Ruby
Regina brabbelde een aantal halve zinnen terwijl ze haar hoofd schudde. "Dankjewel Ruby" zei ze terwijl ze de bloemen en chocola weg zette. Ik was blij dat ze het waardeerde. Regina nam plaats op de bank, ik volgde haar voorbeeld. "Waarom doe je dit allemaal Ruby?" "Begrijp me niet verkeerd, maar iedereen behalve Henry en jij zien slechtheid in mij." Ik dacht even na bij deze woorden. Kijk al mijn vrienden hebben slechte ervaringen met jou, maar die heb ik eigenlijk niet. Nouja, behalve dan dat je zei dat Graham dood was en dat je mijn hart uit mijn lichaam trok. Maar dat is niet belangrijk,' zei ik snel. Ik heb een hekel als mensen vooroordelen hebben, dus had deze bij jou ook niet. Ik heb je nu een klein beetje leren kennen en ik denk, nee ik weet,' verbeterde ik mijzelf. 'Dat je helemaal niet slecht bent, je bent lief en zorgzaam, structureel, een perfectionist en een warm mens.' Ik meende het oprecht. 'Misschien zijn we een beetje gelijk, door mijn wolfvorm haatten heel veel mensen mij ook, maar dat maakt mij nog niet slecht. Dat hebben mijn vrienden mij laten zien en dat wil ik jou ook laten zien. Ik nam een korte pauze. Ik twijfelde of ik dit hardop durfde uit te spreken. 'Het huis, jij, de regeltjes, ik geniet ervan. Het is alsof ik een soort nieuwe moeder heb gevonden.' ik merkte dat mijn stem trilde. Het luchtte wel op om dat gezegd te hebben, alsof er een last van mijn schouders viel.
When you believe your dreams come true
