• Acht jongens op een high school in Miami. Alle acht staan ze bekend als echte heartbreakers. Het bespelen van harten en het daarna breken alsof het niets is, het is allemaal doodnormaal voor deze jongens. Keer op keer weten ze liefde te krijgen van meisjes, ondanks hun reputatie. Tja, wie gelooft het nou niet als een van de populairste jongens van school zegt dat hij echt is veranderd. Nou, een kleine groep meiden gelooft dit inderdaad niet. Nadat er weer een paar harten zijn gebroken besluiten ze dat het genoeg is. De meisjes besluiten dat de jongens moeten inzien hoe het is en ze doen dat op een bekende manier. Ze worden heartbreakers. Maar wat als de jongens echt op de meiden beginnen te vallen en de meiden er juist achter beginnen te komen dat ze niet zo erg zijn. Iedereen heeft natuurlijk een verhaal. Een reden waarom ze zijn zoals ze zijn. Hoe moeilijk wordt het als er echte gevoelens in het spel komen. Gaan ze verder met hun plan of luisteren ze naar hun gevoelens. En zijn ze dan nog op tijd of zijn de jongens al achter het plan gekomen..


    Rollen:
    Jongens:
    - Tyler Luca DiAngelo ~ Zamperini
    - Micah Wells ~ Naevia
    - Josh Wright ~ Kalon
    - Damon Donovan August Sommers ~ Philia
    - Owen Johnson ~ Sadventure
    - Elliot Sebastian Duchess ~ Gally
    - Dalon Elijah Fridgewick ~ Gereserveerd ~ Sabaism
    - Christian O'Callaghag ~ Elpis

    Meisjes:
    - Lauren Indiana Harvelle ~ Zamperini
    - Felicia Jasmine Wright ~ Isimat
    - Jacelyn Elena Deveraux ~ Chronos
    - Kendra Griffith ~ Naevia
    - Lilith Kennedy Rosman ~ Freer
    - Lynn Avery Troian Hastings ~ Cave
    - Annalise Alisha Annabelle Linton ~ Iniminicum
    - Elînor Taylor Heynwidge ~ Sabaism

    Koppels:
    Elînor x Owen
    Lilith x Dalon
    Jacelyn x Tyler
    Lynn x Damon
    Kendra x Elliot
    Annalise x Josh
    Lauren x Christian
    Felicia x Micah


    Regels:
    ~ Schrijf redelijke posts! (+- 200 woorden). Als het soms iets minder is, is het niet erg.
    ~ Geen perfecte personages!
    ~ Geen eendagsvliegen!
    ~ Hou het realistisch! Ze zijn niet na een dag al echt verliefd op elkaar!
    ~ Een reservering blijft drie dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan.
    ~ 16+ mag.
    ~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
    ~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
    ~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
    ~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen!
    ~ Als je zelf nog een rol weet buiten de jongens en meisjes mag je dit melden. Dan kijk ik of het erin past.

    Rollentopic.
    Praattopic

    Begin:
    De pauze is aangebroken op school en de meisjes besluiten dat het tijd is om met hun plan te beginnen. Ze zorgen dat ze in contact komen met hun jongen en dan kan het spel beginnen...

    [ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 16:14 ]


    El Diablo.


    Josh Wright


    Even had ik mijn blik losgescheurd van de telefoon en zag dat er een meisje op me af liep. Ik observeerde haar. Ze leek erg zeker van haar zaak. Dat zonder twijfel. Prachtige donkerbruine haren die ruim over haar schouders vielen en toen ze nog wat dichterbij kwam zag ik haar helder blauwe ogen. Zo blauw dat je er haast in zou kunnen verdrinken. Ze zag er werkelijk prachtig uit. "Goedemorgen," was het woord dat haar mond verliet. Ik glimlachte even waarbij mijn tanden even zichtbaar werden. Het was een hele brede glimlach welteverstaan. "Lekker weer hè?" zei ze vervolgens. Ik knikte, bleef even breed glimlachen, en kneep met mijn ogen toen ik even tegen de zon inkeek. "Het weer is geweldig," zei ik, "Niet dat - dat voor mij echt van toepassing is, want ik zit toch het merendeel van de tijd binnen" mompelde ik er achteraan. "Maar ja, ieder zo zijn of haar ding. Ik vind gamen leuk en binnen zitten" zei ik waarna ik haar even aankeek. "Volgens mij heb ik een zwemdiploma nodig" grinnikte ik vervolgens. "Ik verdrink nog eens in die ogen van jou, oke sorry, slecht om zo te beginnen" zei ik waarna ik in de lach schoot. "Sociaal zijn is niet echt mijn ding, zeg maar" zei ik vervolgens. Ik merkte dat ik nog altijd mijn mobiel in mijn hand had, met het scherm ontgrendeld. Ik vergrendelde snel het scherm en moffelde het ding weg in mijn jaszak. "Dus, wat brengt jou hier?" zei ik. Toen ik even nadacht besefte ik dat het best wel dom was om dit te vragen. "Haha, stom van me, we zijn hier allemaal voor school. Stom Josh, stom..." mompelde ik. Ik keek even naar de grond en keek haar vervolgens weer aan met een glimlach.


    26 - 02 - '16


    Tyler Luca DiAngelo


    ''Je weet dat ik niet maar voor je ga vallen? Zeker niet door de reputatie die jij hebt op school.'' zei ze en ze nam een hijs van de sigaret tussen haar vingers. ''Dus droom maar verder als je denkt dat je mij je bed inkrijgt.'' Met een sarcastische glimlach keek ze me aan en lachte. ''Droom lekker verder, DiAngelo.'' zei ze lachend. Ik grijnsde ook even 'Wat zegt een reputatie nou nog? Een reputatie is vooral gebouwd op roddels, met een beetje waarheid hier en daar.' grijns ik. Ik loop wat naar haar toe tot ik recht voor haar sta. 'Trouwens.. Als ik jouw reputatie moest geloven dan zou ik hier niet meer zijn.. Dan zou ik rennen' zeg ik en ik hou mijn hoofd een beetje schuin.
    'En hoe graag ik je ook in mijn bed zou willen hebben... Wat is er leuk aan een rush? Kom op..'. Ik kijk recht in haar ogen en glimlach even. 'Geef het een kans.. Vanmiddag?' grijns ik. Ik kon het altijd proberen. Ik vond haar wel interessant. Veel meiden zouden gelijk lief lachen en meegaan. Maar ik heb nu even een uitdaging nodig, en die staat voor me...


    El Diablo.

    JACELYN ELENA DEVERAUX



    ''Wat zegt een reputatie nou nog? Een reputatie is vooral gebouwd op roddels, met een beetje waarheid hier en daar.'' grijnsde hij. Ik rolde mijn ogen en zuchtte. Mijn wenkbrauwen gingen omhoog toen hij naar me toeliep totdat hij recht voor me stond. ''Trouwens.. Als ik jouw reputatie moest geloven dan zou ik hier niet meer zijn.. Dan zou ik rennen'' Ik trok mijn wenkbrauwen op uit verbazing en keek hem verward aan, maar herstelde me daarna. ''Dus, wat zeggen de mensen hier over mij? Wat is mijn zogenaamde reputatie op deze school?'' vroeg ik en keek hem met een lichte grijns.
          ''En hoe graag ik je ook in mijn bed zou willen hebben... Wat is er leuk aan een rush? Kom op..'' Ik rolde opnieuw met mijn ogen en zuchtte. Hij keek recht in mijn ogen, waarna hij even glimlachte. Een glimlach die ik graag van zijn gezicht wilde meppen, maar ik hield me rustig in. ''Geef het een kans.. Vanmiddag?'' grijnsde hij daarna. Als hij niet zo'n iemand was die van uitdagingen hield, had ik het anders aangepakt en moest ik acteren. Gelukkig was hij een typische 'bad boy' en kon ik het op mijn eigen manier aanpakken. ''Weet je, waarom sta ik hier eigenlijk nog.'' mompelde ik eerder tegen mezelf dan tegen hem. ''Maar geef me een goede, geldige rede om met jou mee te gaan, DiAngelo.'' zei ik en kruiste mijn armen terwijl ik het as van de sigaret wegtikte.

    [ bericht aangepast op 14 feb 2015 - 21:45 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    Tyler Luca DiAngelo


    ''Dus, wat zeggen de mensen hier over mij? Wat is mijn zogenaamde reputatie op deze school?'' vroeg ze en ze keek me met een lichte grijns aan. 'Dat je een bitch bent met anger issues die niemand ooit een kans geeft.' zeg ik nonchalant. 'Niet mijn woorden.. I think you're cute.' grijns ik daarna breed. Tja, ik ben nou eenmaal een flirt. ''Weet je, waarom sta ik hier eigenlijk nog.'' mompelde ze, eerder tegen haarzelf dan tegen mij. Ik hou mijn hoofd een beetje schuin en kijk haar aan. ''Maar geef me een goede, geldige rede om met jou mee te gaan, DiAngelo.'' zei ze en ik knik even zacht.
    'Nou ja.. Ik zou zeggen omdat ik er geweldig uitzie maar dat gaat niet werken denk ik...' mompel ik. Ik denk even na. 'Zodat ik kan bewijzen dat ik niet zo erg ben? En jouw reputatie wordt er ook beter op, aangezien je kansen gaat geven?' probeer ik dan maar. Ik schud mijn hoofd. 'Slechtste redenen ooit.. Gewoon omdat we het leuk gaan hebben? I promise.' zeg ik dan met een glimlach. Ergens hoopte ik wel dat ze mee ging. Dat was weer eens wat anders dan die barbiedolls of gewoon een avond uit met vrienden..

    [ bericht aangepast op 14 feb 2015 - 22:00 ]


    El Diablo.



    Damon Donovan August Sommers
    Damon fronste even en keek voor het eerst op naar Lynn van zijn mobiel. Even dacht hij na, maar het duurde niet lang voordat hij toch zonder pardon zei wat hij dacht.
    "Maar ze leefde niet zo lang geleden. Wie The fuck heeft er bepaald dat vrouwen niet daarvoor mochten studeren, wat Is dat voor een onzin?" mompelde hij. Hij vond het soms echt vaag. In zijn hoofd was het veel logischer als vrouwen wel studeerde, want dan konden ze ook een baan krijgen en dan konden hoefde ze niet afhankelijk te zijn. "nja, bedankt," zei hij. Hij wist nog steeds niet waarom ze er zat en hij wist niet goed wat tegen haar te zeggen. Hij pakte de uitnodiging voor het feestje van tafel en gooide hem de prullenbak in. Vervolgens pakte hij nog een broodje uit zijn tas. Het was raar, een beetje onwennig, maar hij haf er geen bezwaar tegen dat Lynn aan tafel zat hij hem. Zolang ze andere meiden maar niet weg zou jagen, dat zou Damon wel jammer vinden, maar hij zei er niks van, straks zou mevrouw zich nog beledigd voelen. Dat mocht toch niet gebeuren. Of eigenlijk was het meer dat hij geen zin had om een hele rage over zich heen te krijgen.


    We've lived in the shadows for far too long.

    JACELYN ELENA DEVERAUX



    ''Dat je een bitch bent met anger issues die niemand ooit een kans geeft.'' zei hij nonchalant. Ik rolde opnieuw met mijn ogen – het was niet bepaald een verrassing dat mensen zo over mij dachten. ''Niet mijn woorden.. I think you're cute.'' zei hij daarna met een grijns. ''Flirty much.'' mompelde ik en nam een trek van de sigaret, waarna ik die op de grond neertrapte. ''Nou ja.. Ik zou zeggen omdat ik er geweldig uitzie maar dat gaat niet werken denk ik…'' zei hij nadat ik hem vertelde dat hij een geldige rede moest hebben om mij mee te krijgen. Tyler was echt een idioot en een veel te grote flirt. ''Zodat ik kan bewijzen dat ik niet zo erg ben? En jouw reputatie wordt er ook beter op, aangezien je kansen gaat geven?'' Ik grinnikte even. ''Slechtste redenen ooit.. Gewoon omdat we het leuk gaan hebben? I promise.'' Ik humde even en haalde mijn schouders op. ''Ten eerste, het kan me werkelijk niets schelen wat mijn reputatie op deze school is. Ten tweede, waarom zou ik jou moeten vertrouwen? Het eindigt toch altijd dat jij de meiden dumpt.'' zei ik schouderophalend en keek hem recht in zijn ogen aan. ''Ten derde, waarom wil je mij zo graag? Er zijn ook andere meiden die haast om jouw aanwezigheid zwijmelen.'' mompelde ik daarna.


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    Owen Johnson


    ''Jij komt onze kant op, spierbundel, niet andersom.'' Ik vatte het zonder pardon op als een compliment en grijnsde zwakjes. ''Zullen we gaan?'' Vervolgde Lilith haar woorden tegen Lauren. ''Tuurlijk. . . We willen meneer hier niet storen op zijn vrouwenjacht, of wel?'' Ze duwde tegen mijn schouder aan zodat ik automatisch opzij stapte en op mijn lip beet. ''Trouwens. . Je nieuwe pick-up line werkt niet. . Met 'pas je op' drijf je ze alleen maar weg, just saying.''
    Mijn ogen gaan over haar slanke gedaante en ik spuugde op de grond voordat ik mijn mond opende, ''je moest eens weten met welke pick-up lines ik nog iemand mee naar huis krijg.'' Ik knipte met mijn vingers voordat ik mij omdraaide en wegliep, Lauren zou mission impossible worden.
          Met grote stappen liep ik de kantine binnen, de jongen die ik zocht was nergens meer te zien en zo viel mijn blik weer op Elîn die aan het leren was. Ik fronste automatisch en schoof een stoel bij haar aan en vouwde mijn handen in elkaar en grijnsde lichtjes.
    ''Ik kon je hier niet zo alleen laten zitten, wat ben je aan het doen?'' Mijn handen gleden over de tafel naar haar boek die ik pakte en bestudeerde. Het duurde niet lang voordat ik mijn ogen weer had gericht op Elînor. ''Ik dacht dus. . . Misschien kunnen wij is wat samen doen? Als je het te druk hebt met schoolwerk,'' ik stopte even met praten en hield het boek omhoog waardoor er een paar blaadjes uitvielen. ''Dan kan ik je helpen, ik ben erg goed in. . . '' Ik bekeek de papieren en eindigde mijn zin. ''In wiskunde.'' Een onschuldige grijns verscheen op mijn gezicht waarna ik de blaadjes opraapte.


    Everything is illuminated by the light of our past.


    Tyler Luca DiAngelo


    Ze humde even en haalde haar schouders op. ''Ten eerste, het kan me werkelijk niets schelen wat mijn reputatie op deze school is. Ten tweede, waarom zou ik jou moeten vertrouwen? Het eindigt toch altijd dat jij de meiden dumpt.'' zei ze schouderophalend waarna ze me ook recht in mijn ogen aankeek. ''Ten derde, waarom wil je mij zo graag? Er zijn ook andere meiden die haast om jouw aanwezigheid zwijmelen.'' mompelde ze daarna. Ik liet een zacht lachje horen en schudde mijn hoofd.
    'En er is een reden dat ik die meiden dump.. Ze zijn niet interessant genoeg..' zeg ik en til mijn hand op om even over haar wang te strelen. 'En zo kwam ik dus bij jou uit.. Een uitdaging, wat je niet vaak tegenkomt hier. Daarom wil ik je mee hebben vanmiddag..' zeg ik en ik meende het wel. Na drie jaar vol wandelende make-updozen en zonnebankverslaafden heb je het wel eens gezien. Het meisje voor me was compleet het tegenovergestelde van wat ik gewend ben. Met deze hier weet ik tenminste dat ik haar niet mee naar huis kan nemen. Hell, volgens mij ga ik al klappen opvangen als ik een arm om haar heen sla. Dit wordt uitkijken, als ik haar überhaupt mee krijg dan..


    El Diablo.



    Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge


    Ik wreef even over m'n slapen, nadat ik een aantal vergaande minuutjes naar de inhoud van het boek hen gestaard. De enigste wie ik hier mee gelukkig maakte, was m'n vader. Als bankendirecteur met meerdere fillialen in Miami was hij alles behalve arm, en ik kon alles krijgen zolang ik goede cijfers haalde, natuurlijk gold het voornamelijk voor mezelf -- alhoewel een beetje vrijheid niet pijn doet.
          "Ik kon je hier niet zo alleen laten zitten, wat ben je aan het doen?" M'n boek, dat doelloos voor me lag -- werd door Owen tot beslag genomen, hem had ik niet verwacht -- waardoor ik m'n rug wat rechtte. "Ik leer, zoals je ziet." Ik bekeek hem met een grijns, terwijl een wenkbrauw omhoog ging nadat Owen me weer aankeek.
          Ik dacht dus. . . Misschien kunnen wij is wat samen doen? Als je het te druk hebt met huiswerk," hij stopte middenin zijn zin waardoor ik hem met een geamuseerd lachje bekeek, vooral toen de notities uit het boek leken te vluchten. "Dan kan ik je helpen, ik ben erg goed in. . ." Alweer onderbrak hij z'n zin, waarom ik hem met een scheef hoofd bekeek. "In wiskunde."
          Nadat Owen de blaadjes had opgeraapt, trok ik het boek uit z'n handen. "Is de vraag niet beter omgekeerd? Iemand kan jou beter helpen, beginnen met een boek vast houden zonder dat er iets uit dwarrelt," bracht ik uiteindelijk met een grijns naarvoren. "Maar, als je mijn huis weet te vinden, kan je een keer voorbij komen." Het oorspronkelijke idee was dat ik Owen moest 'pijn' doen, en de eerste stap om hem überhaupt dichterbij te komen; afspreken.
          Dit was het begin van het plan, het plan van een aantal meiden, waar ook ik bij betrokken was. "South Miller Street, niet zo moeilijk te vinden of wel?"

    [ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 22:49 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Owen Johnson

    ''Ik leer zoals je ziet,'' antwoordde ze met een grijns. Vervolgens trok ze het boek uit mijn handen. ''Is de vraag niet beter omgekeerd? Iemand kan jou beter helpen, beginnen met een boek vast houden zonder dat er iets uit dwarrelt.'' Een speelse grijns verscheen op mijn gezicht, verbaasd door haar reactie. Elk meisje op deze school had kwijlend mij hun boeken laten oprapen. ''Maar, als je mijn huis weet te vinden, kan je een keer voorbij komen.''
          Ik haalde mijn schouders op, alsof ik het niet wilde en leunde achterover op mijn stoel. Niet te enthousiast reageren dan lijk je wanhopig. ''South Miller Street, niet zo moeilijk te vinden of wel?'' Mijn mond maakte een 'oh' gebaar en ik liet mezelf weer naar voren leunen. Die huizen waren niet te missen, natuurlijk was dat te vinden. ''Vanavond?'' Uit mijn zak haalde ik een papiertje en legde het voor ons op de tafel. ''Als jij wilt natuurlijk,'' sprak ik en glimlachte zwakjes.
    ''Misschien kan ik inderdaad wel wat wiskunde bijles gebruiken.'' Mijn ogen gleden over haar heen, misschien iets meer dan wiskunde bijles. Ik liet mijn hand naar haar hand gaan en pakte de pen van haar over om vervolgens op het blaadje te gaan krassen. Seconden later stond mijn nummer met perfecte rondingen geschreven en schoof ik het naar haar toe.
          ''South Miller Street,'' herhaalde ik en dacht na. ''Moet ik iets meenemen?'' Vroeg ik en ik beet op mijn lip bij de gedachten al dat ik een avond met haar zou doorbrengen. Ze was de typische Amerikaan, blond, rijk en alle rondingen op de juiste plek. Iedereen zou jaloers zijn.


    Everything is illuminated by the light of our past.



    Elînor 'Elîn' Taylor Heynwidge


    Owen haalde enkel z'n schouders op, naar mijn mening om indruk te wekken -- voor hem misschien ergens anders voor. Ze lippen vormden enkel een 'O', iets wat me opviel -- gezien mijn blik bij z'n mond bleef hangen.
          "Vanavond?" Mijn ouders waren er vanavond niet, iets wat een voordeel voor Owen zou zijn -- gezien hij anders geen eens de oprit zou opgekomen zijn, zou mijn vader hem zien. "Als jij wilt natuurlijk." De glimlach deed me oprukken vanuit de gedachtes aan m'n vader, waardoor ik simpel knikte. "Misschien kan ik inderdaad wel wat wiskunde bijles gebruiken." Pas toen ik z'n hand bij de mijne voelde, keek ik hem weer aan -- om een schrijvende Owen aan te treffen, dat was een nieuw beeld.voor me. "South Miller Street," herhaalde hij mijn woorden. Met een knikje bevestigde ik het. "Klopt, ons huis is wit." Er waren meerdere, reusachtige huizen, alhoewel alle in een andere pastelkleur gedoopt waren, de onze in een sneeuwit.
          "Niet dat ik weet, behalve je zelf waarschijnlijk," mompelde ik met een halve grijns, voordat ik de boeken en het papiertje met het nummer in mijn tas liet verdwijnen. "We hebben een zwembad, maar wiskunde gaat voor, niet waar?" Opperde ik met een zoete, ietwat zelfzekere stem. Vanuit mijn blauwe poelen bekeek ik Owen. "De les begint zo kom je? Of was je van plan om de zoveelste keer te spijbelen?" Dit keer was het mijn beurt om weg te lopen, iets wat ik nogal in mijn langzame tempo deed -- maar zeker met een glimlach op mijn gezicht geprent.

    [ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 0:55 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    JACELYN ELENA DEVERAUX



    Tyler lachte zacht en schudde daarna zijn hoofd. ''En er is een reden dat ik die meiden dump.. Ze zijn niet interessant genoeg..'' zei hij en tilde zijn hand op om die even langs mijn wang te strelen. Ik rolde mijn ogen en zuchtte. ''En zo kwam ik dus bij jou uit.. Een uitdaging, wat je niet vaak tegenkomt hier. Daarom wil ik je mee hebben vanmiddag..'' Ik scande zijn uitdrukking om te zien of hij loog, of dat hij het echt meende. Verrassend genoeg kon ik geen teken vinden dat hij loog en een zucht verliet mijn lippen. Het plan dat we hadden uitgestippeld ging al in zijn werking en ik wist niet of ik daar blij om moest zijn. Ik haalde mijn aansteker uit mijn achterzak en begon ermee te spelen terwijl ik nadacht. Hij bleef een klootzak die alleen maar meisjes wilde voor zijn reputatie en ik was volgens de school een bitch die niemand toeliet. Oké, dat was misschien waar, maar ik heb zo mijn redenen ervoor.
          ''Stop je als ik ja zeg?'' vroeg ik en hield mijn hoofd iets schuin. ''En ik heb mijn redenen dat ik een bitch ben met trust issues. Zoveel weten de mensen hier niet, want ik ben hier niet zo lang.'' zei ik en plofte neer op de grond, naast de stam van de boom.


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    † • † • † • †      Lynn Avery Troian Hastings      † • † • † • †


    I'm tough, I'm ambitious, and I know exactly what I want. If that makes me a bitch, okay.

    † Outfit † Damon Sommers †
    Even kijkt hij me aan, in de plaats van zijn mobiel. Dan komen er woorden uit zijn mond die ik nou niet bepaald verwacht had.
    'Maar ze leefde niet zo lang geleden. Wie the fuck heeft er bepaald dat vrouwen niet daarvoor mochten studeren, wat is dat voor een onzin?' vraagt hij. Even trek ik mijn wenkbrauwen op. Niet uit arrogantie, maar verbazing. Deze jongen is lang niet zo erg als ik had verwacht. 'Nja, bedankt,' vervolgt hij, waarna zijn interesse weer naar zijn telefoon getrokken wordt. Maar hij gooit nog snel even de uitnodiging in de prullenbak.
    Deze jongen is helemaal niet zo erg als ik verwacht had. Maar het valt me op dat hij niet op mij springt zoals hij meestal doet bij meiden. Natuurlijk heb ik hem eerst nog even goed geobserveerd. En meestal sprong hij gelijk op zijn prooi, maar blijkbaar ben ik niet goed genoeg ofzo.
    Uiteindelijk stop ik mijn koffiebeker terug in mijn tas en haal een sigaret met aansteker eruit. Even kijk ik om me heen of er geen leraren zijn, dan steek ik hem aan en neem een trek. Heerlijk.
    'Jij ook?' vraag ik hem, mijn pakje Marlboro omhooghoudend.


    “A queen will always turn pain into power.”


    Tyler Luca DiAngelo


    ''Stop je als ik ja zeg?'' vroeg ze terwijl ze haar hoofd wat schuin hield. ''En ik heb mijn redenen dat ik een bitch ben met trust issues. Zoveel weten de mensen hier niet, want ik ben hier niet zo lang.'' vervolgde ze en ze plofte neer op de grond, naast de stam van de boom. Even verschijnt er een glimlach op mijn lippen en ik knik. 'Mhm.. Waarschijnlijk..' zeg ik en ik druk de sigaret uit die nog altijd tussen mijn vingers hing. 'Maar is dat dan een ja?' vraag ik met een grijns. Als ze ja zei wist ik wel een plek hier en daar.
    Ze zag me er niet uit als een club type, al kan ik natuurlijk helemaal fout zitten, dus een paar opties vielen sowieso af. Ik laat mijn blik even over haar glijden. Ze leek me op zich niet het bitchy type, maar zo goed ken ik haar niet dus wat weet ik nou. 'Je ziet er trouwens niet uit als het bitchy type..' mompel ik en ik haal mijn schouders nonchalant op. 'But then again... Wie ben ik om op reputatie af te gaan.' zeg ik met een zacht lachje.


    El Diablo.



    Owen Johnson


    ‘’Klopt, ons huis is wit,’’ antwoordde ze waardoor ik het huis misschien wel beter kon herkennen. ‘’Niet dat ik weet, behalve jezelf waarschijnlijk,’’ mompelde ze met een halve grijns. Ze liet de boeken en het papiertje met mijn nummer er opgeschreven in haar tas verdwijnen.
    We hebben een zwembad, maar wiskunde gaat voor, niet waar?’’ Ze had een zelfverzekerde stem, een lichte grijns verscheen op mijn gezicht en ik vergat spontaan te antwoorden. ‘’Maar natuurlijk, behalve als we ons niet meer kunnen concentreren – dat kan hoogstwaarschijnlijk het geval worden.’’ Ik lachte zachtjes waardoor het leek alsof ik een grapje maakte. Wie kon zijn gedachten er nou bij houden met mij naast hen?
    ‘’De les begint zo kom je? Of was je van plan om de zoveelste keer te spijbelen?’’ Ze stond op en liep weg in een langzaam tempo. Zou ze willen dat ik achter haar aan kwam? Ik beet op mijn lip maar vervolgde mijn weg toch achter haar aan en pakte met mijn hand haar arm vast en trok haar lichtjes terug. ‘’Dus, vanavond?’’ Vroeg ik haar voor de zekerheid, ik wou niet dat ze andere plannen ging maken. Vanavond was mijn avond.
    ‘’Ik weet wat ze over mij zeggen maar daar is niks van waar. Dat je het weet,’’ zei ik en glimlachte zwakjes. Tevreden over mijn woorden.


    Everything is illuminated by the light of our past.