[MSV] • Loverboys • OO3 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 23:36 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Tyler was na alles naar huis gegaan. Hij wist dat het hem goed afging, hij was ergens ook wel benieuwd hoe het met de rest ging. Maar dat vroeg hij later wel. Eenmaal in zijn appartement liep hij gelijk naar de koelkast voor wat te drinken, maar deze was, op een aantal dingen die hij niet wou op dat moment, leeg. ''Jongens.. Jullie hebben je best weer gedaan...'' mompelde hij en hij schudde zijn hoofd. Dan ging hij maar naar de winkel, iemand moet het hier doen. Snel pakt hij zijn telefoon erbij en sms't zijn twee huisgenoten. Zach en Matthew. Ik ga al op supply run. Ik laat jullie nóg niet verhongeren (; verstuurde hij snel, waarna hij zijn sleutels en portemonnee pakte en weer vertrok.
Het duurde niet heel lang voor hij bij het centrum aankwam. Zijn auto parkeerde hij net buiten het centrum, waarna hij uitstapte en verder liep. En nu nog naar de supermarkt die ergens in het midden van het centrum zit. Hij pakte zijn telefoon weer en begon verveeld wat mensen te appen, waardoor hij niet al te veel meer lette op de weg voor hem. Het was dan ook geen wonder dat hij tegen iemand aan liep, maar het verbaasde hem wel toen hij een bekende stem hoorde. Toen hij opkeek zag hij Rae's gezicht en hij glimlachte weer. ''Maakt niet uit, pretty girl..'' zei hij en toen merkte hij ook haar giechelende vriendinnen op. Hij gaf ze maar een zwak lachje en richtte zich toen weer op Rae. ''You all right?'' vroeg hij daarna wat bezorgd, wat sowieso ongewoon was voor hem. Ze zag er niet heel blij uit..

El Diablo.

Hij sloeg zijn hand om haar middel om haar nog wat meer evenwicht te geven, ook al had ze dat absoluut niet nodig. Hij lachte bij haar antwoord en schudde zijn hoofd.
"Hangt ervan af wat jij goed en mooi vindt."
Hij leidde haar naar de parkeerplaats en haalde zijn sleutel boven. Met een korte druk op de knop, lichtten zijn koplampen op. De donkerblauwe sportwagen was nog een cadeau van zijn vader geweest voor zijn achttiende verjaardag. Hij was er nog steeds dol op, en nu had hij eens een nut voor de grote kofferbak.

Mijn brein breint zoals het breint.

Ze haalde even haar schouders op.
"Behulpzaamheid, medeleven, zorgzaam omgaan, opkomen voor iemand anders, de dingen waarvan je echt weet dat een persoon het oprecht meent. Moorden, verkrachten, die dingen horen daar niet bij. Net zoals liegen, bedriegen, jaloezie. Iedereen doet het wel eens, geloof ik, maar ik bewonder degene die het het minst kunnen doen in hun leven. God, dat ís naïef," grinnikte ze terwijl ze afstapte van haar fiets. Max plaatste de fiets netjes in de kofferbak van de echt indrukwekkende sportauto en klapte de deur met een dreun weer dicht.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Regina luisterde naar alle opties die Nathaniel opperde. Ze dacht na en liet haar ogen nogmaals langs de borden glijden. Ze beet op haar lip en dacht na. "Doe maar een smoothie," zei ze toen tegen de barman, "mango graag," ze glimlachte en keek even opzij naar Nathaniel. Toen er betaald was en de drankjes waren gegeven pakte ze die van haar en liep naar een tafeltje bij een raam. Ze ging zitten en dacht even na. Ze wist even niet wat ze moest zeggen en keek naar buiten, ze nam een slok van haar smoothie en keek er even naar.

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Jordan en haar groep waren maar wat blij toen ze vrij kregen. Ze waren al niet komen opdagen bij de eerste twee lessen, puur omdat ze er geen zin in hadden. Dat ze vrij kregen kwam dus alleen maar mooi uit en om het te 'vieren' waren ze nu bij hun vaste plek aangekomen. Café el Toro. Hier vielen ze tenminste niet al te snel op, aangezien het merendeel mensen waren die hard en snel Spaans spraken. Net zoals zij. Bij de bar krijgen ze allemaal hun drankje, waarna ze op hun vaste plek bij het raam gingen zitten. Jordan nam samen met Marcos plaats op de kussens op de brede vensterbank, waarna ze een slok nam van haar redbull. Ze discussieerde al snel mee en lachte af en toe door iets wat haar vrienden zeiden.

El Diablo.

Regina bestelde uiteindelijk dan een mango smoothie en Nathan betaalde de drankjes. Nadat ze deze hadden gekregen koos Regina een plekje bij het raam uit en gingen ze zitten. Nathaniel hield het warme bekertje nog even tussen zijn handen gezien het nog te heet was voor hem om te drinken. Een korte stilte heerste tussen de twee en nu was het Nate die de stilte verbrak. "Dus, Regina vertel eens wat over jezelf. Ik weet eigenlijk niets van je behalve dan dat je beeldende vorming met me hebt, je naam Regina is en je houd van gym, onder meer atletiek." Nathan keek haar nieuwsgierig aan. "Ik zou het wel fijn vinden je beter te kunnen leren kennen, en misschien als je het niet erg vind wil ik hiervan ook de gelegenheid gebruiken om je nummer te vragen- als vrienden- natuurlijk." zei ik met een licht glimlachje en keek iets beschaamd weg, of tja quasi beschaamd. Nathaniel wist bijna alles van haar, maar dat wist zij niet. Daarbij wilde hij het geloofwaardig houden en wie weet kwam hij nog meer handige informatie tegen." Tenzij je het niet wilt..." mompelde hij er beschaamd achterna.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Ik kan je morgen ook wel bij je huis oppikken als dat handiger is? Het is immers mijn schuld dat je dan morgen zonder fiets zit," antwoordde hij met een glimlach.
Ze stonden vlak naast zijn motor dus die was snel gehaald. "Vertel jij waar ik heen moet?"
Hij had geen idee naar wat voor restaurant ze zouden gaan, maar hij lustte het meeste eten wel en het ging sowieso niet om het eten maar om het meisje naast hem. Het feit dat het nu vanuit haar kwam, betekende gelukkig dat hij niet zo'n creepy stalker hoefde te zijn en dat zij hem hopelijk ook wel mocht. Die gedachte verbaasde hem wel. Ook? Hij mocht haar niet aardig gaan vinden, al was het moeilijk, net zoals het moeilijk was om niet te zien dat ze best knap was.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Hmmm, dat is een aantrekkelijk aanbod. Ik weet alleen niet precies waar ik morgen ben, bij mijn moeder of mijn vader...," ze glimlachte "maar dat is oké."
Zo onopvallend mogelijk keek ze naar het voertuig naast haar. Zou ze een helm krijgen? Ze hoopte van wel, dat zou haar zenuwen een beetje wegnemen.
"En als je gewoon richting het centrum rijdt, lopen we vanuit daar wel."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Zach leek de heisa rond de brand in de keuken niet bepaald te snappen –– hij ging vijf minuten na het brandalarm weg om niet veel later in een café te zitten. Echter wist hij de weg hier nog niet en belandde in een Spaanse café. Sinds hij geen zin had om verder de stad af te dwalen, besloot hij daar te blijven en bestelde een glas bier. Net toen hij eraan nipte, kwam een luidruchtige groep Spanjaarden het café binnen. Zijn ogen volgden de groep en niet veel later zag hij het meisje die hij moest hebben. Een lichte grijns kroop op zijn gezicht en nam een slok van zijn bier, dit was het moment wanneer hij het touw in handen moest nemen en ondernemen.
      Zach stond op en bedacht wat hij als smoesje kon gebruiken. Hij liep op ze af en stopte bij hun tafel. ''Hey, jullie zijn toch van Woodside?'' probeerde hij maar en glimlachte even, hopend dat ze een gesprek met hem aan zouden gaan.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jordan keek op bij het horen van een onbekende stem en fronste licht toen ze de jongen zag. Hij was niet het typische beeld van wat je hier zag, dat is een ding. ''Is dat een van die nieuwelingen?'' vroeg Carlos en Jordan haalde haar schouders op. ''Waarschijnlijk.'' mompelde ze. ''Leuk koppie hoor..'' grijnsde Carmen en Jordan grijnst nu ook licht. ''Hou je mond.'' zei ze met een zacht lachje, waarna ze zich snel op de onbekende jongen richtte. ''Inderdaad... Jij bent een van de nieuwe, waar het al de hele ochtend over gaat?'' zei ze, deze keer in het engels, en ze stak haar hand uit. ''Jordan.'' stelde ze zichzelf voor.

El Diablo.

"Het is niet naïef om dat te zoeken of van je medemens te wensen. Het zou naïef zijn om te denken dat iedereen goed is," antwoordde Max terwijl hij de klep dichtsloeg. Hij liep naar de passagierskant en hield de deur galant open.

Mijn brein breint zoals het breint.

"That's a date then," zei hij lachend en keek haar aan.
      "Ik denk het niet maar I don't know, gezien je ging drinken met hoofdpijn weet ik niet of je verstandig bent," plaagde hij en keek haar grijnzend aan.

I just caught the wave in your eyes

Reagan keek even met haar mond vol tanden naar Tyler die nu voor haar neus stond – ze wist voor een tel niets uit te brengen.
"Uhm ja whatever," mompelde ze en keek verstoord om toen haar vriendinnen hun keel schraapte en vroegen of ze hun aan hem wilde voorstellen.
"Oh ja, Tyler, dit zijn Sarah, Clara en Briana," ze week opzij en haar vriendinnen giechelde naar hem en staken hun handen één voor één op waardoor Reagan met haar ogen moest rollen.
"Leuk je te ontmoeten, handsome," zei Briana flirterig en giechelde waardoor Reagan even geïrriteerd moest zuchten.
"Focáil leat*," mompelde ze, zodat alleen zijzelf het kon horen en heel misschien Tyler maar die zou geen idee hebben wat ze zei gezien het Iers-Gaelisch was en ze niet van hem verwachtte dat hij Iers zou kunnen. Toen viel haar oog op de lingerietas die ze had laten vallen voor Tyler's voeten en haastig raapte ze deze op, gênant.
"Dus..." begon ze en keek Tyler aan. "Wat doe je hier?"

I just caught the wave in your eyes

"Gescheiden ouders? Tja, dat probleem heb ik niet, mijn ouders leven niet meer," grapte hij, om daarna te bedenken dat hij niks over zichzelf wilde vertellen en dan helemaal niet over het verknipte gezin waar hij vandaan kwam.
"Ik kan je mijn nummer wel geven, dan kan je het laten weten als je toch een lift nodig hebt morgen," veranderde hij snel van onderwerp.
"Ik heb maar één helm. Neem jij hem maar." Hij stak de helm naar voren zodat ze hem kon aanpakken. "Het centrum is toch naar links?"

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

''Een date?'' vroeg ze lachend. ''Je hebt me serieus op een date gevraagd? Erg volwassen,'' Ze schudde lachend haar hoofd en nipte van haar glas cola. ''Ik dacht dat je in de twee uur dat we elkaar kennen wel op hebt gevangen dat ik niet verstandig ben, maar ik ga het risico niet lopen om medicijnen en alcohol te mixen.'' Ze fixeerde haar blik weer op de televisie en neuriede even.

I don't want you to die, I want you to suffer.