[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - JC_
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is vrijdag 14 oktober en laat in de avond. Het team van Willow Creek heeft een ruime zege behaald wat reden genoeg is voor een overwinningsfeest in de club. Het is frisjes buiten en de storm die is voorspeld is ondertussen ook aangekomen en laat erg duidelijk van zich horen.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 0:49 ]

---

El Diablo.

Ik keek toe hoe Owen resoluut zijn hoofd schudde. ‘’Mijn excuses? Voor wat?’’ Terwijl de woorden zijn mond verlieten, doemde Isa's gezicht op voor de autorruit aan de kant waar Owen zat. ''Volgens mij weet je prima waar ik het over heb.'' Siste ik met lichte irritatie in mijn stem Owens kant op. Vervolgens trok Isa het portier open, met een angstige blik in haar ogen begon ze tegen Owen te ratelen. ‘’Owen, ga alsjeblieft niet naar huis zo. Je mag dan wel soms een klootzak zijn, je bent nog altijd mijn klootzak en ik wil niet dat ik later op de avond een telefoontje krijg met dat je tegen een boom bent aangereden. Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft. Als je echt graag weg wilt, dan rijd ik je wel naar huis, mara ga niet zo, okay?’’ Terwijl Isa even zweeg, zag ik hoe oven me kort aankeek en vervolgens zijn blik naar Isa liet gaan. ‘’Of, eigenlijk wil ik gewoon dat je de club inkomt, want straks brengt iemand je naar huis en wordt de auto tijdens het rijden door bliksem geraakt en gaat iedereen in de auto dood en ik wil niet dat iemand doodgaat en al helemaal niet jij dus kom alsjeblieft mee naar binnen Owen.’’ Toen Isa was uitgesproken, stapte Owen uit de auto en sloeg zijn jas om Isa heen. ‘’Rustig Isa, ik kan niet zonder jou, zelfs niet als ik mijn leven riskeer. We gaan naar binnen, toch Evelyn?’’ Als reactie op Owen knikte ik duidelijk en glimlachte voorzichtig naar Isa. ‘’Bedankt nog in ieder geval,’’ zuchtte Owen op een zachte toon, nadat hij me strak aan had gekeken. Ik had de tegenzin in zijn stem gehoord en grijnsde even. Terwijl ik Owen en Isa terug naar binnen zag rennen, stapte ik uit en gooide het portier met een klap dicht waarna ik hun voorbeeld volgde. Ik liep langs hen naar binnen en draaide me nog even om. ''Opgelost.'' Grijnsde ik en vervolgens ging ik op zoek naar Levi. Ik liep meteen door naar de plek waar ik hem had achtergelaten. ''Ben ik weer.'' Lachte ik toen.

---

chaos makes the muse

---

---

Isa voelde zich alsof ze elk moment in kon stortten, en zo zag ze er waarschijnlijk ook uit. Een gevoel van opluchting trok echter door haar heen toen Owen de auto uitstapte. Nu nog hem de club in krijgen. Hij sloeg een jas om haar schouders heen, wat een lief gebaar was, maar heel veel zin had het niet meer, gezien ze al bijna doorweekt was. Ze was er vrij zeker van dat ze er uitzag als een verzopen katje.       'Rustig Isa, ik kan niet zonder jou, zelfs niet als ik mijn leven riskeer. We gaan naar binnen, toch Evelyn?’ Evelyn knikte gelukkig. Het was wat geweest als zij nu niet naar binnen wilde...       Owen loodste haar mee naar binnen, waar ze even op Evelyn wachten om daarna verder naar binnen te gaan.       'Isa, gaan we niet meer praten over die kus?’ fluisterde hij haar toe, toen de andere blondine verdwenen was. Ze knikte lichtelijk. Het was waarschijnlijk een goed idee om daarover te praten, maar of dat moment het beste er voor was, betwijfelde ze. Ze hield haar mond echter dicht, omdat ze bang was dat hij anders opnieuw boos zou worden. 'Wel ergens waar het was rustiger is,' mompelde ze, terwijl ze Owen's jas dichter om zich heen trok.       Gezamenlijk liepen ze richting de lounge, waar ze plaatsnamen op een hoekbank. 'Je hebt zeker niet toevallig ook een extra shirt in je auto liggen?' vroeg ze. Als ze nog de hele avond in haar natte kleding moest zitten, dan was zou ze zeker verkouden worden. 'Maar goed, de kus...' Nerveus keek Isa op naar Owen. Nu ze zo weer in de club waren, voelde ze zich iets rustiger, maar de paniek was nog lang niet verdwenen, en die zou ook niet zomaar weg zijn.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eerst was het Isa die boos wegstormde, vervolgens was het Owen, die mij nog een eikel noemde, ik? terwijl hij zich als een idioot gedroeg. Vervolgens ging Evelyn, onder het mom van dat iemand met Owen moest praten. Ik was inderdaad niet van plan om met hem te praten. Ik was nog van plan om hem bij me te laten slapen, hem een lift te geven en hij was degene die zich als een idioot gedroeg tegen mij en anderen. En dan nog wel verwachten dat ik hem bij me zou laten slapen alsof er niks aan de hand was. Nee hou zou beter moeten weten. Ik giet het laatste beetje van me drinken achterover. Ja dit was echt een top feestje hoor. Eerst betrap ik Isa en Owen erop freaky te doen in de wc's. Hoewel we niet exclusief waren deed het toch wat met me. Ik vond het niet leuk. Helemaal omdat het mijn neef is. Vervolgens komt hij hier met mij ruzie proberen te maken. Uiteindelijk sta ik hier alleen. Ik slaak een diepe zucht en wrijf even met mijn handen over mijn gezicht. Ik denk dat ik ook maar richting huis ga, erger kan het toch niet meer worden. Net als ik mijn sleutels in mijn zakken aan het zoeken ben hoor ik "Ben ik weer" Ik kijk op terwijl ik stop met zoeken en Evelyn staat voor me met een lachend gezicht. Ik glimlach even. "Welkom terug" antwoord ik."Ik zag hem binnen komen met Isa, dus ging er van uit dat hij niet weg gereden is, Job well done neem ik aan" zeg ik even met een knipoog.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Ik vind feestjes best leuk, maar niet als ik te laat kom en geen idee heb of ik wel aansluiting ga vinden. Ik heb thuis al een aantal drankjes genuttigd, in de hoop wat losser te worden, maar het zorgt er alleen maar voor dat ik lichtelijk misselijk ben geworden en er zweet over mijn rug loopt. Ik ken niemand en dus loopt mijn poging om een bekend gezicht te vinden op niets uit. Een beetje ongemakkelijk tuur ik de ruimte door, in de hoop iemand te zien die ook in zijn eentje staat, maar tot zover ik het kan zien ben ik de enige loser. Natuurlijk ben je de enige loser, Maisie. Iedereen heeft gewoon vrienden gemaakt maar natuurlijk was jouw vader degene die midden in een willekeurige maand besloot te verhuizen. Hij dacht dat, omdat mijn kamer nu ongeveer verdubbeld is in oppervlak, dat wel oké zou zijn. Net zoals hij me na elke break-up met een van mijn 'stiefmoeders' een nieuwe telefoon, laptop of ander soort gadget cadeau doet. Onzeker trek ik aan de onderkant van mijn rokje, dat mijn vader voor me kocht voor dit soort feestjes. De stof is veel te kort, en ik ben bang dat iedereen mijn niet-bestaande kont kan zien. Bij de bar bestel ik een willekeurig drankje - een potje iene-miene-mutten werkt altijd als je geen keuzes kunt maken, en reken ik af met een twintig dollar biljet. Zonder op het wisselgeld te wachten loop ik een paar meter verder, en leun ik ongemakkelijk tegen de muur. Waarom heb ik mijn vader me over laten halen om naar dit stomme feest te gaan? Waarom ben ik niet gewoon thuis gebleven? Het liefst zou ik nu naar huis gaan, ware het niet dat mijn vader me dwong om minstens een uur weg te blijven. Ik kan natuurlijk een uur lang peuken gaan roken buiten, maar dat is wel een heel nieuw level van zielig. Ergens hoop ik dat iemand me aanspreekt, maar aan de andere kant beangstigt die gedachte me ook. Kom op, Mais, doe je best eens.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

---

'Gezelige familie avond, my ass,' murmelde Maddie binnensmonds, terwijl ze de deur van de taxi met een luide klap dichtgooide. Protesten klonken van binnen, van de chauffeur, maar die oude lul moest niet zeiken. Ze had hem zo'n beetje 15 dollar fooi gegeven. Het was toch niet haar geld en haar vader zou het geld dat ze van hem gejat had toch niet missen. En als hij dat wel deed, naja jammer. Hij had toch genoeg.       In de club vielen haar blauwe kijkers al snel op de bad boy looks van iemand minder van Tyler Santiago. Perfect om in elk geval een deel van de avond mee door te brengen. Naast hem was geen plek meer vrij, maar geen "helaas pindakaas" want dat zou niet lang meer duren. Ze tikte degene aan die het minst op zijn plek leek op zijn schouder. 'Je zit op mijn plek,' meldde ze de jongen doodleuk.       'Maar, ehm, ik zit hier?' Dat hij het haast als een vraag zei, maakte al meer dan duidelijk dat hij daar niet lang meer zou zitten.       'Jij zat daar,' corrigeerde ze, waarna ze een paar keer onschuldig met haar ogen knipperde.       'Oh, eh, okay.' De jongen gleed van de kruk af en met een triomfantelijke glimlach hopte Maddie er op. Gelijk gebaarde ze de barman om haar een wodka fles te geven en twee glazen. 'Je ziet er uit alsof iemand net je lievelingshond heeft overreden. Meerdere keren,' merkte ze op, terwijl ze beide glazen vol schonk en eentje Tyler's kant op school. 'Dus vertel eens, wat vond je van de eerste week op het oh zo geweldige Willow Creek?' Het sarcasme was duidelijk in haar stem te horen. Het feest in de club zag er niet erg interessant uit. Het was geen wonder dat ze de feesten van Jefferson interessanter vond.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Mijn shots waren helaas al heel snel op en met mijn tempo zal het ook niet lang duren voor het glas whiskey leeg zou zijn. Een diepe zucht verlaat mijn lippen, terwijl ik het glas wederom naar ze toe breng. 'Je zit op mijn plek,' hoorde ik opeens naast me, waardoor ik mijn hoofd wat kantel. Ik grinnik zachtjes als ik een bekend persoon zie en kijk doodleuk toe. 'Maar, ehm, ik zit hier?' probeerde de jongen haar nog te vertellen en ik schud mijn hoofd lichtjes. Niet lang meer. 'Jij zat daar,' corrigeerde Maddi hem dan ook al snel. 'Oh, eh, okay.' ik kijk toe hoe de jongen afdruipt en kijk weer naar mijn glas, waar ik het beetje drank wat er nog in zat rond beweeg. De laatste slok volgt al snel en ik kijk wederom naar de dame naast me.
'Je ziet er uit alsof iemand net je lievelingshond heeft overreden. Meerdere keren,' merkte ze op terwijl ze twee glazen volschonk met wodka. Ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Ach ja..' mompel ik. Ik pak het glas aan en neem gelijk een grote slok. Ergens begon ik de alcohol al lichtjes te voelen, maar het doet me niet stoppen. 'Dus vertel eens, wat vond je van de eerste week op het oh zo geweldige Willow Creek?' zei ze met de nodige sarcasme waardoor er een lachje over mijn lippen rolde. 'Helemaal geweldig. Leuke mensen, leuke school. Kan niet klagen toch? Ook dit feest, had het echt niet willen missen.' zei ik met wat nep enthousiasme, mijn stem omringt door sarcasme. In alle eerlijkheid stond ik echt op het punt te stoppen met het hele school gebeuren, zeker als bleek dat dit nog lang ging duren. Oké, het was misschien deels mijn schuld.. Maar nog steeds. 'En hoe was jouw week princessa?' zei ik, een kleine grijns op mijn lippen als ik mijn bijnaam voor haar uitspreek. Ik had haar ooit zo genoemd toen ze voor het eerst drugs bij me kocht en eigenlijk is het een beetje blijven hangen. 'Nog iets belangrijks gemist? Behalve mijn komst dan.' zeg ik met een iets bredere grijns.

---

El Diablo.

---

---

Goed, waarom precies was ik ook alweer hier? Omdat het sportteam van deze school hun eerste wedstrijd had gewonnen? Zoiets was het geloof ik. Waarom ik hier ben heen gekomen als ik er toch geen zin in heb? Ik kan moeilijk het hele jaar koos vriendeloos blijven.       Ik loop wat doelloos rond door de ruimte, speel wat met mijn mobiel. Ik had geen idee wat er van je werd verwacht op een feestje van Willow Creek High. Moest je - je gedragen als een verwend tutje? Dansen als een slet om de foute jongens aan te trekken? Uiteindelijk stuit mijn blik op een meisje (Maisie) die met dezelfde soort blik rondkijkt. Geen idee hebbend wat ze hier te zoeken heeft. Voor zover het mogelijk is bekijk ik het meisje even. Op het eerste gezicht zou het niet perse een type zijn voor mij. Maar - is dat iemand hier op deze school?       Ik stop mijn telefoon terug in het kaki-kleurige jasje dat ik aan heb en ik stap naar haar toe. Ik zwaai even kort. “Hey, ik ben Ceira en jij ziet eruit als een verdwaalde puppy. Ook vriendeloos?” vraag ik aan haar en ik glimlach even. Okay, dat is misschien niet helemaal waar. Ik heb weldegelijk vrienden, maar god mag weten waar die uithangen.       ”Ben je nieuw hier? Heb je het een beetje naar je zin op deze school?” vroeg ik aan haar en ik leun naast haar tegen de muur aan. Mijn blik gaat weer over de ruimte en de mensen die zich in de ruimte bevinden. Ergens in deze mensenmassa waren mijn vrienden de tijd van hun leven aan het hebben. Of juist niet natuurlijk, misschien was er wel iets gaande waarvan ik niets wist. Een gevecht misschien? Het zou mij niets verbazen, helemaal niet sinds Jefferson High en Willow Creek High School samengevoegd waren. De volwassenheid was bij sommige studenten nu eenmaal nog ver te zoeken.

[ bericht aangepast op 22 okt 2016 - 23:01 ]

---

That is a perfect copy of reality.

Naam: Tallulah Cassidy Fowler. "They told me 'No', I climbed out of a window." |Student at Jefferson | 17 | Outfit | |Just your everyday Punk-Rock Hipster Arsty Anarchistic Youtubing troublemaker| "Ik ben voor een potje Dare! Maar zullen we dit bij het lounge gedeelte doen, ik versta jullie anders echt niet." gilde Sarah in mijn oor. Het klonk alsof ze gilde. "Jullie doen toch ook mee?" Ik denk niet dat ze echt gilde. Gewillig gooide ik al mijn volgende drankje achterover terwijl we richting het lounge gedeelte liepen, Sarah's arm om mijn heup brandde. "Count me in," riep Sebastian en ik glimlachte breder. "Ik denk dat Cas hier geen dare's moet doen die met alcohol te maken hebben," hoorde ik Sarah en even keek ik haar sip aan terwijl ze op de bank ging zitten. "Ik drink wanneer ik wil," zei ik met een zo serieus mogelijke stem, maar alle serieusheid leek uit mij verdwenen te zijn. Ik begin!" deelde ze mee en ze richtte zich op Elijah. "Elijah, ik wil dat je een lapdance geeft aan Juliana." Mijn mond viel iets open en ik moest zacht lachen. Sarah, wat deed je die arme jongen aan? Daarna gingen mijn tandwieltjes draaien. "Sebas!" riep ik half verstaanbaar. "Jjij gaat het nummer vragen van de eerst volgende persoon die voorbij komt, jongen of meisje," giechelde ik. Sarah kroop iets dichter tegen me aan en een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht terwijl Sarah tegen mij aan ging zitten. Onopvallend liet ik een arm rond haar middel glijden, om haar nog iets dichter tegen me aan te trekken. Sebas lachte even om mijn dare, maar liep daarna wel meteen weg om het nummer van iemand te vragen. We keken toe hoe hij een jongen op zijn schouder tikte, om vervolgens terug te lopen met een nieuw nummer in zijn mobiel. "Gelukt!" riep Sebas vrolijk. Ik lachte. Lachen man, Heel erg lachen. Lachen is goed voor je. Mensen die meer lachen leven langer toch? Wat was ik nou ook al weer aan het doen? 'Excuseer mijn zeer slechte dansmoves.' hoorde ik Eli in de verte. Ik keek even op. Sarah, mooie Sarah, lieve Sarah. Oh ja, Eli zijn dare. Het was echt super ongemakkelijk en super grappig. "Nou, Sarah, nu jij," grijnsde Sebas, nadat Elijah het meest genante moment van zijn leven had beleefd. "Vraag aan het eerste langslopende persoon, jongen of meisje maakt niet uit, of hij of zij het met je zou doen. Ik herhaal, alleen VRAGEN," zei hij met een zwoele ondertoon, terwijl hij op de bank plofte en half onderuit zakte. "En Cas... geen idee. Sarah, als jij daarna dan een dare voor Cas verzint." Cas.' Zei Eli, ik keek hem nieuwsgierig aan. Ik hoorde immers mijn naam. Nee, mijn naam was Talulah, maar dat wist niemand. 'Ik dare jouw Sebastiaan te zoenen.' Het duurde even voordat de dare helemaal doordrong. Nog even. ik moest nog een nieuw drankje bestellen. Oh wacht dare. Ik keek Sarah weer aan, onzeker dit keer. "Sure," zei ik fronsend. Sebastian zat aan de andere kant van Sarah. ik kwam overeind en leunde over Sarah heen. Voor balans legde ik mijn hand voorzicht op Sebas zijn boven been -geweldige plaatsing Cas, die hand had echt wel twintig centimeter naar zijn knie toe gekund - en ik slikte moeilijk terwijl ik mijn gezicht enkele centimeters voor zijn gezicht liet hangen. Ik voelde zijn neus nog net langs die van mijn gaan, terwijl ik mijn linkerhand in zijn nek legde om hem iets dichterbij te trekken. ik probeerde in mijn hoofd te tellen, waar was het het verschil tussen een kus en zoenen? Boeide het me echt? Wat was ik aan het doen? Oh ja, Sebas zoenen. Voelde fijn. Maar Sarah dan? Zodra ik weg trok liet ik nog even mjn ogen dicht terwijl ik weer naar achter leunde om op mijn eigen plaats te gaan zitten. Ik opende fronsend mijn ogen.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 12:28 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Zie ik er echt uit als een verdwaalde puppy? En is het zo goed aan me te zien dat ik geen vrienden heb? Ja, natuurlijk, Maisie, je staat helemaal in je eentje op een feestje. Alleen vriendeloze sukkels doen dat. "Eh," komt er eerst over mijn lippen, het duurt even voor ik uit mijn woorden kom. Het meisje ziet er niet echt uit als iemand met wie ik normaal gesproken vrienden zou worden, maar hier heb ik het niet voor het kiezen. Het is eten of gegeten worden, en je moet alles doen om te overleven. "Ja, nogal. Ik ben net overgestapt, mijn vader en ik woonden hiervoor in Aberdeen." Ik ga er niet vanuit dat iedere Amerikaan de topografie van andere landen kent, dus voeg ik er snel aan toe, "dat ligt in Schotland." Ik glimlach een beetje ongemakkelijk en probeer zo onopvallend mogelijk even mijn ogen over het meisje te laten glijden. Je mag een boek niet aan zijn kaft beoordelen, maar het meisje zou me op het eerste gezicht nogal angst aanjagen. Nou ja, ze is nu aardig tegen me, en dat kan ik goed gebruiken. "Ik ben Maisie." Ik wil mijn hand naar haar uitsteken, maar dat is vast ontzettend stom, dus houd ik het ding maar langs mijn lichaam. "Wil je wat drinken, anders? Ik heb echt veel te veel geld meegekregen van mijn vader om in mijn eentje op te maken, gok ik." Oh ja, nu klink je echt als een verwend vaderskindje. Goed gedaan. Op je vorige school kon dat misschien, omdat iedereen zo was, maar hier heb je kans dat mensen je in elkaar slaan omdat je geld hebt. Dat hoorde ik, ten minste.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

---

---

Ik lach even kort als ik het meisje niet goed uit haar woorden lijkt te komen. “Ik bijt niet hoor,” zeg ik snel. “Al lijk ik misschien heel gevaarlijk,” voegde ik er snel aan toe en ik grinnik even. Het meisje vertelt dat ze Maisie heet, dat ze hier net is komen wonen en dat ze uit Aberdeen komt, waarbij ze vermeldt dat dat in Schotland ligt.       Ik glimlach eventjes naar. “Ik weet het, ik ben een van die zeldzame Amerikanen die de topografie wel kent - of nou ja, ik ben het aan het leren,” zeg ik. “Je staat anders nogal voor aap in het buitenland. Denk je ook niet?” vraag ik dan aan haar en ik kijk haar aan.       Eventjes blijf ik stil, waarna ik mijn hand uitsteek. “Ik ben dus Ceira Santiago, ik kom van Jefferson High en zoals je misschien al wel gemerkt heb pas ik absoluut niet tussen al deze mensen hier,” vertel ik haar uit het niets. Ik laat even een kort lachje horen. Wanneer Maisie vraagt of ik wat te drinken wil omdat haar vader haar genoeg geld heeft meegegeven zucht ik even kort. Natuurlijk is dit typetje ik-schep-op-over-mijn-rijkdom. Ik probeer mijn ergernis te verbergen terwijl ik op haar aanbod in ga. “Ja, is goed. Doe maar een cola of zoiets, het goede spul komt later wel,” zeg ik en ik geef haar een knipoog.       Waarschijnlijk gaan bij dit meisje nu de alarmbellen rinkelen, nadenkend over wat de snelste route naar de andere kant van de ruimte is. Ik wend mijn blik af naar de grond en ik glimlach even kort.       Een normale Ceira is echter ook niet gevaarlijk, ik heb niet gelogen tegen haar. Het wordt alleen een ander verhaal wanneer je de verkeerde dingen doet. Gelukkig voor Maisie zie ik haar die dingen niet zo snel doen.

[ bericht aangepast op 22 okt 2016 - 23:01 ]

---

That is a perfect copy of reality.

"She's whisky in a teacup"

SARAH ARCHER | 17 | AT THE PARTY | THOUGH CHICK | | JEFFERSON HIGH | OUTFIT | Vanaf dat moment ging het berg afwaards. Ik kreeg de dare van Sebastian om iemand te vragen of diegene met me naar bed zou gaan. Dat was niet zo'n probleem. Het grootste probleem was Elijah die na zijn lapdance met zijn stomme kop er tussen kwam om even voor te stellen dat Cas met Seb moest gaan zoenen. Het scheelde dat het donker was in de kroeg want anders hadden ze waarschijnlijk gezien hoe mijn gezicht bleek weg trok. De moordende blik die ik Elijah toewierp was dan ook precies zo bedoeld.       Uiteraard leek me het een goed idee om het moment te ontvluchten dat Cas en Seb gingen zoenen. Dat Cas dat echter niet van plan was bleek wel toen ze OVER ME HEEN met Seb begon te zoenen. Een misselijk gevoel ging door me heen en ik wist dat ik moest maken dat ik weg kwam. Ik had afleiding nodig en snel ook anders was het feestje voor mij afgelopen. Resoluut duwde ik de twee dan ook uit elkaar en zette de meest neppe lach op die ik in me had om geen problemen te creeëren.       "Ik ga mijn dare uitvoeren, if you don't mind." Waren mijn woorden voor ik weg liep, de dansvloer op. Uiteraard had ik Seb horen zeggen dat ik de eerste persoon moest vragen die ik tegen kwam, maar ik had mijn zinnen ergens anders op gezet. Bovendien, als Seb en Cas hun plezier mochten hebben, dan mocht ik dat toch zeker ook?       Met die gedachten in mijn hoofd hield ik een prachtige brunette aan. Mijn blik gleed even over haar gezicht en de glimlach die eerder nep was geweest veranderde in een oprechte lach. "Mijn vrienden," bij die woorden wees ik naar het groepje in de lounge, "wilden dat ik je vroeg of je met me naar bed wilt."       Ik bracht mijn lippen richting haar oor en sprak toen. "Maar ik wil me eerst wel voorstellen voordat we verder gaan."       "Mijn naam is Sarah." Mijn hand rustte zachtjes op de heup van de brunette terwijl ik mijn hoofd schuin hield en mijn ogen op haar gericht hield. De groep achter me kon een spreekwoordelijke middelvinger van me krijgen. Vooral Elijah hoefde ik voorlopig niet meer te zien, ik beschouwde hem als mijn beste vriend en dan deed hij dit. Egh.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 0:27 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

"Komt er aan." Glimlach ik, terwijl ik bij de bar een cola, een bier en twee shotjes Flaming Lemon Drop bestel. Natuurlijk moet ik de jongen achter de bar uitleggen wat dat inhoudt, want ik vergeet altijd dat het per land verschilt wat er gangbaar is. Bij ons was dat hét drankje, hier wordt je aangekeken alsof je gek bent. Met de glazen in mijn handen - god bless horecaervaring op mijn vijftiende omdat ik weigerde mijn vader voor alles te laten betalen - loop ik terug naar het meisje, van wie het me verbaast dat ze er nog staat. Ik zou waarschijnlijk zo snel mogelijk weggerend zijn. Zeker na mijn 'ik heb genoeg geld' opmerking. Stom wicht. "Alsjeblieft," ik probeer zo vriendelijk mogelijk te krijgen en mijn onzekerheid te verbergen onder een glimlach. "Het shotje is wodka, sambuca, citroen en suiker. Blijkbaar erg Schots, want de jongen keek me aan alsof ik Chinees sprak." Ik sla het goedje zo snel mogelijk achterover en mijn gezicht betrekt heel even van het brandende gevoel in mijn keel, dat overgenomen wordt door een rare zoet-zuur ervaring op mijn smaakpapillen. "Sorry, trouwens," mompel ik, terwijl ik een slokje van het glas bier neem, "voor die stomme opmerking over geld. Ik wilde niet opscheppen, of zo. Ik heb daar normaal gesproken een hekel aan, maar..," om te voorkomen dat ik ga ratelen neem ik nog maar een slok uit mijn glas, "ik ben nogal ongemakkelijk met nieuwe mensen."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Levi keek op en glimlachte even. "Welkom terug.'' Antwoord hij. "Ik zag hem binnen komen met Isa, dus ging er van uit dat hij niet weg gereden is, Job well done neem ik aan." Levi sluit zijn conclusie af met een knipoog en ik grijns even, waarna ik mijn schouders op haal en tegen de tafel leun. ''Ik krijg toch alles voor elkaar.'' Ik kijk hem even uitdagend aan, om vervolgens één van mijn handen door mijn blonde haren te halen. Ik had met net van het ene op het andere moment weer zo goed als nuchter gevoeld, en ik vond dat ik er nu best wel weer wat alcohol in kon gooien. Ik beet even op mijn onderlip en keek de ruimte door, op zoek naar een serveerster. Maar tot mijn teleurstelling kon ik er zo snel geen vinden. Ik sloeg mijn hand om Levi's pols en begeleidde hem, zoals hij eerder bij mij had gedaan, door de menigte. ''Maar nu is het tijd voor drank.'' Mompelde ik terwijl ik naar een vrij plekje aan de bar liep. ''Wat mag het zijn voor meneer, of houd je het voorlopig bij frisdrank?'' Ik grijnsde even en leunde tegen de bar terwijl ik Levi vragend aankeek.

---

chaos makes the muse

---

---

Wanneer Maisie terugkomt met de glazen in haar handen vormt er zich weer een smalle glimlach op mijn gezicht. “Thanks,” zeg ik en ik neem de twee drankjes aan, kijkend naar het shotje. Wanneer Maisie uitlegt wat erin zit en dat het schijnbaar heel schots is, begin ik zachtjes te lachen.       “Welkom in Amerika Maisie - het land waar ze niets weten,” grinnik ik, waarna ik het shotje in een keer achterover sla. De smaak van het shotje is apart, ik weet het niet goed te plaatsen. Desalniettemin kan ik dit shotje zeker wel waarderen. Ik kijk het meisje aan en ik glimlach oprecht naar haar, waarna ik aan mijn cola begin.       Ik luister naar Maisie die zich verontschuldigt voor de geld-opmerking die ze niet veel eerder had gemaakt, waarna ik het wegwuif.       ”Het maakt niet uit - het floepte er gewoon uit, niet?” vraag ik aan haar en ik kijk haar aan. Ik bekijk haar even in stilte. “Heb je al eens sigaretten gerookt of aan drugs gedaan? Ik wel - je moet het echt eens proberen,” vertel ik dan aan haar, waarna ik haar reactie even afwacht.       ”Grapje, mijn broer vermoordt me al als ik alleen maar erover nadenk om drugs te nemen,” lach ik en ik neem een tweede slok cola.       Ik laat de cola langzaam door mijn keel glijden en ik staar even naar het plafond. Over de herrie van de mensen heen hoor ik de harde regen en het onweer. Zou het gestoord zijn om nu naar buiten te rennen en een regendans te gaan doen?       ”Maar vertel mij eens wat meer over Schotland? Hoe zijn Schotse mensen? Welke tradities hebben jullie? Hebben ze in Schotland echt zo’n raar accent? En is het in Schotland altijd zo’n zeik weer als nu?”

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 0:26 ]

---

That is a perfect copy of reality.

---

Ik weet niet meer hoe het gebeurde, maar nadat ik Sarah een dare had gegeven, gaf Elijah er eentje aan Cas.       "Ik dare jouw Sebastian te zoenen," sprak hij, gericht op Cas.       Eens, eigenlijk vijf minuten geleden, mocht ik de jongen echt. Dat gevoel was nu totaal verdwenen. Voortaan mag hij eerst wel eens even rekening houden met mij. Cas is echt een goeie vriendin, maar haar zoenen? Nee.       Ondanks alle alcohol in mijn lichaam en het gevoel dat ik al aangeschoten was, kon ik wel helder nadenken. Jezus, waarom ben ik ooit hieraan begonnen? Niet dat dit de meest erge opdracht is, maar dit was niet de richting waar ik heen wilde gaan. Total stranger? Oke. Cas, wie ik al een behoorlijke tijd ken en beschouw als een gewone, tevens ongeveer mijn beste vriendin? Nee, liever niet.       De hatelijke blik die Sarah Elijah schonk was me zeker niet ontgaan. Kut. Sarah was er ook. Sarah, wiens lippen ik heel eerlijk liever op de mijne had.       Maar goed. Cas had zich al over Sarah heen gebogen en drukte haar lippen op de mijne. Ik kuste terug. Cas tong kwam niet bij mij naar binnen. Gewoon niet.       Sarah drukte ons uit elkaar en glimlachte, overduidelijk gemaakt, terwijl ze zei: "Ik ga mijn dare uitvoeren, if you don't mind."       En toen was Sarah plotseling opgestaan en weggelopen, de drukte in. Cas zoenen? Het voelde goed en verkeerd tegelijk. Haar lippen waren zo zacht dat het zeker niet vervelend was om ze op die van mij gedrukt te voelen. Maar wel verkeerd.       "Sarah!" schreeuwde ik haar nog achterna. Geen resultaat. Sarah kon me nooit van mn levensdagen meer horen vanaf daar. Ik sprintte naar de bar, pakte er twee shotjes van af en liep achter haar aan. Betalen had ik geen tijd voor, maar dat kwam zo wel.       Ik kwam behoorlijk dicht bij haar in de buurt en had het daregroepje al achter me gelaten. Maar toen kwam er een groep jongens vlak voor mijn voeten langslopen, waardoor ik Sarah uit het oog verloor.       Ik had haar snel teruggevonden, maar zag haar al wel tegen iemand praten. "Sarah," schreeuwde ik nog een keer. Weer geen reactie. Of ze hoorde me niet, of ze wilde me niet horen.       Ik draaide Sarah aan haar schouder mijn kant op, net zoals ik aan het begin van de avond had gedaan. Ik duwde een van de shotjes in haar handen en zei: "Drink op." En hopelijk was er niet meer nodig om te zeggen. Ik wist namelijk niet wat ik moest zeggen. Dat het een spelletje was en het nergens op sloeg? Oftewel, het slechtste excuus van de wereld waar iedereen nog bozer van wordt?       En waarom liep ik eigenlijk achter Sarah aan? Sarah was zo gefrustreerd weggelopen dat ik er eigenlijk vanuit ging dat ze helemaal geen dare ging uitvoeren. Maar toen pas zag ik dat ze eigenlijk tegen iemand aan het praten was. Gia. "Hi, Gia," begroette ik haar glimlachend. "Als je ook een shotje wilt, je mag de mijne wel hebben."

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 11:19 ]

---

take risks