[RPG] [300] A Modern Marauders Christmas Carol [SPEELTOPIC] [1] - Speeltopics

6 april 2016 - 20:00 Arcturus is offline

I solemnly swear that I am up to no good.

A MODERN MARAUDERS CHRISTMAS CAROL
Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

Het is kerstmis, december 2014, de vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - blijven deze kerst op Hogwarts om samen met de andere Gryffindors kerst te vieren. Hogwarts is echter verandert; er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet. In dit RPG kan je uit vinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben!

Dit is een doorstart van het RPG Modern Marauders, we doen dit zodat het ook voor andere makkelijker is om mee te doen.

• Inspi ratie •

R O L L E N VOL

[Dit mogen zowel bestaande als zelf bedachte rollen zijn.]
GRYFFINDOR
• Sirius Orion Black • Ben Barnes || Lizor [1.1]
• Remus John Lupin • Andrew Garfield || WillNotLearn [1.8]
• Peter Pettigrew • Evan Peters || Lizor
• James Potter • ? || ? [?]
• Frank Longbottom • Thomas Brodie-Sangster || Millard [1.2]
• Gwendolyn Caroline Martch • Sophie Turner || Roms [1.7]
• Mary MacDonald • Lily Collins || Amatis
• Lily Evans • Karen Gillan || Mignon [1.5]
• Alice Prewett • Rosie Tupper || Dumbledore [1.6]
• Maia Raegan von Leirko • Amelia Zadro || Adephagia [1.7]
• Kathelaine Avierella Savore • Zoey Deutch || Lizor [1.7]

SLYTHERIN
• Daniël Cillin Rogers • Dylan Sprayberry || Transmissions [1.7]
• Severus Snape • Louis Garrel || HalfBloodPrince [1.4]
• Regulus Arcturus Black • ? || ? [?]
• Dorian Arcelin Kasai • Xavier Dolan || Lizor [1.1]
• Caleb Brody Hughes • Mikkel Jensen || Mulisch [1.2]
• Celebran Serpen von Leirko • Lucky Blue Smith || Lizor [1.6]
• Edward Nathaniel Mulciber • FC || Liber [1.7]
• Blake Sophia Haynes • Monica Ollander || Bigsleep [1.3]
• Scarlett Rose River • Diana Agron || Frenchcore [1.1]
• Mavi Fallyn Rogers • Willa Holland || Transmissions [1.7]
• Franciszka Malia Rogers • Ashi Ross || AlecLightwood [1.2]
• Adalae Cresenta Romanova • Kathryn Newton || Sociopaths [1.3]
• Ailis Juliet Sutherland • Nastya Kusakina || Adephagia [1.3]
• Alexis Pascal Rutherford • Caitlin Stasey || Mulisch [1.6]
• Alcina Pyralis • Janel Parrisch || TheseWords [1.8]

RAVENCLAW
• Caspian Foxx Zachariah • Josh Duhamel || SiriuslyBlack [1.7]
• Cedric James Carrow • Colton Haynes || Frenchcore [1.1]
• Axel James Sutherland • Paul Craddock || Adephagia [1.3]
• Gilderoy Lockhart • Leonardo DiCaprio || Dumbledore [1.6]
• Lajila Vinaya Lancaster • Magdalena Zalejska || Mulisch [1.2]
• Faelia Christina Brown • Emily Bador || Bigsleep [1.3]
• Primrose Matilda York • Emeraude Toubia || AlecLightwood [1.2]
• Harper Coralie Lukasiak • Gigi Hadid || Dumbledore [1.4]
• Emily Lucy Matthews • Barbara Palvin || Liber [1.5]
• Wiktoria Harmion • Angelica Blick || Polovina [1.5]

HUFFLEPUFF
• Luke Nathan MacNamara • Michael Clifford || AlecLightwood [1.2]
• Max Adrian Sanderson • Misha Collins || SiriuslyBlack [1.7]
• Jason Axel O'Donnell • Diego Barrueco || Mulisch [1.2]
• Ollie Gabriel Reid • Hugh Vidler || Bigsleep [1.3]
• Ashley Joseph Diggory • Ash Stymist || calice [1.6]
• Freya Brennan • Cora Keegan || WillNotLearn [1.8]
• Chloe Maliette Porter • Scarlett Leithold || Millard [1.2]
• Dove Elisabeth Sparrow • Alexis Ren || SiriuslyBlack
• Chava Hailey Stirling • Brittany Robertson || Altaria [1.5]
• Elise Anna Matthews • Barbara Palvin || Saiph [1.4]

Leraren

Prefects

Quidditch Team

S O C I A L M E D I A

T O P I C S

R E G E L S

S T A R T E R S

Wednesday, December 24th — Christmas Dance

Nog steeds ligt er buiten een dikke laag sneeuw. Het is de avond van het kerstbal en iedereen maakt zich klaar om richting The Great Hall te gaan. De meeste leerlingen gaan na “The Christmas Dance” naar huis en de rest blijft de hele vakantie op school. Happy holidays!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Mischief Managed.

[ bericht aangepast op 31 okt 2016 - 15:55 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 april 2016 - 20:43 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Alice Elizabeth Prewett
Gryffindor • Great Hall

Het was ondertussen overduidelijk dat het echt winter was geworden. Sneeuw dwarrelde naar beneden en een witte laag bedekte alles wat buiten te vinden was. Alice zat op de rand van haar bed en keek bijna gehypnotiseerd naar buiten. Een kleine glimlach rustte rondom haar lippen, gewoon omdat ze het mooi vond om te zien hoe de natuur zich zo mooi kon laten zien. Toch bleef ze er niet te lang bij stil staan, omdat ze behoefte had aan contact met andere mensen. Daarom rolde Alice zo charmant mogelijk van haar bed af, trok gauw schoenen aan en wandelde de kamer uit. Onderweg kwam ze wat bekenden en onbekenden tegen, naar wie ze allemaal even vriendelijk glimlachte. Alice had de gewoonte om iedereen gedag te wensen, mondeling of via non-verbaal contact, omdat ze het prettig vond om aardig te zijn tegen iedereen.
Ze liep de grote zaal in en wandelde rustig door naar de afdelingstafel van Gryffindor. Hier en daar zag ze wat afdelingsgenoten, maar voornamelijk eerstejaars die druk bezig waren met studeren. Ze wilde hen niet storen, dus ze zonderde zich af door bijna aan het einde van de immense tafel te gaan zitten. Alice sloeg de meest recente versie van The Daily Prophet open en las het eerste artikel dat ze tegenkwam. Gecontroleerd gleden haar ogen van links naar rechts over de pagina's en bekeken de welbekende bewegende afbeeldingen in de krant. Even keek Alice op toen ze wat gepraat achter haar hoorde. Voorzichtig keek ze over haar schouders en bekeek de twee studenten uit Slytherin die de grootste lol van hun leven leken te hebben. Alice grinnikte even en las toen verder.

[ bericht aangepast op 6 april 2016 - 20:43 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

6 april 2016 - 20:46 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Faelia 'Fae' Christina Brown

17 • Year 6 • Muggleborn • Ravenclaw • Her bedroom • Alone

De dagen dat Dorian weg was waren echt hel. Ik zeg niet graag dat Dorian een van mijn weinige vrienden is, maar dat is eigenlijk wel zo. Natuurlijk heeft hij vrienden die ik daardoor ook weer tot mijn vrienden kan rekenen, maar sinds Dawn's vertrek weet ik niet zo goed bij wie ik verder nog terecht kan.
Mijn dagen bestonden daarom ook uit het lezen van boeken en het kijken van verscheidene musicals.
Nu hij weer terug is, echter, bonst mijn hart bijna zijn naam. Ik heb hem zo enorm gemist dat de paar minuten die hij er over zou moeten doen om naar mijn kamer te lopen al te lang zijn. Als hij dan ook nog eens te laat komt word ik helemaal ongeduldig.
Ik loop rondjes door mijn kamer, zoveel dat het me verbaast dat de vloer niet ter plekke verslijt. Zo af en toe zie ik een glimp van mezelf in de spiegel - ik draag een rood jurkje dat mijn vader me stuurde om mee te nemen op onze trip naar Dubai. Ik heb Dorian verteld dat ik mijn vader heb gevraagd of we eerder kunnen vertrekken -- maar ik weet dat mijn vader vragen om uitstel wel het domste is dat ik kan doen. Ik haat liegen, zeker tegen Dorian, maar het moet.
Ik heb liever dat hij denkt dat mijn vader een gemene man is die me niet twee dagen langer bij mijn vriendje wil laten zijn, dan dat hij weet hoe mijn vader werkelijk is.
Als mijn vader zou weten dat ik een vriendje zou hebben, zou hij een ontmoeting eisen. Hij zou daarnaast een verloving eisen, en hoogstwaarschijnlijk een heleboel andere dingen waar ik totaal niet aan toe ben. Daarom zal ik mijn leugen tegenover Dorian vol blijven houden en hem over een aantal uur vertellen dat mijn vader simpelweg weigerde, en dat ik toch moet gaan. Alles liever dan een ontmoeting tussen mijn vriendje en mijn vader, die ik regelmatig De Dictator noem. Alleen in mijn hoofd, dan, natuurlijk. Als ik hem echt zo zou noemen zou ik momenteel getrouwd zijn met een zestig jarige man en voor de tweede keer zwanger zijn, ergens in een huis in India.
John Mayer speelt vanuit mijn iPod, er brandt een vanillekaars en mijn bed is netjes opgemaakt. Maar dat is niet voldoende, want er is nog steeds geen spoor van Dorian.
Met mijn veel te strakke, rode jurkje aan, dat maar net het ondergoed dat ik er onder draag bedekt, laat ik me op het bed zakken. Het is lekker warm en zacht, en voor ik het weet zakken mijn ogen een beetje dicht.
Nee, Fae, je moet wakker blijven, voor als Dorian zometeen komt. Ach.. Hij kan ook zelf de deur open doen, toch?

"Half of my heart has got a grip on the situation."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

6 april 2016 - 20:46 Sempre is offline

Sempre 5089

ANDOMEDA 'ANDY' BLACK

• I don't like to call it revenge.. Returning the favor sounds nicer •

• 16 • Year 6 • Pureblood (hater) • Hufflepuff • Beater • Great Hall • Alone •

Verveeld prikte ik met mijn vork in het bord dat voor me stond. Ik had verwacht dat ik vrolijker zou zijn, ik was immers dit jaar niet gedwongen om naar huis te gaan - in tegenstelling tot eerdere jaren. Maar toch was ik die ochtend niet met het beste humeur wakker geworden en zelfs het heerlijke eten vrolijkte me niet op. Dus bewoog ik het eten heen en weer over mijn bord terwijl ik mijn blik op de lerarentafel had gericht terwijl ik nadacht.
De reden voor mijn slechte humeur kwam door de brief die ik gisteravond had ontvangen. Ik had er niet echt bij nagedacht toen ik de brief opende, ik kreeg immers nooit brieven. Ik had dan ook totaal niet zien aankomen dat de kaart die eruit viel zou mededelen dat mijn zus ging trouwen. Natuurlijk wist ik dat ze met Lucius Malfoy aan het daten was, maar ik had niet verwacht dat het echt zo serieus was. Nee, dat was een leugen, ik wist heel goed dat het serieus was maar ik had lang de hoop gehouden dat Cissy nog zou bijdraaien. Helaas bleek dat nu onmogelijk te zijn.
Gefrustreerd gooide ik mijn bestek op mijn bord neer terwijl ik mezelf inhield om het niet uit te schreeuwen. Het liefste had ik Narcissa opgezocht en haar verteld hoe dom ze was maar ik was me ervan bewust dat het geen zin meer had. Verslagen pakte ik mijn mobieltje en ik scrolde een beetje door whatsapp. Er werd veel in gezegt en met moeite kon ik eruit opmaken dat er een leerling was vermoord. Geschrokken las ik de berichtjes door, sommige reacties waren echt verschrikkelijk, zo ontzettend hatelijk. Eigenlijk wilde ik naar Jill toe, het was immers iemand uit Hufflepuff die was vermoord. Maar ik wist ook dat ik nu toch al licht ontvlambaar was en als ik iemand zou tegenkomen die ook maar een grap erover zou maken dat ik diegene in de haren zou vliegen. Dus hield ik mezelf up to date door het groepsgesprek te volgen.

When time and life shook hands and said goodbye.

6 april 2016 - 21:00 Tad is offline

Tad 3475

Lily Evans

16 • Year 6 • Muggleborn • Gryffindor • Prefect • The hallways

Kerstvakantie.
Een gelukzalige glimlach verscheen op mijn gezicht als ik zelfs nog maar aan dit woord dacht. Kerstmis was bij uitstek mijn favoriete tijd van het jaar en het feit dat het dan ook nog eens sneeuwde, maakte dat mijn geluk al helemaal niet meer op kon. Op Twitter bleek dat niet iedereen het hier onverdeeld mee eens was, maar het mocht mijn pret niet drukken. Het zou niet lang meer duren voordat Hogwarts volledig in kerstsfeer zou zijn en voordat zelfs de sneeuwhaters zouden moeten toegeven dat een witte Kerstmis wel iets magisch met zich meebracht. Vastbesloten om ten volle van het witte geluk te genieten, griste ik mijn goud met rode sjaal van een zetel af en drapeerde ik hem losjes rond mijn nek - op mijn weg naar buiten zou ik hem nog wel beter omwikkelen. Toen ik voor de laatste keer mijn mobiel controleerde in de hoop voor mensen die inderdaad mee wilden genieten van het winterse weer, trok een wirwar aan berichten mijn aandacht. Een fronsje verscheen op mijn gezicht, waarna ik het bericht aantikte, om recht in de levenloze ogen van een jongen te kijken. What... Hoewel ik mezelf wilde inprenten dat mijn hersenen dit absoluut fout hadden gezien, ik bedoelde maar - mensen vielen niet zomaar dood neer, leerde het verder lezen van de berichtjes me dat het wel degelijk waar was. Deze jongen heette Stiles McGall en Jill had hem zojuist dood aangetroffen. Dood.
Als vanzelf stak ik mijn mobiel weg en begaf ik mijn lichaam zich naar de gangen, waar de nodige commotie al gaande was. Met een bonkend hart wurmde ik tussen mensen door om een weg te kunnen banen naar de plek waar alles zojuist gebeurd leek te zijn. "Jill..." Verder kom ik niet. Mijn ogen pinden zich vast op het lijk dat daar op de grond lag; het lijk van een jongen die waarschijnlijk nog geen kwartier terug springlevend had rondgelopen. Zijn borstkas ging nu echter niet langer meer op en neer, geen ademstroom kwam meer naar binnen. Hij was dood. Doder dan dood. Doder dan ... wat dan ook. En wat dit alles nog des te luguberder maakte, waren de bloederige letters die in zijn levenloze borstkas waren gekerfd. Letters die een niet te mislezen woord vormden.
Mudblood.
Lang voordat professor McGonagall het lichaam weghaalde duurde het niet, maar ik kreeg het maar half mee. Een verdoofd gevoel had zich van me meester gemaakt en het afschuwelijke beeld van zojuist stond op mijn netvlies gebrand. De kerstvakantie had niet slechter kunnen beginnen.

She's imperfect but she tries

6 april 2016 - 21:04 Oliveira is offline

Oliveira 15237

Adalae Cresenta Romanova

Year 6 • Slytherin • Pureblood • Birthday girl • Hallways • On her way to Celeb

Ik haalde diep adem terwijl ik naar mijn kamer ging voordat ik naar Celebran zou gaan, ik wilde namelijk nog wat sigaretten en mijn jas pakken. Terwijl ik mijn deur openmaakte, neuriede ik mee met een liedje waarvan ik de naam niet wist en kreeg - met veel moeite - de deur open. Ik was nog steeds aan het neuriën toen ik naar mijn pakje sigaretten zocht en besloot daarna het liedje op te zoeken. Ik werd er gek om het feit dat ik een klein stukje van het liedje wist en maar niet op de titel kon komen.
Uiteindelijk kon ik mijn sigaretten vinden en pakte mijn leren jas van mijn bed. Mijn deel van de kamer was een zooitje - zoals altijd eigenlijk - maar ik had geen tijd of überhaupt behoefte om mijn het gebied rond mijn bed op te ruimen. Daarom besloot ik ook om niet langer in mijn kamer rond te hangen, maar weg te gaan. Toch keerde ik na een minuutje terug naar mijn kamer om een vest te pakken met een wollen binnenkant. Het sneeuwde eenmaal en ik wilde niet bepaald een ijsklontje worden.
Ik deed mijn oortjes in en klikte op mijn favoriete afspeellijst, die ik daarna shufflede. Mijn telefoon stopte ik in mijn achterzak en ging daarna op weg naar de hallen waar Celebran zich bevond. Onderweg kwam ik nog mijn zusje, Clarisse, tegen en ging nog een kort gesprekje met haar aan voordat ze werd meegetrokken door haar vrienden. Clarisse was een First Year en zat net zoals ik ook in Slytherin, dus we zagen elkaar nog vrij veel. Goed maar ook, ik mistte haar namelijk wel.
Ik vervolgde mijn tocht naar Celebran, maar toen ik aankwam werd ik verrast. Het was niet mijn alledaagse tafereel, zo kon je het wel zeggen als je iemand dood op de grond zag liggen met een groepje mensen eromheen.
''Wat de..'' mompelde ik en zocht rond naar Celebran. Ik zag hem net de gang uitlopen en zo snel mogelijk rende ik achter hem aan terwijl ik mijn muziek uitdeed - die toen trouwens The Final Countdown speelde, misschien een beetje ironisch voor de jongen die zojuist was vermoord - en mijn telefoon in mijn jaszak stopte.
''Cel!'' riep ik en greep zijn arm. Ik draaide hem om en keek recht in zijn ogen. ''Wat is er zojuist gebeurd?''

[ bericht aangepast op 6 april 2016 - 21:06 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

6 april 2016 - 21:04 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Gilderoy "Roy" Lukas Lockhart
"Ravenclaw | Library"

Lichtelijk verveeld had Gilderoy zich langer dan hij wilde verplaatst door de school alsof hij geen leven had. Het was echter niet zo dat hij niks te doen had, hij had te veel aan zijn hoofd. De grootste voor hem was wie hij in godsnaam moest vragen voor het gala. Er liepen veel prachtige meisjes rond op Hogwarts, maar bij niemand kreeg hij echt een wow-gevoel. Wellicht lagen zijn eisen te hoog voor een date, maar hij verwachtte nou eenmaal veel van zo'n avond. Gilderoy sloeg links af en liep de eerste gang in die hij zag. Hij had al ongeveer drie rondjes gelopen door het hele gebouw, genoeg tijd voor hem om na te denken. Als hij ergens goed in was, was het piekeren. Het liefste wilde hij dat alles perfect, zo goed mogelijk op zijn minst - zoals hij zichzelf ook graag zag.
'Wie moet ik meenemen?' vroeg hij zacht aan zichzelf. Verschillende meisjes kwamen in zijn gedachten voorbij, maar die keurde hij allemaal af. Uiteindelijk wandelde Gilderoy de bibliotheek in en liet zichzelf neerzakken op een stoel. Hij had geen boek bij zich, maar pakte in plaats daarvan een rol perkament en zijn veer erbij. Rustig begon hij te krabbelen op het perkament. Het was een brief naar zijn moeder, die hij zo ontzettend mistte - terwijl hij moest doen alsof. Ergens had zijn moeder een voorkeur voor hem als zoon ontwikkeld tegenover zijn zussen. Dat kon hij wel begrijpen, maar dat betekende niet dat hij die voorliefde voor zijn familie ook echt deelde. Toch deed hij de moeite om zijn moeder regelmatig te schrijven, het hield de relatie goed.

Big girls cry when their hearts are breaking

6 april 2016 - 21:14 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Peter "Wormtail" Pettigrew

16 • Year 6 • Halfblood • Gryffindor • Hallways • Jil

De vakantie kan niet erger beginnen. Toen Jil mij een berichtje stuurde dat ze met mij wilde praten, had ik even de angst dat ze mij zou dumpen. Gelukkig wilde ze het over iets anders hebben; sex. Nou, niet perse gelukkig, want om eerlijk te zijn ben ik de grootste kluns als het over dat onderwerp gaat en ja, een maagd. Niet te min, hou ik van haar en heb ik er al een lange tijd over nagedacht, maar ik durfde het nooit te vragen. Helaas duurde het niet lang voordat mijn droom verpest werd. Gossip Girl besloot een tweet uit te sturen over het feit dat een van ons loog. “Jil and Peter are going to share their first time together... or is one of them lying about still having their big V-card?” Dat een van ons geen maagd meer zou zijn. Ik weet dat Jil niet heel zelfverzekerd is, maar ze had toch maar beter niet kunnen beginnen met aannemen dat ik vreemd gegaan was.
Ik veeg mijn tranen weg en kom langzaam overeind. Ik voel mij vreselijk. Jil heeft mij gedumpt om die reden en wat ik ook zei, ik kon het niet goedmaken. Echter is tussen dit alles iets door gekomen. Een jongen is vermoord. Een muggle born en Jil heeft hem gevonden. Ik kan haar moeilijk daar laten staan en ik hoop stiekem ook dat ik nu echt een kans krijg om tegen haar te praten en niet via twitter. Langzaam loop ik naar buiten, in de hoop dat ik er niet zo vreselijk uit zie als ik mij voel. Het duurt niet lang voordat ik de groep zie, ik leg het laatste stuk af op een drafje en heel voorzichtig pak ik Jil’s hand vast en trek haar uit de menigte. Zonder iets te zeggen vouw ik mijn armen om haar heen en trek ik haar tegen mij aan. Ergens ben ik blij dat ik het lichaam niet heb hoeven zien, maar voor nu is mijn aandacht alleen maar gericht op dit meisje in mijn armen.

"Mr Wormtail bids Professor Snape good day, and advises him to wash his hair, the slime-ball."

Dorian "Dora" Arcelin Kasai

17• Year 6 • Pureblood • Slytherin • Keeper • Prefect • Dorm Fae • Fae

Met een paniekerig gevoel, wind ik het verband om mijn pols heen. Onder de witte stof, voel ik de tatoeage kriebelen en meteen springen de tranen weer in mijn ogen. Een beklemmend gevoel beneemt mij, maar ik heb geen tijd om weer te huilen. Niet nu. Ik moet naar Fae.
Terwijl ik nog maar net terug ben, gaat Fae al weer bijna weg. Iets waar ik absoluut niet blij mee ben. Ik heb haar nodig, vooral nu, maar ik ben bang dat ze mij nooit meer wil zien als ze ziet wat ik gedaan heb, waar ik mijzelf bij aangesloten heb. Ik slik en langzaam joggend beweeg ik mij richting de Ravenclaw Common Room. Ik had er een kwartier geleden al moeten zijn.
Mijn hand grijpt naar mijn kaak, die bonkt van de blauwe plekken en een pijnlijke grom rolt over mijn lippen. Je hebt jezelf in een flinke rotzooi weten te werken, Dorian. Ik slik mijn tranen weg en wurm me door de leerlingen heen de Ravenclaw Common Room binnen. Ergens hoor ik iemand iets noemen over iets wat er gebeurd is met een muggle born, maar ik ben te erg gefocust om mijn ademhaling onder controle te krijgen en mijn tranen te bedwingen terwijl ik de trappen oploop naar Fae’s dorm.
Als ik de houten door uiteindelijk bereik, neem ik een diepe, trillende hap adem en open ik de deur. Zonder ook maar aandacht te besteden aan hoe Fae er uit ziet of wat we zojuist besproken hebben via whatsapp kruip ik in haar bed. Ik sla mijn armen om mij heen en als ik de muziek van John Mayer op de achtergrond hoor en haar zoete geur ruik, barst ik in tranen uit.

"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

[ bericht aangepast op 6 april 2016 - 21:15 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 april 2016 - 21:22 707 is offline

707 10141

[ Late MT ]

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

6 april 2016 - 21:23 Ameliorate is offline

Ameliorate 6255

ELISE ANNA MATTHEWS

16 years old • Year 6 • Hufflepuff • Muggleborn • Beater

Het voelt alsof ik de hele dag achter elkaar door gaan slapen als ik de gangen van Hogwarts in loop. Niet dat ik normaal gesproken niet mijn bed uit kan komen, maar de combinatie van mij en ochtenden is over het algemeen nog wat stroef. Ik heb eten nodig. En het is enorm koud, dus ik sla mijn armen om mijn lichaam heen in een slappe poging om mezelf met mijn eigen lichaamswarmte op te warmen. Mijn gezicht begraaf ik in mijn trui waar ik deze winter ongeveer in leef.
En vanaf dat moment hoor ik het gefluister, in de combinatie met piepende telefoons. Het is overal. Of misschien overdrijf ik een beetje, maar zo voelt het in ieder geval. Er is een leerling dood, ik vang ergens op dat het niet ver van de gang waar ik nu loop gebeurde. Opeens heb ik het soort kippenvel wat je niet krijgt van de kou. Ik herinner me de jongen. Het is niet iemand die ik goed ken, maar hij was van mijn afdeling. Mijn afdeling. Ik krijg alleen nog maar een kriebeliger gevoel als het hele gebeuren dieper op me inwerkt. Het duurt niet lang voordat ik bedenk waar hij aan gestorven moet zijn. Die gedachte maakt me alleen maar misselijk.
Uiteindelijk wil ik het liefste gewoon even met iemand praten, of in elk geval niet alleen zijn. Dus ik besluit maar om te gaan ontbijten, want ik wil niet graag in deze gangen rond blijven dwalen. Noem het schijterig of niet, maar ik wil graag blijven leven. De overleden jongen wilde dat waarschijnlijk ook, maar daar heeft hij geen kans voor gehad. Dat raakt me nog het meest, dat iemand denkt dat diegene zomaar een leven kan nemen. Alsof dat zijn recht is. Ik heb er geen woorden voor. Het is verschrikkelijk. Ik denk aan zijn gezicht die ik de afgelopen jaren een aantal keer voorbij heb zien komen. Ik denk aan zijn lach, zijn leven, zijn vriendin. Ik zou kapot gaan van verdriet als ik haar was. Ik zou zelf niet eens meer willen leven.
Nog steeds een beetje verslagen door het nieuws loop ik richting de Great Hall, hopend dat ik daar misschien Emily of iemand anders vind. Want wat zou ik zonder mijn zus moeten op momenten als deze?

She was always looking for more..

6 april 2016 - 21:26 Naird is offline

Naird 10646

Jason Axel O'Donnell

"Nobody told me you'd be this cold."

Voor de zoveelste keer in de afgelopen bijna twee weken, hebben ik en Blake ruzie om praktisch niets. Zij is boos op me omdat ik op een feestje een gezellig momentje had met Harper – vraag me niet waarom ze daarom boos is, vrouwen zijn soms zo onbegrijpelijk. Nu negeert ze me straal en gaat ze dingen doen met Sirius en ik wil niet eens weten wat. Via Twitter is het me aardig duidelijk gemaakt en ook al weet ik niet waarom, voel ik een soort onverklaarbare jaloezie. Diezelfde jaloezie zorgt ervoor dat ik de klootzak ga uithangen tegenover Sirius, met wie ik het normaal gewoon goed kan vinden.
Zuchtend scroll ik door mijn feed heen en begin te praten tegen Chloe, Adalae, Emily en Alice. Ik weet het, veel meisjes. Met sommige praat ik gewoon een met de ander speel ik weer truth or dare of snog, marry, avoid. Blake's naam komt opvallend vaak voorbij flitsen en zuchtend wrijf ik in mijn ogen. Waarom denkt iedereen dat ik haar leuk vind. Dat is echt niet zo... Toch? Het zou wel die jaloezie verklaren, maar dat zal vast niet de reden zijn. Toch heb ik zin om Blake terug te pakken. Ik ben zelfs uit frustratie al zover gegaan dat ik een roddel over haar heb verzonnen. De o zo behulpzame Gossip Girl heeft 'm vervolgens op haar blog gepost. Echter wil ik nog verder gaan, two can play this game Haynes. Ik probeer zoveel mogelijk te laten merken hoe leuk ik het heb met de andere meisjes en tweet dit goed zichtbaar op Twitter. Daarbij moet ik door een dare iemand zoenen, mijn slachtoffer zit niet ver weg en weldra staat er een foto van mij en Harper zoenend, op Twitter.
Goed ermee omgaan doet Blake, alles behalve eigenlijk. Volgens Chloe is ze haar aan het bedreigen op Twitter en opeens is het een totale chaos. Het laatste wat ik meekrijg is dat Chloe me heeft geblokt. Bovendien is ze van me weggerend en daar ben ik dan, moederziel alleen. Okay, beetje te dramatisch maar ik voel me wel verloren. Waar sloeg dat nou op? In de groep is er ook allemaal gedoe over een vermoorde jongen, waar Blake tot mijn ontzet – ja het schokt me oprecht – super luchtig en haast cynisch op reageert. Hoewel het me verwart, besluit ik me er niet al te veel mee te bemoeien. Het is immers bijna kerstmis en ik heb geen zin om met een depressieve mindset de vakantie in te gaan.
Gelukkig zie ik verderop de perfecte persoon om een leuk praatje mee te houden en ik stap recht op haar af. Eenmaal ik achter haar sta, leg ik mijn handen over haar ogen heen en verlaag mijn stem wat.
'Boo' Ik por haar vervolgens in haar zij en ga naast haar zitten. 'Hey Alice, hoe is het?'

Popular guy • Hufflepuff • 17 • Sixth year • Hallways • Alone • Keeper • Captain • Pureblood

I just caught the wave in your eyes

6 april 2016 - 21:28 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Sirius "Padfoot" Orion Black

17 • Year 6 • Pureblood • Gryffindor • Beater • Blake’s dorm • Blake

De deur gaat openen en Blake verschijnt, alleen gekleed in een wit shirt. Mijn ogen glijden kort over haar lichaam en ik stap naar binnen als ze de deur helemaal open gooit.
‘Hey,’ is het enige wat ze zegt voordat ze op haar bed ploft. Ik kan niet helpen dat het mij opvalt dat ze er enorm mager uit ziet en niet op een goede manier. Een schuldig gevoel bekruipt me. Terwijl alleen maar bezig geweest met mijzelf heb ik Blake helemaal links laten liggen. Langzaam sluit ik de deur.
’Hey,’ reageer ik en ik wandel naar het bed toe. Mijn schoenen schop ik uit en ik klim op het bed. Langzaam buig ik voorover en kus ik haar op haar lippen terwijl ik mijn hand over haar wang laat glijden. Na enkele seconden trek ik mijzelf weer terug en ga ik naast haar liggen, mijn hoofd op haar kussen rustend. Ik kijk haar aan en glimlach. Langzaam laat ik mijn arm om haar middel glijden en trek ik haar mijn kant op.
‘Ik heb je gemist,’ zeg ik zachtjes. Met mijn vrije arm strijk ik voorzichtig een pluk haar uit haar gezicht. Ik druk een kus op haar voorhoofd en laat dan ook mijn andere arm om haar heen glijden. Mijn ene hand glijd langzaam onder haar shirt en streelt haar blote huid. Ik heb Blake echt gemist, dat is geen leugen, maar het is wel een leugen dan dat haar aanrakingen iets met mij doen. Niet eens een vonkje. Het is fijn, maar daar blijft het bij. Ik kan niet helpen maar de rondingen van haar lichaam vergelijken met zijn tengere hoeken. Ik mis hem.
‘Hoe gaat het?’

"Mr. Padfoot would like to register his astonishment that an idiot like that ever became a Professor."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 april 2016 - 21:38 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Celebran "Celeb" Serpen von Leirko

17• Year 6 • Pureblood • Slytherin • Beater • Hallways • Adalae

Een grijs verspreid mijn gezicht als ik de berichten in het groepsgesprek lees. Ik sta net op een afstand dat ik nog steeds kan horen wat er om de hoek gezegd wordt en van beide bronnen komt een ding; paniek. Het is geluk. Iedereen is bang, hoewel er op dit moment al gelijk een verdachte is of nou ja “verdachten”, zoals ik bedoeld heb, heeft de jongen zich meteen aangegeven. Tot mijn lichtelijke verbazing zijn de enige die mij tot nu toe verdacht hebben Blake en Ailis. Aan Blake heb ik het toegegeven, ik weet dat zij te vertrouwen is en ze is net zoals ook een Death Eater, maar Ailis hoeft het niet te weten. Blake maakt zich meteen zorgen dat ik ons teveel op de radar zet, maar daar heeft ze het mis. Ik heb het zo gedaan zodat het lijkt of iemand een poging heeft gedaan om stoer te lijken. Niemand zal de jongen als Death Eater aan zien, maar gewoon desperate. Dit was alles wat ik nodig heb om de angst te creëren. Hoewel ik normaal liever zelf gepronkt zou hebben met wat ik gedaan had. Echter, kan ik het nu niet riskeren om van school afgetrapt te worden. Hij heeft mij hier nodig en zolang ik nodig ben, leef ik.
‘Cel!’ Plots wordt ik aan mijn hand naar achter getrokken. ‘Wat is er zojuist gebeurd?’ Voor mij staat Adalae. Eventjes moet ik omschakelen. Hoewel ik tegen haar zou willen opscheppen over wat ik zojuist voor elkaar gekregen heb, kan ik dat niet doen
‘Er is een mudblood vermoord. Blijkbaar door een vijfdejaars Slytherin,’ zeg ik en ik kijk haar terug aan in haar ogen, geen spiertje vertrekken. ‘Meer weet ik niet, ik heb het niet gezien.’ Mijn stem hou ik zo rustig mogelijk, hopelijk is het genoeg om haar te overtuigen. Liegen is mij nou eenmaal met de paplepel ingegoten.

"I had fun in hell, can I come home now?"

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 april 2016 - 21:39 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

(MT)

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

6 april 2016 - 21:39 Naird is offline

Naird 10646

Lajila Vinaya Lancaster

"Where would I be if I was my brain?"

Ik weet niet hoelang ik daar sta terwijl ik haast dood voor me uit staar. Ironisch als je de situatie bekijkt maar ik meen het, ik voel me gevoelloos, alsof dit allemaal een droom is, nou ja een nachtmerrie. Ondanks mijn gevoelloosheid voel ik wel tranen in mijn ooghoeken prikken maar ik probeer ze terug te dringen. Tranen vanwege het feit dat er zojuist iemand is vermoord en tranen van angst. 'Mudblood' had er op zijn borst gestaan, als een soort waarschuwing. Hoe vaak ben ik wel niet een mudblood genoemd? Het maakt me bang, en volgens mij ben ik niet de enige die er zo over denkt. Ik weet in ieder geval zeker dat Gwen ook bang is.
Ondertussen heeft een menigte zich gevormd, die kijkt naar het dode lichaam, die ondertussen wordt afgevoerd. Ik staar ernaar totdat ik opeens een hand de mijne voel vastpakken. Ik kijk niet op en laat me gewoon meetrekken door wet-ik-veel-wie mij nu meetrekt. Pas wanneer er minder mensen om ons heen staan, stopt de persoon. Ik wil net opkijken wanneer ik tegen zijn borst wordt aangetrokken in een knuffel. Ik verstop mijn gezicht in zijn hals en klamp me aan hem vast. Zijn geur snuif ik voorzichtig op en het geeft me een gevoel van veilig- en vertrouwdheid. Dan breken bij mij de dammen en zachtjes begin ik te huilen terwijl ik mijn armen om zijn middel wikkel.
'Het spijt me zo' Snik ik zachtjes en trek hem zo dicht mogelijk tegen me aan.

Girl next door • Ravenclaw• 17 • Sixth year • Hallways • Peter • Beater • Prefect • Muggleborn

[ bericht aangepast op 6 april 2016 - 21:42 ]

I just caught the wave in your eyes

6 april 2016 - 21:52 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Peter "Wormtail" Pettigrew

16 • Year 6 • Halfblood • Gryffindor • Hallways • Jil

Ik moet heel veel moeite doen om de tranen te bedwingen als ik mijn shirt langzaam nat voel worden. Voorzichtig strook ik over haar rug. Mijn ogen laat ik dichtvallen en ik bijt mijn lip als ik haar armen om mijn middel voel. Haar nog steeds tegen mij aan houdend, leid ik haar nog iets verder van de menigte vandaan zodat we iets meer privacy hebben.
‘Het spijt me zo,’ hoor ik dan. Jil’s worden zijn verstomd doordat ze haar gezicht tegen mij aan gedrukt heeft en de tranen werken ook niet echt mee aan de verstaanbaarheid. Desalniettemin weet ik wat ze bedoelt. Een brok welt op in mijn keel en ik trek haar, voor zover mogelijk, nog dichter tegen mij aan.
‘Mij ook,’ fluister ik zachtjes. Ik streel voorzichtig door haar haar heen en kijk om ons heen. Op dat moment neem ik het besluit dat we maar beter niet hier kunnen blijven, niet als ik Jil rustig wil krijgen. Ik ben misschien geen pro hier in, maar ik weet dat ze bang is en om nou iedereen angstig te horen schreeuwen, gaat daar niet mee helpen. Daarnaast maakt het mij ook bang. Heel bang. Ik had nooit verwacht dat zo iets hier zou kunnen gebeuren. Ik voelde me altijd veilig. Voorzichtig maak ik haar los zodat ik weer wat beweeg ruimte heb. Ik sla mijn arm om haar heen en hou haar nog steeds dicht tegen mij aan. Als ik de kracht gehad had, had ik haar opgetild, maar als ik dat probeer laat ik haar zeker weten vallen.
Voorzichtig, maar toch in een gestaag temp neem ik haar mee naar de Gryffindor Common Room. Ik heb mijn arm nog steeds om haar middel gewikkeld en werp af en toe een bezorgde blik op haar. Het laatste stukje naar mijn bed krijg ik het wel voor elkaar om haar op te tillen en op de dekens te leggen. Voor de privacy sluit ik de gordijnen en voorzichtig ga ik liggen, waarna ik mijn armen weer om haar heen sla en haar dichter naar mij toe trek. Ik blijf haar rug maar strelen en open om de zoveel minuten mijn mond om iets te zeggen, maar mijn woorden blijven steken. Wat zeg je als er zoiets gebeurd? Zijn er überhaupt wel woorden voor?

"Mr Wormtail bids Professor Snape good day, and advises him to wash his hair, the slime-ball."

[ bericht aangepast op 6 april 2016 - 21:52 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Index RPG Actieve Topics Zoek