• In een kostschool in New Orleans zitten zoals op de meeste scholen allemaal leerlingen. Maar deze leerlingen zijn niet de alledaagse kinderen. Nee, totaal niet. Deze kinderen hebben namelijk speciale krachten. En deze kun je zo gek nog niet bedenken. Geweldig als je zo'n kracht hebt, toch?
    Nou eigenlijk niet. Wat als er een groepje leerlingen verkeerd met hun krachten omgaat en hierdoor heel Amerika in gevaar brengen. En misschien wel de hele wereld.



    Rollen:

    Meisjes:
    - Kaya Mikaelson - Aranyhid - Psychometrie
    - Skylar Winchester - Fortis - Shape-Shifting
    - Camille Jackson - JudithSuzann - Empathie
    - Raven Hope - DreamingGirlx - Supersnelheid
    - Natalie Camille Porter - Heffron - Ontzichtbaarheid
    - Emily Crawford - Hajime - Thermokinese


    Jongens:
    - Jackson Mikaelson -Fortis - Hydrokinese
    - Elijah Hale - Aranyhid - Pyrokinese
    - Adam Brown - DreamingGirlx - Telekinese
    - Maxwel Vermeer - Geleninja - Necromany
    - Isaac McCartney - Aranyhid - Cryokinese
    - Daniël Cooper - HummingBirdx - Kopieerkracht
    - Duardo Gervaso -QuerenciaBennet - Bilocatie


    Invullijstje:

    Naam:
    Leeftijd(Graag tussen de 12 en 18) :
    Leerjaar(12-13 jarigen in het eerste. 13-14 in het tweede. 14-15 in het derde jaar, 15-16 in het vierde. En 16-17 in het vijfde, 17-18 in het zesde jaar) :
    Uiterlijk(Mét foto!) :
    Innerlijk:
    Kracht:
    Keuzevakken(Minimaal 1, maximaal 3) :
    Extra:


    Informatie over de lessen:
    Standaard vakken:
    - Geschiedenis
    - Kracht controle
    - Engels
    - Frans
    - Biologie
    - Gym
    - Duits
    - Aardrijkskunde
    - Wiskunde

    Keuzevakken:
    - Muziek
    - Verzorging
    - Drama
    - Tekenen, schilderen meegeteld!
    - Handarbeid
    - Zelfverdediging, dit doe je niet bij gym nee. Hieronder vallen vechtsporten.



    Schoolregels:
    1. We behandelen elkaar met respect.
    2. We blijven van elkaars spullen af.
    3. We pesten elkaar niet!
    4. Je deelt een kamer met één iemand of meerdere, zonder tegenstribbelen!
    5. Je mag oefenen met je krachten, zolang je geen ander pijn doet en/of stoort!
    6. Je hebt je eigen kluisje om je spullen op te ruimen, dus je laat je boeken niet slingeren in je kamer behalve als je moet leren.
    7. Je accepteert je kracht, het is aan jou toegewijd!


    RPG Regels:
    - Minimaal 150 woorden, dit is makkelijk haalbaar lijkt me.
    - OOC graag aangeven met de volgende haakjes, [] {} () of - -.
    - 16+ mag maar graag in een spoiler.
    - Houd het graag realistisch. Een relatie kan niet ontstaan in 1 dag. De leerlingen zijn niet overmachtig met hun krachten!
    - Geen perfecte personages!
    - Reserveringen blijven 72 uur (drie dagen) staan, tenzij je uitstel krijgt. Je rol telt pas als die helemaal af is.
    - Als je een week niet hebt gereageerd en je hebt niet gezegd waarom, lig je er zonder pardon uit.
    - Gelieve geen andere personages besturen, als je toestemming hebt van diegene mag het wel.
    - Je mag drie personages.
    - Houd de jongens en meisjes gelijk!
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Topics worden alleen geopend door HemmingsMyHero of Daggers.
    - En de allerbelangrijkste regel: Have fun!




    HULP NODIG MET HET ZOEKEN VAN EEN KRACHT?!
    Klik hier dan!




    Begin:
    Het is een koele ochtend in december, de leerlingen worden verrast met een pak sneeuw buiten de school. Alle leerlingen staan op en kleden zich om, om vervolgens naar de kantine te gaan en daar te ontbijten. Na het ontbijten hebben de leerlingen nog tijd om naar buiten te gaan om bijvoorbeeld een sneeuwballengevecht te houden. Dan gaat de eerste schoolbel en gaat iedereen naar zijn of haar eerste les.

    [ bericht aangepast op 22 maart 2015 - 19:57 ]


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Jackson Lucas Mikaelson
    Hydrokinesis


    ''Tja. Niet alles kan perfect gaan zussie.'' Zeg ik waarna ik grijnzend mijn hand door haar haren laat gaan. ''En wat je grappig vindt aan hydrokinese. Ik zie de lol er niet van in als je zelf tot op het bot doorweekt raakt door je eigen kracht en als een verzopen kat in de les moet gaan zitten. Wat elke week eens een keer voorkomt bij deze roekeloze jongen.'' Antwoord ik op haar opmerking. Op haar laatste opmerking knikte ik instemmend. ''Aan ieders kracht zitten twee kanten. Een gevaarlijke en leuke. En jij hebt meer de gevaarlijke dan de leuke. Zie het zo.'' Breng ik ter sprake tegen Kaya waarna mijn blik vervolgens naar buiten is gericht. Misschien dat ik aan het einde van de dag nog met Kaya naar buiten ga om nog wat sneeuwballen naar elkaar te gooien. En als ik tijd heb tenminste.


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

    Maxwel Vermeer



    Camille gaf me een glimlach en richtte zich toen weer op de les. Ik zuchtte en keek het lokaal even door. Mijn blik viel op Daniël en even vroeg ik me af of Camille naast mijn emoties voelen ze ook kon aanpassen. Mijn leven zou zoveel makkelijker zijn als ik Daniël gewoon als mijn kamer en klasgenoot kon zien.
    'Hoe kom je zo nat?' vroeg Camille zachtjes. Ze gaf me een glimlach alsof ze hoopte dat het me op mijn gemak zou stellen. Hoe ongemakkelijk zou ze zich voelen als ze wist wat ik kon doen.
    'Ik stak mijn hoofd onder de kraan,' zei ik simpel weg. 'Het zorgt dat ik helder kan denken.' Het was een leugen en waarschijnlijk kon ze het aanvoelen op de een of andere manier. Een beetje kou, of het nu van water, sneeuw of wind kwam, zorgde er voor dat heel mijn huid als ijs voelde. Iets wat past bij de kou die altijd in mij te vinden was. De kilte die mijn krachten achter liet, bleef altijd hangen in me en even vroeg ik me af of ze het voelen kon. 'Jou gave, hoe voelt dat?' Ik had het er uit geflapt voor ik er erg in had. 'Ik bedoel... je voelt andermans... emoties, maar...' Ik maakte een hopeloos gebaar. 'Heeft het ook lichamelijk een effect op je?' Even hoopte ik dat ze ja ging zeggen, want voor even zou ik niet alleen willen zijn.


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.


    Camille Jackson


    Camille luisterde zowel naar Maxwell als naar de leraar. Al moest ze toegeven dat ze toch meer zin had om te praten met Maxwell, niet omdat zij en Maxwell het goed met elkaar konden vinden.. Maar meer omdat ze gewoon geen zin had in de les, daarnaast had ze soms echt behoefte aan iemand die een keer naar haar luisterde. "Ik stak mijn hoofd onder de kraan, het zorgt dat ik helder kan denken," was zijn antwoord, ze kon wel merken dat het niet helemaal de waarheid was maar ze besloot het maar te negeren. Maxwell had vast een reden om de waarheid voor haar te verzwijgen.
    "Jou gave, hoe voelt dat?" het was een vraag die erg onverwacht kwam. Ze keek wat geschrokken opzij naar de jongen die naast haar zat. "Om eerlijk te zijn is het vreselijk. Ik weet nooit hoe ik mezelf nou voel." zei ze wat luchtig. Ze glimlachte maar even en haalde een hand door haar haren. De reden dat ze er niet te veel op in ging was heel simpel, ze wou gewoon niet dat hij er weer last van ging hebben. "Het kan lichamelijk effect hebben, maar dat heb ik zelf gelukkig nog nooit meegemaakt." vervolgde ze na een korte stilte. Ze keek even naar de boeken die voor haar op tafel lagen.


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light


    Daniël Cooper
    Kopieërkracht


    Rustig liet hij zijn blik door het klaslokaal glijden. De les was nog niet begonnen dus erg veel kwaad kon het vast niet. Pas toen de docent de aandacht erbij vroeg ging hij weer goed zitten en keek hij de docent aan. Wat zou het vandaag worden? Weer een uitgebreide beschrijving van het lichaam en al de organen of zouden we het weer over cellen of wat dan ook gaan hebben? Beide onderwerpen interesseerden hem niet. Het is dat Biologie een standaard vak is, anders had hij hier nooit gezeten. Bovendien wilde hij toch die richting niet op. Eigenlijk heeft hij geen enkele richting waar hij heen zou willen. Zijn toekomst was nog een groot vraagteken. Toekomst voorspellen zou in zo'n geval best handig kunnen zijn en bovendien er is vast wel iemand in dit lokaal met die gave.
    Een speels grijnsje verscheen op zijn gezicht, maar hij drukte het idee toch maar weg. De laatste keer dat hij iemands gave zelf kopieerde had hij bijna zijn kleding in de fik gestoken. Tja erg handig was het dan ook niet om iemands gave te kopiëren terwijl hij zelf geen idee had hoe hij om moest gaan met die gave. Zijn eigen gave, het kopiëren, had hij zelfs nog niet helemaal onder de knie.


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home