Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Jo
'Inderdaad ze is niet sterk genoeg.' Waarom negeert iedereen me? Ik voelde de boosheid omhoog komen maar hield me in,
"Sorry maar waar ben ik niet sterk genoeg voor?" vroeg ik, mijn boosheid onderdrukkend. Wat was hun plan?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Regina

'Inderdaad ze is niet sterk genoeg.' het was fijn dat Gold en ik op één gedachte zaten. "Sorry maar waar ben ik niet sterk genoeg voor?" ik kijk richting Jo en zucht diep. Die rat begon mij te irriteren. "Voor alles." zeg ik kortaf. "Jij bent nog niet klaar voor magie en ik neem aan dat je vader er ook zo over denkt." ik draai me om richting Gold. "Ik had wel meer verwacht van een dochter van jou."

---

If no one else will defend the world then I must

Jo
"Jij bent nog niet klaar voor magie en ik neem aan dat je vader er ook zo over denkt." ik keek mijn vader aan, zo dacht hij er toch niet over? "Ik had wel meer verwacht van een dochter van jou." Boos keek ik naar Regina, wat heb ik fout gedaan bij haar?! Oké misschien was bedreigen niet echt een goed idee maar wat heb ik verder fout gedaan?! Dus ik ben niet sterk genoeg voor magie? Wat denk je hiervan?
Ik liet het magische gevoel door mijn lichaam stromen en bewoog onopvallend mijn hand, het gevolg ervan was dat ze zich niet meer kon bewegen, Wow deed ik dat? Yes... Maar eigenlijk had ze gelijk, ze moeten me gewoon les geven! Langzaam liep ik naar haar toe, "Hoe bedoel je, ik kan geen magie gebruiken?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Regina

Ik voel dat ik even niet kan bewegen, maar ik voel de zwakte in de spreuk en breek deze zo. Door mijn onoplettendheid kon ze dit bij me doen. "Hoe bedoel je, ik kan geen magie gebruiken?" Ik draaide mij om richting Jo. Een windvlaag duwde haar opnieuw tegen de muur. "Daag mij niet uit jongedame." Met een gigantische vuurbal kom ik haar kant oplopen. "Ik kan die touwen zo weer laten verschijnen."dreig ik naar Jo. ik houd echter de eer aan mezelf en laat de vuurbal verdwijnen en keer mij weer terug naar Gold. "Houd die dochter van je onder controle anders zorg ik ervoor ik haar onder controle krijg." zeg ik dreigend.

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 18:10 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

Even kon ik mezelf niet meer bedwingen, toen ze me tegen de muur had geduwd en daarna weer los had gemaakt begon ze ook nog over mij te klagen!
"Houd die dochter van je onder controle anders zorg ik ervoor ik haar onder controle krijg!" Pardon? Het schattige en brave meisje in me was meteen verdwenen, ze was echt irritant!
"En hoe denk je mij onder controle te krijgen!?" zei ik boos en deed mijn handen over elkaar. Ik kreeg zelfs tranen in mijn ogen van woede.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestilskin
'Sorry maar waar ben ik niet sterk genoeg voor?' Regina keek richting Jo en ze zuchtte diep. 'Voor alles.' hoorde ik haar kortaf zeggen. 'Jij bent nog niet klaar voor magie en ik neem aan dat je vader er ook zo over denkt.'' Misschien, een beetje, ik weet het eigenlijk niet maar ik weet in ieder geval nu niet zeker of je Jo wel kan vertrouwen. Regina draaide zich naar mij om. 'Ik had wel meer verwacht van een dochter van jou.' Een klein glimlachje verscheen, tijd om iets te zeggen had ik niet omdat Jo magie gebruikte waardoor Regina zich niet meer kon bewegen, maar al snel herstelde ze zich.
'En hoe denk je mij onder controle te krijgen?' zei ze na een tijdje. Deze keer zou ik eens laten zien hoe goed ik kon verbergen dat ik magie ging gebruiken, ik keek Jo alleen maar aan herhaalde wat dingen in mijn hoofd waardoor Jo op de grond zou zakken en pas wakker zou worden als ik haar zou wekken. Ik ging dichter bij Regina staan en fluisterde in mij oor. 'Ik had gehoopt dat ze hetzelfde zou zijn als Vittoria, misschien lijkt Jo wel meer op mij dan Vittoria maar juist door dit is magie voor haar gevaarlijk.' ik grijnsde even. 'Vittoria zal zelfs de perfecte dark one zijn, als ik dood zou moeten dan zou zei diegene zijn die die verrekte dolk in mijn hart moet steken.''

Regina

'En hoe denk je mij onder controle te krijgen?' vroeg Jo. De woeden begon in mij te koken, maar iemand anders was me voor. Gold had Jo naar de grond gewekt. Gold kwam dichtbij me staan. 'Ik had gehoopt dat ze hetzelfde zou zijn als Vittoria, misschien lijkt Jo wel meer op mij dan Vittoria maar juist door dit is magie voor haar gevaarlijk.' weer kwam die grijns op zijn gezicht. 'Vittoria zal zelfs de perfecte dark one zijn, als ik dood zou moeten dan zou zei diegene zijn die die verrekte dolk in mijn hart moet steken.'' ik ben verbaast na wat Gold allemaal zei, maar dan besef ik me weer dat hij jo in slaap heeft laten vallen. Ik buk richting de grond en pak iets van de grond, een armband. "Gold, hoe?" is het enige wat ik kan vragen.

Graham

Samen met Vittoria en Pan loop ik nog steeds richting het bos wanneer ik opeens vanuit een steegje gejank hoor. Het was overduidelijk van een wolf. Was het soms die gozer van het politiebureau? Ik zonder me af van de groep en loop naar het steegje waar het geluid vandaan komt.

---

If no one else will defend the world then I must

Peter Pan

Ik hoef niet lang te zoeken in de grond en ik vind mijn boek, vol aarde, maar het is het echte exemplaar. Ik herken Odi's magie uit duizenden.
'Goed. Je krijgt je magie terug.' zeg ik. Ik knip met mijn vingers, Vittoria's band valt op de grond, die van Rumple zou ook op de grond vallen als het goed is. 'Was dat nou zo moeilijk? Hierheen lopen?'
Ik wacht niet op antwoord en verdwijn, het is nu tijd de aan elkaar genaaide perkamentstukken eens goed te bekijken en te zien of alles er nog in staat.

---

obsessive rage

Rumplestiltskin
Ik kijk verbaast naar mijn pols en dan naar het armband een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Het is Vittoria gelukt! het is haar verdomme gelukt!' niemand die me ooit zo blij heeft gezien dan op de dag dat mijn kinderen waren geboren een aantal jaren geleden. 'Zie je wel op haar kan je altijd rekenen.' ik kijk even naar Jo maak een handbeweging zodat zei deze keer een armband om haar pols heeft zodat zei geen magie kan gebruiken. 'Oke en nu die geheugen van Ruby.'

Vittoria Gold
Peter Pan was weg en Graham was ook ineens weg ik liep dan maar uit het bos terug naar het dorpje.

Regina

'Het is Vittoria gelukt! Het is haar verdomme gelukt!' zegt Gold uit vreugde. 'Zie je wel op haar kan je altijd rekenen.' Ik was onder de indruk van die Vittoria. Ze had een soort van Pan verslagen. Verbaast keek ik toe toen Gold een armband bij Jo om haar pols liet verschijnen. "Je eigen dochter?" vraag ik hem. 'Oke en nu die geheugen van Ruby.' Er verschijnt een lach op mijn gezicht en ik laat het hart van Graham in mijn hand verschijnen en knijp er even in.

Graham

Ik wil de wolf rustig naderen, maar zak dan opeens door mijn knieën als ik opeens last krijg van mijn hart en moeilijk kan ademen. 'Geniet er nog maar even van.' hoor ik de stem van Regina in mijn hoofd. 'Ongeacht wat je nu aan het doen bent, je komt met je auto naar mijn huis en haalt Gold en zijn dochter op.' ik schud even met mijn hoofd en weet niet meer wat er is gebeurd. "Shit, ik moest Gold ophalen." De wolf in het steegje vergeet ik en ik ren naar mijn auto toe en rijd met deze naar het huis van Regina.

---

If no one else will defend the world then I must

Rumplestiltskin
'Je eigen dochter?' vroeg ze aan mij. 'Ja, mijn eigen dochter.' verder vertelde ik niks aan haar. ze liet het hart van Graham in haar hand verschijnen geschrokken deed ik een stap naar voren toen ze erin kneep zei mag Graham niet vermoorden, dat doe ik. 'Niet hem doden!' ik ging daarna snel naar Ruby om wat dingen aan te passen in haar geheugen waardoor ze niet meer weet dat ze ooit wat met Graham heeft gehad.

Regina

'Ja, mijn eigen dochter.' zegt Gold kalmpjes. Ik laat het maar voor wat het is. 'Niet hem doden!' ik keek verrast naar Gold. "We hadden een deal Gold." ik laat het hart wat zakken. "En ik houd me ook aan deals." Ik rijk het hart uit naar Gold, wanneer hij klaar is bij Ruby. Op dat moment gaat de deurbel. "Jullie taxi is er." zeg ik terwijl ik naar Ruby loop en haar zachtjes aantik. "Hé lieverd, word eens wakker." fluister ik.

---

If no one else will defend the world then I must

Ruby

Ik knipper met mijn ogen als ik zachtjes word aangetikt. "Hé lieverd, word eens wakker." hoor ik iemand fluisteren. 'Mam?' Voorzichtig ga ik overeind zitten en wrijf in mijn ogen. Verdwaast kijk ik om mij heen. 'Waarom lag ik op de grond?' Zeg ik verbaast. Ik ben behoorlijk stijf en rek mij uit. 'Wat doen hun hier?' Ik wijs naar gold en Jo. Het kijkt of er een zwart gat in mijn geheugen zit. Vanochtend was ik met Graham om veldonderzoek en nu zit ik hier op de grond.

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
Ze keek verrast naar mij "We hadden een deal Gold." zei ze ik knikte alleen "En ik houd me ook aan deals." ze reikte mij zijn hart en ik pakte het aan. 'dankje.' de deurbel ging 'Jullie taxi is er." ik knikte en maakte de spreuk die ik op Jo had gedaan ongedaan. 'Jo wakker worden,' ik liep naar de voordeur en deed die open waar Graham stond, ik glimlachte nep-vriendelijk naar hem. 'Ah jij bent onze taxi Sheriff.'

Jo

'Jo wakker worden,' zei mijn vader, ik deed mijn ogen open en zag dat ik op de grond lag, waarom?! Wat was er in de tussentijd gebeurt. Ik stond op en liep mijn vader achterna, lachte nog even nep naar Regina en ging toen naar buiten, daar stond Graham, "Hé Graham, leuk jou ook weer te zien..." zei ik sarcastisch maar toen kwam ik ergens achter, "Pap, wat doen die armbanden om mijn polsen?" vroeg ik geschrokken. Maar ging in de auto zitten...

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 22:24 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]