RPG || Camp Promise || Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 20 mei 2015 - 20:34 ]

Evan Harlow

Ze waren aangekomen op de locatie en alles zag er nog exact uit zoals de vorige jaren. Evan wreef even in zijn handen. Hij had er echt zin in. Meteen claimde hij een matras die niet te dicht bij de opening lag zodat hij niet telkens wakker zou worden wanneer er iemand naar buiten ging, maar nog net dicht genoeg om 's nachts ongemerkt uit de tent weg te kunnen gaan. Evan hoopte dat er ook dit jaar weer leuke en vooral spannende gebeurtenissen zouden zijn. Hij had even behoefte aan een flinke portie adrenaline en hij hoopte die hier te krijgen.
Nadat hij zijn zak op zijn matras had gegooid keek hij even rond om te zien of er al een aantal mensen in zijn buurt lagen. Want het was belangrijk om leuk gezelschap te hebben om naast te liggen.
Evan zag een meisje met blonde haren die hij eerder ook al in de bus had zien zitten. Hij besloot er heen te gaan om de schijn hoog te houden. Niemand mocht weten dat hij op jongens viel en dat was hem elk jaar al gelukt om achter te houden, dus ook nu was dat zijn bedoeling.
'Hey', zei hij. 'Ik ben Evan en jij?'

Laurel koos een matras dicht bij de opening. Ze zou alles nauwlettend in de gaten houden. Ze moest weten wie er wanneer de tent uit zou gaan en om hoe laat ze terug binnen kwamen. Laurel was niet van plan om op haar geweten te hebben dat er iemand hier verdwenen was terwijl ze ook op dit kamp zat. Nee dat ging ze niet laten gebeuren. Daarna wandelde ze terug buiten de tent om wat gezelschap te zoeken. Ze stapte af op een jongen die er nog best vriendelijk uitzag. 'Ik ben Laurel', begon ze het gesprek en ze glimlachte even.

(kies maar tegen wie Laurel praat)

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

---

Tell me about it, stud.

Ik grijnsde toen Cris evenals onderuit zakte en op mijn benen klopte. "Well, ik ben dus niet die geweldige en vooral lieve, onschuldige jongen die je denk te kennen," zei Cris serieus al brak er snel een grijns op mijn gezicbt waardoor ik ook lachte. Hij en onschuldig, laat me niet dromen. "Just kidding, alhoewel... Ik ben nog steeds geweldig." Ik knikte. "Je bent zooo geweldig Cris, ik ben erg jaloers op je." Ik keek overdreven, echter toverde ik toch een glimlach op mijn lippen. Hij vertelde allemaal wat hij had aangericht en ik kon niets anders dan lachen, het was eerder hilarisch als erg. "Geen zorgen, het laatste gebeurt vooral met greenies.. Ik ben dus veilig." Ik trok een wenkbrauw op. "Nee, ben je niet. Je gaat me beschermen, Crisseman. En anders is onzd vriendschap over." Ik leunde tegen zijn schouder om mijn ogen dicht te doen.

•••

Het duurde ook niet meer lang, voordat ik mijn ogen opende en merkte dat de bus is gestopt. "Cris, we zijn er." Ik keek naar buiten en de zon scheen wat me ergens gerust stelde, al was ik ergens heel erg benieuwd. "Kom je?" Ik pakte mijn tas en stapte uit de bus.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Ik loop de grote tent in waar ik de komende dagen zal moeten slapen. De tent valt nog mee, met de bus vergeleken. Ik overleef het wel. Als ik de tent binnen ben kijk ik eens naar alle matrassen waar nog niks op ligt. Alexander komt wel achter. Ik leg mijn bagage gewoon ergens op een random matras neer. Hij lag niet in het midden maar ook niet aan de zijkant ergens er tussen. Het kon me niet echt iets schelen waar ik sliep. We slapen toch in een tent, in een bos. Het was sowieso al een beetje eng. Maar daar heb ik voor gekozen. Anders zou ik niet meegegaan zijn op dit kamp. Ik ga op die matras zitten en doe even mijn schoenen uit. Die ik al een tijdje aanhad want de busrit duurde wel redelijk lang. Ik kijk even rond me naar de mensen die er al zijn.

[ bericht aangepast op 27 mei 2015 - 7:38 ]

De busrit was best gezellig geweest, ze hadden van die kinderlijke liedjes gezongen in de bus en vrolijk had ik meegedaan, deels omdat ik het best komisch vond anderzijds ik kon niet stil zitten op de bus. Naar het eind toe had ik wat naar mijn eigen muziek geluisterd terwijl ik door de ruit gekeken had, maar ik had echt geen idee waar we waren toegekomen. Net zoals de anderen stapte ik de bus uit toen deze op stilstand was gekomen en zocht ik mijn sportzak uit de grote berg zakken en valiezen en eens ik die had liep ik richting de grote tent waar we zouden slepen en meteen sierde een brede grijns mijn lippen. "Yow Zachie in tha huise." zei ik op een zo stoer mogelijke manier toen ik de tent binnen kwam en claimde een plekje. 'Ik ben Laurel' een vreindelijke stem deed om omkijken en met een vriendelijke glimlach keek ik het meisje, die zich zonet als Laurel had voorgesteld. "Hi, Zach is de naam." stelde ik me ook terug voor aan haar en rekte me kort even uit, het stilzitten in de bus had me slaperig gemaakt, maar daar had ik absoluut geen zin in. "Ben ja al eens eerder meegeweest op kamp?" vroeg ik haar dan nieuwsgierig en grijnsde licht.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH