Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

Vittoria Gold
Hij knikte naar mijn vader "Maar waar kan ik die Pan vinden?" ik liet mijn blik even over Graham glijden waarna ik naar mijn vader keek.
'Weetje wat pap ik ga wel met hem mee, ik wil toch even een ommetje maken en dan kan jij wat zaken afhandelen met Jo.' zei ik en ik glimlachte.
Mijn vader knikte ik reikte Graham mijn hand aan om hem te helpen met opstaan als hij het zou aannemen.


Rumplestiltskin
"Pap, hoe komt het dat die banden jouw Magie kunnen weghalen?" ik draaide me naar Jo om toen ze me een vraag stelde.
'Ik zal al jou vragen zo beantwoorden als de Sheriff en Vittoria weg zijn''

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 21:55 ]

Ruby

In gedachten verzonken staarde ik voor mij uit. Ik speelde wat met mijn glas tot ik opgeschrikt werd. "Mag ik?" klonk een stem. Ik keek de persoon aan en zag dat het een onbekende man was. Voordat ik kon antwoorden nam hij tegenover mij plaatst. Ik knikte dus maar. "Dat je nu alweer op been bent." zei hij bewonderend. Ik keek hem verbaast aan en wreef met mijn hand over de plek waar mijn wond had gezeten. Hoe wist hij dat nou? Vaag herinnerde ik mij dat Graham hulp had gekregen van een onbekende man toen ik omhoog werd gehaald. Ook zijn stem leek ik vaag te herkennen. 'Jij bent het,' zei ik bevestigend. 'Nou ja, wie ben je eigenlijk?' Ik was zeer nieuwschierig, deze man was ik verder nog nooit in Storybrooke tegen gekomen. Ik leunde geïnteresseerd naar voren en nam de man goed in mij op.

---

When you believe your dreams come true

Graham

'Weetje wat pap ik ga wel met hem mee, ik wil toch even een ommetje maken en dan kan jij wat zaken afhandelen met Jo.' zei Vittoria met een glimlach. Jo heette dus het andere meisje. Gelukkig was er nog een aardig iemand in deze familie. Tot mijn verbazing knikt Gold naar zijn dochter. Ze reikt mij haar hand, die ik maar al te graag aanneem. Ik werp snel een boze blik op Jo, maar wanneer ik richting Vittoria draai glimlach ik. "Dankjewel." fluister ik zachtjes.

---

If no one else will defend the world then I must

Vittoria Gold
"Dankjewel." fluisterde hij. 'Graag gedaan.' fluisterde ik terug en ik glimlachte vriendelijk naar hem. 'Kom dan gaan we naar buiten.' ik ga hem voor de winkel uit waar ik wacht tot hij bij me is en we samen Pan gaan zoeken. Ik had nooit zo gekeken naar Graham maar nu ik hem toch op een andere manier zie is het volgens mij best wel een leuke man. Ik beet zachtjes op mijn lip toen ik terug dacht aan de wat minder leuke momenten samen met hem.

The Stranger

Een verbaasde blik kwam op het gezicht van Ruby en ze wreef met haar hand over haar hoofd. Precies op de plek waar een wond had gezeten, maar nu opeens weg was. 'Jij bent het,' zei ze. Ze leek het nog te herinneren. 'Nou ja, wie ben je eigenlijk?' Ik knikte naar de jonge dame die me een glas water kwam brengen. "Jij kent mij misschien dan niet, maar ik ken jou wel Ruby." ik zet mijn helm af en neem een slok van mijn water. Aan haar houding kon ik zien dat ze wel interesse in me toonde. "August is de naam." zeg ik dan vervolgens.

Graham

'Graag gedaan.' fluisterde Vittoria terug en ze glimlacht vriendelijk naar mij. 'Kom dan gaan we naar buiten.' ik achtervolg haar de winkel uit. Hopelijk hoefde ik daar nooit meer te komen. "Wie is die Pan eigenlijk? En nog belangrijker waar vinden we hem?" Ik keek Vittoria een keer recht in de ogen. Er was een raar gevoel, maar ook weer geen gevoel bij mijn hart.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:06 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

Toen vittoria en Graham weggingen greep ik mijn kans. Ging zitten op de tafel,
"Maar nu de antwoorden op mijn vragen"

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:14 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

"Jij kent mij misschien dan niet, maar ik ken jou wel Ruby." Hij zette zijn helm af en nam een slok van zijn water dat net gebracht was. Ik was even overrompeld en wist even niets te zeggen. "August is de naam." Nog steeds staarde ik hem aan. 'Hoe.. Hoe ken je mij? Waarom ken je mijn naam?' Eerst was ik geschrokken, maar de man leek niet onvriendelijk. Ik vond deze conversatie wel interessant en leunde achterover terwijl ik nadenkend op mijn lip beet, wachtend op reactie van August. Bovendien zag hij er best goed uit.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:13 ]

---

When you believe your dreams come true

Vittoria Gold
"Wie is die Pan eigenlijk? En nog belangrijker waar vinden we hem?" Graham keek een keer recht in mijn ogen waardoor ik even rood werd en even stuntelig glimlachte ik. 'Wie Pan is? eigenlijk weet ik dat ook niet precies, maar wat ik wel eens hoorde is hij net zo psychopaat als mijn vader.' oke waarom zat ik mijn vader nu weer zwart te maken, achja maakt toch niks uit. 'We lopen die kant op.' ik wijs naar rechts. 'En dan roepen we hem gewoon een keer, als hij die boekje echt wilt dan zal hij het wel horen.' ik glimlach weer even naar hem en loop dan naar rechts.

Rumplestiltskin
"Maar nu de antwoorden op mijn vragen" hoorde ik Jo zeggen. Ik draaide me naar Jo toe. 'Oke de antwoord op jou vraag is; deze band zit een soort magie in wat al je krachten vastzet waardoor die er niet uit kan behalve als iemand deze er weer af tovert, voor deze spreuk hoef je alleen deze armband te toveren en verder niks automatisch zit al een spreuk op die er voor zorgt dat je niet meer kan toveren.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:15 ]

August

'Hoe.. Hoe ken je mij? Waarom ken je mijn naam?' ik leunde achterover. "Je hoort mij ook te kennen als je had opgelet. De eerste..." ik moest mijn woorden verdraaien. "Als jij mijn boek hebt gelezen." maak ik er vervolgens van. Ik weet niet wie de eigenaar is van deze vloek, maar ze lijken mij te zijn vergeten. "Henry heeft een boek van mij waaraan ik heb meegewerkt." Ik neem nog een slok water. "Dat boek weet je toch wel?" vraag ik nieuwsgierig.

---

If no one else will defend the world then I must

Jo
"Owh, interessant... Ik heb nog een heleboel vragen, Hoe komt het dat ik niets meer weet van mijn zus of van deze hele wereld!?" dit was de belangrijkste vraag, de vraag waar alles vanaf hing, deze vraag zou cruciaal zijn want... ach laat maar dat zou hij allemaal wel zien als het gebeurt...

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:18 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

Vittoria kleurde rood nadat onze blikken elkaar gekruist hadden. 'Wie Pan is? eigenlijk weet ik dat ook niet precies, maar wat ik wel eens hoorde is dat hij net zo psychopaat is als mijn vader.' Door de opmerking die Vittoria maakte kon ik concluderen dat ze aan mijn kant zou staan. 'We lopen die kant op.' ze wijst naar rechts. 'En dan roepen we hem gewoon een keer, als hij die boekje echt wilt dan zal hij het wel horen.' Ze glimlacht opnieuw naar mij. Wat had ze toch een leuke lach. We lopen vervolgens naar rechts. "Pan!" schreeuw ik. "Weet je zeker dat je in de buurt blijft? Je vader heeft mij gestuurd. Straks doet die Pan je wat..." ik merkte aan mijn stem dat ik bezorgd was.

---

If no one else will defend the world then I must

Ruby

Geïrriteerd staarde ik hem aan. 'Welk boek? En waar heb je het over? Praat niet zo raar.' Waarom kon hij niet gewoon duidelijk zijn? Hij was zo anders en geheimzinnig. Maar dat maakte hem ook mysterieus. Hij bleef mijn interesse vast houden om de een of andere reden. Verward schudde ik mijn hoofd. Deze man was gewoon een spelletje aan het spelen met mij, of ik had nog steeds last van de val ofzo. Ik was verliefd op Graham en hoorde niet aan andere mannen te denken.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:26 ]

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
'Door een of andere vloek die Regina heeft uitgesproken.'
Ik keek haar doordringend aan, wat een vragen stelde ze. 'Maar goed steel de hart van Graham en breng het hier.'
Ik liep naar de deur om de winkel uit te lopen. 'Ik zal je eerst aan Regina voorstellen.' ik grijnsde.

Vittoria Gold
'Pan!' schreeuwde hij. 'Weet je zeker dat je in de buurt blijft? Je vader heeft mij gestuurd. Straks doet die Pan je wat....' ik hoorde bezorgdheid in zijn stem wat me even van verlegenheid deed grinniken wat schattig.
Ik ging voor hem staan en ik keek hem recht in zijn mooie ogen. 'Graham geloof me maar hij zou me niks doen als we maar doen wat hij zegt, en ik kan wel tegen wat stoten.' zei ik geruststellend tegen hem.
'Maak je alsjeblieft geen zorgen om mij.' ik legde mijn hand op zijn wang en met mijn duim streelde ik even zijn wang.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:28 ]

Jo
'Door een of andere vloek die Regina heeft uitgesproken.' Ik keek hem vaag aan...
'Maar goed steel de hart van Graham en breng het hier.'
'Ik zal je eerst aan Regina voorstellen.' zei mijn vader en ik liep hem braaf achterna.
"Wat krijg ik ervoor? Ik wil er wel wat voor terug krijgen!" zei ik snel.

[ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 22:33 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

August

'Welk boek? En waar heb je het over? Praat niet zo raar.' Ik knikte teleurstellend. "Jammer, ik hoopte populairder te zijn geworden hier." Ik knikte met mijn hoofd richting de oude vrouw achter de toonbank. "Ken je haar?" vraag ik aan Ruby.

Graham

Vittoria kwam voor me staan en we keken elkaar diep in de ogen aan. 'Graham geloof me maar hij zou me niks doen als we maar doen wat hij zegt, en ik kan wel tegen wat stoten.' probeert ze me gerust te stellen. 'Maak je alsjeblieft geen zorgen om mij.' ze legt haar hand op mijn wang en met haar duim streelde ze even mijn wang. Ik weet niet wat mij bezielde, maar met mijn beide handen pak in haar gezicht vast en druk ik onze lippen tegen elkaar. Snel draai ik me om. "Sorry." mompel ik. Wat bezielde mij?

---

If no one else will defend the world then I must