Haar mond vormde een ronde o terwijl hazr wangen rood kleurden. Dat had ze helemaal verkeerd begrepen.
"Clark huh? Misschien," zei ze nadat ze zich van haar schaamte had hersteld. Ze genoot van zijn zachte aanrakingen en hoefde biet lang na te denken.
"Allie!" kirde ze, waarna ze haar ogen snel over zijn gespierde bovenlichaam liet glijden. Ze vond het zeker niet erg dat zijn nieuwe kledingstuk meer huid liet zien. Ze had echter geen zin om dat luidop toe te geven.
"Als je daar indruk mee wil maken," en ze wees op zijn schouders. "Weet dan dat ik er zeker zo'n twee thuis heb rondlopen. I'm kinda immuun voor dat," loog ze met een uitgestreken gezicht. Natuurlijk vond ze het wel degelijk aantrekkelijk.
Hij grinnikte zachtjes.
"Mag ik even zeggen dat jij degene was die zei dat ik een ander shirt moest aantrekken", zei hij en trok een geamuseerde wenkbrauw op. Hij liep naar de voorkant van het voertuig en Io volgde nieuwsgierig. Ik ging op de matzwarte motorkap zitten en klopte op het lege plekje naast me en glimlachte terwijl ik me uitstrekte over de voorruit.
"Kom op clumsy, ik heb haar net gewassen", lachte hij vrolijk en keek haar hoopvol aan en ging over op puppy-eyes.
Io snoof verontwaardigd en kroop op haar handen en knieën naast hem, voor ze zich omdraaide.
"Ik wil niet verantwoordelijk zijn voor enge ziektes. Daarbij ben ik niet clumsy, de grond heeft gewoon een crush op me," verklaarde ze alsof ze het meende. Ze frummelde met de mouwen van zijn jas en probeerde een plannetje om het ding langer bij te houden. Het zat goed en het rook lekker, meer had Io niet nodig.
Al zou ze het niet erg vinden moest de eigenaar mee in het pakket werd aangeboden. Ze glimlachte om haar eigen gedachten en keek weer naar hem. Zou hij hetzelfde denken over haar? Of was hij gewoon te aardig en durfde hij haar niet af te schepen. De onzekerheid knaagde aan haar en ze kon het nog maar moeilijk verbergen.
Ze wendde haar blik af en staarde in de verte.
"Waar denk je aan?" vroeg ze stiller dan gewoonlijk.
Hij lachte hartelijk bij haar commentaar en werd still bij haar vraag.
"Niets in het bijzonder. Het feit dat mijn week best is tegengevallen en deze dag, ahum, avond de beste was van de hele week", glimlachte hij naar de sterren. Afwezig als hij was, pakte hij haar hand vast en begon met haar kleine, maar slanke vingers te spelen. In een opwelling hield hij ze tegen elkaar en hij bekeek gefascineerd haar kleine hand in de zijne. Zijn lippen krulden zachtjes omhoog en hij omsloot haar hand die in de hare paste.
"Zo klein", mompelde hij, nog steeds afwezig. En toen hij eindelijk doorkreeg waar hij mee bezig was, liet hij haar ongeschonden hand rustig los.
"Sorry, lange dag", verklaarde hij en keek weg in schaamte.
Met een medelevende blik keek ze hem aan. Haar buil kriebelde bij zijn aanrakingen en ze moest blozen van opwinding. Haar onzekerheden verdwenen als sneeuw voor de zon; Hij vond haar echt aardig! Misschien zelfs meer. Kon dat? Zo snel al? Zij had alleszins het gevoel van wel.
Ze maakte een afkeurend geluidje, kroop dichterbij en pakte zijn pink vast, met haar hele hand.
"No worries, I like you... I mean it. I like it."
Hij glimlachte zachtjes en legde zijn arm over haar schouder en wees toen naar de donkere lucht, weg van het felle licht van de feestje vol dronken tieners.
"Zie je die drie sterren in een boogje en die vier die een soort rechthoek vormen?" Vroeg hij en keek naar haar voor hij verder ging: "Dat is de grote beer en daaaaar", zei hij toen hij iets verder naar een minder heldere ster wees "Is de polaris of poolster", zei hij zachtjes en liet zijn hand weer zakken, degene die Io niet vast had althans. Hij zweeg weer en keek haar aan: "Wat is jou sterrenbeeld, Ina?"
[ bericht aangepast op 13 juli 2015 - 12:49 ]
Mijn brein breint zoals het breint.