• Utrechts Stedelijk College


    Het Utrechts Stedelijk College, onder velen beter bekend als het USC, is een school die al bijna zeventig jaar gevestigd is in het wonderschone Utrecht. De school staat erom bekend zijn leerlingen goed te ondersteunen in hun leerproces, de begeleiding staat altijd voorop. Het USC biedt onderwijs aan voor jongeren van 12 t/m 18 jaar op zowel het vmbo-, havo- als vwo-niveau. In deze RPG volgen we een aantal leerlingen van het USC in hun examenjaar. Lukt het ze om die laatste punten binnen te halen en hoe gaat het met de voorbereidingen op die beruchte eindexamens?





    Rollen
    Naam | User | Leeftijd | Niveau | Pagina
    Naam: De personages komen uit Nederland. Engelse namen zijn mogelijk, maar over het algemeen heeft iedereen een Nederlandse (achter)naam
    Leeftijd: We houden leerlingen in het examenjaar aan, dus: 16/17/18
    Niveau: Vmbo-tl, havo of vwo
    Vakkenpakket: Nederlands, Engels en wiskunde zijn verplicht
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Relaties: Deze worden besproken in het praattopic of via PB/GB
    Thuissituatie: Niet iedereen heeft een heftige thuissituatie, houd daar rekening mee
    Extra: Denk aan hobby's, angsten, doelen in het leven etc.

    Vrouwen TIJDELIJKE STOP TOTDAT ER MEER MANNEN ZIJN
    • Ella Loraine van Riddershoven | Sempre | 17 | Havo | 1.2
    • Martine Justine Hester | Dumbledore | 16 | Vmbo | 1.2
    • Naomi Catarina DiMarco | Falahee | ? | 1.2
    • Tessa Lieke Martens | DownTheRoad | 16 | Vmbo | 1.5
    • Milou van der Linden | IncroyabIe | 16 | Vwo | 1.5
    • Manami Akiyama | Raccoon | 16 | Vwo | 1.5
    Mannen
    • Valentijn Robbert van Gestel | Dumbledore | 18 | Havo | 1.4
    • Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven | Philip | 17 | Havo | 1.3
    • Shane de Jong | Mirin | 17 | Vmbo | 1.1
    • Daley van Beek | watahmaloehn | 17 | Vmbo | 1.2
    • Mohammed Fatih Idrissi | Falahee | 18 | Havo | 1.2
    • Johannes Frederick Joncker | Raccoon | 17 | Havo | 1.5
    • Beau ter Ham | IncroyabIe | 17 | Vwo | 1.5

                                                                                                                     

    Regels
    • We hanteren de huisregels van Quizlet
    • Reserveringen blijven drie dagen staan
    • Je beheerst genoeg kennis van de Nederlandse taal om zo foutloos mogelijk te schrijven
    • Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven
    • Houd geslacht en niveaus gelijk
    • Geen perfecte personages
    • Je schrijft minimaal 300 woorden
    • Vragen? Stel ze!
    • Veel plezier



    Topics
    Rollentopics 1
    Praattopics 1
    Speeltopics


    Begin
    We beginnen op maandag 19 september. Dit is alweer de derde week van het schooljaar, wat betekent dat de leerlingen weer een beetje gewend zijn aan het schoolleven. Er zullen onderhand toetsen opgegeven worden. We spelen vanaf 13:00 dat de bel gaat om middagpauze te gaan houden, wat alleen voor de bovenbouw is.

    [ bericht aangepast op 14 maart 2016 - 20:28 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking


    Johannes Frederick Joncker
    Havo || 17 || Meh




    Troostend had hij mijn armen gestreeld en nam me mee naar mijn huis aka onze chillplek. Het was dan ook dodelijk stil tussen ons maar echt iets zeggen wist ik niet, kon ik ook niet voordat ik alles aan hem had opgebiecht. en erg lang duurde het ook niet voordat we bij mijn vaders huis aankwamen. Deze maand was ik bij mijn vader, de volgende bij mijn moeder zo ging het eenmaal. Terwijl ik mijn handen in mijn zakken had en mijn sleutel uithaalde opende Jeaden zijn mond. ‘Het maakt me niet uit wie dit gedaan heeft, Hannes. Ik ben er voor je. Van banden lek prikken tot drugs in zijn drankje aan toe.’ zei hij en haf me een zacht stompje wat me lichtjes deed glimlachen, maar woorden verlieten mijn lippen niet. Puur omdat ik wist dat mijn stem zou overslaan eens ik wat zou zeggen. Ik opende mijn deur en liet hem binnen.
    ‘Ik houd van je, dat weet je toch. Nobody toutches the H without hurting the Eaden.’ vervolgde hij wat me hem dankbaar liet aankijken. " Dank je Jeaden." zei ik zachtjes en liep naar mijn kamer nadat ik had mijn stiefmoeder had verwittigd dat ik thuis was. Daarna sleurde ik hem mee aan zijn arm naar mijn kamer en deed de deur dicht waarna ik me in mijn bed plofte en mijn gezicht in mijn kussen verborg. "Ik voel me zo rot." mompelde ik en keek hem aan. "Je weet dat ik eh, niet meer met Daley overeenkom he?" vroeg ik hem en zette me wat beter zodat hij naast me op mijn bed kon zitten.
    Ik besloot hem om het hele verhaal te vertellen. Dat Daley vroeger mijn beste vriend was en dat hij me voor dood had achtergelaten in Duitsland tot de ruzie van nu. Met betraande ogen keek ik Jeaden dan ook aan maar durfde hem niet omhelzen, bang dat hij kwaad zou zijn op me.



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
    Examenjaar • Havo • Zestien jaar

    'You know you really love someone when you can't hate them for breaking your heart. '


    Snel viste Hannes zijn sleutels uit zijn zak, voor hij de deur open maakte. Het huis was in de korte nacht dat ik hier niet meer geweest was, nog niks veranderd. Ik kwam dan ook in principe iedere dag bij Hannes over de vloer. Iets wat voor beide ouders zowel stiefouders niet vreemd was. Na al die tijd waren ze het wel gewend en daar was ik blij om ook. Hoe minder ik thuis was, hoe beter het was.
    Kort zwaaide ik nog naar Hannes stiefmoeder voor de jongen me al bruut aan mijn arm mee trok naar zijn kamer. Het was haast een deja vu van eerder deze middag toen Mo mij naar zijn kamer trok.
    Zachtjes sloot ik de deur achter me dicht, waar Hannes al op zijn bed lag. Zijn hoofd lag in het kussen geplet waardoor ik me toch afvroeg of het tijd werd om mezelf zorgen te maken over de jongen.
    ‘Ik voel me zo rot’ wist ik nog net te verstaan voor de jongen ging zitten zodat er plek naast hem ontstond. Ik nam plaats naast hem, hoewel ik dit veel netter deed dan normaal. Ik had wel het gevoel dat Hannes totaal niet in de humeur is om grapjes te maken, hoewel hij dat in principe vijfennegentig procent van de tijd wel was. Dit moment zinde me dan ook totaal niet.
    ‘Je weet dat ik eh, niet meer met Daley overeenkom he?’ verbaasd fronste mijn wenkbrauwen zich, voor ik het niet kon laten om zachtjes te slikken. Op een of andere manier verwachtte ik een verhaal te krijgen dat precies op dat van mij en Mo ging slaan alleen was dit dan tussen Hannes en Daley. Ik moest er echter niet aan denken dat Mo ooit expres een bal tegen mijn hoofd ging schoppen. Vooral na vandaag. Ik zou dan echt breken.
    In plaats van het verhaal te horen die ik verwachtte, begon Hannes over Duitsland waar hij en Daley heen waren gegaan. Daley had blijkbaar Hannes geld gejat toen hij zijne verloren was door gokken. Eigenlijk verbaasde dit verhaal me totaal niet, hoewel dit resulteerde dat ik nog een geheim had waar Hannes nooit achter mocht komen. Ik heb al een paar keer met Daley gegokt of de jongen geld geleend. Echter had de jongen altijd smoesjes gehad waarom hij geld nodig had. Ik was te naïef om dit in twijfel te trekken en ik was allang blij dat iemand me aardig leek te vinden. Dat was waarschijnlijk naast de kick, de enige reden waarom ik met het gokken door was gegaan. Vaak deed ik het echter niet en ik wist dat dit voornamelijk kwam door Hannes. Ik wist dan ook dat ik een veel slechter persoon geweest zou zijn als ik Mo of Hannes nooit aan mijn zijde had gehad. Ik merkte nog wel eens dat ik naar foute dingen smachtten, hoewel ik deze nooit de overhand probeerde te geven.
    Even keek ik in de betraande ogen van mijn beste vriend, voor ik deze in een omhelzing trok. Er lag een soort van angst in zijn ogen die ik het liefst weg wilde knuffelen. Hannes had geen reden om bang te zijn. Niet zolang ik bij hem was want ik had alles voor de jongen over. Hannes mocht wel misschien bang zijn dat ik hem ooit net zo ging verlaten als Daley, maar ik wist zeker dat dat iets was wat ik Hannes nooit aan zal doen. Teder drukte ik een zachte kus tegen zijn wang, voor ik mijn neus ietwat daartegen pletten omdat ik mijn hoofd tegen de zijkant van zijn hoofd zetten.
    ‘Ik ga jou nooit verlaten, gek. Wie moet er anders voor de duizend en één katten zorgen. Je kan niet meer onder het contract uit komen.’ Zachtjes wist ik ondanks alle ellende een klein lachje uit brengen, hoewel deze toch wel iets triest had. ‘Daley is gewoon een sukkel. Iemand zoals hij is niet gelukkig, maar zonder hem had ik jou nooit ontmoet, dus enigszins ben ik hem wel dankbaar.’

    [ bericht aangepast op 13 april 2016 - 15:33 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Skipperdeskip naar het feest bij Mo thuis!

    [ bericht aangepast op 14 april 2016 - 20:32 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Mohammed Fatih Idrissi
    Havo - Outside



    Ik kijk om me heen en een kleine grijns siert mijn lippen. De keuken stond vol met drank en ook in de garage stond nog een hoop. De muziek stond al klaar en de lichten waren geregeld door een vriend van me. De tuin was veranderd in een regelrecht shishaparadijs. Dit ging een leuk feest worden... Moest ook wel, sinds er zoveel mensen kwamen. Ik pak een van de vele breezers die er stonden, gewoon om licht te beginnen, en neem een grote slok. Ik kijk naar mijn vrienden die al plaats hadden genomen in de tuin. 'Hoe laat is het?' vraag ik ze. 'Tien voor acht..' hoor ik Adan zeggen en ik knik. Tien minuten nog... Ik neem een hijs van de shisha en terwijl de rook over mijn lippen rolt loop ik weer naar binnen.
    Ik kijk snel in de spiegel. Haar goed.. Zwarte Nikes... Donkerblauwe Jeans... Ik kijk even naar mijn zwarte shirt en rol de mouwen op. Ook kan ik het niet laten een paar van de bovenste knoopjes open te houden. Show off eh? Snel doe ik mijn goud-zilvere horloge om en hoor dan de bel. Kijk eens aan... Ik loop langzaam naar de deur. Het was een geluk dat ik alleen thuis was. Nou ja... Bijna. Pa en ma hadden een klein reisje naar Marokko, iets wat ze wel vaker doen. Ghada en Jasmeen waren op een slaapfeestje.. Alleen Amir was nog thuis, maar dat mocht wel. Hij is 16 en altijd wel een leuke toevoeging op een feest. Ik gooi de deur open en grijns als ik mijn team zie. Die waren ook uitgenodigd natuurlijk. Achter hen zaq ik ook al wat mensen van school. 'Ayy... Welkom welkom. Mi casa es tu casa, you know the deal... Alcohol is in de keuken, shisha in de tuin. Geen seks in mijn kamer.' Mijn grijns wordt nog wat breder en ik laat de deur open. 'Let's go...' grijns ik en met die woorden loop ik naar binnen en zet ik de muziek harder aan.


    El Diablo.


    Daley van Beek



    ‘’Ik ga wel! Je houdt me toch niet tegen,’’ sprak ik en speelde met het eten op mijn bord. ‘’Daley, alsjeblieft.’’ Ik keek mijn moeder aan en schudde mijn hoofd als teken dat ik toch niet ging luisteren. ‘’Daley, nu moet je echt kappen.’’ Ik schoof de stoel hard naar achteren, ‘’ik ga er gewoon heen. Punt uit.’’ Mijn vader stond nu ook op maar ik negeerde het volledig en stapte naar mijn kamer en sloeg de deur hard dicht.
          Boos begon ik mijn spullen te pakken en zakte vervolgens neer op mijn bed, ‘’porca miseria!’’ Hoorde ik iemand schreeuwen en gooide vlug het pakje sigaretten en wat geld in mijn rugtas voordat ik weer opstond en mijn hand stevig op de deurklink drukte. Helaas was iemand mij voor en zwaaide de deur weer open, ‘’Daley! Waar denk je wel niet dat je mee bezig bent?’’ Sprak mijn vader boos en kneep mijn arm stevig vast. Ik probeerde mezelf er uit los te maken, ‘’als jij vanavond weg gaat – dan hoef je ook niet meer terug te komen.’’ Onzin, dacht ik bij mezelf en trok mezelf uiteindelijk los waarna ik verontwaardigd naar de rode plek rondom mijn arm keek.
          ‘’Probeer het maar cretino,’’ sprak hij en ik beet op de binnenkant van mijn wang. Hij had me wel vaker zo genoemd, het betekende idioot en hij wist maar al te goed dat ik dat wist. Tuurlijk wilde ik vanavond thuis slapen maar als het zo moest gaan dan bleef ik liever een nachtje weg, ik stapte dan ook vol overtuiging langs hem en holde de trap af voordat ik de deur open liet zwaaien en op mijn scooter stapte. Ik zou er maar gewoon het beste van maken.
    Binnen vijf minuten stond ik dan ook voor de deur dan niemand minder dan Mo, een groepje was zich al naar het binnendringen en ik stapte achter hen aan tot ik Mo zag staan en mijn hand in die van hem drukte om hem vriendelijk te begroeten. ‘’Hoe is het man?’’ Vroeg ik en glimlachte zwakjes en iet wat geforceerd. ‘’Wie zijn er allemaal al?’’ Voegde ik er aan toe en probeerde wat naar binnen te kijken, ik hoopte dat Martine al was aangekomen en anders zal ik mezelf maar moeten vergezellen met die andere. ‘’Zin om vanavond potje te pokeren?’’ Mijn ogen begonnen wat te glinsteren en ik grijnsde breed terwijl ik een pakje kaarten uit mijn zak haalde en op mijn rugtas tikte. ‘’En oh, even tussen ons; weet je of Ella ook komt? Ja toch? Ik had er nog een sms gestuurd maar volgens mij is die niet aangekomen.’’




    Everything is illuminated by the light of our past.

    Naomi Catarina DiMarco
    Havo - Party - Outfit



    Ik trek mijn rokje naar beneden zodat hij tot het midden van mijn bovenbeen komt en kijk even in de spiegel. Mijn haar hangt golvend over mijn rug en mijn make up bestaat uit een winged eyeliner en wat lipgloss. Ik loop naar beneden waar ik mijn vader zie zitten en ik loop naar hem toe. 'staat dit?' vraag ik hem en hij kijkt op van zijn telefoon. 'Een beetje kort... Maar dat hoor je van je vader.' ik lach zachtjes. 'Je ziet er zoals altijd mooi uit hoor.' glimlacht hij vervolgens. 'Dank je pap.' glimlach ik en ik pak mijn leren jasje. 'Moet ik je brengen?' vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'Nah.. Ik ga toch nog eerst naar Jaeden. Hij is een beetje down lately..' zeg ik en ik haal mijn schouders op. 'Ik sms je als ik er ben ja?' zeg ik. 'En?' hoor ik hem zeggen en ik rol met mijn ogen. 'En wanneer ik weg ga.. En eventueel met wie, bla bla..' zeg ik. 'Goedzo..' glimlacht hij en hij drukt een snelle kus op mijn hoofd. 'Veel plezier!' Ik glimlach nog even naar hem en loop dan naar buiten, richting de bushalte. Een minuut.. Mooi zo.
    Het duurt dan ook niet lang voor ik de bus weer uit stap. Vanaf hier was 't niet zo ver meer naar Jaedens huis, vijf minuten maximaal. Ik loop door en sta al snel voor zijn deur. Hier druk ik op de bel en ik wacht af, tegelijk kijk ik even om me heen. Dan vliegt de deur open en ik kijk glimlachend op, deze betrekt wat als ik hem zie. Wat is er met hem gebeurt... 'Jay!' zeg ik dan en ik omhels hem snel. 'Je komt toch wel met me mee hmh?'

    [ bericht aangepast op 15 april 2016 - 18:44 ]


    El Diablo.

    Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
    Examenjaar • Havo • Zestien jaar

    'You know you really love someone when you can't hate them for breaking your heart. '


    Nutteloos lag ik op mijn bed. Ik was net van een training afgekomen en ook al had ik geen zin om te douchen, had ik dit toch maar gedaan omdat ik anders zou gaan stinken. Ik wist dat deze tijd dat ik nu over had beter aan leren kon besteden gezien ik nu al haast een paniekaanval ging krijgen bij de komende toetsen, maar het ging niet. Er spookte niks anders dan Mo meer in mijn hoofd. Ikzelf werd er zelfs misselijk van. Waarschijnlijk was het verwerkingsproces een stuk makkelijker geweest als ik met iemand kon praten, maar de enige waarmee ik er over kon praten wilde me toch niet zien. Ik ging dan ook niet naar zijn feest vanavond en negeerde dan ook iedereens enthousiaste opmerking erover. Ik wist dat ik Hannes ergens teleurgesteld had omdat ik niet ging en hij enkel en alleen met mij wilde gaan of anders niet. De jongen zou dan ook zo komen om zijn avond te laten verpesten door mij dan een goede percentage aan alcohol achter over te slaan. Iets wat ik ook wel zou willen, maar mijn ouders verborgen hun wijnen letterlijk achter slot en grendel. Bang dat ik anders er van ging drinken. Adoptieouders zijn de meest vreselijkste ouders ooit. Dat moest gewoon zo zijn.
    Ik hoorde de bel gaan en keek even op mijn mobiel. Het was al acht uur en ik meende te herinneren dat Hannes later dan dit uur ging komen. Mijn ouders waren het niet omdat die de sleutel van het huis waren dus ergens zag ik geen reden om op te staan. Met een zachte zucht stond ik dan ook op om langzaam te trap af te hobbelen. Ik opende de deur, waar Naomi in de opening stond. Haar make up en kledij waren zoals altijd on-point. Dat ze de harten van jongens vanavond ging stelen was dan ook een ding wat zeker was en daarmee werd ook meteen duidelijk wat ze van mij wilde. Niet mijn hart maar me mee slepen naar het feest. Oh god.
    'Jay!' zachtjes voelde ik kort haar armen rond mij heen en ik legde dan wat ongemakkelijk mijn armen rond het meisje heen. Ik was nooit zo argwanend maar ik wist dat ik me beter rustig kon houden dan enorm enthousiast te doen. Enthousiasme zou haar enkel aansporen om me mee te nemen naar iets waar Mo me toch niet wilde hebben. 'Je komt toch wel met me mee hmh?' vroeg het meisje dan ook op de man af. Ik wreef lichtelijk ongemakkelijk over mijn nek, die bedekt was door een coltrui. Ik had dan ook gewoon een losse warme joggingbroek rond mijn heupen hangen en ik had gehoopt dat ze hieruit wel kon opmaken dat ik niet ging. 'Neen. Ik ben niet uitgenodigd dus ik denk dat het verstandig is om een keer een leer avond te houden wil ik dit jaar slagen.' ik trok een pruillipje, voor ik toch wat geamuseerd met mijn vingers over het leren jasje van het meisje liet gaan. Ik wist dat Hannes, Naomi leuk vond en ik hoopte haast dat hij eerder zou zijn omdat het zonde was om dit aanblik te missen. Ik voelde echter hier niks voor. Ze was gewoon een goede vriendin waar ik al vijf jaar mee in de klas zat. Ik viel eenmaal niet voor het vrouwelijke ras. 'Ik denk zo en zo dat je vanavond geen wingman nodig hebt, hoor. Your looks are on-point, girl.'


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Naomi Catarina DiMarco
    Havo - Party - Outfit



    Ik zag hem ietwat ongemakkelijk over zijn nek wrijven en ik frons lichtjes. 'Neen. Ik ben niet uitgenodigd dus ik denk dat het verstandig is om een keer een leer avond te houden wil ik dit jaar slagen.' hoor ik hem zeggen voor zijn vingers over mijn leren jasje gingen. Ik bleef even stil terwijl mijn blik op hem bleef branden. 'Ik denk zo en zo dat je vanavond geen wingman nodig hebt, hoor. Your looks are on-point, girl.' zegt hij en ik lach zachtjes. 'Well thank you...' zeg ik en ik loop naar binnen. 'Maar Jay... Waarom zou je niet uitgenodigd zijn? Je zat niet voor niets in die groep, en Mo is duidelijk een van je beste vrienden geworden.' zeg ik en ik haal mijn schouders op. 'Kom op... We hebben nog alle tijd om te leren, en zijn feesten wil je niet missen...' zeg ik en ik haal een hand door mijn blonde lokken.
    Erg overtuigd zag hij er niet uit en ik loop weer naar hem toe. Ik kijk hem aan met mijn grote, bruine ogen. Puppy ogen, zoals mijn vader het altijd noemde. Een blik waarbij niemand me kon weigeren. Jeaden had het er ook moeilijk mee, had ik gemerkt. Elke keer als ik hem mee sleepte naar het zoveelste feest. Het was maar hopen dat het deze ook zou werken. 'Pleaaaaase? Als het niet leuk is kunnen we altijd nog weg na een uurtje ofzo? Trouwens... Wou Jojo niet ook gaan...?' zeg ik en ik blijf hem aankijken, mijn hoofd een tikkeltje schuin.


    El Diablo.

    Raccoon schreef:


    Johannes Frederick Joncker
    Havo || 17 || Meh




    Warm stromend water kletterde op mijn naakte lichaam terwijl ik doelloos voor me uitstaarde. HEt was er wak en heet en vanuit mijn ooghoek kon ik mezelf in de spiegel zien. Voordat je vreemde dingen begint te denken, ik begaf me op dit moment in de douches van de sportschool.
    Zoals iedere zaterdag ging ik dansen en af en toe daarna nog eens gaan kickboksen wat ik nu zonet had gedaan. Mijn lichaam had ik ingezeept zodat ik niet naar de zure geur van zweet zou ruiken en mijn haren hadden ook hun nodige behandeling gehad om zacht en fluffy te blijven. Het feit dat ik gewoon even langer stond water te verspillen kwam door Jeaden. Hij had m verteld dat hij achter me stond in alles en dat we samen de wereld aan kunnen, maar... Ik had hem het nog niet verteld van de talentenjacht... Mijn hand wreef over mijn pols die lichtjes blauw stond van net. Het was tijd om me om te kleden. Nadat ik de koude knop had dichtegraaid van de douche, bond ik een handdoek om mijn middel heen en vertrok ik naar mijn locker om mijn kleren aan te trekken.
    Na zo'n goed kwartier was ik aangekleed en hees ik mijn sporttas om mijn schouder om zo de sporthal uit te lopen en mijn fiets te nemen. Even chekte ik mijn swarm en ja hoor haast iedereen was op het feest van Idrissi. Langs de ene kant had ik ook graag geweest, maar niet zonder mijn buddie. En daarbij gingen we samen studeren ofzo iets.
    Op mijn gemak fietste ik naar Jeadens huis en zag dat een bekende auto op zijn oprit stond. Naomi? Zou Jeaden dan eindelijk een meid aan de haak geslagen hebben? Dat idee haf me een lichte steek van jaloezie al wist ik niet waarom. Ik parkeerde dan maar mijn fiets en belde aan.



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
    Examenjaar • Havo • Zestien jaar

    'You know you really love someone when you can't hate them for breaking your heart. '



    Een kleine glimlach speelde nog rond mijn lippen, die direct verdween toen het meisje langs mij heen het huis in liep. Fuck dit betekende niks goeds en we wisten beide dat ik de onderspit zal delven. Ik was te makkelijk. 'Maar Jay... Waarom zou je niet uitgenodigd zijn? Je zat niet voor niets in diep groep, en Mo is duidelijk een van je beste vrienden geworden.' met een zachte zucht deed ik de deur dicht gezien ik toch wist dat Naomi niet eerder weg zou gaan zolang ze me mee kon nemen. Ik kon het meisje echter niet vertellen waarom ik niet mee wilde of kon. Toen er maandag avond veel in de App gespamt werd, had ik deze ook stiekem verlaten zodat ik kon doen alsof Mo me er nooit in gedaan had. Echter was dit Naomi niet ontgaan. Helaas.
    'Kom op... We hebben nog alle tijd om te leren en zijn feesten wil je niet missen...' Ik schudden mijn hoofd terwijl ik naar haar hand keek die door haar blonde lokken ging. 'Ik en Mo waren vrienden.' Ik leunde tegen de deur als teken dat ze me toch niet mee kon krijgen, maar het meisje ging door. Echter ging ze deze keer al omschakelen naar the next level, namelijk puppy ogen. Ze hield haar hoofd ietsjes schuin en ze stond dan naar mijn mening ook echt dicht bij me. Ze wist precies hoe ze me moest bespelen doordat ze me vaker naar dingen mee nam, waar ik niet heen mocht van mijn ouders. Ik zelf hield wel van uitgaan, hoewel ik aan het einde van de avond nogal vaak over bleef. Ik kon het gewoon niet opbrengen om met een meisje te zoenen.
    'Pleaaaaase? Als het niet leuk is kunnen we altijd nog weg na een uurtje ofzo? Trouwens... Wou Jojo niet ook gaan...?' Zachtjes haalde ik een hand door mijn haar, die totaal niet in model lag omdat ik net gedoucht had. Haar ogen prikte nog op mijn gelaat en het maakte me zenuwachtig. Misschien zag Mo mij niet eens. Hij zou vast te druk zijn met andere dingen. Het was Mo en hij was nooit alleen. Daarnaast kon ik zo weg sneaken als ik Hannes zo ver had gekregen om met Naomi te dansen. Ik was min of meer zijn wingman en ik wist dat hij haar onwijs knap vond.
    Kort keek ik nog in haar puppy ogen voor ik toch zwichten. 'Oke, oké. Maar dan moet je wel beloven dat je op zijn minst een keer met Hannes gaat dansen. And don't you dare to break that boys heart.' ik kneep plagend zachtjes in haar wang, voor ik toch ietwat angstig zuchtte. Ik wist niet of ik hier goed aan had gedaan. Voor ik echter terug kon krabbelen hoorde ik de bel al gaan. Het was echt een akelig geluid als je achter de deur stond. Helaas kon Hannes niet weten dat ik er achter had gestaan. Ik deed de deur open en tot mijn opluchting stond Hannes er inderdaad met een volgeladen tas. Kort keek ik van Naomi en ik wist alleen al aan haar blik dat terug krabbelen te laat was. Ik zette een geveinste glimlach op, voor ik Hannes naar binnen trok en de deur dicht deed. 'Well.. De plannen zijn veranderd. We gaan toch naar het feest bij Mo vanavond.. En Naomi is er ook.' ik seinde stiekem zodat Hannes het niet zag naar Naomi. Ze wist niet hoeveel ik voor haar opofferde deze keer dus ze mocht maar alvast haar dienst bewijzen bij Hannes. Ik moest me toch omkleden gezien ik vermoedde dat een coltrui en joggingbroek niet bepaald de dresscode waren op Mo's feest.
    'Please tell me dat een van jullie alcohol mee hebben. Ik zou het zelf wel willen aanbieden maar mijn ouders hebben nog liever dat ik limonade drink dan iets van alcohol.' ik rolde geërgerd met mijn ogen en ik vroeg me ook af waarom ze het raar vonden dat ik nooit thuis was. We hadden niks van ongezonde spul in huis, als je sla niet meerekende dan. Ik moest altijd maar water, thee of sinaasappelsap drinken. Koffie was alleen voor mijn ouders, gezien ik nog jong en vitaal was en donuts waren al helemaal al niet te vinden in dit huis. Gosh. 'Ben omkleden.' zei ik snel, voor ik de twee liefdesduifjes achter liet na ze nog een laatste blik gegund te hebben. Ze zagen er als een leuk setje uit samen. Ja, ook Hannes zat diep bij me in het krijt. Ik liep de trap op, om mezelf in mijn kamer te verstoppen. Ik gooide mijn coltrui uit, waar ik even naar mijn nek keek. Sommige plekjes van Mo waren gelukkig al verdwenen, hoewel de ruigere nog wel getekend in mijn nek stonden. Gelukkig niet meer zo helder als de eerste dag en ik vermoedde dat het niet zo zou opvallen als ik geen sjaal of coltrui droeg. Anders kon ik het nog altijd op allergieën gooien als iemand het opmerkte of een ruzie had gehad met de stofzuiger.
    Ik opende mijn kast waar ik even halt hield. Mijn vinger gleed even over de stoffen, voor ik een zachte zucht slaakte. Ik had geen flauw idee wat ik aan moest doen, gezien alles plotseling te oud leek. Ik wist dat dit over het algemeen een vrouwen probleem was, maar ik wilde er wel goed uit zien mocht ik Mo zien. Ik wilde niet dat hij wist dat ik me onwijs kut voelde, ook al wist hij dat ongetwijfeld al gezien ik hem de rest van de week gemeden had als de pest.

    [ bericht aangepast op 16 april 2016 - 11:25 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Mohammed Fatih Idrissi
    Havo - Outside



    Opeens zag ik een wel heel bekend gezicht en ik kan het niet laten om even te grijnzen. Daley.. Hij drukte zijn hand in die van mij en ik trok hem in een snelle 'bro-hug'. ‘’Hoe is het man?’’ Vroeg hij aan me en ik haalde mijn schouders wat op. ‘’Wie zijn er allemaal al?’’ Voegde hij er al snel aan toe. 'Zijn gangetje eh?' zeg ik en ik kijk naar hem. Jeaden had me dagenlang ontlopen dus ik voelde me wel wat fucked up, maar dat hoefde hij niet te weten. 'Maar even alle school shit en stress voor dat voetballen woensdag achter me laten.. Moet lukken met een feestje toch?' zeg ik met een zwakke glimlach, waarna ik kort om me heen kijk. Heel veel bekende gezichten waren er nog niet. Wat meisjes uit de derde klas die duidelijk teveel indruk wouden maken, al vonden mijn vrienden dat niet zo erg. Wat vierde- en vijfdeklassers daar... Mijn team daar. 'Er zijn nog niet zoveel mensen.. Maar eh, niemand komt echt op tijd...' zeg ik.
    Ik draai me weer om naar een knikkende Daley en ik laat hem ondertussen ook binnen. ‘’Zin om vanavond potje te pokeren?’’ hoor ik hem zeggen en ik grijns. 'Altijd toch?' zeg ik en ik kijk weer naar hem. We hadden dat wel vaker gedaan en een goede tegenstander kon hij zeker zijn. ‘’En oh, even tussen ons; weet je of Ella ook komt? Ja toch? Ik had er nog een sms gestuurd maar volgens mij is die niet aangekomen.’’ Ik lach even en schud mijn hoofd. Het was zo duidelijk als wat dat die twee nog gevoelens hadden, en wie ben ik om niet even een vriend te helpen? 'Ja ja.. Die komt wel.. Maar vrouwen, je weet hoe ze zijn.' ik lach kort. 'Als je een wingman nodig hebt moet je het zeggen hmh?' grijns ik en ik geef hem een flesje bier. 'Besides... Waar is die beste vriendin van je.. Ik mis mijn uitzicht.' zeg ik met een plagerige grijns. Deels meende ik het niet eens. Martine was een erg knappe dame, maar dan hadden we ook nog Jeaden. Jeaden die het hoogstwaarschijnlijk had opgegeven, wat ik misschien ook maar is moest doen...


    Naomi Catarina DiMarco
    Havo - Party - Outfit



    Hij keek nog even in mijn ogen en zwichtte toen, waardoor ik breed glimlach. Told ya. 'Oke, oké. Maar dan moet je wel beloven dat je op zijn minst een keer met Hannes gaat dansen. And don't you dare to break that boys heart.' zei hij voor hij plagend in mijn wang kneep. 'Ik zou niet durven.' zeg ik speels. Opeens galmt het scherpe geluid van de bel door de gang en even betrek ik. Jeaden doet echter al snel open en ik glimlach maar weer. 'Well.. De plannen zijn veranderd. We gaan toch naar het feest bij Mo vanavond.. En Naomi is er ook.' zei hij en ik zag hem stiekem seinen. Je zou bijna denken dat ik iets moest weten hier... 'Please tell me dat een van jullie alcohol mee hebben. Ik zou het zelf wel willen aanbieden maar mijn ouders hebben nog liever dat ik limonade drink dan iets van alcohol.' zei hij vervolgens en ik haal mijn schouders wat op. 'Niet direct.. Maar er is altijd nog een avondwinkel. En er vloeit genoeg bij Idrissi thuis.' zeg ik en ik haal mijn schouders wat op voor ik weer een korte blik op Johannes werp. 'Ben omkleden.' zei Jeaden en ik knik.
    Ik weet niet wat er met die jongen aan de hand was.. Hij was al dagenlang down, nadat het een dag heel goed met hem ging. Dacht ik dan. En dat 'Mo en ik waren vrienden'? Misschien zou het daardoor komen... Zou verklaren waarom hij hier zo moeilijk over deed. Ik kijk met een kleine glimlach naar Johannes en nam ondertussen plaats op de bank. 'Zin in dat feest?' vraag ik hem dan.


    El Diablo.


    Daley van Beek

    Mo had zijn schouders opgehaald en mij aangekeken, ‘’zijn gangetje hé,’’ sprak hij waarop ik kort instemmend knikte. ‘’Maar even alle school shit en stress voor dat voetballen woensdag achter me laten… Moet lukken met een feestje toch?’’ Er verscheen een zwakke glimlach op zijn gezicht en met hem mee richting de – tot nu toe – nog kleine menigte. Enkele meisjes uit de derde klas die ik herkende maar nooit veel aandacht had besteed, ze waren veel te makkelijk en onvolwassen; althans dat was mijn mening. De vrienden van Mo leken daar anders over te denken.
          ‘’Altijd toch,’’ sprak Mo en ik grijnsde breed. Ik liet mijn vinger over de kaarten heen gaan en plofte neer op de bank. Mo lachte op mijn vraag waardoor ik licht fronste, zo grappig was het toch niet?
    ‘’Ja ja, die komt wel. Maar vrouwen, je weet hoe ze zijn.’’ Hij lachte kort en ik knikte, lachend. ‘’Als je een wingman nodig hebt moet je het zeggen hmh?’’ Ik schudde lachend mijn hoofd, ‘’geloof me, met dit koppie krijg je al veel voor elkaar.’’ Ik liet een hand door mijn haar gaan en beet even verveeld op mijn nagels voor ik het flesje bier van hem aanpakte. Ik hield hem tegen de rand van de tafel aan en drukte er hard tegen aan tot het dopje losraakte en op de grond viel.
          ‘’Besides… Waar is die beste vriendin van je? Ik mis mijn uitzicht.’’ Ik keek hem fronsend aan terwijl ik het dopje opraapte. ‘’Pardon?’’ Vroeg ik lachend. ‘’Martine? Alsjeblieft, hou op. Alsof die…’’ Ik keek hem even lachend aan. ‘’Je neemt me in de maling.’’ Ik stak een sigaret in mijn mondhoek en leunde wat naar achteren. ‘’Trouwens, je hebt Hannes toch niet uitgenodigd? En die Jaeden?’’ Ik speelde met de sigaret en vroeg een aansteker aan de jongen naast mij die ik al gauw overhandigd kreeg. ‘’Ik wil er op wedden, tien euro, dat hij homo is.’’ Ik lachte en pakte Mo zijn hand vast, ‘’wedden?’’ Mijn ogen gingen over zijn gelaat heen en ik nam een hijs van mijn sigaret.
          ‘’Hij is een aardige knul daar niet van, maar echt z’n zacht eitje.’’ Ik schudde mijn hoofd en begon de kaarten over de tafel te verspreiden. ‘’Heb je niet wat sterkers te drinken?’’ Ik keek even op en nam een slok van mijn bier





    Everything is illuminated by the light of our past.

    ELLA VAN RIDDERSHOVEN
    • Be careful who you trust, the devil was once an angel •
    Outfit • HAVO • At Mo's party •


    Het had veel tijd gekost om mijn lange rode haren in model te krijgen. Zoals altijd luisterde het niet naar wat ik wilde, maar vandaag had ik het toch voor elkaar gekregen. Mijn anders ietswat stijle lokken hadden nu mooie krullen aan de uiteindens en bleef in tegenstelling tot andere dagen, tot zover nog goed in model zitten.
          Ik zette mijn fiets neer tussen de andere fietsen die bij Mo voor stonden en streek mijn leren broek even glad voor ik naar de voordeur liep. Zoals ik verwacht had stond de deur open en liep ik dus gewoon naar binnen, hier en daar even iemand begroetend. Iemand duwde me een glas wijn in mijn hand die ik graag aannam, ik was nog veel te nuchter voor een feest als dee.
          Voor zover ik kon zien was Martine er nog niet. Ik zag sowieso nog niet heel veel bekende gezichten, maar die gedachten veranderde toen ik Mo op de bank zag zitten met Daley. Mijn mondhoeken krulden om tot een glimlach terwijl ik op de twee afliep en op een stoel ging zitten die er stond.
          "Gaaf feestje weer Mo." Mijn ogen gleden over de mensen heen waarna ik een slok nam van mijn wijn. "Weet jij hoe laat Martine komt?" Die vraag richtte ik aan allebei, gezien Mo en Daley allebei wel contact met haar hadden. "Mijn telefoon is er gisteravond mee opgehouden, dus ik heb haar geen bericht meer kunnen sturen."


    When time and life shook hands and said goodbye.


    Johannes Frederick Joncker
    Havo || 17 || Well okay, let's party




    De deur werd haast meteen open gedaan wat me iets verbaasd had deed opkijken. Het was Jeaden die in zijn jogging zat en iets verder een opgedofte Naomi, Jea trok me dan ook naar binnen waardoor ik haar met een vriendelijke glimlach aankeek "Hey, Naomi" en daarna een vragende blik naar Jeaden toewierp. 'Well.. De plannen zijn veranderd. We gaan toch naar het feest bij Mo vanavond.. En Naomi is er ook.' Zei Jeaden en wat verbaasd keek ik de jongeman aan. Gezien zijn vage kledij ( echt Jeaden, een coltrui in de zomer? ) zag hij er niet echt feestelijk uit, dus hij had zijn gedachten vast op dit moment gewijzigd, waarschijnlijk was Naomi hier ook wel een reden voor. "In die kleren? Man het is nog zomer hoor, tenzij je een griepje hebt gevangen?" vroeg ik hem maar hij leek mijn woorden wat te negeren 'Please tell me dat een van jullie alcohol mee hebben. Ik zou het zelf wel willen aanbieden maar mijn ouders hebben nog liever dat ik limonade drink dan iets van alcohol.' zei hij in de plaats en rolde even met zijn ogen waardoor ik kort grijnsde en even naar Naomi keek die zoals altijd weer een prachtige verschijning was. 'Niet direct.. Maar er is altijd nog een avondwinkel. En er vloeit genoeg bij Idrissi thuis.' zei ze na haar schouder kort opgehaald te hebben en ook ik schudde mijn hoofd. "Ik heb enkel suikergoed voor je mee, maar alcohol niet dus." zei ik dan simpel en legde mijn tas die behoorlijk geladen was neer op de grond . Jeaden melde even dat hij zich ging omkleden en verdween meteen zijn kamer in waardoor Naomi en ik nog steeds in de gang stonden en ik de dame met een glimlachje aankeek.
    'Zin in dat feest?' vroeg ze me eens ze zich in de zetel had neergeploft en ik haalde even mijn schouders op. " Best wel, maar ik had het geen probleem gevonden om hier te blijven." zei ik eerlijk, gezien 100% de kans er was dat Daley zich daar zou bevinden. "Maar nu ik zie welk mooi gezelschap er zal zijn, vind ik het al leuker worden zei ik met een knipoogje naar haar en plofte me ook neer in de zetel.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Alexander 'Jeaden' Kleijnenhoven
    Examenjaar • Havo • Zestien jaar

    'I have written his name on my heart because God did not wrote his name in my destiny.'



    Mijn vingers gleden nog even over de stofjes kleding in mijn kledingkast, voor ik met een zucht mijn badkamer in liep. Het was het enige voordeel om in een grote huis te wonen als enig kind. Ik had een prima maat douchecabine voor mijzelf, zodat ik deze niet hoefde te delen met mijn ouders, die deze elders hadden. Ik hoefde niks te delen met broertjes of zusjes en de lege kamer die grensde aan mijn douche was dan ook de logeerkamer. Meestal sliepen daar tantes of andere familie leden. Het eerste was minder fijn door de haar propjes wat dan in míjn douche kwamen. Ik zelf had ook langer haar dan gemiddelde jongen, maar die propjes had ik bij mijzelf nog nooit zo groot gevonden.
    Met een kleine zucht liet ik mijn hand door mijn haar gaan, voor ik naar mijn mobiel greep en whatsapp opende. Ik scrolde wat door de namen tot ik mijn oog automatisch op Mo bleven hangen. Het zal niet de eerste keer zijn deze week dat mijn ogen plotseling op Mo vielen en ik moeite had deze van hem af te halen. Ik had problemen met mensen los laten en vooral als het Mo betrof. Ik beet gespannen op mijn lip, voor ik onze gesprek opende. De foto die Mo mij gestuurd had, waarin de jongen topless op stond, branden nog vers op mijn geheugen en op onze gespreksgeschiedenis. Het was onwerkelijk geweest dat ik nu iedere millimeter van zijn lichaam kende en toch had het zo goed aangevoeld. Ik moest echter alleen iets verzinnen om de jongen terug in mijn leven te krijgen. Automatisch keek ik naar mijn spiegelbeeld en naar mijn spieren. Ik deed misschien moderne en street dance, maar het gaf me niet zulke spieren als Mo had. Daarnaast was ik niet zo getint als de jongen. Ik had wel een licht kleurtje gekregen van de zomer, maar ook deze was niet echt benoembaar te noemen. Twijfelend opende ik de camera op mijn mobiel bij whatsapp, waar ik deze op mijn spiegelbeeld richtte. Ik wist dat Mo gegrijnsd had op deze foto, maar ik was te zenuwachtig om te kunnen lachen. Onzeker haalde ik weer een hand door mijn haar, voor ik de foto schoot en deze snel naar Mo verstuurde voor ik mijzelf kon bedenken. Kort wierp ik nog een blik op mijn foto, voor mijn vingers op het toetsenbord begonnen te tikken. There is no Good in Goodbye and there is no Fair in Farewell <3 ik drukte op send om vervolgens snel mijn badkamer uit te lopen naar mijn kledingkast. Nerveus zocht ik wat kledingstukken uit, voor ik mijn zwarte jeans over mijn heupen trok. Ik koos een witte tanktop en een zwart spijkerjasje zonder mouwen.Ik liet het laatste open, gezien ik toch vermoedde dat ik deze halverwege de avond zal verliezen.
    Ik liep mijn badkamer weer in, waar ik mijn mobiel negeerde om mijn haren in model te brengen. Het was maar goed dat dit mijn dagelijkse kost was, anders had het wel minstens een half uur gekost. Toch duurde het nog langer dan normaal omdat iedere plukje perfect moest staan. Het was jammer dat zowel Hannes en Naomi geen drank bij zich hadden. Ik had best wel wat op willen hebben voordat ik Mo onder ogen zou komen. Ergens voelde het schijnheilig aan als ik nu op zijn feest ging komen, maar aan de andere kant wist ik dat ik ook niet de hele avond rustig op mijn bed had kunnen blijven zitten met Hannes. Dat was al de hele week té moeilijk geweest. Gelukkig dat ik veel trainingen en Hannes had, dat waren wel twee grote afleidingsbronnen voor mij geweest. Ik keurde mijzelf nog even in de spiegel, voor ik weg liep en blindelings een plukje wat beter in model zetten.
    Ik dribbelde weer de trap af, waar ik al stemmen vanuit de woonkamer hoorde komen. Ik hield mijn hand voor mijn ogen, voor ik de woonkamer in liep. ‘Jeaden is in de buurt, niet vieze dingen doen die ik veel te graag wil doen, jongens.’ Riep ik plagend, voor ik mijn hand weg haalde en midden in de kamer stond. Ik draaide een kort rondje voor ik Hannes en Naomi aankeek voor goedkeuring. ‘Like?’ vroeg ik misschien toch wat onzeker, voor ik naar mijn mobiel greep en Manami in mijn contactlijsten zocht. ‘Got to work or going to the party, darling?’ ik drukte er nog een plagend kus emoji bij voor ik deze verzond. Ik wist dat Hannes al zijn tijd ging besteden aan Naomi en gezien het niet zeker was of Mo mij wilde zien, kon ik beter iemand als Manami bij mij hebben. We hadden elkaar op het werk leren kennen in plaats van op school, maar ze voelde zeker aan als een goede vriendin. Ik stopte mijn mobiel weer in mijn zak, voor ik boog naar Hannes tas. Ik opende deze overvolle tas en vond daar ook meteen suikerwaar. ‘Donuts!’ murmelde ik enthousiast, voor ik er naar greep. Ik trok gulzig het doosje open, waar ik meteen een in mijn mond stak. Het maakte niet uit hoe ze er uit zagen of welk smaakjes er over heen gestrooid waren. Ze waren allemaal overheerlijk en goed genoeg voor mijn maag. Even sloot ik mijn ogen, terwijl ik mijzelf verenigde met de geur en smaak van de donut in mijn mond en hand. Het was goddelijk en verslavend. Ik stak het doosje naar beide uit, gezien ze wel van Hannes waren en ik zo asociaal was om er al een van hem te jatten. Ze mochten al van geluk spreken dat ik deze wilde delen. Er kwam nou eenmaal niets tussen mij en een donut. Ik stak de donut in mijn mond, voor ik naar een ander greep en het doosje weer in Hannes tas stopte. Ik greep Hannes tas, die ik verstopte in de kelderkast. Ik vermoedde niet dat mijn ouders daar vanavond in zouden gaan zitten. Suikergoed was verboden in huize Kleijnenhoven en daarnaast ook spullen van potentiele vriendjes van mij. Ik liep terug naar het koppel toe, met een van de donuts in mijn mond en de ander in mijn hand. ‘I guess we can go now, tenzij jullie als een oud koppeltje hier op de bank willen blijven zitten.’ Even negeerde ik de donuts om mijn tong uit te steken, voor ik naar de deur liep en deze open hield tot Hannes en Naomi er door waren. Na een laatste blik op de klok, draaide ik de voordeur op slot om met Hannes en Naomi naar Mo’s huis te lopen. De feest was wel al een tijdje bezig en dit betekende dan ook dat we moesten opschieten gezien ik niet wist hoe we Mo zouden aantreffen. Zenuwen bleven dan ook door mijn buik gieren. De donut brei in mijn maag wist dat helaas niet weg te duwen.
    Ik nam een laatste hapje van mijn eerste donut, voor ik met een pruillipje naar mijn lege hand keek. Gelukkig had ik nog een reserve in mijn andere hand. Ik had deze tenminste voor onderweg.
    Ik haakte mijn armen in die van Hannes en Naomi, waar mijn donut in de hand bij Naomi lag. Ik wist dat Naomi deze echt niet van mij af zou pakken en Hannes was een andere zaak.

    [ bericht aangepast op 17 april 2016 - 17:30 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya