[MSV] • Loverboys • OO6 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 juli 2015 - 1:00 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Ze wankelde een beetje op haar benen en glimlachte terwijl ze zich vasthield aan de trapleuning.
"Wááácht," ze legde haar hand op Will's borstkas en glimlachte breed. "Eerst nog even... Iets doen."
Ze duwde hem zachtjes terug op de trap en knipoogde. "Tot zo."
Voorzichtig wist ze zich door de mensenmassa te wurmen, op zoek naar het meisje van wie het feestje was.
Zodra ze haar zag, stapte ze op haar af en wist ze haar dronkenheid zo goed mogelijk te verbergen, terwijl ze het kleine pakketje uit het kleine zakje in haar jurk griste. Het was in haar cultuur, of voornamelijk die van haar vader, gewoonte mensen voor hun verjaardag een ketting met hun geboortesteen te geven, en ze zou natuurlijk nooit haar cultuur in de steek laten.
"Elles?"

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Alexander zweeg even, maar doorbrak de stilte toen met zijn antwoord.
"De negende. Ik verjaar negen juli. En natuurlijk begrijp ik het, vooral bij auto's though.", zei hij ietwat afwezig en greep toen haar zoekende vingers beet. Hij ging even in zijn eigen gedachten op en maakte daarbij een keelgeluidje.
"Dankjewel", mompelde hij toen en begon weer met haar slanke vingers te spelen.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Ze hoorde haar naam en draaide zich snel om zodat ze het gezicht kon plaatsen die aan de naam verbonden zat.
"Dyana!" glimlachte ze enthousiast en gaf haar even een knuffel.
"Wat leuk jou hier te zien."

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Nathan knikte met een glimlachje op haar voorstel. De rollen waaren eens omgedraaid waardoor hij achterop mocht zitten. Even dacht Nathan na wat ze konden doen. Het was al erg laat dus veel zou gesloten zijn. Misschien konden ze nog naar het park of nodigde hij haar gewoon uit in hun appartementje. Hoewel als de rest thuis komt... Hij had Ash nog niet gezien en Max.. Die was gewoon zo onvoorspelbaar en als je het over de duivel had verscheen hij plots.
"He Max. Hoe is je arm?" Nathan besloot het gedoe van daarnet qat te vergeten en keek kort naar Max zijn verzorgde arm.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Regina dacht na over wat ze konden gaan doen. Ze schrok op uit haar gedachte toen ze een stem hoorde. Ze keek op en keek naar de jongen die ze als Max herkende van eerder die week bij de Starbucks. "Hey," glimlachte ze naar de jongen. Ze liet de twee maar samen een gesprek voeren, ze had blijkbaar veel gemist.. Ze haalde een hand door haar haren en keek rond in de tuin. Veel anderen waren naar binnen gegaan omdat het steeds kouder werd buiten. Ze trok Nate's leren jack nog wat beter over haar schouders en keek uiteindelijk weer naar Max en Nate.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Io keek zwijgend toe hoe Alexander met haar vingers begon te spelen. Ze leunde tegen hem aan en liet de stilte hen omhullen. Ze voelde zich even leeg, op een aangename manier, en genoot van zijn aanwezigheid. Uiteindelijk hield ze het toch niet zolang vol.
"Vertel eens wat meer over jezelf," fluisterde ze, zonder zich te verroeren. "Hoe is je familie? Hoe oud ben je? Heb je een job? Heb je huisdieren? Wil je nog iets anders vertellen?"

Mijn brein breint zoals het breint.

Max grijnsde en ging naast hen op de leuning van de bank zitten. Zijn voeten zette hij op het eigenlijke zitvlak. Hij hield er wel rekening mee om genoeg afstand tussen hem en Nate te houden, zodat het duidelijk was dat hij zich niet tussen de tortelduifjes wilde wringen. Moest de opdracht er niet geweest zijn, was het waarschijnlijk anders geweest.
"Hij hangt er nog aan," grinnikte hij, terwijl hij zijn blik subtiel over het meisje liet glijden. Ze zag er goed uit. Toen ze haar hoofd weer draaide, waren zijn ogen alweer op Nathaniël gericht. Hij zag de kleine tekenen van drugs en de geur van alcohol viel ook niet te ontkennen. Die had zich duidelijk geamuseerd.
"Hey, euhm, Regina, toch?" vroeg hij alsof hij het niet zeker wist. Hij glimlachte en blikte naar de jas om haar schouders.
"Ik zie dat je het niet te koud hebt," grinnikte hij eventjes. Nate gaf hem een waarschuwende blik, maar Max maakte een subtiel handgebaar om hem gerust te stellen. Voor één keer was hij niet van plan om zijn huisgenoot te plagen.
"Typisch deze jongen hier," zei hij vriendelijk terwijl hij op Nathan wees. "Altijd behulpzaam en vriendelijk. Zelfs als ik het bloed onder zijn nagels vandaan pest," grijnsde hij naar het meisje.
"Geloof me, hij kan veel verdragen."

Mijn brein breint zoals het breint.

"Hey," ze voelde zich ietwat ongemakkelijk in de knuffel, zeker omdat ze Elles amper kende. Het verbaasde haar zelfs dat ze haar naam kende.
"Ik, ehm," ze haalde het glimmende, papieren zakje kort door haar vingers en reek het toen naar het meisje uit. "Heb een klein verjaardagscadeautje meegenomen."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Nathan grijnsde licht om Max's opmerking en keek rustig toe hoe ze jongen op de rug van de bank ging zitten waardoor Nate wat moest opkijken naar zijn vriend. Max richtte zich op Regina en Nate had een toch waarschuwende blik op zijn gezicht terwijl hij kort naar Max keek en daarna glimlachte hij zwakjes naar Regina. Hij gebaarde wat dat ik me geen zorgen moest maken en zachtjes streelde ik over Regina's schouder gezien ze wat kou leek te hebben. "Tja, ik wil het beste voor mijn meisje." Nathan drukte vluchtig een kusje op haar wang en keek dan met een licht vragende blik naar Max. "Waar is de jarige trouwens? Ik dacht dat ze bij jou was?" hij bedoelde het goed, want hij wilde ook wel dat Max zijn 'opdracht' goed verliep al dacht hij liever niet aan het gedoe.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Regina knikte als antwoord op Max zijn vraag. Het viel haar mee dat hij haar naam had onthouden. Ze glimlachte vrolijk. "Max toch?" vroeg ze toen maar en keek hem aan. Ze leunde iets meer richting de kant van Nate, hij was lekker warm dus dat was altijd meegenomen. Ze keek weer naar Max toen die over Nate begon te praten en lachte even. Ze kon zich er wel wat bij voorstellen, hij leek inderdaad alsof hij veel kon verdragen. Regina merkte dat haar wangen rood gloeiden toen ze voor het eerste Nate's meisje werd genoemd, en het kwam nog wel van Nate zelf! Ze glimlachte wat verlegen en keek even naar haar handen die op haar schoot lagen. Regina dacht even na of ze Elles nog had gezien, de laatste keer dat ze een glimp van dat meisje had opgevangen was ze inderdaad bij Max geweest.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Hij haalde nonchalant zijn schouders op en probeerde niet te letten op het kleffe gedoe. In feite hield hij niet van het hele "koppeltjes" gedoe - hoewel hij het met Elles nu ook weer niet zo erg vond - en bleef hij liever bij zijn vrijheid. Ook bij andere stelletjes kon het hem irriteren, maar hij liet het zo zijn.
"Ze is inderdaad de jarige, dus het zou maar egoïstisch van me zijn om haar heel de avond voor mij te houden, of niet soms?" antwoordde hij met een neppe glimlach.
"Oh, dat doet me er aan denken," zei hij, terwijl hij wat meer naar Nathan toe boog. "Ik blijf hier slapen. Ik weet niet wat Ash gaat doen, maar van mij zal je deze nacht geen last hebben."

Mijn brein breint zoals het breint.

"Hmm, ik ben niet zo tuk op mijn familie, ze verwachten te veel van me, al zijn ze er zelf niet om face to face te zeggen dat ik mijn best moet doen en excellente punten halen? Dat is de reden dat ik hier samenwoon met mijn vrienden, ik wou niets liever dan weggaan bij hen, en ik ben 18 nu, dus ik ben bij de wet eigenlijk al volwassen", zei hij met een ietwat bittere ondertoon toen het over zijn ouder ging. Het waren oude herinneringen, en geen absolute leugens.
"En ik heb geen job en geen huisdieren al zijn katten en flamingo's wel mijn favoriete dieren. Wat met jou? Hoe zijn jou ouders?" vroeg hij nu oprecht nieuwgierig.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

"Oooh..," mompelde ze een beetje ongemakkelijk. Ze had de bitterheid niet echt verwacht en wist niet helemaal wat ze moest doen. Zelf had ze een fantastische familie en ze keek dan ook niet echt uit om naar de universiteit te vertrekken het volgende jaar.
"Mijn ouders zijn... wel oké," zei ze daarom maar. Ze durfde er niet echt veel over te vertellen, bang dat hij zou denken dat ze het er in wilde wrijven. Het bleef even stil, tot ze plots een idee kreeg.
"Hé, Elles heeft achteraan de tuin nog wat oude schommels hangen." Ze sprong al van de motorkap af, landde makkelijk op haar voeten en draaide zich snel op haar hakken om. Automatisch stak ze haar hand uitnodigend uit en wachtte af.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Hey, maak je geen zorgen om mijn ouders. Het lucht altijd op om te horen dat andere mensen hun 'parenting' wel juist doen. Vertel me over hen", zei hij half excuserend en half nieuwsgierig terwijl hij deel onbewust haar hand beetgreep. De aanraking was warm en uitnodigend, dus hield hij zijn hand waar hij was en genoot van het moment. "Alsjeblieft Io", voegde hij nog toe aan zijn vorige vraag. Hij volgde haar terwijl hij wachtte op een antwoord waar hij gelukkig van zou worden. Alexander had echter nog geen idee wat haar ouders deden of iets dergelijks, het dossier was namelijk best vaag.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Terwijl ze hem langzaam meetrok, schoof haar mouw weer naar beneden. Het leer bedekte zo ook een deel van zijn vingers, wat fijn en best wel intiem aanvoelde. Ze wachtte nog even, terwijl ze hen door de mensen en tuinmeubelen door manoeuvreerde.
"Mijn mama is een verpleegster en werkt vrij onregelmatig, maar ik zie haar wel genoeg. Ze is heel lief, alleen soms wat te bezorgd. Ik mag dan misschien wel de jongste en het enige meisje zijn, maar dat betekent nog niet dat ik een andere behandeling wil krijgen. Gelukkig denkt mijn papa daar ook zo over, dus het evenwicht is dan ook weer hersteld. Van hem heb ik trouwens alles geleerd. Hij heeft zich in veel gevechtssporten getraind, en werkt nu voor anderen als trainer. Vandaar dat we ook verhuisd zijn; hij heeft een nieuw contract vast gekregen."
Na haar lange uitleg zweeg ze weer en keek ze naar de oude schommels. Het waren er vier en ze hingen allemaal aan één oude, reusachtige boom. Eén van de schommels was een tweezit, maar ze twijfelde of ze die zou nemen. Ze wist nog niet zeker of ze Alexander echt zo goed kon vertrouwen, en ze wilde ook geen verkeerde boodschap overbrengen. Zo snel ging ze nu ook weer niet intiem doen.

Mijn brein breint zoals het breint.