[RPG] [300] A Modern Marauders Story [SPEELTOPIC] [4] - Speeltopics

15 maart 2017 - 22:34 Arcturus is offline

I solemnly swear that I am up to no good.

Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

Kerst is voorbij. Een nieuw jaar is aangebroken. De vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - staan klaar om zoals in het originele verhaal de boel op stelten te zetten. Hogwarts is echter wat veranderd; er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet! In dit RPG kan je uitvinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben.

Dit is een doorstart van het RPG Modern Marauders, we doen dit zodat het ook voor andere makkelijker is om mee te doen.

speeltopic • rollentopic • praattopic

"Messrs Moony, Wormtail, Padfoot, and Prongs —
Purveyors of Aids to Magical Mischief-Makers — are proud to present: The Marauder’s Map."

R O L L E N

[Dit mogen zowel bestaande als zelf bedachte rollen zijn.]
GRYFFINDOR VOL
• Sirius Orion Black • Ben Barnes || Dumblydore [1.1]
• Remus John Lupin • Andrew Garfield || WillNotLearn [1.8]
• Peter Pettigrew • Evan Peters || Dumblydore
• James Potter • Aaron Taylor-Johnson || Voldymort [1.9]
• William Theodore Weasley • Tijn Elbers || PeterMaximoff [1.10]
• Lily Evans • Karen Gillan || Sluggyhorn [1.5]
• Kathelaine Avierella Savore • Zoey Deutch || Dumblydore [1.10]
• Mary Elizabeth MacDonald • Lily Collins || McGonygall [1.10]
• Marlene McKinnon • Emilia Clarke || Marlow [?]
• Gwendolyn Caroline Martch • Sophie Turner || Roms [1.7]

SLYTHERIN VOL
• Severus Snape • Louis Garrel || HalfBloodPrince [1.11]
• Regulus Arcturus Black • Ezra Miller || Voldymort [1.9]
• Dorian Arcelin Kasai • Xavier Dolan || Dumblydore [1.1]
• Caleb Brody Hughes • Mariano Ontañon || McGonygall [1.2]
• Celebran Serpen von Leirko • Lucky Blue Smith || Dumblydore [1.12]
• Blake Sophia Haynes • Monica Ollander || Solomita [1.3]
• Scarlett Rose River • Diana Agron || Bughead [1.1]
• Franciszka Malia Rogers • Ashi Ross || PeterMaximoff [1.2]
• Adalae Cresenta Romanova • Nina Dobrev || Bellytrix [1.3]
• Maia Raegan von Leirko • Amelia Zadro || Marlow [1.11]

RAVENCLAW VOL
• Cedric James Carrow • Colton Haynes || Bughead [1.1]
• Jonathan Clermont • Jonathan Jaffe || Retrogade [1.9]
• Castor Eichenauer • Arthur Gosse || Sluggyhorn [1.11]
• Frank Longbottom • Matthew Hitt || Retrogade [1.12]
• Gilderoy Lockhart • Leonardo DiCaprio || JamesPotter [1.12]
• Faelia Christina Brown • Emily Bador || Solomita [1.3]
• Primrose Matilda York • Emeraude Toubia || PeterMaximoff [1.2]
• Tallulah Fran Moriarty • Daisy Smith || Grindywald [1.11]]
• Alice Fortescue • Carey Mulligan || McGonygall [1.12]
• Dorcas Meadows • Ines Garcia || Ravenpuff [1.12]

HUFFLEPUFF
• Luke Nathan MacNamara • Michael Clifford || PeterMaximoff [1.2]
• Jason Axel O'Donnell • Finn Harries || McGonygall [1.11]
• Ollie Gabriel Reid • Hugh Vidler || Solomita [1.3]
• Alexander Blackbourne • RJ king || Ravenpuff [1.12]
• Chloe Maliette Porter • Scarlett Leithold || Retrogade [1.2]
• Nova Tamzin Archer • Katherine McNamara || Voldymort [1.9]
• Rozalua Maut Liluye • Ashley Moore || Dumblydore [1.10]
• Isla Ashworth • Alissa Violet || Ravenpuff [1.11]
• Raven Seymour • Karrueche Tran || Voldymort [1.12]

Leraren

Prefects

Quidditch Team

"She hated him!" "Nah, she didn't."

RPG

Social Media

Links

Regels

Starters

Saturday, June 27th — Quidditch & End of Year Feast

Bijna vijf maanden later is het alweer het einde van het jaar. De laatste Quidditch wedstrijd zal vandaag plaatsvinden samen met het eindejaars banquet, de uitreiking van de House en Quiddtich-Cup en het felbegeerde gemaskerde bal! De volgende ochtend staat de Hogwarts Express weer klaar om iedereen naar huis te brengen. Maar eerst de laatste Quidditch wedstrijd tussen Hufflepuff en Gryffindor! De vorige twee wedstrijden zijn in de afgelopen maanden gespeeld. Gryffindor tegen Ravenclaw, waarin Gryffindor heeft gewonnen en Hufflepuff tegen Slytherin waarin Hufflepuff heeft gewonnen. Op dit moment staat Slytherin nog steeds bovenaan in de Inter-House Quidditch Cup, maar de vraag is of dat zo gaat blijven? Vergeet daarnaast ook niet het spelletje Gotcha en er is nog iets speciaals uitgedeeld deze morgen bij het ontbijt: het jaarboek. Hierin staan alle leerlingen en de uitslagen van de stemrondes, maar wat is dit nou? Tussen de bladeren van het boekje zit ook nog een ander papiertje. De lijst van Gossip girl, prepare for drama.

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Saturday, February 14th — Quidditch

Het is eindelijk zover! De wedstrijd tussen Ravenclaw en Slytherin is aangebroken en iedereen staat te popelen om te zien wie er ditmaal vandoor gaat met de winst. Slytherin staat op het moment eerste en Ravenclaw derde, maar er kan nog zoveel gebeuren. Wens je team geluk en moedig ze aan! Oh ja en vergeet niet Blake te feliciteren, want vandaag is het haar verjaardag. Natuurlijk valt er nog iets meer op aan deze dag en dat is dat het valentijn is. Alle stelletjes kunnen vandaag lekker kleffen, maar voor degene met een crush, vergeet niet om je valentijn roos te sturen. Wil jij met jouw personage een roos sturen? Stuur dan een pb naar Dumblydore met: de naam van jouw personage, de naam van degene naar wie de roos moet, evt. een berichtje voor degene naar wie de roos gestuurd wordt. De rozen zullen gedurende de dag anoniem uitgedeeld worden door professor McGonagall.

Op dit moment staat madam Arestina, de scheidsrechter, op het Quidditch veld, klaar om de wedstrijd af te trappen. Ze heeft haar fluitje in haar handen en zal enkel eerlijk spel accepteren. Het is een mooie dag, koud, maar zonnig, perfect Quidditch weer. Alle spelers mogen het veld opkomen en de captains moeten elkaar een hand geven! (Je mag nog eventjes elkaar succes wensen etc. in de kleedkamers natuurlijk.) De eerste ronde zal zo snel mogelijk in het praattopic worden gepost, met uitleg. Veel plezier!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Sunday, January 4th — Scarlett's Party

Iedereen is veilig gearriveerd op Hogwarts. Scarlett heeft eerder aangekondigd dat er vanavond een feest zal zijn in de Slytherin Common Room en dat feest begint nu. Trek je mooiste - of sletterigste - jurk aan, poets je schoenen en doe je haar, want het is tijd om eens flink los te gaan. De drank staat al klaar en het feest kan beginnen!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken./justify]

Sunday, January 4th — Last day of the break

[justify]Het einde van de kerstvakantie is aangebroken, kerstmis is voorbij en het nieuwe jaar is ingeluid. Morgen begint de school weer en om elf uur vertrekt de Hogwarts Express vanaf Kings' Cross om degene die tijdens de kerst naar huis gegaan zijn weer terug naar school te brengen. Geniet van je laatste dag vakantie en zorg er vooral voor dat je al je huiswerk bijgewerkt hebt, want morgen moet iedereen weer meteen aan de slag! ❄️

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Wednesday, December 24th — Christmas Dance

Nog steeds ligt er buiten een dikke laag sneeuw. Het is de avond van het kerstbal en iedereen maakt zich klaar om richting The Great Hall te gaan. De meeste leerlingen gaan na “The Christmas Dance” naar huis en de rest blijft de hele vakantie op school. Happy holidays!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Monday, December 22nd — Christmas Holiday

Het is maandag ochtend, buiten is alles bedekt met een dikke laag sneeuw, een goed begin van de kerstvakantie. Enkele leerlingen zijn afgelopen vrijdag al gelijk naar huis gegaan om kerst te vieren met hun ouders, de meeste leerlingen gaan na “The Christmas Dance” op kerstavond naar huis en de rest blijft de hele vakantie op school. Happy holidays! Don’t forget; happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Mischief Managed.

[ bericht aangepast op 7 mei 2017 - 14:50 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

5 mei 2017 - 21:53 JamesPotter is offline

JamesPotter 14103

Gilderoy Lockhart
Maar Smalharts weerzinwekkende vrolijkheid, zijn hints dat hij altijd wel gedacht had dat Hagrid niet deugde en zijn blinde vertrouwen in het feit dat de zaak nu afgesloten was, irriteerde Harry zo vreselijk dat hij het liefst Zwerven met Zombies naar Smalharts dom grijnzende kop had gegooid.

Gilderoy Lockhart - Ravenclaw - Halfblood - 17 year old - Quidditch pitch - Lily & Severus > Mary

Ik voel hoe Severus mij op mijn schouder klopt en ik schenk hem een zwakke glimlach. Het is lief van hem dat hij me probeert op te vrolijken, maar ik weet niet of het helpt. Ik schud mijn hoofd als Lily mij de koekjestrommel voorhoud.
'Ik weet niet veel van vrouwen maar wel van kansen en dit is jouw kans!' zegt Severus dan en ik werp hem nu een iets bredere grijns toe. Echter heb ik geen tijd om daarop te reageren, want de Gryffindor die wij bij ons hebben vliegt ons om de hals en sleurt ons vervolgens mee de trappen af.
'Wacht!' roep ik. Ik heb mijn haar nog helemaal niet kunnen controleren in een spiegel en straks zit het raar! Dan kan ik het nooit goed maken met Mary en dat wil ik echt heel graag. Lily rent echter gewoon door en ik sluit mijn hand steviger om de brief zodat ik hem niet kwijtraak. Dat zou nog eens wat zijn. Dat ik die brief kwijtraak en hij in de verkeerde handen terecht komt. Laat ik dat maar kosten wat het kost proberen te voorkomen. Ik krijg al genoeg reacties over me heen.
Ondertussen zijn we bij het veld aangekomen en heeft Lily haar armen om een willekeurige Quidditchspeler heen geslagen. Jemig, wat een support. Het is duidelijk dat iedereen je geweldig vindt als je aan Quidditch doet en daarom wilde ik ook heel graag in het team. Zodat mensen echt als een zwijm voor me zouden vallen, maar dat doen ze natuurlijk al.
Bij gebrek aan een spiegel gebruik ik de frontcamera van mijn mobiel en staar naar mezelf om te checken of mij haar nog wel oké zit. Echter als ik eventjes opkijk, zie ik dat Mary degene is die door Lily wordt fijngeknepen. Vervolgens wordt ze naar mij toe geduwd en ik staar haar met grote ogen aan. Mijn mobiel prop ik snel weer in mijn zak. Wat moet ik zeggen? Wat moet ik zeggen? Ik werp even een hulpeloze blik naar Severus, maar besluit dan dat ik dit zelf moet oplossen.
‘Dus eh, je wilde mij spreken?’ zegt Mary dan en ik knik vlugjes.
'Ja,' zeg ik als ik mijn stem weer heb gevonden en ik slik, 'maar niet hier. Laten we... zullen we anders even wandelen? Gefeliciteerd trouwens.' Stop met zo belachelijk nerveus te zijn, Gilderoy. Je bent veel beter dan de rest en als zij zoiets kunnen, dan moet jij het al helemaal kunnen. Daarom hef ik mijn hoofd op en begin met het verlaten van het veld. Hopend dat Mary wel achter mij aan komt, want anders ziet het er echt heel stom uit. Eenmaal op het grasveld blijf ik staan. Hier is niemand en kunnen we ongestoord praten. Dat lijkt mij fijner. Ik draai me om naar Mary en pak de brief krampachtiger vast. Straks lacht ze me uit! Nee, dat doet ze niet. Daarvoor ben ik veel te geweldig.

[ bericht aangepast op 5 mei 2017 - 21:53 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

5 mei 2017 - 22:44 Amobi is offline

Amobi 15201

MAIA RAEGAN VON LEIRKO

17 – Gryffindor – Isla / Lily / Roy / Adalae – The Great Lake – Beater – Year 6

Een voor een verlieten de mensen naast Maia haar en Ada, waarna uiteindelijk na de wedstrijd ook Ada zelf haar achterliet. Maia zuchtte even diep. Ik houd ook van jou Ada, ging er zachtjes in haar hoofd om, terwijl ze achterover zakte tegen de tribunes aan. Ze strekte haar benen uit en sloot haar ogen. Uit het niets verdween de zon voor haar ogen en geïrriteerd opende Maia een oog, om te kijken wie het lef had haar zonne-uurtje te verpesten.”Sorry, noodgeval,” zei Ada, waarna ze haar arm vastpakte en met haar richting het meer liep. Maia besloot maar geen vragen te stellen en gehoorzaamde haar vriendin.
”Dus, wie van jullie heeft mij het meest gemist?” klonk er opeens een stem. Maia’s mond viel open, deze stem herkende ze uit duizenden. Ze draaide zich om en staarde recht in de ogen van Alexander. Een grijns stond op zijn gezicht en hij trok ze tegelijkertijd in een knuffel. Het moment dat hij het tweetal losliet, begon Alex Maia te kietelen.
“Saying I won’t kick your ass, huh?” Maia haalde haar schouders op en wilde antwoorden toen Alex haar uit het niets optilde. “Weet je wat er gebeurd met meisjes die niet luisteren?” Nou, wat? Maia keek de jongen aan. “Vertel eens Blackbourne,” zei ze, waarna ze diep zuchtte. “Zet me neer?” Maia had geen idee wat de jongen van plan was, maar hij kwam achter het overblijfsel van een van de leuke gesprekken met haar ouders en zette haar weer neer, een bezorgde frons op zijn gezicht volgend. “Wat heb je gedaan, Bubbles?” Alex plaatste zijn hand onder haar kin en draaide haar gezicht zo dat hij het beter kon zien. “Het ziet er pijnlijk uit.”
Maia haalde haar schouders op. “Ik was gewoon onhandig en viel van de trap,” zei ze zo nonchalant mogelijk. De jongen liet haar gezicht weer los en frummelde even in zijn jaszak. “Misschien vrolijkt dit je wat op,” zei hij en hij duwde twee concerttickets in haar handen Op de twee concerttickets die hij haar gaf stond “Imagine Dragons” geschreven. Maia keek hem vreemd aan, waarna er daarna een glimlach op haar lippen te voorschijn kwam.
”En voor jou, miss Romanova…” In haar handen drukte hij een klein sieradendoosje. “Ik hoop dat jullie het leuk vinden,” zei de jongen, waarna de nerveuze blik richting Ada, Maia opviel. Ze grinnikte even, maar besloot er verder niks van te zeggen.
”Waar haal je het geld vandaan gek?” vroeg Maia toen. Ze keek hem even aan. “Kom hier,” vervolgde ze toen, waarna ze de jongen omhelsde. “Je bent gestoord, maar ik ben erg blij met de tickets.”

”"Life is like Hangman. The more wrong words, the closer you get to the hang."”

[ bericht aangepast op 6 mei 2017 - 0:23 ]

That is a perfect copy of reality.

6 mei 2017 - 0:50 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Faelia "Fae" Christina Brown

17 • Year 6 • Ravenclaw • Beater • • •

Dorian ziet eruit alsof hij een marathon gerend heeft als hij mijn kamer inkomt.
Oké, misschien heb ik hem een beetje te veel opgejaagd en heeft hij daardoor zo gehaast. En ja, daar voel ik me lichtelijk schuldig over, maar dit is een noodgeval. Dat zal hij vast ook begrijpen.
Dorcas heb ik net voordat Dorian binnenkwam de kamer uit weten te werken - vriendelijk, zonder enige dwang, maar toch lichtelijk geforceerd.
Een beetje wanhopig loop ik naar hem toe en druk ik mijn lichaam tegen het zijne, mijn gezicht in zijn shirt. Hoe ga ik dit vertellen?
"Je ruikt naar alcohol," is het eerste dat mijn lippen verlaat. Ja, lekker, Fae. Val hem meteen aan. Waarom doe je dat nou? Je wil dit gesprek zo soepel mogelijk laten verlopen, dan moet je niet beginnen met zo'n opmerking.
"Ik.. ehm..," mompel ik dan, waarna ik me loshaal uit zijn omhelzing en een beetje ongemakkelijk door de kamer loop. Ik heb duizend verschillende scenario's uitgedacht, maar op het moment zelf lijk ik er geen te kiezen die het beste uit zal pakken. Dus open ik een la van mijn dressoir, waar de vier testen op me liggen te wachten.
Ze lijken me bijna uit te lachen, al die positieve uitslagen met blije gezichtjes. Alsof iedereen altijd blij is met een positieve test, jemig zeg, wat ongevoelig.
Ik haal diep adem, houd me kort vast aan de lade, en draai me dan om. "Ik ben zwanger."
Het uitspreken van de woorden, zo in Dorian's aanwezigheid, voelt.. vreemd. Ik heb ze meerdere keren gezegd voor de spiegel, en waar Dorcas bij was, maar dit is de eerste keer dat ze echt iets uit lijken te maken. "Al een tijdje, blijkbaar, maar ik weet het pas net."
Ik haal de duidelijkste test - die met het aantal weken - uit de la en geef het ding aan Dorian. "En ik weet dat je dit niet gaat geloven," een traan rolt over mijn wang, en dat terwijl ik niet eens doorhad dat ik aan het huilen was. Dat verklaart die brok in mijn keel. "maar ik heb dit niet gepland. Ik was niets.. van plan. Echt niet. Het gebeurde.. gewoon."

papa don't preach, i'm in trouble deep

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

6 mei 2017 - 9:55 Arcturus is offline

Arcturus 23120

~~Daddy~~ Dorian "Dora" Arcelin Kasai

18 • Year 6 • Pureblood • Slytherin • Keeper • Prefect • Dorm • Fae ~~and his baby~~

'Je ruikt naar alcohol,' is het eerste wat ze zegt zodra ze me omhelst. Ik sta een beetje versteld van haar woorden. Wat heeft ze vandaag? Ik weet dat ze soms wel eens lichtelijk aangebrand is, maar het lijkt alsof ze me persoonlijk aan het aanvallen is. Ik negeer haar woorden knuffel haar half terug. Ja, ik ruik naar alcohol, maar ik heb zo'n vermoeden dat ik dat nodig heb voor hetgeen wat ze me nu gaat vertellen. 'Ik.. ehm...' Fae laat me los en loopt naar de andere kant van de kamer. Ze opent een la. Honderden scenarios gaan door mijn hoofd heen over wat ze wil vertellen. Wil ze het uitmaken? Een trio? Samenwonen? Een hond adopteren? De school verlaten om op reis te gaan op zoek naar een "crumple horned snorkack"? Ze draait zich om. 'Ik ben zwanger.' Een harde lach verlaat mijn mond en ik schud mijn hoofd.
'Nee,' zeg ik en ik kijk haar aan. 'Nee, dat ben je niet.' Zwanger? Wat een grap. Natuurlijk is ze niet zwanger. Ik kijk haar aan, wachtend op het moment dat ze in lachen uitbarst en me vertelt dat dit allemaal een hele stomme grap is, want dat is het. Toch? Haar uitdrukking verandert echter niet en langzaam vertrekt mijn gezicht.
'Al een tijdje, blijkbaar, maar ik weet het pas net,' vervolgt ze. Ze haalt iets uit haar la en drukt vervolgens de test in mijn handen. Ik staar ernaar en ik heb het gevoel alsof mijn hart zo hart naar beneden zakt dat het door de vloer heen gaat. Wat? 'En ik weet dat je dit niet gaat geloven,' ik kijk op naar het betraande gezicht van mijn vriendin, 'maar ik heb dit niet gepland. Ik was niets.. van plan. Echt niet. Het gebeurde.. gewoon.' Ik val stil. Ik staar enkel naar de test voor me met het lachende gezichtje erop, maar dat is niet hoe ik me nu voel. Verschillende emoties schieten door me heen. Ongeloof. Woede. Angst. Verdriet. Ik wil heel hard lachen en schreeuwen, maar ik kan enkel staren naar die stomme smiley.
'Is... is het van mij?' vraag ik, dom zinnig. Natuurlijk is het van mij. Je gaat Fae nu toch niet beschuldigen van vreemdgaan. Ik bijt mijn lip hard en laat het testje vallen waarna ik naar achter stap. Ik draai me van haar om en verberg mijn handen in mijn haren. Dit kan niet waar zijn. Langzaam zak ik op de grond. 'Merlin's beard,' mompel ik en ik schud mijn hoofd. Met een woedende schreeuw trap ik tegen de poot van het bed aan, voordat ik mijn gezicht verberg en hardop vloek. Ik hoop nog steeds dat Fae me nu gaat vertellen dat dit alles een grap is, maar diep van binnen weet ik dat dit de waarheid is.

"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 mei 2017 - 10:55 Amobi is offline

Amobi 15201

MARLENE MCKINNON

17 – Gryffindor – The Quidditch Field – Many people – Year 6

”Iedereen ies wel eens dom bezig,” zei Lana zachtjes op Marly’s eerdere opmerking over dat ze dom bezig was, waarna Lana haar schouders ophaalde. Marlene kon niet ontkennen dat ze ongelijk had en knikte slechts kort, niet goed wetend of ze hier nog op moest reageren.
”Maar wat ies er echt aan de 'and. 'et ziet er uit alsof je ergens mee zit,” mompelde het meisje toen. Marlene zuchtte even, ze wist zelf het antwoord op die vraag niet. “Ik weet het niet,” mompelde Marly zachtjes.
“En iek de 'eld van het veld? Nah, dat viel wel mee, iek denk dat we allemaal geweldig gespeeld 'ebben. Iedereen 'eeft meerdere goals gescoord en zonder Mary…,” vervolgde ze met een glimlach en ze haalde weer haar schouders op.
“We moeten dit een beetje vieren! We hebben de Quidditch cup gewonnen.” No shit, Sherlock. Lana begon te lachen en kwam overeind. Ze haalde haar wand tevoorschijn en mompelde wat, waarschijnlijk een spreuk. Als niet veel later twee butterbeertjes in Lana’s handen verschijnen, begint er een lichtje te branden bij Marly. Een van de butterbeertjes drukte ze in Marly’s handen. “Kom 'ier,” zei Lana toen en ze trok haar overeind om haar een stevige knuffel te geven. Daarna kletste ze de twee flesjes tegen elkaar aan.
”Maak je geen zorgen, Marlene. Iek weet dat je je zorgen maakt over of je wel goed genoeg bent, maar dat ben je. Je bent geweldig, net zoals de rest van het team. Dat is de reden waarom we gewonnen 'ebben. Daar 'eb jij ook aan meege'olpen!” Een glimlach verscheen er op Marlene’s gezicht, dat deed haar goed. Ze had inderdaad wel gescoord. Ondanks de bludgers. Dat betekende inderdaad dat ze niet totaal hopeloos was. Lana ging weer zitten en haalde haar mobiel tevoorschijn. “Iek nodig de andere fugs ook uit, goed? 'et is tijd voor een beetje girl bonding.” Marlene knikte en glimlachte kort, waarnaar ze naar de butterbeer in haar hand staarde. Lana was een schat.
Haar glimlach vervaagde toen een misselijk gevoel haar bekroop en het voelde alsof ze elk moment haar maaginhoud eruit ging kotsen. Een kreun verliet Marly’s mond, terwijl ze kort haar ogen sloot. Chocola. Waarom moest chocola altijd op de leuke momenten toeslaan? En waarom had ze niet altijd een reactie? Of misschien had ze - ze wel altijd, maar nooit erg genoeg om er echt last van te hebben
Het misselijke gevoel versterkte en ze ging weer op de grond zitten, terwijl ze haar drankje op een tafel zette. “Lana..” mompelde ze. “Volgens mij heb ik een allergische reactie..” vervolgde ze mompelend. Ze voelde enkele tintelingen in haar mond, terwijl de hoofdpijn die ze al een groot deel van de dag voelde alleen maar erger werd.

[ bericht aangepast op 6 mei 2017 - 10:56 ]

That is a perfect copy of reality.

6 mei 2017 - 11:50 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Faelia "Fae" Christina Brown

17 • Year 6 • Ravenclaw • Beater • her room • Dorian •

Zijn reactie, vol ongeloof, doet me pijn. Ik begrijp het wel, maar ik had heel stiekem op iets anders gehoopt, natuurlijk.
Het was onrealistisch van me om te dromen over een Dorian vol begrip, die me in zijn armen zou nemen en zou zeggen dat het allemaal wel goed zou komen. Maar daar hoopte ik, ergens diep vanbinnen, wel op.
"Is.. is het van mij?" de vraag komt hard binnen en eventjes voelt het alsof mijn wereld instort. Vertrouwt hij me niet?
Zijn woede overrompeld me en het allerliefst wil ik me nu oprollen tot een bolletje onder de dekens en er nooit meer uitkomen. "Ja.. ja, Dorian, het is van jou."
Mijn tranen zijn er nog steeds en ik heb het proberen om ze te stoppen opgegeven. Het is niet raar dat ik huil in een situatie als deze.
"En..," ik slik, om de brok in mijn keel te verlichten, "ik wil het houden. Ik kan het niet weg laten halen, Do, dat voelt verkeerd. En mijn kind.. ons kind... op laten groeien bij wildvreemde mensen..."
De jongen zit op de grond en het liefst zou ik nu naast hem gaan zitten, hem vasthouden. Ik wil dat hij zegt dat hij van me houdt en dat hij me steunt, maar ik weet niet of ik dat privilege heb. Of ik het verdien.
"Als je niet...," heel even moet ik diep ademhalen om niet van mijn stokje te gaan. Dit is veel te pijnlijk, maar het moet gezegd worden. "als je dit niet wilt, Dorian, mag je.. het is oké als je er niets mee te maken wilt hebben. Ik wil dat je gelukkig bent."

papa don't preach, i'm in trouble deep

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

6 mei 2017 - 12:46 LordJohn is offline

LordJohn 10840

NOVA TAMZIN ARCHER

"Let me talk!"

16 • YEAR 6 • MUGGLEBORN • HUFFLEPUFF • UNDER THE TRIBUNES • ROZA

'Ik hou ook van jou,' zegt ze zacht. 'En... het is niet jouw schuld, het is gewoon het hele gezeik met mijn ouders. Ik kan er gewoon niet tegen... ik... Je weet hoe close ik met mijn ouders was. Het voelt gewoon zo alleen. E-en ik weet dat ik genoeg mensen heb en i-ik heb jou, maar... het is mijn familie en het is gewoon erg l-lastig,' stamelt ze met moeite. Ik trek haar stevig tegen me aan en ik sluit ook mijn ogen even. Ik weet dat ze het moeilijk heeft met haar familie, maar ik wil haar echt duidelijk maken dat ze altijd bij mij kan komen slapen. Mijn ouders willen haar graag ontmoeten en staan vierkant achter mijn beslissing om een relatie aan te gaan met een meisje. Het kan ze niks schelen, zolang ik maar gelukkig ben, zeiden ze altijd. 'Sorry voor alle drama, dit is normaal echt niet mijn ding... ik beloof dat... dat dit niet is hoe het a-altijd gaat zijn. E-en s-sorry voor dit.' Ik kijk naar de wondjes op haar armen en trek het meisje stevig tegen me aan. Haar haren kriebelen in mijn nek en het laat me glimlachen.
'Je kan altijd bij mij komen voor een paar dagen, weken of maanden...' zeg ik en ik druk een kus tegen haar slaap. 'Mijn ouders willen je graag ontmoeten. Ze hebben via mij al van alles over je gehoord en ze vinden je nu al leuk... Je hoeft niet de hele vakantie bij mij te blijven, maar... ik wil je laten zien hoe het ook kan zijn... dat je geliefd wordt door mensen om je heen. Je ouders accepteren het niet, maar het blijven je ouders en dat snap ik, maar je gaat eraan onderdoor, Roza...' ga ik verder en ik slik een brok in mijn keel weg. Ik pak haar handen vast en duw de mouw wat omhoog zodat ik de wondjes kan zien. Ik wil niet dat ze zichzelf pijn doet, ik wil niet dat ze de mentale pijn probeert te vergeten door zichzelf fysiek zeer te doen. 'Ik hou van je... en Luke houdt van je en Castor en Isla houden van je en ik weet dat jouw ouders ook van je houden, op hun eigen manier...' fluister ik en dit keer kijk ik in haar ogen, proberend om haar blik te vangen en haar te laten weten dat ik er voor haar ben, dat ik haar steun. 'Doe jezelf alsjeblieft geen pijn, Taia... Ik wil niet dat je bloedt en ik wil al helemaal niet dat je denkt dat je niks waard bent, oké?' besluit ik mijn korte monoloog even en ik haal een keer diep adem. Het doet me zeer haar zo te zien, ik weet dat ze er moeite mee heeft. 'Alsjeblieft... vertrouw me, ja? Je ben altijd welkom bij mij en mijn ouders...'

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

6 mei 2017 - 13:01 LordJohn is offline

LordJohn 10840

JAMES "PRONGS" POTTER

"Until the very end."

16 • YEAR 6 • PUREBLOOD • GRYFFINDOR • CHASER • QUIDDITCH FIELD • QUIDDITCH PLAYERS

En toen ving Mary de snitch. En dat betekent dat we hebben gewonnen. Dus we hebben de Quidditch Cup gewonnen fuck YES. Zodra we op de grond staan, haast McGogo zich naar ons toe en ze drukt de beker in mijn handen. Ik lach meteen luid en spring schreeuwen op en neer van geluk. We hebben gewooooonnen! Ik krijg van Sirius een kleffe kus op mijn wang en ik omhels hem enkele keren achter elkaar. Zonder mijn beste vriend had ik het nooit gered, dan had ik ze nooit zo afgebeuld dat we gewoon gewonnen hadden! Ik omhels Mary ook stevig en de rest van het team ontkomt er zeker niet aan. Ze hebben het allemaal verdiend. Chloe heeft de quaffles tegengehouden, Lana, Marly en ik hebben de punten gescoord, Theo en Sirius hebben de Hufflepuffs genadeloos van hun bezems geknald en Mary heeft de snitch gevangen! Het ging gewoon gesmeerd!
Van een afstandje zie ik Lily aan komen lopen, die is ook heel erg blij en aan haar gezicht te zien, vindt ze het maar al te leuk dat we gewonnen hebben. Ze omhelst me maar ik kreun eventjes als haar gewicht ook op en tegen mijn been belandt zodat ik voel waar die bludger me geraakt heeft. Ik grinnik kort en voel haar lippen heel kort tegen mijn wang, waarna haar lippen doorgaan naar mijn oor.
'Gefeliciteerd, James,' hoor ik en ik glimlach als ik mijn armen stevig om haar heen sla. Ik grinnik zachtjes en sluit mijn ogen heel even als we in het midden van het veld in elkaars armen staan.
'Krijg ik nog een echte kus? Op de lippen?' vraag ik plagend en ik grijns als ik dit keer naar haar kijk. Iemand anders heeft ondertussen de Cup in handen gekregen en dat was maar goed ook, want ik had 'm bijna laten vallen toen Lily Evans in mijn armen sprong. 'En... weet je zeker dat je niet met mij naar prom wilt? Theo danst toch met Gwen... en ik maak het liefst van onze laatste avond hier gebruik van de gelegenheid om je mijn imponerende dansskills te laten zien.'

[ bericht aangepast op 6 mei 2017 - 13:02 ]

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

6 mei 2017 - 13:53 LordJohn is offline

LordJohn 10840

RAVEN SEYMOUR

"You’re allowed to scream, you’re allowed to cry, but do not give up."

17 • YEAR 6 • HALFBLOOD • HUFFLEPUFF • PLACE • WITH WHOM

Ik ben na een jaar weer op bekende grond en ik kan zeggen dat ik er blij om ben. Ik heb al mijn medestudenten gemist en ik wil ze echt weer een keer zien voor we morgen weer weggaan. Ik blijf alleen vandaag voor het dansfeest en dan ga ik morgen met de rest terug naar Londen. Een jaar ben ik afwezig geweest door het gedoe met mijn moeder. Ik wilde haar voor geen goud alleen achterlaten, ook al wist ik dondersgoed dat mensen goed voor haar zouden zorgen. Met pap heb ik wel contact, maar dat is ook vrij sporadisch. Ik heb met mam echt een diepe band ontwikkeld en ik vond het al slikken toen ik op mijn elfde een brief van Hogwarts kreeg waarop stond dat ik daar naar school mocht. Ik was zo blij dat ik mocht gaan, maar dat was hetzelfde jaar dat pap en mam uit elkaar waren gegaan en gescheiden gingen leven. Ik hopte heen en weer tussen hun huizen, maar ben uiteindelijk bij mijn moeder gebleven toen pap al snel een nieuwe relatie kreeg. Maar goed, daar ging het nu niet om. Ik heb enkel een klein koffertje mee met mijn spullen erin die ik vanavond nodig heb en deze trek ik achter me aan door Hogsmeade, door naar het kasteel van Hogwarts. Ik heb net de Quidditchwedstrijd gemist maar ik kan niet zeggen dat ik er rouwig om ben, omdat Hufflepuff toch verloren heeft. Ik hoorde het al in de groepsapp dat het niet zo goed ging en dat Gryffindor tegen alle verwachtingen in uiteindelijk toch de Cup heeft weten te bemachtigen. Ik zal Sirius wel even aan de tand voelen omdat hij ons zo nodig moest verslaan.
Ik loop snel naar mijn eigen dorm en drop mijn koffer op het bed neer waarna ik kort rondkijk in de Common Room en glimlach. Het is leuk om weer even terug te zijn. Vakken volgen over magie is toch leuker op een magische school dan thuis bij mijn Muggle-moeder. Ik houd echt van haar, maar vrijwel alles doen zonder toverstok is echt een hél sinds ik weet hoe alles gaat met magie. Ik neurie een deuntje en huppel de Common Room weer uit voor ik even rondzwerf door de gangen van de school. Ja, ik ben weer even thuis.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

6 mei 2017 - 16:27 KIaus is offline

KIaus 21035

Franciszka 'Frankie' Malia Rogers
Slytherin || One day more before the nightmare become reality || Outside || Regulus & Scarlett
Quidditch kon mij nog altijd geen bal schelen, en zeker nu mijn verloofde niet speelde, had ik geen enkele reden om mij erin te mengen. Toch had ik na een ochtend dansen, best zin om een rondje te lopen. Gelukkig was de wedstrijd inmiddels afgelopen, en zou het buiten weer een stuk rustiger zijn, terwijl de gangen van de school zich vulden met extatische Gryffindors en verslagen Hufflepuffs. Zelf schoot ik tussen de groepjes mensen door naar buiten. Ik had mezelf gewikkeld in een toch nog best warme trui en dikke broek, omdat het niet verschrikkelijk warm was, en er een koele wind stond. Ik liep wat door de frisse lucht met mijn armen stevig om mij heen gewikkeld. Ik hobbelde rustig door en maakte af en toe een pirouette, waardoor ik uiteindelijk tegen een stationair groepje studenten aan klapte. Normaal gebeurde dit mij niet, maar het was een donker hoekje en ik had ze niet gezien. Ik zette mezelf direct stil, en tot mijn schrik zag ik dat het precies de personen, of in elk geval het persoon, was die ik niet had willen tegenkomen. Ik zou vanavond al de hele avond met deze jongen opgescheept zitten, en om eerlijk te zijn had ik er echt geen zin in. Ik probeerde Roy wel te overtuigen dat we verschrikkelijk gelukkig waren, maar om eerlijk te zijn werd een deel van mijn leven, een heel groot deel, voor mij bepaald. Nu gebeurde dit al generaties in mijn familie, en die van hem waarschijnlijk ook, maar toch was het niet helemaal fijn, zeker niet omdat de meeste mensen om ons heen wel een redelijk vrije keuze kregen in, in elk geval, hun liefdesleven. Nu zouden mijn ouders nooit accepteren dat ik thuis zou komen met een halfbloedje, of een mudblood, wat de reden was dat mijn tweelingzus van huis was weggelopen. We moesten het ermee doen, maar dat betekende niet dat ik zo blij ermee was als ik voordeed. "Hi Scarlett. Reggie." mompelde ik, terwijl nu pas goed de geur van drank tot me doordrong. De laatste keer dat Regulus veel had gedronken, hadden we iets gedaan waar geen van ons twee trots op was, en waarover we hadden gezworen nooit meer te beginnen. Toch was ik niet helemaal zeker dat het niet uit zou komen, gezien hij nu al flink had gedronken, en ik de avond ook niet door zou komen zonder een goede borrel. Nu maar hopen dat we ons vanavond wel konden gedragen. "Hoe was de wedstrijd?" Ik wilde niet over het bal beginnen, en hoopte dat zij dat ook niet zouden doen.

[ bericht aangepast op 6 mei 2017 - 16:27 ]

Bowties were never Cooler

6 mei 2017 - 21:53 KIaus is offline

KIaus 21035

Primrose 'Pixie' Matilda York
Ravenclaw || Confident and looking for some fun || Beater || Ravenclaw Common Room with Frank
Ik had best heel veel zin in vanavond, en na het kijken van de Quidditch wedstrijd, was ik teruggegaan naar de Common Room om nog wat met Frank rond te hangen tot ik me samen met de meiden klaar zou maken voor het feest. Frank en ik hadden het altijd gezellig samen en om eerlijk te zijn vond ik het heerlijk om met Frank om te gaan. Toch leek hij nog bezig, want ik zat al even op een van de banken, terwijl ik hem nog niet naast me zag zitten. Ik tikte wat met mijn verzorgde nagels tegen de zijkant van mijn mobiel, terwijl ik wat met hem appte. Hij was blijkbaar nog bezig met iets afhandelen, wat ik hoorde zijn stem achter me, maar het klonk niet als een gezellig gesprekje. Ik keek even om en zag hem met de vrouwelijke Prefect spreken. Ik hoopte niet dat hij problemen had, want dat zou wel een domper op vandaag leggen. Ik speelde wat met mijn haar en aaide mijn konijntje, die hier vrolijk door de Common Room huppelde, de katten najoeg, en op de kattenbak ging. Ik moest hem weer eens knippen, want zijn haren werden wel weer erg lang, maar dat deed ik wel weer als we terug thuis waren. Met een klein gebaar van mijn stok en een zachte spreuk zorgde ik voor een biertje voor mezelf en een zak chips. Ik had geen idee hoe lang het nog ging duren, en ik kon me beter gemakkelijk maken. Ik trok mijn benen op de bank en aaide rustig over Pip's rug en oren, terwijl ik van het koele biertje dronk en af en toe wat chips naar binnen propte. Hopelijk schoot Frank op, want ik had nog wel zin in wat gezelligheid en actie voor het getut later vanmiddag. Begrijp me niet verkeerd, ik hield van getut, maar wat meer actief vermaak lag beter in mijn straatje.

Bowties were never Cooler

7 mei 2017 - 9:52 Arcturus is offline

Arcturus 23120

~~Daddy~~ Dorian "Dora" Arcelin Kasai

18 • Year 6 • Pureblood • Slytherin • Keeper • Prefect • Dorm • Fae ~~and his baby~~

Er twee opties: of ik kies voor Fae en ik blijf bij haar, of ik kies voor mezelf en ga weg... of nou ja, misschien kies ik voor mijn familie en dan vermoord ik zowel Fae als het kind... of ik kies voor het kind? Dat laatste wil ik niet eens als optie, want dat betekent dat ik moet accepteren dat het kind is, dat er een kind is. Voor nu zie ik het liever als een ongelukje of als een probleem. Ook al weet ik dat dat niet eerlijk is.
'Ja.. ja, Dorian, het is van jou,' bevestigt ze, maar natuurlijk weet ik al lang dat het van mij is. 'En..,' zegt ze, 'ik wil het houden. Ik kan het niet weg laten halen, Do, dat voelt verkeerd. En mijn kind.. ons kind... op laten groeien bij wildvreemde mensen...' Ik slik. Daar gaat mijn laatste hoop, maar ergens had ik het wel verwacht. Het is hoe Fae is opgevoed, maar ook hoe Fae zelf is. Ze zou een kind nooit in de steek laten en hoe mooi dat ook is, op dit moment vind ik het een vreselijke eigenschap. 'Als je niet...,' het blijft stil en ik zit nog steeds op de grond, met mijn vingers in mijn haren verborgen, 'als je dit niet wilt, Dorian, mag je.. het is oké als je er niets mee te maken wilt hebben. Ik wil dat je gelukkig bent.' Gelukkig? Hoe kan ik ooit gelukkig zijn met een duister teken op mijn arm en een kind in de buik bij een van de weinige bij wie ik me thuis voelde. Ik kan niet blijven voor het kind. Ik wil niet blijven voor het kind. Ik zou enkel blijven voor haar. Langzaam kom ik overeind. Ik grijp me vast aan het frame van het bed en voor even draait de kamer voor mijn ogen heen en weer. Zwarte vlekken verschijnen en gaan. Ik laat me op haar bed zakken en kijk haar aan.
'H-Hoe... hoe kan je me voor die keuze stellen?' fluister ik zachtjes. 'Krijg ik niet eens de kans om te zeggen dat ik het kind niet wil houden maar jou wel?' Ik knijp mijn ogen dicht en schud mijn hoofd. Het is zo ontzettend oneerlijk. Kan ik dan niet even vrijuit gaan zonder problemen mee te dragen? 'Daarnaast ben ik in alle opzichten ongeschikt als vader. Ik heb dit... teken op mijn arm, ik heb zelfs in... Azkaban gezeten en mijn ouders... we kunnen hier niet eens blijven, we zouden moeten vluchten en wat zou dan van het kind worden... o-ongewild bij zijn v-va...' Ik durf het woord niet eens uit te spreken en voel de dam breken, zoals deze zo makkelijk doet bij mij. De tranen beginnen over mijn wangen te stromen en snel loop ik naar het raam toe. Ik veeg de tranen weg met de mouw van mijn gewaad en leun mijn voorhoofd tegen het koude glas. Wat moet ik hier nou mee aan?

"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 mei 2017 - 10:03 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Kathelaine "Lana" Avierella Savore

16 • Year 6 • Mudblood • Gryffindor • Chaser • Hospital Wing • Marlene • Outfit

Mijn speech lijkt Marlene op te beuren en ze glimlacht, maar bezorgdheid overspoelt als die glimlach even later weer als sneeuw voor de zon verdwijnt. Marlene zakt op haar knieën. Ik zet mijn butterbeer snel neer en kniel dan naast haar neer. 'Lana..,' mompelt ze, 'volgens mij heb ik een allergische reactie..' In twee seconden heb ik besloten wat te doen. Ik sla mijn armen stevig om haar heen en trek haar overeind.
'We gaan nu naar madam Pomfrey,' zeg ik kordaat. Met een simpele beweging van mijn wand tover ik een emmer tevoorschijn en geef die aan haar. 'Je ziet nogal groen.' Ik trek haar mee uit de Common Room en begin haar in de richting van de ziekenzaal te loodsen. Mijn eigen lichaam protesteert hevig door de bludgers en de vermoeidheid van de wedstrijd, maar ik ben niet voor niets ingedeeld in Gryffindor dus ik blijf flink doorstappen. Af en toe werp ik een blik naar Marlene om te zien of ze het nog volhoudt. ''et ies van de chocolat, of niet?' vraag ik zachtjes. In de verte komen de deuren van de ziekenzaal al in zicht en ik versnel mijn pas, terwijl ik Marlene half over mijn schouder meesleep. Ik hoop niet dat ze nu gaat overgeven, want naast dat ik echt niet tegen kots kan, gaat dat ook een hele hoop rotzooi opleveren die ik absoluut niet wil opruimen. Filch zou ons trouwens vermoorden als hij zou zien dat Marlene over geeft. Gelukkig bereiken we de ziekenzaal en zodra ik mijn lichaam tegen de deur aangegooid heb en de deuren op heb geduwd, komt Madam Pomfrey op ons afgestormd.
'A-Alergische reactie,' puf ik. Met z'n tweeën helpen we Marlene op het bed, dichts bij de deur. 'C-Chocolat,' is het enige wat ik uitbreng voordat ik vermoeid op de stoel naast het bed plof en zorg dat de emmer nog steeds binnen handbereik van Marlene staat.

“Il n’y a pas plus sourd que celui qui ne veut pas entendre.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 mei 2017 - 10:17 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Rozalua "Roza" "Taia" Maut Liluye

17 • Year 6 • Halfblood • Hufflepuff • Chaser • Quidditch Field • Nova

'Je kan altijd bij mij komen voor een paar dagen, weken of maanden...' zegt ze en ik kijk naar haar op. Sporen van een glimlach spelen rond mijn lippen. 'Mijn ouders willen je graag ontmoeten. Ze hebben via mij al van alles over je gehoord en ze vinden je nu al leuk... Je hoeft niet de hele vakantie bij mij te blijven, maar... ik wil je laten zien hoe het ook kan zijn... dat je geliefd wordt door mensen om je heen. Je ouders accepteren het niet, maar het blijven je ouders en dat snap ik, maar je gaat eraan onderdoor, Roza...' zegt ze. Een geruisloze traan rolt over mijn wang en ik verstijf als ze mijn mouw langzaam omhoog duwt. Onder de wondjes zijn meerdere littekens te zien en ik wil niet dat ze er zo naar kijkt. Ik wil niet dat ze ze ziet, want ik schaam me ervoor, maar ik weet ook dat ik niks meer van haar moet houden. Ze is mijn vriendin en als we een goede relatie willen, moet ik eerlijk tegenover haar zijn. Hoe lastig dat ook is. 'Ik hou van je... en Luke houdt van je en Castor en Isla houden van je en ik weet dat jouw ouders ook van je houden, op hun eigen manier...' fluistert ze en een zachte snik rolt over mijn lippen. Ze kijkt me aan met haar donkere ogen en ik knik zwakjes. Mijn schouders schokken nog steeds van de snikken. Mijn wangen zijn nat, maar het naarste gevoel is weg nu ik Nova's armen om me heen heb. 'Doe jezelf alsjeblieft geen pijn, Taia... Ik wil niet dat je bloedt en ik wil al helemaal niet dat je denkt dat je niks waard bent, oké? Alsjeblieft... vertrouw me, ja? Je ben altijd welkom bij mij en mijn ouders...'
'D-Dank je,' snik ik, 'ik meen het, ik hou echt van je e-en je b-bent geweldig lief om dat voor te stellen. I-Ik zou graag met jou mee naar huis gaan. M-Misschien kan ik het het verdelen met mee naar jou gaan en naar L-Luke. I-Ik geloof dat Isla ook nog iets af wilde spreken, maar.... ' ik schud mijn hoofd, 'ik denk nu niet meer,' ratel ik. Ik zucht diep en kijk Nova aan. Heel voorzichtig strijk ik met mijn vingers over haar wang heen. Ik druk mijn lippen zachtjes op die van haar. Haar aanwezigheid zorgt ervoor dat ik me wat veiliger voel en minder alleen. Ik leg mijn hoofd op haar schouder en verstrengel onze vingers langzaam in elkaar. Langzaam word ik rustiger. Mijn tranen stoppen met stromen en mijn schouders met schokken. Enkel de fysieke pijn is nu nog sterk aanwezig. De rest van de pijn is verdoofd.

“There's bravery in being soft.”

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 mei 2017 - 13:00 LordJohn is offline

LordJohn 10840

NOVA TAMZIN ARCHER

"Let me talk!"

16 • YEAR 6 • MUGGLEBORN • HUFFLEPUFF • UNDER THE TRIBUNES • ROZA

'D-dank je, ik meen het, ik hou echt van je e-en je b-bent geweldig lief om dat voor te stellen. I-ik zou graag met jou mee naar huis gaan. M-misschien kan ik het verdelen met mee naar jou gaan en naar Luke. I-ik geloof dat Isla ook nog iets af wilde spreken, maar... ik denk nu niet meer.'
Ze kust me even en ik glimlach wanneer ik mijn ogen sluit. Het is fijn met haar, echt waar. Ik had niet zo moeten reageren op een klein ding dat zich afspeelde voor ik überhaupt doorhad wat ik werkelijk voor Roza voelde. We waren nog niet eens samen, nog lang niet zelfs. Isla was nog verliefd op Castor, zelfs nadat het uit was gegaan tussen ze. Ik weet het grootste deel van het verhaal niet, maar die keer seks tussen Roza en Isla was eenmalig... ik heb er verder ook niks mee te maken.
'Doe dat maar...' zeg ik zacht en ik leg mijn armen stevig om haar heen. Ik wil niet dat ze zich zo rot voelt. Ik weet dat ik er weinig aan kan doen, maar fuck, ik vind het zo verschrikkelijk om haar zo te zien. 'En... Isla zei dat wij maar moesten gaan, dat zij voor jou zou betalen. Ik heb gezegd dat dat nergens voor nodig was, dat we vast wel met z'n allen kunnen... maar ik weet niet of jullie dat willen.' Ik zucht een keer en ik druk nog een kus op haar slaap. Haar lichaam doet zeer en ik probeer zo voorzichtig mogelijk te doen, maar het is lastig als ze in zo'n ineengekrompen houding zit dat ze zich gewoon helemaal heeft opgekruld tot een bolletje Roza. 'Wil je naar de ziekenboeg? Pomfrey lapt je snel op, dat weet je...' mompel ik zacht. Ik strijk even door haar haren heen en ik houd het achter haar oor zodat ik haar gezicht goed kan zien. De wallen onder haar ogen en de blauwe plekken zijn duidelijk en ik zucht. Pomfrey kan geen blauwe plekken helen, maar ze kan ervoor zorgen dat het minder pijn doet. Ik hoop gewoon dat Roza en ik vanavond kunnen genieten van het feest. 'Gaat het?' vraag ik vervolgens zacht. Domme vraag, Nova, jezus. Natuurlijk gaat het niet goed met haar. Ze voelt zich overduidelijk nogal kut, zeg maar. 'Wat wil je doen?'

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

Index RPG Actieve Topics Zoek