Jo Mari Gold
Zuchtend sta ik buiten te wachten, moest mijn vader nou echt meegaan? Gelukkig hoef ik niet met hetzelfde voertuig te rijden als hem. Ik kijk nog even naar achter, het kasteel ziet er wel mooi uit maar een kostschool is eigenlijk ook wel cool, alleen dat mijn vader meegaat is een heel groot minpunt. Mijn vader in het geheel is een groot minpunt, al ziet hij het juist andersom. We hebben echt altijd ruzie! Niet normaal!
Daar komt de bus al aan, ik stap snel in voordat mijn vader me ziet. Ik stap in en zie dat de kinderen me aankijken, ik doe een vluchtige blik over hun en merk dat hun allemaal is van die strakke pakjes zitten. Ooh, ik moet ook in zo'n strak pakje... Snel tover ik met magie andere kleding aan en ga zitten, naast niemand... Toen we eindelijk aankwamen keek ik naar buiten, ik had het mooier verwacht... Vooral gehoopt dat het iets donkerder was.
Snel liep ik naar binnen, "Ja lieverd, ik weet het, het is lelijk!" zeg ik tegen Pip toen ie naast me ging vliegen. Ik zag dat een paar kinderen mij al aankeken maar dat boeide me niets. Snel toverde ik mijn spullen naar mijn kamer, wel handig een vader die je leert toveren, "Zo, eerst even rondkijken..." Ik liep langs de kluisjes en zag daar een meisje die werd aangesproken op haar kleding. Ik liep erop af en ging voor haar staan, "Ja, ze is een uitzondering. Maar als u het niet erg vind, wij gaan ons omkleden en zo naar de les, de les is namelijk nog niet begonnen..." zei ik fel en trok het meisje met me mee, "Geen dank..." zeg ik als we een hoek zijn omgelopen. En laat haar los, zonder om te kijken loop ik door... Zo, de eerste al gered.
[ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 22:01 ]
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]