• I'd move anywhere in the world for love in a heartbeat.


    Een groep vrienden uit London heeft tijdens een gap year een wereldreis gemaakt voor ze begonnen met hun studies. Ze hebben alles gezien, van Kaapstad tot Tokyo en van Wellington tot Toronto. Veel tijd voor de liefde hebben ze dus niet gehad, omdat ze altijd maar onderweg waren. Maar wat als de bezienswaardigheden in het buitenland niet de enige schoonheden zijn die de vrienden tegen zijn gekomen? Wat als iedereen verliefd wordt in een ander land, een ander continent zelfs. Gewoon op straat, of in een lokale kroeg of in het zwembad van het hotel. Wat zal er gebeuren met de toekomstplannen van de jongeren? Zal de liefde dezen veranderen? Of worden het extreem lange afstandsrelaties? Of vinden de vrienden een manier om toch vaker bij hun geliefden te zijn?

    Inmiddels is de kerstvakantie begonnen, en in deze donkere dagen mis je degene aan wie je hart toebehoord toch wel het meest. Wie komt er met een plan om z'n geliefde toch te zien, en wie zit eenzaam of afwezig bij de familie aan het kerstdiner?



    Rollen:
    Jongen / Meisje
    [Land van Herkomst[tijdsverschil met London / minimale vliegtijd naar London] - Naam[Geliefde] - Speler]
    De vriendengroep:
    Brighton, England, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Ariel Noah Sanders [Louw] - Sir
    Oxford, Engeland, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Aiden Matthew Quinn [Sebastian] - AdoreDelano
    [R]Bradford, Engeland, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Charlie Elliot Willow [Nova] - Negan
    [R]Florence, Toscane, Italië -> London, Engeland, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Hélene Laure Anverd [Zach] - LanieH
    Hemsworth, Engeland, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Joel Peter Munroe [Jonas] - Pines
    [R]Crawley, Engeland, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Emilia Babette Rondan [Milène] - caIypso
    Blackpool, Engeland, Groot-Brittannië[0uur / 0uur] - Abigail 'Abby' Jensen [Miya] - Altieri


    De liefdes:
    Kaapstad, Zuid-Afrika[2uur voor/ 11 1/2uur] - David Lodewikus Botha [Ariel] - MikeGClifford
    Toyonaka, Osaka, Japan[9uur voor / 14uur] - Miya Kaida Fukaro [Abby] - Poppys
    Zaragoza, Aragón, Spanje[1uur voor / 2uur] - Nova Luiza Estevez [Charlie] - Mirin
    Port Said, Egypte[2uur voor / 5uur] - Jonas Ravic Abedi [Joel] - Altieri
    [R]Toronto, Ontario[5uur achter / 8uur] - Zachary Nicholas Amell [Hélene] - Wallen
    Devonport, Tasmanië, Australië[11uur voor / 24uur] - Sebastian Cooper Thomas [Aiden] - MikeGClifford
    [R]Aguilares, Argentinië [3uur achter / 22uur] - Milène Abril Mendoza [Emilia] - Negan


    Extra familieleden, vrienden, etc.:
    -



    Regels:
    - Minimaal 10 regels, 300 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - Houd het REALISTISCH! Liefde groeit en je bent niet van de ene op de andere dag 8 maanden zwanger zonder dat iemand het weet. Ook ben je niet zonder slag of stoot binnen een uurtje van New York in London zonder jetlag.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Het blijft zo lang kerst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Juli verandert in zoiets, maar voorlopig niet
    - Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon of herrindering uit.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan. Reservatie telt tot dat de rol HELEMAAL af is, dus niet voor de helft invullen. Later aanpassen mag wel.
    - Minimaal eens per 3 dagen schrijven. Haal je dit niet: Graag doorgeven
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorloofd. Graag wel onder 'spoiler' voor mensen die het liever niet lezen
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Alleen MikeGClifford maakt nieuwe speel, rollen en kletstopics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    Het verhaal:
    Het Begin:
    Het is 15.00 op kerstavond. De jongeren hebben besloten om deze kerstavond met z'n zevenen kerst te vieren en met kerst naar hun ouders te gaan. Misschien zullen sommigen daar blijven, terwijl anderen de 26ste gewoon weer terug zijn in London, om te studeren, voor werk, of om nog een hele andere reden. Nu zijn ze bezig met hun eigen kerstdiner, maar er is duidelijk een flink gemis: de liefjes die ze op hun reizen bij elkaar hebben gescharreld. Misschien hebben sommigen wel een idee hoe ze hun liefjes aan de lijn kunnen krijgen, maar met tijdzones en andere culturen en gebruiken is dat toch altijd lastig.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2015 - 15:06 ]


    Bowties were never Cooler

    [mt]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    |MT|

    [mt]

    MT.


    'Darling, just hold on'

    (MT.)


    Because I love him, do I need another reason?

    MT.


    How far is far


    David Lodewikus Botha
    Het was inmiddels alweer een redelijk eind op weg naar het einde van de dag op deze kerstavond. Mijn vader had gevraagd of Alizea en ik morgen bij hem kwamen eten. We hadden toch maar besloten te gaan, maar om te zeggen dat ik er zin in had was echt overdreven. Er waren een boel plekken waar ik liever kerst zou vieren, en een ervan was bijna 10000 kilometer weg. Het was London, want daar was mijn lief. Het ging alleen echt niet. Ik was dan wel klaar met dit schooljaar, maar ik kon mijn zusje hier niet achterlaten en mijn vader vertrouwde ik ook echt niet met de zorg over haar. Ze was dan nu wel 17, ik was er niet in een paar uur als ze me nodig had, dat zouden eerder een paar dagen zijn. Nu stond ze te koken, waarvan ze de aanleg echt van onze moeder had geërfd, terwijl ik op mijn laptop bezig was. Beiden droegen we eigenlijk niet meer dan shorts en een t-shirt, maar meer was hier ook echt te warm op dit moment, en mijn haar zag er niet uit. Het huis begon al heerlijk te ruiken, terwijl ik toch maar een nieuw hackprojectje begon uit te denken. Ik moest iets doen. Ik zette mijn bril op en drukt het van het puntje van mijn neus omhoog, wat ik normaal echt elke paar minuten moest doen. Plots zag ik iets in de onderhoek van mijn scherm verschijnen waar ik heel blij van werd in deze dagen, waar ik toch elk jaar weer niet heel gelukkig van werd. Ik zette mijn headset op, want Alizea hoefde echt niet alles te horen, en plugde die in voor ik op het groene hoorntje drukte en wachtte tot Ariel zou opnemen. In het begin had ik het soms wat verwarrend gevonden hoe snel Ariel's geslacht soms verwisselde, maar inmiddels was ik er aan gewend en was het misschien nog wel het meest interessante aan mijn liefje. Nu hoopte ik gewoon dat ik snel die prachtige raspige stem zou horen. Voor de vakantie had ik het namelijk zo druk gehad dat we weinig hadden gesproken. Nu had ik alle tijd van de wereld en hopelijk zou Ariel ook tijd hebben, want niet iedereen had zo'n familiesituatie als ik en had wel ergens om naar uit te kijken en gezellig te zijn tijdens de feestdagen.

    [ bericht aangepast op 24 dec 2015 - 23:12 ]


    Bowties were never Cooler

    [MT]


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    Sir schreef:
    (MT.)


    Don't judge my choices without understanding my reasons.

    Aiden Matthew Quinn.


    Hij bleef niet zitten. Al een half uur was ik bezig om Mouse een kerstmutsje op te zetten, maar de kat weigerde mee te werken en liet zich uiteindelijk ook niet meer pakken. En nu zat hij op de vensterbank een beetje beledigd naar me te kijken. Alsof ik het slechtste baasje ooit was. 'Kom op. Het is alleen voor de foto. Daarna mag die meteen weer af.' Smeekte ik het beest bijna, alsof hij me echt zou begrijpen, begrip voor me zou tonen en uit zichelf zijn kerstmutsje op zou zetten. Maar dat deed hij natuurlijk niet. Voorzichtig legde ik de kerstmuts naast Mouse op de vensterbank. Deze keek er enkel naar, waarna hij hem zonder pardon met zijn pootje op de grond tikte. Alsof hij het expres deed, alleen om mij te pesten. Maar dat was wel het moment dat ik het opgaf. 'Dan niet. Stom beest.' Wiskey, die al die tijd warm in mijn mouw verstopt zat, maakte ik wakker en plaatste ik mijn nek. In tegen stelling tot mousse, had de rat al heel de dag zijn mini kerstmutsje op en leek hij nergens last van te hebben. 'Kom joggie. Even lachen.' Al dat gedoe was maar voor een ding goed en dat was de ultime kerstfoto. Eentje die nu enkel bestond uit een selfie van mij en wiskey. Ik aaide de rat even over zijn snuitje om hem te bedanken voor zijn goede inzet en liet hem lekker op mijn schouder zitten, terwijl ik met mijn mobiel in mijn handen door het huis begon te struinen. 'Iemand zin in warme chocomelk?' Riep ik in het algemeen terwijl ik ondertussen om mijn mobiel het nummer van Sebatian al intypte in whatsapp. In de keuken bleef ik even stilstaan om de net gemaakte foto naar Sebastian te sturen. Mouse was een spelbreker, maar Wiskey wenst je wel een hele fijne kerst. Beseffen dat het in Australië nu midden in de nacht was deed ik niet. En beseffen dat Sebatian dus waarschijnlijk al lag te slapen ook niet. Misschien omdat we eigenlijk 24 uur per dag tegen elkaar spraken en het niet uitmaakte wat voor tijd het was. En lag er eentje toch te slapen, kwam een berichtje terug van zelf wel een keertje. Het enige waar ik me werkelijk druk om kon maken, was over of ik marshmallow's in mijn warme chocolademelk ging doen of niet.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2015 - 11:03 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [MT]


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    | MT. Ik zal morgen (vandaag) snel mijn rollen afmaken en een post plaatsen!


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    Jonas Ravic Abedi
    Jonas keek eerst nog eens om zich heen, voordat hij de drukke winkelstraat overstak. Een auto ging hem toeterend voorbij en hij rolde met z'n ogen. 'Rijd dan ook niet zo hard' mompelde de jongen. De tas met de laatste kerstspullen begon zwaar in z'n hand te wegen, net zoals de tas die hij op z'n rug had. Hij was bijna thuis en dan kon hij even gaan zitten, voordat hij vanavond weer naar het restaurant moest, om bij te springen. Hij was moe en hij zag z'n avondje vrij zijn nu ook door z'n neus geboord. Maar hij deed het werk graag en hij wist ook wel dat het met deze dagen ontzettend druk was in de zaak. Jonas haalde z'n telefoon uit z'n zak, terwijl hij langzaam maar zeker de drukke winkelstraat verliet en naar zijn appartement liep. Er verscheen een foto van hem en Joel op het startscherm toen hij het ding opende en hij glimlachte lichtjes. De foto was gemaakt tijdens de vakantie van Joel en het was z'n favoriete foto van hun twee. Met een diepe zucht vergrendelde hij z'n telefoon weer toen hij zag dat hij geen berichtjes had en stopte hem terug in z'n zak. Met zulke dagen miste hij z'n vriendje meer dan alles en z'n verjaardag kwam er ook aan, en Skypen en bellen was gewoon niet hetzelfde. Hij moest toch eens kijken of hij binnenkort niet naar Hemsworth kon gaan om Joel te verassen of gewoon vragen of hij hier naar toe kon komen. Jonas groette de portier die bij de deur van het appartementencomplex stond en opende de deur en ging naar binnen, waarna hij naar de lift toe liep en van daar uit naar de derde verdieping ging. De lift pingelde zachtjes toen hij z'n bestemming had bereikt en viste de sleutel uit z'n zak, om de deur te openen. 'Ik ben thuis'! riep hij in het Engels, de taal die er in huis het meest gesproken werd. Er kwam geen antwoord, natuurlijk niet. Z'n moeder was bij z'n vader aan het helpen en waar Isha was, God mocht het weten. Jonas zette de tas met de kerstspullen op de tafel neer, z'n moeder zou het wel vinden en hij liep rechtstreeks door naar z'n kamer, om daar de laptop op te starten, in de hoop dat Joel misschien wel online was. Hij trok z'n jasje uit en gooide het op bed neer, dat zou hij later wel opruimen. Toen de laptop was opgestart, klikte hij door naar Skype, om daar op het profiel van z'n vriendje te klikken toen hij zag dat hij online was. Terwijl hij wachtte tot Joel zou opnemen, knoopte hij z'n blouse wat los. Hij had het echt warm, misschien moest hij toch zo maar even de verwarming uit zetten. Hij keek op de klok op de muur, nog twee uur voordat hij weer weg moest, maar voor nu even ontspannen.


    'Darling, just hold on'


    Sebastian Cooper Thomas
    Ik had wel verwacht dat Aiden zou bellen, maar dat was gedurende de dag niet gebeurt. Van mijn moeder had k niet mogen bellen, gezien ik nog van alles moest doen. Ik moest helpen koken, mijn zus van het vliegveld ophalen, Charlie uitlaten, en opruimen. Ik was uiteindelijk om 12uur in bed gekropen, omdat het morgen weer vroeg zou zijn. Morgen zou mijn jongste zusje tegen de avond ook aankomen op het vliegveld, nadat ze haar kerstshow had gedanst, en ik zou haar overmorgen weer op het vliegtuig zetten naar Sydney. Ik kon wel wat slaap gebruiken. Ik sliep net, met de airco aan en eigenlijk niets anders dan een laken om mijn lichaam, toen mijn mobiel opeens begon te zoemen. Ik was vergeten het ding op stil te zetten, waardoor ik nu met een zachte kreun naar het ding grabbelde en keek naar het schermpje. Het was een berichtje van Aiden, wie anders, maar het zorgde wel dat deze ruwe verstoring van mijn nachtrust niet zo heel erg was. Ik kreeg een kleine slaperige glimlach op mijn gezicht en draaide me weg van mijn broer, zodat hij niet wakker zou worden van het licht van mijn mobiel. Ik maakte een foto, wat niet veel meer liet zien dan mijn bleke huid onder de flits van de camera. Mijn gezicht was niet eens zichtbaar, alleen een vage witte vlek in het midden van het scherm was zichtbaar. Een hele fijne kerst vanuit de andere kant van de wereld. Morgen krijg je een betere foto vanaf het strand. X Ik verstuurde het en voelde Charlie bij mijn voeten bewegen. "Het spijt me, jongen. Aiden is een beetje een sukkel. Maar wel mijn sukkel." Het antwoord daarop kwam uit een andere hoek. "Hou nu alsjeblieft je kop dicht, Seb. Je hebt het alleen nog maar over die hengst van je. Het is midden in de verdomme nacht." "Sorry, Nath." Ik draaide me nogmaals om en wachtte op een antwoord van Aiden, al zou ik in een kwartiertje echt wel weer mijn mobiel wegleggen, want ik was echt moe. Dan zou ik alleen wel het trillen uitzetten, want ik wilde niet dat dit weer zou gebeuren. Charlie kroop intussen over het bed naar het hoofdeinde en krulde zich op, op mijn kussen. Ik kroop dus wat omlaag om hem wat ruimte te geen en niet zo dicht op de warme hond te zitten.


    Bowties were never Cooler

    Ariel Noah Sanders.
    Buiten mocht alles nu wel grauw en somber zijn met alle kale bomen en het laagje vries op het gras, in mijn kamer was alles nog levend en groen. Het hele jaar door was er wel iets aan groen te zien, al was het nu ietsje minder omdat een aantal potjes waren gesneuveld door een zekere kitten die te nieuwsgierig was. Diezelfde kitten lag nog heerlijk te slapen naast mijn laptop op het bed omdat die warmte afgaf. Nou ja, ik begreep haar wel. Al lag ik dan niet op te warmen tegen een laptop, ik had wel de meest lelijke kersttrui ooit gevonden, ook al vond ik ze zelf eigenlijk helemaal niet zo lelijk. Vanuit een ander deel van het huis hoorde ik Aiden vragen of iemand zin had in choco en omdat het Kerst was mocht ik van mezelf mijn dieet even vergeten, dus riep ik terug dat ik wel wilde. Na mijn de plantjes water te hebben gegeven plofte ik op mijn bed, waardoor Zara nogal schrok en opsprong, maar daarna weer lekker ging liggen. Ik nam mijn laptop op schoot en gromde zachtjes toen ik zag hoe afgebladderd de lichtblauwe nagellak nu al was, ik had juist speciaal zoveel moeite gedaan om er met wit kleine sneeuwvlokjes op te krijgen. Ik werd uit mijn gedachten getrokken door mijn laptop die begon te piepen en ik reikte gelijk om mijn oortjes te grijpen van mijn nachtkastje en plugde die in. Stiekem had ik al gehoopt dat Louw zou bellen, ik durfde het zelf niet te doen omdat ik niet zeker wist hoe druk hij was. Ik nam snel op en glimlachte. "Hi, ook een niet heel spannende Kerst daar?" vroeg ik met een zachte grinnik. Als hij op deze tijd gewoon kon bellen nam ik dat wel aan, niet dat ik er niet ontzettend blij mee was. Het was geen echt feest zonder iedereen van wie je houdt gesproken te hebben.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2015 - 20:39 ]


    Because I love him, do I need another reason?