[MSV] Heroes & Villains: Speeltopic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 12 aug 2015 - 14:49 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

Net op dat moment nam hij een slok koffie, waarin hij bijna stikte en hij trachtte zijn hoest netjes binnen te houden. Die vraag had hij zeker niet verwacht en hij keek haar fronsend aan. Hij vond het niet zó'n probleem, want hij kon ze natuurlijk ook de vruchten van afwerpen. Hij was immers ook redelijk bekend — al dan niet als een Normal. Maar langs de andere kant was het beroemde leven niet altijd simpel. Zeker als je zowat elke dag in gevecht ligt met je broer en je ouders elke dag afwezig zijn omdat ze zaken moeten doen.
"Best wel chill," loog hij een beetje. "Ik zie ze wel nooit, maar ach. Ik houd van ze." Een beetje onverschillig trok hij zijn schouders op. "Zelf ben ik dan wel geen Super, ik ben tevreden met mijn gezin." Sky kon liegen als de besten. Twee leugens in één zin. Hij was helemaal niet zó tevreden. Theo was althans één van de negatieve punten.
Hij opende zijn mond om weer iets te vragen, maar sloot hem weer. Hij kende Lilly niet echt — oké, hij gestoorde broer zat met hem in het jaar. Maar hij kende hun achtergrond niet. Al interesseerde hem dat niet zo veel.
"Heb jij Supers in je familie?" vroeg hij dan maar en hij schrokte het laatste stuk appelflap naar binnen.

[ bericht aangepast op 2 aug 2015 - 9:25 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Lilly

Ze was een beetje verbaasd. Tenslotte was het niet zo'n geheim dat Sky en Theo soms eens flink ruzie hadden. Anderzijds wist ook niemand hoe close zij en Juve echt waren. Ze liet het maar rusten, zeker omdat ze zelf nu ook moest liegen.
"Nope, tenzij je het permanente rothumeur van mijn broer een Superkracht wil noemen," grijnsde ze. Ergens was dat nog niet eens zo ver gezocht, aangezien de oorzaak van dat humeur wel zijn krachten waren. Anderzijds waren ze allemaal Supers, op haar na dan toch. Tot dan toe. Ze had ooit eens wat oude kranten gezocht en ze dacht wel dat ze haar ouders er had in terug gevonden, maar het was haar nooit helemaal duidelijk geweest wat ze precies konden.
"Is dat niet vervelend? Dat je geen krachten hebt en je papa en... Heeft Theodore er eigenlijk?" Ze fronste, ze had zich weeral bijna versproken. Ze moest eigenlijk stoppen, zeker omdat Sky ook niet meteen geïnteresseerd leek, maar ze vroeg het zich gewoon af. Lilly's nieuwsgierigheid was nu eenmaal hardnekkig. Ze besloot het na die vraag te laten rusten.

Mijn brein breint zoals het breint.

Een zacht stemmetje in Milli's hoofd deed haar stoppen en even fronsen. een twijfelend gevoel ging door haar heen terwijl ze even het hoekje om piepte en keek naar Juve. Misschien wist hij toch wel wat meer dan hij deed vermoeden?
Na even aarzelen liep Milica terug naar de jongen toe die bezig was met zijn locker. "Het Juve, sorry eh..." begon ze aarzelend, ze realiseerde zich dat ze amper een gesprek hadden gehad en hij misschien maar verlevend vond... Misschien was dat ook de reden waarom Lilly haar van hem weg hield. Maar toch ging er wat over hem dat ze leuk vond, zijn mysterieusheid? Ze wist het niet en schraapte even kort haar stem. "Weet jij wat er net gebeurd is? Ik bedoel... Je hebt vast iets zien gebeuren." hoewel ze eerder twijfelachtig begon was ze op het einde van haar zin zeker van haar stuk. Erg lang was ze niet buiten westen geweest en hij zal vast weten wat de oorzaak is.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Juvenalis

Hij rommelde nog enkele seconden langer in zijn locker, plukte er dan toch nog een appel uit en draaide zich weer om. Hij trok zijn wenkbrauw op bij haar verontschuldiging, maar vond het ergens wel grappig en zelfs schattig. Hij keek nadenkend over haar hoofd heen en besloot maar te antwoorden. Waarschijnlijk kwam hij er zo het gemakkelijkst van af.
"Je hield me tegen en toen viel je. Ik weet eigenlijk niet echt waarom. Heb je misschien te weinig gegeten?" vroeg hij, voor een keer geïnteresseerd. Wie weet was dat wel echt de reden, en was het gewoon stom toeval dat het bij hem gebeurde.
"Mijn zusje is er trouwens niet, vandaag," vermeldde hij even langs zijn neus weg, waarna hij een hap nam uit de appel.

Mijn brein breint zoals het breint.

help

Juvenalis

'Een tikkeltje harder duwen en...'
'...de vijver. De vijver moet lukken.'
'... stank...'

Ara's gedachten vlogen zijn hoofd in en uit. Ze waren met geen mogelijkheid te volgen, maar Juve had geen krachten nodig om de moordlust in Ara's ogen op te merken. Wat zijn krachten wel opmerkten, was al de rest. Zijn nabijheid en die vlammende, staalblauwe ogen waren genoeg om Juve's zwakke schild te doorbreken. Het was alsof hij een wervelstorm van gedachten binnenwandelde en hij kon de uitgang maar niet vinden. Hij hoorde muziek en het gekletter van pannen en potten.
Hij had nooit gedacht dat Ara een voorliefde had voor koken. Shit, hij zat diep. Te diep. Juve worstelde met zijn concentratie, maar de klap tegen de lockers en de verstikkende arm tegen zijn keel hielpen niet. Het lukte hem maar niet om weg te kijken en hij voelde zichzelf lichtjes verslappen.
De storm bleef door razen en Juve begon ongerust te worden. Zou het mogelijk zijn dat hij bleef steken in iemands gedachten? Hij wilde er niet achter komen, en al helemaal niet bij Ara. De afkeer hielp hem en hij zette zich schrap, terwijl hij zijn hand tussen Ara's arm en zijn eigen keel wrong. Hij kreeg wat meer lucht en zijn blik gleed eindelijk van de blauwe razernij naar de gang over Ara's schouder. Godzijdank was hij nog een tikkeltje groter dan hem. Juve grijnsde.
"Het is me al eens eerder verteld, maar wat wil je. Ik moet elke dag op jouw smoel kijken."
Hij zag vanuit zijn ooghoek hoe de woede bij Ara opvlamde, maar voor de witblonde jongen kon reageren, fronste Juve. Hij bekeek de ijle lucht achterdochtig en mompelde:
"Is dat een spin?"
Hij had tenminste één nuttig weetje overgehouden aan zijn onvrijwillige ontdekkingstocht.

[ bericht aangepast op 7 aug 2015 - 17:55 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

Theodore 'Theo' Sylvester Jackson Warfield
"Sometimes sanity is gone for a moment, that's when Ara takes over.

Toen Ara bijna zijn vingers plette en weg stormde maakte hij een verontwaardigend geluidje. Theo deed ook niet de moeite om meteen achter hem aan te stuiven toen hij vertrok. Toen Theodore doorkreeg dat Ara er vandoor was gegaan met zijn hoodie schudde hij zijn hoofd en veegde zijn handen af aan zijn gebleekte jeans die hij al eeuwen leek te hebben door de kleur. Het kon hem ook geen barst schelen nu dat er zwarte vegen opstonden en begon traag zijn boel bij elkaar te zoeken om daarna op zijn gemakje Ara achterna te gaan. Hij wandelde weer naar de ingang en negeerde een verontwaardigde leerkracht die hij al dan niet expres op de tenen had getrapt en greep een vijfdejaars bij het shirt, dat ook nog eens aartslelijk was.
"Heb je Ara of Juvenalis gezien? Je weet wel, die twee lange zesdejaars?" zei hij met een licht dreigende ondertoon. De jongen, die overigens een halve kop groter was dan Theo zelf maar toch duidelijk heel wat angst inboezemde voor de jongen, wees in de richting van hun lockers en Theodore liet hem ruw low.
"Oh wee als ik ze niet vind waar je naar toe wees", gromde de jongen en gaf de jongere persoon hem nog een donkere blik alvorens op weg te gaan richting hun lockers.Toen hij de hoek omdraaide zag hij hoe zijn beste vriend zijn verdachte al tegen de lockers gepind had. Hij toen hij binnen gehoorsafstand kwam hoorde hij nog net Juve vragen of hij nu een spin zag en hier kwam hij tussen.
"Jeez, Juve, maak hem niet nog meer pissed dan hij is. Ara geen spin te zien in een omgeving van drie kilometer", voegde Theo droogjes toe aan zijn onderbreking. Het bleef even stil en het drietal werd in de gang aangestaard. "Hebben jullie boerenpummels nu niet beter te doen dan lucht te ademen die niet voor jullie bedoeld is en te laten zien wat jullie vandaag al gegeten hebben?" zei hij toen sarcastisch tegen de stilstaande gapers en rolde geïrriteerd met zijn ogen.
"Trouwens willen jullie reuzen rekening willen houden met het gewone volk hierbeneden?" zei hij met een licht beledigende ondertoon. Hij kon namelijk overweg met beiden, met de ene net iets beter dan de andere, maar had er wel vaker een hekel aan dat hij best klein was, al wist hij maar al te goed dat hij in een gevecht het veel beter deed dan Ara, ook al leek dat iets onwaarschijnlijk.

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 16:52 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

help

Juvenalis

Heel erg traag ging zijn wenkbrauw de lucht in, terwijl de rest van zijn lichaam zich losmaakte van de lockers. Om eerlijk te zijn, had de klap echt pijn gedaan. Zijn schouder voelde lichtelijk geblokkeerd aan, maar hij gaf Ara niet te voldoening om die meteen los te draaien. Zonder meteen te antwoorden, viste hij zijn uitgevallen oortjes weer op en propte ze in zijn broekzak. Hij schopte de appel die uit zijn hand was gevallen, wat verder en richtte zich dan op de twee andere jongens.
"Ik heb echt geen idee waar je het over hebt," antwoordde hij rustig. Hij wist dat het riskant was, want beide jongens hadden een soort van leugendetectie. Hij hoopte dat zijn concentratie hoog genoeg was om deze te omzeilen, maar door de klap was hij er niet zeker van.
"Ik heb sowieso geen idee waarom er zo nodig nog een deuk moest ontstaan in de deur van mijn locker. Zeker niet nadat ik zo vriendelijk ben geweest om deze op te ruimen," zei hij, met één mondhoek lichtjes omhoog gekruld. hij gebaarde naar het mooie stapeltje afval, dat wonder boven wonder de kleine aanvaring had overleefd. Hij keek Ara een tel strak aan, voor zijn ogen naar Theo gleden. Of eerder de lucht boven Theo.
Juve was niet blij met de behandeling van zijn zus. Hij mocht dan wel niet laten merken dat hij van het akkefietje afwist, dat betekende nog niet dat hij geen wraak mocht nemen.
"Ik geloof dat het gewone volk toch nog net een stukje groter is, Theo. Schattig dat je het toch probeert."

Mijn brein breint zoals het breint.

help

Juvenalis

"Holy fuck," vloekte Juve toen de vuist met een pijnlijke klap op zijn kaak belandde. De pijn was overweldigend, maar hij was blij dat hij zijn neus had kunnen redden. Hij had wel betere dingen te doen dan stukjes bot uit zijn hersenen te peuteren. Na de eerste golf van pijn, kwam de woede. Heel even had hij zin om Ara gewoon door de muur heen te gooien, maar hij kon zich inhouden. Zijn volgende idee was om het blonde hoofd gewoon te doen ontploffen, maar Juve had zoiets nog nooit geprobeerd en hij wilde het risico van een mislukking niet lopen.
Dus het enige wat hij uiteindelijk deed was diep in en uit ademen, even voelden of zijn tanden nog wel goed vast stonden - wat gelukkig het geval was - en zijn verveelde blik weer opzetten. Hij leunde nonchalant naar achteren, en bestudeerde Ara even met zijn handen in zijn broekzakken. Hij speelde wat met de oortjes van zijn Ipod en kalmeerde zichzelf.
"Ik denk," begon hij heel langzaam en gecontroleerd. "dat je dringend dat gestoorde hoofd van je moet laten nakijken, Jaeger. Je ziet dingen die er niet zijn."
Juve sprak enkel. Hij bleef mooi uit Ara's hoofd en probeerde helemaal niets. Ara was te moeilijk, het was te riskant. Het ergste was, dat hij nog gelijk had ook. Het was dom geweest van Juve, maar hij was te nieuwsgierig naar Ara's reactie. Anderzijds wist de blonde jongen bijlange na nog niet alles. Juve had geen idee wat er zou gebeuren, moest hij achter de omvang van zijn krachten komen.

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 18:26 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

[ bericht aangepast op 12 aug 2015 - 13:50 ]

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Theodore 'Theo' Sylvester Jackson Warfield
"Shut up and go, come back if you're decent again."

Theo zweeg voor de rest van de conversatie en trok alleen een wenkbrauw op toen Ara een slag uitdeelde. Hij wist ook zeker dat Juve loog, dat wist hij door zijn leugendetectie, maar het was hem ook duidelijk dat hij niet echt probeerde, wat Ara alleen nog wat meer opkookte. Hij merkte ook op dat de twee meer op elkaar geconcentreerd waren dan op hem en een plan begon te broeien in zijn hoofd. De twee gingen gewoon door met bekvechten, hij deed zelfs niet eens de moeite om een snerende opmerking naar Juvenalis te maken over zijn lengte. Op een compleet random moment ging hij dus op zijn tenen staan en duwde de hoofden van de twee bonenstaken tegen elkaar (nog voor ze het beiden doorhadden) in een kopstoot, terwijl hij uit zijn ooghoeken Niamh dichterbij zag komen.
"Jullie zijn alle twee veel te lang en veel te haatdragend ten opzichte van elkaar. Daar heb je je kopstoot en laat het daarbij liggen", zei Theo toen hij genoeg kreeg van hun gekibbel. Het kon hem ook even niet schelen dat hij Zwitserland was ondanks dat zijn beste vriend er bij stond, hij had het gewoon even gehad met ruziënde reuzen. Hij draaide zich om op de hak van zijn zwarte DC's en wandelde richting het meisje dat zonet zijn aandacht had gevangen.
"Hey, zin om iets anders te doen dan school en rondhangen met twee donderwolken?" zei hij bijdehand tegen Niamh en hield zijn hoofd schuin.

[ bericht aangepast op 12 aug 2015 - 14:01 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Met een licht gekanteld hoofd keek Sky naar Lilly terwijl er een zachte glimlach om zijn lippen speelde.
"Best wel grappig dat jullie broer en zus zijn, aangezien jouw humeur wel gezellig is." Hij lachte speels naar haar en het was niet eens gelogen. Lilly's aanwezigheid stoorde helemaal niet en het was redelijk rustgevend. Terwijl hij een grote hap nam van zijn brownie, enerzijds omdat hij de tijd tussen vraag en antwoord wilde rekken en hij nadenktijd nodig had, anderzijds omdat hij heel erg hongerig was. Wanneer hij eindelijk uitgekauwd was, en hij geen reden meer kon bedenken waarom hij niet meteen op de vraag moest antwoorden, opende hij voorzichtig zijn mond. Door zijn hersenen vloog een storm van verschillende antwoorden. Wat moest hij nu? Of Theo krachten had, wist hij niet. Hij had wel een klein vermoeden, maar kreeg nooit bevestiging. Daarom zei hij maar: "Ik weet het niet. Zo'n goede band hebben we nu niet dat ik het zou weten. Het maakt me niet zoveel uit dat ik nu krachten heb of niet." Het maakte hem ook echt niet uit, niet dat hij zoveel extra deed met zijn krachten.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys