Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [2] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Babette Woodley

Weer duizelde mijn hoofd, ik merkte
niet dat ik als een dronken liep, maar wel dat
ik weer zo zou vallen. Misselijkheid kwam in me op en toen liep ik een berg op.
Ik kijk om me heen en merk dan dat ik geen idee heb waar ik ben, dan uit
het niets kan ik het niet meer aan en merk ik dat ik met koprollen en een salto beland
tussen de bladeren, bewusteloos was ik al voordat ik die rollen maakte en
koud was ik al, ik lag daar dus, moeizaam met gif in mijn longen tussen de bladeren...

(Loner :p)

---

~

~ Ja ik meld me ook af denk ik mijn pc houd het niet vol :o

---

~

---

Ik draai me om en loop weg, op mijn spitzen verheven, als ik geritsel hoor. Het kamp is allang uit het zicht verdwenen, ik draai even rond, en besluit dan op het geluid af te gaan. Ik duw wat struiken opzij en gluur even langs de takken.
Tussen de bladeren ligt een meisje, vuurrood haar, een gezicht vol sproeten en blauwe ogen. Ze ademt zwaar en onregelmatig, schokkerig.
Ik stap uit de struiken en kniel bij haar neer. 'Hé,' zeg ik zachtjes. 'Wat is er aan de hand? Of deed je gewoon een dutje? Want dit is dan een slechte plek ben ik bang...'
Ik had wel het idee dat het meisje echt niet aan het slapen was maar ik ben vrij loslippig, dus vloog het zomaar over mijn lippen. Handig weer.

---

obsessive rage

Babette Woodley

Op dat moment begin ik te hoesten en moet ik overgeven, mijn neus
bloed niet rood bloed, maar blauw. Ik snap het niet en als ik het aanraak
merk ik dat het niet goed is. 'Gif?' En meteen vergeet ik dat ik net naast
me gekotst heb, ik heb gif ingeademd en dat kan nooit goed zijn.
Als ik wil opstaan krijg ik eerst een schok, het toverdraad van Chris
had zo op me ingewerkt. Ik sta moeizaam op en kijk naast het
meisje dat op me lijkt aan, 'Dankje, Babette Woodley', en ik
stel me voor aan het meisje. 'Aangenaam kennis te maken.'

[ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 17:37 ]

---

~

Sean

Ik ren als een jongen door het bos tot
ik weer de zeeman ruik, dit keer ook een jongen.
Ik maak me een weerwolf en besluip ze dan
rond en rond van de plek waar ze staan, een onzichtbare
sluiper... Ik hou mijn poot stokstijf op de grond en kan
ze allebei nu goed zien. Zachtjes grom ik als ik het zwaard
zie van de man, met zwaarden heb ik geen goed verleden.
Ik trek mijn neus op en luister ze stiekem af, tot ik in de verte
een wolvenhuil hoor en er meteen op afren. Links, rechts,
berg op, berg af en dan kom ik uit bij de klif. Ik rek
mijn lichaam uit en huil, een huil als een wolf...

---

~

---

'De naam is Odette Straw, noem me maar Odi.' stel ik me voor. 'Je hebt dodennetel ingeademd. Wees niet bang, ik genees je wel.'
Ik sluit mijn ogen en concentreer me, ik ben niet zo'n sterke fee als ik zou willen, maar als ik mijn ogen open is het blauwe bloed rood geworden. Zoals het hoort. 'Misschien moet je eens wat gaan leren over planten,' stel ik voor. 'Je mag blij zijn dat het geen dreamshade was. Het eiland is vol met giftige planten. Of gaf iemand het je?'
Ik kantel mijn hoofd, ik vraag me af wie dit meisje is, en hoe ze hier komt. Ik zweer dan ik haar nog nooit gezien heb, lang kan ze er dus nog niet zijn.

---

obsessive rage

Babette Woodley

Ineens merk ik dat ik mijn zuurstof terug komt, het bloed is rood en stopt meteen met
bloeden. 'Misschien moet je eens wat gaan leren over planten,' Stelt ze voor. Ik grinnik en kijk
dan meteen weer serieus als ze me de vraag steld. 'Je mag blij zijn dat het geen dreamshade was. Het eiland is vol met giftige planten. Of gaf iemand het je?'
Ik kijk in de verte en heb de neiging alles aan haar te vertellen, maar dan hou ik het kort omdat mijn adem nog niet echt terug is..
'Chris, Chris James. Een lid van het schip van Hook...' Zeg ik en kijk haar dan treurig aan. 'Hij heeft ons bedrogen, kan je me eigenlijk
naar Hook brengen?'

---

~

---

Oh, ze hoort bij Hook. Eerlijk gezegd heb ik wat angst gecreëerd voor Rainbow, de laatste keer leek ze nog norser dan eerst, niet dat ik dat niet zou zijn na neergeslagen te worden, maar toch. 'Ik denk dat ze me niet zo mogen.' geef ik toe. 'Komt door een... Vriend, die ze niet zo mogen. Maar ik kan je wel brengen.'
Ik sta op en steek mijn hand uit. 'Chris was toch dat ukkie? Hij lijkt op mijn broertje. Toen hij nog niet versteend was. Maar goed, pak mijn hand, tenzij je wilt lopen, maar dat duurt zo lang.'

---

obsessive rage

Babette Woodley

'Goed?' Ik pak haar hand en kijk haar aan.
'Chris is dat ukkie met een grote leeuw in zich, hij is gevaarlijk en wil wraak op Hook,
maar waarom kiest hij dan mij?' Nadenkend kijk ik naar de grond en dan in de verte.
'Wacht wat gaan we nu eigenlijk doen?'

---

~

---

'Je hebt Peter Pan nog niet ontmoet.' zeg ik. 'Ik dacht dat ik hem kon vertrouwen, maar hij verandert steeds van gedrag. Hij noemt zichzelf de koning van Neverland, omdat hij de eerste was die hier woonde. Terwijl ik hier al eerder was. Ook zo'n ukkie met een babyface. Oké, geen ukkie.'
Ik wordt een beetje rood bij de laatste woorden, ik ben een ukkie, ik ben kleiner dan hij, even lang als sommige twaalfjarigen. Niet erg goed. 'Wacht wat gaan we eigenlijk doen?' vraagt Babette.
Ik knik naar mijn schoentjes. 'Ik dans ons ernaartoe,' zeg ik lachend en doe dan wat passen met het sterke beeld van Hook voor me.
Niet veel later staan we er. 'Ik gaf Babette een lift, sorry voor de onderbreking.' zeg ik.

---

obsessive rage

Babette Woodley

Dan zie ik wat me niet aanstaat, hij staat met zijn zwaard naar de
kant dat Chris net verdwenen was, ik verwacht dat het Chris is..
'Hook, wil je me naar het schip brengen', oogcontact durf ik niet te maken.
Ik kijk naar de grond en pulk wat aan mijn rok strikje, vernederend...

---

~

(alvast MT)

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Ik meld me af :p

---

~

Peter Pan

Odi heeft het duel geweigerd en is vervolgens weggelopen, Felix komt naar me toe. 'Even serieus.' zegt hij dan. 'Je mag blij zijn dat ze nee zijn. Ze vecht beter dan je denkt hoor.'
Ik haal mijn schouders op. 'We gaan terug naar het kamp.' zeg ik dan en loop alvast vooruit, in het kamp ga ik zitten. Dit wordt weer zo'n lange, saaie dag, die maar zelden hier voorkomt.

---

obsessive rage

___________________________________
I Always Find You
___________________________________
Catharina Sanchez


Wanneer ik ren en niet uit kom op de plek die ik wilde, maar
wel op een boomstam ga ik naast de jongen die er al zit zitten.
Ik kijk waar hij kijkt en zie de mooie bloemen, die ik moet verpesten!
Ik laat hem schrikken door de ene bloem in het midden te doden.
'Aangenaam, Kat', zeg ik met een sarcastische stem.

[ bericht aangepast op 24 juni 2016 - 20:41 ]

---

I rotten to the core, who could i ask for more?