• Stel je groeit op in een streng gelovig gezin, maar voelt daar zelf niets voor. Dat is dan erg jammer, want je zit er toch echt mee tot je het huis uit bent. Gelovige gezinnen bidden, en weigeren te werken op Zondag, enzovoort. Maar dan heb je extreem gelovige gezinnen waar je bijvoorbeeld geen tv mag kijken, geen onnatuurlijke uiterlijke veranderingen mag ondergaan zoals je haar verven, en al helemaal niet op hetzelfde geslacht mag vallen. Je maakt je daar niet al te veel zorgen om, alsof jou dat ooit zal gebeuren. Maar wat nou als je erachter komt dat je misschien toch op hetzelfde geslacht valt. Wat zal je familie hiervan vinden? En zal je relatie de kritiek uiteindelijk vol houden?

    Rollen •
    Luke Robert Hemmings • Fitzgomery
    Ashton Fletcher Irwin • Everglot
    Michael Gordon Clifford • TylerJoseph
    Harry Edward Styles • Harry_Styles
    Louis William Tomlinson • Rovers
    Niall James Horan • MikeyGClifford
    Liam James Payne • Yareau
    Zayn Javvad Malik • Rovers

    Invullen •
    Volledige naam •
    Leeftijd •
    Innerlijk •
    Uiterlijk •
    Soort geloof •
    Geschiedenis •
    Eventuele relaties •
    Extra •

    Regels •
    • Probeer je aan het minimum van 200 woorden te houden.
    • Maximaal twee personages per persoon.
    • Houd het realistisch.
    • Niet andermans personages besturen.
    • Houd het gezellig.
    • Gesprekken buiten de RPG om graag in het praattopic.
    • Naamsveranderingen tussen haakjes aangeven () [] {}.
    • Gelieve aan te geven als je voor een tijdje niet kan reageren.
    • Graag minimaal twee keer per week reageren om het topic zo lang mogelijk van het doodlopen te weerhouden, meer mag natuurlijk altijd.

    Koppels •
    Zayn en Harry.
    Michael en Niall.
    Louis en Liam.
    Luke en Ashton.

    Begin •
    Het is een gewoon een alledaagse Zondag, en iedereen doet zijn eigen ding. De een gaat naar de kerk, terwijl sommige anderen samen afgesproken hebben of elkaar toevallig tegen het lijf lopen.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2015 - 23:14 ]


    How far is far

    michael Clifford
    Ik wist totaal niet meer waar we stonden nu en het maakte me lichtelijk zenuwachtig. Ja, blijkbaar vonden we elkaar leuk, maar daar leek nu ook wel even alles mee gezegd te zijn. Want Niall zat met zijn geloof en ik met het feit dat ik het super moeilijk vond om mensen echt toe te laten in mijn leven. Dat ik had geaccepteerd dat hij een vriend was, was al een hele stap voor me. ik wist niet of ik meer wel aankon. Al geloofde ik nog steeds niet dat Niall ubberhaupt meer wilde. Maar zei die zichzelf niet accepteerde, accepteerde ook iemand anders zijn acceptatie niet. Ik was gewoon niet goed genoeg. Maar voorlopig liep ik gewoon weer mee naar Niall zijn woning. Misschien was ik toch liever in de stad gebleven. Zo in Niall zijn huis voelde ik me namelijk nog kleiner. Dit was zijn plek, zijn vertrouwde thuis. Het was iets persoonlijks waar ik naar binnen liep. Voor de verandering stoof ace niet weg om te spelen, maar bleef hij bij me staan en leek hij me niet meer uit het pofte verliezen. Niall begon allemaal dingen te doen, wat mij de tijd gaf een glimlach op mijn gezicht te plakken. Lachen en doorgaan, net als altijd. En ook als altijd lukte het me. Ik ging naast Niall op zijn bed zitten zodra hij naast zich klopten. Mijn tenen raakte net de grond en ace ging ervoor liggen. Die moest het ook heerlijk vinden zo'n warm huis. Glimlachend keek ik Niall aan toen hij over kwarktaart begon en ik spiekte even op het tafeltje. Hij zag er goed uit. 'Bij mij gaat alles erin. Dat weetje.' Als je vaak genoeg achter elkaar zonder eten de dag door moest brengen, ging je alles waarderen. 'Daarbij ben ik ervan overtuigt dat zelfs jij een kwarktaart niet kan verpesten. ' Grijnsde in onschuldig. Ik was weer terug. Weg gevoelige nonsens en hallo onzin.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Ik was blij dat Mikey me nog een kans gaf. Ik gaf namelijk enorm veel om hem, maar vond het nog enorm moeilijk om te accepteren dat ik meer voor hem voelde dan alleen vriendschap. Nu zette ik dat toch van me af, al was het met moeite, want ik wilde het gewoon gezellig hebben. Ik vroeg dus maar of hij een stukje taart wilde. Zijn woorden had ik kunnen verwachten, maar het was nogsteeds best even schrikken toen de woorden echt binnenkwamen. Ik slikte even en pakte de taart. Die had ik van te voren al in stukken gesneden, zodat ik geen mes nodig had. Ik probeerde altijd te voorkomen om messen te moeten pakken, want ik vertrouwde mezelf er toch niet mee. Ik pakte ook de servetjes om daar de stukjes taart op te kunnen zetten. "Tast toe, zou ik zeggen. Als het smaakt krijg je nog een stukje, als je wil." zei ik, terwijl ik hem een van de twee puntjes toestak. Mijn benen bungelden nogsteeds wat onhandig. Ik hoopte echt dat hij het lekker vond, want ik was geen keukenprinses, maar had hier zeker wel mijn best op gedaan. Ik was gewoon niet zo goed in de keuken, maar kon de achterkant van een pakje en een recept uit een boekje wel volgen. Toch was het altijd weer een verrassing of het goed was gelukt en lekker was. "Als je het niet lekker vind, moet je het ook gewoon zeggen." voegde ik er nog zacht aan toe. Ik wilde niet dat hij door zou eten, terwijl het niet eetbaar was. Dan had ik altijd nog cake of koekjes, die ik gewoon had gekocht, en daardoor wel zoizo eetbaar waren. Ik zette met wat moeite de springvorm weer op het tafeltje en nam mijn kop thee in mijn handen. Het was niet heel heet meer, maar goed drinkbaar, en na dit alles was het fijn om gewoon even rustig samen te zitten en thee te drinken.


    Bowties were never Cooler

    Michael Clifford
    Zodra we weer bij Niall binnen waren, begon ik mijn ijzeren verfijn langzaam weer op te trekken. Ik had al veelte veel emoties toegelaten vandaag. En ik kon op dit moment geen emoties gebruiken. Ik kon nooit emoties gebruiken. Emoties maakte je zwak. Ik plakte een glimlach op mijn gezicht en transformeerde langzaam terug in de jongen die Niall echt kende. Degene die niks iets kon schelen en nooit ergens serieus op in kon gaan. Zelfs niet op zijn kwarktaart waar de jongen zo zijn best op had gedaan en ook nog eens onzeker over leek te zijn. 'Het is taart. Tuurlijk is het lekker.' Ik nam een puntje van hem aan en ging ik wat beter op het bed zitten. Ace die meteen opkeek omdat hij eten zag, kriebelde ik even over zijn kop met mijn tenen, voordat ik een hap nam. te enthousiast als ik was, vergetend dat heel mijn kaak opgezwollen was en even vertrok mijn gezich van de pijn. Moeizaam slikte ik door, waarna ik toch even rustig adem moest halen om de pijn weg te doen trekken. 'Niet zo onzeker Niall. Het is maar taart. Een taart die heel lekker smaakt.' Verzekerde ik de jongen langzaam, toen hij me vroeg het te zeggen als het niet te eten was. Toch liet ik het stukje even voor wat het was om mijn thee te pakken. Mezelf eraan helpen herinneren dat ik straks muizenhapjes moest nemen.

    [Kellin_Quinn = TylerJoseph]

    [ bericht aangepast op 3 juni 2015 - 22:56 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne.

    We kunnen ervandoor gaan, dat kunndn we inderdaad. We kunnen het inderdaad proberdn, maar zou dit lukksn? Dat is de vraag. En wat dan? Moet ik mijn ouders achterlaten en henzelf laten doden in de onwetendheid waar ik ben? Want ondanks alles zijn zd wel bezorgd om mijn welzijn. En ik kan ook niet egoïstisch zijn, de wereld zit overvol em er moet plaats gemaakt worden. Ik schud mijn hoofd. "Sorry Lou. Dat kan niet, ben ik bang." Gelukkig kan hih het onderwerp voor nu in ieder geval maast zixh neerleggen, de kansen op een leuke dag zijn nog niet helemaal verkeken. Het is ook zo, we komen bij het strand aan en we zijn weer in ons eigen wereldje, op onze wolk. En al snel zitten we zoenend in het zand, mijn ene schoen uit maar een gebrek aan tijd en geduld om de ander ook uit te doen. Zijn lippen zijn heerlijk. Ze zijn niet vol, ze zijn niet heel zacht maar toch zijn het de mooiste en lekkerste lippem ter wereld. De woorden die er uit komen, de manier waarop ze omhoog krullen als hij lacht en bijna verdwijnen als zijn tanden tevoorschijn komen, hun zoete en tegelijk zoutige smaak, hun lichtelijk droge, maar niet ruww velletje, alles. Dat hij zo goed zoent helpf alleen maar mee. Omdat het nou eenmaal nodig is laat ik hem even los voor een adempauze, om hem grijnzdnd aan te kijkdn. "En? Zullen we een duik wagen?" vraag ik hem. Het is mischien nog niet helemaal warm, maar het id ook niet meer de temperatuur dat je ziek word. En zo krijg ik nog wat van zijn licjaam te zien ook, niet dat die onbekend is, ik moet toegeven dat Louis en ik van seks (em elkaar) houden, maar van hem kan ik nooit genoeg krijgen.


    Reality's overrated.

    Niall Horan
    Michael vond de taart gelukkig wel te eten, en ik knabbelde er ook een beetje aan,tussen de slokjes thee door. Hij was inderdaad best lekker. Ik keek naar de jongen naast me, en leek weer de onbezorgde jongen in zijn uitdrukking te zien, met met de blauwe plekken in zijn gezicht was het toch moeilijk te negeren wat er allemaal met hem was gebeurt. Ace lag nogsteeds op de grond, maar mijn hondje sprong zonder pardon op het bed en legde zijn hoofd op mijn schoot. Ik had gelukkig mijn taart aan de andere kant staan, en hij wist dat hij niets zomaar mocht eten, maar toch at ik dat maar snel verder op. "Dank je dat je me nog een kans geeft, Mikey. Ik wil je geen pijn doen, nooit. Ik wil je bij me houden en beschermen van de boze buitenwereld. Ik ben bang, verward, maar bovenal onzeker. Ik weet dat het niets goedpraat, maar ik hoop wel dat je geduld met me wil hebben, terwijl ik alles uitvoge. Toch is er een ding waar ik niet aan twijfel..." Ik knabbelde wat op mijn lip en plukte wat aan de vacht van mijn hond. "Je bent mijn allerbeste vriend en ik hou van je op meer vlakken dan alleen vriendschappelijk." Ik slikte en pakte snel mijn glas weer op, om iets om handen te hebben en toch mijn gezicht iets te verstoppen. Michael was een van de weinigen aan wie ik mijn emoties toegaf, en dat maakte me enorm kwetsbaar, wat ik zeker niet als positief beschouwde, maar ik vertrouwde hem om me niet te breken, zelfs al was ik daar keer op keer wel weer bang voor.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Liam en ik kunnen er vandoor gaan, weg van hier en dan de wereld ontdekken zonder dat ik bang hoef te zijn dat ik Liam ga verliezen. Maar natuurlijk is het egoïstisch van mij, ik denk dan toch alleen maar aan mijn eigen geluk en ik weet ook wel dat dit voor Liam een moeilijke keuze zal zijn. Ik zeg het nu zo wel even, maar er komt een heleboel bij kijken als we uiteindelijk de echte beslissing maken. Het onderwerp word aan de kant geschoven, dat is ook zo iets. Ik kan het dan wel niet leuk vinden, maar ik kan wel makkelijk omschakelen en over iets anders beginnen. Het moet tenslotte nog wel een leuke dag worden en ik laat het hiermee echt niet verpesten. Ik trek hem mee het zand in en hij krijgt de kans niet eens om z'n tweede schoen uit te trekken, want dan zoen ik hem al hartstochtelijk. Z'n lippen zijn lekker om te zoenen, niet te hard en niet te zacht, gewoon perfect er tussen in. De eerste keer dat we elkaar zoende was zo ongemakkelijk, maar het voelde wel fijn en dat fijne wil ik er gewoon zo houden. Het is jammer als hij de eerste is die de zoen verbreekt, maar ik merk aan mezelf dat ik buiten adem ben en dat ik die adempauze wel nodig heb, net zoals hij. Ik grijns naar hem terug als hij zo ondeugend kan vragen of we een duik zullen nemen, want dat hoeft hij eigenlijk niet meer te vragen, want hij weet het antwoord toch al wel. 'Laten we dat doen' zeg ik hem dan met een knipoog en ik duw hem speels van hem af en ik sta op en ik trek gelijk mijn shirt uit en daarna mijn Vans, geen sokken want die draag ik nooit, dat vind ik alleen maar lastig en ja, dan heb ik soms maar stinkvoeten, maar als je in een relatie bent, kan het niet altijd koek en ei zijn en het is toch alleen maar lastig. 'Gaan we naakt'? vraag ik hem met een ondeugende grijns, al weet ik het antwoord eigenlijk al en ik trek in een beweging gelijk mijn broek en boxer naar beneden. Het water zat misschien wel wat koud aanvoelen nog, maar als je er eenmaal in bent. dan valt het allemaal wel mee. 'Wie het laatst in het water is, is een ezel' grijns ik hem nog toe en voordat ik me omdraai en naar het water toe ren, geef ik hem nog een kus op z'n mond en bijt speels in z'n lip en ren dan naar het water.


    'Darling, just hold on'

    Liam James Payne.

    We beginnen ons beiden uit te kleden en als hij vraagt of we naakt gaan grijns ik enkel. Natuurlijk, als ik met alleen Louis ben ga ik graag naakt. Verder hoeft niemand het te zien, want al schaam ik me niet voor mijn lichaam, het is voor mijzelf - en voor Lou dan. Dat hij er een wedstrijdje van maakt had ik kunnen verwachten. En al is hij eerder weg, ondanks dat hij eerst nog een kus op mijn mond geeft en in mijn lip bijt. Toch, zoveel later ben ik niet, hij heeft korte pootjes en ik ben een renner, dus haal ik hem voor we het water in plonzen in. "Ha!" grijns ik "Nu heb ik het recht je voortaan ezeltje te noemen." Ik steek mijn tong uit, maar grijp hem dan vast bij zijn arm, trek hem naar me toe en kijk hem breed glimlachend aan. "Maar wel mijn, leuke ezel." Ik kom dichterbij, druk mijn lippen bijna op die van hem en geef vlak voor ze elkaar raken een tik op zijn achterwerk, om hem een douwtje naar achter te geven en zelf ook compleet het water in te gaan. Oké, dat is wel een beetje koud. Maar Louis' kont is een geweldig uitzicht, dus dan overleef ik de kou ook wel. Zachtjes lach ik en ga ik op mijn rug in het water liggen, handen houden me peddelend boven en ik kijk naar de lucht, om me dan weer te draaien naar Louis en hem liefdevol aan te kijken. Louis maakt me lachen, Louis doet me goed voelen, geliefd, hij maakt me blij. Hij maakt me gelukkig.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson.
    Natuurlijk moet ik er weer een wedstrijdje van maken, gaan we naakt, iets wat ik helemaal niet erg vind, want ik heb Liam's naakte lichaam al zo vaak gezien dat het niet meer op twee handen te tellen is en andersom is het net zo. De laatste die in het water is, is een ezel en ik ren zo hard mogelijk naar het water toe, maar in mijn ooghoeken zie ik iets voorbij komen rennen en zie ik Liam het water in plonzen. Ook al weet ik dat ik de helft van de tijd verlies als we zoiets doen, ik vind het niet erg. Ik verlies liever van hem, dan van iemand anders en Liam is gewoon iemand die ontzettend hard kan rennen. Ik schiet in de lach bij z'n woorden en ik maak een balkend geluid, net als een ezel en grijnzend ga ik dichter bij hem staan als hij me naar hem toe trekt. 'Ik ben gewoon een leuke ezel' geef ik als antwoord op zijn vorige woorden dat ik een leuke ezel ben. Hij komt dichterbij en ik heb het idee dat hij me een kus wil geven, dus ik tuit mijn lippen al een beetje, maar die jongen is sneaky en geeft me een tik op m'n achterste en duwt me in het water. 'He' protesteer ik quasi-boos en ik trek een pruillip naar hem toe. Het water is nog wel een beetje koud, het mag dan al wel zomer zijn, dat hoeft nog niet te betekenen dat het water al lekker op temperatuur is, zeker niet met al die regen van de laatste tijd. Maar het is wel zo dat als je een tijdje in het water bent, dat het dan wel lekker word, dus dat scheelt dan ook weer. De lach van Liam is het mooiste geluid wat je maar kan horen en ik zwem loom naar hem toe. Hij ligt op z'n rug en kijkt naar de lucht, maar de lucht kan niet zijn aandacht houden en hij draait zich weer naar me toe en ik zie die blik die hij me geeft, die speciale blik die alleen voor mij bedoeld is. Ik zwem naar hem toe en ik pak z'n gezicht vast. 'Adem in' zeg ik hem dan zachtjes en ik adem zelf ook diep in en ik trek hem mee onder water om hem daar een onderwaterzoen te geven. Ik houd hem vast, net zolang ik geen lucht meer heb en we weer omhoog moeten. 'Ik houd van je' fluister ik hem liefdevol toe en teder veeg ik wat haar uit z'n gezicht weg. Die jongen maakt me gelukkig en blij, ik kan niet zonder hem. Ik druk zachtjes een kus op z'n mond en streel langzaam over z'n borst. Dat hij er over een paar maanden misschien niet meer is, vergeet ik, voor nu.


    'Darling, just hold on'

    Liam James Payne.

    Hij komt naar me toe zwemmen, zegt me in te halen - wat ik doe want ik luister altijd naar mijn boo - en hij trekt ons beiden onder water, waar hij me zoent. Eenmaal boven moet ik even naar adem happen en fluister dan glimlachend terug dat ik ook van hem hou. Zijn vingers over mijn gezicht doen de huid tintelen en ik kus hem terug, mijn armen sla ik over zijn nek. Ondanks dat hij zeker afleidend werkt gaat het toch wel door me heen dat dit zo snel over kan zijn. Wil ik dit wel laten gaan? Natuurlijk niet. Kies ik mijn familie boven hem? Het is niet alleen mijn familie, het is mijn hele leven, maar ik hou van hem, hij maakt me gelukkig, kunnen we niet samen een nieuw leven opbouwen? Kan ik niet gewoon een nieuw leven beginnen met hem? Is hij niet genoeg. Ja, genoeg is hij vast wel. Maar ik ben gewoon ook bang. En daarbij, ik kan het mijn ouders gewoon echt niet doen. Ik kan het ze niet zeggen en ik kan ook niet zomaar vertrekken. Hoe kan ik ze dat aandoen? Ze willen dan wel dat ik met ze het graf in meega, maar ze houden van me en als ik vertrek zou dat zo'n schaamte zijn. Het zou betekenen dat ik helemaal niks geef om de kerk en vooral nog: Om hen. Ik trek Louis dichter tegen me aan, op dit moment wil ik hem gewoon zoveel mogelijk bij me hebben, zo dicht mogelijk.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson.
    Liam maakt me gelukkig, ik kan zeer zeker niet zonder hem en ik zou echt niet weten wat ik moet doen, zonder hem. Daarom vind ik het ook lastig dat hij ervoor heeft gekozen om over twee maanden er niet meer te zijn. Ik weet ook wel dat het niet zijn keuze is, maar die van zijn ouders, maar ik vind het gewoon niet leuk. Niemand zou dat leuk vinden, ik moet straks niet alleen maar mijn vriendje missen, maar ook mijn maatje, mijn beste vriend. Dat wens je gewoon niemand toe. Hij slaat zijn armen om mijn nek heen als ik hem kus en ik voel het gewoond dat hij ook aan allemaal andere dingen denkt, daarvoor ken ik hem te goed. Ik nestel me dichter tegen hem aan, als hij dichter tegen me aan leunt en door het water kunnen we blijven drijven. Ik streel zachtjes over z'n natte haar heen en ik slik een brok in m'n keel weg. 'Wat denk je ervan om samen een weekje of een weekendje weg te gaan'? vraag ik hem dan onverwachts en ik sta eigenlijk nog redelijk versteld van mijn eigen vraag. 'Gewoon wij tweeën, ergens in het bos of weet ik veel waar en dat we gewoon van elkaar genieten' Het is misschien wel een goed idee, ik wil het niet als een afscheid zien, dat wil ik gewoon niet en ik wil er gewoon niet aan denken. Ik bijt op m'n lip en ik kijk hem aan. Ik heb geen idee of hij dat wel wil, maar niet geschoten is altijd mis. 'Lang op bed liggen, knuffelen, seks' Ik grinnik zachtjes om dat laatste woord, want zo ben ik nu eenmaal, dat ik daar ook aan denk en dat weet hij ook wel, want hij kent me langer dan vandaag. 'Wat zeg je ervan Li'? vraag ik hem zachtjes en ik kijk hem afwachtend aan.


    'Darling, just hold on'

    Liam James Payne.

    Zijn voorstel klinkt goed en dat hij aan seks denkt doet me zacht lachen, typisch Lou. Nou hou ik van de seks met hem, maar als hij niet zo seksueel was geweest hadden we niet zo vaak rondgerold. Zo is Louis nou eenmaal en ik stoor me er niet aan, daarbij dringt hij ook niet aan als ik geen zin heb, zoals sommigen dat doen. "Klinkt goed, Boo," zeg ik met een glimlachje en druk een korte kus op zijn lippen. "Vanaf volgende week is het rustiger rondom mijn studie, dus vanaf dan heb ik tijd." Waarom ik eigenlijk een studie volg als ik toch dood ga? Of waarom ik het nu niet gewoon laat zitten? Ik wou gewoon doen alsof ik een heel leven voor me had, ik wou gewoon leren. Ik wil niet doen alsof mijn einde toch in zicht is en ik daarom bij de pakken neer moet gaan zitten. "Hmm, dutjes doen op jouw prachtige achterste," zeg ik met een glimlachje terwijl mijn ene hand naar beneden glijd en plaats neemt op zijn kont. De andere hand blijft in zijn nek, mijn duim draait hier zachte rondjes en ik geef een kusje op zijn schattige neus. Ik vraag me nog steeds af hoe hij het voor elkaar krijgt om zowel sexy als schattig tegelijkertijd weet te zijn, maar op de één of andere manier is hij daar heel goed in. Louis mag dan wel één en al seks uitstralen, maar de twinkeling in zijn blauwe oogjes, zijn gekke neusje, zijn kleine lichaam en handjes, zijn kinderlijke gedrag, dat is als een pluizig konijntje. Hij is de perfecte combinatie van die twee.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson.
    Het idee om met z'n tweeën weg te gaan, komt eigenlijk nog vrij onverwachts. Ik ben het type dat het eerst zegt en er dan pas over gaat nadenken. Dat is soms niet altijd even handig, maar misschien is het wel goed als we nu met z'n tweeën weg gaan. Dat we even aan onszelf denken en niet aan de wereld om ons heen, over wat wel en niet goed is, want ik weet het allang, dat mijn relatie met Liam niet oké is, maar dat boeit me niet. Ik houd van hem en hij houd van mij en het zal ook niet vreemd zijn als we weg gaan, want we zijn twee beste vrienden en dat moet toch kunnen? Ze hoeven niet te weten dat ik een relatie met hem heb, het is mijn keuze. Ik ben volwassen en kan mijn eigen keuzes maken, net zoals het mijn eigen keuze is, om minder naar de kerk te gaan, want ik weet niet of er wel een God bestaat. Gelukkig vind Liam het ook een goed idee en ik wil eigenlijk nu zo vaak mogelijk bij hem zijn, tot het laatste moment, maar ik wil e nu gewoon niet over nadenken, het is nog zo lang en we gaan gewoon nog allemaal leuke dingen doen. 'Je mag zo vaak dutjes op m'n achterste doen, wanneer je maar wilt' vertrouw ik hem toe en ik voel z'n hand afglijden naar mijn achterste, die daar op blijft liggen en ik grinnik zachtjes als hij een kus op m'n neus geeft. Hij vind me schattig, dat weet ik, maar ik vind mezelf niet schattig en als ik hiermee in discussie ga, wint hij het geheid, want dan heeft hij gewoon een argument, waarop ik me niet kan verdedigen. Ik streel zachtjes over z'n gezicht heen en ik kus hem op z'n mond. 'Jij bent prachtig Li, mijn mooie engel' fluister ik zachtjes in z'n oor en ik duw hem zachtjes richting het strand. In mijn hoofd gaat het van de hak op de tak, ik denk te veel en nu ook weer en ik wil veel te snel. Ik heb gewoon ADHD, al is het nooit bij me vast gesteld en slik ik er ook geen medicatie voor. We weten allebei dat dit gaat uitdraaien op seks, maar ik zal het ook wel begrijpen als hij niet wil. Ik zal hem nooit ergens toe dwingen, dat is nergens voor nodig. Nee is gewoon nee, ook al vind ik het misschien wel niet leuk, maar ik respecteer hem en hij mij en dat is het belangrijkste. Ik voel het zand in m'n rug als we terug komen op het strand en ik trek Liam bovenop mij en sla mijn benen om z'n heupen heen. 'Hm' Ik kus hem en bijt hem zacht in z'n lippen en verplaats mijn mond dan naar z'n nek en neem z'n vel tussen m'n tanden en zuig er op. In tegenstelling tot mij, hoeft hij zich geen zorgen te maken over zuigzoenen in z'n nek, maar als het moet en het gebeurd bij mij, draag ik gewoon een sjaaltje voor een paar dagen. Mijn handen pakken zijn achterste beet en beginnen daar langzaam in te kneden, terwijl ik door ga met zuigen van z'n vel.


    'Darling, just hold on'

    Liam James Payne.

    Hij belooft me dat ik dutjes op zijn kont mag doen en ik grijns. Vanuit het niets fluistert hij, na me op mijn mond gekust te hebben, dat ik prachtig ben, zijn mooie engel en ik glimlach. Dat hij ineens begint te duwen is zo typisch, natuurlijk schiet zijn hoofd ineens naar seks, dat is Louis. Hij gooit ons beiden om, trekt me bovenop me en slaat zijn benen om mijn heupen heen. Hij kust me, bijt zacht in mijn lippen en verplaatst zijn mond naar mijn nek, om hier de vel tussen zijn tanden te nemen en erop te zuigen, zijn handen kneden mijn achterste. Ik draai mijn hoofd zo dat hij makkelijker bij mijn nek kan. Seks, nu? Is dat wel slim op dit moment? Louis kan dan wel alle kanten op met zijn hoofd, zijn brein gaat overal heen, maar ik maak me nog altijd een beetje druk. Door mijn hoofd gaat nog steeds de vraag of ik dit wel achter kan laten, maar dat ik het wel moet en in mijn hoofd is het gewoon een beetje chaos. Ach, misschien is dit, hem, seks, juist wat me het even doet vergeten. Louis kan me alles doen vergeten, dus dat moet goedkomen. Mijn handen gaan over zijn rug, strelen over zijn heupen en glijden over zijn achterste. Dan gaan ze naar beneden, naar zijn onderbuik en leg ik hier plat op neer. "Louis?" zeg ik ineens zachtjes. "Ik hou van je." Nee, misschien ben ik nog niet helemaal met mijn hoofd bij seks, maar hij weet precies wat hij moet doen en waarschijnlijk zal dat ook ieder moment omslaan.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson.
    Ik kan niet lang bij het ene onderwerp blijven, daarna schiet ik weer naar een ander onderwerp. Het is nooit officieel gebleken dat ik ADHD heb, mijn moeder heeft ook nooit onderzoeken er naar laten doen, simpelweg omdat ze altijd zei dat ik was zoals ik was en dat er geen label op hoefde. Nu de trip is geregeld, denk ik weer aan heel iets anders. Zo ben ik nu eenmaal en ik kan er niks aan doen, dat het ditmaal seks is. Liam en ik hebben hele goede seks, in het begin was het even wennen omdat we toen nog beste vrienden waren, wat we overigens nu nog steeds zijn. Hij weet precies wat mijn zwakke punten zijn en natuurlijk weet ik dan van hem ook. Hij kan me ook heerlijk laten genieten met de simpelste dingen en nee is altijd nee. Ik ga dan niet opdringen, ik heb respect voor hem, dat hoort zo. Ik zuig aan z'n vel en laat het dan weer los om het beginnende rode plekje te bewonderen en er dan mijn tong over heen te laten gaan. Ik voel z'n handen over mijn lichaam heen gaan, ik vind het heerlijk als hij dat doet. Ik voel het water aan mijn benen en terwijl ik eerst hem naar het strand had meegenomen, duw ik hem eigenlijk weer terug in het water en ik ga hem achterna en houd hem stevig vast, mijn benen zijn verwikkeld met zijn benen. 'Hm'? Ik kijk hem vragend aan als ik hem mijn naam hoor zeggen en glimlach als hij verteld dat hij van me houd. 'Ik hou ook van jou Li, heel veel' vertel ik hem dan zachtjes terug en ik zoek naar z'n handen om die op m'n achterste te leggen. Hij weet heel goed wat hij kan doen met mij, om me te doen laten genieten, maar toch stuur ik z'n hand toch wat richtig dat ene punt waar ik hem graag wil hebben. En terwijl ik dat doe, kus ik hem op de mond en streel ik met mijn vrije hand richting zijn bovenbeen. Hij is niet de enige die hier goed in is, want ik kan hem zeer zeker ook verwennen. Ik trek hem nog wat dichter naar me toe en ik zoen hem ruwer, want dat het heet gaat worden, dat kan je zeker niet ontkennen.


    'Darling, just hold on'