• Van deze RPG wordt een story gemaakt met de dossiers die in de loop der tijd worden uitgebreid
    Dit is een RPG waar makkelijk ingesprongen kan worden




    Niet iedereen maakt goede keuzes in zijn of haar leven. Vaak hebben deze foute keuzes niet hele grote gevolgen. Tja, je bent 5 dollar lichter of je krijgt net niet die baan, maar het heeft geen permanent effect op je toekomst. Het is niet leuk, maar je komt er wel. Toch zijn er ook keuzes, die je hele leven op z'n kop kunnen zetten. Dit hebben de jongeren van blok 27C ook wel gemerkt.
    Sydney School for Problematic Adolescents is een gevangenis voor criminele jongeren. Ze kunnen hier terrecht van hun 12e tot en met hun 25ste, daarna gaan ze ofwel terug de samenleving in, ofwel door naar Sydney State Penitentiary. De jongeren kunnen hier zitten van iets kleins als herhaaldelijk rijden onder invloed en diefstal tot moord en brandstichting. Ze zitten hier (een deel van) hun straf uit, krijgen heropvoeding en psychologische hulp waar nodig en worden voorbereid op de rest van hun leven, binnen of buiten de muren. Toch gebeurt er meer binnen de muren.
    In blok 27C zitten jongens van de leeftijd tussen de 18 en 25 jaar. Ze zitten er allemaal om een andere reden. Sommigen zullen na hun tijd hier teruggaan de samenleving in, terwijl anderen nooit meer buiten de muren zullen komen. Het is een bonte verzameling jongeren en de medewerkers hebben zeker ook aan de bewoners van blok 27C hun handen vol. Nu het cellenblok vol zit is de groep hechter dan ooit. Het is binnen hun 'woonblok' net een studentenhuis, waarin de vreemdste dingen kunnen gebeuren.


    • Rollen •
    • Michael Gordon Clifford • Mensensmokkel, ontvoering, verkrachting, aanranding, bedreiging • Markiplier
    • Ashton Fletcher Irwin • Verkrachting, openbare seksuele activiteiten, openbaar dronkenschap, rijden onder invloed, bedreiging, mishandeling • Wyrm
    • Luke Robert Hemmings • Roofoverval, doorverkoop van gestolen goederen, poging tot moord • The_Glue
    • Calum Thomas Hood • Drugs dealen, mishandeling, bedreiging, illegaal wapenbezit, naaktlopen • Bain
    • Luca Pasqualino • Roofoverval, doodslag, verzet bij arrestatie • Hadassa
    [R]• • • Balloo
    • Harry Edward Styles • Doodslag • Hiro
    • • •


    • Instituutregelement •
    • Je houd je aan het rooster
    • Tussen opsluiting en loslating is het stil en is iedereen in zijn eigen cel.
    • Voor je een nieuwe activiteit onderneemt vraag je toestemming
    • Geen alcohol, drugs, sigaretten.
    • Geen seks of andere intimiteiten.
    • Geen publieke onzedelijkheden.
    • Geen ruzies. Als er iets is ga je naar de bewaarders.
    • Eens per week is er groepstherapie, op woensdag avond. Aanwezigheid is verplicht.
    • Eens per week wordt er gezamenlijk schoongemaakt, op maandag avond. Medewerking is verplicht.
    • Geen enkele tegenspraak tegen de bewaarders, of ander personeel.
    • Het personeel bepaald of je een regel hebt overtreden of niet.

    Op overtreding van elk van deze regels staat 7 tot 14 dagen isolatie per overtreding.


    The Story


    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH!
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Als alle reserveringen vol zijn kunnen er personages worden toegevoegd
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen Bain maakt nieuwe topics aan

    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!

    • Het Begin •
    Het is woensdag middag en iedereen zit aan zijn lunch, boterhammen met veggiemite en een glas melk. De jongens bespreken onderling wat ze 's middags gaan doen. Sommigen hebben net een paar uur staan sporten, dus die zijn nodig toe aan een douche voor ze iets anders gaan doen. Anderen maken zich juist klaar om te gaan sporten. Weer anderen komen net uit de bibliotheek en gaan daar zo naartoe terug. Weer anderen zullen straks zich wenden tot creatieve bezigheden.


    Bowties were never Cooler

    Ashton Flechter Irwin.

    Ik knik en als hij een kus op mijn wang drukt krullen mijn mondhoeken lichtelijk omhoog, om daarna de sigaret weer terug te stelen en nog een laatste trekje te nemen voordat ik bij de filter uit ben gekomen en genoodzaakt ben hem uit te drukken. Triest kijk ik naar de peuk en pruil kort, om hem dan netjes op te ruimen, hem hier op de grond te gooien zou heel dom zijn. Dat vinden ze echt wel en ze zijn heus niet dom. Soms, als ik alleen ben, druk ik de sigaretten uit op mijn heupen, waar kleine rondjes afgetekend staan. Daar is de huid nog redelijk leeg, slechts één heup is getatoeëerd - oké, die tekst die over de zijkant naar mijn bovenbeen, waar het vervolgd, loopt tel ik dan niet mee. Bekleed met een mandala, want dat leek wel grappig en mooi of zo in die tijd. Daarbij was het daar zo leeg en heb ik niet veel plek meer over en ook, ik verveelde me gewoon en wou een nieuwe tatoeage. Onopvallend glijd mijn vinger over zijn zij en door mijn wimpers kijk ik hem aan. "Wat zou jij doen als je ineens vrij kwam?" vraag ik hem nieuwsgierig.


    Reality's overrated.

    Calum Hood
    Het grootste deel van mij was op dit moment vrolijk en opgetogen. We konden weer naar buiten, Harry leek het toch wat beter te maken dan gedacht, en iets anders drinken dan water was de kers op de taart. Toch was er nog een deel van me wat zich enorm zorgen om haar maakte. Ze had tijden met haar eigen gedachten moeten zitten, wat voor niemand positief was, en had hiervoor al last van heimwee gehad. De rest van ons had geluk met familie in de buurt en dat dit onze geboortestad was, maar die luxe had Harry niet. Ik werd uit gedachten gesleurd door haar opmerking over Luca en Ash. Even keek ik verward rond, maar zag de twee toen toch schattig samen een sigaret delen. Daar hunkerde ik ook echt wel vaker dan eens naar,maar zij vond het goor en het mocht niet, waardoor ik toch probeerde te stoppen. "Ik hoop het ook. Ze zijn lief samen. Het zal allemaal wel een interessant verhaal zijn om later te vertellen hoe ze elkaar hebben ontmoet." zei ik, voor ik haar meenam naar een eigen bankje.Ik plofte neer en trok haar rustig naast me, waarna ik haar hand losliet en mijn arm voorzichtig om haar schouder drappeerde. Aan de ene kant voelde het enorm goed en bovenal natuurlijk om dit te doen, mijn arm beschermend om mijn meisje slaan, maar aan de andere kant was ik toch nog erg bang dat dit te veel was en ik haar weg zou jagen hierdoor. "Wilde je nog iets speciaals doen vandaag, of gewoon wat rondhangen en morgen de sleur van alle dag weer oppakken?" vroeg ik rustig,in de hoop haar af te leiden van mijn arm die om haar schouders heen lag. Het liefst had ik haar op schoot getrokken, maar daarvan was ik zeker dat het een brug of 17 te ver was. Als ze daar aantoe was, klom ze er hopelijk zelf wel op, maar voor nu pushte mijn arm de grenzen waarschijnlijk al erg. Toch wilde ik haar gewoon laten zien hoe geliefd ze was, en hoe mooi ze was, niets anders en al helemaal niets kwaads.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.
    Het was niet moeilijk op te merken dat hij zich zorgen om me maakte en het volledig terecht, maar ik wilde er gewoon niks van weten. Als ik mijn best bleef doen om de ergste dingen binnen te houden zou Calum zich met de tijd minder zorgen maken, dat was mijn uiteindelijke doel. Om de stemming luchtig te houden over de andere twee buiten, want eigenlijk was ik oprecht trots dat ik Ashton dat bepalende duwtje in de rug had kunnen geven, letterlijk. Ik knikte beamend bij zijn toevoeging en zuchtte zacht. Hier was opzich nog makkelijk om een relatie staande te houden als je voorzichtig genoeg was, maar eenmaal in vrijheid werd het anders. Iedereen had zo zijn eigen plannen voor hierna en dan was het nog maar de vraag of het dan nog zo gemakkelijk was. Ik liep rustig mee naar het bankje en sloeg mijn ene been over de ander toen ik was gaan zitten. Zijn arm om mijn schouders maakte me ietwat ongemakklijk, maar het ging, het was niet teveel. Daarom schoof ik wat dichter tegen zijn zijde aan en humde zacht. "Eerlijk gezegd ben ik al meer dan blij genoeg dat ik gewoon rond kan lopen en mensen om me heen heb, en dat zegt veel," mompelde ik, als je in gedachten nam dat ik meestal mezelf de hele dag in de bieb verborg en het liefst alleen was. De eerdere gedachte kwam weer in me op en ik keek hem schuin aan, nieuwsgierig. "Als dit alles voorbij is, hè? Waar ga jij dan heen?" vroeg ik zacht. Van mezelf wist ik dat ik in ieder geval niet hier in de buurt bleef en mijn best ging doen om iets te kunnen doen binnen het onderwijs, al was die kans miniscuul. Het was niet vaak dat je iets hoorde over een transgender lerares die iemands keel had doorgesneden, maar het punt was, ik had geen idee wat ik anders moest doen. Ik had niet echt de behoefte om de vrije jaren in te halen die ik had gemist en niks doen was al helemaal niet goed voor me.


    Because I love him, do I need another reason?

    Luca Pasqualino.
    Ik ben snel, en de kus die ik op Ashton's wang geef is ook snel. Zo snel als het licht, dat moet je hier wel zijn, als we worden betrapt, hebben we een probleem en worden we weer in de isoleercel gedropt, of nog erger, dan word een van ons overgeplaatst en ik gok er op, dat ik dat wel zal zijn en de gedachte dat ik Ashton niet meer kan zien, totdat ik vrij kom, staat me helemaal niet aan. Daarom ook zo snel en ik zie ook heus wel de glimlach die er op z'n gezicht verschijnt en het doet me goed dat hij nog lacht, dat hij om mij lacht. Ik laat het toe als hij de sigaret weer van me afpakt, het is tenslotte zijn sigaret en ik kijk toe hoe hij het laatste beetje oprookt. Als hij hem heeft opgerookt, ruimt hij het overgeblevene netjes op, dat ook nog, anders heeft hij straks nog meer problemen. Ik voel het wel als hij met zijn vinger over mijn zij heen glijdt en ik trek een mondhoek omhoog. Z'n vraag over wat ik zou doen als ik straks weer vrij ben, komt toch nog vrij onverwachts en onbewust span ik mijn vuisten, want ik weet eigenlijk vrij goed wat ik dan zal doen. Mijn moeder weg halen bij mijn stiefvader, want ik begrijp gewoon niet waarom ze nog blijft bij die lamzak en hem wil ik het liefste iets aan doen, maar ik was niet van plan om de rest van mijn leven in de gevangenis te slijten. Ik zeg het niet tegen Ashton, nog niet, hij weet ook wel ongeveer hoe het er bij ons thuis aan toe ging. 'Ik neem je mee op date' zeg ik dan maar, 'En dan ga ik voor je koken' Ik glimlach als ik aan die gedachte denk en ik mis het koken soms wel eens. Het mag niet meer, omdat ze bang zijn dat ik mijn polsen door snijd of iets anders belachelijk. 'En ik ga werk zoeken, een nieuwe start' Ik kijk Ashton vragend aan. 'En jij, wat ga jij dan doen' Ik ga wat dichter bij hem staan, niet te dicht dat het opvallend is, maar gewoon goed genoeg, ik heb geen zin in gezeik.


    'Darling, just hold on'

    Calum Hood
    Tot mijn verbazing kroop Harry zelfs nog iets dichter naar me toe, toen ik mijn arm om haar schouders sloeg. Zacht begon ze te mompelen, waar ik rustig en content naar luisterde. Dat ik haar vast mocht houden, haar de mijne mocht noemen, en haar met de dag zelfverzekerder zag worden, was een voorrecht. Ik glimlachte bij haar laatste woorden en gaf haar een klein kneepje in haar schouder, waar mijn hand op lag. Ze had echt hele grote sprongen gemaakt met het oog op hoe ze binnen was gekomen. Ik wilde haar net zeggen hoe blij ik met haar was, toen ze me vroeg naar mijn toekomstplannen. Ik beet op mijn lip en keek haar in haar prachtige groene ogen aan. "Ik ga denk ik kijken of ik naar school kan, of een stageplek kan vinden, waardoor ik het praktijkdeel van mijn opleiding hopelijk snel kan afsluiten, en een baan kan gaan zoeken, als iemand me wil hebben. Ik hoop in elk geval nooit meer in het slechte circuit terecht te komen. Ik ben nu al tijden clean en heb zelfs al een half jaar niet gerookt. Het verleden zal me blijven achtervolgen, maar hopelijk wordt de toekomst alsnog een positieve ervaring. Al weet ik zeker dat die van jou nog beter wordt." Ik zou waarschijnlijk zoizo moeten wachten tot na mijn proeftijd, voor ik zonder supervisie aan het werk mocht, maar ik hoopte wel dat ik zou mogen gaan werken. Wie me zou willen hebben was een tweede vraag. Ik zou altijd bekend staan als een ex-dealer, die meer op zijn kerfstok had dan alleen drugs verkopen. Harry was een meisje die uit zelfverdediging had gehandeld, en als ze eenmaal buiten was, zou ze haar operatie kunnen krijgen en de papieren kunnen veranderen. Ik drukte een kusje op haar haren en genoot rustig van de warme zon op mijn huid en de frisse lucht in mijn longen. Ik kon niet wachten tot ik weer rond zou kunnen lopen door de stad waarin ik geboren en getogen was.


    Bowties were never Cooler

    Ashton Fletcher Irwin.

    Ik voel hem opspannen en ik weet heel goed dat dit over zijn thuis gaat, ik weet de details niet, maar het is heel duidelijk dat het dar niet altijd even goed verliep. Toch weet hij zich snel op te pakken en zijn antwoord doet me glimlachen. "Goed," zeg ik en denk dan na nadat hij hetzelfde terug heeft gevraagd. "Niet over nagedacht, mijn familie eens goed zien, of zij die daar behoefte aan hebben," geef ik toe. "Weet ik veel, ik denk dat ik ook opzoek ga naar werk. Waarschijnlijk postbode ofzo." Ik lach mezelf zachtjes uit, misschien weet hij niet alles van mij en misschien weet hij niet in wat voor enorme hoeveelheden en dat dit ook in combinaties werd genuttigd, maar hij weet wel dat er iets van alcoholisme in zit. "Meer baan als dat zit er niet in en ik ga nooit nuchter blijven, maar als ik buiten zonder gezeur met jou samen kan zijn ben ik al blij. Dat is voor mij al reden zat om de tijd af te tellen." Ik pak zijn hand vast. "Hmm." Mijn vingers gaan door zijn haar, spelen hiermee. Ik heb een vreemde obsessie met haar en vooral het zijne. En met iemands haar spelen vermaakt me gewoon.


    Reality's overrated.

    Luca Pasqualino.
    Ik heb nog zoveel plannen die ik wil uitvoeren als ik hier uit kom, maar het is voor nu dat ik het alleen maar kan dromen, want het duurt nog zolang voordat ik hier überhaupt uit kan vertrekken en dan weet ik niet of Ashton nog vast zit of dat hij inmiddels al vrij is. Maar ik geef hem alvast een gedeelte van een afspraak, je kan het ook als een date zien, maar voor nu is het gewoon dat ik voor hem ga koken en wanneer we dat dan gaan doen, dat zien we dan wel weer. Eerst moeten we dit zien te overleven, kijken of deze relatie kan stand houden. Ik luister naar zijn antwoord op mijn vraag en ik knik een beetje. Ik lach zachtjes als hij zegt dat hij misschien wel als postbode gaat werken en ik ga wat dichterbij hem staan. 'Dan kan je bij mij post bezorgen en dan leid ik je alleen maar af' zeg ik hem met een alles zeggende grijns. Je moet er maar om lachen, het zou natuurlijk hilarisch zijn als dat gebeurd. 'Ik kan niet wachten om hier uit te zijn en hopelijk de rest van mijn leven met jou doorbrengen' zeg ik hem zachtjes en als hij mijn hand vast pakt, pak ik die ook wat steviger vast. Het scheelt dat we een rustig hoekje zitten, ook een beetje ver weg van de bewaking, want wat Ashton nu doet, met zijn handen door mijn haar, kan wel eens verkeerd uit pakken, maar ik vind het niet erg. Ik heb het altijd fijn gevonden als mensen aan mijn haar friemelde. Het werkte altijd heel geruststellend en mijn moeder deed het altijd toen ik nog een kleine Luca was en toen kleine Luca groot was geworden, deed ze het niet meer en dat vond ik altijd heel jammer. 'Als het me lukt, ga ik bij justitie werken' Het is een droom en ik ga het proberen werkelijkheid te laten worden, maar ik weet ook heus wel dat het moeilijk is voor een bajesklant om zo'n baan te krijgen. Ik leun wat tegen hem aan en ik sluit mijn ogen niet helemaal, want zo kan ik alles toch nog in de gaten houden. 'Ik wil het gewoon proberen' ik praat zachtjes tegen hem aan en streel met mijn vingers over zijn heup heen, ik heb helemaal geen rare bijbedoelingen, maar hem aanraken voelt gewoon fijn, ook al is het verboden. En zolang niemand het ziet, kan ik gewoon ongestoord verder blijven gaan.


    'Darling, just hold on'

    Ashton Fletcher Irwin.

    "Ik kijk er naar uit," doet zijn antwoord me lachen. Wat hij daarna zegt maakt me weer serieuzer en doet me blozen. Of we over zoveel jaar nog bij elkaar zijn is nog de vraag en dan de rest van ons leven samen doorbrengen, we zijn net bij elkaar. Toch, het voelt als veel langer, ik heb zo lang gevoelens voor hem gehad. Zijn opmerking dat zijn droom is bij de justitie te werken is niet nieuw voor mij, als zijn beste vriend en daarbij doet hij een studie rechten. En al zal het lastig worden deze te verwezenlijken, hij wilt het toch proberen en dat bewonder ik. Dus ik glimlach naar hem. Zijn vinger streelt ineens over mijn heup heen en ik slik. Misschien hoeft het dan wel niet seksueel bedoeld te zijn, maar mijn lichaam reageert daar nou eenmaal anders op. Moeilijk kijk ik even star naar zijn handeling en pak zijn hand dan, om deze hier weg te halen. Het maakt me niet alleen ongemakkelijk omdat ik bang bent dat ik mijn seksuele verlangen niet meer in kan houden, maar ook omdat het me gevangen doet voelen. Weer seks en allen seks. Nog een seksuele relatie en niets meer. En nou weet ik dat hij anders is en hij heeft het verteld, toch blijft het daar en ik moet me daar eerst over heen kunnen zetten. "Sorry," mompel ik. "Het is gewoon dat ik me dan moeilijk in kan houden." Of mijn lichaam inkrimpt omdat die het idee heeft dat hij wat verkeerds wilt, net als me eerder gebeurt is.


    Reality's overrated.