MSV - Op een middelbare school (5) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Bram de Haas - Rosanne
Darius Visser - Jeffrey
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
Henk van Es - Rosanne
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jiang Chen - Rosanne
Joris Franksen - Marjanne
Kate Teresa Vergeest - Marieke
Jelle van Dijck - Kelly
Layla Caspers - Natas
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia

Andere personages:
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Taco Boersma - Alicia

Speeltopics: 1, 2, 3, 4
Praattopics: 1
Rollentopic


Indeling groepjes sportweek
Groep 1
Maya van Leemhuizen – Alicia
Henk van Es - Rosanne
Thomas van Hof – Anouk
Kyra van Bakkum – Lisa
Ramon Scheepsma - Natas
Isa de Vries – Marjanne

Groep 2
Jiang Chen – Rosanne
Bram de Haas - Rosanne
Darius Visser – Jeffrey
Joris Franksen - Marjanne
Mia den Hertogh - Natas
Jelle van Dijck - Kelly
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

Groep 3
Tyler Michigan – Lisa
Qaasim Braam – Alicia
Ian van Dijck - Kelly
Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
Layla Caspers – Natas
Phoebe van Longen – Rosanne
Kate Teresa Vergeest – Marieke

[ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik hoop ook dat we vroeg kunnen gaan slapen. Waarschijnlijk doe ik toch al geen oog dicht.' In de warmte van het kampvuur was het nog wel lekker, maar ze wist zeker dat ze straks in haar slaapzak lag te rillen. Onbewust keek Mia Ramon na toen hij naar de tenen toeliep, al waren haar gedachten er niet helemaal bij. Ze vroeg zich half af waarom er gegild werd, maar probeerde zichzelf gerust te stellen. Het was vast niets. Sommige meiden gilden gewoon snel. Of begonnen spontaan iemand te slaan.
Ze keek rond om te zien of Qaasim al in de buurt was. Verderop klonk het getik van een bal tegen een schoen en omdat Joris en Thomas hier zaten en Ramon was weggelopen, nam ze aan dat hij het was. Het zouden Bram en Henk ook nog kunnen zijn, maar ze verwachtte dat die wel meer lawaai zouden maken met zijn tweeën. Ze vroeg Kate of ze haar zaklamp mocht lenen en liep toen op het geluid af. Ze vond het doodeng, maar nog enger was het als hij boos op haar bleef en straks wraak wilde nemen. Ze kende de jongen niet, ze had geen idee wat er in zijn gedachten omging. Toen Mia dichterbij kwam, zag ze dat het inderdaad Qaasim was. Alleen het wit van zijn ogen en de strepen op zijn shirt vielen op. Zodra de bundel van haar zaklamp op hem viel, ving hij de bal op.

Every villain is a hero in his own mind.

"Een hele grote spin," zei Jelle onverschillig en greep naar de zak met marshmallows. Hij pakte er een hand uit en gaf er een aantal aan Ian. Ian stak er een stuk of wat aan de stok die hij had en hielt ze in het vuur. Zijn aandacht ging naar Ramon die richting de tent van de meiden liep.
"Gast, let op!" Jelle gaf Ian een duw en wees naar de marshmallows die flink zwart waren en er kwam zelfs een vlammetje vanaf. Geschrokken trok Ian hem uit het vuur. "Nou, dat waren mijn lekkere dingen..."
"Kijk voor je en je hebt je andere lekkere ding." Zei Jelle droog. Ian keek vooruit en zag wie Jelle bedoelde, zijn gezicht vertrok en hij keek zijn broer boos aan.
"Je mag maar hopen dat niemand dat gehoord heeft," fluisterde hij toe en hij deed nieuwe marshmallows op de stok.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Misschien was het al dood?' opperde Ramon. Hij kon zich niet voorstellen dat iemand hier zo kien was om een konijn te vangen. 'Ik denk dat ze het hier gewoon hebben neergelegd om je te laten schrikken.' Tijdens een vakantie had hij wel eens een dode slang bij de buurvrouw in de caravan gelegd, dus hij kon er - als hij heel eerlijk was - wel de humor van inzien.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ja, maar zoiets doe je toch niet! Ik stapte erop!' Ze rilde. Ze veegde haar rode haren uit haar gezicht en keek naar Ramon. 'Je vindt me zeker vast een aanstelster?' Ze wist flauwtjes te glimlachen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Layla draaide zich weer naar Jiang toe toen de tweeling weer met elkaar in gesprek ging. 'Sorry, ik was even afgeleid. Je zou me over je vakantie vertellen!'

Every villain is a hero in his own mind.

Ramon schudde haastig zijn hoofd - iets te haastig misschien. 'Nee hoor. Ik snap best dat je schrikt.' Hij zocht naar woorden. Hij voelde zich een beetje lomp, zo in de tentopening. 'Zal ik hem voor je weghalen?'

Every villain is a hero in his own mind.

Jelle stond op. "Ik ga even naar de meiden tent," grinnikte hij en gaf Ian een klap op zijn schouder. Hij liep naar de meiden tent en zag daar Ramon staan praten tegen iemand binnen in de tent, toen hij wat dichter bij kwam zag hij dat Ramon met Phoebe aan het praten was.
"Alles oké? Ik hoorde een gil hier vandaan komen een aantal minuten geleden." Hij had moeite met het inhouden van zijn lach, maar deed toch zijn uiterste best.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Alles gaat prima,' antwoordde Ramon.
'Graag,' zei Phoebe dankbaar. 'Misschien kunnen we hem verderop in het gras leggen?' Ramon maakte geen bezwaar en Phoebe keek even gebiologeerd naar zijn grote, sterke handen. Ze slikte en trok vlug haar slippers aan. Ze volgde hem naar buiten en scheen behulpzaam bij met haar telefoon. Hij legde - misschien wel omdat zij erbij was - voorzichtig het konijn neer in het gras achter een holle boom.
'Bedankt Ramon. Lief dat je dat wilde doen. Enne, sorry dat je nu niet bij de anderen zit vanwege mijn gegil.'

[ bericht aangepast op 16 dec 2015 - 21:19 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Oh, geeft niks. Ik moest toch naar de wc.' Ze liepen terug naar de tent, waar Jelle nog stond. 'Welterusten!'
Phoebe zei eveneens gedag. 'Geintje van jou zeker, he?' fluisterde Ramon hoofdschuddend toen Phoebe weer naar binnen was gegaan. Als iemand dol was op flauwe grappen dan was het de tweeling wel. 'Laat ik mijn handen maar eens wassen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Jelle grinnikte en knikte even.
"Ideetje van Ian en mij. We vonden hem en hadden eigenlijk meteen bedacht om dit te doen. Hoe was Phoebe eraan toe toen je haar vond?" vroeg hij terwijl hij met Ramon meeliep.

[ bericht aangepast op 16 dec 2015 - 21:29 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ramon draaide de kraan open en hield zijn handen eronder. 'Het viel me mee. Ze was er bovenop gaan staan en dacht dat iemand een konijn had vermoord. Het was wel wat sneu.' Hij veegde zijn natte handen aan zijn broek af.

Every villain is a hero in his own mind.

"Arme Hendrik," zei Jelle met een kleine grijns. "Het was niet de bedoeling dat er iemand op ging staan, dat is echt sneu... Ach ja, gebeurt is gebeurt. Hopen dat ze er geen nachtmerries aan overhoud." Hij haalde zijn schouders even op.
"Wat hebben jullie gedaan vandaag?"

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ramon gebaarde eerst even naar de pisbakken en keerde daarna weer terug. 'We moesten vlotten bouwen en naar de overkant van het meer varen en daarna hebben we een GPS-tocht gedacht. Was nog best intensief, dus ik hoop dat ze het daarbij houden en we de rest van de avond gewoon kunnen chillen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Phoebe ging onder de dekens liggen en slaakte een zucht. Ze zou blij zijn als deze dag voorbij was. Ze pakte een boek uit haar tas en dacht nog even aan Ramon. Het was wel lief dat hij even bij haar was komen kijken.

--

'Ik ben bij mijn grootouders in Bejing geweest,' antwoordde Jiang. 'En we hebben door China gereisd. Het was een leuke vakantie,' besloot hij glimlachend.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Thomas was opgeschrokken bij het gegil en zat eigenlijk de hele avond al niet zo lekker in zijn vel. De tweeling had een hyperactieve entree gemaakt en hij ergerde zich mateloos, zenuwachtig beet hij op zijn nagel voordat hij opstond om mee te delen dat hij naar bed ging. "Ik ben er eigenlijk wel klaar mee, dit kamp is vreselijk saai. Ik ga alvast slapen."

Everything is illuminated by the light of our past.