• De stelling van deze week luidt:
    Een corrigerende tik bij de opvoeding van kinderen is soms nodig.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    SonOfGondor schreef:
    Ik vind het absoluut niet kunnen. Het gaat er niet om of het pijn doet of niet, het gaat erom dat de ouder (of wie dan ook de tik uitdeelt) op een gemakkelijke manier de macht wil krijgen. Als een kind iets doet wat niet mag, is dat natuurlijk vervelend. Maar het is helemaal niet moeilijk om je kind uit te leggen waarom iets niet mag. Stel je de volgende situatie voor:

    Je kind komt in de buurt van een gevaarlijke situatie, zoals een stopcontact. Dat mag natuurlijk niet. Dan kun je twee dingen doen: je kunt je kind tegenhouden en uitleggen dat dit een gevaarlijke situatie is en dat hij daarom niet met het stopcontact mag spelen, omdat het kind gewond kan raken. Het kind begrijpt waarom hij niet mag doen wat hij doet en zal het waarschijnlijk niet nog een keer doen. Ook weet het kind dat zijn ouders om hem geven.
    Of je kunt je kind een tik geven uit hoop dat hij dan weet dat hij iets doet wat niet mag. Dat wordt dan misschien duidelijk, maar hij weet niet waarom het niet mag en voor hem wordt het ook duidelijk dat zijn ouders bereidt zijn hem pijn te doen, ook al is dat maar een heel klein beetje. Hij wordt dus bang voor zijn ouders en weet nog steeds niet wat hij precies fout heeft gedaan.


    Ik denk om eerlijk te zijn niet dat het zo zwart-wit is.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    TARDlS schreef:
    (...)

    Ik denk om eerlijk te zijn niet dat het zo zwart-wit is.


    En waarom dan niet?


    Rest in Peace, Son of Gondor

    SonOfGondor schreef:
    (...)

    En waarom dan niet?


    Niet ieder kind is hetzelfde. Ieder kind is anders en vat dit op een andere manier op. Het ligt aan het kind of het bang wordt of niet en bij het ene kind helpt het wel om te praten en de ander begrijpt het juist niet. Dat bedoelt ze denk ik haha.


    "I solemnly swear that i am up to no good."

    SonOfGondor schreef:
    (...)

    En waarom dan niet?


    Je kan ook niet aan elk kind de uitleg geven. Een kind dat daar nog te jong voor is of iets waarvoor de uitleg te ingewikkeld is om het te begrijpen bijvoorbeeld.


    What would Emma do?

    Liopleurodon schreef:
    (...)

    Je kan ook niet aan elk kind de uitleg geven. Een kind dat daar nog te jong voor is of iets waarvoor de uitleg te ingewikkeld is om het te begrijpen bijvoorbeeld.


    Oké, je hebt gelijk als je zegt dat niet elk kind de uitleg zal begrijpen. Maar dan zou ik nog altijd voor een methode kiezen die duidelijk maakt dat hij zoiets niet mag doen zonder daar geweld bij te gebruiken.


    Rest in Peace, Son of Gondor

    Ik ben er mee eens. Een corrigerende tik hoort maar een lichte tik op de vingers of dergelijke te zijn die geen pijn doet. Het gaat hier dus niet om slaan. Je moet echter altijd eerst het kind een waarschuwing geven en duidelijk maken waarom iets niet mag, en hoe het dan eventueel wel moet of wel mag. Maar niet alle kinderen luisteren meteen, dus mag je daarna wel een tikje op de vingers geven om duidelijk te maken dat het echt niet mag.
    Je mag het kind niet bang laten maken van je, dat is het probleem bij slaan. Bij een corrigerende tik is het de bedoeling dat je iets duidelijk maakt wat niet mag, en niet om macht uit te oefenen.


    Ik wil een tuin vol egels

    SonOfGondor schreef:
    (...)

    En waarom dan niet?


    Om een paar dingen te noemen: ik denk dat zo'n corrigerende tik niet altijd zonder uitleg wordt gegeven, ik denk niet dat ouders meteen naar die methode grijpen, ik denk ook niet dat elk kind de uitleg zou begrijpen, en ik denk niet dat ieder kind er meteen er bang van wordt (zoals jij dat beschrijft).

    Ik wil hiermee niet zeggen dat ik een corrigerende tik een goed idee vind en dus ook niet dat ik het zo eens ben met de stelling, maar de manier waarop je het verwoord klopt in mijn ogen gewoon niet echt. En dat is dan ook mijn mening. Er zijn verschillende situaties en verschillende mensen, en ik denk niet dat je alles zo makkelijk over één kam kan strijken.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    SonOfGondor schreef:
    (...)

    Oké, je hebt gelijk als je zegt dat niet elk kind de uitleg zal begrijpen. Maar dan zou ik nog altijd voor een methode kiezen die duidelijk maakt dat hij zoiets niet mag doen zonder daar geweld bij te gebruiken.

    Zoals vaak genoeg in dit topic is gezegd, een corrigerende tik staat niet gelijk aan geweld.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Het probleem met kinderen is: Ze begrijpen niet wanneer je ze iets uitlegt, helemaal wanneer ze jong zijn. Het zijn net dieren, ze weten dat je boos bent, maar voor de rest snappen ze er niet veel van. Wanneer je ze een kleine tik geeft op hun vinger -wat niet zeer doet- vinden ze dat niet fijn, dus doen ze het niet snel nog een keer.


    Seasons will change, but I shall remain

    TARDlS schreef:
    (...)

    Om een paar dingen te noemen: ik denk dat zo'n corrigerende tik niet altijd zonder uitleg wordt gegeven, ik denk niet dat ouders meteen naar die methode grijpen, ik denk ook niet dat elk kind de uitleg zou begrijpen, en ik denk niet dat ieder kind er meteen er bang van wordt (zoals jij dat beschrijft).

    Ik wil hiermee niet zeggen dat ik een corrigerende tik een goed idee vind en dus ook niet dat ik het zo eens ben met de stelling, maar de manier waarop je het verwoord klopt in mijn ogen gewoon niet echt. En dat is dan ook mijn mening. Er zijn verschillende situaties en verschillende mensen, en ik denk niet dat je alles zo makkelijk over één kam kan strijken.


    Ik ben blij dat we het in elk geval allebei met de stelling oneens zijn. Ik bedoelde mijn voorbeeld ook niet als regel, maar puur als voorbeeld om te laten zien hoe makkelijk het is om je kind iets te leren zonder hem een tik te geven. Natuurlijk heb je gelijk als je zegt dat niet elk kind er gelijk op zou reageren. Maar als je aan mijn kant staat, hoef ik je natuurlijk niet te overtuigen. (:


    Rest in Peace, Son of Gondor

    Het leuke aan mensen is dat het rationele wezens zijn die met elkaar kunnen communiceren door spraak. Rede onderscheidt ons van dieren, dus waarom zouden we onze eigen kinderen dan behandelen alsof het huisdieren zijn? Als mijn kat in de gordijnen hangt dan geef ik hem een tik op zijn neus en als mijn paard me dreigt te bijten geef ik hem een pets op zijn schouder. Dit is namelijk de enige effectieve manier om een dier duidelijk te maken dat ik zijn gedrag afkeur. Ik denk niet dat de befaamde corrigerende tik per definitie kwaad doet bij kinderen, maar ik vind het weldegelijk een zeer respectloze manier van straffen. Je behandelt je kind als een minderwaardig wezen. Daarnaast leer je het een erg verdraaid machtsbeeld aan, namelijk dat het oké is om geweld te gebruiken om je zin op te leggen.
    Ik geloof zeker niet dat een tik een kind meteen verpest en vooral op hele jonge leeftijd, als het kind nog niet praten kan, is het in sommige uitzonderlijke gevallen misschien wel de meest effectieve straf. Maar waarom zou je dat risico als ouder wagen? Als je echt om je kind geeft, dan neem je toch de tijd en moeite om het op een menselijke manier duidelijk te maken wat goed en slecht is.


    i put the fun in funeral

    Serenata schreef:
    Het probleem met kinderen is: Ze begrijpen niet wanneer je ze iets uitlegt, helemaal wanneer ze jong zijn. Het zijn net dieren, ze weten dat je boos bent, maar voor de rest snappen ze er niet veel van. Wanneer je ze een kleine tik geeft op hun vinger -wat niet zeer doet- vinden ze dat niet fijn, dus doen ze het niet snel nog een keer.


    Dat is helemaal niet waar. Kinderen kunnen best goed begrijpen wanneer je ze wat uitlegt. Het ligt ook aan de manier waarop je iets uitlegt en dat is iets waar nog wel eens verkeerd naar gekeken wordt. Het is namelijk een groot verschil als je een kind zegt dat hij/zij niet aan een stopcontact mag komen waarbij je niet vermeld waarom, of dat je dat juist wel doet.


    26 - 02 - '16

    Ik heb hier met mijn medestudenten pedagogiek en docenten regelmatig over gesproken. Zelf denk ik dat er zoveel andere manieren zijn waarop je een kind duidelijk kunt maken dat de grens bereikt is. Maak een strafplek en neem het kind er aan de hand mee naar toe als het de grens overschreden heeft of til het op wanneer het niet vrijwillig mee loopt. Een kind snapt een tik niet en kan hier angst voor gaan ontwikkelen. Op mijn laatste stage gaf ik kinderen nooit een tik, maar vroeg ze naar mij toe te komen en sprak ze aan op hun gedrag. Bij heel grensoverschrijdend gedrag was er op de peutergroep een plek waar ze moesten zitten en daar bracht je ze dan naar toe. Dit werkte bij alle kinderen prima! Een corrigerende tik is dus absoluut niet nodig, het gebruik daarvan vind ik een makkelijke uitweg.

    Eigengrau schreef:
    Oneens. Ik heb zo'n ongelooflijke hekel gekregen aan deze hele "een corrigerend tikje is oké"-bullshit door mijn slechte ervaringen hiermee. Je kind een duw geven zodat het op de grond valt of armen die beschermend voor zich worden gehouden wegslaan, is alleen maar een manier om het naar je te laten luisteren als je geniet van de gedachte dat je iemand in jouw greep hebt door angst. En dat is zo verschrikkelijk fout, want als ouder heb je het vertrouwen en de veiligheid van je kind in handen. Zelfs een schijnbeweging die hoogstens voor de schrik is bedoeld, is een teken van agressie en dat kun je met zo'n machtspositie echt niet maken. Je gaat me niet zeggen dat je het als geliefde oké vindt dat je partner je een "corrigerend tikje" geeft - geweld pleegt dus, hoe klein dan ook - maar voor kinderen is het natuurlijk helemaal oké. Ik ben hier misschien heel erg fel in, maar ik heb zelf al ondervonden hoe snel de situatie na zo'n corrigerend tikje kan escaleren en hoe zelfs zoiets enkel is bedoeld om de angst erin te houden. Is het dan echt zo "soft" en "voor doetjes" om een kind gewoon een straf te geven waarbij het iets leert?

    Er is wel een verschil tussen echt fysiek mishandelen en een tik. Een tik mag niet langer dan een paar seconden pijn doen en geen blijvende schade geven. Mijn moeder liet mijn vader slaan als ze zelf te boos was, om te voorkomen dat het te hard was, en het gebeurde ook niet zo vaak.
    Ik ben overigens tegen het idee van kinderen angst in te boezemen, maar dat doen ouders toch wel, vooral bij dochters >_< Een tik is eerder voor als ze de eerdere straffen negeren (geen koekjes of geen tv meer die dag en dan toch stiekem snoepen en tv kijken) om te laten zien dat er consequenties zijn. Schijnbewegingen horen daar niet bij, waarschuwingen wel, zodat het kind de kans krijgt om zijn gedrag aan te passen. En ja, het is een daad van wanhoop, maar ik ben er persoonlijk niet tegen.
    Ik vond het erger dat mijn zusje mij vaak beet, en schrok meer als de kat mij krapte. Mijn broertje is maar 1x geslagen, want mijn ouders hielden zich wel aan de wet dat je jouw kind niet mag slaan toen die werd ingevoerd. Maar toen ik klein was, was het meestal op de billen, en vrijwel nooit echt hard, en al zeker niet meer dan 1 tik
    Overigens blijf ik bij mijn besluit mijn kinderen in bubbelfolie te stoppen als ze te vervelend worden. En dat lijkt heel leuk, maar ik laat ze er pas uit als elk bubbeltje gepopt is (of ik het zelf moe word). 100% veiligheid xD


    wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

    Eens. Ik en mijn tweelingbroer kregen dat vroeger zo vaak. En daar ben ik echt niet slechter van geworden hoor. Hoe wil je anders een klein kind zonder besef duidelijk maken dat iets niet mag. Die kunnen heel lang door blijven gaan tot ze hun zin krijgen.

    Lol ik kan me zelfs nog wel herinneren dat ik eens met mijn hoofd onder de koude kraan moest. Maar toen was ik ook echt wel donders irritant geweest.

    Wat ik wel vervelend vind is dat men een corrigerende tik gelijk onder kindermishandeling gooien. Iedere ouder voed zijn of haar kind op een eigen manier op. Zolang je een kind niet opzettelijk pijn doet of mentaal aanvalt, moet iedereen het voor zich weten. Het moet niet gekker worden dat we straks nog een keer voorschriften gaan krijgen van hoe je je kinderen moet opvoeden. Maar goed, dat is dan wel weer heel ver doordacht.