[300] When the dead come knocking | Rollentopic 01 - Rollentopics

Naam - Rosie-Jane Francis

Bijnaam/Pseudoniem - Kiddo

Leeftijd - 23

Uiterlijk - Kiddo is ongeveer 1,75. Ze heeft relatief lange benen en heeft een slank, gespierd figuur. Haar huid is zongebruind met hier en daar een sproet of moedervlekje. Ze heeft bruine ogen en bleke lippen, die niet veel meer kleur hebben dan de rest van haar huid. Wanneer ze haar haar laat groeien valt het in zachte, lichtbruine golven over haar schouders. Kort nadat de epidemie uitbrak heeft ze haar haar echter afgeschoren in verband met veiligheid en hygiëne, en tot nu toe is het haar gelukt het nooit langer te laten groeien dan een paar centimeter. Ook haar nagels houdt ze sinds de opkomst van de zombies kort, zodat ze er geen onnodige viezigheid onder krijgt. Voordat de epidemie uitbrak droeg ze feminiene kleding, zoals skinny jeans en rokjes. Zodra het virus zich echter begon te verspreiden is ze voor functionaliteit gegaan en de weinige kleren die ze nog heeft zijn vooral van stevige stof zoals denim of canvas. Weinig flatteus, maar zo kan ze wel tegen een stootje.

Innerlijk - Kiddo is een redelijk rustig persoon. Het liefst gaat ze confrontaties uit de weg en houdt ze de verhoudingen met iedereen vriendelijk. Ze observeert liever dan dat ze praat, en luistert liever dan dat ze zichzelf blootgeeft. Niet dat ze er bang voor is om over zichzelf te vertellen of dat ze grote geheimen te bewaren heeft: het duurt gewoon even voordat het ijs bij haar gebroken is en ze zich op haar gemak voelt om over zichzelf te praten.
Ook al vóór de epidemie was Kiddo soms een ietwat ongemakkelijk figuur, omdat ze niet wist wat ze moest zeggen of zich geen houding wist te geven. Zeker nu ze tijdens het verspreiden van het virus zich lang heeft afgezonderd van andere mensen is ze niet bepaald de beste gesprekspartner meer.

Geschiedenis - De voornaamste reden dat ze de zombie Apocalyps tot nu toe heeft overleefd is volgens Kiddo dom geluk. Dom geluk dat ze op het plattelands huisje van haar ouders paste en niet in haar stedelijke studentenkamer was. Het huisje lag ver van de omliggende dorpen en stadjes af, en had zonnepanelen en een regenwater filtersysteem. Van haar ouders heeft ze in deze vier jaar nog niets gehoord, maar ze houdt hoop dat ze veilig zijn. Ze waren op vakantie naar Hawaï, waar volgens de laatste nieuwsberichten die Kiddo meegekregen heeft de situatie nog onder controle was. Dat was echter slechts een paar weken na de uitbraak, dus zeker weten doet ze het niet.
Als kind en tiener was Kiddo gefascineerd door horror films. Vele uren heeft ze besteed aan de meest obscure films vinden, om daarna op internet en in boeken alle trivia over de film, regisseur en acteurs op te zoeken. Deze fascinatie zorgde er ook voor dat ze vaak nadacht over wat zij zelf in horror scenario’s zou doen, waardoor ze op internet hele avonden en nachten bezig is geweest te lezen over hoe ze zou moeten overleven in bijvoorbeeld een zombie Apocalyps. Toen was het slechts vermaak, omdat ze met een meer kritische blik naar films kon kijken. Toen het virus echter de kop op stak, kwam haar kennis goed van pas.
Meteen na het eerste nieuws van het virus heeft ze zoveel mogelijk levensmiddelen toegevoegd aan de op dat moment al uitpuilende voorraadkast van haar ouders. De maanden die daarop volgden heeft ze zich in het kleine huisje gebarricadeerd en heeft ze veilig voor zombies en andere mensen keihard getraind om haar conditie op peil te krijgen voor het onontkoombare moment waarop ze het huis zou moeten verlaten. Een enkele keer strandde er een verdwaalde reiziger, levend of ondood, bij het huis, maar door zich stil te houden of door het jachtgeweer van haar moeder er bij te pakken keerde de rust meestal snel genoeg weer terug.
Kiddo heeft het iets meer dan een jaar volgehouden in het huis. Toen begonnen haar voorraden op te raken en moest ze er op uit om in de omgeving naar eten te zoeken. Hoewel ze voorzichtig was en oplette dat ze niet gevolgd werd wanneer ze terugging naar het huis, werd ze uiteindelijk toch gevonden door een groep overlevenden die hun krachten gebundeld hadden. Hoewel ze haar aanboden zich bij hen aan te sluiten, was het duidelijk dat haar enige andere optie de dood was, als het aan hen lag. Even kwam ze in de verleiding, maar ze vertrouwde de groep niet, en besloot hem te smeren. Door te doen alsof ze zich aansloot en hen binnen in het huis te laten gaf ze zichzelf genoeg tijd om de nodige spullen bij elkaar te pakken en te vluchten. Dat is ongeveer een halfjaar geleden; sindsdien heeft ze rondgezworven, op zoek naar een nieuw onderkomen.

Wapens - Voor zover het haar lukt gaat Kiddo gevechten uit de weg. Mensen lukt het haar over het algemeen redelijk makkelijk om te ontwijken, en van de meeste zombies wint ze het qua snelheid. Toen ze net van huis vertrok had ze het jachtgeweer van haar vader nog, maar de munitie raakte al snel op. Gelukkig had ze dit voorzien en nam ze ook een kachelpook mee, waarmee ze rake klappen uit kan delen als het nodig is. Het lege geweer zeulde ze nog een tijdje mee maar ruilde ze een maand of wat geleden met een kleine groep overlevenden voor wat levensmiddelen.

Team - Kiddo gaat op dit moment solo door de wereld heen. Ze is niet nadrukkelijk van plan om zich aan te sluiten bij een groep maar is er ook niet echt op tegen.

Extra’s - Hoewel ze voor horrorfilms nooit bang was, voelde Kiddo zich verlamd van angst door de nieuwsberichten over de zombie Apocalyps. Ze wilde zich sterker voelen, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Daarom dropte ze de naam “Rosie-Jane” en bedacht ze voor zichzelf een stoerder alter-ego, genaamd “Kiddo”, vernoemd naar het hoofdpersonage Beatrix Kiddo uit Kill Bill. Hoewel ze niet met veel mensen gesproken heeft in de afgelopen vier jaar, heeft ze zichzelf in haar hoofd al die tijd Kiddo genoemd, waardoor ze zich nu meer op haar gemak voelt met die naam.