Post de laatste zin die je hebt geschreven - 2 - Forum spelletjes

Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen.

"Of course I do."

Every villain is a hero in his own mind.

"And if anyone is being difficult to you, we'll simply kill him off."

ars moriendi

Haar sterkste punten zijn vooral de spionage en het vinden van legitieme dienst posities in het huishouden van vijanden om kennis te vergaren door het verkrijgen van vertrouwen en/of het afluisteren van gesprekken.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Haar vertrouwen was geschonden en haar hart gebroken.

We accept the love we think we deserve. [ Atlas went Amavi ]

Mijn duim was op, leeggezogen, slap en verschrompeld als de tiet van een condoomvrezende überchristen met een zwangerschapsverslaving.

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Wiarda schreef:
Mijn duim was op, leeggezogen, slap en verschrompeld als de tiet van een condoomvrezende überchristen met een zwangerschapsverslaving.

Ex astris, sciencia

Wat zou er met zijn vader gebeuren? Hij wist het antwoord wel al, maar hij hoopte dat de kanselier een uitzondering kon maken.

[ bericht aangepast op 18 feb 2016 - 17:10 ]

Ich liebe dich 27.12.23

Ze schokten allebei en in eerste instantie dacht Sirius dat ze huilden (en er trok een moment van ijskoude angst door hem heen, want positief was een woord dat hij recent alleen in zeer negatieve situaties had gehoord), maar toen besefte hij dat tenminste de helft ervan gelach was.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Ze hoopten allen op meer duidelijkheid.

De scherven vlogen door de lucht, verspreid over de grond.

En zo hoort het.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Het was doodstil, het enige wat ze kon horen was het suizen van haar bloed.

Ze hoorde ook de doffe klanken van zware mannenstemmen nu ze richting het kamp gingen.

The soul needs autumn.

“Sarah, niet bewegen,” hoorde ze hem zeggen, maar het klonk meer als een echo in haar hoofd dan dat het de realiteit was.
Volgens mij worden mijn zinnen een beetje krom, althans - ik zie het niet meer. Misschien even pauzeren.

Ze had het idee dat het geen ontwikkeling was waar ze trots op hoorde te zijn.

[ bericht aangepast op 23 feb 2016 - 20:02 ]

Every villain is a hero in his own mind.