• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Je hebt helemaal gelijk,' zei Isa zoetjes. 'Laten we er dan inderdaad leuke dagen van maken.' Ze had de grootste moeite om zich in te houden, maar wist dat het niks zou helpen als ze nu zou zeggen wat ze in werkelijkheid dacht. Ze zou Layla alleen maar een groot plezier doen: hoe meer aandacht ze kreeg, hoe beter. 'Heeft er niet toevallig iemand een gitaar mee? Ik ben gek op van die countryliedjes!' zei ze daaromx


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Layla beeldde zich Isa even in met een cowboyhoed en een grasspriet tussen haar lippen en grinnikte inwendig. Countryliedjes - waarom verbaasde dat haar niet.
    'Jij speelt gitaar toch?' vroeg ze Ramon. 'Al kan ik me niet voorstellen dat jij de nieuwe John Denver bent.'
    'Mijn gitaar heeft de afgelopen maanden meer als decoratie gediend. Ik heb hem niet meegenomen.'
    'En jij, Jiang?' Ze haalde even een hand door zijn donkere haar. 'Jij lijkt me echt zo'n hopeloze romanticus met een akoestische gitaar.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    ''Ja, een spooktocht had me leuk geleken,'' had Thomas iets wat sarcastisch en geïrriteerd geantwoord op Ramon. Hij keek richting Jiang en kon zich niet voorstellen dat hij gitaar speelde, daar was hij veel te knullig voor. ''Een hopeloze romanticus? Misschien alleen hopeloos.'' Hij grinnikte kort.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    'Gezellig, Thomas.' Isa keek hem geïrriteerd aan. Ze wist nooit waar ze met die jongen aan toe was: het ene moment gedroeg hij zich aardig, het ander moment was hij een arrogante, achterlijke kwast. 'Goeie toevoeging aan het gesprek.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Jiang vond het verre van prettig dat Layla zomaar op zijn schoot was geploft en hij wilde haar het liefste wegduwen. Haar gedrag maakte altijd dat hij zich vreselijk ongemakkelijk voelde, alsof hij zich moest schamen voor wie hij was.
    'Ik speel geen gitaar,' zei hij kortaf, een reactie waar hij haast trots op was. In zijn schulp kruipen was meer zijn ding.
    'Moet jij niet lekker bij Bram op schoot zitten?' zei Phoebe geërgerd. 'Als jij hier ook bent om Jiang te treiteren hoepel je maar op.'
    Ook Phoebe schrok van haar eigen reactie. Ze kon er gewoon niet meer tegen dat Jiang continu te kakken werd gezet.
    'En hij is ongetwijfeld een stuk romantischer dan jij bent,' vervolgde ze bits tegen Thomas.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Je bent toch niet jaloers he, Phoebe? Wil je soms zelf graag op Jiangs schoot zitten?' Het ongemak droop van Jiangs gezicht en ze vroeg zich af of hij haar werkelijk zo vreselijk vond. 'Jiang is nu eenmaal een stuk leuker dan Thomas. Doe nou niet alsof het een doodzonde is om jouw bestie aantrekkelijk te vinden.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Thomas keek even fronsend richting Phoebe die wel heel fel reageerde, ''ik maakte maar een grapje,'' mompelde hij voorzichtig waarna hij kort zijn ogen ten hemel sloeg. Na de vraag van Layla keek hij nogmaals richting Phoebe en voelde hij zich iet wat ongemakkelijk want hij vond Layla nou ook niet bepaald de afschuwelijkste.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    'Ga lekker iemand anders vervelen,' zei Phoebe tegen Layla. 'Als je oprecht geïnteresseerd in hem was zou je je niet zo nep gedragen.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Layla begon haar geduld een beetje te verliezen. Wie dacht die del was dat ze was, dat ze zomaar voor anderen kon invullen hoe zij zich voelden?
    'Heb jij soms een zesde zintuig, dat je kunt zien wat ik al dan niet voor Jiang zou kunnen voelen?'


    Ramon wist niet of hij zich in het gesprek moest mengen of niet. Hij begreep niet echt wat Phoebes probleem was. Hij vond Layla best oké en hij dacht niet dat ze tijd zou verspillen aan jongens die ze niet écht interessant vond. Bovendien was Jiang niet foeilelijk - Ramon zag hem zelfs terdege als een concurrent en hij voelde zich helemaal niet zo prettig onder Phoebes heftige reactie. Had Layla gelijk? Viel ze inderdaad zelf op Jiang?
    Hij kende haar niet zo heel goed, maar haar felheid verbaasde hem opnieuw. Hij stond op en pakte wat een flinke tak om ermee in het vuur te porren, zodat de vlammen niet wegzakten. Hoe leuk hij haar ook vond, Phoebe had wel een beetje de sfeer verpest en dat vond hij jammer.

    [ bericht aangepast op 10 dec 2015 - 10:58 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Isa zuchtte zacht en ging toen staan. 'Oké jongens, ik zag net marshmallows. Als we Thomas en Ramon nou even lekker als echte mannen het vuur laten aanmaken, zullen wij die dan ophalen, Phoebe?' Ze trok haar vriendin overeind en nam haar mee. Ze wist dat Ramon waarschijnlijk wel in zou grijpen als Layla echt vervelend tegen Jiang ging doen, maar hoopte eigenlijk dat Jiang eens zelf zou aangeven wanneer hij iets leuk vond en wanneer niet. Hoe meer Phoebe het voor hem opnam, des te kleiner hij werd gehouden. 'Denk je dat Jiang het heel erg vervelend vindt dat Layla bij hem op schoot is gaan zitten?' vroeg ze zich hardop af, toen zij en Phoebe buiten gehoorafstand van de rest waren.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    [ bericht aangepast op 10 dec 2015 - 22:32 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Jiang wist ook niet waarom Phoebe zo kwaad reageerde. Zo gedroeg ze zich nooit. Ze was beschermend naar hem toe, maar waar kwam dit vandaan?
    Het lukte hem om Layla heel galant van zijn schoot te duwen, waardoor ze naast hem kwam te zitten en zuchtte even. Hij vond het vreselijk om zo het middelpunt van de aandacht te zijn.


    Phoebe haalde haar schouders op. 'Hij doet maar,' mompelde ze. Ze wierp Jiang een vernietigende blik toe. 'Ik kan niet tegen haar neppe gedrag. Ik wil niet dat ze Jiang kwetst.'
    Voor de tweede keer die dag bezorgde haar zoemende telefoon haar de stuipen op het lijf. Haar handen trilden een beetje toen ze haar bericht las en ze schoof hem in haar broekzak. Haar kaken verstrakten en ze glimlachte gedwongen naar Isa. 'Vergeet maar wat ik allemaal gezegd heb. Ik heb weinig vrienden gemaakt, dus ik ga vroeg mijn nest in.' Ze dacht nog steeds aan haar bericht. Het was alsof de telefoon nog steeds tegen haar been aan het zoemen was.
    Ze zou zich meteen inschrijven voor een vechtsport als het kamp voorbij was. Ze moest zich leren verweren, zodat niemand haar meer pijn kon doen.

    [ bericht aangepast op 10 dec 2015 - 22:38 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Isa keek Phoebe na toen ze wegliep naar de tenten en fronste. Het was duidelijk dat Phoebe alleen wilde zijn; het was net of er meer aan de hand was dan enkel dit voorval met Jiang. Van wie zou het berichtje zijn geweest? Phoebe had een gezicht getrokken dat Isa nog nooit eerder had gezien, al kon ze de uitdrukking niet direct plaatsen. Schrik? Angst? Verdriet?
    Het jaar en het kamp waren nog maar net begonnen en nu al was er behoorlijk wat drama. Jiang die gepest werd - al was dat niet nieuw -, Phoebe die plotseling voor zichzelf opkwam, Mia die Qaasim pijn had gedaan... Er hing een vreemde sfeer en Isa vroeg zich af wat de rest van het jaar hen zou brengen.
    Ze pakte een zak met marshmallows, een paar stokjes en liep toen terug naar de anderen. 'Hier zijn de marshmallows!' Ze gooide de zak bij Jiang op schoot - kon Layla er ook niet meer opkruipen - en zei toen: 'Phoebe is heel erg moe, dus die is al gaan slapen, zodat ze de rest van de dagen beter kan volhouden.' Ze maakte kort oogcontact met Jiang, maar wendde toen snel weer haar blik af en plofte neer naast Ramon.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ramon was teleurgesteld dat Phoebe al was gaan slapen. Het was een domme gedachte, maar als ze iets in hem zag, dan was ze wel gebleven, toch? Hij werd er een beetje humeurig van en dat ergerde hem. Gauw prikte hij twee marsmellows aan een stokje en stapte iets dichter naar het vuur toe.
    'Het is echt een eeuwigheid geleden dat ik dit heb gedaan,' zei hij met een grijns tegen Isa toen ze naast hem kwam staan.


    Het had Layla niet verbaasd dat Jiang haar subtiel naast zich had neergezet. Eigenlijk was het wel een schatje, moest ze toegeven.
    'Zo, ben je nog weggeweest tijdens de zomervakantie?'
    Mia staarde voor zich uit. Misschien kon zij ook beter gaan slapen? Ze was nou niet echt gezellig. Kate was met Joris in gesprek, Isa met Ramon en alleen Thomas stond dicht bij genoeg om mee te praten. Ze zou echter niet weten wat ze daartegen moest zeggen. Bovendien was ze bang dat Qaasim straks zou komen en bij hem in de buurt wist ze al helemaal niet hoe ze zich moest gedragen. Ze moest nog steeds haar excuses aanbieden, maar ze wist niet wat ze moest zeggen. Toch leek enkele 'sorry' beter dan helemaal niets. Zou ze hem moeten gaan zoeken? Het was al donker en dan dwaalde ze liever niet over het terrein rond...
    Twee personen stapten uit de schaduwen vandaan en Mia zag dat het Darius en Maya waren. Ze glimlachte waterig en was blij toen ze bij haar kwamen zitten. 'Waar bleven jullie zolang?'

    [ bericht aangepast op 11 dec 2015 - 9:36 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Zo zonde,' zei Isa, die haar vingers aflikte omdat ze net getest had dat de marshmallow die ze aan haar stokje had gedaan, al zacht was. 'Het is zo lekker! Al weet ik 'm nooit perfect te maken.' Ze keek teleurgesteld toen een klein stukje pikzwart was. 'Ik laat ze altijd te lang in het vuur hangen.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain