Helleu. Ik probeer mijn schrijfstijl te beteren en hoewel veel mensen zeggen dat je dan veel Nederlandstalige boeken moet lezen, heb ik het gevoel alsof het maar niet opschiet. Vandaar deze directe aanpak; ik wil graag weten wat jullie ervan vinden en of jullie verbeterpunten zien (behalve grammatica misschien - want ik weet dat ik vaak d- en t-fouten maak, daar moet ik ook nog aan werken) en of jullie misschien (algemene) tips hebben?
Ik heb twee stukjes tekst onder de spoiler gezet als voorbeeld van mijn schrijfstijl.
Misschien is dit ook wel een fijn topic voor andere mensen, die net zoals ik een beetje onzeker zijn over hun schrijfstijl. Wees dan ook niet bang om je eigen geschreven teksten te plaatsen om hulp te vragen.
In ieder geval al duizend maal dank voor de mensen die me willen helpen - op welke manier dan ook. ^^
- Home
- Forum
- Story problemen
- Schrijfstijl verbeteren
Schrijfstijl verbeteren - Story problemen
-
14 dec 2016 - 17:28
14 dec 2016 - 18:49
Ik vind dit topic sowieso wel een goed idee, soms ik het namelijk ook el eens leuk om te horen wat je wel goed doet.
Misschien is het een idee om een apart topic te openen waar mensen hun stukjes in kunnen plaatsen ipv hier in?
Iemand die me daar mee wil helpen?
Sophisticated ignorance, write my curses in cursive...
14 dec 2016 - 19:19
Puellae schreef:
Ik kan vanavond dit stukje wel bekijken, het commentaar van anderen meenemen. Dan weet je in beetje met wat voor stijl ik werk.
Succes!
Dank je!
FIorian schreef:
Ik ben een beetje vermoeid. En dan is de tweede zin - ze deed etc... - nogal een struikelzin. Lange zinnen kunnen heel mooi zijn, maar maak ze niet te lang. Dat kan soms voor verwarring zorgen. Ook slim is om dit niet meteen vooraan je tekst te doen. Want mensen moeten in je verhaal komen en als er dan al een struikelzin staat, haalt men af (in mijn geval dan (': )
Dat is wat ik me kon bedenken als je echt nog een tip wil (':
Kan ik zeker inkomen! ^^ Bedankt voor je commentaar.14 dec 2016 - 19:21
Navigator schreef:
Je hebt een fijne schrijfstijl. ^^
Ik vind niet dat je (onnodig) ingewikkelde woorden gebruikt eigenlijk, maar dat is misschien de ervaring en de leeftijd. Het hangt ook van je beoogde publiek af of je simpelere woordkeuzes zou moeten maken.
Hier zat wat onnodige herhaling in:
Het was dus zeker geen slecht idee om nu te stoppen en te vertrekken richting haar warme appartement.
In de eerste instantie was ze van plan geweest om op tijd haar warme appartementje op te zoeken, mede door het barre weer, maar had toch besloten om langer door te blijven spelen en zingen.
In principe kun je van de een het ander afleiden. Als je alleen de eerste zin hebt staan, merkt de lezer vanzelf dat ze toch heeft besloten om door te blijven spelen. Dat lezen ze, dus dat hoef je niet nog eens apart uit te leggen daarna.
De eerste zin kan ook weg, omdat je tweede zin al uitlegt dat er al eerder een moment was dat ze van plan was naar huis te gaan.
Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk kan verwoorden, haha, maar schrijvers zijn vaak geneigd om te veel dingen uit te leggen die de tekst zelf eigenlijk al vertellen. (:
Tot slot nog een tip om het aantal bijvoeglijke naamwoorden misschien nog wat te minderen. Dat zeg ik eigenlijk tegen iedere schrijver waarbij ik de redactie doe,haha (en ik moet ze zelf ook vaak schrappen). Laat alleen de bijvoeglijke naamwoorden staan die een functie hebben. (:
Dankjewel! ^^ Dat is altijd prettig om te horen.
Nou ja, ik hoor wel vaker van mensen in mijn omgeving dat ze soms vinden dat ik "moeilijke" woorden gebruik (ook gewoon als ik iets simpels schrijf voor een schoolopdracht), dus eigenlijk zit het ook wel een beetje in mij om dat zo te doen. Maar ik vraag me dan af op wat voor een publiek ik mij (moet) richt(en).
Je commentaar is echt heel nuttig, dus dankjewel! Bijvoeglijke naamwoorden zijn zo verleidelijk om te gebruiken haha.14 dec 2016 - 19:23
FantasyCrime schreef:
Helemaal herkenbaar
Het is misschien een oude gezegde, maar oefening baart kunst. Als ik kijk naar hoe mijn schrijfstijl in het begin was en hoe die nu is, zie ik toch al veel verbetering. Ik denk dat je sowieso al blij met zijn met je schrijfstijl nu, want daar is allesbehalve iets mis mee. Toch begrijp ik dat je het nog wil verbeteren. Spijtig genoeg heb ik niet echt tips. Gelukkig hebben degene die op dit forum reageren al wat meer ervaring. Sorry 
Haha ja ik moet ook zeker niet terug kijken naar mijn oude schrijfsels want daar krijg ik al helemaal rillingen van. Maar bedankt voor je lieve reactie! ^^14 dec 2016 - 19:24
Ik wil je in ieder geval één uitspraak meegeven die ik vaak hoor en dat is:
Show, don't tell.
Laat zien wat de hoofdpersoon doet, in plaats van het te vertellen.. Een heel lastige opgave, maar tegelijkertijd iets wat vaak onderschat wordt.
Je kunt de omgeving bijvoorbeeld compleet gaan beschrijven (ze liep de kamer binnen, het was er donker en de deur viel achter haar dicht), maar dat is minder interessant dan het te laten zien (het gebrek aan licht zorgde ervoor dat ze terugdeinsde, maar ze kon niet meer achteruit. De deur was achter haar dichtgevallen).
Niet echt een kwaliteitsvoorbeeld, maar oké (:
Verder heeft iemand mij ooit getipt dat 'dode dingen' niets kunnen doen. Dus "Een bibberende zucht ontglipte Sarahs lippen" is alsof een zucht iets aan het doen is, namelijk bibberen. Als je schrijft "Ik zuchtte en blies daardoor mijn adem trillend uit", dan doet de ik iets.
Laatst las ik de tip om alleen iets te vertellen dat bijdraagt/iets laat zien over het verhaal.
Dus stel jezelf continu de vraag: Welke informatie krijgt de lezer hier?
Voorbeeld:
Ze boog voorover en legde haar viool voorzichtig op het rood geblokte kleedje voor zich neer. Haar lange bruine haren besloten op dat moment om vrij te springen van onder haar sjaal. Met een klein beetje gestuntel wist ze haar haren in bedwang te houden en kon ze haar zwarte sjaal weer vastknopen. Zodra ze haar sjaal losliet en haar blik op de klokkentoren wilde werpen, sloeg de klok zijn slagen welke over de rivier heen echoden. Elf uur.
Wat weet de lezer nu wat hij daarvoor nog niet wist?
Ik haal hieruit dat ze ietwat onhandig is en ik vermoed dat ze waarde hecht aan de tijd.
Dat onhandige zou je vaker door je verhaal kunnen 'vlechten', waardoor het een karaktereigenschap wordt en Sarah komt dan meer tot leven. Als ze waarde hecht aan tijd of iets met 11 uur heeft, zou je dit een rol kunnen geven in je verhaal.
Ook las ik tussen de reacties dat je herhaling moet vermijden. Dit snap ik, door bijvoorbeeld in bovenstaand stuk het meerdere aanhalen van de kou, maar tegelijkertijd is er niets krachtiger dan herhaling. Wel zou ik het dan gebruiken met een reden.
Zo laat ik vaak een bepaalde gewoonte van mijn hoofdpersoon terugkomen (bijvoorbeeld op de tafel tikken met een pen). Dan is de gewoonte niet interessant, maar zegt het vaak iets over het karakter (bijvoorbeeld zenuwachtig zijn). Gebruik alles in de omgeving van je karakters om hen nog meer in de spotlight te zetten. Een voorbeeld: laat je hoofdpersoon altijd de buschauffeur groeten, ook al is die altijd chagrijnig, om te benadrukken dat je karakter positief ingesteld is. Of: laat iemand voorbij komen die zijn hond uitlaat, om duidelijk te maken dat de hoofdpersoon schrikt van een man in het donker.
Alles om je karakter te versterken.
Hopelijk kun je er iets mee (:14 dec 2016 - 19:32
xTrueStoryx schreef:
Ik wil je in ieder geval één uitspraak meegeven die ik vaak hoor en dat is:
Show, don't tell.
Laat zien wat de hoofdpersoon doet, in plaats van het te vertellen.. Een heel lastige opgave, maar tegelijkertijd iets wat vaak onderschat wordt.
Je kunt de omgeving bijvoorbeeld compleet gaan beschrijven (ze liep de kamer binnen, het was er donker en de deur viel achter haar dicht), maar dat is minder interessant dan het te laten zien (het gebrek aan licht zorgde ervoor dat ze terugdeinsde, maar ze kon niet meer achteruit. De deur was achter haar dichtgevallen).
Niet echt een kwaliteitsvoorbeeld, maar oké (:
Verder heeft iemand mij ooit getipt dat 'dode dingen' niets kunnen doen. Dus "Een bibberende zucht ontglipte Sarahs lippen" is alsof een zucht iets aan het doen is, namelijk bibberen. Als je schrijft "Ik zuchtte en blies daardoor mijn adem trillend uit", dan doet de ik iets.
Laatst las ik de tip om alleen iets te vertellen dat bijdraagt/iets laat zien over het verhaal.
Dus stel jezelf continu de vraag: Welke informatie krijgt de lezer hier?
Voorbeeld:
Ze boog voorover en legde haar viool voorzichtig op het rood geblokte kleedje voor zich neer. Haar lange bruine haren besloten op dat moment om vrij te springen van onder haar sjaal. Met een klein beetje gestuntel wist ze haar haren in bedwang te houden en kon ze haar zwarte sjaal weer vastknopen. Zodra ze haar sjaal losliet en haar blik op de klokkentoren wilde werpen, sloeg de klok zijn slagen welke over de rivier heen echoden. Elf uur.
Wat weet de lezer nu wat hij daarvoor nog niet wist?
Ik haal hieruit dat ze ietwat onhandig is en ik vermoed dat ze waarde hecht aan de tijd.
Dat onhandige zou je vaker door je verhaal kunnen 'vlechten', waardoor het een karaktereigenschap wordt en Sarah komt dan meer tot leven. Als ze waarde hecht aan tijd of iets met 11 uur heeft, zou je dit een rol kunnen geven in je verhaal.
Ook las ik tussen de reacties dat je herhaling moet vermijden. Dit snap ik, door bijvoorbeeld in bovenstaand stuk het meerdere aanhalen van de kou, maar tegelijkertijd is er niets krachtiger dan herhaling. Wel zou ik het dan gebruiken met een reden.
Zo laat ik vaak een bepaalde gewoonte van mijn hoofdpersoon terugkomen (bijvoorbeeld op de tafel tikken met een pen). Dan is de gewoonte niet interessant, maar zegt het vaak iets over het karakter (bijvoorbeeld zenuwachtig zijn). Gebruik alles in de omgeving van je karakters om hen nog meer in de spotlight te zetten. Een voorbeeld: laat je hoofdpersoon altijd de buschauffeur groeten, ook al is die altijd chagrijnig, om te benadrukken dat je karakter positief ingesteld is. Of: laat iemand voorbij komen die zijn hond uitlaat, om duidelijk te maken dat de hoofdpersoon schrikt van een man in het donker.
Alles om je karakter te versterken.
Hopelijk kun je er iets mee (:
Heel veel rake dingen worden hier gezegd!!
Levenloze objecten kunnen inderdaad niks doen, maar dit heet personificatie en kan in sommige gevallen een heel krachtig beeld geven van de situatie (denk bijvoorbeeld aan de gedichten over natuur waarin de natuur bijna 'tot leven' komt, door het menselijke acties te laten doen)
Over de herhaling: het kan inderdaad een karaktertrek zijn, wat je terug laat komen, maar ook motieven kunnen je verhaal meer diepte geven. Als kou bij jouw verhaal een motief is, moet je niet jezelf weerhouden dat erin te stoppen. Je kunt misschien spelen met andere verwoordingen, maar herhalen is niets slechts.14 dec 2016 - 19:55
Krolock schreef:
(...)
Dankjewel! ^^ Dat is altijd prettig om te horen.
Nou ja, ik hoor wel vaker van mensen in mijn omgeving dat ze soms vinden dat ik "moeilijke" woorden gebruik (ook gewoon als ik iets simpels schrijf voor een schoolopdracht), dus eigenlijk zit het ook wel een beetje in mij om dat zo te doen. Maar ik vraag me dan af op wat voor een publiek ik mij (moet) richt(en).
Je commentaar is echt heel nuttig, dus dankjewel! Bijvoeglijke naamwoorden zijn zo verleidelijk om te gebruiken haha.
Als jij vooral dertien/veertienjarigen wil aanspreken dan zou ik iets simpelere woorden gebruiken dan wanneer de leeftijd een stuk hoger ligt. Dat maakt een beetje het verschil tussen jeugd en young adult,bijvoorbeeld.^^Every villain is a hero in his own mind.
14 dec 2016 - 21:41
15 dec 2016 - 7:41
Oké ben ik dan de enige die die 'moeilijke woorden' juist wel mooi vindt? Misschien omdat ik ze al zo vaak lees en zelf ook gebruik dat het me nauwelijks meer opvalt (:
Verder vind ik dat je echt heel goed kunt schrijven, maar ik heb er zelf niet echt veel verstand van.What's meant to be will find it's way
15 dec 2016 - 9:25
Laryanue schreef:
Oké ben ik dan de enige die die 'moeilijke woorden' juist wel mooi vindt? Misschien omdat ik ze al zo vaak lees en zelf ook gebruik dat het me nauwelijks meer opvalt (:
Verder vind ik dat je echt heel goed kunt schrijven, maar ik heb er zelf niet echt veel verstand van.
Ben ik het mee eens! Maar op sommige plekken kan het ook raar staan, maar in deze tekst heb ik zo even geen voorbeeld.15 dec 2016 - 9:37
Laryanue schreef:
Oké ben ik dan de enige die die 'moeilijke woorden' juist wel mooi vindt? Misschien omdat ik ze al zo vaak lees en zelf ook gebruik dat het me nauwelijks meer opvalt (:
Verder vind ik dat je echt heel goed kunt schrijven, maar ik heb er zelf niet echt veel verstand van.
Ik vind het ook mooi om moeilijke woorden te gebruiken. Heb ook nooit gezegd dat ik ze niet terug wil zien in verhalen. Maar er moet wel een juiste balans zijn tussen "makkelijk te lezen taalgebruik" en "ingewikkeld taalgebruik". Het moet niet zo zijn dat ik een bladzijde drie keer moet lezen vooraleer ik weet wat er staat.oi, suzy
15 dec 2016 - 10:04
Cozyre schreef:
(...)
Ik vind het ook mooi om moeilijke woorden te gebruiken. Heb ook nooit gezegd dat ik ze niet terug wil zien in verhalen. Maar er moet wel een juiste balans zijn tussen "makkelijk te lezen taalgebruik" en "ingewikkeld taalgebruik". Het moet niet zo zijn dat ik een bladzijde drie keer moet lezen vooraleer ik weet wat er staat.
Nee dat klopt, dat is inderdaad vervelend, maar ik kon in haar voorbeeldstukje niet echt iets vinden,dus vandaar hahaWhat's meant to be will find it's way
15 dec 2016 - 10:09
Overigens, Laura, heb ik wel een foutje gevonden. Dat is me niet eerder opgevallen.
Intenser, als een soort aantrekkingskracht wat haar aandacht wilde opeisen.
Wat moet hier zijn die.oi, suzy
15 dec 2016 - 12:31
MAGICALBEASTS schreef:
Ik vind dit topic sowieso wel een goed idee, soms ik het namelijk ook el eens leuk om te horen wat je wel goed doet.
Misschien is het een idee om een apart topic te openen waar mensen hun stukjes in kunnen plaatsen ipv hier in?
Iemand die me daar mee wil helpen?
Vind ik ook een goed idee! Dit probleem is heel herkenbaar.What's meant to be will find it's way
15 dec 2016 - 16:52
xTrueStoryx schreef:
Ik wil je in ieder geval één uitspraak meegeven die ik vaak hoor en dat is:
Show, don't tell.
Laat zien wat de hoofdpersoon doet, in plaats van het te vertellen.. Een heel lastige opgave, maar tegelijkertijd iets wat vaak onderschat wordt.
Je kunt de omgeving bijvoorbeeld compleet gaan beschrijven (ze liep de kamer binnen, het was er donker en de deur viel achter haar dicht), maar dat is minder interessant dan het te laten zien (het gebrek aan licht zorgde ervoor dat ze terugdeinsde, maar ze kon niet meer achteruit. De deur was achter haar dichtgevallen).
Niet echt een kwaliteitsvoorbeeld, maar oké (:
Verder heeft iemand mij ooit getipt dat 'dode dingen' niets kunnen doen. Dus "Een bibberende zucht ontglipte Sarahs lippen" is alsof een zucht iets aan het doen is, namelijk bibberen. Als je schrijft "Ik zuchtte en blies daardoor mijn adem trillend uit", dan doet de ik iets.
Laatst las ik de tip om alleen iets te vertellen dat bijdraagt/iets laat zien over het verhaal.
Dus stel jezelf continu de vraag: Welke informatie krijgt de lezer hier?
Voorbeeld:
Ze boog voorover en legde haar viool voorzichtig op het rood geblokte kleedje voor zich neer. Haar lange bruine haren besloten op dat moment om vrij te springen van onder haar sjaal. Met een klein beetje gestuntel wist ze haar haren in bedwang te houden en kon ze haar zwarte sjaal weer vastknopen. Zodra ze haar sjaal losliet en haar blik op de klokkentoren wilde werpen, sloeg de klok zijn slagen welke over de rivier heen echoden. Elf uur.
Wat weet de lezer nu wat hij daarvoor nog niet wist?
Ik haal hieruit dat ze ietwat onhandig is en ik vermoed dat ze waarde hecht aan de tijd.
Dat onhandige zou je vaker door je verhaal kunnen 'vlechten', waardoor het een karaktereigenschap wordt en Sarah komt dan meer tot leven. Als ze waarde hecht aan tijd of iets met 11 uur heeft, zou je dit een rol kunnen geven in je verhaal.
Ook las ik tussen de reacties dat je herhaling moet vermijden. Dit snap ik, door bijvoorbeeld in bovenstaand stuk het meerdere aanhalen van de kou, maar tegelijkertijd is er niets krachtiger dan herhaling. Wel zou ik het dan gebruiken met een reden.
Zo laat ik vaak een bepaalde gewoonte van mijn hoofdpersoon terugkomen (bijvoorbeeld op de tafel tikken met een pen). Dan is de gewoonte niet interessant, maar zegt het vaak iets over het karakter (bijvoorbeeld zenuwachtig zijn). Gebruik alles in de omgeving van je karakters om hen nog meer in de spotlight te zetten. Een voorbeeld: laat je hoofdpersoon altijd de buschauffeur groeten, ook al is die altijd chagrijnig, om te benadrukken dat je karakter positief ingesteld is. Of: laat iemand voorbij komen die zijn hond uitlaat, om duidelijk te maken dat de hoofdpersoon schrikt van een man in het donker.
Alles om je karakter te versterken.
Hopelijk kun je er iets mee (:
Hier kan ik zeker iets mee, wauw goede uitleg ook! Dankjewel!
