• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)


    Aangezien het vorige gesloten was. ^^

    Een natuurlijke verbintenis is een rechtens niet-afdwingbare verbintenis.


    Whooeeee, samenvatting. (cat)


    She's imperfect but she tries

    Er klonk namelijk een ijzige gil, gevolgd door de worden‘help me!’.


    i wanna die with you once or twice.

    Gewoonweg omdat ik wil praten met mijn moeder.

    Van mijn soty :D


    ''Terrible people do terrible things. And the good people stop them.''

    Er was een schittering in haar ogen, een flikkering van hoop, die Arabella nog nooit had gezien.


    The soul needs autumn.

    Zijn ijsblauwe ogen leken haast te glimmen in de donkere gang.

    ‘Al het goede in de mens,’ zei hij met een gebroken stem. ‘Al ben ik niet zeker of daar nog veel van over blijft.’


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    The game, is on

    Hahahah, mijn lieve karakter is echt heel evil geworden XD


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    “Ik wilde je niet laten schrikken, maar je wilt niet luisteren,” fluisterde een doordringende stem in haar oor.

    He gets to the park thirty minutes after he’s supposed to be. Sam and Clint are standing by the edge of the lake, staring down at the Medical Examiner, Doctor Banner, who is hunched over the body.


    Ex astris, sciencia

    'Wat is dit voor een bullshit? Waarom kun je niet gewoon begrijpen dat ik nooit weg wou bij Roman! Hij is mijn beste vriend, oké?'


    — Inner peace, it's hard to find. —

    “Geef de hoop niet op.”


    Rest in Peace, Son of Gondor

    Het kon haar niet schelen dat ze haar zwakheid toonde, ze was verloren en ze wist niet eens waar ze het aan te danken had.

    Maar nu ik het eenmaal was, nu ik dit werk al ruim anderhalf jaar deed, werd ik het een beetje zat.


    Some people are art and do art at the same time

    Ze keek om zich heen en zag dat er verder geen andere mensen in de buurt waren. “Ik luister.”

    [ bericht aangepast op 31 jan 2016 - 17:36 ]

    'N-Nadia?' vraag ik zachtjes. 'Wie is Nadia?' Dit vraag ik terwijl ik omhoog kijk naar onze moeders, om te laten merken dat het een algemene vraag is.


    — Inner peace, it's hard to find. —