[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - JC_
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is vrijdag 14 oktober en laat in de avond. Het team van Willow Creek heeft een ruime zege behaald wat reden genoeg is voor een overwinningsfeest in de club. Het is frisjes buiten en de storm die is voorspeld is ondertussen ook aangekomen en laat erg duidelijk van zich horen.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 0:49 ]

---

El Diablo.

Ik fronste even toen ik Owen zag grijnzen, dat was niet helemaal de reactie die ik van hem had verwacht. Zeker niet naar zijn eerdere, lichtelijk geïrriteerde, reacties op de anderen. ‘’Zo lijkt het wel hé?’’ Gaf Owen toe, zijn stem klonk zacht toen hij met zijn vingertoppen langs zijn kaak ging. ‘’Maar nee, ik kwam hier eigenlijk voor wat gezelligheid wat ver te zoeken is…’’ Mompelde hij vervolgens. Ik voelde een lichte grijns op mijn gezicht verschijnen en haalde even mijn schouders op. ’’Sinds wanneer is het jouw zaak wie en hoe mensen mij kennen en waarom ze met mij omgaan?’’ Vroeg Levi plotseling, hij trok een wenkbrauw op en volgde Levi's blik richting Owen, die als reactie zijn schouders ophaalde. ‘’Volgens mij ben je ook vergeten dat we nu allemaal op dezelfde school zitten en heb ik sommige lessen samen met deze meiden. En als ze met mij willen gaan of zelfs andere dingen met mij willen doen, for example: kussen, of zelfs seks,’’ Toen Levi's blik naar Isa ging toen hij het over kussen had, en zij op haar beurt een slok van haar drinken uitproestte toen Levi over seks begon, trok ik mijn wenkbrauwen op. Ik schudde onzichtbaar mijn hoofd, zeker weten deed ik het niet, maar ik kreeg wel een vaag vermoeden wat er aan de hand was. En ergens vond ik het wel een beetje laag van Levi om het zo tegen Owen te zeggen. ‘’Is dat jouw zaak nog steeds niet. Ik weet dat je niet bezorgd om ze bent. Dat is jouw stijl niet, en al ben je jaloers, kan ik niks aan doen. Het punt is; het maakt niet uit, het is hun keuze en die van mij.’’ Eindigde Levi zijn preek. ‘’ Wat als iedereen voor de verandering eens aardig doet tegen elkaar? Het is een feest, verdomme, en het is weekend, dus geen enkele reden om achterlijk tegen elkaar te lopen doen.’’ Zei Isa, die zich met haar voorstel in het gesprek mengde. Ik wendde mijn gezicht af en rolde onopvallend met mijn ogen. Het was niet zo dat ik zin had in ruzie, maar in mijn ogen ging het voorlopig nog niet die kant op. Aan Owen's houding zag ik dat hij niet blij was met Isa's opmerking. Gedonder klonk door de ruimte, het geluid was zacht, maar toch duidelijk hoorbaar. Ik sloot mijn hand om mijn glas en nam een slok van het drankje. ‘’Hoor je dat Isa? Onweer. Ik zal maar alvast onder de tafel gaan schuilen.’’ Toen Owen dat zei, keek ik even naar Isa om haar reactie te peilen. ‘’met dit tempo mag jij ook niet meer rijden zeg.’’ Merkte Owen op nadat hij Levi's bekertje had overgenomen. ‘’Kunnen we nou eindelijk gaan? Voordat het straks echt gaat onweren. Desnoods nemen we die twee wijven mee.’’ Na die opmerking van Owen trok mijn beide wenkbrauwen op. "Zoals je zelf al opmerkte, lijkt het me niet verstandig als Levi nu gaat rijden." Ik liet even mijn blik over Levi gaan, ik had niet precies bijgehouden hoeveel hij op had. Maar het was sowieso meer dan genoeg om hem onvast op zijn scooter te laten zitten. Ergens wist ik dat ik zelf ook zo op mijn scooter zou passen, misschien zei ik het gewoon omdat ik nog niet veel behoefte had om naar huis te gaan. ''En daarbij, het begint net gezellig te worden.'' Mijn stem klonk sarcastisch en een grijns verscheen op mijn gezicht.

[ bericht aangepast op 17 okt 2016 - 21:55 ]

---

chaos makes the muse

"Daar lijkt het wel op he?" Zei Owen, als reactie op Evelyn en hij grijnsde erbij. Ik zuchtte zachtjes. Toen ik de opmerking maakte over seks proestte Isa haar drinken uit over de tafel. Ik frons mijn wenkbrauwen en ze kijkt me waarschuwend aan. "Ik suggereerde helemaal niks!" sis ik zachtjes zodat de rest me niet hoort. "Wat als iedereen voor de verandering nou eens aardig doet tegen elkaar? Het is een feest verdomme , en het is weekend, dus geen enkele reden om achterlijk tegen elkaar te lopen doen" Ik rol even kort met mijn ogen. Zij kent duidelijk de relatie tussen mij en Owen niet. Aardig doen tegen mij? Owen? haha die is grappig. Ik hoor de onweer boven het muziek uit komen en ik frons even mijn wenkbrauwen. Het moet wel erg hard zijn als wij het hierbinnen zelfs kunnen horen. "Hoor je dat Isa? Onweer. Ik zou maar vast onder de tafel gaan schuilen" Ik begin weer geïrriteerd te raken. "Met dit tempo mag jij ook niet meer rijden zeg" zegt Owen. Ik kijk naar mijn bekertje en ondanks dat ik veel gedronken heb voel ik niks. "Kunnen we nu eindelijk gaan? Voordat het straks echt gaat onweren, Desnoods nemen we die twee wijven mee" Ik krijg nu echt de neiging om te gaan schreeuwen. "Zoals je zelf al opmerkte, lijkt het me niet verstandig als Levi nu gaat rijden" Evelyn kijkt me even aan maar ik negeer het. "En daarbij het begint net gezellig te worden" Ik laat een diepe zucht ontsnappen. "Owen. Ik ben je gedrag nu echt zat" antwoord ik. "Ik heb hier geen zin in, dus je zoekt maar lekker een andere slaapplek. Het is láág om zo tegen Isa te praten over haar angst van onweer, en wijven? Komop zeg. Daarnaast weet ik het beste of ik nog kan rijden of niet... want ik voor nog niks. Ik heb een héle hoge tolerantie voor Alcohol"

[ bericht aangepast op 19 okt 2016 - 12:04 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

---

---

Het oh zo gezellige gesprek werd kort onderbroken door het gerommel van onweer, wat er voor zorgde dat ze in elkaar kromp. Isa was al bang voor onweer sinds ze als zesjarige een keer alleen thuis was toen een enorme onweersbui losbarstte.       'Hoor je dat Isa? Onweer. Ik zal maar alvast onder de tafel gaan schuilen,' merkte Owen op. Isa keek hem met grote, gekwetste ogen aan. Hij had haar net zo goed een klap in haar gezicht kunnen geven.       'Met dit tempo mag jij ook niet meer rijden zeg,' vervolgde hij doodleuk. 'Kunnen we nou eindelijk gaan? Voordat het straks echt gaat onweren. Desnoods nemen we die twee wijven mee.’       Isa had slechts half meegekregen wat Levi en Evelyn hier vervolgens op zeiden. Met een grote teug dronk ze de rest van haar glas leeg en liet ze die met een klap neerkomen op het tafeltje. Met een woedende, en tegelijkertijd gekwetste blik, keek ze Owen aan. 'Ik ga nergens heen met jou. Je draagt je als een klootzak, Owen,' siste ze haast. 'Vind je het gek dat je niemand in bed weet te krijgen, met dat kutgedrag van je. Ik zal nu eindelijk je wens vervullen en oprotten.' Ze maakte al aanstalten om weg te gaan, maar draaide zich op het laatste moment nog om. 'Oh, en als weer iemand je in elkaar slaat, dan mag je mooi jezelf gaan oplappen.' Met die woorden stormde ze bij het groepje vandaan. Ze kon zich niet herinneren dat ze ooit eerder zo boos op hem was geweest. Tegelijkertijd vulde paniek en angst haar lichaam door de onweer, en dat ook nog samen met haar overstuur zijn, was niet een erg goede combinatie. Iets wat ruw baande ze zich een weg door de dansende massa, in de hoop een wat rustigere plek te vinden aan de andere kant van de club te vinden.       Een eindje bij de dansvloer vandaan, leunde ze tegen de muur en begon ze zichzelf met trillende handen wat koelte toe te wapperen, terwijl haar ademhaling en hartslag versnelde. Ze wilde dat ze nooit naar dit stomme feest was gegaan. In eerste instantie wilde ze al niet heen, en nu kon ze ook nog eens niet weg door die klote onweer buiten. Isa sloot haar ogen en probeerde zich te concentreren op de muziek in de club, om zo de onweer buiten te sluiten, maar het lukte niet zo goed en ze begon zich steeds meer in paniek te voelen.

[ bericht aangepast op 19 okt 2016 - 15:23 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ik keek toe hoe de sfeer in het groepje steeds grimmiger werd en langzaam verscheen er ook weer een frons op mijn gezicht. Ik had geen idee wat er werd gezegd, maar van de gezichten af te lezen was het niks goeds. Ik draai me even om naar de barman en bestel nog een vodka. Terwijl ik me omdraai neem ik een slok en zie dan nog net Isa wegstormen. Uh oh.. In een paar grote slokken heb ik mijn drankje op en ik zet het glas weer op tafel, waarna ik van de barkruk ga en met grote passen Isa's richting op ga.
Even kijk ik om me heen, waarna even later mijn blik valt op de bekende bos blonde krullen die ik zocht. Snel loop ik naar haar toe en kijk even naar buiten, richting het onweer wat nu wel heel dichtbij was. Ik zucht diep en stop voor haar, waar ik zachtjes een hand op haar schouder leg. 'Isa? Hey...' zeg ik zachtjes en kijk ietwat bezorgd naar haar. 'Wat is er ge-' ik kon mijn zin niet afmaken want het opeens luide gedonder onderbreekt me. Snel heb ik een arm rond haar schouders geslagen en haar al dichter naar me toe getrokken. Het was iets dat ik altijd deed met dit soort stormen, al was het wel toen we nog iets hadden. Ik bijt kort maar hard op mijn lip, maar besluit haar niet los te laten. Ik weet ook nog heel goed hoe ze zich altijd voelde met dit weer. 'Het is okay...' zeg ik zachtjes en streel zachtjes met mijn duim over haar arm om haar ietwat gerust te kunnen stellen. Hoopte ik tenminste. 'Wat is er gebeurt?' vraag ik op dezelfde zachte, geruststellende toon...

---

El Diablo.

ASHER JORDAN MONTERO
THIEF , JEFFERSON HIGH, WITH GRAY, AT THE PARTY]

---

‘Ben je ooit van mij weg geweest dan.’ Fluisterde Gray waardoor een klein glimlachje mijn lippen sierde en me nog dichter tegen hem aan nestelde eens in zijn lippen even tegen mijn slaap voelde. Het voelde veilig aan en voor even vergat ik ook even het onweer, totdat deze weer kwam opwakkeren. Hoewel de meeste mensen dit vaak vreemd vinden of ons bestempelen als 'fags' al was dit voor mij een ware daad van broederliefde. ‘Kom laten we naar de lounge gaan, voordat alle meiden denken dat ik gratis knuffels uitdeel.’ bracht Gray plagend uit waardoor ik even zacht grinnikte al stierf mijn lachje weg bij het gedonder dat ik weer hoorde. De jongen legde zijn arm even in mijn nek en trok me dicht tegen zich aan terwijl we met z'n drieën naar de lounge liepen. Eens we daar dan ook waren plofte ik met een trillerige zucht neer op de bank en keek weg van de ruiten waar zo nu en dan een felle flits te zien was, die me duizelig maakte. Wat ... Wat als de bliksem de club trof? Dan zouden we allemaal als ratten in de val zitten en levend verbranden ! Of zou de boel ontpl- voordat mijn gedachtegang verder kon overgaan naar een paniek aanval trok Grayson me uit mijn trance waardoor ik mijn ogen even sloot en nog een diepe zucht slaakte. Zijn vingers door mijn haren waren rustgevig en ik was blij dat ik zowel Hailey als mijn broer rondom me had hier.
‘You know… this is nice… I mean wat kan ik nog meer wensen dan met mijn twee favoriete cheerleaders op de bank zitten..’ een zacht lachje verliet mijn lippen al slikte ik dit weer in gezien een volgende donderslag te horen was. Gray verlegde zijn arm wat en even opende ik mijn ogen om kort op mijn lip te bijten, ik was toch echt een watje... Al sinds ik een klein jochie was had ik de panische angst voor onweer , dit mede doordat ik eens in de tuin was toen ene hevige onweersbui toe sloeg. Gray was toen ziekjes en ik wilde wat munt voor hem zoeken in de tuin. Ik was 7 jaar of iets in die aard, ik was dan ook in ons tuinhuisje toen de bliksem hevig toesloeg en de lamp kapot sprong. Ik dacht echt dat ik ging sterven op dat moment. Mijn moeders waren er gelukkig om me uit het tuinhuis te halen, maar toch... De angst is er nooit uitgegroeid.
‘Buuhuuut… nu ik niet meer captain ben, had ik wat tijd om naar de kant te staren.. Hailey misschien moet je toch maar bang worden dat mijn broer niet captain gaat worden met zijn sexy short pants.. hij steelt nogal wat jongens ogen.’ Lahte Gray zacht waarna hij Hailey een speels duwtje verkocht en ik mijn broer een por haf al kon ik er wel mee lachen 'Ja precies... Ik heb opeens concurrentie.. I gotta watch out...'.Hailey knipoogde even en Gray vervolgde er al snel bij ‘..Niet dat ik dat niet begrijp ofcourse. I mean we are twins after all. Who doesn’t want a butt like us.’ Hun woorden zorgden voor een glimlach om mijn lippen waardoor ik de angst ook vergat. 'Misschien moet ik maar eens kijken hoe jullie trainen, als ik ook zo'n butt wil.' zei ze waarna Hailey een slokje van haar drankje nam. "The secret is squads" zei ik met ene wenkbrauwwiebel waarna ik toch weer even kon lachen. "Maar nee, Willow Creek heeft al een geweldige captain, dat kan ik hen niet afnemen, maar dat wilt niet zeggen dat ik het plekje van co-captain niet ga pikken." grinnikte ik en keek Gray en Hailey even aan. Normaal gezien hield ik er niet van dat meiden me bevrienden enkel omdat ze met mijn broer naar bed willen, maar bij Hailey was dit anders. Ik was juist eerder blij dat Gray met haar omging omdat ze voornamelijk een goede invloed was en ik haar oprecht een geweldige meid vond - in de vriendschappelijke manier- "Dit is fijn." glimlach ik waarna ik eigenlijk geen aandacht meer haf aan het onweer maar af en toe toch bang tegen Gray aankroop eens het luid donderde.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Ze schrok op toen ze plots een hand op haar schouder voelde. Het was Tyler. 'Isa? Hey... Wat is er ge-' Een luide donderslag onderbrak zijn woorden en Isa voelde tranen in haar ogen springen, terwijl Ty een arm om haar schouders sloeg. De angst was duidelijk van haar gezicht af te lezen en voor de zoveelste keer wenste ze dat ze gewoon thuis was. Meestal wanneer er onweer voorspeld was, bleef ze thuis, samen met iemand die ze vertrouwde, en genoeg dingen die voor afleiding zorgden.       'Het is okay...' Zijn hand streelde zachtjes over haar arm, want haar terug deed denken aan de tijd dat ze nog een relatie hadden. Meestal was hij degene die bij haar was tijdens een onweersbui, toen ze nog samen waren tenminste... 'Wat is er gebeurd?'       Lichtelijk schudde Isa haar hoofd, terwijl ze haar gezicht in zijn grijze shirt verborg. Ze mochten dan wel gepraat hebben, ze kon hem nog steeds niet écht vertrouwen en wist ook of ze dat ooit zou kunnen. En tenslotte was hij ook Owen's beste vriend... 'Het is gewoon de onweer,' kwam er zachtjes over haar lippen. Haar handen trilden lichtjes en bewust greep ze Ty's shirt stevig vast in haar vuisten, tot haar knokkels wit zagen. 'Weet je of het een lange onweersbui is?' Ze beet op haar onderlip en kijk haar ex aan, terwijl ze met haar vrije hand een traan van haar wang streek.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ze schudde lichtjes haar hoofd, waardoor er een lichte frons plaats nam op mijn gezicht. Ik kijk toe hoe ze haar gezicht verstopt tegen mijn shirt en ik zucht zachtjes, waarna ik ook mijn andere arm om haar heen sla. Zachtjes streel ik over haar rug en wacht af tot ze begint te praten. 'Het is gewoon de onweer,' antwoord ze en ik bijt op mijn lip. Ik wist zeker dat dat inderdaad een deel was, maar ze vertelde me nog niks over wat er net in dat groepje gebeurd was. Misschien was er ook wel niks aan de hand, maar ik zou het eigenlijk niet weten.
Toch besluit ik om op het moment niet verder te vragen en blijf dus maar rustig over haar rug strelen. 'Weet je of het een lange onweersbui is?' vroeg ze me en ik kijk even naar haar handen die mijn shirt stevig vast houden. Volgens mij zou het inderdaad lang duren. Ik wist dan ook niet of ik eerlijk moest zijn of niet. Ik zucht en verplaats langzaam een van mijn handen van haar rug naar een van haar handen. Zachtjes pak ik hem vast en streel zachtjes met mijn duim over haar knokkels. 'Ik...' ik zucht en kijk op naar haar gezicht, waarna ik dezelfde hand gebruik om haar tranen weg te vegen. 'Als ik de weather girl moet geloven... Volgens mij wel..' zeg ik zachtjes. Ik denk even na. 'Ik kan je altijd thuis brengen..? Your choice of je me daar wilt hebben of niet, maar ik kan wel bij je blijven dan... In de lounge is het volgens mij ook een stuk stiller, als je liever hier blijft weet je..' zeg ik en een zachte zucht rolt over mijn lippen. 'Just tell me, het is geen probleem..' eindig ik met een kleine glimlach, voor ik een zachte kus druk op haar krullen.

---

El Diablo.

---

El Diablo.

Owen Bell ‘’Zoals je zelf al opmerkte, lijkt het me niet verstandig als levi nu gaat rijden.’’ Ik knikte, blij dat Evelyn me dekking gaf. ‘’Owen, ik ben je gedrag nu echt zat,’’ antwoordde Levi en ik leunde over het statafeltje heen en keek hem fronsend aan. ‘’Ik heb hier geen zin in, dus je zoekt maar lekker een andere slaapplek. Het is láág om zo tegen Isa te praten over haar angst van onweer, en wijven? Kom op, zeg. Daarnaast weet ik het beste of ik nog kan rijden of niet… Want ik voel nog niks. Ik heb een hele hoge tolerantie voor alcohol.’’ Een lachje rolde over mijn lippen en ik schudde mijn hoofd maar voordat ik nog wat kon zeggen tegen deze uitslover hoorde ik een glas neerklappen en ik stapte automatisch enkel wat opzij.       Isa was overduidelijk flink aangeschoten van de kleine hoeveelheid alcohol en ze keek me woedend aan, ik had er geloof ik nog nooit zo boos gezien en ik voelde een flinke hoeveelheid schuldigheid over mij heen komen. ‘’Ik ga nergens heen met jou. Je gedraagt je als een klootzak, Owen,’’ siste ze en ik beet op mijn lip terwijl ik tegen de statafel leunde en er bij probeerde te blijven. Ik had niet verwacht dat ze zo zou uit vallen tegen mij, ik was juist degene die boos moest zijn op haar door me zo ontiegelijk veel onduidelijkheid te geven.       ‘’Vind je het gek dat je niemand in bed weet te krijgen, met dat kutgedrag van je. Ik zal nu eindelijk je wens vervullen en oprotten.’’ Voordat ik haar kon stoppen of überhaupt iets zeggen draaide ze zich alweer om, ‘’oh, en als weer iemand je in elkaar slaat, dan mag je mooi jezelf gaan oplappen.’’ Ik rolde met mijn ogen en liet mijn vuist op de tafel belandde waardoor enkel de drankjes wat schudde.       ‘’Prima, dan ga ik wel lekker alleen naar huis,’’ ik pakte mijn sleutels en hield ze omhoog. Mijn ogen gingen even naar Evelyn, hopende dat ze misschien nog een beetje menselijk om mij gaf maar ik had er mijn twijfels over. ‘’Eikel,’’ siste ik Levi nog toe. Ik draaide me gefrustreerd om en maakte een weg door de menigte die zich allemaal naar binnen had gewurmd, niemand wou buiten staan met dit weer. De regen begaf zich dan gelijk op mij en ik was al zeiknat na enkele stappen, kwaad trapte ik tegen de auto aan toen hij niet leek te openen en uiteindelijk zakte ik neer op de passagiersstoel en trok het portier dicht.       Met grote ogen keek ik naar het onweer en krabde even op mijn hoofd, ik had niet verwacht dat het zo erg was en ook niet dat ik nog steeds de drank zo erg voelde. Ik draaide de sleutel iets om zodat de radio aanging en zocht naar een muziekzender zodat ik de nieuwsberichten over de storm niet hoefde te horen. Ik probeerde mezelf gerust te stellen, niet bang te maken. Mijn handen gingen naar het dashboardvakje waar ik nog enkele sigaretten los er in gegooid vond, hebberig stak ik ze aan en sloot mijn ogen bij de eerste hijs. Rustig, Owen, het komt wel goed als je, je gewoon focust.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

‘’Owen, ik ben je gedrag nu echt zat, ik heb hier geen zin in, dus je zoekt maar lekker een andere slaapplek. Het is láág om zo tegen Isa te praten over haar angst van onweer, en wijven? Kom op, zeg. Daarnaast weet ik het beste of ik nog kan rijden of niet… Want ik voel nog niks. Ik heb een hele hoge tolerantie voor alcohol.’’ Vertelde Levi als reactie op Owens eerdere opmerking. Owen lachte daarentegrn en schudde zijn hoofd. Een harde klap klonk en ik trok een wenkbrauw op toen ik naar Isa kijk, die overduidelijk flink pissig was. ‘’Ik ga nergens heen met jou. Je gedraagt je als een klootzak, Owen,’’ Siste ze vervolgens naar Owen. ‘’Vind je het gek dat je niemand in bed weet te krijgen, met dat kutgedrag van je. Ik zal nu eindelijk je wens vervullen en oprotten.’’ Ging Isa vervolgens verder waarna ze van ons weg liep, snel daarna draaide ze zich nog een keer om. ‘’oh, en als weer iemand je in elkaar slaat, dan mag je mooi jezelf gaan oplappen.’’ Vervolgens liep ze weg. Ik beet kort op mijn lip en keek even naar Levi en Owen, die als reactie op Isa zijn vuist op de tafel sloeg. ‘’Prima, dan ga ik wel lekker alleen naar huis,’’ Owen hield zijn sleutels even omhoog en ik zag dat hij me even aan kijk. Vervolgens siste hij nog wat naar Levi, ik kon het niet verstaan, maar wist zeker dat het niet vriendelijk was. Hij draaide zich om en verdween in de menigte. In alle rust pakte ik mijn glas van het tafeltje en werkte het laatste beetje drank naar binnen. Het was ondertussen niet meer echt koud, maar dat kon me vrij weinig schelen. Ik liet mijn blik naar Levi afdwalen en zuchtte even. ''Ik weet niet wat jij gaat doen, maar iemand moet achter Owen aan. Hij kan echt niet rijden op dit moment.'' Ik schudde mijn hoofd en staarde vragend naar Levi, al wist ik bijna zeker dat Levi totaal geen behoefte voelde om achter zijn neef aan te gaan. Dus ik zette mijn glas neer een deed een stap naar achteren. ''Ik ben zo terug.'' Verkondigde ik aan Levi en vervolgens liep ik richtig de uitgang van de club. Toen ik de deur opende kwam het 'prachtige' weer me onmiddellijk tegemoet. Het stortte van de regen en het onweer leek nog niet over te zijn. Ik stapte naar buiten en zuchtte. ''Verdomme.'' Mompelde ik tegen mezelf toen grote druppels regen op mijn lichaam neer voelde kletteren, snel trok ik mijn jasje wat strakker om me heen. Vluchtig keek ik om me heen, zoekend naar Owens auto. Toen ik hem zag, trok ik een sprintje er naartoe. Haastig trok ik het portier open en liet me op de stoel naast Owen vallen, terwijl ik strak door de voorruit naar buiten bleef kijken. ''Ik ben vast niet de persoon op wie je zit te wachten, maar goed.'' Ik draaide mijn gezicht even naar hem toe en schudde kort mijn hoofd, waarna ik weer naar buiten keek. ''Het heeft echt geen nut om hier in je eentje te gaan zitten mokken.'' Ik rolde even met mijn ogen, wat Owen hopelijk niet kon zien. Ik kon het makkelijk zeggen, maar waarschijnlijk zou ik precies hetzelfde reageren. ''Kom mee terug naar binnen, dan kun je je excuses aan Isa aanbieden en komt alles vast weer goed.'' Hoorde ik mezelf zeggen en ik kreeg bijna braakneigingen. Kon ik het nog verschrikkelijker brengen? Vast niet.

---

chaos makes the muse

---

---

Tyler verloste zijn shirt uit de greep van haar vuist een streek zachtjes over haar handen heen. 'Ik... Als ik de weather girl moet geloven... Volgens mij wel..' Hopelijk was de club dan lang open, zodat ze niet naar buiten hoefde terwijl het nog bezig was... 'Ik kan je altijd thuis brengen..? Your choice of je me daar wilt hebben of niet, maar ik kan wel bij je blijven dan... In de lounge is het volgens mij ook een stuk stiller, als je liever hier blijft weet je... Just tell me, het is geen probleem..'       'Nee, nee, ik blijf liever hier,' antwoordde Isa zacht. 'Naar de loung d-' Over Ty's schouder heen zag ze Owen de club uitlopen. Oh, neeneenee. Owen, wat ben je nou weer aan het doen. Een luidde donderklap liet haar weer ineenkrimpen, maar ze was te bang dat Owen iets over komen zou. Dat hij echt een stomme sukkel was die besloot om met dit weer met drank ook besloot te gaan rijden. Godsamme. 'Ik ben zo terug, Ty,' murmelde ze. Voor enkele seconden moest ze zichzelf moet inspreken, waarna ze toch naar de uitgang van de club liep. 'Je bent gestoord, Isa,' mompelde ze in zichzelf. Bij de uitgang bleef ze nog even staan, maar ze wist dat ze niet veel tijd had als Owen daadwerkelijk wilde gaan.       Zacht vloekend en bevend van angst stapte ze uiteindelijk de club uit. Haastig liep ze op Owen's aftandse auto af, en klopte ze rap op de autodeur, om pas na enkele seconden te beseffen dat ze deur ook zelf kon openen. Ze kon niet meer helder nadenken. Isa opende deur en zag toen pas Evelyn zitten, wat haar een licht gevoel van opluchting gaf. Misschien was hij zonder haar daar wel allang weggereden. Haar ogen gleden echter al snel naar Owen en ze hurkte, zodat ze meer op zijn ooghoogte was, en pakte ze zijn hand vast.       'Owen, ga alsjeblief niet naar huis zo. Je mag dan wel soms een klootzak zijn, je bent nog altijd mijn klootzak en ik wil niet dat ik later op de avond een telefoontje krijg met de mededeling dat je tegen een boom bent aangereden. Alsjeblieft alsjeblieft alsjeblieft. Als je echt graag weg wilt, dan rijd ik je wel naar huis, maar ga niet zo, okay?' Met smekende blik in haar groene kijkers keek ze hem aan. Ze zou het koud moeten hebben, doordat ze in de stromende regen stond met een kort rokje en dun hemdje, maar ze had het ontzettend benauwd. Haar hand had die van Owen eigenlijk te stevig vast, maar dat had ze zelf niet door. Haar ademhaling ging nog steeds te veel snel en ze begon duizelig te worden. 'Of, eigenlijk wil ik gewoon dat je de club inkomt, want straks brengt iemand je naar huis en wordt de auto tijdens het rijden door bliksem geraakt en gaat iedereen in de auto dood en ik wil niet dat iemand doodgaat en al helemaal niet jij dus kom alsjeblieft mee naar binnen Owen,' ratelde ze paniekerig.

[ bericht aangepast op 21 okt 2016 - 1:30 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eleanor Louise Alison Devereaux | Willow Creek | Cheerleader/Queen B | 'You're dead to me already.'

---

'Je bent laat,' hoor ik Jake mompelen. Ik rol met mijn ogen. Verwacht hij serieus dat ik op tijd ben met zo'n stiefmoeder? Ik draai een lok donkerbruin haar om mijn vingers heen en kijk naar de lucht, die langzaam betrekt.
'Is er iets aan de hand El? Je geeft me normaal alleen een kus op mijn wang als er iets is,' zegt Jake dan. Ik zucht. Er was wel degelijk iets, maar dat ga ik nu echt niet aan zijn neus hangen, dus zet ik mijn meest stralende glimlach op.
'Er is niks. Echt niet. Maar-' Een harde donderslag laat me een gil slaken. 'Maar ik werd thuis opgehouden omdat hét zo nodig moest controleren of ik niet stiekem drugs meenam.' Zodra ik een flits zie begin ik te panikeren.
'Jake, ik zou het fijn vinden om nu naar binnen te gaan. Als in echt nu.' Hoe vaak ben ik wel niet bijna in een ziekenhuis belandt door alleen wat onweer? Te vaak, zegt een stemmetje in mijn hoofd. Vroeger leek het grappig, een dare met onder een boom staan terwijl het onweert. Nu niet meer. Ik ga hier nog een keer echt in het ziekenhuis belanden. Ik trek Jake mee naar binnen, nadat een blond meisje hem een soort waarschuwing gaf. Ik laat Jakes hand los en duw iedereen aan de kant om bij de bar te komen.
'Een cola met whisky. Mits je dat hebt,' zeg ik tegen de barman. Ik bestel voor Jake een biertje en neem het al swingend op de muziek naar hem toe. 'Een biertje voor jou en een cola met whisky voor mij.' Ik klink mijn glas met dat van Jake. 'Cheers.'

---

all because i liked a girl

'Nee, nee, ik blijf liever hier,' antwoordde Isa zacht en ik knik lichtjes, terwijl ik over haar krullen blijf strelen. 'Naar de loung d-' hoor ik haar zeggen en ik frons lichtjes, waarna ik haar blik volg. Owen. Idioot dat het was... 'Ik ben zo terug, Ty,' murmelde Isa opeens en ze maakte zich los van mijn grip, waarna ze naar de uitgang liep. Ik zucht diep en loop langzaam terug naar de bar. Misschien moest ik ook maar eens dronken worden, kijken hoeveel dames mij te hulp schieten. Ik neem weer plaats aan de bar en laat mijn blik over de verschillende flessen drank gaan.
Hoe dan ook, een drankje klinkt erg goed op het moment. Misschien twee. Misschien een hele fles. Ik haal lichtjes mijn schouders op en bestel uiteindelijk wat vodka shots, met een glas whiskey voor erna. Ik draai weer terug naar de club en tik zachtjes met mijn vingers op de bar, terwijl ik zo nu en dan een shot neem. Ik ken leukere clubs, met leukere mensen. Het enige wat ze hier deden was praten en iets wat moet lijken op dansen. Waar ik vaak kwam, was het nog interessant. Een vechtpartijtje hier en daar, danseressen die wisten wat ze moesten doen. Oh well.. Ik moest er maar het beste van maken. Binnenkort met mijn verjaardag, zou ik weer eens goed uitgaan. Ach, ze hadden hier in elk geval goede drank.

---

El Diablo.

MT.

---

Up with the sun. Gone with the wind.

Owen Bell Ik keek op toen Evelyn naast me kwam zitten en ik probeerde mijn opluchting te verbergen voor het feit ik niet door dit weer hoefde te rijden. ‘’Ik ben vast niet de persoon op wie je zit te wachten, maar goed.’’ Ze keek in plaats van naar voren nu opzij, naar mij en schudde haar hoofd, ‘’het heeft echt geen nut om hier in je eentje te gaan zitten mokken.’’ Ik haalde mijn schouders op terwijl ik naar mijn stuur keek en schrok op van het onweer, ‘’je snapt er toch niks van Evelyn, je hebt altijd er helemaal niets van begrepen.’’       ‘Kom mee terug naar binnen, dan kun je je excuses aan Isa aanbieden en komt alles vast weer goed.’’ Ik schudde mijn hoofd gelijk, ‘’mijn excuses? Voor wat?’’ Op dat moment keek ik recht in de ogen van Isabella, ze was niet te missen. Ze keek verdomd angstig en ik realiseerde me des te gauw weer hoe bang ze wel niet was, en ze was voor mij door de regen gerend. ‘’Owen, ga alsjeblieft niet naar huis zo. Je mag dan wel soms een klootzak zijn, je bent nog altijd mijn klootzak en ik wil niet dat ik later op de avond een telefoontje krijg met dat je tegen een boom bent aangereden. Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft. Als je echt graag weg wilt, dan rijd ik je el naar huis, mara ga niet zo, okay?’’       Mijn ogen sloeg ik neer voordat ik even kort naar Evelyn keek en naar de hand die Isa stevig vasthield, ik kneep er kort in. ‘’Of, eigenlijk wil ik gewoon dat je de club inkomt, want straks brengt iemand je naar huis en wordt de auto tijdens het rijden door bliksem geraakt en gaat iedereen in de auto dood en ik wil niet dat iemand doodgaat en al helemaal niet jij dus kom alsjeblieft mee naar binnen Owen.’’ Ik zuchtte zachtjes en stapte uit de auto die ik omliep naar Isa toe en sloeg een jas om haar heen, ‘’rustig Isa, ik kan niet zonder jou, zelfs niet als ik mijn leven riskeer. We gaan naar binnen, toch Evelyn?’’ Sprak ik op een kalme toon, mijn laatste bedoeling was haar te panikeren. Ik haakte mijn ogen in die van Evelyn en zuchtte zachtjes, ‘’bedankt nog in ieder geval,’’ zei ik met lichte tegenzin en sloeg mijn arm om Isa heen die ik half rennend naar binnen leidde maar bleef bij de ingang wachten op Evelyn.       ‘’Isa,’’ fluisterde ik nog zachtjes en beet op mijn lip, ‘’gaan we niet meer praten over die kus?’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.