• How To Be A Heartbreaker • Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 16:14 ]

---

El Diablo.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

---

---

Zoals ik had verwacht keek hij me verbaasd aan, maar herstelde zich en een uitdagende grijns verscheen op zijn lippen waarna hij ook nog zijn wenkbrauwen omhoog haalde. ''Nou eigenlijk.. De barbiepoppen heb ik al gedumpt, teveel oranje troep op hun gezicht.'' grijnsde hij. Ik rolde met mijn ogen, zulke mensen had je namelijk genoeg op deze school. Op alle scholen wel, maar hier hadden we er veel.
      ''Mooie dames de laatste tijd hoor, niet goed genoeg. Niet uitdagend genoeg..'' mompelde en boog daarna wat naar me toe. Ik keek hem met een amuserende blik aan en een lichte grijns verscheen op mijn lippen. ''Geen zorgen, darling.. I like pretty little things with sharp tongues.'' vervolgde hij. 'Just like you..' Ik liet mijn ogen rollen en tikte mijn sigaret lichtjes aan zodat het as op de grond zou vallen. ''Je weet dat ik niet maar voor je ga vallen? Zeker niet door de reputatie die jij hebt op school.'' zei ik en nam een hijs van de sigaret. Hij zou niet van mij moeten verwachten dat ik moeite voor hem zou doen – nu we het plan hadden niet, maar normaliter al zeker ook niet. ''Dus droom maar verder als je denkt dat je mij je bed inkrijgt.'' Met een sarcastische glimlach keek ik hem aan en lachte. ''Droom lekker verder, DiAngelo.'' zei ik lachend.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

''Mhm, ik denk dat iedereen je wel kent, Owen.'' Ik hield mijn hoofd iets schuin maar glimlachte zwakjes toen ik haar zag grijnzen. Was ze nou serieus? ''Het verbaasd me dat er geen meiden om je scharrelen, niemand laat toch iemand als jou zo rondlopen?'' Ik fronste maar herstelde mezelf snel en lachte zachtjes om haar compliment.
      ''Het verveelt,'' zei ik soepeltjes om vervolgens mij na haar verzoek om naast haar op de bank te zitten neerzakte. De sigaret hield ik losjes tussen mijn vingers en bekeek het blonde meisje. ''En noem me, Elín.'' Ik knikte, ''hoe weet je m'n naam eigenlijk? Zo interessant ben ik toch niet?'' Ze had een zelfverzekerde grijns wat mij wel aanstond. Ik haalde mijn schouders op, mijn ogen liet ik nogmaals over haar heen glijden – onderzoekend.
      ''Ik heb je wel eens zien lopen, ik ben niet gek. Daarnaast ben je niet te missen, je bent prachtig.'' Bij mijn compliment liet ik een lichte grijns op mijn glimlach verschijnen. Nu pas zie ik iemand over het schoolplein lopen die ik nodig moest spreken, ergens wou ik mijn kans bij Elín niet verpesten maar dit kon ik niet aan mij voorbij laten gaan. ''Elín,'' sprak ik om vervolgens op te staan en mijn sigaret op de grond gooide. ''Mijn gevoel zegt dat ik jou snel weer spreekt, en mijn gevoel klopt altijd.'' Ik pakte haar hand vast en gaf er een kus op. Weer verscheen er een halve grijns en ik draaide mij om, richting een van mijn beste vrienden tot ik werd geblokkeerd door twee meiden. Ik keek recht in het gezicht van Lilith en Lauren als ik het goed had. ''Pas je op,'' zei ik tegen de twee. Lilith had ik wel eens gezien maar Lauren had ik liever gezien. Over lekkere blondjes gesproken.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Lilith Kennedy Rosman.
Net op het moment dat we weg willen lopen bots ik bijna tegen een grote, gespierde jongen aan. Owen.
''Pas je op,'' snauwt de jongen, terwijl hij zijn ogen over ons laat glijden.
Een zucht verlaat mijn lippen terwijl ik moeite moet doen om mijn middelvinger niet meteen naar hem op te steken. "Jij komt onze kant op, spierbundel, niet andersom." Nu is het mijn beurt om hem van top tot teen te bekijken.
Hij is ongeveer een kop groter dan ik en met al zijn spieren zou ik met mijn iele lichaam ongeveer twee keer in het zijne passen. Ik ken hem niet goed, maar zie hem maar al te vaak lopen - om zo'n verschijning kun je bijna niet heen - iets wat ongeveer het tegenovergestelde is van wat mensen, waarschijnlijk, van mij denken. Ik probeer altijd maar zoveel mogelijk in de massa op te gaan en dat lukt tot nu toe prima. Mensen onthouden vaak alleen mijn naam omdat hij zo heerlijk gekozen is door mijn moeder, en ik probeer er maar zoveel mogelijk eer aan te doen door over te komen als boos en ongeïnteresseerd.
Ik frunnik wat aan de ring om mijn vinger terwijl ik oogcontact maak met Lauren. "Zullen we gaan?"

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Elînor 'Elîn' Taylor Lindström

      "Ik heb je wel eens zien lopen, ik ben niet gek. Daarnaast ben je niet te missen, je bent prachtig." De grijns om z'n lippen liet me alleen vertwijfelen, was hij nou serieus geïnteresseerd aan mij? Of zoals je het bij jongens kon noemen, interesse om iemand het bed mee in te krijgen.
      "Elîn, mijn gevoel zegt dat ik jouw snel weer spreek, en mijn gevoel klopt altijd." De plotselinge warmte om mijn hand, liet me enkel vlug opkijken. Voordat m'n hand nog kon bewegen, voelde ik al z'n lippen erop -- tot mijn verassing, zachte lippen. Wat verward keek op, naar Owen, die zich langzaam verwijderde.
      Misschien was dit geen goede taak voor me, misschien wel. Echter had ik te weinig relaties gehad (die maximaal 2 dagen duurden) om ervaring te hebben, laat staan dat überhaupt wist hoe ik iemand het hart moest breken. Gewoon zelfzeker zijn en een grote mond hebben?
      Een zucht verliet m'n lippen, voordat ik opstond en even een hand door m'n blonde lokken haalde. Mijn broer was integendeel tot mij eén grote flirt en te vergelijken met Owen, iets wat ik maar walgelijk vond en daarom moest ik Owen z'n hart 'breken.'
      Met een zucht liep ik naar binnen, om een paar huiswerkopdrachten alvast te maken; in dat deel zou ik me niet veranderen.

[ bericht aangepast op 14 feb 2015 - 23:53 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Damon Donovan August Sommers
Damon knikte langzaam Als teken dat hij haar gehoord had. Nawh, ze wilde niet met hem trouwen, pouty face, wat jammer nou. Lynn was toch echt wel het laatste meisje waarvan hij überhaupt een huwelijks aanzoek wilde. Hij schudde zijn hoofd toen een of andere man zijn garage binnenliep nadat zijn auto spontaan was aangeven. Waarom waren mensen zo naïef? Volgens hem moest het er echt raar uit zien vanaf een afstand, dat hij zo in zijn aflevering zat met zijn gedachte.
"Het is niet alsof ik zoiets verwachtte, maar mensen gaan meestal liever bij vrienden zitten," zei hij schouder ophalend.
"maar als jij ons met je aanwezigheid wil verblijden is dat natuurlijk je eigen keus," mompelde hij erachteraan. Hij vond het eigenlijk alleen maar vreemd, dat ze er zo bij kwam zitten. Maar hea, als zij dat wilde dan was het geheel haar keus, het was alleen niet logisch voor hem. Hij keek even op van zijn aflevering. "Heb ik met jou niet toevallig scheikunde of geschiedenis?" vroeg hij. Niet omdat hij dacht geïnteresseerd was in haar rooster, maar misschien snapte zij er wel iets van. Hij was toch al snel de weg kwijt als het om die twee vallen ging.

---

We've lived in the shadows for far too long.

---

† • † • † • †      Lynn Avery Troian Hastings      † • † • † • †

---

---

I'm tough, I'm ambitious, and I know exactly what I want. If that makes me a bitch, okay.

---

† Outfit † Damon Sommers †

---

Eerst knikt Damon langzaam, maar dan stopt hij en focust zich weer op zijn aflevering. Dan begint hij zijn hoofd te schudden tegen zijn telefoon. Aha.
'Het is niet alsof ik zoiets verwachtte, maar mensen gaan meestal liever bij vrienden zitten. Maar als jij ons met je aanwezigheid wil verblijden is dat natuurlijk je eigen keus,' mompelt hij schouder ophalend. God, dit is moeilijker dan verwacht. Met een zucht neem ik een slok van mijn hete koffie.
'Heb ik met jou niet toevallig scheikunde of geschiedenis?' vraagt hij erachteraan. Daar maar ik even over nadenken, aangezien ik niet altijd even zin heb om de lessen te attenderen. Beide zijn simpel en saai. Scheikunde ga ik bijna nooit naar, maar geschiedenis wel. Dan leer ik ten minste nog wat over vrouwelijke rechten van vroeger.
'Geschiedenis, volgens mij. Maar scheikunde zou ik niet weten, ik neem meestal niet de moeite er heen te gaan,' vertel ik hem, waarna ik nog een slok koffie neem.

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 9:53 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Elliot Sebastian Duchess

Kendra trok één van haar smalle wenkbrauwen op, waarna ze zacht haar hoofd schudde "Ik heb geen vriend." Zei ze simpel waarop Elliot haar even in zich opnam. Naast haar knappe gezichtje welke hij daarnet bestudeert had, was nu haar lichaam aan de buurt. Zijn blik gleed even subtiel over haar vormingen heen wat er op neer kwam dat ze een lekker lijfje had. Echt? Ik durf te wedden dat er een pak jongens je leuk vinden.” Grijnsde hij en begon dan wat te friemelen aan zijn zonnebril, terwijl hij naar haar volgende woorden luisterde. "Het is inderdaad Brits. Ik kom uit Engeland." grinnikte ze "Ik kan het zelf al lang niet meer horen." Hij knikte even en glimlachte even kort. “Ik vind het wel iets hebben, dat lichte accent. “ zei hij met een scheve glimlach en veegde daarna een plukje haar uit zijn gezicht, welke verdwaalt was van de rest. “Hoe komt het eigenlijk dat ik je nu pas ken?” grijnsde hij wetend dat hij deze zin van een van de andere players had geleerd – Elliot was niet meteen de beste met pick-up Lines en misschien ook niet de origineelste maar meestal werkte het wel.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[ bericht aangepast op 13 feb 2015 - 21:37 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Elliot Sebastian Duchess

Kendra glimlachte even onschuldig, waarna haar blik verandersde in een licht flirterige en speelse blik."Behoor jij ook tot dat pak jongens?"Elliot grinnikte zacht en keek haar nu ook speels aan"Wat zou je doen mocht ik zeggen van wel? "vroeg hij nu ook wat flirterig en sloeg zijn blik even naar het gras en dan vanonder zijn wimpers keek hij terug naar Kendra "Ja, ik ben bijna zeker dat ik bij die pak hoor, als zou ik het geweldig vinden mocht ik je nog beter leren kennen." haf hij dan uiteindelijk toe en glimlachte wat schattig naar haar. "Als jij dat ook wilt natuurlijk? Wat zou je er van zeggen, wij tweetjes vanavond ergens drinken?" vroeg Eli na een kleine stilte, hij grabbelde wat uit zijn jaszak wat nog zijn Starbucks bonnetje was en daarna zocht hij een pen, welke hij in zijn rugzak vond. Elliot begon er vlug zijn nummer op te krabbelen en haf deze dan aan Kendra."Hopelijk hoor ik nog iets van je vanavond, jij mag kiezen waar we heen kunnen gaan." Elliot hoopte vurig dat ze mee wilde gaan, hij voelde zoch de hele week al wat eenzaam zonder eem meisje aan zijn zijde en moest zijn reputatie ook bijhouden, want wie zou hij zijn zonder? Elliot stond op en glimlachte nog een laatste keer naar Kendra " Ik ga maar eens, mijn vrienden staan me vast ergens op te wachten." mompelde hij, gezien hij liever nog wat gebleven was en daarna gimg hij opweg het schoolgebouw binnen.
j

[ bericht aangepast op 14 feb 2015 - 4:44 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Damon Donovan August Sommers
Geschiedenis kwam Damon al een heel eind mee, dus daar was hij toch eerlijk gezegd wel blij mee. Glimlachen deed hij echter niet. Hij ging niet aan haar laten merken dat hij blij was dat ze samen geschiedenis hadden.
"De opdracht hé, die laaste, dat verslag, wat bedoelen ze nou helemaal met die laaste vraag? Van die vrouw, Alina, Alena, Aletta of zoiets en dan Jacobs, we moesten iets zeggen over wat ze veranderd heeft, maar ik kan alleen maar vinden dat ze gestudeerd heeft. En ik snap de big deal daar niet helemaal van... " mompelde hij. Nee, hulp vragen was niet zijn ding. Op dat moment kwam er een meisje met rode haren langs.
"Hey, ik geef een feestje dit weekend, en natuurlijk ben je uitgenodigd, vanaf tien uur, maar je mag eerder komen, jij, niet vriendinnen van je, " zei ze met opgetrokken wenkbrauwen. Damon keek haar even met een glimlach na, voor hij zich naar Lynn keerde. Hij gooide de uitnodig op tafel en leunde achterover in zijn stoel voordat hij zijn aflevering op pauze zetten.
" Snap je nu dat ik sceptisch ben over meiden die zomaar bij me komen zitten, " zei hij met een niet gemeende glimlach. Nee, meiden waren geen vrienden van hem. Soms leek het ze geeneens meer uit te maken hoe hij ze behandelende. Ze wisten dat hij ze pijn ging doen en nog, nog vonden ze hem, hoe noemde ze dat ook al weer? Onweerstaanbaar. Damon schudde lachend zijn hoofd. Nee, hij had geen afgunst voor vrouwen, maar ook geen respect. Het lichaam was een tempel toch? Mooi voor hem om te betreden als hij uitgenodigd werd. Maar nergens in de regels stond dat je maar een tempel mocht betreden. En meiden kregen langzaam door dat hij zo dacht. Toch leken ze er niet om te geven, hoe kon je daar respect voor hebben?

---

We've lived in the shadows for far too long.

Malarkey –> Chronos

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

---

† • † • † • †      Lynn Avery Troian Hastings      † • † • † • †

---

---

I'm tough, I'm ambitious, and I know exactly what I want. If that makes me a bitch, okay.

---

† Outfit † Damon Sommers †

---

'De opdracht hé, die laaste, dat verslag, wat bedoelen ze nou helemaal met die laaste vraag? Van die vrouw, Alina, Alena, Aletta of zoiets en dan Jacobs, we moesten iets zeggen over wat ze veranderd heeft, maar ik kan alleen maar vinden dat ze gestudeerd heeft. En ik snap de big deal daar niet helemaal van...'
Dat is ten minste iets wat ik begrijp. Aletta Jacobs is een vrouw waar ik altijd enorm tegenop heb gekeken. De eerste vorm van feminisme kwam bij haar vandaan. Voordat ik hem kan vertellen wie Aletta is en wat ze gedaan heeft - dat hij dat niet weet, pfff - komt er een roodharig meisje aan lopen.
'Hey, ik geef een feestje dit weekend, en natuurlijk ben je uitgenodigd, vanaf tien uur, maar je mag eerder komen, jij, niet vriendinnen van je,' vertelt ze Damon. Pff, dat ze hem op een feestje wilt. Maar het roodharige meisje ken ik wel, en ik mag haar niet. Ze is veel te wanhopig en probeert te hard om bij de populairen te horen.
'Snap je nu dat ik sceptisch ben over meiden die zomaar bij me komen zitten?' vraagt hij dan. Ik trek mijn wenkbrauwen op.
'Aletta Jacobs,' begin ik, zijn laatste vraag negerend, 'is het toonbeeld van feminisme. Zij was de eerste vrouw in Nederland die studeerde en arts werd. Dankzij haar is de hele wereld zo een beetje meer respect gaan krijgen voor vrouwen.' Het klinkt redelijk ferm, maar nou ja, ik ben een feminist. Ik kan er niets aan doen.
'Sorry,' vervolg ik dus maar. 'Ik ben zelf gewoon een feminist.'

[ bericht aangepast op 14 feb 2015 - 19:40 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

---

---

---

---

Mijn lippen krullen zich in een kleine glimlach wanneer ik door de deur naar buiten stap. De warme zon schijnt op mijn gezicht en een licht briesje zorgt ervoor dat het niet al te warm is buiten. Ik kijk even om me heen om te zien of Josh zich ergens op het schoolplein bevindt. Na een aantal mensen te hebben geobserveerd zie ik hem inderdaad staan. Hij staat nonchalant tegen de muur aangeleund en werpt zo nu en dan een blik op zijn telefoon. Ik kijk even naar zijn gezicht en bijna krijg ik een schuldgevoel omdat we dit plan hebben gemaakt. Hij lijkt aardig, bijna onschuldig. Maar dan besef ik me dat de meeste meisjes hier waarschijnlijk intrappen en dat hij daardoor al zoveel harten heeft gebroken. Ik kijk even om me heen en loop dan in zelfverzekerde passen op hem af. Ik moet dit doen. Hij moet voelen hoe het is om van iemand te houden en dan gedumpt te worden.
"Goedemorgen" zeg ik met een kleine glimlach tegen hem wanneer ik aan ben gekomen bij het hoekje waar hij staat.
"Lekker weer hè?" O wauw Anna, van alle openingszinnen die je kon kiezen kies jij er een die over het weer gaat? Ik ben hier duidelijk niet erg goed in.

---

-

"Prima. Maar zodra ik weer geld heb trakteer ik jou." zegt ze en ik knik grijnzend. Ik trakteerde vaker dan haar maar dat maakte mij niet uit. Ik kon het missen en ze is mijn beste vriendin. Waarom zou ik er moeilijk over gaan doen? "Oké, let's go!" Kirt ze vrolijk en ik glimlach breed. 'Yes!' grijns ik en begin met haar te lopen. Ik stop abrupt als we bijna tegen een gespierde jongen botsen die zeker een kop groter is dan mij. Owen. ''Pas je op,'' zei hij en ik trek mijn wenkbrauw een stukje op. Hij hoorde ook bij het plan, maar ergens ben ik blij dat ik hem niet heb.
"Jij komt onze kant op, spierbundel, niet andersom." zei Lilith en ik lach zachtjes. Ze frunnikt wat aan een ring terwijl ze oogcontact maakt met mij. "Zullen we gaan?" vroeg ze en ik knik. 'Tuurlijk.. We willen meneer hier niet storen op zijn vrouwenjacht, of wel?' zeg ik met een kleine grijns en ik duw hem zacht en met enige moeite tegen zijn schouder zodat hij aan de kant gaat. Ik loop verder met Lilith en draai me nog een keer om. 'Trouwens.. Je nieuwe pick up line werkt niet.. Met 'Pas je op' drijf je ze alleen maar weg, just saying.' zeg ik en loop weer verder. 'Nou.. Let's go, ik heb honger.' zeg ik..

---

El Diablo.