[RPG] [300] A Modern Marauders Story [SPEELTOPIC] [5] - Speeltopics

Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

Kerst is voorbij. Een nieuw jaar is aangebroken. De vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - staan klaar om zoals in het originele verhaal de boel op stelten te zetten. Hogwarts is echter wat veranderd; er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet! In dit RPG kan je uitvinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben.

Dit is een doorstart van het RPG Modern Marauders, we doen dit zodat het ook voor andere makkelijker is om mee te doen.

speeltopic • rollentopic • praattopic

      ‘Ah, de speech.’ Ik knikte bevestigend en keek Celeb serieus aan. ‘En de strippers, uiteraard. Niet geheel onbelangrijk, als je het mij vraagt.’ Ik verkocht Cas een niet-zo-subtiele trap tegen zijn schenen en keek hem waarschuwend aan – dat hoorde Celeb niet te weten.
      ‘Ja, ik snap wel dat jullie zulk soort middelen nodig hebben met de mudbloods, maar mijn smaak is niet zo vuil,’ snauwde Celeb en ik fronsde even kort. Pardon. ‘En nee, het is niet Kathelaine. Dat ik vrienden ben met jullie betekent niet dat ik mezelf naar dat niveau verlaag.’ Als een soort wraakactie pakte Celeb-Chobe op van mijn schoot en een misnoegd geluidje verliet mijn mond. ‘Weet je wat. Ik zoek het zelf wel uit. Daar heb ik jullie niet voor nodig.’
      ‘Oh, kom op, Cellie. We bedoelen het heus niet zo slecht. Wist je dat vrouwelijk schoon in katzwijm valt door humor? Da's een teken van intelligentie. Je zou het 'ns een keer moeten proberen.’ Ik knikte instemmend, hoewel ik het er niet noodzakelijk mee eens was. Alleen wilde ik Cas nog even in de waan laten, door hem te laten denken dat hij, dankzij zijn extreem slechte humor, net zo intelligent was als Einstein – of zo. ‘En dat was overigens ook niet slecht bedoeld.’
      ‘Heb nou gewoon een beetje vertrouwen in ons, Celliebellie,’ zei ik met een dramatische zucht, ‘we've got your back, maak je geen zorgen.’ Ik graaide in mijn tas en gooide een condoom in Celebs schoot. ‘Better safe than sorry. Ik ben nog te jong om peetvader te worden van een mini-Celeb.’ Ik haalde mijn schouders op, maar knipperde verwonderd toen ik zag dat Chobe had besloten dat de condoom er wel heel interessant uitzag, zo verpakt in een zilveren folie. Ze hapte en klauwde ernaar. ‘Uh... ik denk dat die niet meer zo bruikbaar is.’ Ik krabte wat achter mijn oor en keek toen op mijn telefoon. ‘Hoe dan ook, ik ga even gedag zeggen aan één van de winnaars.’ A.k.a. Lana. Ik gooide nog wat extra pakjes condooms naar Celebs hoofd en liep toen weg.

Na een tijdje wandelde ik mijn dorm in, die er verlaten bij lag. Althans, op het eerste oog zag het ernaar uit dat ik de enige was, maar toen zag ik dat de gordijnen van mijn bed dicht waren geschoven, concludeerde ik dat Lana er al moest zijn. Nadat ik de gordijnen wat had opengeschoven, verscheen er een kleine glimlach op mijn gezicht, toen ik haar inderdaad zag liggen slapen. Ik schoot in wat gemakkelijker zittende kleding en kroop voorzichtig mijn bed in, waarna ik mijn armen om haar heen sloeg.
      ‘Hey,’ fluisterde ik zachtjes en drukte een kus op haar schouder, ‘hoe voel je-je? Is alles oké?’