MSV - Op een jongerencamping || Deel 8 || Topic 2 || - Speeltopics

Lothar schreef:
Personages
Alienna Roderiquez – Natas
Angel Wings – Alicia
Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
Bobbi Hoekstra - Natas
Cecila Roderiquez – Marjanne
Christina Blender - Marieke
Cyrith Evans – Natas
Daan Leeuwens
Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
Ellie de Vries - Rosanne
Elsa Leeuwens – Marieke
Flynn Aegean – Alicia
Gail Lommers - Rosanne
Helen Beekman - Rosanne
Ilse Keuring – Marjanne
James van Eck - Natas
Jan "Slater " Roodenburg - Natas
Jasper Gates - Natas
Jelle Wings – Alicia
Johan Leeuwens – Marjanne
Joshua MontClaire – Marjanne
Lee Broadsword – Natas
Lotte Berkman - Natas
Marije Leeuwens – Marjanne
Mozart “Mosh” de Waal
Natalee Birchmeier – Alicia
Noa MontClaire – Alicia
Racquel Huize - Marjanne
Raine Ramp - Rosannne
Roxy de Groot – Marjanne
Sterre “Starr” Berkman - Natas
Tommie Roodenburg - Natas
Yenthe Huize - Marjanne

Topic 1

[ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 16:43 ]

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Roxy keek hem aan, maar hij wendde zijn blik af. Het kon niet anders dan dat er meer achter zat, maar ze wist dat het geen zin had om Raine te dwingen om te vertellen wat hem dwars zat. Die jongen was zo vaag. Het was niet de eerste keer dat hij een tipje van de sluier lichtte van wat er aan hem vrat, maar er vervolgens weer snel over ophield. 'Wat ben je ook een moeilijke jongen,' zuchtte ze. 'Nou, laten we maar een potje tafeltennissen. Misschien kun je je frustraties eruit slaan.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Starr haalde haar schouders op. ‘We hebben nooit echt diepe gesprekken ofzo. Ik vond het niet nodig dat hij het wist. Ik denk er helemaal niet zo vaak aan, maar gisteren kwam het ineens opzetten. Ze rolde een van haar groene dreads tussen haar vingers. ‘Het is zo’n lang verhaal enzo. Het is nu toch voorbij.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Best. Ga jij dan een biertje voor ons halen?' Hij pakte het batje uit Roxy's handen en knipoogde naar haar, alsof er zojuist niets gebeurd was.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Oh, ik geniet genoeg hoor.’ Mosh keek even naar het tafeltje waar Lotte en Cyrith zaten. Niet omdat hij – net als vroeger – bang was dat het niet liep tussen die twee, maar omdat hij Ellies blik wilde mijden. De dingen waar hij van genoot konden vast niet haar goedkeuring dragen. Hij pakte zijn telefoon en zocht naar de meest recente foto van Myrthe, waar ze opeen driewieler zat. Het was alweer een maand geleden. En nog langer dat hij haar in levenden lijve had gezien. Het gevoel dat hij een oerslechte vader was door hier vakantie te vieren terwijl hij zijn dochter al zo lang niet had gezien knaagde en hij snakte opeens naar een sigaret. Hij wilde niet over zulke dingen nadenken. Hij kon nu heus niet halsoverkop naar haar toegaan. Bovendien wist hij niet eens wat hij met haar moest doen. Wat deed een bijna tweejarig kind? Het schuldige gevoel ging niet weg toen hij naar de foto van zijn dochter keek, die hij onder Ellies neus schoof. Eigenlijk voelde het helemaal niet alsof hij naar zijn eigen kind keek.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik denk niet dat het ooit voorbij zal zijn,' zei DJ. 'Dat je er gisteravond aan dacht bewijst dat ook wel een beetje.' Starr leek haar niet een meisje die veel over haar gevoelens praatte. Dat had DJ ook wel eens van Lotte gehoord, die ook niet altijd helemaal goed tot haar door kon dringen. 'Mag ik je een tip geven?' Ze zag dat Starr haar schouders ophaalde en DJ vroeg zich af of wat ze zei überhaupt binnen zou komen.
'Probeer eens een diep gesprek te voeren met Raine, of wie dan ook. Als je dat niet doet zul je iemand nooit echt leren kennen.' DJ was zich er diep van binnen van bewust dat ze de tip niet alleen aan Starr gaf, maar misschien ook wel een beetje aan zichzelf. Ze was sinds alle gebeurtenissen veel meer gesloten en gaf haar gevoelens en gedachten niet zomaar prijs. Ook sinds haar huwelijk met Jasper was er een zee aan emoties en gevoelens bij gekomen. Het hardop uitspreken daarvan was juist wat haar zo bang en onzeker maakte.
'Kijk maar wat je ermee doet.' Ze glimlachte flauwtjes.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ah, wat lief!' zei Ellie vertederd. 'Ik zou haar wel graag een keertje willen zien, dat lijkt me echt leuk. Het lijkt me een heerlijk kind, ze lijkt veel op je.'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Hoi!’ Bobbi schudde het meisje de hand. ‘Ik ben Bobbi.’
Ze had haar gisteren wel gezien, samen met een andere meisje. Het was het enige gay-koppel, voor zover ze had kunnen zien. Een meisje met afzichtelijk haar er nogal stampij om gemaakt, maar Bobbi moest bekennen dat ze bi- of homoseksuele meiden veel chiller vond dan de meeste andere meiden.
‘Waar kom je vandaan?’ Hoewel het meisje goed verstaanbaar was, zag Bobbi aan haar ogen dat het formuleren van de woorden niet automatisch was gegaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Lekker geslapen?’ vroeg Alienna met een glimlach toen Jelle wakker was geworden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Gast, doe er net zo moeilijk over,’ zei Slater toen Raine bij de tafel kwam staan. ‘Gisteren was ze goed dronken en nu heeft ze vast een kater van hier tot Afrika. Slim van d’r dat ze die eerst wil laten afzakken.’ Hij hield drie voorbijgangers tegen en duwde ze een batje in de handen. ‘Jullie zien eruit alsof jullie zin hebben in een potje rond de tafel. Kom op.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Helen voelde zich merkwaardig fit. Ze was al lang en breed opgestaan en had Gail vroeg uit haar bed getrokken.
'Kom mee. Tijd voor een ferme ochtendwandeling. We blijven er natuurlijk niet zomaar zo goed uit zien.' Gail protesteerde luidkeels, maar zoals Helen had verwacht ging ze uiteindelijk toch met haar mee.
'Nog leuke mannen voor me gespot gisteren?' vroeg Helen.
'Nee.'
'Ah, kom op. Ik weet dat je voor me kijkt.' Ze grijnsde naar haar vriendin.
'Behalve je gitaristje? Niet echt.'
'Er loopt denk ik genoeg mannelijk schoon rond hier. Ik ben toe aan een beetje gezelschap vanavond. Misschien al wel vanmiddag.'
'Ik wens je veel succes,' zei Gail ongeïnteresseerd. Verhalen over Helens seks leven hadden haar nooit kunnen boeien. Ze liepen een tijdje in stilte verder en Helen zat te wachten op een snerende opmerking. Die bleef echter uit.
'Heb je het nu inmiddels opgegeven?'
'Nooit.'
'Misschien moet je dat toch maar eens doen.' Helen keek haar verontwaardigd aan. 'Ik meen het,' zei Gail.
'Daar ben ik nog niet aan toe. Misschien moet ik een andere benaderingswijze proberen.'
'Geen enkele benaderingswijze helpt bij jou.'
'Wacht maar af,' zei Helen, die haar armen en benen strekte. 'Mijn tijd komt nog wel.'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Raine negeerde Slaters opmerking en sloeg het balletje hard weg. 'Waar blijft dat biertje Rox?'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Elsa sloeg met een tevreden gevoel haar boek dicht en stond op. Ze had de laatste bladzijde van haar boek van Stephen King uitgelezen. Ze besloot het weer veilig op te bergen in de tent en liep weg van de ontbijttafel. Ze liep over het gras dat over haar enkels kriebelde en keek naar de mensen die in groepjes bij hun tenten stonden of simpelweg langsliepen. Ze bleef staan toen ze een bekend gezicht zag.
'Johan, goedemorgen!'

---

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

Tommie was op betere manieren wakker geworden. Zijn boxer was doorweekt en hij trok gauw een schone aan. Met wrange gevoelens probeerde hij zijn droom te herinneren. Net als iedere andere man had hij weleens een natte droom, maar het was al een tijdje geleden en hij hoopte niet dat hij over Lotte had gedroomd, al was dat wel het eerste waar hij aan dacht toen hij wakker werd. Hij werd een beetje misselijk van die gedachte, trok een spijkerbroek tot zijn knieën en een shirt aan en stapte uit zijn tent vandaan. Hij voelde zich niet helemaal fit, hij was zich bewust van een schuldgevoel en hij wist niet eens of dat gerechtvaardigd was. Hij had gisterenavond de hele avond met haar gepraat. Zo gek was het toch niet dat hij vanochtend aan haar moest denken? En de rest… dat was vast toevallig. Normaal maakte hij zich ook niet zo druk om wat hij had gedroomd. Toch kon hij het gevoel niet wegstoppen. Met een boterham met chocopasta verdween het ook niet.
Vind ik haar leuk? Ze is ontzettend mooi en lief, maar dat weet ik toch al jaren? Waarom zou ik haar dan opeens leuk gaan vinden? Ze is nota bene verloofd!
Hij pakte zijn tandenborstel en haarborstel en liep naar de wasunit, hopelijk dat hij zich weer normaal voelde als hij zich wat had opgefrist.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Christina had zich uiteindelijk uit bed gesleept nadat haar hoofdpijn verder gezakt was. Mensen zouden vast denken dat ze een kater probeerde weg te slapen. Nieuwsgierig naar wat er gisteren gebeurt was, bleef ze wel. Misschien kon ze daar straks over rondvragen. Nadat ze had ontbeten liep ze wat rond over de camping en kwam ze uiteindelijk uit bij een tennistafel. Verbaasd keek ze naar het batje dat plotseling in haar handen werd gedrukt. Ze keek vervolgens op naar de tennistafel en zag dat een jongen net het balletje weg had gemept. Ach, ze kon vast wel een potje meedoen.

---

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

'Goedemorgen!' Om een gekke reden voelde Johan zich net iets beter na zijn gekke gesprek met Yenthe, al voelde hij zich nog steeds gebruikt en kon hij Racquel's gezicht niet van zijn netvlies wegvegen. Hij gaapte en keek toen om zich heen. 'Heb je toevallig broodjes, of zo?' Hij deed zijn uiterste best om zijn zus niet te lang aan te hoeven kijken en hoopte maar dat ze niet door zijn schild heen kon zien.

---

'Zuiplap.' Roxy stond op en liep naar hun tent toe. In de koelbox die ze meehadden, hadden ze een deel van het overgebleven bier van gisteravond in gestopt; het was niet meer zo koud, maar het was te drinken. En anders maar niet. Raine mocht niet zeuren dat het niet koud was als hij zo vroeg op de dag bier wilde drinken.
Daarna sloot ze zich weer aan bij de tafeltennistafel. 'Rond de tafel, neem ik aan?' Ze glimlachte vriendelijk naar de nieuwe mensen die bij hen waren komen staan. 'Hallo! Ik ben Roxy.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain