• "You know, every hero needs his villain"
    "Yeah, but why do I had to get stuck with you?"
    "Oh please, you love me."



    Rollentopic 1
    Praattopic 2
    Speeltopic 1

    Rollenstory

         
    Westfield High, Everington, Groot-Brittannië; Een high-school als geen ander. Kliekjes, roddels, romances, drama en... Supers. Jongeren met superkrachten. De één is een Hero, de ander een Villain, maar iedereen probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden. Ouderlijke vetes worden zo weinig mogelijk bovengehaald en de school bewaakt de veiligheid streng. Vechtpartijen tussen beide kampen worden zwaar bestraft, maar buiten school is er heel wat minder controle.
    Wanneer de Villains op het idee komen om samen te werken en zo korte metten te maken met alle Heroes, wordt het plots heel wat spannender. Wie weet van het Geheime verbond? Wie staat aan welke kant? Kan het wel een geheim blijven? En is alles wel zo zwart-wit als het lijkt?

    DATUM: VRIJDAG 13 OKTOBER

    Rollen

    Heroes
    Léon (Genezing) • Chester (Bostick)
    Sky (zelfheling) • Qing (Painkiller)
    Sebastian (heersen over dieren) • Stephanie (Balloo)
    Michelangelo, Milo (zintuigverbetering) • Mirte (Patriots)
    Davina, Dee (illusies) • Ilona (Beauregard)
    Kendall (water besturen) • Judith (JudithSuzann)

    Normal people:
    Scott • Saar (Raccoon)
    Melrose • Qing (Painkiller)
    Chavelle • Denize (Boschetto)
    Lillith, Lilly • Lucca (Monachopsis)

    Villains:
    Juvenalis, Juve (manipulatie) • Lucca (Monachopsis)
    Theodore, Theo (elektriciteit) • Xanthe (BIitzkrieg)
    Ara (puppet master) • Marthe (Rivetra)
    Niamh (telekinese) • Amber (Kit)
    Kalani (vuur beheersen ) • Sanne (Ziegler)
    Milica, Milly (Copycat) • Saar (Raccoon)


    Krachten (in het hoofdstuk)

    School:
    Uren en vakken:

    De dag is ingedeeld zoals het Belgische systeem, aangezien ik dat het beste ken c;
    Tussenuren bestaan wel, dus je kan soms geen les hebben.
    Begin: 8u25 (een lesuur duurt 50 minuten)
    Lesuur 1
    Lesuur 2
    Pauze
    Lesuur 3
    Lesuur 4
    Middagpauze 12u00 - 13u15
    Lesuur 5
    Lesuur 6
    Pauze 10
    Lesuur 7
    Lesuur 8
    Einde: 16u35

    Vakken mag je zelf samenstellen. Hieronder staan enkele vakken, als je aanvullingen hebt: laat het weten!
    Talen: Latijn, Frans, Spaans, Engels, Duits...
    Wetenschappen ea: Wiskunde, Chemie (scheikunde), Fysica (natuurkunde), Biologie, Aardrijkskunde, ...
    Muzisch: Muziek, Drama, Literatuur, Kunstgeschiedenis, L.O. (gym), ...
    Andere vakken: Geschiedenis, Godsdienst, Filosofie, Techniek,...

    Sporten die op de school te beoefenen zijn;
    Lacrosse
    Dans
    Rugby
    Voetbal


    Jaarverdeling:

    Vijfde jaar:
    Melrose (16)
    Lilly (16)
    Sebastian (16)
    Kendall (17) Eén keer blijven zitten.
    Milli (16)

    Zesde jaar:
    Sky (16) Jaar overgeslagen.Theo (17)
    Niamh (17)
    Kalani (17)
    Davina (17)
    Ara (17)
    Chavelle (17) Eén keer blijven zitten.
    Milo (18) Eén keer blijven zitten.
    Scott (19) Twee keer blijven zitten.
    Juve (19) Twee keer blijven zitten.



    Verjaardagen
    Theo (17) - 02/01
    Ara (17) - 03/01
    Kendall (17) - 08/01
    Kalani (17) - 15/01
    Milli (16) - 02/02
    Juve (19) - 20/05
    Melrose (16) - 29/05
    Davina (17) - 01/06
    Scott (19) - 03/07
    Niamh (17) - 26/07
    Lilly (16) - 04/08
    Sebastian (16) - 10/09
    Sky (16) - 13/10
    Chavelle (17) - (7/12)
    Milo (18) - ?


    Regels:
    Regels van MSV:
    • Wordt in de derde persoon, verleden tijd geschreven.
    • Geen minimum- of maximumwoordenaantal.
    • Voorafgaande stukken/posts niet herhalen
    • Iedereen schrijft in dezelfde tijd. Wij schrijven in de verleden tijd!
    • Hetgene dat als eerste geschreven blijft geldig, tenzij unaniem besloten wordt dat het veranderd mag worden.

    Standaard RPG/MSV regels:
    • Naamsveranderingen doorgeven
    Om de twee dagen kunnen posten!
    • Geen geruzie OOC
    • 16+ mag, mits het deftig blijft en je weet waarover je schrijft.
    • OOC in spoiler/tussen haakjes [ ], ( ), < > of in het praattopic
    • We schrijven met de dubbele aanhaling [ "..." ]


    Afwezigheden:

    Raccoon (Saar): 24 - 27 augustus
    Kit (Amber): 03 - 14 augustus
    Balloo (Stephanie): 30 juli - 21 augustus
    Painkiller (Qing): 02 - 12 en 22 - 30 augustus
    Rivetra (Marthe): 31 juli - 02 augustus en 12 - 19 augustus
    Blitzkrieg (Xanthe): 30 juli - 10 augustus en 16 -26 augustus

    [ bericht aangepast op 12 aug 2015 - 14:49 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Ara Ramsay Jaeger-Finch • Villain
    Ara besteedde verder niet bepaald veel aandacht aan Lillith, noch aan Theo die de beledigingen nog een stukje verder nam. Ara's interesse verdween de laatste tijd heel erg snel en hij moest toegeven dat die verveling hem irriteerde. Het was amusanter om iemand de grond in te boren als die niet zo snel uit zijn gezichtsveld verdween - wat nu dus het geval was bij Lillith omdat een blond meisje waarvan Ara telkens de naam vergat, haar meesleurde zonder dat ze zelfs de kans kreeg om een bezwaar op te werpen. Ara zuchtte.
          "Wauw, Kingston, moet je lieve vriendinnetje je ook nog eens beschermen van die gemene jongens die je nooit met rust laten," mompelde hij spottend, veeleer tegen zichzelf dan tegen Lillith, of het meisje dat net was komen opdagen. Wat haar naam ook mocht geweest zijn. Ara beet verveeld een velletje van zijn duim terwijl hij bedachtzaam voor zich uit staarde. Hij was bewegingsloos en zou zo kunnen aangenomen worden als een sinistere sluipmoordenaar die zijn volgende moord aan het plannen was. In principe zou de persoon die dat dacht, niet zo heel erg veel naast de waarheid zitten. Sommigen noemden het een wonder dat Ara nog geen moord hadden gepleegd. Zijn ouders, bijvoorbeeld. Zijn grootmoeder hield altijd een irritant dicht oogje op hem omdat ze ervan overtuigd was dat hij wel al een moord had gepleegd, maar er gewoon mee was weggekomen zoals zo'n beetje alles wat hij uitspookte. De vraag alleen was of Ara dan ook daadwerkelijk al een moord hád gepleegd. Geen familielid van Ara wist af van zijn krachten of zijn neiging naar de donkere wereld van de Villains - ook al identificeerde Ara zich niet als een Villain. Hij was er duidelijk wel één, maar hij plakte nooit dat label op zichzelf. Hij zou zich nooit verlagen tot een voorwerp dat een simpele naam werd gegeven en was er dan ook stellig van overtuigd dat elke Hero of Villain die zichzelf letterlijk zo noemde, geen gevoel van eigenwaarde had. Ara was een eenzame wolf in een groter geheel en had een zin om dingen dwars te zitten, maakte niet uit of het mensen waren die aan zijn kant stonden of niet. Aan het einde van de dag leefde hij op zijn eigen voorwaarden.
          In ieder geval had zijn familie toch al door dat er iets mis met hem was. Een psychiater had niet veel uitgehaald toen hij jonger was en het zou slechts dagen duren voordat ze erachter kwamen dat hij nog naar geen enkele sessie was gegaan bij de nieuwe die ze hem hadden toegewezen.
          Maar natuurlijk zou iedereen die een blik op Ara wierp dat ongemakkelijke gevoel krijgen - zeker als zijn felblauwe blik zich met die van jou zou inhaken. Dan gaven ze een boodschap af die duidelijk was.
          Alleen leek die idioot van een Juve dat niet te kunnen begrijpen. Ara zat juist te bedenken om de jongen daadwerkelijk te gaan opzoeken en hem te irriteren omdat hij gelijke delen irritatie en plezier aan Lilliths broer beleefde, totdat Theo hem uit zijn diepe gedachten deed ontwaken.
          "Focus, Bolton." De naam amuseerde Ara. Een verwijzing naar zijn tweede naam en een personage dat haast net zo gestoord was als Ara zelf.
          "Aangezien ik een sterke weerzin heb ontwikkeld voor Latijn in de laatste vijf minuten, heb ik besloten dat we iets anders gaan doen." Ara keek Theo aan, één wenkbrauw terloops opgetrokken. Hij stond op om naar de parking te lopen. "Suggesties?


    Slightly less shitty.

    [ bericht aangepast op 25 juli 2015 - 1:00 ]


    help

    Kendall haalde haar schouders op en stopte het brood weer terug in haar tas, het was immers Lilly's keuze. "Weet je het zeker?" vroeg ze toch nog maar. "Je weet hoe het kluisje van je broer eruit ziet en vooral hoe die ruikt," lachte ze naar haar beste vriendin. Vaak genoeg had ze er verhalen over gehoord, soms tot in de detail, iets wat nou niet het beste gespreksonderwerp was, zeker niet als je in de pauze wat stond te eten. "In ieder geval iemand is het niet eens met je beslissing," lachte Kendall en prikte even plagend in de buik van haar beste vriendin, nadat ze Lilly's buik weer tekeer hoorde gaan.

    "Ik heb me doodverveeld, maar ik heb wiskunde wel af," zei ze glimlachend en keek kort de ruimte rond. "Ik stuur je wel een bericht op je telefoon met het huiswerk, ik weet het niet uit mijn hoofd, maar het is veel," antwoordde ze op Lilly's vraag. Kendall liep een stukje richting de andere kant, waar zij meestal de pauze doorbracht, veel zin om in de buurt van alle vervelende jongens te blijven had ze niet. Ze was niet bang voor ze, ze haatte ze niet, maar ze had er gewoon geen zin in vandaag, iedereen had van die dagen dat je het gewoon niet kon hebben. “Wat ga jij van het weekend eigenlijk doen?” vroeg ze om van onderwerp te wisselen, school vond ze niet heel erg, maar er waren altijd leukere dingen om over te praten.

    sorry for shitty post c:

    [ bericht aangepast op 25 juli 2015 - 13:59 ]


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    Michelangelo Guiseppe Callaghan

    Verschillende gevoelens van opluchting overspoelden Milo na het aanhoren van de bevestiging zijn afkorting te gebruiken in plaats van zijn volledige naam — het gegeven dat de jongedame voor zijn neus hetzelfde aan hem vroeg om te doen deed hem alsmaar beter voelen. "Mili is prima — alhoewel Milica een mooie naam is." Milo's antwoord is beleefd zoals alleen hij dat kan geven aangezien hij normaal gesproken ontzettend ongemakkelijk kon reageren bij jongedames. Gedurende het uitspreken van zijn compliment rondom de naam van de jongedame heeft Milo zijn rooster enigszins glad weten te strijken en gleed er automatisch een zachte kreun over zijn lippen bij het aanhoren van het gegeven dat hij Geschiedenis had. Doordat het vak bladzijden vol teksten had was het voor hem moeilijk om bij te blijven met het "lezen" en was hij genoodzaakt andere personen — voornamelijk Vinci — vaak te vragen waar ze waren gebleven.
          Plotselinge verandering in Milica's gevoelens lieten Milo weten dat ze een zekere vorm van medelijden richting hem vertoonde — hoogstwaarschijnlijk omdat hij blind was en was overgeleverd aan het vertrouwen van andere personen nu zijn tweelingbroer voor een periode weg was. Direct krijgen zijn wangen een dieprode kleur aangezien hij niet wilde laten merken dat hij een hekel had aan medelijden.
          "Bedankt Milica. Nu heb je me de vernedering weten te besparen om mijn moeder op te bellen om me te komen halen. De voorgaande keer heeft ze drie weken gelachen om dat gegeven." Zuchtend haalde Milo een hand door zijn lokken nadat hij zijn rooster terug had gestopt in zijn broekzak en zijn blindenstok in de hand had genomen. Eigenlijk had hij gehoopt om Melrose nog te zien maar hij kon haar stem zelfs niet horen — en dat was heel wat, gegeven dat hij voornamelijk op haar "frequentie" stond ingesteld. Natuurlijk zou hij Melrose' gehoor kunnen delen met zichzelf maar dat scheen hem een inbreuk te zijn op haar privacy. Geheel op zijn gehoor afgaande draaide Milo zich richting de weg van het geschiedenislokaal en bedacht zich toen dat— dat vreemd zou moeten zijn voor Milica. Als het mogelijk was werden zijn wangen alsmaar roder en roder. "Eh — dit is de weg naar geschiedenis, toch?" vroeg hij daarom met een gemaakt aarzelende stem.


    Lilly

    Lilly's kreun van honger ging verloren in haar eigen gelach. Ze sloeg zachtjes naar de hand van Kendall, maar miste deze expres. Natuurlijk wist ze hoe Juve met zijn spullen omging. Ze woonde er namelijk midden in.
    "Geen zorgen, mijn neus is al heel wat gewend. Je zou zijn sokken eens moeten ruiken, of anders gewoon zijn kamer in kijken. Als je de deur al open krijgt tenminste," grinnikte ze nog, terwijl ze Kendall, dit keer op haar eigen tempo en voeten, volgde. Ze neuriede het liedje dat al sinds het ontbijt in haar hoofd zat, maar stopte toen ze de spijtige mededeling hoorde.
    "Oh bah. Dankje," antwoordde ze met een wat walgende blik op haar gezicht. Vervolgens haalde ze haar schouders op.
    "Zaterdag heb ik een danswedstrijd, maar verder heb ik niet echt iets gepland. Wat jij? Heb je iets in gedachten?" vroeg ze, met een hoopvolle glinstering in haar ogen. Ze hield van haar broer, maar als zijn humeur zo een heel weekend ging blijven, was ze liever ergens anders.
    Terwijl ze haar vraag nog aan het stellen was, verplaatste ze haar voet heel even en schoot er een pijnscheut door haar enkel. Ze gaf een klein gilletje toen de grond weer gevaarlijk dichtbij kwam, maar kon zich nog net overeind houden aan de muur.
    "Hé, fuck, die val over papegaai z'n benen heeft me nog een cadeautje meegegeven," vloekte ze. Zolang hij niet in de buurt was, gebruikte ze altijd haar favoriete koosnaampje. Zeker sinds Juvenalis zijn drankje had uitgeproest toen ze de naam voor het eerst had gebruikt. Het was misschien niet het meest originele dat ze kon bedenken, maar ze was er best van beginnen houden.
    Ze bewoog haar enkel voorzichtig en leunde er wat op, maar de pijn was alweer verdwenen. Voor de zekerheid maakte ze snel een kleine, maar sierlijke pirouette en stelde tevreden vast dat de pijn niets ernstigs was geweest. Ze had echter wel wat anders opgemerkt. Haar hart schakelde een versnelling over toen ze vanuit haar ooghoek opnieuw naar de jongen keek.
    Sky stond nonchalant tegen een muur geleund en leek naar muziek te luisteren. Hij was voor een keer eens helemaal alleen en nog veel belangrijker, hij stond slechts enkele meters van hen vandaan. Toen hij plots opkeek, draaide Lilly bliksemsnel haar gezicht en ze voelde hoe haar wangen begonnen te gloeien.
    Oh, for fuck's sake, waarom net vandaag?

    [ bericht aangepast op 25 juli 2015 - 21:04 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Sky verveelde zich dood en het liefst wilde hij zijn zestiende verjaardag ergens anders vieren. Niet de plaats waar hij zowat elke dag zijn dagen sleet. Twee meisjes stonden verderop wat te praten, de één kleurde een beetje rood wanneer hij een bik op haar wierp en inwendig grinnikte hij even. Ze leken beiden onschuldig en ontzettend normaal.
    Nonchalant liep hij op het tweetal af en probeerde zijn tred wat te verstevigen zodat hij zelfzekerder leek.
    "Het is zo saai hier," onderbrak hij het lopende gesprek. "Ik wilde net school gaan skippen met een paar vrienden van buiten school en ik dacht; waarom komen jullie niet mee?" Hij lachte speels zijn tanden bloot en keek met een wenkbrauwwiebel de dames afwachtend aan. Het waren vijfdejaars en hij gokte dat ze waarschijnlijk niet mee wilden omdat ze het niet durfden of om god weet wat.
    "Het is lijn verjaardag, trouwens," deed hij er een schepje bovenop.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Wat bezorgd keek Kendall naar Lilly toen ze opeens last van haar enkel ging. Ze had zoals ze net vertelde een danswedstrijd zaterdag en kon een blessure dus niet goed gebruiken. Gelukkig leek het snel al beter te gaan. Ze glimlachte opgelucht en haalde een hand door haar rossige haren. "Misschien kunnen we dit weekend de stad ingaan?" stelde ze toen voor en keek Lilly vragend aan.

    Kendall had Sky nog niet zien staan, maar zodra ze zag hoe Lilly's wangen roodkleurden wist ze hoe laat het was. Ze glimlachte, "Praat tegen hem," zei ze zacht. En alsof hij kon gedachtelezen kwam hij op hen afgelopen. Ze keek hem glimlachend aan, maar zodra hij voorstelde om school te skippen verdween die. "Nee ga maar lekker zonder mij, ook leuk," glimlachte ze maar naar hem. Kendall had nooit een probleem gehad met school en vond het ook niet zo erg haar lesdag af te maken, daarbij, als ze zou gaan skippen zou ze enorm in de problemen komen met haar ouders en broer. Kort keek Kendall opzij naar Lilly, ze had serieus geen idee wat die zou antwoorden. Voor zover Kendall wist was Lilly ook niet van het school skippen, maarja, hier stond wel de jongen waar ze al best een tijdje smoor op was. "Gefeliciteerd," glimlachte ze maar naar hem, om een ongemakkelijke stilte te voorkomen.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    De eer gaat naar Qing voor de term normalio xd (Ja, het lijkt op normalo vanuit the mortal instruments, maar het is het niet.)


    Lilly

    Voor even leek haar lichaam compleet te bevriezen. Ze kon zich niet bewegen, enkel haar ogen namen de vorm aan van schoteltjes. Sky had letterlijk nog nooit een woord tegen haar gezegd, waarschijnlijk kende hij haar naam niet eens, en plots stond hij voor haar neus charmant te wezen.
    Vast voor Kendall.
    Ze schudde de gedachte snel van zich af. Ze kon toch ook interessant zijn als een normalio? Maar dan moest ze nu wel ja zeggen en haar dansleerkracht zou dat vast niet appreciëren. Lilly opende haar mond, maar wist eigenlijk niet wat ze wilde zeggen en sloot deze weer. Geweldig, nu leek ze echt op een vis.
    "Je broer is een klootzak," floepte ze er plots, en volledig naast de kwestie, uit. Ze sloot haar ogen een tel en gaf zichzelf een mentale klap tegen het voorhoofd. Ze duwde haar nagels in haar handpalm om haar schaamte te controleren en keek over Sky's schouder heen naar de lege lucht. Ze had echt geen idee waarom er altijd een kortsluiting in haar hoofd gebeurde wanneer ze tegen andere jongens dan tegen Juve moest praten. Tegen haar broer had ze de beste comebacks, maar verder...
    Ze ademde diep in en uit en kreeg het voor elkaar om te glimlachen.
    "Ik wil wel mee. Ik heb nu toch al twee uur gemist, mijn broer zegt wel dat ik ziek ben," zei ze, terwijl ze haar gsm bovenhaalde om hem te sms'en. Af en toe hadden ze nu eenmaal ook op de normale manier contact met elkaar. Hopelijk blies Sky het voorstel niet af, nu hij enkel haar meekreeg.
    "Gelukkig Kers, ik bedoel verjaardag, trouwens," brabbelde ze nog snel toen ze merkte dat ze hem was vergeten te feliciteren. Wat was ze toch een geweldige flirter.


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Hij keek Kendall met een gekanteld hoofd aan en kon geen kleine grinnik onderdrukken. Dat had hij al helemaal verwacht. Hij schoof zijn aandacht voor Kendall helemaal opzij en richtte zich helemaal op Lilly.
    "Weet ik," zei hij schouderophalend en hij grinnikte. Duidelijk vond ze het geen goede openingszin, maar vond het zelf wel amusant, haar gezicht verraadde dat ze maar al te graag de zin zou willen terugnemen.
    "Oké, mooi en dankjewel," grijnsde hij. "Je naam ontglipt me net even..." Hij had haar naam nooit geweten, maar ze zag er leuk uit. Toch leuk genoeg om even mee te spijbelen. Haar zenuwachtig uitgekraamde zinnen vond hij amusant.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Kendall rolde met haar ogen en zuchtte hoorbaar. Hoewel ze er rekening mee had gehoudem schrok ze toch even van het feit dat Lilly, haar beste vriendin die ze dacht echt goed te kennen, bereid was te spijbelen, om bij Sky te zijn. "Ze heet Lilly," zei ze kortaf en stapte toen weg bij de twee. Ze had ook geen zin om bij zo iemand in de buurt te zijn, en dan ging het natuurlijk over Sky. Ze haalde een hand door haar haren en besloot op zoek te gaan naar iemand anders waarmee ze zich de pauze en de komende lessen kon vermaken.
    Kendall trok haar zwarte schoudertas wat beter over haat schouder. Haar ogen scande alle mensen en ze hiopte echt leuke personene tegen te komen, op Lilly hoefde ze nu even niet te rekenen - die had alleen nog oog voor Sky, ze nam het haar niet echt kwalijk, iedereen werd wel is verliefd..


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    Lilly

    Met een schuldig gevoel keek ze haar beste vriendin na. Het voelde helemaal niet oké, zeker niet omdat hij dus echt haar naam niet kende, maar ze had het gevoel dat dit haar enige kans was. Hij merkte haar eindelijk op. Ze hoopte alleen dat Juve mee zou werken, aangezien hij nog niet geantwoord had. Ook haar hoofd bleef verrassend leeg.
    Ze draaide zich langzaam weer om en keek recht in de zelfverzekerde, bruine ogen van Sky.
    "Euhm, we kunnen gaan... I guess?" mompelde ze terwijl ze snel wegkeek. Ze wist niet echt iets te zeggen en zocht wanhopig naar een onderwerp. Wat kon hij ook al weer? Juve had het haar ooit verteld, maar het was niets gevaarlijk en daarom had ze het niet echt onthouden. Wat was het? Oh, juist...
    "Jij kan toch..." Ze beet hard op haar tong om haar zin te stoppen. Ze was rats vergeten dat hij eigenlijk onbekend was.

    'Verdomme, Juve!'
    'Wat?'

    Daar was haar broer weer. Ze ademde opgelucht in en schudde haar hoofd, alsof hij kon zien dat er niets was.


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Hij keek Kendall met een opgetrokken wenkbrauw na en schudde zijk hoofd. Typisch.
    Sky grinnikte even inwendig en vond Lilly's verlegenheid wel schattig.
    "Okay, let's go!" Zijn pas versnelde wat en hij haastte zich naar een verlaten deel van de speelplaats. Aan het befaamde muurtje gekomen, hees hij zich erop. Zijn hand uitgestoken naar, antwoordde hij: "Wat kan ik?" Met gefronste wenkbrauwen omdat ze haar zin niet afmaakte trok hij haar op het muurtje zodat ze via deze weg de vrijheid konden opsporen. Voor alle zekerheid wierp hij nog een blik naar de school en zijn leraren, maar hun poging tot spijbelen werd ongezien en werd tot geslaagd bestempeld.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Lilly

    'Lilly, wat?'

    Nu klonk hij bezorgd en luider, waardoor ze een beetje ineen kromp. Ze mompelde een auw bij de hoofdpijn en stuurde haar broer weer haar hoofd uit. Waarom bestond er niet zoiets als een mentale klop op de deur? Haar aandacht werd echter meteen afgeleid door de zachte aanraking van Sky. Voor ze het wist stond ze aan de andere kant van het muurtje en had ze de school verlaten. Haar maag kneep lichtjes samen van de angst en spanning, hoewel ze ook nog steeds honger had.
    "Niets," antwoordde ze toen Sky zich nog steeds met een vragende blik op haar richtte. Ze keek hem recht aan, in de hoop zo haar leugen te verbloemen. Ze was echt heel slecht in liegen, maar soms lukte het. Of mensen lieten het onderwerp gewoon vallen. Hopelijk was hij ook zo.
    "Hé, zouden we ergens wat, euhm, te eten kunnen halen?" vroeg ze al wat minder - maar nog steeds - aarzelend.


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Niamh Evalia Novak
    Ze rolde geamuseerd haar ogen bij het horen van zijn woorden. Hij had een punt. “Gewoon verrast dat je naast mij kwam zitten,” legde ze haarzelf, en vooral haar reactie, uit. Scott’s vraag zorgde voor een lichte glimlach op Niamh’s gezicht. “Het is een biografie over Isaac Newton, een Britse natuurkundige, wiskundige, filosoof en alchemist. Het is behoorlijk interessant en legt zijn drie wetten uit. Ik heb net het hoofdstuk over de traagheidswet gelezen — het is heel interessant. Interessanter dan het lijkt op het eerste gezicht.” Ze hield snel haar mond toen ze bedacht dat Scott er waarschijnlijk niks om zou geven.
          Haar oog gleed naar hun knieën, welke elkaar nu aanraakten. Niamh vond het fijner wanneer ze wat ruimte had, al dachten jongens meestal dat ze verlegen was — een gegeven dat behoorlijk fout was. Echter vond ze het ook niet fijn wanneer een meisje haar aanraakte. Waarschijnlijk kwam het voort uit haar niet zo fijne jeugd. Ze had haar vader amper gekend, ze was negen toen hij naar de gevangenis moest. Kort daarna werd haar moeder depressief en Niamh stond al snel op haar eigen voeten. Ze bedacht zich plotseling dat ze vanochtend haar moeder niet had gezien aan de ontbijttafel en had even de drang om haar te gaan zoeken maar meest waaschijnlijk lag zij nu ergens knock–out in een bar.
          Ze richtte zich weer op Scott. “Wat heb jij zo? Of ga je skippen?” Vroeg ze, quasi–geïnteresseerd. Uit het pakje Marlboro in haar tas pakte ze een sigaret, die ze bungelend tussen haar wijs– en middelvinger liet hangen. Ze keek Scott vragend aan voor toestemming om te roken. Sommige mensen vonden het niet fijn als er in hun buurt gerookt werd en hoewel ze het meestal vroeg als ze met iemand was, deed ze toch wat ze zelf wilde.


    " icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

    Davina 'Dee' May Calis • Hero • Illusies
    Davina draaide zich om na het horen van een stem, en zag het zestienjarige meisje zonder krachten Melrose staan –– die ondanks dat waarschijnlijk één van mijn enige echte vriendinnen is. Ze is een normaal mens, met een hekel aan Supers zelfs, maar had toch Davina's respect gekregen.
    "In het Engels werkt ook," zei Davina grinnikend. Ze keek even rond of er ergens nog een vrije tafel stond –– zo snel zag ze er geen één.
    "Waar zullen we zitten?" vroeg ze aan Mel, nog steeds rondkijkend.

    [ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:38 ]


    “A queen will always turn pain into power.”

    Milli kon het niet laten om zachtjes te glimlachen, maar grinnikte niet omdat ze niet wist of het kwetsend zou overkomen of niet. "Graag gedaan hoor, hoewel ik ook wel liever had dat school gedaan was, maandagen zijn nogal saai." zei ze simpel en fronste even bij de plotse beweging. Het was best eng dat hij naar het Geschiedenis lokaal wist te draaien, hoewel het ook puur toeval kan zijn had Mili een verdacht gevoel om te jongen. Je mocht haar wijs maken dat de jongen misschien al wist hoe alles op school in elkaar zat maar als hij zelfs zijn rooster niet vanbuiten wist deed het wel vragen opwekken.
    Ze keek even naar Milo die rood was geworden en dat bevestigde enkel alleen maar haar gevoelens al besloot ze zich van den domme te houden. "Wauw ja, inderdaad goed gevoel voor richting heb je Milo." zei ze vriendelijk " Al heb je wel nog even tijd hoor, gezien het pauze is." mompelde ze vervolgens en sloeg haar armen over elkaar heen. De hang was zo goed als leeg tot ze een luide bonk hoorde die haar deed omkijken naar de oorzaak van het geluid en kort maakte haar hart een sprongetje toen ze Juve zag al wist ze niet echt of ze hem moest begroetten of niet, daarbij stond hij een eind verder en ... Milica vond het nogal vreemd dat de jongen zijn hoofd tegen zijn locker sloeg...

    Echt luisteren naar Niahm deed hij niet, deels omdat hij de meeste van haar woorden niet begreep en daarbij was het pauze en had hij geen zin om bij te leren over ene Isaac Newton. Echter knikte hij maar afwezig en keek pas op toen ze hem weer wat vroeg. "Nah, ik weet nog niet. Als ik school wilde skippen was ik gewoonweg niet gekomen. Misschien na bio dat ik er vandoorga ofzo." zei hij alsof het normaal was dat je school uit mocht gaan wanneer je wilde. Normaliter zou hij zelfs niet meer op school horen te zitten maar Scott was nou niet de snuggerste. Daarbij hoopte hij om Melrose of Davina nog te zien vandaag. Daarna schudde hij zacht zijn hoofd bij haar vraag over de sigaret, daarbij had hij ook wel zin in een goede peuk en haalde er ook één uit zijn broekzak en stak deze aan waarna hij het vuurtje voor Niamh hield zodat ze ook haar sigaret kon oplichten. "Ga jij skippen of blijf je ook nog even rondhangen?" vroeg hij haar vervolgens nadat hij een diepe hijs nam en de nicotine zijn longen liet vullen.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH