[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - JC_
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is vrijdag 14 oktober en laat in de avond. Het team van Willow Creek heeft een ruime zege behaald wat reden genoeg is voor een overwinningsfeest in de club. Het is frisjes buiten en de storm die is voorspeld is ondertussen ook aangekomen en laat erg duidelijk van zich horen.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 0:49 ]

---

El Diablo.

Eerst beland ik bijna vol op mijn billen op de vloer door een of andere eikel die zijn drankje liet vallen, en dan valt ook nog eens het licht uit. Ik zet een aantal stappen, maar ik ben ontzettend nachtblind dus zodra ik een kruk hoor en voel sneuvelen sta ik stil. De muziek is gestopt, het enige geluid dat ik nog hoor is dat van mensen in paniek. Ik ben redelijk rustig - in Schotland kwam het regelmatig voor dat elektriciteit stopte door noodweer. Het verbaast me dan ook dat iedereen richting de uitgang vlucht. Dat zorgt alleen maar voor chaos. Rustig, jongens. Plots voel ik een lichaam tegen het mijne botsen en meteen verstijf ik. Misschien heeft hij of zij niet door dat je een mens bent.. "Sorry," hoor ik dan, een mannenstem. Oh, god, laat dit niet de knappe jongen van zonet zijn. Alsjeblieft. "Ik zie niks." Een zacht lachje ontsnapt uit mijn mond - niemand ziet iets, slimmerd. Dat zeg ik echter niet, want dat is niet aardig. "Is er geen andere uitgang?" vraagt de jongen dan, van wie ik ondertussen, nu mijn ogen gewend zijn aan het donker, langzaam een schim zie. Gelukkig, het lijkt Dominic niet te zijn. "Geen idee," is het eerste dat ik uit weet te brengen. "Ik ben hier nog nooit geweest." Het komt er verontschuldigend uit - ik wou dat ik hem kon helpen. Misschien moet hij wel snel weg. Ik graai in mijn zakken, op zoek naar mijn telefoon, als ik besef dat ik het ding niet kan vinden. Oh, nee, ik heb het toch niet ergens laten liggen? Die ga ik nooit meer terugvinden in deze chaos. Niet dat mijn vader niet meteen een nieuwe voor me koopt, maar dan nog. Ik ben mijn telefoon kwijt. Alweer. Dit is de tweede keer in vijf weken. Hoe ga ik een taxi bellen? Shit, shit, shit. "Maisie, you unbelievable diddy," mompel ik onder mijn ademhaling zonder dat ik er erg in heb, en ik schaam me meteen. Ik moet echt stoppen met in mezelf praten. *Diddy: (n) a proper tit.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

'Is it hot in here or is it just me, being incredible?'

---

---

Smoother than a Smooth Criminal

---

---

Ik had nog amper een opmerking gemaakt, of Ash pookte zijn ellenboog alweer in mijn ribben. Ik trok even mijn wenkbrauw op, waarna ik hem een veel betekende blik zond. Ik had het heus wel voor hem over om Hailey aan hem af te staan, maar gezien Ash first class maagd was, vernam ik niet dat hij twee meisjes in een avond ging doen.
Echter was Ash nog lang niet klaar met mij, gezien hij al naar mijn oor toe boog en mijn naam mompelde. ‘Wat doe je nu? Verpruts je kans met Hailey niet man.’
Verontwaardigd schudden ik mijn hoofd; voor mijn wenkbrauw zich nog verder op trok. Als dit nog kon. ‘Doe lekker normaal man. Ze heeft brains. Echt iets voor jou.’ Siste ik zachtjes terug zodat Hailey het niet kon horen, die precies naast me zat. Ik zou dan ook Ash naast haar hebben laten zitten, zodat ik Cel wel kon laten zien wat ze miste door niet naast me te gaan zitten, maar het onweerde nog. Ik ging hem dan echt niet achter laten.
‘Zeg Hailey, je keek namelijk nogal verleidelijk naar de joint. Zeker dat je dat aandurft?’ vroeg de blondine aan het meisje wat naast me zat. Ik liet mijn blik even kort over de brunette gaan, die ongemakkelijk met haar glaasje draaide. Het zag er wel schattig uit. Vooral het feit dat ze overduidelijk nog nooit geblowd leek te hebben en ik was niet van plan om dit haar eerste keer te laten worden. ‘Laat haar met rust Cel. Ze heeft tenminste breincellen genoeg om niet aan zulke troep te zitten.’ Ik stak mijn tong nog wel naar Celine uit, zodat ze haarzelf niet beledigt hoefde te voelen.
Ik had niks tegen meisjes die het een en ander gedaan hadden, voornamelijk omdat ik zelf al behoorlijk wat geëxperimenteerd had met drank, drugs en ook met meiden, maar een schoon meisje had toch altijd wel wat. Ze deed me denken aan Maddison. Ik beet zachtjes op mijn lip, waar ik de blondine uit mijn hoofd zetten. Dat was voorbij, gelukkig.
‘Dus eh,, iemand die spin the bottle wilt spelen ofzo?’ vroeg Ash, waarschijnlijk hopend dat hij via deze weg Hailey eindelijk eens kon gaan kussen. De oude schuinsmarcheerder. Ik zag heus wel hoe Hailey naar hem keek. Daar hoefde hij geen fles voor te draaien om die lippen te voelen, maar als hij het zo nodig via deze weg moest, voorruit dan maar. Dat de kans veel te groot was dat ik weer eens mijn tweeling op de mond moest gaan kussen was groot, net zoals zijn nieuwe ‘grote’ crush. Waarom gingen we dit spel ook alweer doen?
Echter had Cel algauw een fles gevonden en opperde dat je bij iedere weigering een slok moest nemen. Ik draaide dan ook met mijn ogen. ‘Dan kan ik haast bij iedereen een shot nemen. Ik heb niks tegen jongens, maar incest is nog steeds geen obsessie van mij geworden en gezien Hailz al mijn schoonzusje is.’ Ik kon mezelf wel een klopje op mijn schouders door de stille hint geven, waar ik even trots naar voren staarde. ‘So are you ready to make out, Cel.’ Vroeg ik plagend, voor de licht alweer uitviel door een laatste rake klap. ‘Whatthefuck.’ Mompelde ik verbaasd, hoewel mijn armen strakker om de jongen naast me gleden. Zachtjes tastte ik naar mijn aansteker in mijn zak, voor ik deze aanstak en vaag nog wat verbaasde gezichten herkende. Ik richtte me dan ook meteen naar mijn tweeling, wier ik rustig over zijn arm bleef strelen.
‘Ik ben bij je remember. Gewoon rustig tot tien tellen en als de onweer weg is gaan we naar huis…’ fluisterde ik geruststellend naar de jongen, waarbij ik hem zachtjes en teder heen en weer wiegde in mijn armen.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

Ineens wist Gia met een idee te komen die vele anderen niet hadden bedacht. Ze konden via de achterkant naar buiten toe, terwijl de hele menigte naar voren drukten drukten Gia en Elijah dus naar achteren om achter in de club te komen waar hopelijk een deur was. De hele tijd hield Elijah Gia haar hand strak in de zijne geklemd, hij was niet van plan om de jongedame in de menigte kwijt te raken,, iets waar hij succes in had. Zo'n vijf minuten later verdween Elijah samen met Gia door de achterdeur naar buiten toe en stond het tweetal in de frisse buitenlucht. Een rilling ging over Elijah zijn rug heen, nadeel aan door de achterdeur naar buiten toe gaan, hij had nu geen jas. Erg lang leek Elijah hier niet over na te denken, hij zou morgen wel even langs gaan om de jas op te halen. Elijah werd uit zijn gedachten gehaald door Gia die vroeg of Elijah een peuk had. 'I wish.' Mompelde hij, nu ze het er over had had hij ook wel behoefte aan een sigaret. Echter had Elijah zoals altijd deze natuurlijk niet opzak, hij had ze nooit meer opzak, de enige keer dat Elijah rookte was wanneer hij een sigaret van iemand wist te ritselen. “Als je wilt kunnen we naar mijn huis gaan, maar jij moet wel rijden.” Zei de jongedame tegen Elijah, Elijah glimlachte naar haar. 'Of course, ik laat je toch niet zo achter het stuur zitten.' Zei Elijah lachend, dat en het zou zijn ego misschien wel een beetje beschadigen als Gia hem rond zou moeten rijden. Het klonk misschien heen erg stom, maar in Elijah zijn hoofd was rijden nog altijd een mannen ding en zou hij hoe dan ook de gene moeten zijn die moest rijden. Tenminste zolang ze beide sober waren, als Elijah volledig het padje af was en een meisje niet kon hij er vrede mee hebben, maar anders. Het voelde gewoon raar. Ineens stopte Gia met lopen, wat er voor zorgde dat ook Elijah stopte, hij keek de jongedame aan niet wetend waarom ze nu was gestopt. “Ik heb het echt naar mijn zin met je.” Zei Gia, god wat klonk de jongedame nu cliché. Als of ze op een of andere date waren geweest, Elijah wou Gia hier dan ook op wijzen, maar op dat moment voelde hij haar lippen op de hare en toen dacht hij iets wat ook erg cliché was. Elijah dacht er over na hoe anders dit voelde dan elk ander meisje wat hij ooit had gezoend, het was niet de manier het was gewoon het gevoel wat het bij Elijah zelf los bracht. Zjn hart leek sneller te kloppen dan het eerder had gedaan en de jongeman kreeg het warm van binnen. Elijah legde rustig zijn handen op Gia haar heupen en zoende terug. Het moment werd echter al veel te snel verbroken toen er ineens luid getoeterd werd en het tweetal in de schijnwerpers stonden van een auto. 'Godverdomme.' mompelde Elijah. 'Kunnen mensen niet een beetje respect hebben.' Hierna keek hij naar Gia en kon het niet laten om kort te lachen. 'Oké laten we maar verder gaan bij jou thuis.' Zei hij, waarna hij zijn hand opnieuw in die van Gia liet glijden.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Owen Bell Ze lachte zachtjes al wist ik niet waarom, het meisje leek ik niet te kennen maar door haar accent wist ik dat het dat Ierse meisje was waarover ik had gehoord. ‘’Geen idee,’’ wist ze uit te brengen, ‘’ik ben hier nog nooit geweest.’’ Ik knikte kort ook al kon ze dat natuurlijk niet zien. ‘’Ik ook niet, althans, jawel maar niet zonder licht,’’ ratelde ik en probeerde om me heen te kijken.       ‘’Maisie, you unbelievable diddy,’’ mompelde ze vervolgens waardoor ik het niet kon laten om even verontwaardigd te lachen. ‘’Wat zeg jou nou?’’ Vroeg ik dan ook verbaasd door het scheldwoord wat ze uitbracht en herinnerde me toen dat de normale ingang vast en zeker nog wel open was, ‘’ik heb een idee,’’ mompelde ik en trok haar zachtjes mee aan het vest wat ze aanhad naar buiten waar we werden begroet de motregen.       ‘’Verdomme,’’ schold ik in mezelf, realiserend dat mijn trui vast nog in de lounge lag. Mijn blik viel op het meisje en ik keek toen naar de lucht, ‘’heb je het niet koud?’’ Mompelde ik terwijl ik mijn jas dichtritste en uit mijn zakken een sigaret haalde. ‘’Anders mag je mijn jas wel aan, ik ben toch met de auto.’’ Ik keek naar de hordes mensen die zich onder het afdakje aan het verschuilen waren en ik was ergens wel blij dat de storm over was gewaaid, ik vond het geen prettig idee.       Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en keek toen weer naar het meisje, ‘’ik ben trouwens Owen. Jij bent Maisie toch? Volgens mij zitten we bij elkaar in de klas maar daar kan ik me in vergissen.’’ Het liefst ging ik gelijk naar huis maar ik had dit meisje zojuist mee naar buiten getrokken en dan is het natuurlijk behoorlijk asociaal om haar alleen achter te laten zonder me even voor te stellen. Was ik überhaupt wel in staat om te rijden? Ik hoopte maar dat ik niet aangehouden werd en dan kwam het wel goed, daarbij was de keuze lopen of met de auto gaan makkelijk gemaakt. ‘’Wil je ook, trouwens?’’ Vroeg ik en hield het pakje peuken op, mijn poelen haakte ik in die van haar en forceerde een zwak glimlachje.

[ bericht aangepast op 31 okt 2016 - 12:29 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Natuurlijk hoorde hij me toen ik mezelf uitschold. Vervolgens sleurt de jongen me ongeveer mee naar buiten, waardoor we gelukkig het onderwerp van 'Maisie, wat doe je' kunnen overslaan. "Heb je het niet koud?" vraagt hij me dan, en ik kan het niet laten om opnieuw te lachen. Deze jongen heeft vast niet door dat hij tegen een Schot praat, die nu in Californië woont. Voor hem is 16 graden misschien koud, en is regen een vreselijk iets, maar dit is nog lekker weer waar ik hiervoor woonde. "In Aberdeen zouden mensen dit 'zomer' noemen," glimlach ik dan, als antwoord op zijn vraag. Ondertussen probeer ik onopvallend even naar de jongen te kijken. Hij ziet er... is 'gevaarlijk' een onaardige manier om iemand te omschrijven? Ja he? Maar goed, hij ziet er dus redelijk gevaarlijk uit. Hij biedt me echter zijn jas aan, dus zo gevaarlijk kan hij niet zijn.. toch? "Ik ben trouwens Owen. Jij bent Maisie toch? Volgens mij zitten we bij elkaar in de klas maar daar kan ik me in vergissen." Hij kent mijn naam? Hoe dan? Ik ben letterlijk naar één les geweest. "Ja, in levende lijve," lach ik daarna maar, maar inwendig kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan. Heel cool, Maisie, heel cool. Hij vindt je vast een sukkel. Waarom staat hij hier überhaupt nog? "Wil je ook, trouwens?" Hij houdt zijn pakje sigaretten aan, maar ik schud mijn hoofd. Noem het verwend, maar ik heb een hekel aan 'normale' sigaretten, en daarom trek ik ook mijn eigen pakje uit het tasje dat ik bij me heb. Mentholsigaretten, de enige soort die ik kan roken. Elk meisje op mijn oude school rookte deze, veel te dure, krengen, en je moet toch wat om er bij te horen. Ik steek het ding tussen mijn lippen en steek het aan met de Zippo die ik van mijn vader kreeg, met een grote Schotse vlag er op. Over mijn vader gesproken.. misschien heeft hij me al wel geprobeerd te bellen, maar ik ben natuurlijk weer mijn telefoon kwijt. Shit. Ik durf de jongen, die zich voorstelde als Owen, echter niet te vragen of ik zijn telefoon mag lenen. Dat wordt dat hele stuk naar huis lopen, dan maar.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

---

Isa kon nog steeds niet bevatten wat er allemaal gebeurde. Dat haar best vriend daadwerkelijk op haar lag en zijn handen over haar lichaam liet gaan alsof ze zijn vriendinnetje was. De wanhoop in haar werd steeds groter en ze had haast het idee dat ze geen adem meer kreeg, toen Owen's drukkende lichaamsgewicht plots verdween.       'Godverdomme, wat ben jij een eikel zeg. Ik geef je drie tellen om te verdwijnen en anders sta ik niet voor mezelf in.' Door de grote warboel in haar hoofd kon ze zo snel niet bedenken wie dat was. Langzaam kwam ze overeind en ze voelde haar wangen branden toen ze merkte dat haar rokje zowat opgestroopt zat tot haar middel. Snel trok ze het wat naar beneden, terwijl ze de blikken die Owen haar toewierp ontweek.       ’Er is niks aan de hand hoor.' Niks aan de aan hand? Had hij niet door wat hij zo net gedaan had? 'Maar goed. Dan spreek ik je zo wel, toch, Isa?’ Ze reageerde er niet op. Ze dacht niet dat ze ooit nog normaal met hem kon praten. Voorzichtig blikte ze omhoog en zag ze dat Owen langzaam wegliep.       Ondanks dat Owen nu weg was, en het onweer zo te horen ook, voelde ze zich nog steeds ontzettend paniekerig. Er prikten tranen in haar ogen, haar hele lichaam trilde, ze had het ontzettend benauwd en haar ademhaling en hartslag waren nog steeds niet in orde. Ze kon zichzelf er niet eens toe zetten omhoog te komen van de bank en sloeg haar armen beschermend om zich heen, terwijl ze opkeek naar de persoon die er tussen gekomen was. In het weinige licht dat er was kon ze net ontwaren dat het Dominic was. 'Dankje,' zei ze met een zachte, schorre stem die nauwelijks hoorbaar was. 'Z-zou je dit tegen niemand willen zeggen?' wist ze tussen een paar oppervlakkige ademhalingen er uit te krijgen. crappy post, sorry

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Owen Bell Ze lachte op mijn opmerking, zo grappig was het niet, het was toch koud? ‘’In Aberdeen zouden mensen dit ‘zomer’ noemen,’’ glimlachte ze en ik lachte zachtjes, ‘’echt waar?’’ vroeg ik verrast en hield mijn hand op om enkele regenspetters op te vangen voor ik haar weer aankeek.       ‘’Ja, in levende lijve,’’ bevestigde ze mijn gok over haar naam en ik moest weer even zacht lachen terwijl ik mijn sigaret aanstak, ze wees mijn peuken af maar haalde vervolgens sigaretten uit haar eigen tas. Mentholsigaretten. De zippo met de grote schotse vlag bevestigde het antwoord wat ik in mijn achterhoofd had, ze was Schots. ‘’Ik dacht al dat je niet van hier kwam,’’ sprak ik en glimlachte zwakjes knikkend naar de zippo,       Toen mijn sigaret bijna op was, tikte ik hem af en na een diepe hijs genomen te hebben drukte ik hem uit tegen de muur en zette me iets af zodat ik nu voor haar stond. ‘’Ik denk dat het maar tijd is om te gaan,’’ sprak ik en glimlachte voorzichtig. ‘’Is er anders iets wat ik voor je kan doen? Je naar huis brengen?’’ Vroeg ik vervolgens twijfelend, niet zeker wetend of ze dat wel zou willen maar ik had in ieder geval niks te doen, ik kon niet naar huis en Levi was nergens te vinden. Het zou wat zijn als hij me nog mee naar huis zou willen nemen, dat werd een nachtje doorhalen in mijn auto. Ik vond het niet zo erg, ik viel overal in slaap en zeker als ik gedronken had, ik overleefde het vast wel maar Maisie niet. Als zij alleen ’s nachts over de straat ging slenteren eindigde het vast niet goed met haar af.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Hij biedt aan om me naar huis te brengen, en heel even laat ik alle mogelijke scenario's door mijn hoofd gaan. Ik kan het afwijzen, en naar huis lopen. Dat is toch al snel een uur lopen, en hoewel ik dat in mijn vorige woonplaats misschien had overwogen weet ik niet of het hier zo'n goed idee is. Deze gevaarlijk uitziende jongen heeft me nog niet geprobeerd te overvallen, maar of ze allemaal zo zijn weet ik niet. Ik betwijfel het. Optie twee, hij brengt me naar huis. Kan hij rijden? Hij ziet er uit alsof hij redelijk veel gedronken heeft, en de alcoholgeur is niet zeer aanwezig maar je ruikt hem wel. En ik wil het liefst geen ongelukken veroorzaken. Ik kan ook een taxi bellen? Of nou ja, met zijn telefoon. Ik heb mijn portemonnee nog wel, en mijn sleutels ook. Dus ik kom gemakkelijk thuis. Alleen komt hij dan waarschijnlijk niet meer thuis, tenzij ik zijn taxirit terug betaal. Een vierde optie is er niet echt. Ik ben op zich nuchter genoeg om te rijden, denk ik, ware het niet dat ik geen rijbewijs heb. Ik ben onhandig in het verkeer, mijn vader vertrouwt me niet eens op de fiets in Aberdeen, laat staan hier. "Sorry, maar," ik probeer het zo vriendelijk mogelijk te zeggen. Ik weet namelijk niet hoe snel ze hier op hun teentjes getrapt zijn, en ik wil niet in elkaar geslagen worden. "Ik weet niet of het wel zo'n goed idee is dat jij nog gaat rijden.." Ik druk de peuk uit en kijk hem aan. Nee, als hij zo gaat rijden wordt hij sowieso aangehouden. "We kunnen een taxi bellen?" Mijn portemonnee, die ik net uit mijn tas heb gehaald, zit nog vol genoeg - denk ik. Hoe duur is een taxi hier? "Niet dat ik je niet vertrouw," nou ja, dat is het op zich wel, want ik ken hem nog maar een paar minuten. "Maar ik wil geen ongeluk op mijn geweten hebben.."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

'Zeg Hailey, je keek namelijk nogal verleidelijk naar de joint. Zeker dat je dat aandurft?' hoor ik Celeste zeggen en ik frons lichtjes. Gray was me echter voor, voordat ik iets kon zeggen. ‘Laat haar met rust Cel. Ze heeft tenminste breincellen genoeg om niet aan zulke troep te zitten.’ ik glimlach even. "Dus eh,, iemand die spin the bottle wilt spelen ofso?" kwam er al snel over Ashers lippen en ik kijk weer naar hem. Ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Alrighty.' zeg ik met een kleine glimlach. 'Die fles wijn is vast perfect. Bij elke weigering een slok.' hoor ik Cel ondertussen zeggen en ik kijk even naar de fles, waarna ik weer knik.
‘Dan kan ik haast bij iedereen een shot nemen. Ik heb niks tegen jongens, maar incest is nog steeds geen obsessie van mij geworden en gezien Hailz al mijn schoonzusje is.’ Ik fronste even bij zijn woorden en haal lichtjes mijn wenkbrauw op. ‘So are you ready to make out, Cel.’ ik drink net het laatste beetje van mijn drankje, als opeens de lichte uitvallen en zo ook de muziek. ‘Whatthefuck.’ hoor ik Gray zeggen en de frons op mijn gezicht wordt alleen maar duidelijker. 'Geweldig..' mompel ik en sta rustig op, maar de rumoerigheid hoor ik gelijk. Ik zucht diep en open het licht op mijn telefoon, waarmee ik op de grond schijn. Eventjes blijf ik stil en kijk dan naar de rest. 'Volgens mij is er achterin de lounge een uitgang, guys..' zeg ik kalmpjes en met een langzame pas loop ik richting die uitgang.

---

El Diablo.

Owen Bell Ze leek wel heel hard na te denken over mijn vraag en zo moeilijk was het niet, het werd een ja of een nee, kom op Maisie. Ik staarde haar afwachtend aan en vond het geen prettig vooruitzicht dat ze het maar niet wist. Ik keek even naar de massa die verderop stond en auto’s die opstartte en wegreden, ‘’Sorry, maar,’’ mijn poelen haakte ik die op het moment dat ze haar mond opende in die van haar en ik keek haar nogmaals afwachtend aan. De peuk in haar handen drukte ze uit voor ze mij weer aankeek en ik forceerde nogmaals een klein glimlachje om de ongemakkelijkheid van de stilte te verbreken. ‘’Ik weet niet of het wel zo’n goed idee is dat jij nog gaat rijden…’’ De glimlach verdween en ik trok een wenkbrauw omhoog.       ‘’We kunnen een taxi bellen?’’ Ik haalde mijn schouders enkel op, als zij het zou betalen hoorde je mij niet klagen. ‘’Niet dat ik je niet vertrouw,’’ vervolgde ze, ‘’maar ik wil geen ongeluk op mijn geweten hebben…’’ Ik keek haar even ongelovig aan en een spottend lachje rolde over mijn lippen. ‘’Je vertrouwt me niet,’’ sprak ik haar tegen en schudde mijn hoofd, ‘’dat maakt niet uit maar ik ga echt geen taxi nemen.’’ Nadenkend keek ik naar mijn schoenen en stapte iets richting haar kant maar niet verschrikkelijk dichtbij. ‘’Het is wel lief dat je, je zorgen maakt om me Maisie maar ik red mezelf wel– ik maak me meer zorgen over hoe jij jezelf gaat redden.’’       ‘’Maisie, waar ben je bang voor?’’ Vroeg ik haar, een zacht lachje rolde over mijn lippen en mijn ogen vastgehaakt in die van haar voor ik even mijn blik over haar gestalte liet gaan. Ik kon nog steeds niet geloven dat Isa niks zei en dat ik op de fundraiser weer iedereen onder ogen zou moeten komen– het liefst meldde ik me ziek maar ik wist niet wat erger was, thuis blijven of naar school gaan. ‘’Ik zal eerlijk met je zijn oké, ik zal je niet dumpen in een bos en ook niet meenemen naar een of ander eng verlaten huis, is dat een deal?’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

"She's whisky in a teacup"

SARAH ARCHER | 17 | AT THE PARTY | THOUGH CHICK | | JEFFERSON HIGH | OUTFIT | Tot mijn verschrikkelijke irritatie begonnen er hier en daar wat mensen te gillen. Aanstellers. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen terwijl ik Sebastian's contouren in het donker probeerde te onderscheiden hoewel dat moeilijk ging aangezien meerdere mensen me opzij duwden om er langs te komen. Het liefste had ik ze een voor een op hun plek gezet maar het donker zorgde ervoor dat mijn coördinatie niet geweldig was. Gelukkig had Seb zijn hand nog op mijn heup liggen waardoor ik wist dat hij nog bij me was, iets wat me meer deed dan ik had verwacht.       "En nu?" Vroeg de jongen en ik zette een stapje in de richting van het geluid waardoor ik tegen hem aan kwam te staan. Zo, dat was beter, nu werd ik in ieder niet de hele tijd omver gelopen. Bovendien was het niet bepaald erg om tegen hem aan te staan, helemaal niet zelfs. Zelf wist ik niet zo goed wat we nu moesten doen. Mijn gedachtens waren vaag en onduidelijk wat waarschijnlijk te verwijten was aan de hoeveelheid alcohol die we hadden gedronken. Ik was dan ook blij dat Seb gewoon verder praatte.       "Misschien kunnen we wel die kant op lopen," zei hij, waardoor ik even moest lachen aangezien ik geen idee had wat die kant precies was. Gelukkig had Sebastian het zelf ook door want hij verduidelijkte zichzelf. "Ik bedoel, ergens waar er wat minder mensen zijn die ik toch niet kan zien."       Mijn lippen krulden om in een glimlach en ik legde mijn hand op zijn arm. "Oké, let's go then." Maar in plaats van ergens heen te lopen voelde ik opeens hoe Seb's gezicht zich dicht bij de mijne bevond. "Ergens waar eigenlijk helemaal niemand is," fluisterde hij in mijn oor, waardoor er een kriebel in mijn lichaam ontstond. "Want weet je, Sarah. Je bent een stuk minder irritant dan ik dacht. Een heel stuk minder, eigenlijk."       Op dat moment besloot ik schijt te hebben aan alles en iedereen waardoor ik breed lachte en Seb's hand vast pakte. "Laten we de plekje dan maaar even zoeken," sprak ik terwijl ik hem in de richting van de achteringang leidde. In plaats van door de klapdeuren naar buiten te gaan zoals vele anderen deden duwde ik Seb een hoekje in waar normaal jassen werden opgehangen.       "Jij bent zelf ook lang niet zo irritant," gaf ik toe voor ik uitdagend een wenkbrauw optilde en mijn lippen op de zijne drukte.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Waar ik bang voor ben? Jou, eigenlijk. Niet per se om wie je bent, maar gewoon voor mensen in het algemeen, en voornamelijk jongens. Maar dat kan ik natuurlijk niet zeggen. En daarnaast ben ik ook nog bang voor het donker, krappe steegjes, verkrachters, moordenaars en dieven. "Ik zal eerlijk met je zijn oké, ik zal je niet dumpen in een bos en ook niet meenemen naar een of ander eng verlaten huis, is dat een deal?" Bedankt dat je er voor zorgt dat ik nog meer horrorscenario's voor me zie, Owen. "Vooruit," zeg ik dan, twijfelend. Oh, ik hoop zo erg dat deze jongen zichzelf - en mij - niet doodrijdt. "Weet je echt zeker dat je kunt rijden? Het is nog best een stuk naar mijn huis.." Mijn vader vermoordt me als hij dit te weten komt. Niet alleen dat ik geen taxi heb genomen, maar dat ik in de auto ben gestapt bij iemand die dronken is. En ook nog een jongen. Nerveus frummel ik wat aan de ring om mijn vinger, een gewoonte die ik heb ontwikkeld sinds ik hier woon. Het schijnt hier namelijk een stuk minder normaal, om zo'n ding te dragen. En dat terwijl de Jonas Brothers er ook allemaal een hadden. Maar goed, wat is er nog van hen overgebleven? Ik zeg niet dat het door het sieraad kwam, maar.. goed. "Kom jij nog wel thuis, daarna? Ik wil je niet in de problemen brengen.."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Owen Bell ‘’Vooruit,’’ rolde er twijfelend over haar lippen en ik nam aan dat ze het er mee eens was, wat was haar probleem? Ik begon langzaam aan te lopen en keek even over mijn schouder richting Maisie, ‘’weet je echt zeker dat je kunt rijden? Het is nog best een stuk naar mijn huis…’’ Ik haalde geheimzinning mijn schouders op, ‘’wie weet, Maisie,’’ grapte ik en lachte zachtjes maar voelde me nogal betreurd. Toen we eenmaal bij mijn auto aankwamen leunde ik er nonchalant tegen aan, ‘’kom jij nog wel thuis, daarna? Ik wil je niet in de problemen brengen…’’ Mijn ogen gingen naar ring en ik schudde mijn hoofd, ‘’ik denk het wel ja,’’ sprak ik en opende de deur. ‘’Ik hoop het.’’       Ik stapte in de auto en liet mijn hoofd hangen tegen de stoel, ik was zeker nogal vermoeid en nog niet helemaal uit ontnuchterd. ‘’Sorry van de flauwe grapjes, ik slaap denk op deze achterbank vanavond, mijn ouders worden gek als ik zo laat nog thuiskom.’’ Vervolgens liet ik mijn hand rond die van haar vormen en tilde hem op zodat ik het beter kon zien, ‘’wat is dat voor ring?’’ Vroeg ik nieuwsgierig. ‘’Jij hebt wel wat met aparte gewoontes of niet? Mentholsigaretten, ringen, leuke mannen als mij niet vertrouwen,’’ plaagde ik en keek even op naar haar maar liet haar hand nog niet los.       ‘’Ik had vroeger net z’n ring, echt bijna dezelfde maar ik weet niet meer waar die is. Waarschijnlijk kwijtgeraakt, accessoires lijken op de een of andere manier altijd te verdwijnen bij mij.’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

"Op de achterbank?" floept meteen uit mijn mond als hij de zin uitspreekt. Misschien zijn het mijn normen en waarden, of de tradities waarmee ik opgegroeid ben, maar dat kan écht niet. Als hij nou klein geweest zou zijn, misschien, maar dat gaat zijn hele ruggenwervel verpesten. Hij geeft me echter niet de tijd om nog meer vragen te stellen, want hij begint al met vragen. Plots, zonder dat ik me er op kan voorbereiden, pakt hij mijn hand vast, en focussen zijn ogen zich op de ring om mijn vinger. Ik weet zeker dat ik verstijfd ben, het moet voelen alsof hij de hand van zijn overleden grootmoeder vastheeft. "Wat is dat voor ring?" Als je er nou niet aan had lopen frunniken, Maisie, dan had hij er niet naar gevraagd. Want nu hij er naar vraagt moet je antwoorden, en zodra je antwoordt zal hij je uitlachen en uit zijn auto zetten. "Jij hebt wel wat met aparte gewoontes of niet? Mentholsigaretten, ringen, leuke mannen als mij niet vertrouwen.." Ik bloos ongemakkelijk. Aparte gewoontes, ja. Dat kun je wel zeggen, op zich. "Eh..," ik weet zeker dat mijn wangen felrood zijn. "Ik had vroeger net z’n ring, echt bijna dezelfde maar ik weet niet meer waar die is. Waarschijnlijk kwijtgeraakt, accessoires lijken op de een of andere manier altijd te verdwijnen bij mij." Ik lach ongemakkelijk, niet zo goed wetende wat ik moet antwoorden. Natuurlijk had deze jongen niet zo'n zelfde ring, of misschien wel maar het had in ieder geval niet dezelfde betekenis. Deze betekent namelijk veel meer dan gewoon een accessoire. "Het is een, eh.." oh, hemel, wat ongemakkelijk. Je kent deze jongen nog maar net. "Kuisheidsring." Het woord valt echter weg omdat ik zó erg mompel dat ik het zelf niet eens meer versta. Dat komt natuurlijk door de schaamte die ik voel. Dan schraap ik mijn keel en probeer ik het nog een keer. Niks om je voor te schamen, Maisie, ook al heeft deze jongen waarschijnlijk al seks gehad met tientallen meisjes. Dat is hier sowieso gebruikelijk, denk ik - er ligt geen enkele taboe op. "Kuisheidsring." Met die laatste poging trek ik mijn hand terug, en doe ik mijn best om niet te boos te doen. Dat ben ik namelijk niet, maar als je als meisje vluchtig je hand wegtrekt kan dat nogal slecht opgevat worden.

[ bericht aangepast op 31 okt 2016 - 21:31 ]

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Boom vol! Let's continue the drama right here


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

El Diablo.