[MSV] Jurassic Park - 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 okt 2015 - 20:52 ]

Every villain is a hero in his own mind.

heya

Bowties were never Cooler

[Mon Topieks!
Ik weet niet of ik het al gemeld had in het Rollentopic of het gewoon compleet ben vergeten, maar Phxntasia => Inclination]

[ bericht aangepast op 7 aug 2015 - 22:53 ]

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

[MT]

16 - 09 - '17

Nakama schreef:
[MT]

but do you feel held by him? — does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )

{MT}

Mt

Ich liebe dich 27.12.23

Fletcher James Lester
Hij liep rustig door het verblijf van de herbivoren. Hij snapte niet hoe ze een stagiair na nog geen week hier alleen hadden laten lopen, en nu liep hij hier al maanden alleen rond. Het park was nog niet zo lang open, maar gezien de dino's er al langer waren, had hij er al langer gelopen. Zijn vrolijke Toby liep rustig naast de jongen met de stralende glimlach, terwijl hij opzoek ging naar de groep dieren waarmee hij al tijden bezig was een band op te bouwen. Het trainen ging enorm moeizaam, maar langzaam aan leek het nu toch ergens op te lijken. Zeker nu ze hem vertrouwden namen ze steeds meer van hem aan, en lieten ze ook veel meer toe. Toby mocht op hun ruggen liggen en ze deden het meeste wat hij vroeg, als ze het eenmaal snapten. Hij floot een kort deuntje tussen zijn tanden terwijl hij rondliep. Hij zou zo wel koffie gaan drinken met iemand uit het park. Hij wilde namelijk iets proberen, wat mogelijk zijn dood kon zijn. Hij wilde dus wel iemand in de buurt hebben om de ambulance te kunnen bellen, mocht het nodig zijn. Zo belde hij dus maar het algemene nummer, in de hoop dat iemand zou opnemen.

Bowties were never Cooler

"Wanneer vertrekken we?" Vroeg Cole aan zijn vader die ook in het wagentje zat. Hij was ongeduldig omdat hij zo graag de dinosaurussen wilde zien. Hij heeft hier al tijden op moeten wachten. Cole wilde zo graag foto's maken, maar zijn camera en mobiel waren beiden ingenomen. Hij zette zijn hand onder zijn kin en keek wat rond. Ineens kwam het wagentje dan toch echt in beweging.
"Yes!" Riep hij luid en keek al, nog voor ze de grote poort door waren, om zich heen opzoek naar dinosaurussen.

Ich liebe dich 27.12.23

Helemaal op van de zenuwen, kon Zora niet wachten om een heel avontuur tegemoet te gaan in Jurassic Park. Hier had ze zo lang naar uitgekeken, dus het was nu eindelijk zover, ze kon het plezier gaan beleven waar ze over gedroomd had en dat met haar beste vrienden. Zora haalde al snel haar camera boven om een paar kliekjes te nemen van alles rondom haar. Af en toe nam ze zelfs een foto van haar vrienden.
      "Lyle lachen!" riep ze nog naar Lyle en nam, zonder te wachten op zijn reactie, dan snel een foto, om vervolgens een selfie te nemen. "Guys, ik ben veel te enthousiast! Wie wil er naast me zitten?" riep Zora.

[ bericht aangepast op 9 aug 2015 - 18:42 ]

16 - 09 - '17

"Oké die ga je verwijderen!" Riep Lyle naar Zora. "En camera's zijn verboden, slimpie," grinnikte hij en schoot naast haar in de stoel. "Ik dus." Hij keek naar de rest en grinnikte weer. "Of wil je dat niet?" Hij pakte haar camera snel af en schoot een paar foto's van Zora terwijl hij grijnsde.

Ich liebe dich 27.12.23

Cooper Sebastian Dawsons
Waarom hij mee moest wist hij niet. Natuurlijk vond hij het geweldig om levende dino's te zien, maar het feit dat hij met die verschrikkelijke schoonvader van hem zat opgescheept, die hij echt niet mocht, en die hem ook op geen enkele mogelijke manier leek te accepteren zoals hij was. Rot vent dat het was, en dan ook nog een Amerikaan. Cooper snapte echt niet wat zijn moeder ooit in hem had gezien. Zij verdiende zo veel beter dan dat. Nu had hij niet eens zijn mobiel om Jake te kunnen appen. Het was echt hel, coole hel met dino's, maar alsnog hel. Dat was vast nog een reden waarom hij hen hierheen mee had genomen: zodat hij weg was van zijn vriendje. Klootzak. De poort deed hem eventjes alles vergeten, maar al snel mompelde hij weer: ''Klootzak, je wil me alleen weghouden van Jakey" en kreeg een standje van zijn moeder hiervoor. Cooper was een 19 jarige en had onder andere hierdoor al veel vaker op het punt gestaan om weg te lopen. Hij voelde zich verraden door zijn moeder en dat kwam mogelijk nooit meer goed. Alles door die klootzak van een stiefvader die hij compleet verachtte.

Bowties were never Cooler

Zora begon te lachen om Lyle.
      "Vergeet jij maar lekker dat ik die foto ga verwijderen, die was net op een perfect moment genomen ook nog!". Zora ging al snel zitten en keek Lyle aan, terwijl ze haar schouders optrok. "Alsof ik de enige ben die de regels overtreed om met een camera rond te lopen?" Ze stak haar tong naar hem uit en lachte dan even. "Prima," antwoordde ze, eenmaal Lyle naast haar ging zitten.
      "Geef mijn camera terug!" riep ze en greep naar haar eigen camera, terwijl ze probeerde om haar gezicht te verbergen terwijl Lyle wat foto's van haar maakte. "Gast, ik meen het! Geef mijn camera terug!" Ze kneep in zijn arm om te zorgen dat hij haar camera zou loslaten. Maar hopelijk liet hij hem niet vallen.

16 - 09 - '17

[Nakama > Scira]

16 - 09 - '17

Tom onderdrukte een zucht toen hij de opmerking van Cooper. Hij wist dat hij niets goed kon doen in de ogen van de oudste zoon van zijn vrouw. Op het moment dat ze de eerste keer de handen hadden geschud, had Tom al gemerkt dat de jongen niet om een nieuwe vader stond te springen. Tom had zich altijd voorgehouden dat het door de pubertijd kwam, maar zijn gedrag werd alleen maar erger en hij was toch al bijna twintig.
Hij blikte uit het raam en hoopte niet dat Cooper de hele trip zou gaan verpesten, want hij had hier erg naar uit gezien. Tom wist niet of de jongen het doorhad, maar hij trok zijn twee broertjes mee in zijn negatieve gedrag en hij wilde niet dat die straks ook iedereen klootzak zouden noemen. Toch ging hij er niet op in. Hij staarde strak naar buiten en deed alsof hij hard op zoek was naar de dinosaurussen, al had hij deze al meer dan eens gezien.

Every villain is a hero in his own mind.

Beth ging voorin zitten. Ze had niet zoveel zin om zich tussen twee anderen op de achterbank in te wurmen, want ze hield wel van haar persoonlijke ruimte. Ze zette haar flesje aan haar mond en nam een slok. Het was ontzettend warm. Hopelijk werkte de airco in de auto goed, al zou dat natuurlijk pas gaan gebeuren als iedereen in de auto zat.

Every villain is a hero in his own mind.