• How To Be A Heartbreaker • Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 16:14 ]

---

El Diablo.

Ze schudde lachend haar hoofd, ‘’misschien denk ik wel anders, maar zou dat je wel interesseren?’’ Ze bekeek me met een grijns en er rolde weer een korte lach over mijn lippen. ‘’Dat zou mij zeker interesseren,’’ speelde ik haar spelletje mee.
Nadat ze had gefronst sierde een grijns haar lippen. ‘’Jij was toch diegene die me wou helpen, ik denk dat jij op een afspraak uitging en ik denk dat het eerder omgekeerd is, al heb je misschien ook gelijk. Misschien ook niet. Ik ben zeker niet de enigste, maar hoe goed ken je me?’’ De lokken vielen voor de tweede keer voor haar gezicht en ik draaide ze een paar keer om mijn vingers om ze vervolgens weer achter haar oor te plantte. Ik was duidelijk afgeleid van het gesprek.
‘’Ik ken je nu al door en door. Ik ken dat soort types,’’ herpakte ik mezelf. ‘’Rijke vaders, een inloopkast. . .’’ Ik grijnsde onschuldig, ‘’het enigste wat je mist is een leuke jongen naast je zij en toevallig krijg je die kans nu.’’ Ik glimlachte nu voldaan en veegde mijn hand over mijn shirt die licht gekreukeld was. ''Het maakt ook allemaal niks uit, daarnaast heb je die kans gepakt en wie weet krijgen we beide een leuke avond.''

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 18:31 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge

"Dat zou me zeker interesseren," antwoordde hij m'n vraag. "Oké, laat ik zeggen fifty/fifty. De helft komt van andere mensen en de helft van mij, ik ga het niet ontkennen, Owen Johnson." Ik wist ook z'n achternaan, maar hij zelf leek niet zo Amerikaans als z'n achternaam -- iets wat hem interessant maakte.
      Pas toen Owen in m'n haren friemelde en de lokken achter m'n oren schoof, zoog ik verrast wat lucht in -- wat opging in een paar kuchen. Ik voelde een beetje bloed naar m'n wangen stijgen, waardoor ik het liefst m'n hele hoofd had voorzien van een grote zak erover.
      "Ik ken je nu al door en door. Ik ken dat soort types," vertelde Owen me, waardoor ik me weer probeerde te herpakken -- echter bleven mijn wangen warm voelen. "Rijke vaders, een inloopkast. . ." de grijns om Owen's lippen liet me lachen, echter leek het erg makkelijk te raden wat hij nu dacht. "Het enigste wat je mist is een leuke jongen naast je zij en toevallig krijg je die kans nu." Met een glimlach bekeek ik Owen. "Ben jij die leuke jongen dan?" Even bekeek ik hem vanonder m'n wimpers, misschien voor even -- totdat ik hem moest dumpen, alhoewel hij inderdaad erg knap is. "Het maakt ook allemaal niks uit, daarnaast heb je die kans gepakt en wie weet krijgen we beide een leuke avond."
      "Misschien, misschien ook niet. Het ligt eraan wat we ervan maken," opperde ik, maar had gelijk spijt van m'n woorden -- dat klonk toch niet als een voorstel om iets anders te doen als wiskunde? Wat toch waarschijnlijk het geval zou zijn. . .

[ bericht aangepast op 24 feb 2015 - 17:04 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Damon Donovan August Sommers
Damon schudde zijn hoofd en bedankte vriendelijk. Hij rookte niet. Nooit gedaan en zou hij nooit doen. Hij vond het persoonlijk smerig, maar iedereen zijn eigen ding. Hij keek nog even vanuit zijn ooghoeken en glimlachte scheef.
"Zeg, je bent vast geen interesse om na school met mij een kop koffie te halen en me meer te vertellen over feminisme? Of over jezelf in het algemeen?" zei hij, met nog steeds een scheve glimlach op zijn gezicht. Hij haf zijn mobiel al klaar om een of andere Kelsey te vertellen dat hij haar helaas pas na het eten kon zien. Wat niet weet, wat niet deert was het toch? En Lynn was niet lelijk, ze vereiste alleen een andere aanpak. Geen directe aanpak van flirten, dat zou ze alleen maar afwijzen, dacht Damon. Hij begon vast te typen en keek even over de rand van zijn mobiel. Bijna had hij het idee dat ze wist wat hij aan het doen was, dat hij haast zou hebben, omdat hij een andere date had. Nou paste dat bij zijn reputatie, maar daar gaf dit meisje niet om toch? En daarbij, ze kon het niet weten, dus waar maakte hij zich zorgen om.
"Het lijkt me wel gezellig om koffie te drinken met iemand die mijn reputatie niet aan me opdringt, " zei hij zacht lachend.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Elliot Sebastian Duchess

Terwijl hij door de gangen liep op zoek naar enig teken van zijn vrienden had Eli een naar gevoel over zich heen, alsof hij achtervolgd werd. En helaas zat zijn voorgevoel wel goed, want er zaten inderdaad twee grote kleerkasten -waarschijnlijk jocks- achter hem aan. Elliot versnelde zijn pas wat en op het moment dat ze dat ook deden draaide hij zich om. Eerst wilde hij rennen, maar dat had ook weinig zin gehad "Wat moet je van me." Elliot verhief zijn stem wat om intimiderende over te komen, want hij was zo'n kop of twee kleiner dan die kerels. "We moeten niets van je loverboy, het enigste wat we willen is dat stomme smoeltje van je verbouwen, sinds je mijn zusje gedumpt heb." zei de zwartharige en Elliot trok een wenkbrauw op en hield daarna zijn hoofd schuin. Een familielid kon hij er niet meteen opplakken, want met die pukkels en unibrauw kon hij niet echt opmaken wie het zou kunnen zijn. "Wat? Je hebt vast de verkeerde voor je, echt en als je een smoel zou kunnen verbouwen dan zou ik eerst met jezelf beginnen." Deze woorden had hij beter niet uitgesproken, want ze kwamen dreigend op hem af. Elliot ontweek een vlugge vuist en trapte de ene kerel goed, maar de andere had hem op zijn beurt al een klap gegeven. Een eerlijk gevecht kon je het zeker niet noemen. zeker toen hij werd vastgepakt door de ene en slagen ontving van de ander. Eli spartelde hevig tegen, maar hij zou zo één van zijn botten kunnen breken. "Owen ! Owééén!" riep hij dus maar in de hoop dat zijn beste vriend dicht in de buurt was. Hup weer een vuist, deze keer goed tegen Elliot's kaak en het ijzer in zijn mond liet hem weten dat zijn lip al goed aan het bloeden was.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Ja, ik verleid graag mannen met mijn sarcasme, geweldige lichaam en verblindende schoonheid." De grijns om haar lippen deed me haar even scheef aankijken. "Nah, mooi ben je wel -- alleen een blinde koe zou niet zien dat je mooi bent, right?" Rustig stak ik een sigaret op en blies de rook in een kringetje uit, iets wat een oefening was. "Werkt het al?" Met opgetrokken wenkbrauwen bekeek ik haar, werkt wat? "Darling, als je denkt dat ik kan helderzien heb je het fout -- aangezien ik geen idee heb van jou vraag." Beantwoordde ik soort van de vraag. Ze was me nooit eerder opgevallen, alhoewel ze een vest grote mond had. Mijn aandacht gold nooit voor de stille types, alleen maar brutaal. Het was van mij niet zo'n belang hoe ze eruit zagen, iedereem had wel wat moois -- ook Lillith, echter leek zij te dom omdat te beseffen.

Een ietwat korter stuk, maar de RpG is te leuk om dood te vallen. :')

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

---

† • † • † • †      Lynn Avery Troian Hastings      † • † • † • †

---

---

I'm tough, I'm ambitious, and I know exactly what I want. If that makes me a bitch, okay.

---

† Outfit † Damon Sommers †

---

Damon schudt zijn hoofd, en ik haal mijn schouders op. Vervolgens steek ik mijn sigaret aan en neem een diepe teug. Heerlijk.
'Zeg, je bent vast geen interesse om na school met mij een kop koffie te halen en me meer te vertellen over feminisme? Of over jezelf in het algemeen?' vraagt hij dan plotseling. Die had ik niet zien aankomen. Van het ene op het andere moment is hij ineens in me geinteresseerd. Nou, dat ging makkelijker dan het leek. Vervolgens pakt hij zijn telefoon uit zijn zak, waarschijnlijk om één of ander meisje laf via whapp te dumpen. Wauw. Ondanks dat houdt ik mijn gezichtsuitdrukking ver uit de buurt van afschuw.
'Het lijkt me gezellig eens koffie te drinken met iemand die mijn reputatie niet aan me op dringt,' vervolgt hij. Ha, hij moest eens weten.
'Weet je wat, is goed. Laten we dan meteen het volgende uur even skippen,' zeg ik. Meteen sta ik op, zin in - nog meer - koffie.

[ bericht aangepast op 19 feb 2015 - 15:35 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

"Nah, mooi ben je wel -- alleen een blinde koe zou niet zien dat je mooi bent, right?" Ik glimlach en bestudeer de rook die hij laat ontsnappen. Het zijn bijna volmaakte kringetjes, maar het is te zien dat hij geen vaste roker is. Ik zou hem kunnen laten zien hoe het moet, maar mijn armoede zorgt er voor dat ik besluit het niet te doen.
"Werkt het al?" Zijn wenkbrauwen schieten omhoog.
"Darling, als je denkt dat ik kan helderzien heb je het fout -- aangezien ik geen idee heb van jouw vraag."
Mijn mondhoeken kruipen omhoog en ik veeg een losse haar uit mijn gezicht. "Het verleiden, natuurlijk. Of vind je me te brutaal? Ik ken jouw type niet echt." De welbekende speelse grijnst ligt weer rond mijn lippen terwijl ik naar hem kijk.
Een pijnvolle steek gaat door mijn buik, en ik hoop maar dat niemand hem kan horen rommelen. Ik zou om eten kunnen vragen, maar ik verga liever van de honger dan dat ik bedel. Gelukkig treed ik morgenavond op met mijn bandje en krijgen we betaald in drank en zompige frieten, iets waar ik nu al naar uitkijk. De klanten, die vaak te dronken zijn om een bal te geven om wat voor muziek we maken, gooien zo af en toe een briefje van tien in onze fooienpot, wat er voor zorgt dat we aan het einde van de avond 50 euro hebben om onder ons zessen te verdelen. Dan hoef ik heel eventjes geen honger meer te lijden en kan ik peuken kopen. Maar het allerbelangrijkst is deze jongen om mijn vinger weten te winden, en het liefst zo snel en efficiënt mogelijk.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Damon Donovan August Sommers
Hij appte Kelsey dat hij haar pas na het eten kon zien. Zij zou hem helpen met geschiedenis, maar als Lynn dat ook kon dat veranderde er niks toch? Kelsey mocht self bepalen wat hij terug zou doen aka hij ging naar de bios met haar. Yay. Damon Was niet zo een bioscoop ganger, maar het zou vast wel leuk worden. Hij keek Lynn even met een schuin hoofd aan.
"Deal, ik heb toch alleen maar onzin vakken," zei hij met een glimlach. Het Was altijd zo leuk om de klas in te lopen en er bijna meteen weer uitgestuurd te worden. Daar Was toch niks aan? Het Was geeneens eerlijk. Maar Damon treurig er niet om. Hij pakte zijn tas en stond op.
"Heb je een auto of fiets hier staan? " vroeg hij aan Lynn. Als ze zelf een auto hier had staan was het misschien niet heel handig als ze met hem mee reed om koffie te halen. Damon bekeek Lynn even, heel vluchtig, zodat ze het niet merkte. Dat Was de eerste keer dat hij haar echt bekeek. Puur omdat hij nog nooit eerder op die manier over haar gedacht Had. Ze was tot nu toe altijd gewoon een meisje waarmee hij naar school ging geweest. Hij was benieuwd of dat zou veranderen.

---

We've lived in the shadows for far too long.

‘’Oké, laat ik zeggen fifty/fifty. De helft komt van andere mensen en de helft van mij, ik ga het niet ontkennen, Owen Johnson.’’ De manier hoe ze mijn achternaam uitsprak liet mij speels grijnzen, natuurlijk kwam de helft van haar.
Een paar vluchtige kuchen verlieten haar lippen en ik zag hoe haar wangen rode blosjes kregen. Vervolgens bekeek ze mij met een glimlach en keek ze verlegen onder haar wimpers naar mij. ‘’Ben jij die leuke jongen dan?’’ Ik haalde mijn schouders geheimzinnig op.
‘’Misschien, misschien ook niet. Het ligt eraan wat we ervan maken,’’ opperde ze en en ik lachte. ‘’Nou, laten we het rustig aan doen,’’ grapte ik. Mijn volgende zin werd vervolgens onderbroken toen ik mijn naam hoorde. ‘’Owen! Owééén!”’
Mijn hand liet ik over haar onderarm gaan en ik mompelde een vluchtige ‘wacht even’ voordat ik vertrok richting het geluid en daar Elliot, half bebloed zag staan. Een zenuwachtig lachje verliet mijn lippen voordat ik de jongen die op hem inbeukte weg duwde en hem een klap gaf om er toen een voor terug te krijgen. ‘’Doe normaal man,’’ kon ik nog uitbrengen en gaf hem toen nog een klap waardoor hij door zijn knieën zakte. Toen pas richtte ik me op Elliot en liet mijn hand op zijn schouder rustte en grinnikte dommig, ‘’dat had je lekker voor elkaar Elli.’’ Met mijn hand veegde ik over mijn eigen lip en zuchtte geërgerd. Ik was alles behalve een vechtersbaas maar had een rake rechtse.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge

De geheimzinnige glimlach deed me grijnzen -- waarschijnlijk was het iets in de richting van 'versieren', alhoewel hij zich daardoor interessanter maakte. Het was m'n doel hem interesse te laten hebben, alhoewel het nu eerder even omgekeerd leek -- en ik met naïeviteit, moest het anders aanpakken.
      "Nou, laten we het rustig aan doen," zei Owen grappend. Alweer schudde ik m'n hoofd, Owen leek alles behalve wiskunde te zien -- alles behalve dat. "Prima als jij dat zo graag wi-.." begon ik grijnzend, echter hoorde ik iemand gillen en Owen was na een vaag gemompel verder gegaan. Ze waren enkele meters verder weg en er was nog een jongen bij, volgens mij die voor Kendra bestemd was. Echter viel het gelijk op, dat ze aan het vechten waren -- waardoor ik met grote ogen toekeek, en daarna met m'n mobiel prutste en uiteindelijk toch op Owen afliep.
      "Gaan zonder een doei, erg onbeleefd," begon ik tadelend en wat grappend. "Wanneer was je eigenlijk van plan te komen? Want zo te zien heb je het erg druk met kleerkasten afschlachten, misschien is dat interessanter voor je -- alsnog wil ik de tijd," opperde ik met een zoete, maar zelfzekere stem. Daarna liet ik m'n blik over de andere jongen glijden, die er toegetakeld uitzag..

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

[ bericht aangepast op 21 feb 2015 - 17:00 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Elliot Sebastian Duchess

Verveeld lag Elliot op zijn bed in het kleine appartementje dat hij huurde. Het was misschien niet veel, maar goed genoeg om van het vreselijke gekibbel dat zijn ouders maakten af te zijn. Met een ijszakje op zijn kaak staarde Elliot nu dus doelloos naar het grauwe plafond, daarnet had hij er een goed boeltje van gemaakt. Nou het was niet zijn fout, want die jocks vielen hem aan... Een zucht verliet zijn lippen waarna hij rechtop ging zitten en even een pijnlijk gezicht trok, ze hadden niet enkel zijn kaak een goede mep gegeven maar ook zijn ribben hebben er flink vanaf gezien. Gelukkig was Owen hem komen helpen en had Eli m ook kennis gemaakt met Owens nieuwe 'vlam'. Zijn mobiel trilde plots en hij keek er met een opgetrokken wenkbrauw naar, wie zou dat nou zijn? Elliot ging wat beter zitten en nam zijn mobiel, waarna hij het berichtje van de nog onbekende persoon opende. 'Heb je zin om vanavond naar het strand te gaan en daar iets te drinken? x -K'. verrast, maar eveneens vrolijk herlas hij het berichtje nog eens en wist meteen dat dit Kendra was. Vrijwel direct opende hij een nieuw bericht en sms'te haar terug. 'Ja lijkt me leuk, zal ik je ophalen rond half zes of spreken we daar af? x -E' De ijszak haalde hij van mijn kaak af en dan liep Elliot naar de badkamer toe om zich op te frissen. Zijn weerspiegeling zag er wat verslagen uit, maar had vrolijke pretlichtjes in die bruine kijkers. Zijn kaak was ontzwollen maar nog lichtelijk blauw, en zijn lip was pijnlijk open gescheurd. De kraan liet hij open draaien en maakte met zijn handen een kommetje om het in zijn gezicht te spetten, daarna friste hij zich wat op. Eli had nog wat make-up liggen van één of ander onenightstand wat hem nu nog van pas konden komen, zo als een bb-créme die ongeveer dezelfde kleur had als zijn huid en daarna deed hij en wat poeder op. Niet veel maar genoeg om niet op te vallen. Nadat hij zichzelf goedgekeurd had liep hij terug zijn kamer binnen en keek naar zijn mobiel in de hoop al een antwoord ontvangen ze hebben.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[ bericht aangepast op 21 feb 2015 - 19:18 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Zorgvuldig streek ik langs mijn wenkbrauwen, ik zag er netjes uit. Een wit overhemd en een donkere spijkerbroek met een donkerbruine riem. ‘’Waar ga je heen?’’ Ik keek op vanaf de trap en dacht na over mijn antwoord. ‘’Huiswerk maken,’ riep ik en pakte mijn jas van de kapstok. Voordat ik het wist voelde ik een arm rond mijn bovenarm en keek ik geërgerd in het gezicht van mijn moeder die een stuk kleiner was dan mij. ‘’Huiswerk maken en niks anders,’’ sprak ze streng. Ze had het misschien zelfs niet door maar haar Marokkaanse accent zat er nog dik in. Mijn moeder haatte het wanneer je haar daar op aansprak meer omdat ze er weinig aan kon doen.
      Ik had een taxi genomen en reed door de rijke straat heen waar Elînor woonde. Papa’s prinsesje. Het was niet de eerste keer dat ik door deze straat reed maar elke keer verbaasde het mij dat mensen hier woonden. ‘’We zijn er.’’ De man die mijn taxi had bestuurd stopte voor een groot, wit huis. ‘’Bedankt,’’ mompelde ik en graaide in mijn zak voor wat geld. Ik had geen idee hoe deze nacht kon eindigen, er waren twee opties en ik accepteerde geen nee.
      Voor ik het wist stond ik voor de deur en drukte ik met mijn slanke vingers op de bel, wachtende tot iemand opendeed. Je kan dit Owen, Elîn was niks anders dan die andere huppelkutjes. Naast mooier dan al die andere was ze ook nog eens veel slimmer dan alle meisjes die ik ooit heb gehad. Misschien kon ik nog wat van haar leren ook. En zij natuurlijk van mij, maar op een heel ander gebied.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge

Een zucht verliet m'n lippen, nadat ik even m'n blonde lokken doorkamde. Waarom ik me ergens nog wat mooier maakte, just because the plan, daar draaide het allemaal om; het perfecte plan te hebben. Een zucht verliet m'n lippen nadat ik mezelf had bekeken in de spiegel; een lichtgeel, strak blousetje en een zwarte hoge cirkelrok, waarvan ik hield -- hoge rokken. Ik haalde nog een keer een hand door m'n haar en verliet daarmee de badkamer van me en liep door naar mijn slaapkamer, om daar de boeken voor wiskunde te pakken en die op m'n bureau te leggen.
      Een zucht rolde over m'n lippen, nadat ik naar beneden trippelde en de reusachtige keuken inliep. Als ik hem uitnodigde, moest ik op het minst drinken hebben -- waar mijn vader een hele voorraad had. Wij hadden zoals iedereen gewoon frisdranken, koffie of thee. Aan de whiskey voorraad van m'n vader kwam ik niet, die was hem te heilig en verboden voor iedereen behalve hem en m'n moeder, en z'n vrienden.
      Met een goedkeurend knikje hoorde ik de bel, waardoor ik even op m'n onderlip beet en me door de keuken naar de grote hal haastte -- die zich ontfermde over kleine gangen en de trappen naarbeneden richting zwembad. Ik haalde even diep adem en opende de deur, natuurlijk was het Owen. "Hey, kom binnen," een lichte glimlach gleed over m'n gezicht. "Wil je wst drinken bij het huiswerk of liever niets?" Ik blikte hem vanonder m'n wimpers aan en sloot de deur weer. "Was de weg moeilijk?" Uiteindelijk besloot ik toch maar vragen te stellen, met een lichte grijns rondom mijn lippen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."