Waarom kan mijn hoofd niet gewoon beslissen wat ik van je vind? Vriend of vriendje?
Of zit er gewoon te veel in de weg waardoor ik niet kan beslissen? Like, jouw ouders, hoe retezwaar jij het gaat hebben, sinds jij nog wel van me houdt.
Ik wil gewoon huilen in een hoekje en dat iemand anders deze beslissing voor me maakt. Ik- ach laat maar zitten. Ik zal er waarschijnlijk pas achter komen als ik drie kinderen heb en in m'n millimeter crisis zit. Vervolgens een echtscheiding en ik heb de liefde van m'n leven gemist. Jammer voor mij dan.
Deep inside, I've never felt alive