• De stelling van deze week luidt:
    Een corrigerende tik bij de opvoeding van kinderen is soms nodig.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Eens. Je hoeft je kind niet bond en blauw te slaan, een tik op de handen en de bips werkt echt wel. Ik kreeg die vroeger ook toen ik iets verkeerds deed en ik ben over het algemeen veel beleefder tegen mijn ouders dan dat mijn kleiner zusje is.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Iets wat tussen eens en oneens in zit. Over het algemeen vind ik dat erover praten en andere soorten straffen, zoals op de gang zetten of eerder naar bed laten gaan, beter gebruikt kunnen worden. Corrigerende tikken hebben over het algemeen niet een goed helpend effect (dat heb ik begrepen van mijn moeder, die ook wel iets van pedagogie weet). Dus wanneer het anders kan, doe het ook anders.
    Soms ontstaan er echter nou eenmaal situaties waarin een ouder even geen andere uitweg meer ziet, en van mij mag een moeder die machteloos staat, best een keer een (iet)wat hardere methode aangrijpen. Als dit echter te vaak zo nodig blijkt te zijn, lijkt het me een goed moment om met het kind te praten. Als een kind echt niet even weg wil lopen van een plek waar het wel weg van moet, heeft een ouder (ook om veiligheidsredenen bijvoorbeeld) naar mijn mening ook wel het "recht" om het kind mee te sleuren.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Oneens, oneens, oneens. Überhaupt ben ik streng, streng tegen welke vorm van fysieke 'straf' of waarschuwing dan ook bij de opvoeding van een kind, maar daar komt nog eens bovenop dat zelfs een lichte corrigerende tik door iedereen anders wordt opgevat. Waar het ene kind wel tegen een stootje kan, kan het voor een gevoeliger kind bijvoorbeeld echt overkomen als een ouder die hem/haar opzettelijk pijn doet of pijn probeert te doen, wat op zich al erg genoeg is, want het vertrouwen van je kind verliezen is uiteindelijk toch niet je doel. Eigenlijk kan ik het alleen maar met Lotta eens zijn bij deze stelling. ><


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Wiarda schreef:
    Oneens, oneens, oneens. Überhaupt ben ik streng, streng tegen welke vorm van fysieke 'straf' of waarschuwing dan ook bij de opvoeding van een kind, maar daar komt nog eens bovenop dat zelfs een lichte corrigerende tik door iedereen anders wordt opgevat. Waar het ene kind wel tegen een stootje kan, kan het voor een gevoeliger kind bijvoorbeeld echt overkomen als een ouder die hem/haar opzettelijk pijn doet of pijn probeert te doen, wat op zich al erg genoeg is, want het vertrouwen van je kind verliezen is uiteindelijk toch niet je doel. Eigenlijk kan ik het alleen maar met Lotta eens zijn bij deze stelling. ><


    Dit.
    Ik geloof ook veel meer in praten en communiceren met je kind dan 'tikken', al is het 'pedagogisch'. Mijn ouders hebben me ook zo opgevoed, en ik ben niet uit de ban gesprongen - maar dat verschilt natuurlijk per kind.
    Over het algemeen denk ik dat dit soort dingen bij ouders veelal gebeuren uit onmacht - mijn kind luistert niet, ze loopt steeds weg/doet dingen die ik niet wil... wat moet ik nu?
    Elke ouder heeft zijn eigen manier, maar ik ben blij dat de 'pedagogische tikjes' niet in mijn ouders' opvoedprogramma zaten.

    Ik vind dit wel een enorm interessante stelling die me alleen maar enthousiaster maakt voor mijn studie die ik na de volgende zomervakantie eindelijk mag gaan volgen.


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Parada schreef:
    Ik zie altijd mensen zeggen dat 'slaan' en een 'corrigerende tik' hetzelfde zijn, maar ik zie daar wel degelijk verschil in? Mijn ouders hebben me nooit geslagen toen ik klein was, maar als ik écht niet wilde luisteren, kreeg ik ook wel eens een tikje tegen mijn arm. Dat tikje heeft nooit pijn gedaan, maar ik besefte dan wel dat ik nu écht moest ophouden. Ik wil hiermee niet zeggen dat het correct is om je kind op de grond te duwen of echt te slaan, maar ik heb nooit problemen ervaren met een corrigerende tik. Ik denk dat dit ook een beetje aan ieders interpretatie ligt. Ik heb hier namelijk niks aan overgehouden, en ik was en ben ook nog nooit bang voor mijn ouders geweest. Dat tikje voelde ik namelijk amper, maar ik luisterde er wel degelijk naar.

    Daarbij werd ik heus wel beloond voor goed gedrag, en kreeg ik niet direct een tikje bij slecht gedrag. Het is dus niet zo dat mijn ouders altijd en alleen maar naar dat tikje grepen als ik niet luisterde.


    16 - 09 - '17

    Parada schreef:
    Ik zie altijd mensen zeggen dat 'slaan' en een 'corrigerende tik' hetzelfde zijn, maar ik zie daar wel degelijk verschil in? Mijn ouders hebben me nooit geslagen toen ik klein was, maar als ik écht niet wilde luisteren, kreeg ik ook wel eens een tikje tegen mijn arm. Dat tikje heeft nooit pijn gedaan, maar ik besefte dan wel dat ik nu écht moest ophouden. Ik wil hiermee niet zeggen dat het correct is om je kind op de grond te duwen of echt te slaan, maar ik heb nooit problemen ervaren met een corrigerende tik. Ik denk dat dit ook een beetje aan ieders interpretatie ligt. Ik heb hier namelijk niks aan overgehouden, en ik was en ben ook nog nooit bang voor mijn ouders geweest. Dat tikje voelde ik namelijk amper, maar ik luisterde er wel degelijk naar.

    Daarbij werd ik heus wel beloond voor goed gedrag, en kreeg ik niet direct een tikje bij slecht gedrag. Het is dus niet zo dat mijn ouders altijd en alleen maar naar dat tikje grepen als ik niet luisterde.


    Seasons will change, but I shall remain

    oneens je kunt kinderen makkelijk opvoeden zonder een tik. Er zijn genoeg manieren om ze te laten weten en leren dat ze iets niet mogen doen. Het zou best kunnen dat het een gewoonte word en het op den duur meer is dan "een tik". Of omdat kinderen soms een tik krijgen gaan ze het bij andere kinderen doen. Omdat het best kan zijn dat ze het "normaal" vinden.

    [ bericht aangepast op 26 juli 2015 - 17:26 ]


    If you're going to get in trouble for hitting someone, might as well hit them hard. - Harry Styles

    Parada schreef:
    Ik zie altijd mensen zeggen dat 'slaan' en een 'corrigerende tik' hetzelfde zijn, maar ik zie daar wel degelijk verschil in? Mijn ouders hebben me nooit geslagen toen ik klein was, maar als ik écht niet wilde luisteren, kreeg ik ook wel eens een tikje tegen mijn arm. Dat tikje heeft nooit pijn gedaan, maar ik besefte dan wel dat ik nu écht moest ophouden. Ik wil hiermee niet zeggen dat het correct is om je kind op de grond te duwen of echt te slaan, maar ik heb nooit problemen ervaren met een corrigerende tik. Ik denk dat dit ook een beetje aan ieders interpretatie ligt. Ik heb hier namelijk niks aan overgehouden, en ik was en ben ook nog nooit bang voor mijn ouders geweest. Dat tikje voelde ik namelijk amper, maar ik luisterde er wel degelijk naar.

    Daarbij werd ik heus wel beloond voor goed gedrag, en kreeg ik niet direct een tikje bij slecht gedrag. Het is dus niet zo dat mijn ouders altijd en alleen maar naar dat tikje grepen als ik niet luisterde.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Avandra schreef:
    Eens. Je hoeft je kind niet bond en blauw te slaan, een tik op de handen en de bips werkt echt wel. Ik kreeg die vroeger ook toen ik iets verkeerds deed en ik ben over het algemeen veel beleefder tegen mijn ouders dan dat mijn kleiner zusje is.


    Dit. Het gaat hier over een tikje, als teken dat het kind iets fout heeft gedaan en het dat ook moet beseffen, niet om het in het ziekenhuis te slaan. Bij sommige kinderen werkt het ook gewoon eenmaal niet om op een andere manier duidelijk te maken dat ze niet luisteren en braaf moeten zijn, dus dan vind ik een tik meer dan handig, en vaak ook effectiever dan een zachtere aanpak.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Parada schreef:
    Ik zie altijd mensen zeggen dat 'slaan' en een 'corrigerende tik' hetzelfde zijn, maar ik zie daar wel degelijk verschil in? Mijn ouders hebben me nooit geslagen toen ik klein was, maar als ik écht niet wilde luisteren, kreeg ik ook wel eens een tikje tegen mijn arm. Dat tikje heeft nooit pijn gedaan, maar ik besefte dan wel dat ik nu écht moest ophouden. Ik wil hiermee niet zeggen dat het correct is om je kind op de grond te duwen of echt te slaan, maar ik heb nooit problemen ervaren met een corrigerende tik. Ik denk dat dit ook een beetje aan ieders interpretatie ligt. Ik heb hier namelijk niks aan overgehouden, en ik was en ben ook nog nooit bang voor mijn ouders geweest. Dat tikje voelde ik namelijk amper, maar ik luisterde er wel degelijk naar.

    Daarbij werd ik heus wel beloond voor goed gedrag, en kreeg ik niet direct een tikje bij slecht gedrag. Het is dus niet zo dat mijn ouders altijd en alleen maar naar dat tikje grepen als ik niet luisterde.


    I took a deep breath and listened to the old brag of my heart. I am, I am, I am.

    Ho wacht: Eens!!
    Ik ben der ook niet slechter op geworden, "wanneer ik iets deed wat niet mocht, kreeg ik ook gewoon een 'klets' en geloof me ik ben der echt niet slechter van geworden, tegenwoordig vinden 'kinderen' al als hun met een bepaalde blik worden aangekeken al dat ze half mishandeld worden, en of wanneer je je stem verheft, en of wanneer je de gene straf geeft zoals 'huisarrest, of klusje in huis zoals prullebak buiten zetten' sorry maar de jeugd van tegenwoordig, is erger gewoorden met de jaren. Ze hebben 'soms' het respect niet eens meer om naar je te luisteren, en of iets waarvoor je ze behoed, geven ze je al een grote waffel en of ben je al half uitgescholden met woorden waarvan ze de 'betekenis' vaak niet eens weten.
    Dus, als ze iets gedaan hebben wat echt niet door de beugel kan, 'vind ik, dat je ze best een tik op de hand, kont, kan geven, wat is daar slecht aan? Niets, ze weten dan voor de next time, dat ze het niet meer moeten doen omdat der concequenties aan verbonden zitten.
    Het zelfde geld, dat ze tegenwoordig, je uitdagen met straffen, ze in de hoek zetten werkt niet meer, speelgoed afpakken werkt niet meer, nee, niets werkt, tenzij je het juiste pakt. Zoals hen telefoon, mp3 speler, computer, of iets met een tablet, dan pas snappen ze wat er fout is.
    Ik zie het in mijn omgeving dagelijks gebeuren, vrienden van mij met kinderen weten geen raad want ze willen geen corrigerende mep of straf geven, want het lijkt niet te werken.. Wanneer ik op de kinderen pas, ik hoef ze maar met een blik van 'wat ga jij doen' aan te kijken en ze stoppen al, nooit de kinderen pijn gedaan, nee ik heb het zo gespeelt, jij behandeld mij zo ik doe je na, daar pak je ze mee.
    Jengelen in een supermarkt voor snoep, doe het zelfde ga ook op de grond leggen en jengelen, kind snapt er niets van staat op en vraag "maar wat doet u nou?" ongeacht de leeftijd, mijn antwoord is dan heel droog, "ja jouw na doen, kijken of het werkt" dan snappen ze gelijk BOEM.
    Thuis, als ze niet aan kaarsen mogen komen die branden geef tik op tafel naast de hand, werkt ook ze schrikken, en als ze je dan aankijken zeg je "heet, doet pijn" snappen ze ook super, werkt tegenwoordig nog beetje..
    Maar het is echt puur aan de opvoeding, hoe los, en wat ieder toloreert. Het is niet van o jij steelt ik ros je in elkaar, nee!!!

    Sorry voor hier boven maar ik ben het volkomen er mee eens, dat ze soms nog wel eens een pets of corrigerende tik kunnen geven, het is niet dat ze het kind in elkaar rossen of iets. Ik ben der ook niet slechter op geworden, ik ben der juist beter van geworden!!
    Het is mijn mening, en ik ben met "OUDE STEMPEL" opgevoed.


    Enjoy the little things in life, because one day you wi

    Ik ben het ergens wel eens met deze stelling. Er staat niet: rammel je kinderen eens goed door elkaar als je het er niet mee eens bent. Ik vind dat een corrigerende tik in sommige gevallen wel kan. Een klein kind kan je niet echt uitleggen wat het fout doet of waarom. Als het iets doet wat echt niet kan, of slecht gedrag blijft vertonen, zelfs nadat je het meerdere keren negeert, denk ik dat het niet slecht is om het duidelijk te maken dat het fout bezig is.

    Natuurlijk is het fout je kind te slaan of te verwonden, maar daar gaat het ook niet over. Het gaat hier over een kleine tik.


    What would Emma do?

    Ik vind niet dat een corrigerende tik slecht is. Ik heb vroeger ook wel een paar keer een tik gekregen als ik iets stouts had gedaan en mijn ouders doen echt niet aan "mishandelen". Ik vind niet dat je kunt zeggen dat een corrigerende tik en slaan hetzelfde is. Soms kan het op een andere manier, maar soms heeft iemand het gewoon nodig om te luisteren. Het was heus niet zo dat ik elke keer als ik iets fout deed een tik kreeg, maar als het echt nodig was dan kreeg ik er één (absoluut niet hard, gewoon om te laten weten dat ik iets niet moest doen). Zelf ben ik er mee opgegroeid en ik zou nooit zeggen dat mijn ouders iets fout hebben gedaan, want ze zijn de beste ouders die ik me kan wensen. Mishandelen en een corrigende tik is heel wat anders. Een corrigerende tik krijg je ook niet zo vaak en misschien was een tik bij andere ouders veel te hard (wat dan dus geen corrigerende tik meer is), maar ik heb van de corrigende tikken die ik heb gekregen echt geen last gehad. Ik ben er alleen maar beter van geworden, haha

    [ bericht aangepast op 26 juli 2015 - 19:20 ]


    Freedom is a length of rope. God wants you to hang yourself with it.

    Mensen roepen veel te snel 'mishandeling', maar voor mij is een corrigerende tik dat absoluut niet. Natuurlijk, het is ook maar hoe je een corrigerende tik interpreteert...

    Ik kan een heel goed voorbeeld geven. Wij hebben zelf ook altijd de 'corrigerende tik' gebruikt bij Thomas toen hem jonger was. Van zodra een peuter begint te lopen, gaan ze ook echt OVERAL aan zitten met hun handjes. Wij hebben dat afgeleerd met een 'corrigerende tik' op de handjes, van zodra hij ergens aanzat wat niet mocht - niet dat het pijn deed of dat we z'n handjes rood sloegen, maar wel om te laten weten dat hij ervan af moest blijven - , en het duurde dus nog geen week of wij konden gewoon alles laten staan op tafel zonder enig probleem. Toen was Thomas een jaar oud.
    Mijn broertje is heel fel tegen die 'corrigerende tik', want die noemt dat dus inderdaad kindermishandeling. Goed, ieder z'n goed recht, maar zijn 3 kinderen zijn inmiddels 1, 2 en 3 en zelfs met de oudste je kan nog altijd niks op tafel laten staan want ze gooien er alles af - inclusief koppen met hete thee of koffie. Of als ze ergens zijn, met hun vettige handen tegen de tv slaan, tegen kasten en ramen kloppen, uit volle asbakken eten of deze op de grond smijten... dan geef ik toch liever m'n kind een corrigerende tik op eenjarige leeftijd, dan dat ze een kop hete thee of iets dergelijks over zich heen krijgen of dat ik me nergens kan vertonen omdat m'n kinderen van niks kunnen afblijven...

    Nu Thomas ouder is, en zijn begrijpertje te goed begint te werken, is die 'corrigerende tik' niet meer nodig. Hij snapt namelijk wat we bedoelen, hetzij soms met de nodige uitleg, maar goed. Als iets niet mag en we zeggen het, begrijpt hij dat. Soms met moeite, maar er zijn nu andere manieren om te straffen die veel beter werken. Maar het is simpel, het woord 'afblijven' of 'niet doen', z'n favoriete speelgoedje afpakken of een beloningskaart gebruiken zijn nu eenmaal dingen die een 1jarige gewoon nog niet begrijpt.
    Een corrigerende tik is voor mij dan ook hetzelfde als hoe een moederhond haar pup terecht wijst door het in de oor of nek te bijten... niks mishandeling aan.

    Het is alleen de grens van: wanneer is iets een corrigerende tik en wanneer niet. Want in heel veel reacties lijkt het veel eerder te gaan over je kind bont en blauw te slaan dan een echte corrigerende tik te gebruiken.
    Maar goed, ik vind dus een corrigerende tik absoluut niet slecht op de manier zoals wijzelf het toepassen / hebben toegepast.

    [ bericht aangepast op 26 juli 2015 - 20:02 ]


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    Ik ben het helemaal met je eens Justine.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?