[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Tormienne
~ Juliyet Halle Kensington|18|Queen Bee/Upperbitch|1.3 - Marlow
~ Danaë "Dena" Melite Eiragos|17|The slut|1.1 - Bathsheba
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Tormienne
~ Roxanne “Roxie” Kinsey .....|18||1.9 - Obeah
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Campeon
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy|1.2 - Phorthos
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -GreenIight
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Obeah
~ Hero Dominic Zimmermann|18|rich kid|1.8 - Ziegler
~ Sebastian Ambroise Nelson|18|Cheerful faker|1.8 - Mouli

• Tieners van Jefferson High •
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker|1.2 - Phorthos
~ Sarah Archer|18|Teenage Dirtbag|1.4 - Sempre
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Sestra
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Virago
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Campeon
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Virago
~ Zigmund Richard Powers|17|Troublemaker|1.3 - Ziegler
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - SebastianVerlac
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •


• At the moment •
Het is woensdag 10 oktober, iets minder dan een maand geleden is Jefferson High afgebrand. Het is een week geleden dat zowel leerlingen van Jefferson High als Willow Creek te horen hebben gekregen, dat ze op Willow Creek High School terecht kunnen. Dit zal een grote verandering zijn voor iedereen. Twee compleet verschillende groepen komen samen en daarnaast is Willow Creek heel veel malen groter dan Jefferson High. Op het moment begint het derde lesuur bijna. Leerlingen van Jefferson High konden het vorige uur hun boeken, roosters etc. ophalen en voor de leerlingen van Willow Creek gelde gewoon het normale rooster.
Weer: Het is op dit moment 18 graden en er is volop zon, er zijn slechts enkele wolken in de lucht te zien en er is een lichte wind.

[ bericht aangepast op 24 sep 2017 - 21:04 ]

---

El Diablo.

prankster | willow creek | with ty l | school

"Hey gorgeous... En altijd.. Nu? Ik heb ook nog niks gebruikt."       Ik heb niet de kans niet om daar op te reageren, want Dantae verschijnt achter Tyler. Voor hoeveel hij beweerde dat hij niet zijn interesse verloren heeft, neemt hij niet eens de moeite om mij te begroeten. Sure thing, mate. Dan niet. Op zijn sms zou ik later wel reageren, of misschien wel gewoon helemaal niet. Als hij mij niet kan begroeten, dan ga ik ook geen aandacht aan hem besteden.       Tyler heeft ondertussen een joint aangestoken, maar opnieuw wordt mij de kans ontnomen om die aan te nemen, doordat iemand me dood laat schrikken door plots in mijn oor te praten. Ik maak een licht sprongetje van schrik.       "Wiet, Maddie? Wat zou tante daarvan vinden?"       "Godverdomme Roxy," vloek ik terwijl ik mijn middelvinger naar haar opsteek. "En dat maakt mij geen fuck uit," brom ik, al wist ik wel dat Rachel teleurgesteld zou zijn en ik heb haar nooit willen teleurstellen. Niet dat het veel uitmaakt, gezien ze binnenkort toch mijn stiefmoeder niet meer zal zijn, dankzij de klootzak die zich mijn vader noemt. "Anyway, het mag een wonder heten dat je Georgie hier uit bed hebt weten krijgen." Ik grinnik zachtjes en druk een kus op Roxy's wang, en daarna een op die van George.       Roxy heeft Tyler's joint gepakt, maar ik geef haar niet de kans om er lang van te genieten en pluk 'm uit haar vingers, voor ze hem aan George kan geven. De gehele situatie is ergens een beetje awkward. Gewoon niet bespreken wat er na het feest nog allemaal gebeurd is, en alles kwam goed..       "Hé, ik was gisteren nog op zoek naar jullie. Maddie waarom zei je niet dat je zou vertrekken?" Natuurlijk vraagt ze net waarom ik wegging. "Ik hoopte dat we nog een beetje bij konden praten. Plots was je gewoon weg. En jij, makker - Jij bent me nog een zwempartijtje verschuldigd."       Ik verslik me in de rook en begin te hoesten, waarop ik met lichtelijk rode wangen de joint doorgeef aan Georgie. "Ik had niet veel zin meer in het feest, er gebeurde toch niks. Plus, je zit nu bij ons op school, genoeg tijd om bij te praten, no? Het zal wel nu moeten, want je entertainen tijdens familiefeesten gaat niet meer lukken." In werkelijkheid was ik gaan tongworstelen met Tyler, om daarna naar George te gaan. Dus uh, ja. That happened. i take superhot shower because i like to practise burning in hell

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Hij snuift even en ik kijk weer naar hem. "Dame, met jouw looks mag je hier vast binnen de kortste keren aan de populaire tafel aanschuiven. Gooi er nog wat verhalen over Manhattan bij en die bakvisjes hier hangen helemaal aan je lippen," lacht hij en ik glimlach zwakjes. Mijn uiterlijk had zeker zijn voordelen ja.. Als het hier echt zo makkelijk zou zijn moet ik het misschien even moeten proberen. "Ik ken wel een club die je misschien wat vindt. Het is een eindje rijden, en het is geen Copa, maar een keer proberen kan geen kwaad toch?" stelt hij dan voor en geïnteresseerd kijk ik op. "Ik heb altijd plaats voor vrienden," voegt hij toe en ik knik glimlachend. 'Klinkt goed,' besluit ik. 'Zeg maar wanneer je kan, ik ben toch altijd vrij. Behalve dinsdag-, woensdag- en donderdagmiddag, dan moet ik werken bij het asiel.' vervolg ik, waarna ik lichtjes mijn schouders ophaal. 'Maar dat zijn toch geen dagen dat je normaal gezien uitgaat dus..'
"Ik moet je wel waarschuwen, de enige keer dat ik met vrouwen ga shoppen is als ze lingerie nodig hebben, dus ik denk dat je daarvoor beter een ander slachtoffer zoekt," zegt hij dan en ik geef hem een lichte, speelse grijns. 'Geen fan van shoppen?' plaag ik hem en schud mijn hoofd wat. 'Ach.. Misschien is alleen shoppen nog niet zo erg, geen idee. En anders heb je altijd nog online shops no? Mocht ik hier niemand tegenkomen.' zeg ik nonchalant. Ik rek me wat uit en pak het elastiekje dat om mijn pols zat. Van mijn haar maak ik een snelle, vrij messy knot. Vervolgens vis ik een pakje kauwgom uit mijn tas en hou het hem voor. 'Jij ook?' stel ik voor.

---

El Diablo.

---

Jefferson High • levensgenieter / drugsdealer • 17 • lockers > classroom • Isa & Owen > alone

---

‘Ik zal het onthouden voor de volgende keer,’ plaagde Dantae waarna hij Ann vertelde dat hij de avond zeker voor herhaling vatbaar vond, iets waar zij het alleen maar mee eens kon zijn. Niet veel later had ze afscheid van hem genomen, gezien ze Isabella binnen bij haar kluisje zag staan en er niet lang over na hoefde te denken om naar haar toe te lopen en haar aan te spreken.       ’Ik denk dat het aan jouw ogen ligt, want ik was er wel. Hoewel deze krullen wel wat platter worden door het zwemmen, dus misschien lag het daar aan, of dat ik bijna enkel met Jake was…’ Gaf Isa als antwoord op haar vraag waarop Ann simpelweg haar schouders voor ophaalde. Ze had haar dan echt niet gezien, misschien was ze onbewust te veel met Colin of Owen bezig. Of, Ann had het gewoon erg gezellig met Dantae waardoor ze niet zo erg bezig was met de rest van haar omgeving.       Het ontging Annabeth niet dat Isa op haar lip beet en haar met een twijfelende blik aan keek, iets wat de sfeer direct wist te veranderen tussen beiden. ‘Weet je of alles okay is met Colin?’ vraagt ze dan zachtjes. Ze moest toegeven dat ze een vraag over Colin had verwacht, alleen had ze toch een sprankeltje hoop dat zij wist wat hem dwars zat. Wat zal ze zeggen? Iets waar Ann totaal geen behoefte aan heeft is het tussen beiden komen van mensen en zeker niet wanneer het te maken heeft met Colin. Het is niet aan haar om te vertellen dat hij zich gisteren heeft klem gezopen en ze onderweg een aantal keren hebben moeten stoppen, omdat hij amper op zijn fiets kon blijven zitten.       Toch twijfelde Annabeth even voor zij haar lippen van elkaar haalde om een antwoord te formuleren. ‘Dat zou je toch echt aan hem zelf moeten vragen, waarschijnlijk zou hij dat alleen maar waarderen.’ Ann pauzeert kort. ‘Hoewel hij dat waarschijnlijk niet zal laten merken.’ Zegt ze waarna ze haar een zwakke glimlach schenkt.       Ann haar glimlach vaagt al snel weg om een neutrale positie in te nemen, wanneer ze de jongeman achter haar in het vizier heeft gekregen. Ann zat niet te wachten op een gezellig gesprek tussen Isa en Owen en zijn woorden gingen haar dan ook totaal voorbij. Echter, ving ze wel de laatste paar woorden op die zijn mond hadden verlaten. Ze deed haar best om zich niet aangesproken te voelen, maar ‘zich niet anders voor doen dan dat ze zijn’ en de blik die hij haar vervolgens had geschonken, kon over niemand anders dan haar gaan. Alhoewel, misschien had hij Colin ook zojuist bij het verhaal betrokken, iets wat Ann nog minder kon hebben.       ’Dus, wie is jullie partner voor dat achterlijke project?’       Annabeth’s wenkbrauw schoot omhoog bij deze vraag en op datzelfde moment besefte ze pas dat hij haar niet had begroet en geen enkel woord naar haar had uitgesproken. Het was terecht dat hij boos op haar was, maar dit pikte ze niet. Daarbij vroeg ze zich af hoe hij zichzelf zo kalm bij hen had kunnen voegen, terwijl hij gister nog met een andere chick was beland.       ’Ook hallo, Owen.’ Ann had haar ogen in de zijne gepriemd en pakte de band van haar rugzak beet. ‘Ik denk, ik begroet je maar even voor het geval je me hier nog niet had zien staan.’ Annabeth haalde haar schouders op en maakte aanstalten om weg te gaan. ‘Terwijl ik je normaal gesproken meteen was opgevallen, maar mensen doen zich nou eenmaal anders voor als dat ze daadwerkelijk zijn.’       Terwijl Annabeth wegliep, verliet een zucht haar lippen en vroeg ze zich af of de woorden van een aantal seconden geleden wel helemaal juist waren. Owen zou hier sowieso niet blij mee zijn en ze had werkelijk geen flauw idee hoe Isa hierop zou reageren. Ze moest zeggen dat de afgelopen minuten haar misschien nog wel meer energie hadden gekost dan de fietstocht van afgelopen nacht en eerlijk gezegd, had ze behoefte aan een knuffel.       Ann liep het lokaal binnen en haar ogen gleden door het lokaal, waarna ze belandde bij een jongen waarvan ze het niet erg zou vinden om nu zijn armen om haar heen te voelen. Colin zijn haar zat wild op zijn hoofd en over het algemeen, kon ze vaststellen dat het duidelijk aan hem te zien was dat hij gister een feestje had gehad.       Het lijkt echter wel alsof hij het erg naar zijn zin heeft. Onbewust kruipt er een glimlach op haar gezicht, ze is blij hem zo te zien na gisteravond. Echter wist ze nog steeds niet wat er nu daadwerkelijk aan de hand was gisteren en stond ze erop om daar achter te komen. Ze zou hem er later wel over spreken.       Ze besefte dat ze haar blik langer op hem had laten rusten dan dat ze eigenlijk wilde. Als er iets is waar ze zelf een hekel aan zou hebben, is wanneer Colin haar in de gaten zou houden. Het was dan ook totaal niet haar bedoeling om deze gedachte bij hem op te wekken. Vandaar dat ze zichzelf al weer snel herpakte en een plekje vond bij het raam. Ze trok een been op om hier vervolgens haar hoofd op te laten steunen en haar aandacht op haar mobiel te richten.

[ bericht aangepast op 5 okt 2017 - 22:35 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

---

Roxanne had me na dik een halfuur pas overtuigd om bij haar in de auto te stappen, ik had echt geen zin gehad om opgestaan en de barstende koppijn die daarbij kwam kijken leek niet te helpen. ‘Kom op, brompot,’ grinnikte ze toen we gearriveerd waren, meestal vertrouwde ik Rox niet zo achter het stuur maar dit keer was ik nog veel te beroerd om te rijden.       Mokkend nam ik een slokje van mijn koffie toen we eindelijk gearriveerd waren, nu was het nog enkel wachten op Rox die haar spullen van de achterbank haalde. Toen we het plein opliepen gaf ik Roxanne een iet wat bedenkelijke blik, het halve schoolplein stond nog vol en ik had me dus blijkbaar voor niks gehaast. Toch nam ik het haar op de een of andere manier niet kwalijk.       Het duurde dan ook niet lang voor ze een para bekende zag en mij hierbij meetrok in haar sociale activiteiten– iets waar ik geen zin in had en al helemaal niet toen ik zag dat ze richting Madison liep.       Het was erg voorspellend wat Rox van plan was toen ze op haar tenen liep en ik wou haar plan niet verpesten dus ik liep zachtjes achter haar aan. Het gesprek tussen haar en Madison volgde ik half mee terwijl ik naar de groep toesjokte en iedereen binnensmonds begroette.       Hij kende de twee jongens niet maar ze zagen er aardig uit, zijn zusje daarentegen leek ze aardig goed te kennen want ze had de joint in een fractie van hem afgepakt en daarbij kreeg de jongen ook nog een kus op zijn wang.       Alhoewel iedereen het altijd wel dacht was ik niet zo beschermend over mijn zusje als het ging om jongens, ik had er eigenlijk altijd wel vertrouwen in dat ze niet al té gek zou doen en dat ze een goede smaak had.       ‘Anyway, het mag een wonder heten dat je Georgie hier uit bed hebt weten krijgen,’ grinnikte Madi zachtjes voor dat ze de joint voor mijn neus weg graaide. Enkel gaapte ik het meisje aan voor ik haar kort van top tot teen keurde, het was inderdaad een wonder dat Rox me uit bed had gekregen na de nacht die we hadden gehad.       ‘Hé, ik was gisteren nog op zoek naar jullie. Maddie waarom zei je niet dat je zou vertrekken?’ Vroeg Rox aan Madison, ‘ik hoopte dat we nog een beetje bij konden praten. Plots was je gewoon weg. En jij, makker - Jij bent me nog een zwempartijtje verschuldigd.’ Roxanne had blijkbaar erg andere dingen in gedachten toen ze zich weer focuste op de jongen die ze zover ik wist Tyler noemde.       Na deze vraag begon Madison te hoesten en lachte ik zachtjes toen ze de joint aan mij gaf, hierna liet ik kort mijn hand rusten op haar rug maar trok die al gauw weer terug. ‘Ik had niet veel zin meer in het feest, er gebeurde toch niks. Plus, je zit nu bij ons op school, genoeg tijd om bij te praten, no? Het zal wel nu moeten, want je entertainen tijdens familiefeesten gaat niet meer lukken.’       Er gebeurde toch niks? Bedenkelijk gaapte ik haar even aan voor ik mijn hand nogmaals op haar onderrug liet rusten en kort mijn lippen naar haar oor toe bracht, ‘je noemde ons niet niks toch?’ Vroeg ik zachtjes voor ik wat afstand nam en haar met een zelfvoldane glimlach aangaapte.       Vervolgens nam ik een diepe hijs van de joint voor ik opzij keek naar de andere jongen, ik wist zijn naam nog niet en eigenlijk wist ik nog helemaal niets van hem.       Na nog een diepe trek genomen te hebben overhandigde ik aan hem de joint en keek hem even speurend aan, ‘hoe zit het met jou? Had jij gister nog een leuke avond gehad?’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

• Nineteen • Fighter • Jefferson High • Outside, with Tyler, Maddi, Roxie & George •

Het was niet dat ik Maddi opzettelijk niet begroette. Ik deed het wel, maar leek gaandeweg ergens mijn tong verloren waardoor er alleen maar een zwakke murmel van haar naam over mijn lippen heen wist te rollen gevolgd door een zwakke glimlach die ik haar trachtte te geven — ware het niet dat de blondine haar aandacht nog sneller van me had afgehaald dan ik verwacht zou hebben. “Poor you…” hoor ik Tyler zeggen, als reactie op mijn woorden, waarna hij een joint uit zijn zakken tevoorschijn haalt. “Dus… wie wil?” Subtiel sla ik de uitnodiging tot het stoned worden af door enkel een halve pas achteruit te zetten — welke vermoedelijk niet eens gezien zal worden, daar een donkere krullenbol stiekem achter Maddi ging staan.
      Onbewust gleed er een glimlach over mijn lippen heen als Roxie de blondine voor zich laat schrikken en steek ik mijn handen diep in de zakken van mijn spijkerbroek terwijl ik mijn blikken over het stel voor me heen laat gaan. Normaliter zou ik een drukke groep eerder vermijden en zond ik me eerder af dan dat ik me naar de voorgrond drukte, maar ergens was de behoefte naar mensen om me heen nu groter. Heel even glijdt mijn blik naar Maddi en nemen ze haar volledig op, wetende dat ik daar ongezien mee weg kom doordat Roxie alle aandacht naar zich toe wist te halen. Ik kon het niemand kwalijk nemen overigens, die meid had iets over zich heen wat op een positieve manier aanstekelijk leek te werken. De jongen die ze bij zich heeft ken ik echter niet, waardoor ik hem enkel tussendoor weet te begroeten met hooguit een knik van mijn hoofd.
      ”Oh, hey Danny,” klinkt het dan ineens mijn kant op. Met een ietwat geamuseerde trek op mijn lippen richt ik me tot Roxie. Ik was er honderd procent van overtuigd dat ik me juist aan haar had voorgesteld toen we elkaar een paar dagen geleden tegenkwamen — en op een soepele manier aan de praat raakte — dus of de jonge vrouw vond het leuk om mijn naam te vertroetelen, of ze had hem geheel verkeerd verstaan. Ik besloot het zo te laten echter. “Nice Ink.” Een vriendelijke grijns verscheen op mijn lippen. “Jij ook.” Subtiel knikte ik naar het stukje lichaamsversiering wat tevoorschijn kwam zodra de donkere schone zich op het muurtje had gehesen. Hoewel ze deze tactvol geprobeerd had te verbergen was deze niet aan mijn oplettende oog ontglipt.
      ”Hé, ik was gisteren nog op zoek naar jullie. Maddie waarom zei je niet dat je zou vertrekken? Ik hoopte dat we nog een beetje bij konden praten. Plots was je gewoon weg. En jij, makker - Jij bent me nog een zwempartijtje verschuldigd,” gaat Rozie vervolgens verder. Als Maddi op dat moment in een verstikte hoestbui terecht lijkt te komen werp ik haar een bezorgde doch vragende blik toe. Vagelijk bekruipt er me een onbehaaglijk gevoel, maar ik heb nog geen enkel benul waar dit precies vandaan lijkt te komen — of waar het afkomstig van zou moeten zijn. Het besef kan me echter nog wel eens sneller gaan dagen dan ik misschien zou willen. “Ik had niet veel zin meer in het feest, er gebeurde toch niks. Plus, je zit nu bij ons op school, genoeg tijd om bij te praten, no? Het zal wel nu moeten, want je entertainen tijdens familiefeesten gaat niet meer lukken.” Mijn blik valt nu pas op de jongen die met Roxie mee is gekomen en welke Maddi dusdanig aan stond te gapen dat mijn haren er van overeind gingen staan.
      Het was niet moeilijk te raden waarom ik het gevoel kreeg wat me nu bekroop — jaloezie — terwijl ik niet eens goed wist waar het vandaan leek te komen. Had ik een recht om jaloers te worden, of me te gedragen als een valse ex? Misschien vond ik ergens van wel, want als het op jongens en Maddi aankwam dan tolereerde ik nog altijd verdomd weinig. Vooral zolang er nog niks tussen haar en mij duidelijk was; een knoop die uit elkaar getrokken moest worden zodat we beide wisten waar exact te staan. Mijn tanden knarsten dan ook zacht over elkaar heen als de jongen zijn hand op haar rug legt, een handeling die me eerder nog niet opgevallen was, en als hij zijn gezicht veel te dicht naar haar oor brengt voel ik hoe mijn handen zich tot vuisten ballen en mijn spieren zich aanspannen. Met moeite en in een poging mezelf tot een kalmte te houden zodat ik niet als een volslagen, onredelijke idioot zou uitbarsten, scheur ik mijn blik van hen af.
      Wanneer de joint in mijn ooghoeken tevoorschijn komt trek ik een afkeurende blik, welke eerder te maken had met degene die hem me aanbood. De enigste reden dat ik niks deed met drugs of jointjes, was omdat ik fit moest blijven voor het vechten. Dat ik al gauw naar een fles alcohol greep tijdens een rothumeur was al erg genoeg en ik kon me niet meer ongezonde dingen veroorloven wilde ik mijn winnende positie behouden binnen de gevechten. “Hoe zit het met jou? Had jij gister nog een leuke avond gehad?” Haast wanhopig probeer ik mezelf los te scheuren van hetgeen wat er door me heen gaat, maar verschillende factoren weken niet van hun uitwerkingen af en idee dat er iets gaande was klauwde zich aan me vast als een leeuwin aan haar prooi. “Een topavond,” gromde ik dan ook en negeerde de joint die hij me aanbood door mijn blik weer van hem af te halen en de jongen op deze manier zo min mogelijk aandacht te schenken dan nodig was, tot ik ergens mijn kalmte weer herpakt leek te hebben.





(Jaz komt asap!)

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

"Dat zou je toch echt aan hem zelf moeten vragen, waarschijnlijk zou hij dat alleen maar waarderen. Hoewel hij dat waarschijnlijk niet zal laten merken."       Hij had haar dus niks verteld, anders zou ze niet zeggen dat ik het aan hem moet vragen. Sterker nog, ik gok eigenlijk dat ze dan boos op me zou zijn. "Oh ja, ik zal dat wel doen." Ik forceer een glimlach, gezien ik niet graag terug denk aan mijn gesprek met Colin. Eigenlijk wilde ik het graag aan hem vragen, maar hij had het erg duidelijk gemaakt dat hij niks meer van mij wilde horen.       Ik schrik lichtelijk op van iemand's hand die plots op mijn onderrug ligt, maar het blijkt gelukkig Owen maar te zijn. Ergens ben ik verbaasd om hem te zien, gezien hij gisteren na een kort gesprek er alweer vandoor was gegaan. Het laatste wat ik van hem had gezien, is dat hij met Dena de deur uitliep.       "Goedemorgen, sorry van gisteren Ies, je weet dat ik het niet zo bedoel als ik kortaf doe maar hierbij bied ik niet mijn excuses aan voor dat vriendje van je– ik ben er achter gekomen dat ik het gewoon niet zo heb op Willow Creek studenten. Het lijkt wel alsof ze zich allemaal anders voor doen dan dat ze zijn."       Hij kijkt hierbij naar Ann, wat me lichtelijk laat fronzen. Ongemakkelijk. Tegelijkertijd word ik een beetje boos om zijn opmerking over Jake. "Je kent hem niet eens," zucht ik zachtjes. "Hij is echt heel lief en zorgzaam. Leer hem eerst kennen en oordeel dan, en als je hem dan nog steeds niet aardig vindt, okay dan." Ik bijt kort op mijn lip en ik kijk naar de grond. Was ik niet nu eigenlijk ook een Willow Creek studente? Ik hoopte maar dat Owen mij er niet mee bedoelde.       Wanneer ik weer op kijk zie ik dat hij mij aanstaart, waardoor ik met mijn handen over mij wangen ga. Zit er soms iets op?       "Dus, wie is jullie partner voor dat achterlijke project?"       "Ook hallo, Owen. Ik denk, ik begroet je maar even voor het geval je me hier nog niet had zien staan, terwijl ik je normaal gesproken meteen was opgevallen, maar mensen doen zich nou eenmaal anders voor als dat ze daadwerkelijk zijn."       Ongemakkelijk kijk ik van Owen naar Ann, terwijl die laatste al weg loopt. Het blijft even stil tussen Owen en mij, tot ik uiteindelijk maar antwoord geef op zijn vraag. "Oh, um, ik heb nog niet gekeken eigenlijk. Het zal vast niet zo erg zijn..." Ik pak Owen's hand vast en knijp er zachtjes in. "Het spijt me van jou en Ann, ik vond jullie altijd wel een leuk koppeltje." Mijn armen glijden om mijn beste vriend heen zodat ik hem een knuffel kan geven. "Je vindt vast wel een leuk meisje die bij je past. En heb ik iets op mijn gezicht of tussen mijn tanden? Je zat een beetje te staren net." T she is delightfully chaotic a beautiful mess loving her is a splendid adventure

i suck at thinking of a status || willow creek || hallway, at her locker || owen ||soundtrack

[ bericht aangepast op 6 okt 2017 - 22:11 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Dantae wijst het af en ik knik even, waarna ik nog een hijs neem. Dit had ik nodig. Dan valt mijn blik op een bekend en heel leuk gezicht, Roxie. Ik grijns lichtjes en hou me stil, tot ze achter Maddie staat. Ik lach zachtjes als ze schrikt en neem dan een laatste trek van de joint tussen mijn vingers. "Godverdomme Roxy," vloekt Maddie ondertussen. "En dat maakt mij geen fuck uit," bromt ze vervolgens en ik haal geamuseerd mijn wenkbrauw wat omhoog. "Hola, Guapo," glimlacht Roxie naar mij en ik kijk weer naar haar. 'Hello you..' zeg ik en kijk toe hoe ze plaats neemt naast mij. Ze drukt een kus op mijn wang en vist de joint tussen mijn vingers vandaan. "Deze keer houd je me niet tegen, Ty," grinnikt ze en ik grijn s weer. Ik leun naar haar oor, 'I don't mind beautiful...' fluister ik en druk een zachte kus op haar kaak. Ik trek me weer terug en kijk naar het gezelschap.
Het duurt echter niet lang voor ik weer afgeleid ben, dit keer door mijn telefoon. Ik scroll door de berichtjes, de meeste enkel van de mensen die van mij kopen. Met zo hier en daar nog wat andere dingen. Niks bijzonders eigenlijk. Ik reageer op een paar van de berichtjes tot ik weer afgeleid wordt, deze keer door Roxie's vinger die tegen mijn borstkas prikt. "En jij, makker - Jij bent me nog een zwempartijtje verschuldigd." Ik lach zachtjes en knik. 'Sorry darling.. Ik heb je denk ik gemist gisteren.' zeg ik met een verontschuldigende glimlach. 'Maar dat komt goed, I promise. We kunnen zelfs vanavond gaan als je wil' zeg ik vervolgens en sla losjes mijn arm om haar middel. Ik blijf even stil en kijk om me heen, voor ik me weer op de groep richt. 'Ze hebben zo'n geschiedenisproject opgezet eh? Weet je met wie ik opgescheept zit?' begin ik en een sarcastisch lachje rolt over mijn lippen. 'Our very own trophy wife.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik had al een hekel aan geschiedenis maar dit slaat alles. Niet dat ik van plan was iets te doen maar goed..' mompel ik.

[ bericht aangepast op 7 okt 2017 - 15:31 ]

---

El Diablo.

---

---

Hoewel ik er vrij zeker van ben dat ik mijn tanden gepoetst had vanochtend voor ik de deur uit ging, en om zeker te zijn dat ik niet meer meurde naar de drank van gisteren nog een handvol tic-tac's er achter aan gegooid had in de auto, neem ik toch de kauwgom die Bella me aanbiedt aan. Als blijkt dat de muntsmaak veel sterker is dan ik had verwacht, waardoor het bij inademen lijkt alsof mijn longen bevriezen, Ik hoest een keer, bij het ervaren van deze sensatie, waarna ik mezelf weet te herpakken. Waarom had ik ook alweer die reputatie van ultieme charmeur? Soms weet ik het zelf niet. Ondertussen herhaal ik in gedachten even de dagen waarop Bella aangaf niet vrij te zijn. Het begint me te dagen dat het waarschijnlijk nog niet zo evident zal worden om af te spreken. Op maandag heb ik meestal zwemmen, en van vrijdag- tot zondagavond hebben mijn ouders vaak gala's, benefieten en andere sociale onnozelheden waarbij ze mij en Ann verwachten. Natuurlijk is dat niet elk weekend zo, maar ik moet natuurlijk ook niet verwachten dat Bella elke avond thuis gaat zitten wachten tot ik een keertje tijd heb om haar mee te nemen naar die club. Ik frons mijn wenkbrauwen en zet vervolgens mijn tas op tafel, waarna ik er in ga rommelen. Tot mijn ongenoegen kom ik tot de vaststelling dat ik mijn agenda thuis moet laten liggen hebben, gezien hij nergens te bespeuren is. Nadat ik een balpen en een notitieblok uit mijn tas getoverd heb laat ik het ding weer met een plofje op de grond vallen. "Ik kan zo gauw niet zeggen wanneer het uitkomt," begin ik, terwijl ik alvast mijn nummer neer pen op een stukje uit mijn notitieblok. "Maar als jij nou een keer je agenda bekijkt en me laat weten welke datums jou het beste uitkomen, en da ga ik vanaf daar verder." Ik scheur het hoekje met mijn handschrift af en schuif het naar Bella toe. Mijn ogen worden kort naar de deur toe getrokken als een bekend figuur zowat binnen glijdt. Voor Ann echter in de gaten kan krijgen dat ik haar ook gezien heb, heb ik mijn blik alweer afgewend. Er is een reden dat ik me de deur uit gehaast had daarnet en die telt nog steeds. Ik heb helemaal geen behoefte aan een confrontatie, na gisteravond, en het vragenvuur dat daarmee waarschijnlijk gepaard zou gaan. Laat haar maar even in haar eigen potje stoven, want blijkbaar ben ik dan toch niet zo belangrijk voor haar als ik altijd al zelf gedacht heb. Ik kan er nog steeds niet bij waarom ze mijn bestaan zou verzwegen hebben voor iemand waarmee ze destijds een toekomst zag. "Hoe ben je erbij gekomen in het asiel te gaan werken?" vraag ik dan maar aan Bella, hopend dat mijn blik daarnet er niet al te zuur uit zag. Zoals ik zei; geen zin in een ondervraging.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Automatisch schiet er een wenkbrauw de hoogte in zodra Madison na het horen van mijn vragen zichzelf moet overgeven aan een intense hoestbui. Dat brengt bij mij enige bezorgdheid, maar vooral verwarring naar boven. Bij mijn weten is Maddie niet vies van de occasionele joint, dus het lijkt me behoorlijk vreemd dat ze er opeens niet tegen zou kunnen. Vooral omdat het spul van Tyler niet eens zo sterk is. Slecht is het niet, verre van. Maar naar mijn ervaring bestaat er sterkere wiet dan dit. "Ik had niet veel zin meer in het feest, er gebeurde toch niks. Plus, je zit nu bij ons op school, genoeg tijd om bij te praten, no? Het zal wel nu moeten, want je entertainen tijdens familiefeesten gaat niet meer lukken," geeft ze uiteindelijk toch antwoord op mijn vraag. Dat zou op zich een antwoord naar believen geweest zijn, ware het niet dat George zich uit het niets genoodzaakt voelt haar iets toe te fluisteren. "Hm," hum ik instemmend, terwijl ik verder stilzwijgend de blik van mijn broertje naar Danny volg. Was ik voorheen nog niet achterdochtig geweest, dan had het feit dat zijn blik zowat -en geheel plotsklaps- op onweer staat. Veel tijd om dit alles te laten bezinken krijg ik echter niet, want de jongen naast me spuit het ene gladde zinnetje na het andere in mijn richting, waarmee hij dan ook zo goed als al mijn aandacht opeist. "We kunnen zelfs vanavond gaan als je wil," biedt hij ondertussen aan, na mijn opmerking over het zwempartijtje. Terwijl ik de geamuseerde opmerking die bij mijn huidige humeur past probeer te onderdrukken laat ik mijn ogen over zijn gezicht glijden. Ook dat hij zijn arm plots om mijn middel heeft weten te leggen vind ik absoluut niet erg, maar alles samen gerekend vind ik deze jongen toch een beetje ongeloofwaardig overkomen. Ik vind het moeilijk om te onderscheiden wat hij meent en wat pure komedie is. En dat vind ik niet bepaald een pretje. Hoewel ik zeker niet op zoek ben naar iets serieus en ook graag een lolletje trap, weet ik wel graag waar ik aan toe ben. Ondertussen is het onderwerp veranderd naar het geschiedenisproject dat we binnenkort moeten indienen, en het doet me er aan denken dat zowel Georgie als ik nog geen partner hebben toegewezen. Ik zou het natuurlijk niet erg vinden het samen met mijn broertje te doen, maar ik ben er vrij zeker van dat de leerkrachten minder achter dat idee zullen staan. "Maddie," begin ik, terwijl Tyler verder ratelt, en buig me naar de blondine toe. "Ik wil gewoon even zeggen dat wij misschien niet meer op jouw familiefeesten zullen komen, maar dat jij nog steeds welkom bent op die van ons. Het zou gewoon niet hetzelfde zijn zonder jou. Ik ben er zeker van dat tante Rachel er ook zo over denkt. Niet, George?" Ik glimlach een keer naar mijn broer, steevast overtuigd dat hij mijn mening zal delen. George en ik maken een gevaarlijk duo, maar als je Maddie er nog eens toevoegt dan zijn de drie musketiers doetjes vergeleken met ons. Eén keertje hadden we een fles champagne gestolen en waren we er met z'n drietjes mee onder tafel gekropen. Amper veertien waren we toen. Tante en mama waren ziedend toen ze ons giechelend aantroffen, maar wij hadden de grootste lol. Na die enkele woorden en mooie herinnering focus ik me weer op het gesprek, en besluit ik schoon genoeg te hebben van Tyler's attitude als hij beweert zich niet te zullen inzetten voor het project, simpelweg omdat zijn partner hem niet ligt. Nou dan, tijd om me er even mee te gaan moeien. Zonder pardon leg ik hem het zwijgen op door letterlijk mijn hand voor zijn mond te plaatsen. "Sssssh," fluister ik hem toe, dan wel op een positieve toon. Inmiddels speelt er weer een ondeugend glimlachje op mijn lippen. "Jij bent zo vol van jezelf, is het niet, Querido?" grinnik ik, waarna ik me wat dichter naar hem toe buig zodat enkel hij de volgende woorden kan horen. "Ik geef je niet eens ongelijk," geef ik stilletjes toe. "Maar je hoeft het er niet zo dik op te leggen," besluit ik, mijn stem allesbehalve verwijtend. Na opnieuw een kusje op zijn wang geplaatst te hebben, kwestie dat het duidelijk is dat ik het niet slecht bedoel, haal ik mijn hand weg en breng ik mijn hoofd weer naar achter, zodat ik hem terug aan kan kijken. "Daarbij, George en ik moeten ook nog een partner toegewezen krijgen. Als je wilt kan ik vragen aan de leerkracht of hij je om kan wisselen. Ik kan héél overtuigend zijn," ga ik verder. "Dus als ik het hem nou een keer heel lief vraag, dan mogen jij en ik misschien wel samen een beetje geschiedenis schrijven." Ik ben me uiterst bewust van de dubbele betekenis achter mijn laatste woorden, het was dan ook geheel intentioneel. "Maar dan moet je er wel voor werken," voeg ik er nog aan toe. Ik ben absoluut niet van plan dat project in mijn eentje te maken en daarbij hoort Tyler hoe dan ook zijn deel te doen, ongeacht met welke partner hij opgescheept zit. /

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

‘Je kent hem niet eens,’ hoorde ik Isabella zachtjes zuchtte maar mijn mening stond standvast gecement in mijn hoofd en niemand die mij op andere gedachten ging brengen.       ’Hij is echt heel lief en zorgzaam. Leer hem eerst kennen en oordeel dan, en als je hem dan nog steeds niet aardig vindt, okay dan.’ Haar woorden waren langzaam afgevaagd en ik was heel eerlijk als ik zei dat Jake wel de laatste persoon was waar ik me in ging interesseren.       Vervolgens had Isa wat afwezig naar de grond gestaard en had Ann haar handen stevig om de banden van haar rugzak gebonden. ‘Ook hallo, Owen. Ik denk, ik begroet je maar even voor het geval je me hier nog niet had zien staan, terwijl ik je normaal gesproken meteen was opgevallen, maar mensen doen zich nou eenmaal anders voor als dat ze daadwerkelijk zijn.’       Iet wat verbaasd had ik Ann aangegaapt voor ik realiseerde dat ik wat terug had moeten zeggen, voor ik het wist was ze namelijk al weer verdwenen. Ergens voelde ik me schuldig dat ik haar niet eens gedag had gezegd maar hoe wilde ze dat ik dat zou doen? Daar was voor mijn gevoel de sfeer tussen ons nog veel te gespannen voor.       Nu was het enigste waar ik nog zicht op was; Isa, die me met medelijden aan zat te staren. Ik voelde me nogal beschaamd en haalde gefrustreerd de beanie van mijn hoofd om kort door mijn haar te woelen.       ‘Oh, um, ik heb nog niet gekeken eigenlijk. Het zal vast niet zo erg zijn. . .’ Voordat ik antwoord kon geven had ze mijn hand gegrepen en er zachtjes in geknepen waarbij ik haar enkel aan kon kijken en deed alsof ik niet begreep waarom ze dit zojuist deed.       ‘Het spijt me van jou en Ann, ik vond jullie altijd wel een leuk koppeltje.’ Het duurde niet lang voor ze ingaf aan haar blik vol medelijden en mij in een omhelzing trok die ik met tegenzin aanvaardde. ‘Je vindt vast wel een leuk meisje die bij je past. En heb ik iets op mijn gezicht of tussen mijn tanden? Je zat een beetje te staren net.’       Langzaam aan had ik mezelf uit haar greep gekregen en keek haar nu zonder enige emotie aan terwijl ik nonchalant mijn schouders ophaalde. ‘Ik ben met Dena naar huis gegaan gister,’ gaf ik toe en keek Isa strak aan in de hoop dat ze me niet zou veroordelen. ‘Ik was erg dronken en om eerlijk met je te zijn heb ik er geen spijt van; ik ben klaar met Ann,' loog ik. 'Wees eerlijk, ze is ook niet jou beste vriendin.'       Ik graaide in mijn zakken naar een sigaret die ik gelijk opstak en nu opkeek naar Isabella; ‘en ik keek alleen maar omdat ik,’ ik pauzeerde even en dacht na over wat ik tegen haar ging vertellen. Ik wist eigenlijk zelf niet eens waarom ik een momentje nam om haar te keuren maar ik had het wel gedaan en het was duidelijk niet gemist. ‘Je ziet er gewoon goed uit vandaag, that’s all.’

[ bericht aangepast op 8 okt 2017 - 19:00 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

prankster | willow creek | with ty l | school

Georgie plaatst zijn hand op mijn onderrug en brengt zijn lippen naar mijn oor. "Je noemde ons niet niks toch?"       Ik zucht diep. Ja, dit is ook echt het moment om dat te bespreken. Een zelfingenomen grijns staat op zijn gezicht, waar bij wijze van een antwoord mijn middelvinger naar opsteek. Maar goed dat mijn nagels mooi gemanicuurd zijn, want dit was al de tweede keer in nog geen vijf minuten.       George biedt ondertussen de joint aan aan mijn lieftallige ex, die het natuurlijk weigert. Ik rol met mijn ogen en pluk opnieuw het rokende geval uit George's vingers. "Danny doet niet aan drugs," meld ik, waarbij ik het niet kan laten om de rook zijn kant op te blazen. Soms kan ik er teveel van genieten om hem te irriteren. Hij is toch al een stuk chagrijn vandaag. Misschien heeft hij toch geen nieuwe vriendin, of anders een vriendin die niet erg goed was in bed, want met zijn chagrijnigheid kon hij wel een goede beurt gebruiken.       Naast me babbelen Tyler en Roxie over zwemmen en geschiedenisprojecten en ik volg er niet veel van, behalve dat Ty moet samen werken met een "trophy wife". Ik wist dat ik samen moest werken met Sammi. Ging ook nog gezellig worden.       "Maddie, ik wil gewoon even zeggen dat wij misschien niet meer op jouw familiefeesten zullen komen, maar dat jij nog steeds welkom bent op die van ons. Het zou gewoon niet hetzelfde zijn zonder jou. Ik ben er zeker van dat tante Rachel er ook zo over denkt. Niet, George?"       Ik grinnik zacht. "Dan moet je haar maar niet vertellen over die joints, hmm. Anders gaat ze straks nog denken dat ik een slechte invloed op jullie bent, ook al zijn jullie toch al hopeloze gevallen." Een speelse knipoog naar Roxie en Georgie volgt.       "Kunnen jullie twee alsjeblieft een kamer gaan zoeken?" merk ik op nadat ik Roxie alweer een kus op Tyler's wang drukt en een innuendo maakt over 'geschiedenis schrijven'. Niet bepaald subtiel maak ik een kotsgebaar, waarna ik met mijn hoofd naar Dantae knik. "Neem hem maar gelijk mee, die kan wel een goede beurt gebruiken als ik die kop bekijk. Ik houd Georgie hier wel gezelschap." i take superhot shower because i like to practise burning in hell

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Teleurgesteld kijk ik Owen aan wanneer hij zich uit mijn omhelzing wurmt. Vond hij het zo erg om met mij te knuffelen? Hij kijkt me zelfs emotieloos aan, waardoor ik zacht op mijn onderlip bijt.       "Ik ben met Dena naar huis gegaan gister. Ik was erg dronken en om eerlijk met je te zijn heb ik er geen spijt van; ik ben klaar met Ann. Wees eerlijk, ze is ook niet jou beste vriendin."       Ik haal mijn schouders op. "Beste vriendin zou ik haar niet noemen, maar wel een vriendin," mompel ik, terwijl ik toe kijk hoe Owen een sigaret opsteekt. Het was tenminste geen joint... Hoewel, er is lichte roodheid in zijn ogen te bespeuren, wat er op wijst dat hij vlak hiervoor waarschijnlijk wel iets heeft gehad.       "En ik keek alleen maar omdat ik." Owen pauzeert even. "Je ziet er gewoon goed uit vandaag, that’s all."       Voor enkele seconden staar ik hem ongelovig aan, waarna ik zachtjes begin te lachen. "Je hoeft niet te liegen om mij goed te laten voelen hoor. Ik heb bagger geslapen vannacht en zo zie ik er waarschijnlijk ook uit. Ik dacht dat ik misschien iets tussen mijn tanden had of zoiets." Nog steeds met de glimlach op mijn lippen, steel ik Owen's beanie en plaats ik die op mijn eigen hoofd. Mijn blonde krullen springen er vrolijk onderuit.       Terwijl Owen zijn sigaret verder oprookt, kijk ik online op er achter te komen met wie ik samen moet werken. Mijn gezicht betrekt zodra ik de naam lees. "Ik moet samenwerken met Tyler," zucht ik. Hoewel, 'samen werken', ik wist toch van hem dat hij geen poot ging uitsteken. Ik kon het ook wel alleen doen, maar ik wil niet mijn best doen voor iets en dat hij vervolgens ook credit er voor krijgt, niet na gister. "Denk je dat we mogen wisselen van partners? Ik wil niet samenwerken met hem na gisteren..." Ik kan nog steeds niet bevatten dat hij mij daadwerkelijk zomaar gezoend had. Ik voel me nog steeds naar als ik denk aan wat hij daarna zei. "Wil jij anders met mij samenwerken, als we mogen wisselen? Als je het wilt tenminste." v she is delightfully chaotic a beautiful mess loving her is a splendid adventure

i suck at thinking of a status || willow creek || hallway, at her locker || owen ||soundtrack

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

Ik was wat later dan Jazmin uit bed gerold maar ik was dan ook ’s nachts druk in de weer geweest nadat ik was wakker gebeld door een maatje. Ik had er nog niet over gepraat met Jazmin maar het kon me eigenlijk weinig schelen sinds we een geweldige avond hadden gehad. We waren in ieder geval actief bezig geweest.       Eenmaal op school aangekomen was het aardig druk op het plein maar zag ik niemand interessant genoeg om voor te stoppen waardoor ik stug doorliep, bij mijn kluisje aangekomen kwam ik er achter dat ik blijkbaar alle boeken die ik voor vandaag nodig had thuis was vergeten– niet dat het me iets kon schelen maar het zou wel voor wat gedoe zorgen vandaag.       Toen ik de klas binnen strompelde had ik al gauw mijn oog op Ann die ik sinds ons incident niet meer alleen had gespot, ik zakte naast haar neer en gunde haar een zwakke glimlach.       ‘Op tijd, Oksana?’ Vroeg ik en volgde haar blik naar een blonde jongen die ik nog nooit had gezien en daarom er van uit ging dat hij op Willow Creek zat. ‘Dat is ook voor het eerst.’       Ik leunde wat achterover en keek haar indringend aan, ‘ik wil niet z’n soort persoon zijn Ann maar je weet ook dat ik hier echt gek van word.’ Ik zuchtte even geërgerd en keek naar het meisje voor ik vermoeid door mijn ogen wreef, ‘Ann, het kan me echt niks schelen waar je in godsnaam heen wilt maar geloof me, met een goede opleiding kom je alleen ergens als je geld hebt en dat hebben we niet. Dus, of je nou ineens tot Willow Creek bent bekeert of niet – ik heb het fucking nodig.’       Ik had mijn stemtoon iets verlaagd maar het was nog steeds behoorlijk duidelijk voor mijn gevoel– ik boog dan ook wat naar haar toe zodat ze me wel moest aankijken en schudde mijn hoofd afkeurend; het liefst had ik nog wel meer willen zeggen maar het was Ann en we zaten in een klaslokaal dus veel meer dan dit kon ik niet doen.       Nu pas viel mijn oog kort op het meisje wat rechts voor mij zat, de jongen herkende ik vaag en ik probeerde niet te staren maar mijn blik bleef zeker een paar luttele seconde hangen. Ik haatte het dat ik zo gek op haar was, het was gewoon niks voor mij. De jaloezie was zelfs ook al opgespeeld en het hele feest was ik voor mijn gevoel bezig geweest met het waken over Jazmin en haar goddelijke lichaam.

[ bericht aangepast op 12 okt 2017 - 19:56 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

Madison zuchtte enkel diep en stak vervolgens haar middelvinger naar me op die ik met genoegen aannam, dat was wel het laatste wat mijn dag kon verpesten. De jongen aan wie ik de joint aanbood had me slechts een afkeurende blik gegund waardoor ik hem wat vervreemd aankeek; het kon mij echt geen reet schelen of je van een beetje wiet hield of niet maar ik hield er niet van als mensen me daarvoor afkeurde.       ‘Danny doet niet aan drugs,’ voegde Madison er aan toe waardoor ik haar vlug aankeek en knikte, de jongen zag er dan ook niet echt uit alsof hij echt behoefte had aan dat soort dingen. ‘Dat kan gebeuren,’ mompelde ik voor ik een diepe hijs nam en de jongen aan staarde voor ik de joint weer overhandigde aan de rechtvolle eigenaar, Tyler.       ’Maddie, ik wil gewoon even zeggen dat wij misschien niet meer op jouw familiefeesten zullen komen, maar dat jij nog steeds welkom bent op die van ons. Het zou gewoon niet hetzelfde zijn zonder jou. Ik ben er zeker van dat tante Rachel er ook zo over denkt. Niet, George?’ Bij Roxie’s laatste woorden keek ik pas glazig op en merkte dat ik al aardig van het padje af was. ‘Dan moet je haar maar niet vertellen over die joints, hmm. Anders gaat ze straks nog denken dat ik een slechte invloed op jullie ben, ook al zijn jullie toch al hopeloze gevallen.’ Ze schonk ons een speelse knipoog waarbij ik even zacht grinnikend met mijn ogen rolde. ‘Wij,’ ik knikte naar Rox, ‘geven jou al jaren de schuld van het feit dat we hopeloos zijn.’       Nadat ik Madison even kort, plagend in haar zij kneep en ik interesse toonde in Dantae had hij mij een vage verklaring van zijn avond toegegromd en ik lachte zachtjes voor ik mijn wenkbrauwen iets optrok.       Voor ik werkelijk antwoord kon geven had Madison schijnbaar de behoefte om wat zout in de wond te gooien nadat ze zich had gericht op Tyler en Roxy– dat nam ik haar niet kwalijk, ik wist niet wat Rox zag in die jongen want tot nu toe kwam hij op mij over als een slijmbal– al zou het vast iets te maken hebben met het feit dat Rox wel kon genieten van een complimentje hier en daar.       ‘Kunnen jullie twee alsjeblieft een kamer gaan zoeken? Neem hem maar gelijk mee, die kan wel een goede beurt gebruiken als ik die kop bekijk. Ik houd Georgie hier wel gezelschap.’ Ik fronste en was iets verward voor ik mijn schouders ophaalde, ik kon wel wat gezelschap van Madison gebruiken.       ‘Madison, gedraag je. Danny hier,’ ik tikte de jongen zachtejs op zijn borst aan ––maar niet té hard aangezien ik hem niet kende en niet goed wist wat hij wel en niet kon hebben– ‘krijgt vast vaak genoeg dames in zijn bed maar over hun twee,’ ik glimlachte hoofdschuddend naar mijn zus, ‘heb je gelijk.’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

Isabella haalde haar schouders op, ‘beste vriendin zou ik haar niet noemen, maar wel een vriendin.’ Ze mompelde en ik ging er vanuit dat ze dat deed omdat ze er zelf ook niet helemaal zeker van was.       Nonchalant leunde ik tegen een muurtje aan terwijl de sigaret tussen mijn vingers bundelde en ik lichtjes fronste toen ze zachtjes begon te lachen, niet wetende wat er zo grappig was. ‘Je hoeft niet te liegen om mij goed te laten voelen hoor. Ik heb bagger geslapen vannacht en zo zie ik er waarschijnlijk ook uit. Ik dacht dat ik misschien iets tussen mijn tanden had of zoiets.’       Met een speelse glimlach rondom haar lippen stal ze mijn beanie en schudde ik even mijn hoofd met een zwakke glimlach. ‘Ik meen het Isa,’ voegde ik er aan toe terwijl zij ondertussen haar telefoon had gepakt.       ‘Ik moet samenwerken met Tyler,’ zuchtte ze en er verscheen een grijns op mijn gezicht, daar maakte je niemand blij mee. ‘Denk je dat we mogen wisselen van partners? Ik wil niet samenwerken met hem na gisteren. . .’ Ik haalde mijn schouders op, niet wetende wat er gister was gebeurd maar ik had een vermoeden. ‘Wil jij anders met mij samenwerken, als we mogen wisselen? Als je het wilt tenminste.’       Ik dacht even na terwijl ik mijn sigaret naast me neergooide, ‘wat is er dan gebeurd Ies?’ Vroeg ik nieuwsgierig en keek even dwars over het plein naar Tyler die met een ander – en zeker geen verkeerde – griet stond te praten.       Ik zelf zat opgescheept met Zigmund maar sinds onze ruzie had ik niks meer van de jongen bevonden, ergens ook wel begrijpelijk omdat we beide erg koppig waren maar of ik hem moest laten zitten in de project om met Isabella te werken die tevens nu ook op die kakschool zat?       ‘En tuurlijk, wil ik met je samenwerken,’ sprak ik vervolgens toch om haar gerust te stellen en tuitte mijn lippen even. ‘Maar je weet dat dit project me echt bar weinig kan schelen toch?’

---

Everything is illuminated by the light of our past.