• Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

    Personages:
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser - Jeffrey
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Ian van Dijck - Kelly
    Isa de Vries - Marjanne
    Jiang Chen - Rosanne
    Joris Franksen - Marjanne
    Kate Teresa Vergeest - Marieke
    Jelle van Dijck - Kelly
    Layla Caspers - Natas
    Maya van Leemhuizen - Alicia
    Mia den Hertogh - Natas
    Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
    Phoebe van Longen - Rosanne
    Ramon Scheepsma - Natas
    Thomas van Hof - Anouk
    Qaasim Braam - Alicia

    Andere personages:
    Jordana "Jordy" Visser - Natas
    Taco Boersma - Alicia

    Speeltopics: 1, 2, 3, 4
    Praattopics: 1
    Rollentopic


    Indeling groepjes sportweek
    Groep 1
    Maya van Leemhuizen – Alicia
    Henk van Es - Rosanne
    Thomas van Hof – Anouk
    Kyra van Bakkum – Lisa
    Ramon Scheepsma - Natas
    Isa de Vries – Marjanne

    Groep 2
    Jiang Chen – Rosanne
    Bram de Haas - Rosanne
    Darius Visser – Jeffrey
    Joris Franksen - Marjanne
    Mia den Hertogh - Natas
    Jelle van Dijck - Kelly
    Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

    Groep 3
    Tyler Michigan – Lisa
    Qaasim Braam – Alicia
    Ian van Dijck - Kelly
    Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
    Layla Caspers – Natas
    Phoebe van Longen – Rosanne
    Kate Teresa Vergeest – Marieke

    [ bericht aangepast op 15 dec 2015 - 22:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'We mogen vanavond een kampvuur maken,' zei Phoebe. In stilte baalde ze enorm dat dit ene kleine moment waarop ze eindelijk met hem kon praten was verstoord.
    'O!' bedacht ze zich plotseling. 'Misschien moeten we vast wat hout bij elkaar sprokkelen.' Haar gezicht glom ineens van het enthousiasme. 'Aangezien we er toch ook bijna zijn!'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Nou, dan hebben we het niet echt getroffen met ons groepje, hè?' zei Joris, blikkend op Elin. Hij had nooit echt een hekel aan haar gehad, maar zij en haar vriendengroepje hadden hem ook nooit echt weten te interesseren en hij vond ze af en toe behoorlijk kinderachtig en onaardig.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ramon grinnikte om haar enthousiasme. 'Nou, laten we daar nog maar even mee wachten totdat we zeker weten dat we er bijna zijn. Straks sjouwen we ons een ongeluk en moeten we nog een half uur lopen.'


    'Niet echt,' bromde Mia. 'Nou ja, het zijn vooral Bram en Elin die sfeer een beetje verpesten.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'We kunnen ze ook de verkeerde kant opsturen, ik heb nu toch de GPS.' Hij glimlachte bij het zien van haar geschrokken gezicht. 'Dat was een grapje.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'We zijn er echt bijna,' hield Phoebe vol. 'Kijk maar,' zei ze na tien minuten trots. 'Eindelijk terug.' Ze voelde er veel voor om eindelijk dat snikhete vest uit te trekken, maar wilde niet nog meer vragen van anderen.
    'Ik ga wat hout zoeken,' zei ze. 'Zin om me te helpen?' vroeg ze een beetje verlegen.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ''Ik voel me eigenlijk nogal het derde wiel aan de wagen,'' lachte Thomas. ''Ik laat de tortelduifjes anders wel alleen.''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Thomas' woorden benauwden Ramon nog al. Had hij iets door? Hij ervoer sterk de neiging om weg te lopen, maar hij kon geen goed excuus verzinnen.
    'Ik ga eerst even wat drinken en zo, als je het niet erg vindt,' zei hij daarom maar.


    Mia keek vanuit haar ooghoeken naar Joris, niet zo goed wetend wat ze tegen hem moest zeggen. Hij was best aardig, maar ze voelde zich toch niet helemaal op haar gemak. 'Denk je dat we nog lang moeten lopen?'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'O, oké,' zei Phoebe een beetje teleurgesteld. 'Tot later dan.' Ze had zo onderhand het gevoel dat ze bezweek in haar vest en trok deze uit terwijl ze bij de jongens weg liep. Ze keek naar haar arm. Het leek wel een bloeduitstorting en deed vreselijk veel pijn. Ze liep een stukje terug het bos in en begon grote stukken hout bij elkaar te zoeken. Het was behoorlijk naïef van haar geweest om te denken dat hij alleen met haar wilde zijn. Ze kenden elkaar nauwelijks, maar toch. Ze bestudeerde hem al zo lang dat ze ondertussen iedere gezichtsuitdrukking en beweging van hem herkende. Het was misschien te mooi om waar te zijn.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Hij bestudeerde de GPS. 'Nee, ik denk dat we nu toch echt wel in de buurt komen...' Hij keek nog een keer. 'Als we hier door de struiken gaan, snijden we een stuk af, volgens mij.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    ''Hé Ramon, is er niks tussen jullie twee?'' Vroeg Thomas nieuwsgierig terwijl hij haastig zijn tempo probeerde bij te houden nadat Phoebe weg was gelopen. ''Ze is zeker niet verkeerd,'' voegde hij er schaamteloos aan toe.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Ramon schrok van die woorden. Was hij zo doorzichtig?
    Hij trok zijn wenkbrauwen op in gespeelde verontwaardiging. 'Kom op, man. Ze is zo ongeveer de grootste nerd van de klas en ze zegt amper een woord. Geef mij Isa of Kyra maar.'


    'Laten we dat maar doen dan,' zei Mia. Hoe eerder ze terug waren hoe beter.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Ik ga niet door die vieze struiken lopen,' zei Elin. 'Daar zitten allemaal spinnenwebben in.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Mia rolde met haar ogen. Ze keek op naar Joris, hopend dat hij durfde te zeggen wat zij dacht.


    Every villain is a hero in his own mind.

    ''Isa of Kyra?'' Hij lachte even en keek achterom, ''Kyra is wel oké maar Isa, zij is gewoon weg knap.'' Thomas had zijn ogen al een tijdje op haar gericht maar het was nooit gelukt echt een praatje te maken. Misschien deze week.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Zeker. 'Ze zijn beiden wel gezellig,' vond Ramon, hoewel Isa toch zeker zijn voorkeur genoot.


    Every villain is a hero in his own mind.