[MSV] • Loverboys • OO6 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 juli 2015 - 1:00 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"Ze klinken beiden geweldig, je vader zou ik zeker graag ontmoeten, misschien kan hij me wat leren, dan kan ik eerst Max er mee de vloer aan vegen en dan uitleggen hoe het werkt", grapte hij en zag dat ze waren aangekomen op hun bestemming.
"After you, kies eentje. Wat met je broers Ina?" vroeg hij toen hij haar een besluit zag nemen voor de schommels.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Haar lach schalde over de stille plek terwijl ze op de schommel naast de tweezit afstapte. Ze had echter geen zin om meteen te gaan zitten, en begon rechtstaand heen en weer te schommelen.
"Mijn broers zijn best wel geweldig voor broers te zijn. Ik bedoel, ik heb wel geregeld discussies met hen, maar over het algemeen kom ik prima met ze overeen. We lijken van karakter allemaal best op elkaar, al is Kilan, de oudste, veruit het rustigste. Hij studeert chemie, en de andere twee zijn aan hun ijshockeycarrière aan het werken. Ik mis ze wel..."
Ze keek naast zich en zag dat Alexander zich in de tweezit had gemoffeld. Hij had zijn lange benen erop gelegd en werd lichtjes door de wind heen en weer geduwd. Hij zag er ontspannen en luisterend uit, en Io had moeite om haar gezonde wantrouwen te behouden. Langzaam zakte ze door haar knieën en ging ze zitten.
"Beschrijf jezelf in vijf woorden," zei ze terwijl ze hem recht aankeek.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Ik was op zich wel in voordeel enig kind te zijn", mompelde Alexander, hij had niemand gehad om te missen toen hij vertrok. Hij nestelde zich in de tweezit waar zijn schouders eigenlijk net iets te breed voor waren
"Hmm een lastige. Ik ben super duper awesome? Nee, kidding sorry", zei hij meer tegen zichzelf dan tegen Io, maar hij draaide zich voor het serieuze antwoord naar haar toe.
"Ik denk nieuwsgierig, sarcastisch, flexibel, koppig en vrij zijn vrij accuraat", zei hij toen serieus. "Wat met jou? Welke vijf woorden zou jij bij jezelf plaatsen?"

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Io schudde haar hoofd bij zijn opmerking. Ze miste haar broers misschien wel, maar ze had nooit het gevoel dat ze echt alleen was. Ze wist dat ze, als het erop aankwam, er altijd voor haar waren en dat was een geweldige gedachte. Ze zei het echter niet luidop, want hij zou het waarschijnlijk nooit helemaal kunnen begrijpen als enig kind.
"Wat bedoel je met flexibel?" vroeg ze, terwijl ze al wat nadacht over haar antwoord. Ze had wel al gedacht dat hij hetzelfde zou vragen, dus ze was snel klaar.
"Avontuurlijk, rechtvaardig, vrolijk, jaloers en leergierig, I guess," zei ze. Ze stond op van de ladder en grijnsde naar hem, waarna ze plotseling op zijn buik ging zitten. Hij maakte een verraste "Oef" en ze kon haar lach niet inhouden.
"Zeg het maar als ik je pijn doe, al zie je er wel sterk genoeg uit om deze kleine vijftig kilo te dragen."

Mijn brein breint zoals het breint.

Nate merkte dat Max een nepglimlach om zijn lippen had zitten maar zei er niets van en speelde gewoon het spelletje mee. "Ah ja, laat ze maar lekker met andere mensen dansen." zei hij Simpel en knikte dan als Max hem zei dat hij hier ging blijven. "Regina en ik gaan waarschijnelijk weg over enkele minuten, is hier anders nog wat cools te doen or nah?" vroeg hij zijn vriend gezien hij zelf niet zo veel afwist van de stad.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Vol verwondering keek ze naar het pakje.
"Wauw! Dankjewel, Dyana!" kirde ze enthousiast en opende het meteen. Haar mond maakte een kleine o gevolgd door nog een wauw.
"Dit is prachtig, Dyana." Meteen deed ze de halsketting aan en gaf haar nog een dikke knuffel.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Regina keek van Nathan naar Max en weer terug naarmate het gesprek vorderde. Ze liet de twee maar met elkaar praten, ze hoefde niet persé bij te dragen aan dit gesprek, daarbij kende ze Max niet eens en zou het alleen maar ongemakkelijk worden als ze zich er teveel in ging mengen. Uiteindelijk wendde ze haar blik af, ze haalde een hand door haar donkere lokken en glimlachte vrolijk naar een paar vriendinnen die straalbezopen langskwamen.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

De kus was te snel voorbij en toen ging het Will allemaal een beetje te snel. Het ene moment wilde Diana hem meenemen ergens anders naartoe, het volgende moment zei ze dat hij moest wachten en verdween. Hij snapte er om heel eerlijk te zijn weinig van dus ging hij maar weer op de trap zitten en wachtte.
Daar zat hij even tot hij zich echt begon te vervelen - stilzitten was nou niet echt zijn ding dus dat was echt éven - en aangezien Dyana maar niet terugkwam, stond hij op en besloot om bekenden te gaan zoeken. Ironisch genoeg was de eerste die hij tegenkwam terwijl hij zich door de mensenmassa wurmde, Dyana. Ze stond samen met een ander meisje die hij herkende als degene die hij omver gegooid had en dus de jarige was. Hij kon zich niet herinneren dat hij haar al gefeliciteerd had - al hoefde dat niet alles te betekenen gezien het feit dat hij, zelfs terwijl hij eigenlijk niet veel had willen drinken, toch iets meer dan gepland had gehad - dus legde hij de laatste meters af - wat door de drukte nog een hele opgave was - en liep naar het tweetal toe.
"Nog gefeliciteerd," zei hij tegen de jarige - hij wist haar naam niet moest hij eerlijk toegeven - en hij gaf haar een hand.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Om dit uur? Euhm.."
Max krabde nadenken aan zijn hoofd en wreef wat verdwaalde haren uit zijn gezicht. Hij blikte op het meisje naast Nathan en merkte dat ze er vrij nuchter uitzag. Zo te zien niet echt een marginale persoonlijkheid, dus misschien dat ze zijn idee wel iets vond hebben.
"Weet je nog toen ik enkele weken geleden heel laat, maar nuchter thuis kwam?" vroeg hij, waarop Nate knikte. Max had zelden momenten waarop hij om vijf uur thuiskwam zonder een druppel te drinken, dus het was best memorabel.
"Ik ben toen gaan inbreken in het historisch museum, hier enkele blokken vandaan. Er zit een gat in het hek - waar ik trouwens misschien, maar misschien ook niet, iets mee te maken heb - en als je even aan het slot prutst van de achterdeur, ben je zo binnen. Het is niet zo'n groot of waardevol museum, dus echt beveiliging heb je niet. Ze hebben wel een nachtkoepel*, prachtig ding."
Max verschoof zijn voeten en trok zijn wenkbrauwen op bij Nate's ietwat verbaasde uitdrukking. Hij wilde iets zeggen over zijn eigen intelligentie, maar wist zich in te houden en haalde in plaats daarvan gewoon zijn schouders op.

Mijn brein breint zoals het breint.

Ze schrok van de stem en draaide zich om naar Will, de jongen die haar eerder die avond had omver gelopen. Even gegeneerd glimlachte ze en piepte er een bedankje uit. Ze nam zijn hand aan en schudde hem waarna ze haar hand door haar lokken haalde.
"Ik zal jullie maar weer laten," zei ze glimlachend en verdween weer in de mensenmenigte. Momenteel had ze niet echt een doel of een persoon waar ze heen kon, iedereen zat wat bij elkaar geklit, te drinken en grapjes of anekdotes te vertellen. Ze besloot even een luchtje te gaan scheppen want de ruimte hing vol met warme condens vermengd met de geur van bier en seks.
De frisse avondwind kwam haar tegemoet en blies haar lokken naar achteren. Haar oog viel op Io en Alexander die samen op een schommel zaten. Ze glimlachte tevreden en schudde even romantisch haar hoofd. Zij twee waren nu al mega schattig. Een beetje verderop zag ze Regina, Nate en Max zitten. Ze merkte dat dat drietal de beste keuze was om bij te gaan zitten, want ze wilde het moment tussen Io en Alexander niet verpesten.
"Boe," fluisterde zacht en speels in het oor van Max. Ze was als een ninja tot bij de bank geslopen om hem een sneak attack te geven.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Iets wat verbaasd keek hij Max aan niet meteen verwachtend dat hij naar een museum zou gaan uit vrije wil, laat staan inbreken. Echter klonk het wel spannend en daarbij ook Nate een stapje vooruit om Regina wat ruiger te krijgen, hoewel hij daar liever niet aan dacht. "Klinkt geweldig, wat vind jij?" vroeg hij Regina en keek dan kort naar Max "Bedankt bro." grijnsde hij nog.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Met een verbaasde en tegelijkertijd geschrokken uitdrukking keek ze naar Max. Ze beet op haar lip en keek even naar de grond. "Het klinkt wel leuk, maar inbreken in een museum??!" bracht ze wat twijfelend uit. "Eigenlijk inbreken in het algemeen.." vulde ze zichzelf nog aan. Nog vior ze er meer over kon zeggen hing er opeens een meisje over Max heen, niet veel later herkende ze haar als Elles. Ze glimlachte even naar haar maar merkte al snel dat ze eigenlijk alleen was geïnteresseerd in Max. Ze haalde diep adem en keek naar Nate, nog steeds twijfelend over het museum gedoe.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Max wilde net een snuggere, ietwat opscheppende opmerking maken, toen hij plots iemand heel dichtbij voelde en hoorde.
"Holy fuck!" schreeuwde hij terwijl hij geschrokken overeind sprong. Meteen draaide hij zich om en keek Elles verbaasd aan. Hij had haar echt niet verwacht. Ze keek even geschrokken terug, waardoor Max snel zijn gezicht weer in de plooi legde.
"Daar krijg je spijt van," zei hij met pretlichtjes in zijn ogen. In één snelle beweging sprong hij weer over de bank heen en pakte Elles in zijn armen. Zijn vingers vonden al snel haar zij en begonnen met een kietelaanval. Elles kromp lachend in zijn armen ineen, maar Max kende geen genade. Ondertussen keek hij even naar Regina en merkte de twijfel op.
"Het is niet echt inbreken,'" begon hij. Hij stopte langzaam met kietelen, maar liet Elles niet los. Hij liet zijn hoofd wat tegen haar aan rusten terwijl hij verder sprak.
"Ik bedoel, de deur is nauwelijks gesloten en je gaat enkel wat rondkijken. Het is niet zo dat je iets meeneemt. Echt, geloof me, het is heel onschuldig. In feite is het veel braver dan je zat zuipen op een feestje," zei hij met een knipoog. Meteen daarna was hij afgeleid door een bloot stukje huid in Elles nek, waar zijn lippen dan ook al snel belandden.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Ik pas me gemakkelijk aan naar een situatie", zei Alexander terwijl hij zijn buikspieren wat meer aanspande. "Ik kan je zo wel houden, maar het zou voor mij ontlastend zijn als je je benen ook nog ergens op me zou leggen want, eehhm, hoe groter het oppervlak, hoe kleiner de druk. Dat weet ik nog uit de twee jaar fysica die ik had, waar ik blij ben vanaf te zijn, want ik had een bloedhekel aan fysica. Het was oersaai en ik kon niets anders dan telkens weer buizen voor dat afgrijselijke vak", zei hij met een lichte grijns.
"Welke vak vind jij leuk en welk niet leuk?"

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Io lachte, al had ze zelf niet echt veel problemen met fysica. Hij had wel een punt, al wist ze niet goed hoe ze moest gaan zitten. Ze besloot zich maar om te draaien en haar benen op zijn benen te leggen. Hierdoor zat ze met haar rug tegen zijn borstkas, iets wat ze stiekem niet echt erg vond.
"Ik vind chemie en biologie heel interessant, en ik heb een hekel aan elke andere taal dan Engels," antwoordde ze.
De wind zorgde ervoor dat ze rustig heen en weer wiegelden, en Io voelde zich zo veilig en op haar gemak dat ze zo in slaap kon vallen. Ze geeuwde dan ook vrij luidruchtig en lachte vervolgens om zichzelf.
"Wat zoek je in anderen?" vroeg ze, terwijl ze haar ogen open probeerde te houden.

Mijn brein breint zoals het breint.