Once Upon A Time~speeltopic~9 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


Once Upon A Time (speeltopic) ~8
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178517

Regina

"Ja... de tovenaarswet..." ik kijk Jo verbaast aan als ze haar glas in één keer leegdrink en dat op haar leeftijd. "Houdt de wet van drie in ere, driemaal zullen uw daden wederkeren, leer deze wet en leer hem goed, dat wat je zaait, je ook oogsten moet..." ik kijk Jo vragend aan. Waar sloeg deze onzin op. "Dus, wat wil dat zeggen?" vraag ik lichtelijk geïrriteerd.

Archie

'Ik heb dat eerder gehoord. En soms denk ik dat inderdaad ja,' zei Ruby. 'Alsof ik nu niet mijzelf ben?' ik begon weer wat op te schrijven. "En wie of wat ben je dan volgens jou in dat leven? Welk leven voelt voor jou aan als de werkelijkheid?"

Graham

'August heeft mij nooit iets aangedaan, ik ken hem eens niet echt.' ik keek Vittoria aan en merkte dat ze even was afgeleid. Snel trok mijn overhemd aan. 'Maar Graham, gaat het wel met je? weet je zeker dat je weg kan en beter niet hier kan blijven?' ik knoopte mijn overhemd dicht en pakte mijn stropdas, maar die smeet ik in mijn tas. ik had er nu geen zin in om er goed uit te zien. "Het gaat goed, echt waar." stel ik haar gerust. Ik moest eerst wraak nemen op Regina en dan pas zou ik goed gaan uitrusten.

---

If no one else will defend the world then I must

Ruby

Archie schreef weer van alles op. "En wie of wat ben je dan volgens jou in dat leven? Welk leven voelt voor jou aan als de werkelijkheid?" vroeg hij mij. Ik wreef met mijn hand over mijn voorhoofd. Dit gesprek ging steeds meer de verkeerde kant op, wat was ik nou allemaal aan het uitkramen. 'Ik weet het niet, oke!' schreeuwde ik bijna uit. 'Momenteel weet ik even niet wat de werkelijkheid is en wat niet. Ik sprong overeind. 'Sorry, ik moet er vandoor.' snel vluchtte ik weg. Waar kon ik heen gaan? Zeker niet naar huis en ook niet naar Graham. Ik wilde even niemand onder ogen komen, onbewust was ik naar het bos gelopen. Op een rustige plek streek ik neer en zakte in een. Mijn hoofd ontplofte zowat, ik wilde even nergens meer aan denken.

[ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 11:24 ]

---

When you believe your dreams come true

Carson Beckett

Ik was al enkele uren uit Agnete's kamer maar toch bleef ze in mijn gedachten bij mij. Ik nam mijn spullen bij elkaar en reed naar huis. Maar... Omdat ik constant aan Agnete was aan het denken lette ik niet meer op de weg... Een botsing was het gevolg...

Vittoria Gold
Hij knoopte zijn overhemd dicht en pakte zijn stropdas die hij al snel in zijn tas smeet. 'Het gaat goed, echt waar.' stelde hij mij gerust. Ik knikte en stond op. 'Als je het zeker weet.' ik keek hem nog even aan kijkend of hij echt niet van gedachte zou veranderen. 'Zullen we dan maar gaan?'

Jo Mari Gold
Regina kijkt me verbaast aan als ik mijn whisky meteen opdrinkt, eigenlijk heb ik nog wel zin in eentje...
"Dus, wat wil dat zeggen?" vraagt ze geïrriteerd, ik rol even met mijn ogen, "Dat betekent wat je doet krijg je drie keer zo hard terug..." ik stop even met praten en kijk even naar de whisky, "Als jij iemand vermoord krijg je het drie keer zo hard terug, bijvoorbeeld dat er 2 of 3 mensen waarvan je houd overlijden ofzo..." ik kijk haar even diep aan, hoe zou ze reageren? Ik had er wel ervaring mee en ik kende iemand die dat ook had, "Maar je kan het ook zien als extreme karma..." zeg ik er nog even snel achteraan, "Zou ik nog meer mogen?" vroeg ik en knikte weer naar de whisky.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Door mijn gegil komen alle zusters mijn kant op. Toen ze zagen dat er niks gebeurd was, besloten ze dat het misschien handiger is als ik in Storybrooke's gekkenhuis wordt gegooid. Daarna zeggen ze dat ik het ziekenhuis kan verlaten, maar dat ik wel een berichtje van een pysholoog kan verwachten. Ik loop daarom nu gekleed in een rode jurk en zwarte, leren Jack het ziekenhuis uit. Op weg naar huis.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Graham

Vittoria knikte en stond op. 'Als je het zeker weet.' ze keek me aan en ik wist dat ze aan gezondheid twijfelde. 'Zullen we dan maar gaan?' ik gaf een klein knikje. "Ja is goed." zeg ik dan als antwoord. Ik zoek naar mijn sleutels, maar kom er dan achter dat mijn auto ontploft was. "het wordt dus lopen." mompel ik waarna ik mijn jack pak en deze met moeite aan weet te krijgen. Nu was het maar hopen dat de artsen mij niet zouden herkennen op de gang.

Regina

"Dat betekent wat je doet krijg je drie keer zo hard terug..." Ze stopt even met praten en richt haar blik even naar de whisky, "Als jij iemand vermoord krijg je het drie keer zo hard terug, bijvoorbeeld dat er 2 of 3 mensen waarvan je houd overlijden ofzo..." ik moest lachen om wat Jo zei. Dit alles klonk belachelijk. "Maar je kan het ook zien als extreme karma..." zei ze er nog even snel achteraan, "Zou ik nog meer mogen?" ze knikte richting de whisky. Ik schonk haar glas weer vol en stopte nu eindelijk met lachen. "Ik heb de vader van Snow vermoord, Graham heb ik vermoord, mijn eigen vader heb ik gedood." ik neem een klein nipje van mijn glas. "Al deze drie mensen had ik lief. De één meer dan de ander. En kijk waar ik ben beland?" ik begon weer te lachen. "De wet van drie? Belachelijk." Ik zet mijn glas neer en loop richting Jo. Ik haal een lok haar uit haar gezicht en doe deze achter haar oor. "Waar leeft jou vader nog met de wet van drie? Waarom is Neal terug? Waarom heb jij je vader weer terug?" ik kijk haar vragend aan. Hier kon ze geen antwoord opgeven. "Waarom sta ik dan nu in zo'n sterke positie?"

---

If no one else will defend the world then I must

Jo Mari Gold

Regina lachte en schonk een glas in voor mij, ik pakte het glas whisky maar dronk het nog niet op, "Ik heb de vader van Snow vermoord, Graham heb ik vermoord, mijn eigen vader heb ik gedood." ze nam een klein slokje van haar drinken, "Al deze drie mensen had ik lief. De één meer dan de ander. En kijk waar ik ben beland?" Regina zette haar glas neer en loopt richting mij, ze haalt een lok uit mijn gezicht en doet hem achter mijn oor, ik durfde niet te bewegen, net als de vorige keren was ik verstijfd. "Waar leeft jou vader nog met de wet van drie? Waarom is Neal terug? Waarom heb jij je vader weer terug?" ze keek me vragend aan, mensen denken dat ik niet slim ben want waarschijnlijk denkt ze dat ik geen antwoorden heb, "Waarom sta ik dan nu in zo'n sterke positie?"
Ik lachte even en nam een grote slok whisky, "Je had ze lief inderdaad, dus je deed jezelf er ook pijn mee, het zou toch allemaal fijner zijn als ze nog hadden geleefd?" ik nam nog een slok, "Mijn vader, ach, die heeft niet eens zo'n leuk leven, hij doet mensen pijn die hij niet pijn wilt doen en vind het soms ook niet eens leuk om de Dark One te zijn..." zeg ik, terug denkend aan ons gesprek vanmiddag, "Ik had liever gewild dat ik geen vader had dan hem, liever een wees dan hem als vader..." even keek ik naar beneden, "En waarom je nu in deze positie staat, ja, daar kom je vroeg of laat nog wel achter, karma komt niet meteen, het kan dat je het in het begin van je leven hebt gedaan, en het op je 60ste terug krijgt..." en weer dronk ik mijn whisky op, "En nu niet zeggen dat ik te veel drink voor mijn leeftijd!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Vittoria Gold
'Ja is goed.' zei hij, hij zocht naar zijn autosleutels maar hield daarna op. 'Het wordt dus lopen.' mompelde hij. ik knikte en liep zijn kamer uit ondertussen kijkend of er geen dokter was en ook af en toe Graham in de gaten houden om te kijken of hij het nog wel redt.

Regina

Jo moest lachen om wat ik zei en nam een grote slok van haar whisky. "Je had ze lief inderdaad, dus je deed jezelf er ook pijn mee, het zou toch allemaal fijner zijn als ze nog hadden geleefd?" opnieuw nam ze een slok van haar drankje, "Mijn vader, ach, die heeft niet eens zo'n leuk leven, hij doet mensen pijn die hij niet pijn wilt doen en vind het soms ook niet eens leuk om de Dark One te zijn..." ze leek even met haar gedachtes ergens anders te zijn, maar ik liet het voor wat het was. "Ik had liever gewild dat ik geen vader had dan hem, liever een wees dan hem als vader..." ze keek naar de grond. Ze schaamde zich dus voor Gold? "En waarom je nu in deze positie staat, ja, daar kom je vroeg of laat nog wel achter, karma komt niet meteen, het kan dat je het in het begin van je leven hebt gedaan, en het op je 60ste terug krijgt..." ze dronk haar glas leeg. "En nu niet zeggen dat ik te veel drink voor mijn leeftijd!" Ik moest lachen om het laatste wat ze zei. "Geen zorgen lieverd. Eindelijk eens een ware drinker. Sinds Graham het bed niet meer met mij deelt mis ik die plezier." ik schenk haar glas opnieuw vol. "De vader van Snow heb ik uiteindelijk vermoord omdat ik haar niet mocht. Karma daarvoor kan mij niet schelen. Mijn vader? Ach hij heeft zijn leven opgeofferd voor dit alles en Graham? Volgens mij is hij wéér uit de dood opgestaan." Ik schenk mijn eigen glas ook weer vol. De fles is nu dan leeg en deze zet ik gelijk weg. "Hij is opgestaan uit de dood nadat JIJ, hem vermoord hebt. Dus wie krijgt hier straks karma?"

Graham

Langzaam kwam ik achter Vittoria aan. "Okay, ik heb een plan. We gaan naar de plaats waar jij," ik stop met praten en sluit even mijn ogen. "Waar Regina August vermoord zou hebben." ik open mijn ogen weer. "Weet je nog waar dat was?"

---

If no one else will defend the world then I must

Jo Mari Gold

Regina lachte even, "Geen zorgen lieverd. Eindelijk eens een ware drinker. Sinds Graham het bed niet meer met mij deelt mis ik die plezier." ze schenkt mijn glas opnieuw vol waardoor ik haar dankbaar aankijk, het ging al wel een beetje naar mijn hoofd maar dat boeide niet zo veel, "De vader van Snow heb ik uiteindelijk vermoord omdat ik haar niet mocht. Karma daarvoor kan mij niet schelen. Mijn vader? Ach hij heeft zijn leven opgeofferd voor dit alles en Graham? Volgens mij is hij wéér uit de dood opgestaan." ze schenkt haar glas weer vol, de fles is leeg en ze zet hem dus meteen weg, "Hij is opgestaan uit de dood nadat JIJ, hem vermoord hebt. Dus wie krijgt hier straks karma?" ik keek even naar beneden, ik had mijn karma nog lang niet gehad, zoveel dingen die ik fout heb gedaan in mijn leven, "Ja, ik..." zeg ik zacht met mijn hoofd gebogen, ik weet dat mijn vader me al veel pijn heeft gedaan, maar of het de karma van Graham was? Geen idee, ik had -zoals ik daarnet al had vermeld- meer gedaan. Ik had het op dit moment even liever niet over mijzelf, mijn fouten en mijn familie.
Snel nam ik nog een paar slokken van mijn whisky.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Lisa

Nadat het meisje naar huis mocht ging ik ook maar. Ik loop door de straat, geen idee waarheen. Terwijl Spike me gewoon braaf volgt. Ik ben benieuwd wat de wolf gaat doen. Als hij zou willen mag hij wel bij mij blijven, opa en oma vinden het vast niet erg denk ik.

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 7:53 ]

Ik loop richting Granny's. Ik heb namelijk honger en ik ben te lui om nu nog boodschappen te halen en te koken. Ook zijn mijn kookkunsten werkelijk verschrikkelijk. Ik loop de winkel binnen en ik neem plaats aan een bank in het hoekje.
"Wat wordt het?" vraagt de bediende terwijl ik het menu wegleg.
"Doe mij maar een Coconut Cocktail en kwa eten een hotdog," zeg ik terwijl de vrouw het allemaal noteert.
"Komt voor mekaar," zegt ze voordat ze vertrekt.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Carson Beckett

Ik voelde aan mijn hoofd dat ik daar een bloeding had. Ik kroop uit mijn wagen en keek in het raampje, of wat daar van over bleef, en zag een man achter het stuur. Dood. Morsdood.

Vittoria Gold
'Okay, ik heb een plan. We gaan naar de plaats waar jij,' hij stopte even en sloot zijn ogen. 'Waar Regina August vermoord zou hebben, weet je nog waar dat was?' ik knikte ja zo moeilijk was dat niet. 'Gewoon bij haar thuis.' zei ik, ik keek Graham even geschrokken aan toen ik besefte dat Regina me tegen hem kon opzetten. 'Graham, het kan zijn dat Regina me dadelijk tegen jou opzet, wat ik niet wil.' ik hoopte dat ze het niet zou doen, maar met haar wist je het nooit.