The Boys Of 27C || Speeltopic - Speeltopics

Niet iedereen maakt goede keuzes in zijn of haar leven. Vaak hebben deze foute keuzes niet hele grote gevolgen. Tja, je bent 5 dollar lichter of je krijgt net niet die baan, maar het heeft geen permanent effect op je toekomst. Het is niet leuk, maar je komt er wel. Toch zijn er ook keuzes, die je hele leven op z'n kop kunnen zetten. Dit hebben de jongeren van blok 27C ook wel gemerkt.
Sydney School for Problematic Adolescents is een gevangenis voor criminele jongeren. Ze kunnen hier terrecht van hun 12e tot en met hun 25ste, daarna gaan ze ofwel terug de samenleving in, ofwel door naar Sydney State Penitentiary. De jongeren kunnen hier zitten van iets kleins als herhaaldelijk rijden onder invloed en diefstal tot moord en brandstichting. Ze zitten hier (een deel van) hun straf uit, krijgen heropvoeding en psychologische hulp waar nodig en worden voorbereid op de rest van hun leven, binnen of buiten de muren. Toch gebeurt er meer binnen de muren.
In blok 27C zitten jongens van de leeftijd tussen de 18 en 25 jaar. Ze zitten er allemaal om een andere reden. Sommigen zullen na hun tijd hier teruggaan de samenleving in, terwijl anderen nooit meer buiten de muren zullen komen. Het is een bonte verzameling jongeren en de medewerkers hebben zeker ook aan de bewoners van blok 27C hun handen vol. Nu het cellenblok vol zit is de groep hechter dan ooit. Het is binnen hun 'woonblok' net een studentenhuis, waarin de vreemdste dingen kunnen gebeuren.


• Rollen •
• Michael Gordon Clifford • Mensensmokkel, ontvoering, verkrachting, aanranding, bedreiging • Markiplier
• Ashton Fletcher Irwin • Verkrachting, openbare seksuele activiteiten, openbaar dronkenschap, rijden onder invloed, bedreiging, mishandeling • Wyrm
• Luke Robert Hemmings • Roofoverval, doorverkoop van gestolen goederen, poging tot moord • The_Glue
• Calum Thomas Hood • Drugs dealen, mishandeling, bedreiging, illegaal wapenbezit, naaktlopen • Bain
• Luca Pasqualino • Roofoverval, doodslag, verzet bij arrestatie • Hadassa
[R]• • • Balloo
• Harry Edward Styles • Doodslag • Hiro
• • •


• Instituutregelement •

Op overtreding van elk van deze regels staat 7 tot 14 dagen isolatie per overtreding.


The Story


• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!

• Het Begin •
Het is woensdag middag en iedereen zit aan zijn lunch, boterhammen met veggiemite en een glas melk. De jongens bespreken onderling wat ze 's middags gaan doen. Sommigen hebben net een paar uur staan sporten, dus die zijn nodig toe aan een douche voor ze iets anders gaan doen. Anderen maken zich juist klaar om te gaan sporten. Weer anderen komen net uit de bibliotheek en gaan daar zo naartoe terug. Weer anderen zullen straks zich wenden tot creatieve bezigheden.

---

Bowties were never Cooler

Ashton Fletcher Irwin.

Hij vind me nog steeds leuk, dat gooit hij er maar meteen uit, sterker nog, hij vind me meer dan leuk. Het doet me lichtjes glimlachen, zoveel lachen als nu mogelijk is. Al voor ik hem iets terug kan zeggen kust hij me zacht op de mond, maar al voor ik terug kan kussen trekt hij terug, om zich te verontschuldigen. Ik schud mijn hoofd en begin te praten, voor het eerst in dagen. "Ik wil heel graag meer dan dat," zeg ik wat hees en druk mijn lippen kort op die van hem, om hem dan los te laten en hem streng en strak aan te kijken. "Maar niet alleen seks, dan kan je oprotten en zal ik maar bij me uit de buurt blijven als ik jou was." Ik mag hem dan wel leuk vinden, maar ik ga het niet weer doen, ik ga me niet weer als gratis hoer laten gebruiken. Als ik me anders zou voelen zou ik er zo in springen, maar nee, nu niet. Het is klaar. Het is klaar met mezelf weggooien op die manier. Er geld mee verdienen, one night stands, prima, maar ik laat niet meer met mijn gevoelens spelen. Tot ik me ineens bedenk dat -dat misschien dan ook niet meer kan. Maar goed, ik zit hier toch nog jaren, dus prostitutie kan toch niet meer en tegen de tijd dat ik weg ben -ben ik toch oud en versleten en wilt niemand überhaupt nog met me naar bed. Ik wil dit, maar wat nou als het mis gaat, hoe gaat het dan met onze vriendschap?

---

Reality's overrated.

Luca Pasqualino.
Ik vind hem nog steeds leuk, natuurlijk, ook al heb ik hem dertien dagen niet gezien, mijn gevoelens voor hem zijn niet veranderd. Hoe kan je een jongen als Ashton nou niet leuk vinden, dat is onbegrijpelijk en ik begin voor mijn gevoel nu wel een beetje wartaal uit te slaan en ik moet blozen als ik hem daarna ook nog eens een zoen op z'n mond geef en ik me daarvoor verontschuldig. Ik glimlach breed als ik hem hoor zeggen dat hij graag meer dan vrienden wil zijn en ik kijk hem daarna aan, met die glimlach, want dat betekend dat hij me ook nog steeds leuk vind en ik die zwabberaar die bang was, dat hij me niet meer leuk zou vinden. Ik heb me weer eens druk gemaakt om niks en ik hum een beetje als hij een kus op mijn lippen druk en ik kan niet snel genoeg knikken als hij zegt dat het niet alleen maar om de seks draait, want dan hoef ik niet meer bij hem aan te komen en dat zijn mijn intenties ook helemaal niet. Ik wil een echte relatie met hem, ook al mag het niet, maar ik heb het er voor over om dit verborgen te houden voor de bewaking hier. 'Dat is ook helemaal niet mijn bedoeling' zeg ik dan zachtjes, 'Ik wil je gewoon mijn vriendje kunnen noemen' Ik grinnik zachtjes en zoek naar zijn hand en als ik die vind, knijp ik daar zachtjes in. Ik weet dat het niet makkelijk zal worden, dat we op moeten passen met alles wat we doen hier in de gevangenis. Maar ik zit hier nog wel een tijdje en er is geen kans dat ik vervroeg vrij kom, zeker niet met mijn gedrag van de laatste weken en zelfs maanden en vooral niet als mij iets niet bevalt en ik een woedeaanval krijg. 'Ash, wil je mijn vriendje zijn'? vraag ik hem dan, bijna zo zacht dat het niet te verstaan is. Maar dat maakt niet uit, niemand hoeft het te horen, behalve Ashton. Onze vriendschap bestaat al zo lang en word nu misschien wel sterker omdat we nu niet alleen maar vrienden zijn, maar ook elkaars lovers, tenminste als Ashton dit ook wil natuurlijk. 'Beloof je me dat dit niet ten koste gaat van onze vriendschap'? vraag ik hem dan, toch voor de zekerheid. Ik wil niet dat het nu anders word omdat we toevallig een relatie krijgen en dat we elkaar nu anders gaan behandelen, want dat zou gewoon zonde zijn.

---

'Darling, just hold on'

Calum Hood
Ik zag het meisje rillen toen ik mijn ogen over haar mooie begeerlijke lichaam liet glijden. Ik vroeg nog hoe ze zich voelde, maar ik geloofde haar niet. Alles leek te kloppen, maar ergens diep van binnen had ik er geen goed gevoel over. Ik bleef wat op een afstandje staan, omdat ik niet zomaar haar persoonlijke ruimte in wilde gaan. Toch zag ik wat triestheid in haar ogen, waardoor ik voorzichtig dichterbij kwam. "Maar net hoor, meiske. De gedachte aan jou heeft alles toch wel een stuk dragelijker gemaakt om eerlijk te zijn." zei ik zachtjes met een grijns. Het was misschien niet zo extreem, maar het was echt waar. De gedachten aan Harry en haar liefde hadden me er doorheen gesleept en me er niet zo hondsdol uit laten komen als de keren hiervoor. Nu had ik natuurlijk ook ziek veel gesport, maar je kon binnen die muren toch weinig anders dan dat, als je al iets wilde doen. Ik had voor mezelf gemerkt dat sporten toch wel hielp met de tijd iets korter maken dan alleen maar zitten met je eigen gedachten, maar het was nogsteeds verre van leuk. Ik was heel blij om weer mijn vrijheid binnen de muren terug te hebben, al was ik bang dat ik niet tot mijn verlof uit de penarie kon blijven, gewoon omdat ik net iets te veel mijn hart had vergeven aan het meisje op het bed. Ik wilde haar vasthouden, haar knuffelen, haar de hele dag door kusjes geven. Dat mocht hierbinnen nu eenmaal niet, maar ik wist ook wel dat ik het niet zou kunnen weerstaan als ze dat soort dingen van me zou toestaan. Ik deed nog een paar voorzichtige stapjes naar haar toe en drukte heel kort en heel zacht een kus op haar haren. "Ik ben zo blij je weer te zien, schoonheid. Ik heb je gemist." zei ik tegen haar, voor ik mijn hand heel lichtjes en heel voorzichtig op haar schouder legde. "Zullen we als je zo klaar bent met je nagels in de kantine wat gaan drinken?" vroeg ik toch wat onzeker aan haar. Ik wist niet hoe ze hierop zou reageren, maar daar konden we in elk geval rustig zitten en praten, wat drinken, en hoefden we niet bang te zijn dat mensen dingen zouden gaan denken en ons daarvoor weer weg zouden stoppen. Toch zou ik het ook niet heel erg vinden om hier te blijven, maar ik wilde zoizo graag met haar zitten en praten, over wat het ook was.

---

Bowties were never Cooler

[ClintonFrancisB -> MikeyGClifford]

---

Bowties were never Cooler

Ashton Fletcher Irwin.

Het draait hem niet alleen om seks en dat is prachtig om te horen, dat maakt mijn hele dag, mijn week, meer dan dat. En zijn zachte gegrinnik klinkt als muziek in mijn oren. Toch moet ik lichtelijk blozen als hij het daarna echt vraagt, hoe zacht het dan ook is en ik knik, waarna ik hem knuffel en weer op de mond zoen. Niet te lang, ten eerste wil ik geen seks met hem, nog niet en ten tweede worden we dan sowieso weer betrapt. We kunnen echt niet lang hier blijven, dat gaat sowieso opvallen. Ineens moet ik hem wat beloven, beloven dat dit niet te koste gaat van onze vriendschap en dat kan ik niet, dus ik schud mijn hoofd. "Dat kan ik niet beloven, een relatie niet, maar als het uitgaat dan weet ik niet of we nog normaal met elkaar om kunnen gaan, of in ieder geval niet zoals vroeger. Maar er zal sowieso iets gaan veranderen. Al hoop ik dat we buiten, uh, ja, ook gewoon vrienden blijven, zoals eerst." Ik weet wat hij heeft gedaan. Ik weet dat hij mensen heeft vermoord, drie, en daar zo koelbloedig bij is gebleven. En dat zit me ergens een beetje dwars. Maar ik heb iemand verkracht (en laten we het dan nog niet eens over de mishandelingen en alles hebben) en ondanks dat ik de hele verkrachting heb gehuild, ondanks dat ik zoveel spijt heb, ik heb het toch gedaan en dat maakt mij een net zo'n groot monster.

---

Reality's overrated.

Harry Styles
Ik glimlachte licht om zijn weerwoord en schudde mijn hoofd. Dat verdiende ik niet, al die lieve woorden. Het was iets wat ik zelden had gekregen en ik was het niet gewend om vaker een herinnering te krijgen aan dat er wel degelijk iemand was die om me gaf. Andersom was het eigenlijk hetzelfde verhaal, ik moest mezelf constant zeggen aan positieve dingen te denken als ik het moeilijk had en daar behoorde Calum zeker toe, wat me dit keer ook had geholpen. Ik werkte het laatste beetje af van mijn nagels en draaide daarna het potje heel voorzichtig dicht om niks te ruïneren. Daardoor merkte ik niet op dat hij dichterbij me was komen staan, maar ik schrok ook niet door de kus op mijn haar omdat het zo kort was. "Ik heb jou ook gemist," zei ik zacht en keek naar hem op terwijl hij een hand op mijn schouder legde. Dat kon ik nog wel verdragen. Het was zo'n contrast met hoe aanhalig ik twee jaar geleden was dat ik mezelf er bang mee maakte. Ik grinnikte om de onzekere toon in zijn stem, alsof een jongen als hij dat hoefde te zijn, helemaal bij mij. "Nee zeggen tegen jou is hetzelfde als een puppy trappen, dus ik ga wel mee. Ik heb toch nog niks gehad vandaag," antwoordde ik met een grijns. Mijn woorden waren gemeend, mijn vrolijkheid een stuk minder, ik wilde Calum gewoon niet teleurstellen en lastigvallen met mijn problemen. Dat waren er teveel om op te noemen op het moment en ik luisterde veel liever dan dat ik sprak, behalve als het echt nodig was. Ik drukte een kleine kus op de rug van zijn hand, waar een beetje aan rood achterbleef. Mijn nagels droogden vanzelf wel en van lopen en iets drinken ging ik niet dood, hoogstens geïrriteerd als er iets misging. Ik stond op van het bed en pakte zijn hand maar heel losjes vast. Calum laten denken dat het best met me ging en tegelijkertijd de lak beschermen ging gewoon samen met een beetje aan wilskracht. "Kunnen we niet anders ook even naar buiten gaan? Het voelt alsof het jaren geleden is dat ik de zon heb gevoeld," zuchtte ik. Het kon vast geen kwaad en na de isoleer werd iedereen wel wat claustrofobisch.

---

Because I love him, do I need another reason?

Luca Pasqualino.
Het is helemaal niet mijn bedoeling om hem voor de seks te gebruiken en dat vertel ik hem dan ook. Ik wil hem gewoon mijn vriendje kunnen noemen, maar zelfs dat kan ik dan niet hardop zeggen, omdat de muren ook oren hebben en de bewaking overal wel achter kunnen komen. Ik zie hem blozen als ik hem daarna vraag of hij mijn vriendje wil zijn en ik glimlach blij als hij dan knikt en me dan vluchtig op mijn mond zoent en ik hem dan ook snel terug zoent, voordat er iemand dat kan zien. De belofte die ik van hem vraag, kan hij me niet doen beloven en ergens kan ik dat ook wel weer begrijpen, want mocht het ooit uit gaan, dan zal het moeilijker worden voor de vriendschap die we al zo lang hebben en ik knik begrijpend. 'Dat kan wel' zeg ik dan zachtjes als hij me vraagt of we buiten ook gewoon vrienden kunnen blijven. Ik zucht en ik kijk naar de jongen die ik nu mijn vriendje kan noemen. Het zal nu wel wat anders worden, maar de bewaking weet als het goed is dat we vrienden zijn en dan zou het misschien niet al te veel hoeven op vallen als we wat meer dan normaal bij elkaar zijn. Ik buig me naar Ashton toe en leg een hand op zijn wang om hem daarna een kus te geven, die word verstoord door voetstappen in de gang en snel schuif ik van hem weg en een paar secondes later komt er een bewaker langs lopen, die even achterdochtig naar ons kijkt en dan weer verder loopt. 'Dat was op het nippertje' mompel ik zachtjes en ik haal diep adem. Ik sta op en steek mijn hand op naar Ashton. 'Zullen we even naar buiten gaan'? vraag ik hem dan, 'ik heb wel even behoefte aan frisse lucht' Ik ben sinds die dertien dagen niet meer buiten geweest en ik snak gewoon even naar frisse lucht in plaats van deze bedompte plek. En het duurt ook nog wel een tijdje voordat we weer gaan eten, dus hebben we vrije tijd genoeg.

---

'Darling, just hold on'

Calum Hood
Ik was heel blij verrast dat Harry niet schrok van mijn aanhaling en de hand op haar schouder legde. In het begin dook ze al in elkaar zodra ik dichterbij kwam dan twee meter, maar nu leek het toch best heel goed te gaan. Haar woorden waren lief en ze stelde me gerust, zelfs al werd ik er ook wat verlegen van. Haar complimentje zorgde er namelijk zeker voor dat ik begon te blozen. Het blozen werd nog iets erger toen ze een kusje op mijn hand drukte. Ze was echt een schatje, een prachtig schatje, al zag ze het zelf niet. Gelukkig gaf ze me wel een kans om haar voor me te winnen, om me te laten bewijzen dat ze me kon vertrouwen. Er zat nu wel lippenstift op mijn hand, maar toen ze die pakte, maakte het me echt niets uit. Ik was blij zat dat ze me genoeg vertrouwde om mijn hand vast te pakken en bij me te komen staan. Ik knikte rustig bij haar vraag en wreef zacht met mijn duim over de rug van haar hand. Het was inderdaad wel fijn om lekker even naar buiten te gaan na zo'n tijd in de isoleer. Ik nam haar met een glimlachje mee richting de kantine, zodat we daar drinken konden halen voor we naar buiten gingen. We konden overdag kiezen tussen sap en water, en gezien het water en brood was geweest de afgelopen tijd, had zij ook vast geen zin in water. Ik gaf haar een beker en nam er toen zelf ook een, zodat ik haar hand niet los hoefde te laten. "Das wel wat beter dan al dat eindeloze water, of niet?" zei ik tegen haar terwijl ik vast een slok nam en genoot van de zoete smaak. Dit was een heel normaal iets voor iedereen buiten deze muren, maar een glas sap was nu voor mij echt iets om enorm van te genieten, net zoals vanavond het avondeten zou zijn. Ik gaf Harry nog een zacht kneepje in haar hand. "Zullen we naar buiten gaan om van de zon te gaan genieten?" vroeg ik met een glimlach. Het was erg fijn om in Sydney te zijn, want tot een uurtje of 3 was het in de zomer in elk geval lekker droog, warm, en zonnig.

---

Bowties were never Cooler

Ashton Fletcher Irwin.

Gelukkig begrijpt hij dat ik de belofte niet na kan komen en zegt dat het wel kan, ook gewoon vrienden blijven. We zullen voorzichtig moeten zijn en een teveel aan lichamelijk contact moeten we vermijden, toch is het moeilijk ons in te houden en als hij zijn hand op mijn wang legt en me een kus geeft stop ik hem ook zeker niet. Maar schuif wel snel weg als er voetstampen klinken. Een bewaker, het was inderdaad op het nippertje en ik knik, om zijn hand aan te nemen op zijn vraag naar buiten te gaan. Ja, dat is misschien wel lekker en gezond na die tijd binnen. Ik sta op en laat mijn duim over de rug van zijn hand glijden om hem aan te kijken, vragend. Loslaten of vast blijven houden? Er staat nergens in de regels dat we elkaars handen niet vast mogen houden, maar het kan wel extra wantrouw opwekken en daarmee zullen we als we alleen zijn nog minder kunnen doen, nog voorzichtiger kunnen zijn. Ik weet niet, maar misschien is het dat wel waard, ik wil toch geen seks nu, juist alleen warmte en wat liefde, naja, voor zover je het liefde kan noemen. Ik wil gewoon een relatie en geen pure seks. Dus misschien juist alleen die kleine dingen als handjes vasthouden en misschien kunnen we dan wat minder zoenen, maar dat is oké, voor mij dan.

---

Reality's overrated.

Luca Pasqualino.
Het is op het nippertje als ik me terug trek van de zoen die ik met Ashton heb gedeeld. Een bewaker loopt voorbij en schenkt ons een wantrouwende blik, maar hij kon ons nergens van beschuldigen als hij het niet heeft gezien, maar ik moet wel voorzichtig doen, wij allebei. Ik heb geen zin om weer in de isoleer te belanden en het is best eenzaam als je alleen jezelf maar hebt om mee te vermaken. Dertien dagen duren dan echt een eeuwigheid. Ik sta snel op als de bewaker voorbij is gekomen en ik steek mijn hand naar hem uit met de vraag of hij mee naar buiten gaat. Ik heb wel even behoefte aan frisse lucht en natuurlijk hoop ik dat hij met mee naar buiten gaat, daar hebben we wat meer voor onszelf en lette ze ook minder op ons. Het heeft nu toch geen zin meer om te gaan leren voor mijn tentamen over twee dagen, ik ga het toch wel verkloten. Hij pakt nu inderdaad mijn hand en ik trek hem op, zodat hij op kan staan en hij laat mijn hand niet los en ik laat zijn hand ook niet los. Het valt misschien wel op dat ik zijn hand nu vast heb, maar we zijn vrienden, ik hield zo vaak zijn hand vast en het is misschien nu wel anders nu we een relatie hebben, maar ik kan best zijn hand vast houden, vind ik zelf. Ik zie dat hij me vragend aan kijkt en ik weet ook wel waar hij aan denkt, hij denk nu ook aan onze handen, maar ik besluit dat we dan maar gewoon lichtjes onze handen kunnen vast houden. 'Kom' zeg ik zachtjes en ik trek hem de cel uit. Ik heb lichtjes zijn hand vast, meer een vinger die ik vast heb en ik wil gewoon graag met hem naar buiten. Ik kijk nog even achter me voordat ik met Ashton naar buiten verdwijn en ik zie dezelfde bewaker staan die even daarvoor langs kwam en ik zie hem kijken en ik geef hem een arrogante blik. Misschien niet heel handig, maar ik houd me heus wel gedeisd. Buiten aangekomen is het aangenaam, de zon schijnt en ik snuif de frisse lucht op. 'Hm, heerlijk' Ik wrijf met mijn duim over zijn vinger heen en ik zoek een plekje met schaduw op. 'Of wil je liever in de zon staan'? vraag ik dan zachtjes aan Ashton. Hij mag kiezen en het maakt me ook eigenlijk niet uit waar we staan, of dat nou in de zon of de schaduw is, ik ben daar wel makkelijk in.

---

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Ik was er erg blij mee dat Calum me niet gelijk ondervroeg vanwege mijn ietwat ongewone gedrag, maar ik had er dan ook enige ervaring mee. Al moest ik toegeven, als hij altijd zo schattig reageerde als ik zelfs een kleine blijk van mijn affectie gaf, ging ik het vaker doen. Zijn hand haalde ik voorzichtig van mijn schouder af nadat ik er een kus op had gedrukt. Ik haakte mijn vingers door die van hem en kwam bij hem staan. Het leek me prettig om weer iets van de buitenwereld te kunnen zien en stelde dus voor om zo even naar de buitenplaats te gaan. Niet dat ik nou zo'n behoefte had aan de zon, meer aan de frisse lucht. Nee, ik had genoeg zon gezien de afgelopen jaren en verlangde naar de eeuwige regenbuien van thuis. Sydney of Australië kon ik mijn thuis niet noemen, niet meer in ieder geval, ook niet nu ik iemand had gevonden die de plek nog deels voor me opfleurde. Ik had gewoon heimwee, dat was alles. Ik glimlachte om zijn duim die over mijn hand wreef en liep vervolgens rustig met hem mee richting de kantine. Het was fijn om eindelijk weer eens iets anders te kunnen drinken dan water, want daar werd je op een gegeven moment moe van. Ik nam de beker dankbaar van Calum aan en nam er een klein slokje van. "Alles is beter dan water op dit punt," gaf ik toe. Zelfs dat zogenaamde vitamine spul dat je maakte met een tablet had ik hartelijk verwelkomd op dit moment. Ik knikte bij zijn vraag en trok hem voorzichtig met me mee naar buiten. Een opgeluchte zucht verliet mijn lippen bij het voelen van een licht briesje op mijn huid, verlost van dat opgesloten gevoel. Ik keek opzij en zag Ashton en Luca bij elkaar, dan had ik tenminste een goede beslissing gemaakt toen ik dronken was. "Ik hoop echt dat ze het redden samen," zei ik met een kleine glimlach. Ashton verdiende het -het meest van ons allemaal en daar bleef ik bij, wat de mening van anderen ook was.

---

Because I love him, do I need another reason?

Ashton Fletcher Irwin.

De handen blijven vast en dat doet een kleine kriebeling door me heen gaan, een klein beetje bang wat de bewakers hier van zullen denken, al hebben we dan wel vaker onze handen vast gehouden, we zijn wel recentelijk betrapt. Maar dit hoeft niks te zeggen nee, zeker niet zo lichtjes. Samen vertrekken we naar buiten. De frisse lucht in, waar we worden begroet door de zon. "Maakt niet uit," nee, het kan me niet zo schelen of ik nou in de schaduw of zon sta, al zal de zon nog wel warm kunnen worden met mijn lange zwarte mauwen. Ik vind korte mauwen nou eenmaal niet prettig, zeker niet nadat ik me zojuist nog gesneden heb. Ik heb dan wel de tatoeages, waardoor ze eigenlijk niet opvallen. Ik haal mijn hand door mijn haar mompel even een "Sorry, ik moet even," en ga iets aan de hoek zitten, waar ik rook, altijd. Snel werp ik een blik om me heen en steek dan een sigaret op, om een trekje te nemen ende rook uit te blazen. Hmm, dat was even nodig. Het mag dan wel niet de bedoeling zijn, maar met roken ben ik nooit gestopt. Met drinken bijna wel compleet, puur omdat het moest. Maar ugh, het is al moeilijk zat om van één verslaving af te blijven. Zelfs al ben ik hier met Luca en ik weet dat het niet beleefd is, maar als hij wilt kan hij krijgen. Natuurlijk, zou hij dat willen. "Heb je de isoleer een beetje uit kunnen staan?" vraag ik hem met een kleine knipoog.

---

Reality's overrated.

Luca Pasqualino.
Het is misschien niet heel handig dat Ashton en ik handen vast houden, maar voordat we een relatie kregen, deden we dat ook heel vaak. We waren en zijn nog steeds goede vrienden en ik ben gewoon niet anders gewend dat ik af en toe Ashton's handen vast pakte en als ze het daar niet mee eens zijn of dat het te veel opvalt, dan moeten ze dat maar gewoon recht in onze gezicht zeggen, maar zolang ze dat niet doen, dan blijf ik zijn handen vast houden en nu, terwijl ik met hem naar buiten loop, houd ik z'n handen maar heel lichtjes vast en dat hoeft ook niet altijd wat te betekenen, maar ik kan niet ontkennen dat ik een lichte kriebel in mijn onderbuik heb en dat ik blij ben als ik buiten kom, waar de zon lekker schijnt. Ik vraag aan Ashton of hij liever in de zon of in de schaduw staat, maar dat maakt hem niet zoveel uit. Toch gaat hij in een hoekje staan en ik weet eigenlijk al wat hij gaat doen, roken is een van z'n verslavingen en ik rook soms nog wel eens met hem mee, maar ik ben er niet zo erg verslaafd aan als hem. Ik ga bij hem staan en ik kijk even wat om me heen. Ik heb het gevoel dat alle bewakers die hier nu rondlopen, alleen maar naar mij kijken, maar dat kan niet. Ik moet niet zo paranoia doen en gewoon doen en wat dan nog als ze naar me kijken, het interesseert me eigenlijk niks. Ik draai me naar hem toe als ik zijn vraag hoor en ik knik langzaam. Dat ik de eerste paar dagen compleet door het lint ben gegaan, dat hoeft hij niet te weten. 'Ik heb streepjes in de muur gezet' vertel ik hem en ik pak de sigaret ongevraagd uit zijn mond en stop die in mijn mond en neem een trek en adem diep in en blaas de rook dan langzaam weer uit, waarna ik de sigaret weer aan hem terug geef. 'Ik heb de stenen geteld, ik heb liedjes gezongen' Ik grinnik zacht als ik hem dat vertel. 'Ik geloof alleen niet dat de bewakers dat zo op prijs stelde, als ze me al konden horen, ik zing zo vals als een kraai' Je moet toch wat te doen hebben in de isoleer, je kan moeilijk de hele dag een beetje voor je uit zitten staren. Soms sliep ik de halve dag en lag ik s'nacht wakker, maar soms was het een productieve dag en was ik met iets kleins al heel blij. 'En hoe heb jij het vol kunnen houden'? vraag ik hem dan zachtjes.

---

'Darling, just hold on'

Ashton Fletcher Irwin.

Dat hij helemaal rustig is gebleven geloof ik niet helemaal, het blijft immers Luca. Maar toch knik ik. "Dat is niet goed voor je," zeg ik met een afkeurend geluidje als hij een trekje neemt van de sigaret die hij van me gejat heeft. Nee, ik ben niet zo hypocriet, ik weet dat ik het ook doe, velen malen vaker en Luca rookt af en toe met me mee. Ik weet heel goed dat hij vals zingt, de eerste keer dat ik het hoorde waren beiden bezopen - ja we hielden, houden, beiden van een feestje, maar hij dronk niet overmatig buiten dat, niet zoals ik - en stonden we op tafels karaoke te doen, waarna ik over zijn voeten heen struikelde en zo bovenop een onbekend meisje viel. Ik schaamde me achteraf nog niet eens echt, ik heb veel ergere dingen gedaan. Oké, wat heb ik gedaan? Ik heb mijn korsten opengekrabd bij een gebrek aan andere mogelijkheden, iedere keer opnieuw. Verder heb ik op de muren tekeningen gekrast. "Ik heb tekeningen gemaakt op de muur en de bewakers alle sprookjes die ik vroeger aan Lauren en Harry vertelde verteld. En wat lichaamsbeweging natuurlijk, het goede van de isolatie, je hebt alle tijd om push-ups te doen." Nog een trek en aftikken. Ik zuig mijn lipring even naar binnen voor ik de sigaret weer opnieuw tussen mijn lippen zet en diep inhaleer. Door mijn wimpers heen kijk ik hem aan. "Hey, uhm. Wat houd dit nou in, dit samen zijn?" Het is vast niet de bedoeling nog seks te hebben met anderen, zeker niet, tenzij hij een open relatie wilt, maar ik weet niet of ik dat zelf zo prettig zou vinden. Ik zou het niet leuk vinden als hij seks met een ander zou hebben en het idee dat het hem niets zou schelen zou me ook niet echt aanstaan. Ik weet wel hoe een relatie gaat, maar binnen een gevangenis gaat dat toch anders. Wij kunnen niet openbaar iets leuks doen, wij kunnen niet op date's gaan, wij kunnen niet normaal seks hebben als we daar klaar voor zijn. Maar we moeten er maar het beste van proberen te maken.

---

Reality's overrated.

Luca Pasqualino.
Ik weet ook wel dat roken niet goed voor me is, maar als het maar blijft bij af en toe een trekje, is het goed. En we moeten toch een keer ergens aan dood gaan, denk ik dan maar. Ik vertel aan Ashton wat ik heb gedaan in die dertig dagen isolatie. De eerste paar dagen ben ik compleet door het lint gegaan, heb ik de meest vreselijke dingen gezegd en bleven de bewakers bij me uit de buurt, ik heb die dagen ook niks gegeten omdat ik dat gewoon niet wilde en die andere dagen was ik rustig, heb ik mezelf vermaakt. Ik luister aandachtig naar Ashton als hij verteld wat hij heeft gedaan en het is een beetje hetzelfde als mij. Ik vind het sexy als hij zijn lipring naar binnen zuigt en dan weer loslaat. Ik zou hem zou willen zoenen en dan met die lipring spelen. Ik heb me altijd laten vertellen dat die huid het gevoeligst is en dat je daar iemand heel gek mee kan maken. Ik heb er wel eens over nagedacht om een piercing ergens te nemen, een in m'n tepels of zelfs een in m'n lengte, maar dat idee schrok me wel een beetje af vanwege de pijn en daar had ik nou net geen zin in. Ik word uit mijn gedachte van de piercing gehaald door Ashton die me een vraag stelt en ik staar hem even dom aan, als het eindelijk bij me binnen komt wat hij dan heeft gezegd. Voor Ashton had ik hier en daar een scharrel, had ik nooit een serieuze relatie en zijn vraag doet me nu aan het denken zetten. 'Een normale relatie tussen vier muren' Ik trek mijn onderlip naar binnen en houd hem even daar, terwijl ik nog eens denk. Hij heeft er vast ook al wel over nagedacht en wij kunnen niet zoals ieder ander stelletje de normale dingen doen die er bij een relatie horen. 'Ik denk dat we er maar het beste van moeten maken, veel met elkaar optrekken, maar niet zo erg dat het opvalt. Ik verzin wel iets leuks' beloof ik hem dan en ik weet ook wel dat mijn belofte moeilijk is, want hallo, dit is de gevangenis en ik kan niet zomaar romantisch voor hem gaan koken. Koken is ook iets wat ik hier mis, het mag niet, uit angst dat ik mezelf iets aan doe met en groot mes en ik vind het bullshit. Ik ga wat dichter tegen hem aan staan en ik pak zijn sigaret over en steek die in m'n mond en inhaleer diep en dan weer uit en ik druk, met de rook om ons heen, snel een kus op z'n wang. Het was zo snel, dat je er over zou twijfelen of het wel echt gebeurd was. Ik pak zijn hand even vast en knijp er zachtjes in en laat hem dan weer los en ga zodanig staan dat we niet opvallen, want daar heb ik nu geen zin in.

---

'Darling, just hold on'