[MSV] • Loverboys • OO3 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 23:36 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

''Mijn favoriete keuken? Ik heb niet bepaald een favoriet, sinds ik van alles kook.. Maar dan zou ik toch voor de Italiaanse kiezen. Lekker cliché.'' Ze glimlachte even en schudde haar hoofd bij zijn volgende vraag. ''Nah, ik doe het voor de lol. Nog nooit mijn cijfers aangepast en gelukkig is niemand er überhaupt achtergekomen.'' Ze fronste even en schudde daarna haar hoofd. ''Laat maar, ik heb een keer wel iets aangepast –– niet mijn cijfers, en toen werd ik geschorst. Oeps.'' Jace lachte even en schudde haar hoofd.

I don't want you to die, I want you to suffer.

"Wel dan. Volg mij, Prinsesje!" Hij strekte zijn hand voor haar uit, in de hoop dat ze de hare erin zou leggen. Ondertussen keek hij snel naar het berichtje.
Claim de pizza! Ga als eerste naar de wc, ik weet niet meer wat de staat van de badkamer is. stuurde hij weer naar Ash. Hij vroeg zich af of zijn meisje er nog zou zijn als hij en Nate thuiskwamen.

Mijn brein breint zoals het breint.

Na zijn voorstel sloeg ze ietwat twijfelachtig haar armen om Nathaniel heen. Ze lachte om zijn opmerkingen over Assepoester en de pompoen, eigenlijk had hij heel erg gelijk. Het was best raar dat je in een pompoenkoets naar een bal gaat en er dan ook nog mensen jaloers worden. De glimlach op haar gezicht bleef staan en ze keek rustig naar de wegen waar ze langs kwamen. Ze glimlachte dankbaar toen ze stopten en Nathaniel haar van de fiets afhielp. "Dankjewel," glimlachte ze vervolgens naar hem. Ook haar ogen bleven even hangen bij zijn ogen, ze voelde hoe zijn hand een pluk haar uit haar gezicht haalde en glimlachte weer even. Voor ze het doorhad was het moment al weer voorbij en liep ze door de deur die hij voor haar open had gehouden. Ze keek even rond in de starbucks en glimlachte. "Wat raad je aan? Wat is jou favoriet?" vroeg ze Nate en keek hem vragend aan, ze was hier nog bijna nooit geweest en was dus niet zo bekend met alles. Misschien was het daarom handig zich te laten informeren over wat lekker was. Haar donkere ogen gleden over de borden met alle namen, verbazing was vooral bij haar te zien, er was gewoon zoveel..

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

"Bad ass," grinnikte Ash en schudde even zijn hoofd. "Maar Italiaans dus? Dan kook ik wel een keer Aziatisch en jij Italiaans?" hij bekeek even zijn berichtjes weer.
Vreetzak. Anyway ik zal kijken – weet het ook niet meer zeker – wouldn't be surprised if... stuurde hij, de puntjes spraken voor zich maar mocht er iemand meelezen is het toch wat praktischer om in 'geheimtaal' te spreken.
"Ik ga heel even naar de wc, be right back," hij stond op en ging naar de badkamer, en ja hoor, gebruikte condooms. Ashton lachte even en gooide ze weg in de prullenbak die er stond en ging an gelijk maar even. Ook lag er een uitgeknepen tandpasta tube op de grond wat vieze sokken. De tube dumpte hij in de prullenbak en de sokken in de wasmand voordat hij zijn hand waste. Vervolgens kwam hij weer terug en plofte weer naast haar neer.
"Wil je dat aspirientje nog?"

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 17:39 ]

I just caught the wave in your eyes

      Alexander pruttelde tegen en Hester liet hem begaan – ze had niet een, maar twee fouten gemaakt.
      "Wat is dit, Moore? Wat is het dat ik voel? Ik ken je net, god, en ik heb je gekust of jij mij en het voelde goed. Wat is dit, Alexander? Dit hoort niet zo te gaan." Ze zag dat hij aanstalten maakte om weg te gaan en wou hem daarvan behoeden. En na alles wat er tussen hen gezegd was, was gelijk wat ze zei niet meer zó gênant.

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Buitenlandse jongens kon wel eens een probleem worden. Hij was voor zover hij wist niks exotisch maar dat zou wel goedkomen.
"Klinkt goed, ik heb wel zin in iets. Heb je een auto of nemen we mijn motor? Daar passen we makkelijk samen op." Hij glimlachte. Dit ging de goede kant op. De dag was nog maar net begonnen en hij ging al met haar uit eten, al kon hij het natuurlijk geen date noemen. Niet zolang ze een vriend had tenminste - al kon hij zich daar niks over herinneren uit het dossier.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Alexander draaide zich weer om, om Hesters vragen te beantwoorden, niet dat het de gemakkelijkste vragen zijn, maar toch.
"Wel, ik denk dat je een soort van crush op me hebt, en dat is ook de reden dat je nog niet schreeuwend bent weggelopen", begon hij met een waterige glimlach.
"En weet je, ik wil je graag tijd geven om alles op een rijtje te zetten als je dat nodig hebt, want je hebt gelijk: het is bijna middag", zei hij alsof dat de tijd aanduidde wat dat waarschijnlijk ook deed. Om eerlijk te zijn was Alexander net zo verward als zij, hij wist niet wat haar reactie zou zijn, of wat er zou volgen. Alles was hij deed was zo eerlijk mogelijk op haar antwoorden. En om nog maar eens eerlijk te zijn: hij mocht haar en wilde zien waar dit zou eindigen. Zijn onderbewustzijn hoopte stiekem ook op het feit dat ze nu zou weglopen, want hij was hier gekomen met slechte intenties en dat verdiende Hester zeker niet.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

"Ik ben op de fiets, maar ik laat me morgen wel droppen op school." Eigenlijk was ze als de dood voor alle vervoersmiddelen die sneller konden dan 40 kilometer per uur en niet overdekt waren, maar dat zou ze natuurlijk nooit toegeven. Ze zou ook maar niet benoemen dat het restaurant waar ze naartoe gingen van haar vader was, dat zou hij maar moeten uitvinden als ze daar waren. Ze hoopte maar dat hij van Afrikaans eten hield. "Let's go."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

''Italiaans en Aziatisch eten klinkt als muziek in mijn oren. Een deal dus.'' Ze grijnsde even en pakte haar glas cola weer. ''Is goed.'' mompelde ze toen Ash aangaf dat hij even naar het toilet ging. Ze pakte haar telefoon er weer bij en zag dat ze tientallen berichtjes had ontvangen van haar vrienden –– Leslie en Cara. Vervolgens ontgrendelde ze haar telefoon en whatsappte dat ze veilig was. 'Rustig maar, ik ben bij een vriend. Veilig en niet weggebrand in de keuken.'
      Na een paar seconden kreeg ze weer een bericht terug, van Leslie. 'We weten dat je weg bent gegaan met de nieuwe jongen.' Ze rolde haar ogen even en stopte haar telefoon weer weg. Jace keek even op naar Ash en schudde haar hoofd. ''Ik denk dat alcohol en medicijnen geen goede combinatie zijn, of wel soms?'' Ze grinnikte even.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ze legde voorzichtig haar hand in de zijne en liet zich meetrekken door Max.
"Eh, ik verzin morgen dan wel wat voor mijn fiets," mompelde ze.
"Truth trouwens."

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

      "Verdikke, Moore, ik ben zó van plan om dat wel te doen. Maar ik weet het niet meer. Ik ben het mens dat nul sociale vaardigheden heeft. Niet het meisje dat de nieuwe jongen voor zich kan winnen, nog voordat de middag van de dag van hun eerste ontmoeting." Hester sprak stiller, ze begreep dat ze geen goeie indruk maakte met gillen of krijsen.
      "Goed, dus nu ga ik weglopen, en de godganse dag aan je denken, en aan wat er tussen ons gebeurd is, ook al zou dat eigenlijk niet mogen gebeurd zijn." Ze haalde diep, diep adem en begon achterwaarts van Alexander weg te lopen.
      "En ik zou zo graag hebben dat je me tegenhoudt en zegt dat wat ik voel oké is en niet vreemd en verkeerd. Maar god, dat is het niet, Moore." Ze bleef staan op zo'n twee meter van hem verwijderd – alles aan haar wou hier blijven en ze vervloekte zichzelf daarvoor.

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Regina bedankte hem voor zijn hulp, maar haar verdere reactie had hij niet meer opgemerk. Hij hadzichzelf dan ook verplicht dat hij geen echte gevoelens voor haar of één van de andere meisjes mocht kweken. Ook geen vriendschap laat staan iets meer. Samen liepen ze de winkel heen en de geur van gebrande koffiebonen drongen zijn geurgang binnen. Het vreemde was wel dat de geur van koffie hem altijd zin liet hebben achter wat nicotine, maar hij hield zich in. Het was nog een eindje wachten voordat ze aan de beurt kwamen en Nathan dacht even na. Wat raadde hij haar aan? "Nou het is te zien hoe veel je van koffie houd. Zelf drink ik graag een frappuccino met karamel en slagroom, maar een chocomelk met hazelnoot is ook altijd lekker." zei hij bedenkelijk en dacht nog even na. "Of de smoothies hier zijn ook echt heerlijk, misschien ook beter voor je atletiek dieet ofzoiets?" stelde hij voor. Na even waren zij aan de beurt en bestelde Nathan alvast een Frappuccino karamel, Medium en keek dan afwachtend naar Regina. "Oh en doe er maar een Armican cookie bij." grijnsde hij.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Als ze dreigde weg te lopen na die woorden, liep hij naar voren en greep haar arm vast.
"Wat als we nu eens niet gaan zitten pikken op onszelf alleen thuis in de zetel en we deze middag iets anders gaan doen", zei hij. "Puur platonisch", voegde hij er nog aan toen en hield zijn hoofd schuin en zette zijn bedelblik op.
"Jij kiest wat we doen. Ik rijd of jij rijdt waar je jezelf het best bij voelt of we gaan te voet, ik betaal. Hoe klinkt dat?" zei hij en herinnerde zich zijn opmerking 'puur platonisch'. "En er is niets mis met je, iedereen mag me, maar ik kies zelf degene wel die het privilege krijgt omdat dan ook te doen naast het dromen", zei hij met een grappende ondertoon en hij trok zijn wenkbrauw op.
"Dus, wat denk je? Ellendig zijn en alleen zijn? Of iets leuks doen, want iedereen lijkt wel vertrokken te zijn", zei hij en hij keek haar aan, hopend dat ze op zijn verzoek inging.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

"Als je wil, kunnen we je fiets wel in de kofferbak proberen te proppen?" zei hij opgewekt, in de hoop haar humeur wat beter te krijgen. Hij kneep zachtjes in haar hand en dacht na over een vraag.
"Wat zoek je in mensen?"

Mijn brein breint zoals het breint.

Haar gezicht fleurde op, god, waarom was Max zo vreselijk goed voor haar? Ze mocht haar dag absoluut niet laten verpesten door Elisa.
"We hebben een deal," grinnikte ze. Ze haalde haar fiets weer uit het rek en nam plaats op het zadel, zo kon ze leunen op Max' schouder en waren ze ook ongeveer even groot.
"Klinkt het... Naïef om te zeggen 'al het goede en mooie'? Anders zeg ik wel iets anders."

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys