidelijk was. Hierna had Isaiah zijn ideeën voor het geschiedenis project met Jazmin gedeeld hopend dat de jongedame er in ieder geval een klein beetje enthousiast over was. Het waren misschien stomme en een beetje overdreven ideeën voor een simpel projectje toch zag hij graag dat andere mensen het ook enigszins zagen als goede ideeën. Uiteindelijk nadat Jazmin even bedenkelijk voor zich uit had gestaard gaf ze Isaiah toch een antwoord. “Ik zou gaan voor Gossip girl in de tijd van de Grieken en Romeinen,” wat wat ze tegen hem zei en wat er voor zorgde dat er een grote grijns op Isaiah zijn lippen ontstond, Gossip girl in de Grieks Romeinse tijd was ook zijn persoonlijke favoriet. “Dat lijkt mij toch sowieso wel een interessant iets om in een geschiedenis film te zetten.” ging Jazmin serieus verder. “Plus dat ik er haast zeker van ben dat er niemand met dit idee zal komen.” Deze laatste opmerking zorgde ervoor dat Isaiah enthousiast knikte omdat hij het helemaal eens was met de jongedame. 'Inderdaad, maar aan de andere kant bijna iedereen ziet projecten zoals deze gewoon als iets saais op papier zetten en er zo snel mogelijk van af zijn dus ja de kans dat ze zoiets zouden bedenken is nihil.' zei Isaiah. 'Maar ja het is net wat je er van maakt weet je, ik doe liever iets wat meer werk kost maar wat ik wel echt leuk vind dan iets wat me echt gewoon echt emotioneel vermoeid en snel is.' Isaiah was een harde werker zag graag goede cijfers op zijn bureau belanden, maar wou in het proces graag ook nog een beetje plezier hebben een film produceren paste hier perfect bij. Hoewel de jongeman zeker nog niet had uitgedacht hoe hij dit nou precies wou hebben, voornamelijk met acteur hij kon zich best voorstellen dat er niet veel mensen stonden te springen om hier aan mee te werken. 'Maar ik ieder geval.' ging Isaiah uiteindelijk verder tegen Jazmin. 'Gossip girl it is, maar niet met precies dezelfde karakters. Ik bedoel naar mijn mening is Serena wel een beetje overrated en haar vriendschap met Blair al helemaal. Ik bedoel als je beste vrienden bent zou je elkaar niet steeds zo in de rug moeten steken hoor, dat is toch ook niet gezond.' Een lach rolde over Isaiah zijn lippen terwijl hij de pen die hij eerder al uit zijn etui had gehaald rondjes liet draaien op zijn tafel. 'Misschien kan je wel mijn It-girl van de film zijn, hoewel ik nog wel uit moet vinden wat een it-girl in houd in de Grieks Romeinse tijd.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

"Jefferson?" vraagt Bella, terwijl ze me aankijkt op dezelfde manier waarop een verwarde puppy dat zou doen. "Zover ik weet niet nee.. Ik ben bijna twee weken geleden verhuisd vanuit Manhattan, dus het is nog een beetje wennen aan alles hier. Nou ja.. Qua school en mensen dan... De rest is wel al gewend geraakt." Er kruipt dan toch een kleine glimlach op mijn lippen terwijl ik aandachtig luister naar wat de brunette te vertellen heeft. "Manhattan?" herhaal ik, terwijl een sprankeltje van oprechte interesse in me naar boven komt. "Ik ben er wel een keertje geweest. Het was er best prettig, op het feit dat mijn vingers er bijna af vroren - laat staan andere kostbare zaken. Doe mij maar Californië, die vrieskou in de winter is niks voor mij," beken ik eerlijk. Ik haal een keer mijn schouders op, waarna ik mijn elleboog op tafel zet en mijn hoofd in mijn hand laat rusten. "En het was er zo... zo grijs," bedenk ik luidop. Hier staat het vol met palmbomen, plekjes natuur, strand in de buurt. Daar zijn enkel gebouwen, of je moet al naar Central Park toe gaan. "Gave clubs wel," ga ik verder, beseffend dat ik toch een beetje positiviteit naar haar thuisstad zal moeten toe dragen wil ik dit gesprek niet in een domper laten eindigen. "Naar The Copacabana zou ik nog wel een keertje willen." Dat ik het er ook best fijn shoppen vond houd ik maar voor mezelf. In mijn ogen is het namelijk nog steeds een beetje taboe dat mannen ook van mode mogen houden en er best wel wat vanaf mogen weten. Niet dat ik snel designerkleding zal dragen, maar ik vind het vaak op z'n minst wel interessant te zien met wat men voor de dag durft komen. Meestal veel te gewaagd naar mijn smaak, maar toch. "Mis je het?" vraag ik zacht.

[ bericht aangepast op 2 okt 2017 - 20:38 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

"Manhattan?" herhaalt hij en ik knik glimlachend. Manhattan was mijn thuis en dat zal het altijd zijn. Waarschijnlijk zou ik ook zo weer terug gaan als ik ging studeren. "Ik ben er wel een keertje geweest. Het was er best prettig, op het feit dat mijn vingers er bijna af vroren - laat staan andere kostbare zaken. Doe mij maar Californië, die vrieskou in de winter is niks voor mij," zegt hij vervolgens en ik lach. 'Daar heb je een punt.. In de winter is het prachtig maar daar geniet je alleen van als je goed gekleed bent.' geef ik toe. Echt heel warm werd het nooit, op een aantal dagen per jaar na dan. Maar in de zomer was het meestal wel goed genoeg voor shorts en rokjes. In de avond wel met een jasje.
"En het was er zo... zo grijs," gaat hij verder en ik knik. Nu ik erover nadenk heeft hij wel gelijk, maar daar ben ik van gaan houden. Ik ben geen natuurliefhebber, Central Park vond ik best maar voor de rest... Met een weekendje kamperen doe je mij waarschijnlijk geen plezier, maar ik heb het ook nog nooit geprobeerd dus wie weet. "Gave clubs wel," Ik grijns lichtjes. Het uitgaansleven is daar geweldig en de clubs waren echt het terrein van mij en mijn clique. Bekende gezichten, als ik het zo mag zeggen. "Naar The Copacabana zou ik nog wel een keertje willen." Mijn ogen worden wat groter net als mijn glimlach en ik voel bijna de lichtjes in mijn ogen twinkelen. 'No way,' zeg ik lachend. Dat was mijn favoriete plek by far en ik ging meestal elke week wel een keer. 'Dat was echt de beste club ooit! Ik ging elke week gewoon.' vervolg ik en ik knik. Dat miste ik nu zeker Ik had hier niks gevonden wat eraan kon tippen en ook de mensen waren heel anders. "Mis je het?" vraagt hij me dan en ik knik zachtjes, terwijl mijn glimlach wat wegvalt.
'Ja..' zeg ik en kijk kort naar mijn handen voor ik weer naar hem kijk. Toch weet ik een kleine glimlach op mijn lippen te krijgen. 'Het blijft mijn thuis... En.. Oh dit gaat heel arrogant klinken, maar ik was echt degene die het allemaal had. Vrienden, geld, jongens genoeg...' Ik blijf even stil. En toch wou ik meer, dingen die ik nooit zou krijgen. Een klein lachje verlaat mijn mond. 'En hier heb ik niks, moet ik weer helemaal opnieuw beginnen. Ik bedoel, met wie moet ik nu gaan shoppen? Dat deed ik altijd met mijn beste vriend. En uitgaan is ook... Anders zonder hen.' Ik zucht zachtjes en haal mijn schouders op. 'Maar goed.. Ik mag eigenlijk niet klagen. Vast genoeg mensen die mijn leven met zijn kleine probleempjes wil overnemen.' weet ik enigszins grappend te brengen. 'En het is hier vast niet zo erg, hoop ik.'

---

El Diablo.

---

---

Zoals gewoonlijk was ik vanochtend in een wip opgestaan. Het feestje van gisteravond was naar mijn mening twee keer niks waard, en ik kan alleen maar hopen dat het er niet elke keer zo aan toe zal gaan. Mocht dat wel het geval blijken dan zal ik genoodzaakt zijn mijn eigen party tricks uit de hoed te toveren. Now you see me, now you don't. Voor George was het opstaan, dan weer naar zijn gewoonte, wat minder makkelijk. Lief als ik ben had ik daarom alvast zijn spullen klaar gestopt in zijn tas en hem met een grote meeneem-mok koffie dan toch uit bed weten te lokken. Bij de belofte dat hij enkel die koffie pas in de auto zou krijgen kreeg ik direct wat ongemeend, gemompelde verwijten naar mijn hoofd geslingerd. Ach, die jongen kan er ook niet aan doen. Dat ochtendhumeur heeft hij van Pappa mee. En wat dat betreft ben ik alleen maar blij dat we onze genenpoel niet delen. Het had me een half uur gekost maar uiteindelijk wist ik de krullenbol dan toch te overtuigen met me mee te gaan naar school. De rit erheen was behoorlijk stil geweest, maar dat deerde me niet. Het feit dat George er gewoon is, is meestal genoeg voor mij. "Kom op, brompot," grinnik ik terwijl ik mijn tas van de achterbank haal. Ik stop er de autosleutels van mamma's Volvo S40 zorgvuldig in weg en sla de tas vervolgens over mijn schouder. Het is geen luxe auto, en hij heeft al behoorlijk wat jaren, maar hij doet het nog gewoon prima en George en ik raken er perfect mee van punt A naar punt B. Dat is alles wat telt, toch? Vrolijk haak ik mijn arm in die van mijn broertje en wandel rustig aan richting het schoolgebouw. Buiten zijn er nog heel wat leerlingen te bekennen, wat betekent dat ik George wellicht niet zo had hoeven opjagen. Maar ik ben nu eenmaal liever een kwartier te vroeg dan drie minuten te laat. Mijn plannen om zo snel mogelijk naar binnen te gaan worden echter snel de kop in gedrukt als ik wat verderop een groepje personen zie staan die ik niet alleen al ontmoet heb, maar ook nog eens mag. Een geniepige glimlach kruipt op mijn lippen als ik het blonde hoofdje herken als mijn favoriete nichtje, Madison (niet dat ik nou nichtjes in overvloed heb, maar als dat wel zo was dan zou ze alsnog mijn favoriet zijn). Zodra ik de blik van Tyler gevangen heb, leg ik een vinger voor mijn lippen ten teken dat hij niet mag verklappen dat George en ik er aan komen. Om te vermijden dat het getik van mijn hakken mijn plannetje verpest loop ik op de toppen van mijn tenen. Aan mijn broertje hoef ik niet eens uit te leggen wat ik van zin ben; hij kent me op een prik en wist vast al wat ik wil gaan doen nog voor ik het zelf bedacht had. Behoedzaam sluip ik verder tot ik net achter Madison kom te staan. Uiterst langzaam breng ik mijn lippen tot vlak naast haar oor. "Wiet, Maddie? Wat zou tante daarvan vinden?" zeg ik, net niet op fluistertoon. Niet dat ik van plan ben haar te verlinken. Ik wilde haar alleen even laten schrikken. Toen we klein waren was ze altijd al zo'n makkelijk slachtoffer geweest daarvoor. De herinneringen doen een glimlach op mijn lippen verschijnen, en hoewel ze binnenkort niet meer officieel mijn nichtje zal zijn zal ik haar altijd zo blijven beschouwen. Het is niet haar schuld dat die smerige vader van haar zonodig zijn secretaresse een speciale bonus moest geven. En ik ben er zeker van dat tante Rachel contact zal proberen houden met haar. "Hola, Guapo," glimlach ik nu ook naar Tyler, die een joint tussen zijn vingers heeft. Ik lik een keer over mijn lippen en ga wat dichter bij hem staan, waarna ik me naast hem op het muurtje hijs. Ik druk een kus op zijn wang, terwijl ik hem in een fractie van een seconde de joint weet te ontfutselen. "Deze keer houd je me niet tegen, Ty," grinnik ik, verwijzend naar onze eerste ontmoeting vorige week. Hij is één van de weinigen die ooit al in de gaten heeft gehad dat ik hem aan het rollen was. Daar krijgt hij van mij alle lof voor. Ik neem een flinke hijs en bied de sigaret dan aan mijn broertje aan. Hé, sharing is caring en mocht Tyler ervoor betaald willen worden; geld zat in mijn zakken. Gisteravond was behoorlijk vruchtbaar, niemand die nog hun tas in de gaten leek te hebben. Voeg daarbij mijn vlugge vingers en George's ongeëvenaarde afleidingstalent en hopsa: Roxie & Georgie zijn honderd euro rijker. Wellicht missen die snobs waarvan we het gejat hebben het niet eens. "Oh, hey Danny," groet ik nu ook de donkerharige spierbundel. "Nice ink," voeg ik er aan toe, wijzend naar zijn arm. Tijdens ons gesprek had hij een trui aan, waardoor de tekeningen verborgen waren geweest. Vervolgens richt ik mijn aandacht terug op de jongen naast en de dame voor me. "Hé, ik was gisteren nog op zoek naar jullie. Maddie waarom zei je niet dat je zou vertrekken? Ik hoopte dat we nog een beetje bij konden praten. Plots was je gewoon weg." Ik trek een pruillip en leg ondertussen mijn ene been over het andere, waardoor mijn jurkje wat hoger kruipt dan ik zou willen en mijn eigen tattoo's in zicht komen. Ik trek het snel weer naar beneden en leg dan beschuldigend mijn vinger tegen Tyler's borstkas. "En jij, makker - Jij bent me nog een zwempartijtje verschuldigd." Ik was enkel naar dat feest toe gegaan omdat hij me uitgenodigd had, maar vervolgens kreeg ik hem niet eens te zien. Waar slaat dat op? Niet dat ik verwacht dat hij de hele avond in mijn buurt rond hangt, maar even hallo zeggen kan toch wel.

[ bericht aangepast op 3 okt 2017 - 20:19 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Bella's reactie nadat ik The Copacabana vermeld had doet me even grinniken. Nou dan, blij dat ik niet de enige ben die er zo enthousiast over is. Het is naar mijn mening een club die een behoorlijk specifiek publiek trekt, maar even goed nieuwsgierige jongeren die willen weten waar dat liedje nou over gaat en uiteindelijk terug keren voor de ambiance die er de hele nacht door heerst. "Ja... Het blijft mijn thuis... En.. Oh dit gaat heel arrogant klinken, maar ik was echt degene die het allemaal had. Vrienden, geld, jongens genoeg..." Niet goed wetend wat ik met deze informatie aanmoet, probeer ik een beetje te glimlachen. Het ziet er vast heel gek uit, aangezien er zich tegelijkertijd een hele grote frons op mijn wenkbrauwen vormt. Ik weet precies wat ze bedoelt; hoe je het ene moment de wereld in je handen lijkt te hebben enkel en alleen om een ogenblik later met schijnbaar niets achter te blijven. Ten teken van sympathie knik ik een keertje. Daarna probeer ik opnieuw om een makkelijkere houding te vinden. Mijn spieren werken zo erg tegen, ik hoop dat dat straks tijdens het zwemmen maar goed komt. Zonder mijn blik van Bella af te halen leg ik mijn armen gekruist neer, waarna ik mijn hoofd er zijlings op laat rusten. Oké, dit is iets beter. Het bonzende gevoel lijkt in elk geval al een stuk minder, al kan dat ook te maken hebben met de combinatie van cafeïne en het feit dat dit gesprek eindelijk een interessante kant lijkt uit te gaan. "En hier heb ik niks, moet ik weer helemaal opnieuw beginnen. Ik bedoel, met wie moet ik nu gaan shoppen? Dat deed ik altijd met mijn beste vriend. En uitgaan is ook... Anders zonder hen. Maar goed.. Ik mag eigenlijk niet klagen. Vast genoeg mensen die mijn leven met zijn kleine probleempjes wil overnemen. En het is hier vast niet zo erg, hoop ik." Opnieuw snuif ik sarcastisch, nog voor ik het zelf door heb. Nee, lief kind, hier is het erger volgens mij. Ik schud de gedachten weg en probeer me te focussen op een positieve kant, al blijkt dat de laatste tijd nog niet mee te vallen. "Dame, met jouw looks mag je hier vast binnen de kortste keren aan de populaire tafel aanschuiven. Gooi er nog wat verhalen over Manhattan bij en die bakvisjes hier hangen helemaal aan je lippen," lach ik zachtjes, al zit er wel een onderliggende waarheid in. De jongens begaan vast een ongeluk om haar op hun telefoonlijstje te krijgen en ik vraag me af hoe lang het zal duren voor de meiden beseffen dat hun leven wellicht niet kan tippen aan dat van Bella. Ik wrijf een pluk haar uit mijn gezicht, door mijn voorhoofd over mijn mouw te vegen. Het werkt maar half, maar ik ben te lam geslagen om op dit moment meer voor elkaar te willen krijgen. "Ik ken wel een club die je misschien wat vindt. Het is een eindje rijden, en het is geen Copa, maar een keer proberen kan geen kwaad toch?" stel ik voor. "Ik heb altijd plaats voor vrienden," voeg ik er nog aan toe, voor er misverstanden verstaan over of dit nou wel of geen date zou moeten wezen. Ik heb namelijk helemaal geen zin meer in dat gedoe met vrouwen. Laat mij de komende tijd maar single wezen en plezier proberen maken zonder drama. Ik heb me één keer gebrand, en ik probeer nog steeds mijn wonden te likken. Een herhaling hoeft niet voor mij. "Ik moet je wel waarschuwen, de enige keer dat ik met vrouwen ga shoppen is als ze lingerie nodig hebben, dus ik denk dat je daarvoor beter een ander slachtoffer zoekt," besluit ik luidop. Het laatste waar ik nu zin in heb is als een muilezeltje achter een dame aan lopen terwijl zij meer in het pashokje verdwijnt dan we de kans hebben te converseren. Been there, done that. Heel even schiet het door me heen dat Bella binnenkort ook wel achter mijn reputatie zal komen, en ik hoop dat ze dan slim genoeg blijkt om te beseffen dat ik die achter me wil laten, dat dit alles niet een poging is om haar uiteindelijk in bed te krijgen. Ik meende het toen ik zei dat ik voor vriendschap wel te vinden was.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.