[RPG] The old days of Hogwarts • Speeltopic - Speeltopics

---

---

PERSONAGES:
STOP OP VROUWEN, GRYFFINDOR & SLYTHERIN

Vrouwen:
• Camille Jackson | JudithSuzann | Ravenclaw | Pagina 1.16 | Lijstje met vakken ontvangen
• Lilian Grace Palvanor | Ameliorate | Huffelpuf
• Gereserveerd door Iniminicum | Gryffindor
• Alégria Metea Campbell | Cynefin | Huffelpuf | Pagina 1.3 | Lijstje met vakken ontvangen
• Gereserveerd door Crowley | Slytherin
• Fayacedyluci Kifuliyaska Avaredusko | Cave | Gryffindor
• Aemilia Waterstone Teater | Gryffindor | Lijstje met vakken ontvangen
• Skylar Indiana Castellan | Daggers | Huffelpuf | Pagina 1.4 | Lijstje met vakken ontvangen
• Emily 'Emma' Louise Belladonna| HemmingsMyHero | Ravenclaw | Pagina 1.16
• Amelia Celeste Delaroux | Cordis | Ravenclaw | Lijstje met vakken ontvangen


Mannen:
• Ezra Hunter Micheal Cooper | Dumbledore | Slytherin | Pagina 1.4
• Andrew Whither | Ameliorate | Ravenclaw | Pagina 1.10
• James Luke Rider| Iniminicum | Hufflepuf
• Edward Frederick Hurrington Junior | Trohman | Gryffindor | Pagina 1.11
• Adam James Simons | Eleutheromania | Gryffindor | Pagina 1.14 | Lijstje met vakken ontvangen
• Antione Campbell Felix Lefèvre | HemmingsMyHero | Gryffindor | Pagina 1.15
• Luke Daniel Sharrow | Daggers | Slytherin | Pagina 1.14 | Lijstje met vakken ontvangen
• Lucas 'Luca' Marcus Romano | Zamperini | Slytherin | Lijstje met vakken ontvangen
• Vincent Ellen Callow | Teater | Ravenclaw | Pagina 1.16 | Lijstje met vakken ontvangen



INVULLIJSTJE:
Naam:
Leeftijd:
Bloedstatus:
Afdeling:
Karakter:
Uiterlijk:
Geschiedenis:
Relaties:
Extra: Denk aan: zwerkbal, huisdier, toverstok, boeman, patronus etc.)

FACECLAIMS:
Lily Collins
Sophie Turner
Erin Wagner
Barbara Palvin
Xavier Samuel
Daniel Sharman
Logan Lerman
Dylan O'Brien
Colton Haynes

QUIDDITCH:

Gryffindor:
Captain: Eleutheromania
Chaser: Eleutheromania
Chaser: Iniminicum
Chaser: HemmingsMyHero
Beater: Cave
Beater:
Keeper: Edward Frederick Hurrington Junior
Seeker: Aemilia Waterstone

Ravenclaw:
Captain: Vincent Ellen Callow
Chaser: Andrew Whither
Chaser: Vincent Ellen Callow
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper:
Seeker: Emily 'Emma' Louise Belladonna

Slytherin
Captain:
Chaser: Luke Daniel Sharrow
Chaser:
Chaser:
Beater: Ezra Hunter Micheal Cooper
Beater:
Keeper:
Seeker: Lucas 'Luca' Marcus Romano

Huffelpuf
Captain: Lilian Grace Palvanor
Chaser: Skylar Indiana Castellan
Chaser:
Chaser:
Beater: Iniminicum
Beater:
Keeper:
Seeker: Lilian Grace Palvanor

PREFECTS:

Gryffindor:
• Aemilia Waterstone
• HemmingsMyHero
Ravenclaw:
• Andrew Whither
•
Huffelpuf:
• Alégria Metea Campbell
• Iniminicum
Slytherin:
•
•

PROFESSORS:

Astronomie: Arlo Donte
Professor Donte was vroeger ingedeeld bij Ravenclaw. Hij is een intelligente man en houdt van leergierige leerlingen, maar hij laat overduidelijk zijn grenzen merken. Hij houdt niet van grapjassen en wordt vaak gezien als een chagrijn.
Toverdranken: Eliseo Vihaan
Professor Vihaan is een strenge docent. Hij is zo eng als hij eruit ziet, wordt er vaak gezegd en dat is zeker waar. Het is geen pretje om les van hem te hebben, ondanks dat hij je veel kan leren. Hij was vroeger ingedeeld bij Slytherin.
Verzorging van fabeldieren: Keon Zaire
Professor Zaire is een liefelijke professor. Hij heeft veel ambitie voor zijn vak en wil dat dolgraag overbrengen aan zijn leerlingen. Hij heeft een hekel aan pestkoppen en treedt hier hard tegenop. Hij was vroeger ingedeeld bij Gryffindor.
Waarzeggerij: Drina Bronwen
Professor Bronwen is een typische chaoot. Je kunt nauwelijks hoogste van haar krijgen en haar lessen zijn vaak vrij onduidelijk. Ondanks dat is ze wel een lief persoon met het beste voor voor iedereen. Ze was vroeger ingedeeld bij Ravenclaw.

ROOSTERS:

Maandag t/m woensdag

Donderdag t/m zaterdag

Op zondag zijn alle leerlingen vrij

REGELS:
• Een post is minimaal 200 woorden
• Houd de jongens, meisjes en afdelingen gelijk
• Zonder toestemming bestuur je géén personages van anderen
• Geen perfecte personages, iedereen heeft minder goede kanten
• 16 + is toegestaan, maar zet het in je post
• Reserveringen van personages blijven 3 dagen staan
• Ik maak de nieuwe topics aan
• Ik heb in overleg met Debbaut dit topic geopend
• Maximaal twee personages per persoon (1 jongen en 1 meisje)
• Houd het gezellig
• Voor vragen staat mijn PB of GB altijd open
• Have fun!

Praattopic
Rollentopic 1

Rollentopic 2

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

'

---

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

---

---

Ik wachtte af totdat Ale reageerde. Dat deed ze precies zoals ik het wilde. Ze slaakte een gilletje, sprong op en draaide zich met een geschrokken gezicht om. Onverwachts sprong ze in mijn armen en gaf me een knuffel. Ik wikkelde mijn armen rond haar middel en snoof haar heerlijke parfum op. God, wat houd ik van de geur van vrouwen. Ze liet me weer los. Ik bekeek haar van top tot teen en een grijns verscheen op mijn gezicht. Ik had respect voor Alégria en ze was één van de weinigen die ik niet zag als een uitdaging. Ze had een vriendje en dat respecteerde ik.
      'Dus,' begon ik grijnzend - mijn grijns verdween bijna nooit van mijn gezicht. 'Hoe was je vakantie, Campbell?'
Ale was het gewend dat ik haar Campbell noemde. Ik noemde iedereen bij zijn of achternaam, ongeacht of ik je aardig vond of niet. Ik luisterde naar haar verhaal en zette ondertussen mijn hutkoffer op zijn zij neer zodat ik hem niet de hele tijd vast hoefde te houden. Toen de Huffelpuffer glimlachte, kon ik het niet laten om ook te glimlachen. Het was een meisje om voor te smelten - James had geluk als haar vriendje.

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 19:05 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Andrew Whither

---

"Proberen kan geen kwaad," Camille herhaalt mijn woorden bedenkelijk. Ik wacht totdat ze verder praat, aan haar manier van doen is ze nog niet uitgepraat. "maar anderen in gevaar brengen is denk ik wel iets wat belangrijker is." Vervolgd ze inderdaad, wat ik al had verwacht. Ik moet lachen om die woorden. Ergens heeft ze een punt. Ik zit er heel serieus over na te denken, en dan net op dat moment herinnert ze me eraan dat het ook op de grappige manier kan. En na haar woorden, zie ik het ineens een beetje anders. Misschien komt het ooit nog goed met me. "Zin om weer na Hogwarts te gaan?" En doei vrolijke bui. Ik bijt even op mijn lip, een veel te irritant trekje naar mijn mening.
"Ehm, het gaat wel." Dat klinkt uiteraard niet al te positief, maar ergens heb ik gewoon geen zin om te liegen. Maar ik voel er ook niet erg veel voor om Camille alles te vertellen, wat zal ze dan wel niet van me denken? "En jij? Heb jij er zin in?" Vraag ik dan, ergens een tikkeltje afwezig. Het is maar beter als ik het gesprek op een ander onderwerp breng, wetend dat echt niet is wat ik wil.

---

She was always looking for more..

Camille Jackson

Ze keek hem aan, "Ehm, het gaat wel," was zijn antwoord. Ze keek even naar de grond en beet zachtjes op haar lip. Ze keek hem toen weer aan. "Niet dus." zei ze zachtjes maar ging verder nergens op in. Hij zag het vast niet zitten om zijn hart te luchten bij iemand met wie hij zo ongeveer zijn eerste gesprek ooit heeft. Ze haalde een hand door haar haren en besloot maar antwoord te geven op zijn volgende vraag, namelijk of zij er zin in had. "Jahoor, ik vind het altijd wel gezellig," gaf ze toe en keek hem aan. "Je gaat het vast wel leuk hebben," zei ze toch nog. Ze kon het toch niet helpen om hem misschien ietsje beter te laten voelen. Ze wist wel dat zijn voorgaande jaren op Hogwarts geen pretje waren geweest. De situatie tussen Hunter en Andrew was haar niet ontgaan, alleen had ze er nooit wat aan durven doen. Daarnaast was ze nooit aanwezig op het moment dat het gebeurde dus kon ze ook moeilijk wat doen. "Je moet er gewoon zorgen dat je het leuk gaat hebben, er zijn zoveel dingen wel leuk." zei ze na een wat langere stilte. Ze haalde een hand door haar haren en speelde even met een plukje, nu wist ze echt even niet meer wat ze moest zeggen. Op het moment wist ze ook niet echt wat ze zou moeten doen, helpen was op dit moment nog een beetje lastig, maar misschien ging dat later lukken. Andrew gaf ook niet aan of ze wat kon doen, niet dat het raar was aangezien dit hun eerste gesprek was maar toch, ze vond het echt niet erg om mensen te helpen.

[ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 21:29 ]

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

---

[ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 11:54 ]

---

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

---

---

Nobody can give you freedom. Nobody can give you equality or justice. If you are a man woman, you take it.

---

Helaas kan de kus niet eeuwig duren, en is het dan alweer over. Glimlachend legt Adam dan een arm om mijn middel.
'Duss, misschien moeten we je spullen pakken?' vraagt Adam me, maar voordat ik antwoord kan geven voegt Aemilia zich bij ons. Lea zit in mijn jaar, maar we zijn geen allerbeste vriendinnen of iets dergelijks. Toch kan ik wel erg goed met het meisje op schieten. Ik glimalch dan ook als ze begint te praten.
'Hey. Ik hoop dat ik jullie niet stoor. Hoe was jullie vakantie?'
'Leuk,' zeg ik tegen haar, waarna ik begin te kauwen op een pluk haar. Slechte eigenschap. 'Nou ja, ik heb iedereen natuurlijk erg gemist, dus het is wel goed om terug te zijn,' voeg ik er aan toe. 'Jouwe?'

---

“A queen will always turn pain into power.”

---

Lilian Grace Palvanor

---

"Hoe was je zomer?" Vraagt Vincent als we zijn uit geknuffelt. Even kijk ik hem aan, gewoon omdat ik blij ben hem weer te zien. Vandaag ben ik sowieso gewoon blij. Vakantie is leuk, maar dat is tot op zekere hoogte. Ik verkies mijn vrienden boven het geen huiswerk hebben. Want zonder vrienden is een vakantie erg saai. Heel erg saai, wat dan ook precies mijn antwoord is op zijn vraag. Voordat ik dat echter hardop kan zeggen, praat hij weer verder. "Het spijt me dat ik bijna geen uilen heb gestuurd, maar mijn ouders zouden zich vragen beginnen stellen bij mijn geestelijke gezondheid als ik opeens hele dagen aan het schrijven zou zijn op mijn kamer. Het zou nog lijken alsof ik aan het studeren ben." Ik lach even. Natuurlijk had ik gerekend op meer brieven, maar na een tijdje begon ik er ook bij te denken dat hij ook wel belangrijkere dingen te doen zou hebben dan mij een brief schrijven. Ik begon juist te twijfelen aan mijn geestelijke gezondheid als ik in het begin van de vakantie had gedacht echt elke dag brieven te schrijven. Dat was dus niet gebeurt, maar eerlijk gezegd maakt het me nu allemaal niet meer uit.
"Begrijpelijk. Alles om je ouders maar niet te laten denken dat je studeert." Grap ik even. Gelukkig deelt Vincent mijn mening over cijfers, ondanks het feit dat hij in Ravenclaw zit. Ik heb Ravenclaw altijd al geweldig gevonden als je al die stres over cijfers van de meeste dan maar weglaat. Alsof school het belangrijkste is van de wereld, nou echt niet dus. "Mijn vakantie was goed." Zeg ik om op zijn eerdere vraag terug te komen, terwijl ik even terug denk aan de afgelopen weken. "Een beetje saai. Het meest interessante gedeelte was nog wel dat mijn vader maar liefst tien euro heeft gewonnen bij de Postcode Loterij." Grap ik een beetje. Als ik een volbloed tovenaar voor me had gehad, had hij het niet begrepen, maar wat Vincent ook mag zijn, dat is hij niet. Ik weet nog dat mijn vader helemaal blij was, veel te overdreven naar mijn mening, toen hij het geld ontving. Ik, mijn moeder, en mijn broertje, konden het maar niet begrijpen. Maar ach, als hij maar gelukkig is. Dat was overigens op de dag van 18 Augustus, toen we net waren teruggekeerd van de uitermate saaie vakantie naar Portugal. Eén keer Portugal is leuk, maar elk jaar is een stuk minder. Als ik op mezelf woon ga ik lekker naar Alaska of zoiets. De datum weet ik nog zo goed omdat dat dezelfde dag was dat er nog een andere brief was binnengekomen. Een veel belangrijkere brief, namelijk mijn brief! Met grote ogen kijk ik Vincent aan, omdat het me nu ineens te binnen schiet en ik het hem nog niet had verteld. Het was te groot nieuws om over een brief te vertellen. "Ik ben Captain geworden van het Quidditch team!" Schreeuw ik, een beetje luid uit in een vlaag van blijdschap. Quidditch is zogezegd mijn leven. Ik moet en zal professioneel worden, wat ik al in mijn hoofd heb zitten sinds het moment dat ik voor het eerst een bezem aanraakte.

---

Ik heb er maar even buiten gelaten dat Vincent ook Captain is, omdat ik niet wist of dat al langer was, of ook maar sinds dit jaar. Dus ik wist niet of Lilian dat wel weet.

---

She was always looking for more..

---

[ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 15:46 ]

---

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

'Dus,' begon Hunter het gesprek, hij grijnsde zijn beroemde grijns naar me en vervolgde zijn zin 'Hoe was je vakantie, Campbell?' ik keek hem opgewekt aan en begon te vertellen. Ik was deze zomer naar New York gegaan met een vriendin en we hadden beslist 'The City That Never Sleeps' onveilig gemaakt. Want, en dit klinkt misschien raar, we hebben het voor elkaar gekregen een lantaarnpaal omver te lopen en te slopen. Niemand had het gezien gelukkig, tenminste dat hoopten we dan maar... Ik vertelde nog wat andere bizarre gebeurtenissen en Hunter luisterde aandachtig. Wat was het toch ook een aardige gozer. Toen ik klaar was met mijn verhaal keek ik heb glimlachend aan en hij beantwoorde mijn lach met ook een glimlach. Toen schoot me opeens wat te binnen.
'Wanneer ga jij me eens gewoon Ale of Alégria noemen?' lachte ik en prikte hem in zijn zij. Intussen waren we bij de muur gekomen tussen perron negen en perron tien, dus we hielden even halt.
'Anders ga ik je Ezra noemen hoor,' zei ik dreigend en knipoogde even. Ik wist donders goed dat hij het niet zo had op zijn eerste naam, maar dat was dan voor mij een goed ding om hem zo nu en dan eens mee te pesten. Hunter leek te willen protesteren maar ik duwde hem al door de muur heen en hij viel er met een sierlijke beweging doorheen. Ik lachte en trok uit goedheid allebei onze hutkoffers door de muur heen. Helaas waren die hutkoffers wel behoorlijk zwaar en ik wreef, eenmaal door de muur heen, even pijnlijk over mijn bovenarmen. Echter ging ik niet al te lang negatief zitten doen en lachte ik algauw weer breed uit. Toen ik opkeek stond Hunter mij al op me te wachten met een quasi-beledigde blik. Maar ik deed net alsof ik dat niet merkte, overhandigde hem zijn hutkoffer en keek hem poeslief aan.

[ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 16:33 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

Alégria begon een heel verhaal te vertellen over New York. Ze maakte me vaak aan het lachen, gewoonweg omdat ze zo'n goed persoon was. Ze was een meisje dat je al het geluk gunde, maar ook een vrouw voor wie je vreesde. Er waren genoeg personen op deze aardbol die gebruik zouden maken van de onschuld van een meisje als Alégria.
      'Wanneer ga je me eens Ale of Alégria noemen?' vroeg ze en prikte me in mijn zij. 'Anders ga ik je Ezra noemen'
Nog voor ik kon protesteren, duwde Alégria me door de muur heen. Ik viel er door heen en belandde op de grond. Gauw stond ik op zodat het leek alsof ik niet gevallen was. Ik greep mijn hutkoffer weer vast en rolde mijn ogen bij het zien van haar poeslieve blik. Eigenlijk wilde ik er iets van zeggen, maar omdat ik in een goed humeur was, deed ik dat niet. Ik liep voor Ale uit richting de trein, maar liet haar wel voorgaan - zo'n heer was ik dan toch.
      'Ik ben benieuwd of er nog fatsoenlijke coupés vrij zijn,' zei ik ietwat brommend. 'Als er eerstejaars in zitten, stuur ik ze eruit'
Die opmerking leek Alégria niet te waarderen. Ik toverde een brede, onschuldige glimlach op mijn gezicht en hoopte daarmee dat ze niet boos op me was. Ik was geen pester te noemen, maar ik vond wel dat ik het recht had op een goede zitplek. Toen ik mijn eerste jaar doorbracht in de trein moest ik moeite doen voor een coupé. De eerstejaars van nu moesten die ellende ook doorstaan - daar werden ze hard van. Uiteindelijk vonden we een lege coupé. Ik gooide mijn hutkoffer met veel geweld op de rekken boven me en hielp Alégria met haar spullen.
      'Dus,' begon ik toen we eenmaal zaten. 'Hoe gaat het met dat vriendje van je?'

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Aragorn Arathorn

hij liep zo vlug mogelijk naar de trein (sorry,loop achter dus begin zo maar)
en een lege coupé in. Daar voelde hij enorme spanning in zichzelf en tegelijk onverschilligheid. Hij vervloekte zichzelf,een echte Gryfindor was niet vol spanning voor schóól,of überhaupt voor iets.Mensen afstoten ging ook prima,dus hij hoefde niet bang te zijn vriendschap te voelen of verliefd te raken. Hij voelde ook niks,behalve die spanning en woede,dus hij hoefde daar ook niet bang voor te zijn. Kortom,niks dat een goed redelijk schooljaar in de weg zou staan. En toch...er was iets,hij wist alleen niet wat. Een gemis? nee dat kon niet,hij voelde niks toch? Niks dan woede,haat,verbittering en pijn,maar dat telde niet. Nou,dan telde dit ook maar niet,lekker makkelijk. In opstand komen tegen jezelf...hij had veel gehoord,maar nooit van zoiets. Tja,niemand zou zoiets ooit toegeven. Wie zou nou graag zeggen: 'ik kom vandaag is lekker in opstand tegen mezelf,fuck mezelf!' niemand toch? over je ouders was zoiets geen probleem,daar schenen de meeste eerder trots op te zijn,maar jezelf...dat was blijkbaar anders. Of abnormaal. Waarschijnlijk t laatste. Vragen zou niet handig zijn,dan zou waarschijnlijk voor gek versleten worden,wat eigenlijk nog waar kon zijn ook. Tja,t was nu eenmaal zo

en nou ga ik slapen,truste

---

I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

Hoewel ik een opmerking verwachtte van Hunter, want hij had altijd wel zijn antwoord paraat, kwam die niet. Hij rolde enkel met zijn ogen en keek me kort daarna alweer grijnzend aan. Hunter liep voor me uit naar de trein en liet me, als de gentleman die hij was, voor gaan. Eenmaal in de trein gingen we opzoek naar een geschikte coupé. Dat bleek nog een hele opgave te zijn wat veel waren er al bezet.
'Ik ben benieuwd of er nog fatsoenlijke coupés vrij zijn,' bromde Hunter zachtjes 'Als er eerstejaars in zitten, stuur ik ze eruit' vervolgde hij. Ik stopte abrupt met lopen, waardoor Hunter tegen mijn rug opbotste. Ik trok mijn wenkbrauw even kort op en keek Hunter even afkeurend aan. Deze keek mij breed, onschuldig glimlachend aan. Ik snapte heus wel dat de eerste jaars door de oudere een beetje op hun plek moesten worden gezet, als groentjes, en dat ze moesten worden gehard, maar nog steeds was ik geen fan van de ontgroeningsfase. Mijn motto was namelijk dat iedereen ten alle tijde aardig voor elkaar moest zijn, plus het feit dat ik Prefect was en dit soort gedrag niet moest tolereren. Toch deed ik niet zo moeilijk hierover, omdat dat weer zo negatief was ik en schudde enkel even mijn hoofd. Ergens halverwege de trein vonden we een geheel lege coupé en we zuchtte even opgelucht. Met een zwaai smeet Hunter zijn hutkoffer in de rekken boven de zitplaatsen en hij was ook zo lief de mijne erop te gooien. Quarry zette ik op de bank, naast me neer en Hunter nam tegen over mij plaats.
'Dus,' begon hij zijn zin weer, toen we helemaal geïnstalleerd waren. 'Hoe gaat het met dat vriendje van je?' vervolgde hij en keek me nieuwsgierig aan. Ik begon te glimlachen en waarschijnlijk lachte mijn ogen vrolijk mee.
'Eigenlijk hebben we elkaar weinig gesproken in de vakantie, jammer genoeg. We hebben enkele brieven gestuurd, maar hebben niet de kans gekregen elkaar te zien, helaas,' dat laatste zei ik een beetje bedroefd. Maar niet voor te lang natuurlijk! 'Maar ik heb er heel erg veel zin in hem eindelijk weer te zien.' eindigde ik vrolijk.
'En,' en dit keer keek ik hem ondeugend aan en ik grijnsde 'Heb jij nog een nieuwe vlam? Cassanova?'

[ bericht aangepast op 4 maart 2015 - 23:28 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

'Eigenlijk hebben we elkaar weinig gesproken in de vakantie, jammer genoeg. we hebben enkele brieven gestuurd, maar hebben niet de kans gehad gekregen om elkaar te zien, helaas' zei ze ietwat bedroefd. Toen ze dat zei, moest ik me inhouden om er niet tegen in te gaan. James zou zijn best moeten doen voor een meisje als Ale. Hij zou ervoor moeten zorgen dat hij haar zo vaak mogelijk zag. Ik zou geen genoegen nemen met een aantal brieven in de vakantie - maar dat was ik en er werd nogal gezegd dat ik een geval apart was.
      'Heb jij nog een nieuwe vlam, Casanova?' vroeg Ale met een grijns.
      'Een nieuwe vlam? Nee,' lachte ik. 'Maar er zijn genoeg vrouwen van wie ik denk dat ze best leuk gezelschap zijn,'
Ik dacht aan meisjes als Faya met de moeilijke achternaam en Aemilia Waterstone. Ze kwamen in me op omdat ik ze enkele momenten geleden nog had gezien op het perron.
      'Maar ik settel me niet, dat weet je toch?' vroeg ik grijnzend. 'Ik ben eigenlijk op zoek naar een leuke uitdaging dit jaar. Misschien kun je me daarbij helpen, Campbell'
Ik wilde in detail vertellen wat ik bedoelde met die uitdaging, maar dat zouden de jonge oortjes van Alégria niet aankunnen. Daar was ze hoogst waarschijnlijk te preuts voor, dus ik deed haar dat niet aan.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Andrew Whither

---

"Niet dus." Die kwam binnen. Twee woorden, zacht als gefluisterd, en zo ontzettend de waarheid. Ik sta perplex en ik heb echt geen idee wat ik moet zeggen. "Jahoor, ik vind het altijd wel gezellig," Praat ze dan ineens door, en ik besluit gelijk maar te doen alsof ik haar eerste twee woorden niet heb gehoord. Daar waren ze in elk geval zacht genoeg voor. Gezellig klinkt in mijn oren lichtelijk ironisch. "Je gaat het vast wel leuk hebben," Gaat ze door. Ik glimlach even, al heeft mijn glimlach ook wel iets weg van een grimas. "Je moet er gewoon zorgen dat je het leuk gaat hebben, er zijn zoveel dingen wel leuk." Dingen die ik in dat geval nog moet ontdekken. Wel dwing ik mezelf om positief te blijven. Dat was de hele bedoeling geweest die ik had uitgedacht voor dit jaar. Het zou jammer zijn als ik al vijf minuten na aankomst zou vergeten.
"Vast wel. Mijn grootse sociale leven kan natuurlijk niet zonder mij." Grap ik een beetje, lichtelijk verbaast over hoe makkelijk dat eigenlijk wel niet gaat. Mijn 'grootse sociale leven' bestaat maar liefst uit twee personen. Ik en Adam. Niet echt bijzonder sociaal dus. Ondertussen kijk ik een beetje rond op het perron, ergens voel ik dat het tijd wordt om ons richting de trein te bewegen, dus dat zal dan ook vast niet lang meer wachten. Ik wil dan ook op tijd zijn in de coupé voor de prefects. Met zo'n positie kan ik uiteraard niet te laat komen. "Zullen we zo alvast richting de trein gaan?" Vraag ik dan aan het meisje.

---

She was always looking for more..