[RPG] The old days of Hogwarts • Speeltopic - Speeltopics

---

---

PERSONAGES:
STOP OP VROUWEN, GRYFFINDOR & SLYTHERIN

Vrouwen:
• Camille Jackson | JudithSuzann | Ravenclaw | Pagina 1.16 | Lijstje met vakken ontvangen
• Lilian Grace Palvanor | Ameliorate | Huffelpuf
• Gereserveerd door Iniminicum | Gryffindor
• Alégria Metea Campbell | Cynefin | Huffelpuf | Pagina 1.3 | Lijstje met vakken ontvangen
• Gereserveerd door Crowley | Slytherin
• Fayacedyluci Kifuliyaska Avaredusko | Cave | Gryffindor
• Aemilia Waterstone Teater | Gryffindor | Lijstje met vakken ontvangen
• Skylar Indiana Castellan | Daggers | Huffelpuf | Pagina 1.4 | Lijstje met vakken ontvangen
• Emily 'Emma' Louise Belladonna| HemmingsMyHero | Ravenclaw | Pagina 1.16
• Amelia Celeste Delaroux | Cordis | Ravenclaw | Lijstje met vakken ontvangen


Mannen:
• Ezra Hunter Micheal Cooper | Dumbledore | Slytherin | Pagina 1.4
• Andrew Whither | Ameliorate | Ravenclaw | Pagina 1.10
• James Luke Rider| Iniminicum | Hufflepuf
• Edward Frederick Hurrington Junior | Trohman | Gryffindor | Pagina 1.11
• Adam James Simons | Eleutheromania | Gryffindor | Pagina 1.14 | Lijstje met vakken ontvangen
• Antione Campbell Felix Lefèvre | HemmingsMyHero | Gryffindor | Pagina 1.15
• Luke Daniel Sharrow | Daggers | Slytherin | Pagina 1.14 | Lijstje met vakken ontvangen
• Lucas 'Luca' Marcus Romano | Zamperini | Slytherin | Lijstje met vakken ontvangen
• Vincent Ellen Callow | Teater | Ravenclaw | Pagina 1.16 | Lijstje met vakken ontvangen



INVULLIJSTJE:
Naam:
Leeftijd:
Bloedstatus:
Afdeling:
Karakter:
Uiterlijk:
Geschiedenis:
Relaties:
Extra: Denk aan: zwerkbal, huisdier, toverstok, boeman, patronus etc.)

FACECLAIMS:
Lily Collins
Sophie Turner
Erin Wagner
Barbara Palvin
Xavier Samuel
Daniel Sharman
Logan Lerman
Dylan O'Brien
Colton Haynes

QUIDDITCH:

Gryffindor:
Captain: Eleutheromania
Chaser: Eleutheromania
Chaser: Iniminicum
Chaser: HemmingsMyHero
Beater: Cave
Beater:
Keeper: Edward Frederick Hurrington Junior
Seeker: Aemilia Waterstone

Ravenclaw:
Captain: Vincent Ellen Callow
Chaser: Andrew Whither
Chaser: Vincent Ellen Callow
Chaser:
Beater:
Beater:
Keeper:
Seeker: Emily 'Emma' Louise Belladonna

Slytherin
Captain:
Chaser: Luke Daniel Sharrow
Chaser:
Chaser:
Beater: Ezra Hunter Micheal Cooper
Beater:
Keeper:
Seeker: Lucas 'Luca' Marcus Romano

Huffelpuf
Captain: Lilian Grace Palvanor
Chaser: Skylar Indiana Castellan
Chaser:
Chaser:
Beater: Iniminicum
Beater:
Keeper:
Seeker: Lilian Grace Palvanor

PREFECTS:

Gryffindor:
• Aemilia Waterstone
• HemmingsMyHero
Ravenclaw:
• Andrew Whither
•
Huffelpuf:
• Alégria Metea Campbell
• Iniminicum
Slytherin:
•
•

PROFESSORS:

Astronomie: Arlo Donte
Professor Donte was vroeger ingedeeld bij Ravenclaw. Hij is een intelligente man en houdt van leergierige leerlingen, maar hij laat overduidelijk zijn grenzen merken. Hij houdt niet van grapjassen en wordt vaak gezien als een chagrijn.
Toverdranken: Eliseo Vihaan
Professor Vihaan is een strenge docent. Hij is zo eng als hij eruit ziet, wordt er vaak gezegd en dat is zeker waar. Het is geen pretje om les van hem te hebben, ondanks dat hij je veel kan leren. Hij was vroeger ingedeeld bij Slytherin.
Verzorging van fabeldieren: Keon Zaire
Professor Zaire is een liefelijke professor. Hij heeft veel ambitie voor zijn vak en wil dat dolgraag overbrengen aan zijn leerlingen. Hij heeft een hekel aan pestkoppen en treedt hier hard tegenop. Hij was vroeger ingedeeld bij Gryffindor.
Waarzeggerij: Drina Bronwen
Professor Bronwen is een typische chaoot. Je kunt nauwelijks hoogste van haar krijgen en haar lessen zijn vaak vrij onduidelijk. Ondanks dat is ze wel een lief persoon met het beste voor voor iedereen. Ze was vroeger ingedeeld bij Ravenclaw.

ROOSTERS:

Maandag t/m woensdag

Donderdag t/m zaterdag

Op zondag zijn alle leerlingen vrij

REGELS:
• Een post is minimaal 200 woorden
• Houd de jongens, meisjes en afdelingen gelijk
• Zonder toestemming bestuur je géén personages van anderen
• Geen perfecte personages, iedereen heeft minder goede kanten
• 16 + is toegestaan, maar zet het in je post
• Reserveringen van personages blijven 3 dagen staan
• Ik maak de nieuwe topics aan
• Ik heb in overleg met Debbaut dit topic geopend
• Maximaal twee personages per persoon (1 jongen en 1 meisje)
• Houd het gezellig
• Voor vragen staat mijn PB of GB altijd open
• Have fun!

Praattopic
Rollentopic 1

Rollentopic 2

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Camille Jackson

“Mijn grootste sociale leven kan natuurlijk niet zonder mij,” waren zijn woorden. Ze kon een kort lachje niet onderdrukken. Het was een grap maar tegelijkertijd ook de waarheid. “Zullen we zo alvast richting de trein gaan?” was zijn volgende vraag. Ze keek even rond en knikte toen. “Ja dat lijkt me een goed plan,” zei ze en pakte haar hutkoffer vast. In haar andere hand pakte ze de kooi waar haar uil, Nyra, in zat. Nyra maakte wat geluiden, niet echt duidelijk of ze wat wilde zeggen, en als ze wel wat wilde zeggen kon ze het toch niet begrijpen. Ze glimlachte even en haalde diep adem. “Daar gaan we dan,” mompelde ze zacht.
Langzaam begon ze zich te bewegen richting de trein toen Andrew daar ook klaar voor was. Ze had nog niet echt nagedacht over waar ze zou gaan zitten, ach ze zou het wel zien. Meestal lukte het haar wel om bij leuke mensen terecht te komen. Tenminste, de voorgaande jaren was het gelukt. Misschien was het ook niet zo erg om bij minder leuke mensen te komen, dan kon je gewoon de tijd aan jezelf besteden, dan had je tijd om je voor te bereiden op alles wat komen ging, ook niet zo’n verkeerde besteding van de tijd. Ze keek weer om zich heen en haalde diep adem, ach ze ging het ook gewoon zien.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

---

Lilian Grace Palvanor

---

"Da's super!" Is het commentaar van Vincent op mijn geweldige mededeling van net. Er staat een brede glimlach op mijn gezicht. Hoe kan het ook anders met zulk nieuws? "Proficiat, aanvoerder." Vervolgd hij. Aanvoerder... Dat woord herhaal ik even een paar keer in mijn gedachten, gewoon omdat het zo perfect klinkt in mijn ogen. Jaren heb ik ervan gedroomd, gewerkt en gehoopt. Het echt besef komt beetje bij beetje, maar ik vindt het toch allemaal nogal onwerkelijk. Ik zou niets leukers kunnen verzinnen. "Zal ik je in het vervolg maar zo aanspreken, mevrouw Palvanor?" Zijn woorden halen me uit mijn gedachten, maar dat is niet erg. Ik heb nog genoeg tijd om over dit onderwerp na te denken. Ik lach een beetje. Hem kennende meent hij het totaal niet serieus. Als ik me naar hem omdraai maakt hij er nog een buiging bij ook.
"O nee, alsjeblieft niet." Geef ik als antwoord. Als hij dat serieus zou doen zou ik en elke keer weer in lachen uitbarsten, en er uiteindelijk gek van worden. Ik geef nog maar een duw aan mijn karretje, en bijna zijn we bij de trein aangekomen. Wat ik ongeveer het meest irritante gedeelte vindt uit mijn hele Hogwarts bestaan, is het opstapje van de trein. Dat ding en ik haten elkaar zoveel als Vincent en Hunter. In mijn eerste jaar kreeg ik mijn koffer er niet op en zorgde ik voor een ontstopping. Gelukkig werd ik toen geholpen op een vriendelijke zevendejaars Huffelpuf. Vorig jaar nam ik een te harde aanloop en viel ik er zowaar bij op de grond. De rest heb ik redelijk weten te vergeten, net zoals de rest van mijn pijnlijke herinneringen. Uiteindelijk blijf ik maar stil staan om Vincent voor te laten.
"Na u, meneer Callow." Zeg ik met een spottende ondertoon in mijn stem.

---

She was always looking for more..

---

---

---

Tot mijn ongenoegen voegt een meisje uit ons jaar zich niet veel later bij ons. Aemilia. Ze zit ook in Gryffindor, maar ik heb nooit echt veel met haar gesproken. Tuurlijk, ik wist wie ze was en kon met haar opschieten, maar behalve Quidditch had ik nooit gesprekken met het meisje. Slechts op de Quidditch trainingen en de Quidditch nabespreking en dergelijke, maar buiten dat niet. Ik kon wel met haar opschieten, wat ook wel moest aangezien ze in het team van Gryffindor zit, en ik daar de Captain van ben.
"Hey. Ik hoop dat ik jullie niet stoor. Hoe was jullie vakantie?" zijn de woorden waarmee ze duidelijk maakt dat ze het ook echt tegen ons heeft. De glimlach staat nog steeds op mijn gezicht, en het liefst zou ik nog wat langer alleen met Faya zijn.
"Leuk. Nou ja, ik heb iedereen natuurlijk erg gemist, dus het is wel goed om terug te zijn. Jouwe?" vraagt Faya niet veel later, altijd het toonbeeld van vriendelijkheid, maar ze kauwt al snel op een pluk haar, die ik langzaam uit haar mond veeg, waarna ik al haar plukken naar achter haar oren veeg. Dat staat een stuk mooier.
"Mijn vakantie was wel prima," antwoordt ik Aemilia. Eenmaal aangekomen bij Faya's spullen, pak ik die ook in mijn hand, waardoor er nu twee hutkoffers is mijn linkerhand leunen, en een bezem over mijn schouder. Mijn hand laat ik even los van Faya's heup om haat haar bezem aan te geven, maar meteen daarna leg ik mijn arm weer om haar middel heen.
"Zullen we alvast een coupe gaan zoeken?" vraag ik het meisje wat ik met trots mijn vriendin kan noemen, terwijl ik haar een klein vlinderkusje op haar neus geef.

---

take me back to the basics and the simple life

---

---

Nobody can give you freedom. Nobody can give you equality or justice. If you are a man woman, you take it.

---

Terwijl ik nog steeds op mijn haar kauw trekt Adam het plukje uit mijn mond en strijkt het achter mijn oor. Ik weet dat hij er een hekel aan heeft als ik dat doe, maar toch doe ik het.
'Mijn vakantie was wel prima,' zegt Adam. Heel vrolijk klinkt hij niet, maar ik kan wel raden waarom. We lopen richting mijn spullen, die hij als een echte heer oppakt. Hij geeft me mijn bezem aan, maar de rest wilt hij zelf dragen. Hij is ook zo lief.
'Zullen we alvast een coupé gaan zoeken?' vraagt hij daarna, en ik glimlach.
'Ja, is goed. Straks is alles al vol.' Samen lopen we richting de trein. Ik weet niet of Aemilia ons volgt, maar het maakt mij niet veel uit. Van mij mag ze erbij zijn, maar het is haar keuze. Ik snap het ook wel als ze dat liever niet wilt.
Onderweg naar de trein geef ik Adam een kus op zijn wang. Gewoon, omdat ik van hem hou.

---

“A queen will always turn pain into power.”

---

---

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

'Een nieuwe vlam?' Nee, lachte Hunter 'Maar er zijn genoeg vrouwen van wie ik denk dat ze best leuk gezelschap zijn,' vervolgde hij en keek me met sprankelende ogen aan. Die jongen bleef ook een rare, er viel niet over te twisten dat hij een womanizer was, of zijn hypofyse draaide overuren, maar ondertussen had hij geen vriendinnetje. Persoonlijk vond ik dat het daar eens tijd voor werd. Hunter was namelijk een leuke jongen, hij was leuk gezelschap, grappig, aardig en boven al, good looking, er moest toch wel een meisje voor hem zijn?
'Maar ik settel me niet, dat weet je toch?' grijnsde hij vervolgens en keek me veelbetekend aan. Afkeurend en koppig rolde ik met mijn ogen. Ja dat wist ik, en nee, dat maakt me niks uit, ik moest en zou hem koppelen!
'Ik ben eigenlijk op zoek naar een leuke uitdaging dit jaar. Misschien kun je me daarbij helpen, Campbell' hij leek er nog wat aan te willen toevoegen, maar hij hield zijn mond. Ook viel het me op dat hij me nog steeds Campbell bleef noemen. Nou, ik had hem gewaarschuwd, nu kreeg hij karma. Bij die gedachte lachte ik even kort in mezelf.
'Uitdaging? Wat voor een uitdaging, Ezra?' maar stiekem had ik al zo een vermoede, en wederom rolde ik met mijn ogen, jongens...

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

'Uitdaging? Wat voor een uitdaging, Ezra?' vroeg Alégria. Ik gromde en zei dat me geen Ezra mocht noemen, maar daar achteraan voor het eerst in mijn schoolcarrière op Hogwarts haar voornaam.
      'Een uitdaging, Alégria' zei ik. 'Een meisje die me niet na één avond al verveelt, snap je?'
Ik bekeek haar. Alégria was zo'n perfect meisje daarvoor. Ik zou geen move op haar maken, omdat ze een vriendje had en bij haar respecteerde ik dat. Ze leek dolgelukkig met de jongen te zijn, dus ik was blij voor haar. Ik gunde haar die liefde - de liefde die ik haar niet kon geven. Ik was niet verliefd op Alégria, slechts onder de indruk van haar. Volgens mij was haar hart letterlijk van goud gemaakt, want zo'n goed persoon had ik nog nooit leren kennen.
      'Ik denk alleen niet dat die op Hogwarts rondlopen,' zuchtte ik en ik dacht terug aan de meisjes die ik al wel had gehad. Saai en voorspelbaar - dat is wat ze waren. Ik wist dat veel mensen om me heen zich gingen settelen. Ze vonden de liefde van hun leven en hadden hun toekomst al volledig gepland. Dat was niets voor mij. Ik denk niet dat ik ooit verliefd zou worden, maar dat was ook niet erg. Geen handen vol, maar landen vol - zoals mijn oudere neef altijd tegen me zei.

[ bericht aangepast op 12 maart 2015 - 18:50 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Aragorn Arathornion

t karretje kwam langs en hij kocht ketelkoek genoeg voor 2 personen.Meestal ging t als voorraadje mee naar Zweinstein waar hij t later opat. Als eerstejaars had hij gehoopt dat er iemand langskwam met wie hij t wilde delen en later werd t een ritueel om t mee te nemen naar Zweinstein en t de volgende ochtend vroeg buiten op te eten. Gelukkig kon hij meestal de ergste drukte ontlopen door weg te glippen uit de Zaal en ergens anders te gaan eten. Lekker rustig en je hoefde niet sociaal te doen.Het verboden bos bevatte veel voedsel en dergelijke en t was redelijk mooi. Alleen de jachtopziener moest je ontwijken en soms t schoolhoofd.

---

I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

[ bericht aangepast op 7 maart 2015 - 21:19 ]

---

I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

Voor een tel keek hij me chagrijnig aan.
'Noem me geen Ezra..,' bromde hij en keek me waarschuwend aan waardoor ik even onschuldig met mijn ogen knipperde.
'Een uitdaging, Alégria,' zei hij rustig. Een beetje triomfantelijk keek ik hem aan, hij had me zowaar bij mijn voornaam genoemd! 'Een meisje die me niet na één avond al verveelt, snap je?' vervolgde hij. Mijn vermoede was dus juist, hij zocht basically een meisje die interessant genoeg was om het langer mee vol te houden dan een nachtje gezelligheid. Nadat hij dat gezged had keek hij me daarna onderzoekend aan. Van mijn gezicht, naar mijn hals, naar mijn borsten -ik zwoer dat hij even bleef hangen- en weer terug. Toen hij me weer in mijn ogen aankeek, keek ik hem glimlachend aan en wachtte af totdat hij verder zou gaan.
'Ik denk alleen niet dat die op Hogwarts rondlopen,' verzuchtte hij en keek even weg. Ik wou gaan protesteren, maar bedacht me dat hij wel ergens een punt maakte. Veel van de meisjes die ik kende waren namelijk al in een -beginnende- relatie. Totdat me opeens twee mensen te binnen schoten.
'Zijn Skylar en Aemilia geen opties? Allebei leuk gezelschap en ze hebben geloof ik geen vriendje! Hoewel Skylar wel erg close is met Antione...' zei ik opgewekt en keek hem triomfantelijk aan.
'Ga je trouwens nog naar dat begin-van-het-jaar gala?'

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

Totaal uit het niets - tenminste zo leek het - vroeg Alégria naar het gala. Het was nog niet zeker of dit gala daadwerkelijk plaats zou vinden, maar er werd genoeg over gespeculeerd. De ene vertelde dat het rond kerst zou plaatsvinden, de andere zei dat het als opening van het jaar zou gaan dienen. Ik dacht even kort na en automatisch verscheen er een grijns op mijn gezicht.
      'Natuurlijk ga ik daarheen,' zei ik. Bewust ontweek ik het feit dat het slechts een roddel kon zijn, want ik had er wel zin in. 'Ik heb al het perfecte pak gevonden. Klassiek zwart met wit, zoals het zou moeten. En jij, Alé?'
Ik zag Alégria al ronddartelen met James aan haar zij. Ik zag haar voor me in een kort, perzikkleurig jurkje dat haar goed zou staan. Ze zou de hele avond dansen en uiteindelijk James' liefdesverklaring van haar leven krijgen. Bij die gedachte moest ik even lachen, in de hoop dat Alégria het niet zou zien.
      'Ik zou niet eens weten wie ik als date mee zou moeten nemen,' zei ik. 'Maar ik zie mezelf wel solo gaan. Alle vrijheid van de wereld.'

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Andrew Whither

---

---

She was always looking for more..

Camille Jackson

Ze wa nog in gedachten verzonken toen Andrew op eens weee wat zegt. '' Ik moet naar de prefect coupe,'' waren zijn woorden. Camille knikte langzaam en glimlachte even. '' Ja, dat dacht ik al, '' zei ze toch lichtelijk teleurgesteld. Ze keek hem nog even aan en toen naar de trein. '' Nou ehh, succes dan. '' vervolgde zze na een koete stilte. Nogmaals glimlachte Camille naar de jongen die voor haar stond, toen pakte ze haar hutkoffer weer vast en liep naar een coupé. '' Ik spreek je later wel weer, '' sloot ze hun gesprek af nadat ze zich nog een keer had omgedraaid. Nog een keer glimlachte ze naar Andrew, toen draaide ze zich terug en hees met veel moeite haar hutkoffer de trein in. Ze haalde is diep adem en ging zitten in een nog vrij lege coupé. De paar mensen die er al zaten kende ze niet, en op het moment had ze niet veel zin om contact te maken. Ze zette de hutkoffer naast zich op het bankje en zettd de kooi met de uil erin ook neer. Ze ademde een keer diep in en uit en sloot haar ogen. Ze had best wel zin in het jaar, er zouden vast genoeg dingen gaan gebeuren. Camille bleef nog even zitten met haar ogen gesloten voor ze zacht begon te neuriën, iets wat ze bijna dde hele dag door deed en sommigen nogal irritant vonden. Uitei delink opende Camille haar ogen weer en keek ze stil naar buiten.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

De hele treinreis was rustig verlopen. Lucas was ook nog bij ons komen zitten, de jongen was een goede vriend van mij en Hunter en ook leuk om te plagen. Helaas had ik als prefect me moeten excuseren om naar de prefect coupé te gaan en daar dingen te bespreken. Echt geluisterd had ik niet, ik had veel liever zitten blijven praten met Lucas en Hunter. We bespraken eigenlijk totaal niets belangrijks en ik was er maar half met mijn aandacht bij geweest, wat was ik toch ook een goede prefect. Bij die gedachte grinnikte ik even in mezelf.
Na de prefect vergadering liep ik terug naar de coupé van Hunter, Lucas en mij. Lucas had waarschijnlijk ergens anders heen gemoeten want Hunter zat een beetje lonely op me te wachten en ik maakte een kort 'ahw' geluidje toen ik hem zag zitten door het raampje heen van de coupédeur.
'Hey Hunter!' kirde ik enthousiast en huppelde de coupé binnen, waardoor mijn haren vrolijk mee golfden. Plotseling schoot ik naar voren zodat ik half op zijn schoot viel en ik een beetje over hem heen naar voren gebukt stond, waardoor onze ogen op dezelfde ogen zaten. Een piepend geluid volgde en meteen wist ik dat we er waren. Een gevoel van geluk en vrolijkheid overspoelde mij even en mijn ogen zouden nu vast stralen.
'Ik denk dat we zijn aangekomen,' knipoogde ik en drukte zachtjes een kus op zijn neus, gewoon omdat het kon, aangezien we toch zo close op elkaar zaten. Wie weet zag dit er fout uit, maar zo bedoelde ik het in ieder geval totaal niet.


(I know, die gif slaat nergens op maar ja)

[ bericht aangepast op 12 maart 2015 - 7:54 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

Uiteindelijk was ik alleen achter gebleven in de coupé. Alégria had zich keurig op tijd gemeld in de prefect coupé en Lucas verdween praktisch gezien uit het niets. Ik rommelde wat in mijn hutkoffer en haalde hier Smekkies uit. Voorzichtig gooide ik er een in mijn mond. Grijnzend slikte ik het plakkerige spul door - aardbei smaak, mijn favoriet. Het doosje van de Smekkies legde ik naast me neer op de bank en ging wat onderuit zitten. Toen ik even alleen gezeten had, hoorde ik de vrolijke stem van Alégria weer. Ze riep mijn naam en liep de coupé binnen. De trein schokte hard, wat ervoor zorgde dat Alégria haar evenwicht verloor en half op mijn schoot terecht kwam. Even schrok ik omdat ze plots erg dicht in mijn comfortzone beland was.
      'Ik denk dat we zijn aangekomen,' zei ze met een knipoog. Ze drukte zacht een kusje op mijn wang. Opnieuw schrok ik. Ik was niet bang van een meisje dat zo dicht bij me in de buurt kwam, maar dit was ik niet gewend van Alégria. Lieve Alégria, maar vooral ook niet-vrijgezelle Alégria. Toch ontstond er een brede grijns op mijn gezicht. Ik knipoogde uitdagend naar haar.
      'Laten we gaan dan,' zei ik. Ik kon mijn enthousiasme jegens Hogwarts goed onderdrukken, want ik wilde niet als een mietje overkomen. Zo was ik niet. Ik hielp Alégria overeind door haar hand vast te houden en liet even mijn andere hand over haar rug glijden, maar ik ging niet verder dan haar onderrug.

---

Big girls cry when their hearts are breaking