Ik heb echt het gevoel dat ik in een dichtbui zit, maar het mocht ook weer eens beginnen opkomen. Deze is gebaseerd op de visie van velen op de maatschappij van vandaag, maar daarom niet meteen mijn visie erop.
De deur ging dicht
Ik liet geen traan
Ik gaf geen snik
Uit angst dat je weg zou gaan
Ik wilde niet toegeven
Dat ik je zou missen
Dat je zou verdwijnen
Uit angst dat anderen me zouden dissen
Toon geen emoties
Had het leven me geleerd
Toch laat ik nu een traan
Omdat je aanwezigheid me ontbeert
Ik toon emoties
Niet het leven vertelde dat
Mijn hart nam mijn hoofd over
Ik had emoties zat
Ze moesten eruit
Niet weg, niet verdwijnen
Maar zo leerde ik ermee leven
Zonder bij de gedachte weg te kwijnen
[ bericht aangepast op 1 juni 2015 - 22:10 ]
What is dead may never die
