• Hier inschrijven, en info: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178911
    Je moet je eerst ingeschreven hebben, dan pas kun je meedoen.
    Hier is het speeltopic.
    Veel schrijfplezier!
    We beginnen bij een normale eerste schooldag.


    Never grow up, it's a trap.

    Het was een gewone dag, voor de buitenwereld tenminste.
    Want bij Quizlet was het de eerste schooldag. Bij het Hogwarts gedeelte kwam de Hogwarts Express aan. En bij de andere gedeeltes kwamen grote bussen vol jongeren aan.
    Het was wen begin van een avontuur.


    Never grow up, it's a trap.



    Lidia Volkova • Daughter of Zeus


    Ik word wakker in mijn bed in de Cabin Één, wat de Cabin is voor alle kinderen van Zeus. Vandaag is spijtig genoeg de eerste schooldag en ik heb daar geen zin in. Op Kamp Halfbloed had je enkel lessen wat betreft overleven in deze wereld, wat namelijk nog best leuk is. Ik heb echter geen zin in vakken waarvoor ik moet lezen in boeken. Enkel de Athena kinderen zullen daarvan genieten, en ik ben haar kind niet dus ik hou daar niet van. Ik kleed me gauw om in het afgrijselijke uniform waarin ik het waarschijnlijk benauwd in ga krijgen. De kleding in Kamp Halfbloed was ook niet mooi, maar tenminste wel praktisch. Deze combinatie kleding is nergens goed voor. Ik doe nog gauw mijn haar en daarna loop ik naar de bus die mij naar school brengt. Eenmaal aangekomen loop ik naar binnen waar ik mijn kluisje zoek, die gelukkig op goede hoogte is. Ik drop mijn spullen in het kluisje en daarna staar ik verveeld om me heen. Mensen vinden me namelijk intimiderend, want ja, ik ben een kind van de grote drie. Dat is niet altijd leuk.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 15:36 ]


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina


    Hermione Jean Granger
    Ik liep de trein uit en zag vervolgens het grootste kasteel dat ik ooit gezien had. Ik wist wel dat het groot was. Maar zo groot? In de boeken die ik thuis had gelezen - nadat ik natuurlijk al mijn schoolboeken had uitgelezen - beschreven ze het veel kleiner dan dit. Ik stapte door de ingang en volgde alle andere kinderen totdat ik bij een grote zaal uitkwam. Omdat ik hier nog maar net was - ongeacht mijn leeftijd - moest ik bij de eerstejaars gaan staan en kwam ik bij de sorteerhoed terecht. Na een klein tijdje twijfelen zette hij mij bij Gryffindor. Ik ging zitten aan tafel bij twee jongens die ik in de trein ook al had gezien.


    You are my piece of paradise.

    Cat


    Ik sla bovenop de piepende wekker en kreun. Vandaag is de eerste schooldag. Ik sleep mezelf uit bed en wurm me in mijn kleren, zonder te weten wat ik precies aantrek. Gauw ga ik ontbijten en wacht daarna op de bus. Ik ben geïrriteerd; waarom moesten mijn ouders me zo nodig naar een kostschool sturen?! Vanachtond had ik mijn laatste ontbijt thuis gegeten. Met piepende banden remt de grote schoolbus aan. Om de één of andere reden kijkt iedereen me aan. Ik zoek een plekje alleen en ga zitten.

    Als ik bij mijn kluisje ben, mijn koffers naar mijn toekomstige kamer zijn gesleept en ik even rijd voor mezelf heb, zie ik een meisje staan. Verveeld kijkt ze om zich heen. Wat een aso, denk ik, en ik schrik van mezelf. Meestal oordeel ik niet zo snel. Maar er is iets aan dat meisje dat bekend voorkomt. Plotseling besef ik het: Het leek of ik naar mezelf keek. Ik had precies dezelfde nonchalante houding, precies dezelfde blik in de ogen.
    Ik wil op haar afstappen, totdat ik een ruwe tik op mijn recterschouder krijg. Ik draai me om en zie een nors gezicht van een oude vrouw met kort rood haar.
    'Jongedame,' zegt ze nijdig. 'Dacht u dat u een uitzondering bent?!'
    Eerst snap ik niet wat ze bedoelt, totdat mijn blik naar mijn kleren gaat. Dan zie ik waarom iedereen in de bus mij aanstaarde:
    Ik heb geen uniform aan.


    Never grow up, it's a trap.

    Beaudine Nicole Rivera.
    Do not be afraid, but I screwed up half your life.

    De wekker gaat, maar ik ben al wakker. Ik kam mijn haar in een slag en doe mijn make-up goed. Ik sta voor
    de spiegel en dat ik hoe ik wil leven. Ik glimlach om mezelf en knik. Zo hoort en moet make-up zitten. Ik klop drie keer
    op de muur en meteen staat 1 van de hofdames klaar. Met magie loop ik zo door de deur naar de grote kamer van Aphrodite.
    'Is dit goed?' Aangezien mijn stiefzus de godin van de mode is vind ik het wel goed om haar advies te vragen. 'Je met goed, alleen roze
    staat niet bij geel. Ik zou je uniform wel roze doen met een zwart rokje en een donkerroze blazer?' Aphrodite knikt en veranderd mijn uniform.
    'Ik haat dit echt, ik heb maar 1 keer wat kleren veranderd! 1 keer!'' Aphrodite rolt met haar ogen en wrijft in haar ogen. 'Wel die van de legers, het waren
    roze pakken!' Ik grinnik. 'Met een hartje als symbool!' Er word op de deur geklopt, Zeus mijn vader komt binnen en aait over mijn bol. ' De koest is klaar, neem je
    afscheid?' Ik knik. 'Heb ik al gedaan!' Zeus pakt mijn hand en samen lopen we naar de gouden koest, mijn vader geeft me nog een laatste kus en dan stap ik in de gouden koets.
    Dempethate, mijn gentleman, stapt ook in en gaat naast me zitten. 'Ik kondig je zo aan oke?' Ik knik en hij lacht. 'Zin in je school?' Ik schud wild mijn hoofd en wijst naar het paleis waar we net nog waren. Als het kon was ik nu misselijk en wagenziek. Hij grinnikt en eenmaal aangekomen bij school staan we paal voor de school. Hij toetert op zijn trompet en kondigt dan mij aan. 'HIER IS: BEAUDINE NICOLE RIVERA, DOCHTER VAN ZEUS!' Dan pakt hij mijn hand en ik mag de koets uitstappen. Dienaren brengen mijn koffers naar mijn kamer en dan sta ik met hem voor de schooldeuren. 'Ik heb altijd van je gehouden, hoogheid.' Zegt hij dan. 'Ga ik dood hier of zo?' Ik kijk meteen om me heen en hij schud snel zijn hoofd. 'Wanneer je terug komt ben je volwassen, en moet je je vader ooit overnemen...' Ik knik, hoe vaak heeft Aphrodite dat niet verteld! Of Zeus... 'Je word volwassen, en ik moet nu eigenlijk al gaan... je vader verwacht dat je terug schrijf, goed?' Ik knik en knuffel hem, dan trek ik mijn jurk open en volg de dienaren naar mijn kamer. Wat kan hier nou misgaan?

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 21:16 ]



    Dylan Tarasov • Son of Apollo


    Ik loop rond door de school. Ik moest eerder aanwezig omdat ik nog op gesprek moest gaan. Als ik klaar ben met dat gesprek, loop ik meteen richting mijn kluisje, waar ik toevallig Lidia zie staan.
    "Hey Lids," zeg ik plagend terwijl ik haar een kus op de wang geef en een arm om haar heen sla zodat mensen zien dat we bij elkaar zijn "Zin in nog een dramatisch jaartje school?". Ik zie Lidia hevig nee schudden.
    "Ik heb al een paar gevallen gezien waar ik me zwaar aan zal irriteren, dus dramatisch zal het zeker worden," antwoordt ze.
    "Als je dan maar geen mensen aanvalt met de krachten van je pa," zeg ik waardoor ze in de lach schiet.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina



    Lidia Volkova • Daughter of Zeus
    I'm not here for your entertainment


    Wanneer ik merk dat er iemand wordt aangekondigd die blijkbaar mijn halfzus is, zucht ik lichtjes. Waarom zijn er geen Zeus kinderen die de roem niet naar het hoofd stijgt? Bijna iedere halfbroer of zus die ik heb wilt behandeld worden als koninklijke. Ik wou dat niet. Ik vind niet dat ik mezelf moet laten behandelen als koningin enkel omdat mijn vader Zeus is. Gelukkig respecteert mijn vader mijn mening daarover. Ik glimlach als ik herenigd word met Dylan, zoon van Apollo en mijn vriendje. We praten over hoe we ons jaar vinden en daarna blijven we gewoon kletsen naast onze lockers totdat Dylan weer weg moet om bij te praten met vrienden.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 21:35 ]


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Jo Mari Gold


    Zuchtend sta ik buiten te wachten, moest mijn vader nou echt meegaan? Gelukkig hoef ik niet met hetzelfde voertuig te rijden als hem. Ik kijk nog even naar achter, het kasteel ziet er wel mooi uit maar een kostschool is eigenlijk ook wel cool, alleen dat mijn vader meegaat is een heel groot minpunt. Mijn vader in het geheel is een groot minpunt, al ziet hij het juist andersom. We hebben echt altijd ruzie! Niet normaal!
    Daar komt de bus al aan, ik stap snel in voordat mijn vader me ziet. Ik stap in en zie dat de kinderen me aankijken, ik doe een vluchtige blik over hun en merk dat hun allemaal is van die strakke pakjes zitten. Ooh, ik moet ook in zo'n strak pakje... Snel tover ik met magie andere kleding aan en ga zitten, naast niemand... Toen we eindelijk aankwamen keek ik naar buiten, ik had het mooier verwacht... Vooral gehoopt dat het iets donkerder was.
    Snel liep ik naar binnen, "Ja lieverd, ik weet het, het is lelijk!" zeg ik tegen Pip toen ie naast me ging vliegen. Ik zag dat een paar kinderen mij al aankeken maar dat boeide me niets. Snel toverde ik mijn spullen naar mijn kamer, wel handig een vader die je leert toveren, "Zo, eerst even rondkijken..." Ik liep langs de kluisjes en zag daar een meisje die werd aangesproken op haar kleding. Ik liep erop af en ging voor haar staan, "Ja, ze is een uitzondering. Maar als u het niet erg vind, wij gaan ons omkleden en zo naar de les, de les is namelijk nog niet begonnen..." zei ik fel en trok het meisje met me mee, "Geen dank..." zeg ik als we een hoek zijn omgelopen. En laat haar los, zonder om te kijken loop ik door... Zo, de eerste al gered.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 22:01 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]



    Chace
    Ik loop door de gangen van de school, op zoek naar Cat. Dan zie ik haar uit de dames toilet komen, terwijl ze het bovenste knoopje van haar uniform dichtknoopt. Er rolt een traan over haar wang. Ik ren naar haar toe, en sla mijn armen om haar heen. 'Wat is er?' vraag ik zachtjes terwijl ik haar op haar slaap kus. 'Niets,' zegt ze huilend.
    'Niets,' herhaal ik.'Zo kijk je niet.'
    Ze haalt diep adem.
    'Ik heb net een boodschap van mijn ouders ontvangen dat Luke dood is,' zegt ze.
    Ik pijnig mijn hersenen; Luke, wie was dat ook alweer?
    Dan weet ik het; het was een klein poesje die samen in de kattengroep van de ouders van Cat leefde.
    'Wat erg,' antwoord ik.
    'En ik had mij gewone kleren aan in plaats van een uniform, dus moest het schoolhoofd een uniform pakken en dat heb ik net aan gedaan. En toen kwam het kutnieuws.'
    Ze kijkt boos en verdrietig tegelijk.
    'Hé, kop op,' zeg ik opbeurend, 'Always Look On The Bright Side, even your deep down in The shit.'
    Ze knikt langzaam. 'Je hebt gelijk,' zegt ze, terwijl ze haar tranen weg veegt.
    'Ik moet me niet aanstellen.
    Het kan altijd erger.'
    'Klopt,' zeg ik, en ik geef haar een kus op haar voorhoofd.
    Hand in hand lopen we weg.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 21:58 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Mt, ga morgen posten


    mortui vivos docent



    Cat

    'Geen dank,' zegt het meisje als we de hoek om zijn. Verbluft staar ik haar aan. Langzaam verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht.
    'Dankjewel,' zeg ik. 'Dat was geniaal.'
    Plotseling zie ik het schoolhoofd staan. Ik probeer een rechtsomkeert te maken, maar ze heeft me al gezien. De vrouw met het rode haar wijst naar me en zegt wat tegen het schoolhoofd.
    Tegen het meisje schreeuwt ze: 'Jo Mari Gold, in godsnaam, hoe durf je?!'
    Ik kon de reactie van het meisje niet zien, want het schoolhoofd, sleept mij mee naar de meisjestoiletten. Ze drukt mevwat kleren in mijn handen en blaft: 'Ga je snel omkleden en ga dan naar je les!'
    Ze smijt de deur achter zich dicht.


    Never grow up, it's a trap.

    Jo Mari Gold
    'Dankjewel,' zegt ze. 'Dat was geniaal.' ze kon het zien maar er stond een glimlach op mijn gezicht. Opeens kwam het schoolhoofd komt de hoek om gelopen, mijn pas versnelde, zij liever dan ik. 'Jo Mari Gold, in godsnaam, hoe durf je?!' ik kijk lachend naar achter en zie haar kwade gezicht. Dan draai ik me om en loop rustig verder. Het begon al leuk...

    Vale Nihil
    Rustig liep ik door de gangen, ik ben al lang geleden ingedeeld bij Slytherin dus dat maakt niet zo veel uit. Ik probeer zo veel mogelijk in de schaduw te lopen, anders valt het op dat ik zelf geen schaduw heb. Ik was even diep in gedachten verzonken totdat ik tegen twee mensen op bots. "Sorry..." zeg ik als ik zie dat het meisje een beetje aan het huilen is.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]



    Cat
    Er botst iemand tegen me op.
    "Sorry"... zegt iemand. Verbaast draai ik me om.
    Het is een meisje blond haar, bruine ogen, en ze is een beetje bleek. Het valt me op dat ze erg in de schaduw loopt.
    'Geeft niets,' zeg ik.
    Aandachtig kijk ik het meisje aan.
    Ze heeft iets bijzonders, iets mysterieus, maar tegelijk ook iets kwaadaardigs. Ik zie aan haar uniform dat ze van Hogwarts komt en in Slytherin zit.
    Ik steek mijn hand uit.
    'Hai, ik ben Cat.'

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 22:41 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Vale Nihil


    "Geeft niet..." zegt het meisje en kijkt me onderzoekend aan,
    'Hai, ik ben Cat.' zegt ze uiteindelijk en steekt haar hand uit, ik schrik even toen ze haar hand uitstak, meende ze dat echt? Was er iemand aardig tegen mij, ik keek haar wantrouwend aan, ze leek niet gemeen ofzo...
    Ik schudde haar hand, "Vale Nihil..."
    Ik kijk haar even aan, ze leek zo anders dan de kinderen uit mijn 'klas'.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]


    Ze schud mijn hand.
    'Vale Nihil,' zegt ze. Ik glimlach. 'Wat een mooie naam,' zeg ik.
    'Hé, honey, zal ik een capuchinno voor je halen?' vroeg Chace.
    'Ja, lekker,' antwoorde ik blij, 'En neem er ook één voor Vale mee.'
    Hij liep weg en ik knipoogde naar het meisje. 'Hou je van koffie?' vroeg ik. 'Of moet ik Chace terugroepen? Want dat vind ik niet erg, hoor.'


    Ff wen korte.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2016 - 23:04 ]


    Never grow up, it's a trap.