[MSV] • Loverboys • OO6 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 juli 2015 - 1:00 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Ze grijnsde en trok de jongen dichter tegen zich aan aan de boord van zijn shirt.
Hij rook, en smaakte, naar alcohol, maar dat kon haar op dat moment niet schelen - evenals al haar andere principes, die ze vanavond wel van het ene op het andere moment overboord gegooid te hebben - iets dat haar enorm verbaasde.
Haar vingers vlochten zich in zijn haar en ze kon het niet laten te glimlachen.
De kus verdiepte zich en ze wist zich na een minuut of drie terug te trekken. Een gevoel van euforie, gemengd met de alcohol in haar aderen, zorgde er voor dat ze glimlachte terwijl ze opstond. "Let's get out of here..."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

"Hmm", zei hij en trok een bedachtzaam gezicht. "Het is dus februari of maart, although je doet er wel erg vreemd over", grijnsde hij, bij haar ietwat enthousiaste reactie om haar verjaardag te raden.
"Is het in februari? Mijn sterrenbeeld is kreeft trouwens. Wanneer zou ik jarig zijn?", gokte hij en voegde een wenkbrauw wiebel aan zijn vragen toe, duidelijk makend dat hij er een spelletje van wou maken. Hij was best benieuwd naar haar verjaardag, al had hij wel zijn vermoedens...

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Opgelucht haalde ze adem en glimlachte dankbaar naar Max. Ze kon sowieso nooit goed op met dronken mensen. Met name jongens; dan werden ze onvoorspelbaar, aggressief of boosaardig. Een grote contradictie met Elles.
"Laten we even naar beneden gaan, ja. Is er nog iets wat je wil doen?" vroeg ze aan hem en nam zijn hand vast zodat ze letterlijk samen naar beneden konden gaan.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Nathan grinnikte even om haar verlegenheid en keek even naar Regina die haar hoofd tegen zijn schouder liet leunen. "Ik vertel enkel de waarheid." knipoogde hij en dacht even na, hij was al goed ontnuchterd, bedankt asperines! Maar echt wist hij niet wat te doen. "Misschien kunnen we dansen, maar hier lekker buiten, waar niemand ons lastigvalt of skippen we gewoon het feest? Al denk ik niet dat ik mag rijden." mompelde hij en keek haar even aan. "Waar heb jij zin in?"

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Io moest vanzelf terug lachen. Normaal vond ze haar verjaardag vervelend, aangezien er dan altijd dezelfde vragen en opmerkingen volgden, maar met Alexander was het anders. Ze vond het geweldig dat hij het spel, hoe kinderachtig het eigenlijk ook was, gewoon meespeelde.
"Soms wel," antwoordde ze raadselachtig, ook al was het daardoor juist heel duidelijk. Ze tikte even op haar getuite lippen om na te denken en zei toen, ietwat twijfelachtig: "Is dat niet ergens eind juni, begin juli?"
Ondertussen was ze weer plat gaan liggen en verbond ze de sterren met haar vingers.
"Ik snap dus trouwens niet hoe een koekenpan op een beer lijkt. Ik vind koekenpan sowieso al leuker dan schorpioen of waterman. Dan krijg je veel grappigere dingen: Hé, wat ben jij? Ik ben een tandenborstel. Of een slakkenhuis. Of een mossel," mompelde ze in zichzelf. Ze ging zo ver op in haar kleine fantasie, dat ze heel eventjes vergat dat ze niet alleen was.

Mijn brein breint zoals het breint.

Toen Max beneden kwam met Elles, verbaasde hij zich over de sfeer. Er was nog steeds een feest aan de gang, maar nu hij zelf nuchter was, kon hij zien hoe dat eigenlijk was. Er waren enkele mensen knockout op de grond aan het snurken en hier en daar stonden al wat emmers, sommigen met een niet al te smakelijke inhoud. De lege flessen waren overal massaal aanwezig. Het voelde ietwat ongemakkelijk, alsof hij er niet in thuishoorde.
Ze stapten enkele kamers door en hij merkte dat Elles bezorgd om zich heen keek. Toch was hij de eerste die Elisa bedrukt aan een tafel zag staan. Ze zag er niet meteen strontzat uit en zelfs Max had door dat er iets scheelde. Hij deed het niet graag, maar hij wilde wel laten zien dat ze hem best alleen kon laten. Dat er geen probleem was met hem.
"Hé, is dat je vriendin niet? Misschien moet je eens met haar gaan praten? Ik kan ondertussen gaan zien of mijn vrienden nog wakker kunnen worden," stelde hij voor.

Mijn brein breint zoals het breint.

Ze dacht even na en keek naar Nate. "Het feest skippen klinkt best goed," glimlachte ze en keek even naar de lucht. "Ik ben op de fiets," bedacht ze zich toen. "Kan jij achterop en dan gaan we wat leuks doen.." stelde ze voor. Misschien konden ze naar de bios - als die nog open was, of weer naar het park. Er was vast genoeg te doen.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

"Hmm, jij raadselachtige dame. Ik gok dat die dag niet altijd bestaat", zei hij met één van zijn iconische grijnzen na zijn uitspraak. "Correct darlin', start met raden", zei hij toen om vervolgens hartelijk te lachen met haar opmerking over de vormen. Hij kon het niet helpen, al was het niet de domste opmerking die hij ooit had gehoord.
"Er is meer dan het oog kan zien Io, er zitten meerdere sterren rond, al zie je die niet even helder. Als je die er bij neemt, krijg je wel een beer, met een vreselijk misvormde staart mag ik wel even zeggen", zei hij half grappend, half serieus, omdat wat hij zij wel een waarheid was. Maar hij vond haar opmerking best logisch al was ze ook best lachwekkend.
"Oh en de jouwe zijn nog redelijk, Max zag ooit heel wat andere dingen", zei hij terugdenkend aan dat moment dat hij naar boven keek en condooms en andere dingen begon te zien. Het was één van zijn kinderachtige momenten geweest, maar hij moest nog steeds glimlachen bij de gedachte.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Ze keek gebiologeerd naar zijn glimlach en knikte traag. Ze knipperde even, voor ze wakker werd uit haar staar trance en probeerde haar blos weg re grijnzen.
"Ik denk dat je het door hebt, ja. Euhm, 14 juli?" Ze keek hem verrast aan toen hij weer inging op haar gemompel. Ze begon hem echt leuker en leuker te vinden.
"Oh, dat wist ik niet," antwoordde ze met een glimlach. Ze kroop nog wat dieper in de jas weg en zuchtte tevreden. Ze trok even haar wenkbrauwen spottend op.
"Ik zal maar niet vragen wàt er precies in die jongen zijn hoofd omgaat." Ze grinnikte eventjes en vroeg toen: "En wat zie jij er in?"

Mijn brein breint zoals het breint.

Hij schudde zijn hoofd bij haar gok.
"Ik wil het zelf meer als de helft van de tijd niet weten denk ik", mompelde hij toen. Max mocht dan wel zijn beste vriend zijn, hij bleef maar een rare gast, al had Alexander daar geen problemen mee.
"Ik zag er een vlieger in zonder koord en strikjes. Mijn gayside kwam naar boven", grijnsde hij naar haar.
"Trouwens, mijn gok gaat naar 29 februari. Waar kijk jij het liefste naar? Wolken of Sterren?" Vroeg hij toen met een toon vol nieuwsgierigheid.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Ze volgde de blik van Max en zag Elisa een beetje wezenloos voor zich uitkijken. Haar bezorgdheid stak de kop weer op en ze knikte naar Max.
"Is prima voor mij," glimlachte ze en gaf hem een kusje op de wang.
"Ik zie je zo nog wel." Ze draaide aich om en beende naar Elisa.
"Hey! Hoe gaat het? Waar is Lynn?" vroeg Elles voorzichtig want Elisa zag er niet al te vrolijk uit.
"Prima," lalde ze met een dubbele tong en lachte even sarcastisch.
"Lynn is met één of andere gozer weggegaan." Elles knikte even en keek zoekend rond. Het hoogtepunt van de avond was al gepasseerd en enkel degene die niet te diep in het glaasje gekeken hadden, lagen er niet al té dood bij.
"Wat wil je nog doen?" vroeg ze uiteindelijk om de stilte te vullen.
"Je was bij Max, hé?" negeerde ze haar vraag. Haar zin klonk sarcastisch en snedig, met doel om haar te kwetsen of van haar stuk te brengen. Echter weigerde Elles hierop in te gaan.
"Kom, laten we jou naar boven brengen voordat er ongelukken gebeuren." Ze trok Elisa van haar stoel en droeg haar zo goed ze kon naar de bovenste verdieping. Mits enkele tussenstoppen, maar gelukkig schoot een nog niet zo'n dronken jongen haar te hulp. Ze dankte hem en legde Elisa op een matras in de kamer. Ze dwong haar nog een glas water naar binnen te werken en poogde haar te doen slapen. Ze praatte nog eventjes over koetjes en kalfjes en wanneer Elisa haar roes aan het uitslapen was, trippelde Elles weer naar beneden.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"Vroeger of later?" vroeg ze, klaar om verder te raden. Ze moest in zichzelf lachen om zijn opmerking, maar ging er niet verder op in.
"Ik kijk naar alles, denk ik. De wolken, de sterren, maar ook takken van bomen, of vuilniszakken... Soms beeld ik me in dat alle auto's gezichtjes hebben, met de koplampen als ogen en de nummerplaten als konijnentandjes. Het is best grappig, want verschillende modellen tonen verschillende emoties." Ze pauzeerde even en keek hem glimlachend aan.
"Ik ben echt aan het wachten totdat je me vreemd begint te vinden," grijnsde ze. "Ik verjaar trouwens inderdaad maar één keer om de vier jaar. De andere jaren is het de 28ste, of de eerste maart."

Mijn brein breint zoals het breint.

Max keek Elles nog even na, negeerde de giftige blik van Elisa en begon rustig naar buiten te wandelen. Hij legde wat druk op zijn arm om de pijn tegen te gaan en keek ietwat doelloos rond. Er waren niet zo veel mensen buiten, waardoor het meteen wat rustiger leek. In het gras kon hij echter wel een kotsplek onderscheiden. Met een half walgende en half geamuseerde blik liep hij wat verder de tuin in, tot hij in de verte twee mensen op een bankje zag zitten.
Ze leken het erg gezellig te hebben. Hij kwam nieuwsgierig dichterbij, en herkende Nate vanop een afstand.
Hij twijfelde heel even of hij hen zou laten, maar hij verveelde zich te hard. Daarbij moest hij nog zien hoe boos Nate was, aangezien hij diens beste vriend had aangevallen. Hij maakte een wijde bocht om de bank heen, zodat het leek alsof hij hen niet eerder had gezien en stapte glimlachend op hen af.
"Hé, Nathan," groette hij op een kleine afstand, waarna hij vriendelijk naar het meisje knikte.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Wel dan kan je nog lang wachten want de snorren van BMW's zijn flawless", lachtte hij vrolijk. Hij dacht aan de gescheiden ventilator grillen aan de voorkant van het automerk die verdacht veel op een snor leken.
"Lager, de maand klopt", zuchtte hij.
"Eén van mijn nanny's maakte vroeger figuren met mijn eten: schildpadden en giraffen. Ik vond haar geweldig, maar mijn vader vond het minder leuk toen hij er achter kwam dat de dingen stal", zei hij met een melancholische ondertoon. Het was een waargebeurd verhaal uit zijn echte leven voordat hij wegliep.
"Ik vrees er voor dat ze nog werk zal vinden", zuchtte hij iets later.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

"Je begrijpt me," lachte ze. "De tiende!"
Het volgende moment was ze stiller. Ze voelde hoe de sfeer een beetje omsloeg, al werd het niet echt ongemakkelijk. Ze wist alleen niet wat ze moest zeggen, dus deed ze hetgeen dat in haar opkwam. Ze leunde naar opzij en legde troostend haar hoofd tegen zijn schouders, terwijl haar hand zich een weg door de mouw naar zijn vingers zocht.

Mijn brein breint zoals het breint.